Untitled - Stichting Papua Erfgoed

elangen, die zich het felst hebben verzet tegen het loslaten van
Indonesië, op zijn zachtst gezegd onverschillig stonden tegenover
het Goudeiland. Zij zagen niets in deze bergen en wouden met hun
700000 of zo Papoea's. De economische mogelijkheden zijn een groot
vraagteken. Er was goud en er waren kolen en andere waardevolle
mineralen, maar nog altijd weet men niet in welke hoeveelheden
dit alles in de rotsen ligt verborgen. Ontwikkeling vergt bijna
het onmogelijke.
„Zelfs als het land door een wonder plotseling in één nacht een volledig
wegennet kreeg, zouden er niet voldoende arbeidskrachten
zijn om deze wegen te onderhouden," vertelde de Gouverneur,
Dr. Jan van Baal, me bij mijn bezoek aan Hollandia.
Het kan allemaal veranderen. Men heeft er op gewezen dat Nederland
de Goudkust in Afrika aan de Engelsen heeft verkocht, omdat
men er niets in zag. In België sprak men vroeger over de koppigheid
van Leopold II, die hardnekkig aan de nutteloze Congo vasthield.
Nu prijst men zijn wijsheid. Eens te meer is voor de Nederlandse
regering het standpunt van de zakenman niet doorslaggevend
geweest.
En daarom probeert men nu om Nieuw-Guinea tot ontwikkeling
te brengen. De grootste van de koloniale bewindslieden, Sir Hubert
Murray, de vroegere gouverneur van Australisch Nieuw-Guinea
heeft een sterke invloed gehad op de mannen, die de Nederlandse
openbare mening in dit opzicht leiden. Hij heeft het idee verworpen
dat een kolonie als een zakenbelang van het moederland beschouwd
moest worden, niet enkel in theorie maar ook in zijn practisch beleid,
en hij stelde de belangen van de inboorlingen voorop. Men kan
zeggen dat dit het beginsel is van het bestuur van ons deel van
Nieuw-Guinea.
Nederland heeft besloten niet toe te geven aan de eisen van Indonesië.
Het zou Soekarno overigens niet baten als Nederland zich
terugtrok. Australië ontvangt ieder jaar 150000 emigranten uit
Europa, niet zonder moeilijkheden, omdat het een grote sterke bevolking
wil opbouwen tegen de gevaren uit het Noorden.
„Als jullie uit Nieuw-Guinea wegtrekken, marcheren wij binnen!"
Niet eens, maar minstens twintig keer hoorde ik deze zin in Australië.
Ministers, leden van het parlement, journalisten: allen waren
vastberaden op dit punt. En gewoonlijk vervolgden zij: „Als de
Indonesiërs jullie aanvallen, sturen we troepen om je te helpen."
Zo staan de zaken. Nederland kan niet van Nieuw-Guinea af. Wij
29