Mariniers van Klademak podium - Stichting Papua Erfgoed
Mariniers van Klademak podium - Stichting Papua Erfgoed
Mariniers van Klademak podium - Stichting Papua Erfgoed
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
VOORWOORD.<br />
Nadat in de eerste maanden <strong>van</strong> 1962 het conflict rond Nieuw-Guinea<br />
zich toespitste, werden versterkingen uit Nederland en de Antillen<br />
naar het omstreden gebied gezonden. Oorlogsschepen vertrokken om<br />
evefrtuele grootscheepse aanvallen <strong>van</strong>uit Indonesië af te kunnen slaan.<br />
De geschiedenis achter het conflict zal de lezer wellicht in hoofdzaken<br />
bekend zijn. In 1949 werd Nieuw-Guinea uitgezonderd <strong>van</strong> de soevereiniteitsoverdracht.<br />
Nederlands-Indië werd een republiek, doch Nieuw-Guinea<br />
bleef onder Nederlands bestuur. Dit geheel tegen de zin <strong>van</strong> Soekarno<br />
c.s. Eens zou Nieuw -Guinea deel uitmaken <strong>van</strong> Indonesië, daarover<br />
liet Soekarno geen enkele twijfel bestaan. Van tijd tot tijd werden<br />
op Nieuw-Guinea kleine infiltraties gemeld. Zonder uitzondering kon<br />
het Nederlandse leger, geholpen door de inlandse bevolking, de vijand<br />
lokaliseren en uitschakelen. In 1961 werden de woorden <strong>van</strong> president<br />
Soekarno dreigend. In Nederland hield men rekening met om<strong>van</strong>grijke<br />
infiltraties. In januari 1962 waagden enkele Indonesische MTB's zich<br />
onder de kust <strong>van</strong> Nieuw-Guinea met het doel infiltranten aan land<br />
te zetten. Door de Nederlandse marine werden de scheepjes verjaagd,<br />
waarbij één buiten gevecht werd gesteld. In maart verscherpte de<br />
toestand zich andermaal. Infiltranten landden met prauwen en andere<br />
vaartuigen. In Nederland hield men de adem in. De regering besloot<br />
troepenversterkingen naar Nieuw-Guinea te sturen. De keus viel op<br />
twee Q.P.O. -compagniën, de ene uit Nederland, de tweede <strong>van</strong> de<br />
Antillen afkomstig. Radio, televisie en persmedia besteedden veel<br />
aandacht aan de voorlichting over het gebeuren dat ver overzee plaatsvond.<br />
voor zeker wordt aangenomen dat de onderzeebootjagers Groningen<br />
en Limburg reeds enige dagen opstomen in de richting <strong>van</strong> Nieuw-Guinea,<br />
en dat thans ook reeds mariniers via Curacao onderweg zijn.<br />
<strong>van</strong>morgen vroeg kwamen reeds berichten uit Willemstad dat <strong>van</strong>daaruit<br />
een aantal mariniers met een DC-8 <strong>van</strong> de K.L.M, vertrokken<br />
zijn naar Nieuw-Guinea...<br />
Zo begon de "Kleine Oorlog" om Nieuw- Guinea. Een oorlog waar men<br />
destijds in nederland maar weinig <strong>van</strong> begreep en waar<strong>van</strong> men zich<br />
moeilijk een beeld kon vormen.<br />
Te beweren dat dit boek geheel op waarheid berust zou een leugen<br />
zijn. De beschreven acties in en rondom Teminabuan en Sausapor zijn<br />
vrij nauwkeurig, doch niet volledig, naar de werkelijkheid opgetekend,<br />
evenals sommige gebeurtenissen in Sorong (cabaret, tocht naar Krokodileiland.)<br />
De rest is voor het grootste deel fictie en toegevoegd om<br />
de romanvorm beter te kunnen toepassen. Het leven op Nieuw-Guinea<br />
was maar al te vaak weinig opwindend of spektaculair. Over andere<br />
actiegebieden, zoals Fak Fak en Merauke, zouden wellicht eveneens<br />
boekdelen te vullen zijn. Deze gebieden komen in "De <strong>Mariniers</strong> <strong>van</strong><br />
<strong>Klademak</strong>" niet aan bod.<br />
5