Als kunst de metro neemt... - Jean-Michel Folon

Leblanc Walter
[ Archetypes
station Simonis
81
De kunstenaar
Het kunstwerk: 1986
Walter Leblanc (Antwerpen, 1932 - Silly, 1986).
Walter Leblanc studeerde aan de Academie voor Schone
Kunsten en aan het Nationaal Hoger Instituut in Antwerpen. De
activiteiten van de groep G58 in het Antwerpse Hessenhuis tijdens
de periode 1958-1962, waren een flinke stimulans voor
hem. Net zoals de andere kunstenaars van G58 brak ook Leblanc
met de traditionele schilderkunst. Walter Leblanc behoort wellicht
tot de zuiverste en meest logische kunstenaars die aandacht
hebben gehad voor het spel van licht en schaduw en voor
het fenomeen van de menselijke perceptie. Gedurende jaren heeft
hij zich toegelegd op zijn zogenaamde «Torsions», verstrengelde
draden en koorden die in het begin waren gespannen op een effen
zwarte of witte achtergrond en later plastieklinten die, door de
verschillende kleuren aan de twee zijden, een optische beweging
suggereren bij de toeschouwer als die voorbij het werk loopt.
Leblancs werk sluit aan bij de «optical art». Sleutelwoorden zijn
ritme, orde, spel van reeksen en licht.
De haut-reliëfs in staal en hout zijn in het station Simonis door
Walter Leblanc aangebracht in het jaar van zijn overlijden. Ze
behoren tot de «geprogrammeerde reeksen» waar de kunstenaar
zich van 1975 af intens op heeft geconcentreerd. Het
onderzoek van de kunstenaar tijdens het laatste decennium
vóór zijn dood heeft vorm gekregen in de «Archetypes». Het
gaat om composities op basis van de geometrische grondvormen
driehoek, vierkant, cirkel en de afgeleide vormen rechthoek
en ellips. Dit werk vormt een triptiek, waarvan elk deel
op zijn beurt is samengesteld uit talrijke elementen.
De onderdelen van dit drieluik genereren elk een heel andere
dynamiek. Op het rechterluik versterkt de onderliggende
betegeling met witte steen de monumentale kracht van de
roestbruine reliëfelementen. De muur ertegenover heeft
daarentegen bruine tegels en die zorgen ervoor dat de negen
witgelakte panelen in geperst hout zeer contrasterend overkomen.
Tenslotte vertoont het middenluik, boven de sporen, een
verband met de andere twee luiken, maar toch is het op zich een
zeer verschillende conceptie en constructieve uitvoering.
Haut-reliëfs in Corten-staal en hout.