Als kunst de metro neemt... - Jean-Michel Folon

Maeyer Marcel
[ Droom van Poelaert
Het kunstwerk: 1985
85
station Louiza De kunstenaar
Marcel Maeyer (Sint-Niklaas, 1920).
Voor hij bekend werd als schilder, was Marcel Maeyer hoogleraar
kunstgeschiedenis aan de universiteit van Gent. Zijn drijfveer, de
analyse van het schilderproces, leidt hem naar een zoektocht
naar betere schilderskwaliteiten. Marcel Maeyer maakt deel uit
van de hyperrealistische stroming. Kenmerkend zijn close-ups,
onverwachte uitsnijdingen en suggestie van het geheel door de
voorstelling van het treffende detail. Daarvoor drukt Marcel
Maeyer zich uit in verschillende disciplines: schilderen, tekenen,
beeldhouwen en installaties. Hij heeft in het bijzonder interesse
voor de seriële uitwerking van een thema. Alleen zo kan een
bepaalde problematiek grondig en systhematisch worden
onderzocht.
Zijn kunstwerken vervolledigt Maeyer met artistieke en kunstkritische
commentaren zodat de kijker een rijke waaier van elementen
heeft om een eigen verhaal te kunnen weven rond het werk.
Het is een reeks van honderd letters, die in vijf kolommen van
twintig elementen gerangschikt staan, die elk een tekst vormen.
Deze tekst verwijst zowel naar het Louizaplein en het
metrostation als naar het Justitiepaleis en zijn architect,
Joseph Poelaert (1866-1883). De kunstenaar geeft ook een
knipoog naar de voorbijgangers, die de moeite nemen zich op
het kunstwerk te concentreren en stelt hen een tweetalige
tekst voor.
Maar het gaat om meer dan letters alleen. In de overwegend
blauw-witte letterstructuren en de met rood en geel omrande
achtergronden, waarop ze werden aangebracht, valt de
fraaie en verfijnde picturaliteit op. Het diagonaal uitgevoerde
penseelwerk, de doorschemeringen van de teder boven
elkaar gelegde lagen, de subtiele tonaliteiten, het lichte reliëf
en de zachte borstelstreken. «Droom van Poelaert» wordt pas
voor een geconcentreerde toeschouwer tot een ervaring van
zuivere beelding.
Olieverf op gemaroufleerd doek.