Als kunst de metro neemt... - Jean-Michel Folon
Als kunst de metro neemt... - Jean-Michel Folon
Als kunst de metro neemt... - Jean-Michel Folon
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
Nellens Roger<br />
[ Le Tropolitain<br />
Het <strong>kunst</strong>werk: 1976<br />
105<br />
station Gribaumont De <strong>kunst</strong>enaar<br />
Roger Nellens (Liège, 1937).<br />
Hij is een autodidact die on<strong>de</strong>r invloed van Permeke <strong>de</strong> schil<strong>de</strong>r<strong>kunst</strong><br />
ont<strong>de</strong>kt. In 1960 begint hij <strong>de</strong> reeks «Stations en treinsignalen»<br />
te schil<strong>de</strong>ren. Een paar jaar later volgt hij <strong>de</strong> raad van<br />
Paul Delvaux op en richt hij zich tot een realistische schil<strong>de</strong>r<strong>kunst</strong>.<br />
Zijn hele werk is gebaseerd op <strong>de</strong> weergave van <strong>de</strong> techniek,<br />
van machines, motoren en voertuigen die louter verzinsels<br />
van zijn verbeelding en volledig nutteloos zijn.<br />
Voor zijn poëtische, gefantaseer<strong>de</strong>, vrien<strong>de</strong>lijke, soms te<strong>de</strong>re,<br />
«machines dénaturées», documenteert Roger Nellens zich met<br />
diagrammen, werktekeningen, projecten en afbeeldingen uit <strong>de</strong><br />
achttien<strong>de</strong> en negentien<strong>de</strong> eeuw. Zijn machines zijn tegelijkertijd<br />
abstract en figuratief. Hij kopieert <strong>de</strong>ze be<strong>de</strong>nksels uit <strong>de</strong><br />
industriële revolutie niet, maar ontleent er elementen en on<strong>de</strong>r<strong>de</strong>len<br />
aan, die hij aanpast, op een nieuwe manier combineert, in<br />
een totaal an<strong>de</strong>re mechanische context plaatst. Bij hem primeer<strong>de</strong>n<br />
een ludieke instelling en <strong>de</strong> drang <strong>de</strong> verbeelding in vrijheid<br />
haar aan<strong>de</strong>el te geven.<br />
Dit schil<strong>de</strong>rij van veertien meter bevindt zich op één van <strong>de</strong><br />
timpanen van het station en stelt drie zuiver <strong>de</strong>nkbeeldige<br />
voertuigen voor, die in een hele waaier pasteltinten volledig<br />
vrij geassembleerd wer<strong>de</strong>n volgens <strong>de</strong> fantasie van <strong>de</strong> <strong>kunst</strong>enaar.<br />
Het <strong>kunst</strong>werk bevat verwijzingen naar <strong>de</strong> techniek<br />
van respectievelijk <strong>de</strong> achttien<strong>de</strong>, <strong>de</strong> negentien<strong>de</strong> eeuw en<br />
het he<strong>de</strong>ndaagse tijdperk. Maar het gaat wel om volledig<br />
gefantaseer<strong>de</strong>, in vrijheid en naar verbeelding geassembleer<strong>de</strong><br />
loco-machines, afgebeeld in een lege, ijle ruimte.<br />
Over «Le Tropolitain» schreef Nellens het volgen<strong>de</strong> neer: «De<br />
<strong>metro</strong> - een station - ik houd van stations. De <strong>metro</strong> - een doek van<br />
veertien meter lang. Je kunt ervan dromen, je kunt het maken. De<br />
<strong>metro</strong> - een doek dat duizen<strong>de</strong>n treinen voorbij zal zien rij<strong>de</strong>n - wat<br />
’n bestaan! De <strong>metro</strong> - mijn wagons tussen <strong>de</strong> wagons. De <strong>metro</strong> –<br />
buitensporigheid bij het spoor. De <strong>metro</strong> - avontuur - creativiteit. De<br />
<strong>metro</strong>- Le Tropolitain».<br />
Olieverf op gemaroufleerd doek.