Als kunst de metro neemt... - Jean-Michel Folon
Als kunst de metro neemt... - Jean-Michel Folon
Als kunst de metro neemt... - Jean-Michel Folon
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
Willaert Joseph<br />
[ Promena<strong>de</strong><br />
station Clemenceau<br />
159<br />
De <strong>kunst</strong>enaar<br />
Het <strong>kunst</strong>werk: 1993<br />
Joseph Willaert (Oosten<strong>de</strong>, 1936).<br />
<strong>Als</strong> autodidact en aanvankelijk pop-art-schil<strong>de</strong>r wijkt hij resoluut<br />
af van <strong>de</strong> schil<strong>de</strong>rsezel. Hij is autodidact. Zijn <strong>kunst</strong>werken zijn<br />
eenvoudig en bijna naïef. Ze bestaan telkens uit een dui<strong>de</strong>lijk<br />
beeld, een keurig lineaire tekening met hel<strong>de</strong>r en zuiver kleurgebruik<br />
(wit speelt een voorname rol). Men zou bijna zeggen dat<br />
hij zijn <strong>kunst</strong>werken met sjablonen maakt. Hij probeert in een<br />
plastische taal <strong>de</strong> vinger op <strong>de</strong> won<strong>de</strong> van onze verste<strong>de</strong>lijkte<br />
consumptiemaatschappij te leggen, waarin <strong>de</strong> jonge generatie<br />
<strong>de</strong> technische verworvenhe<strong>de</strong>n als evi<strong>de</strong>nt beschouwt en ze zich<br />
amper bewust is van een lan<strong>de</strong>lijk verle<strong>de</strong>n, dat slechts twee<br />
generaties achter hen ligt.<br />
Poëzie en humor vormen <strong>de</strong> kern van Willaerts oeuvre. Titels spelen<br />
daarin een heel belangrijke rol.<br />
Joseph Willaert werkte in het station Clemenceau volledig op<br />
<strong>de</strong> illusie. Deze schil<strong>de</strong>rijen geven aan <strong>de</strong> <strong>metro</strong>gebruiker <strong>de</strong><br />
indruk dat hij zich niet on<strong>de</strong>r <strong>de</strong> grond, maar in een arcadisch<br />
maag<strong>de</strong>lijk landschap bevindt, waarvan alle typische elementen<br />
letterlijk op een rij wor<strong>de</strong>n gezet. De beel<strong>de</strong>n glij<strong>de</strong>n voor <strong>de</strong><br />
ramen van <strong>de</strong> <strong>metro</strong>stellen als bij een cinerama dat nostalgie<br />
opwekt bij <strong>de</strong> ou<strong>de</strong>ren en nieuwsgierigheid bij <strong>de</strong> jongeren. De<br />
<strong>kunst</strong>enaar verwijst in eenvoudige beeldtaal naar onze verste<strong>de</strong>lijkte<br />
consumptiemaatschappij waarbij twee generaties niet<br />
langer <strong>de</strong>zelf<strong>de</strong> waar<strong>de</strong>n <strong>de</strong>len.<br />
Olieverfschil<strong>de</strong>rij op doek, gemaroufleerd op panelen.