Als kunst de metro neemt... - Jean-Michel Folon
Als kunst de metro neemt... - Jean-Michel Folon
Als kunst de metro neemt... - Jean-Michel Folon
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
Wyckaert Maurice<br />
[ Coming up for air<br />
station Jacques Brel<br />
161<br />
De <strong>kunst</strong>enaar<br />
Het <strong>kunst</strong>werk: 1982<br />
Maurice Wyckaert (Brussel, 1923-1996).<br />
Maurice Wyckaert volgt lessen aan <strong>de</strong> Aca<strong>de</strong>mie voor Schone<br />
Kunsten in Brussel en is geboeid door <strong>de</strong> Cobra-beweging, waarvan<br />
hij <strong>de</strong> vrijheid in het schil<strong>de</strong>ren over<strong>neemt</strong>. Na zijn studies<br />
zocht hij contact met <strong>de</strong> progressieve <strong>kunst</strong>bewegingen in <strong>de</strong><br />
hoofdstad. Hij werd me<strong>de</strong>oprichter en redactielid van het tijdschrift<br />
«De Meridiaan» en was een paar jaar later actief voor <strong>de</strong><br />
stichting van «Taptoe», een <strong>kunst</strong>encentrum waar levendig van<br />
gedachten werd gewisseld. Hij was ook van meet af aan betrokken<br />
bij het initiatief en later gelijknamig tijdschrift «L’Internationale<br />
Situationniste».<br />
In zijn schil<strong>de</strong>rijen vindt <strong>de</strong> toeschouwer geen concrete voorwerpen<br />
terug. Wyckaert gebruikt zuivere kleuren en een impulsief<br />
lijnenspel. Zijn stijl evolueert heel snel naar een abstracte<br />
vorm, waarbij levensvreug<strong>de</strong>, zuiverheid en het gevoel van éénzijn<br />
met <strong>de</strong> aardse krachten en <strong>de</strong> kosmische energieën nooit ver<br />
weg zijn. Maurice Wyckaert zei: «Ik werk met kleur en ruimte, dat<br />
is alles...».<br />
Op een perronmuur heeft hij een lyrisch feest van zuivere<br />
kleuren geschil<strong>de</strong>rd over 120 meter lengte en op een oppervlakte<br />
van 500 m 2 . Het <strong>kunst</strong>werk stelt <strong>de</strong> natuur en het groen<br />
voor, <strong>de</strong> kleuren van het zomerlandschap, <strong>de</strong> zee, <strong>de</strong> golfslag,<br />
<strong>de</strong> blauwe lucht, het ruisen<strong>de</strong> gras en <strong>de</strong> wiegen<strong>de</strong>, golven<strong>de</strong><br />
kleurenvel<strong>de</strong>n. Wit, geel, groen, blauw en rood zetten <strong>de</strong> toon<br />
van het <strong>kunst</strong>werk. Krullen<strong>de</strong>, golven<strong>de</strong>, schuimen<strong>de</strong>, draaien<strong>de</strong><br />
en wervelen<strong>de</strong> bewegingen maken het geheel zeer dynamisch.<br />
De over <strong>de</strong> wand zweven<strong>de</strong> vormen ontplooien zich zon<strong>de</strong>r<br />
on<strong>de</strong>rling compositorisch verband. «Het element spel is voor<br />
mij zeer belangrijk. Kunst is zich amuseren op een interessante<br />
manier». Een un<strong>de</strong>rstatement van <strong>de</strong> <strong>kunst</strong>enaar, want<br />
Maurice Wyckaert speelt het spel met zoveel ernst, inzet en<br />
diepgang dat hij <strong>de</strong> elementaire wetten van het leven onthult<br />
voor <strong>de</strong> ogen van <strong>de</strong> toeschouwer om zo door te dringen tot<br />
zijn hart.<br />
Muurschil<strong>de</strong>rijen in acrylverf op pleisterlaag.