De stoelendans - Nieuw Amsterdam

De man die onzichtbaar-Stoelen 22-03-2007 10:24 Pagina 1
De stoelendans
Hoe een bizarre stoelendans rond een vastgoedportefeuille van
ruim 60 miljoen euro houdt investeerders en autoriteiten in
Nederland, België, Duitsland, Zwitserland en China al maanden
bezighoudt. En hoe een voor witwaspraktijken veroordeelde
belastingadviseur uit Kekerdom, een omstreden Gooise vastgoedbaron,
een Duitse ‘prins’ en diens Zwitserse zakenpartners
meedansten.
De Eindhovense ingenieur Ed Busselaar is begin 2004 een van de
tientallen kapitaalkrachtige Nederlanders die een ‘zakelijk buitenkansje’
krijgen aangeboden. Hij kan participeren in de Duitse bank
Secunda, die op het punt staat een aantal zeer lucratieve deals te
sluiten. ‘In eerste instantie zag alles er netjes uit,’ vertelt Busselaar.
‘De bank was degelijk en zou onder meer deelnemen in een groot
vastgoedproject van Karl Prinz von Thurn und Taxis. Dat is een
grote familienaam, zeg maar de Brenninkmeijertjes van Duitsland.
Dan denk je dus dat het goed zit.’
Met onder meer het luxe Balmoral-hotel in Spa en een kapitaal
appartementencomplex nabij het koninklijk paleis in Brussel is ook
de door Secunda begeerde vastgoedportefeuille zeker de moeite
waard. Busselaar investeert daarom anderhalve ton. Op dat moment
heeft hij nog geen idee dat hij door deze storting betrokken
raakt bij een privéoorlogje in het schemergebied van de Nederlandse
en Belgische vastgoedwereld.
Ongetwijfeld hadden Busselaar en zijn mede-investeerders wel
twee keer nagedacht als zij wisten wie de verkoper van de fraaie
vastgoedportefeuille was. De Hilversumse ‘vastgoedbaron’ Reinout
Meier Mattern was namelijk al vaker het middelpunt in dubieuze
affaires. Hij verdween in 2002 nog voor acht maanden achter de
tralies wegens belastingontduiking. ‘De fiod heeft mij kapot ge-

De man die onzichtbaar-Stoelen 22-03-2007 10:24 Pagina 2
maakt,’ claimde Meier Mattern, die begin jaren negentig al naar het
Belgische rijkeluisoord Schilde verhuisde. Toen een bank eind 2005
klaagde over mogelijke witwaspraktijken bij de verkoop van zijn
vastgoedportefeuille belandde Meier Mattern dan ook als eerste in
een Belgische cel.
De betrokken investeerders zaten toen al maanden vergeefs te
wachten op de levering van hun aandelen. Zij wijzen echter een andere
schuldige aan: de Kekerdomse belastingsadviseur Jan Muller.
Het was immers deze Muller geweest die bij hen de investeringen
had losgepraat. Bovendien functioneerde diezelfde Muller als ‘dealmaker’
bij de vastgoedtransactie tussen Meier Mattern en de Duitse
prins.
Op het eerste oog ligt de als ‘briljant’ omschreven Muller minder
voor de hand als kwade genius. Hij was partner bij accountantsfirma
Arthur Andersen en penningmeester bij het elitaire Hoge Veluwse
jagersgilde Sint Hubert, met op de ledenlijst onder meer De Beaufortjes,
Fenteners van Vlissingen en dé Van Beuningen (van het
gelijknamig museum).
Toch is zijn blazoen niet brandschoon. In de zogenoemde ‘Clickfonds’-affaire
hielp hij cliënten bij het optuigen van geraffineerde witwasconstructies.
Daarvoor vervalste hij overzichten van in Zwitserland
verhandelde aandelen om (onbelaste) koerswinsten te fingeren.
Muller kwam weg met een voorwaardelijke gevangenisstraf en een
ton boete. In 2004 werd Muller ook persoonlijk failliet verklaard, en
volgde er een veroordeling omdat hij geld uit het faillissement wilde
wegsluizen. Hij werd toen al achtervolgd door schuldeisers, die herhaaldelijk
beslag legden op zijn woning. Een voormalige medewerker
van zijn accountantskantoor ‘jaagt’ al jaren op Muller namens een
tiental gedupeerden, die Muller verdenken van ‘fraude en verduistering’.
Ook een Antilliaanse, aan Telfort-miljonair Marcel Boekhoorn
gelieerde vennootschap liet eerder beslag leggen op de woning. De
door Muller bewoonde villa in Kekerdom stond echter op naam van
zijn vrouw, net als de acht firma’s die op dat adres stonden ingeschreven,
maar waar Muller directeur was.
Opmerkelijk genoeg voelt ook Meier Mattern, wiens werkwijze
door de Nederlandse rechter ooit ‘arglistig’ werd genoemd, zich opgelicht
door Muller. De Nederbelg kwam begin januari 2006 weer
vrij.
In zijn met dicht struikgewas, hoge hekken en zwarte bouvier afgeschermde
Schildense villa geeft hij zijn tragikomische versie van

De man die onzichtbaar-Stoelen 22-03-2007 10:24 Pagina 3
de feiten. Via zijn ‘adviseur’ Muller leerde hij prins Karl kennen, die
hem een obligatielening van 5 miljoen en een pakket aandelen zou
verstekken in ruil voor zijn vastgoed. Maar helaas verleidde Muller
ondertussen ook zijn vrouw. ‘En toen heeft mijn Marieke stiekem
mijn kluissleutels gepikt en mijn aandelen uit de bankkluis ontvreemd’,
aldus Meier Mattern. ‘Daarna heb ik geen cent van de beloofde
miljoenen gezien. Ik ben gewoon opgelicht.’ En ook Prinz
Karl moet het ontgelden. Meier Mattern: ‘Hij voert het familiewapen
van Thurn und Taxis op zijn visitekaartjes, maar de ‘prins’ is
een ongewenste achterneef die nog niet goed is voor een treinkaartje.’
Hoewel dat laatste twijfelachtig is, behoort Prinz Karl, ondanks
zijn visitekaartjes met imponerend familiewapen, in ieder geval niet
tot de steenrijke Regenburgse tak van de familie Thurn und Taxis.
In 2005 raakte hij nog in conflict met zijn rijkere naamgenoten toen
zijn accountant de domeinnamen Thurn und Taxis wilde registreren.
Na een bezwaar door de Regensburgse vorst Albert Thurn und
Taxis werd de aanvraag als ‘te kwader trouw’ afgewezen. Toch beweren
prinz Karl en diens zakenpartners dat niet zij, maar Meier
Mattern is de grote oplichter is. ‘Zijn vastgoedportefeuille zat bomvol
lijken,’ aldus Secunda-directeur Klaus Landes. ‘Er was al jaren
geen onderhoud gepleegd, Meier Mattern liep ver achter met zijn
hypotheekaflossingen en op sommige panden bleken maarliefst drie
hypotheken te rusten. Die miljoenen kostende tegenvallers moeten
worden verrekend, en dus hebben wij Meier Mattern nog niet betaald.’
Opmerkelijk genoeg is deze belangrijke informatie niet verwerkt
in de prospectus waarmee Thurn und Taxis investeerders
voor de portefeuille wierf.
Alle kastlijken ten spijt doet Meier Mattern inmiddels verwoede
pogingen zijn deal met Muller en Prinz Karl terug te draaien. De
verbolgen vastgoedbaron kan naar eigen zeggen echter geen advocaat
meer betalen: ‘Ik ben echt alles kwijt door deze deal.’ Daarom
heeft hij een deel van de vastgoedportefeuille beloofd aan Joop
Steenbergen, zoon van de gelijknamige Kwantumhallen-oprichter,
die optreedt namens de Chinees-Amerikaanse firma Kang Wah.
Wie achter dit tot voor kort slapende beursfondsje schuilt is niet
duidelijk. Als tegenprestatie zorgt Steenbergen dat de portefeuille zo
snel mogelijk wordt teruggeleverd. Volgens diverse bronnen is de
strijd sindsdien ook buiten de juridische arena beland.
‘Vorig jaar stonden twee heren voor de deur die graag wilden dat

De man die onzichtbaar-Stoelen 22-03-2007 10:24 Pagina 4
de portefeuille terugging naar Meier Mattern,’ vertelt een voormalig
zakenpartner van Jan Muller. ‘Ik moest daaraan meewerken, anders
zou ik het weekend niet halen. Overigens kwam ik er pas achteraf
achter dat Muller grote bedragen uit onze gezamenlijke Zwitserse investeringsfirma’s
heeft weggesluisd. Hij heeft mij dus ook opgelicht.’
Ook directeur Klaus Landes van de Secunda-bank zegt te zijn bedreigd:
‘Zelfs op zakenreis in Hongkong werd ik benaderd door iemand
die mij allerlei papieren wilde laten tekenen, anders zou ik het
eiland niet levend verlaten. Deze intimidaties gaan al maanden gewoon
door. Wij gaan daar echter niet op in en hebben aangifte gedaan.’
Volgens Joop Steenbergen is van bedreiging echter geen sprake.
‘Er zijn een aantal valse aangiftes gedaan, en ik wordt neergezet als
een of andere cokesnuivende crimineel, maar wij oefenen alleen
druk uit via onze advocaten. Die portefeuille komt terug, al moeten
we het faillissement van Thurn und Taxis aanvragen.’
Tussen al dit geweld moeten de Nederlandse investeerders nog
maar zien of en hoe zij hun geld terugkrijgen. ‘Wij hebben ons geld
aan Muller overgemaakt, dus die moet het ook maar terugbetalen’,
stelt een van hen. ‘Hij is weliswaar persoonlijk failliet, maar wij zijn
ervan overtuigd dat hij grote sommen geld naar een buitenlandse
bankrekening heeft weggesluisd. Hij rijdt ook nog steeds rond in
een hagelnieuwe Mercedes met Zwitsers kenteken. Wij hebben dit
al aan zijn curator gemeld, maar die neemt niet eens de moeite om
terug te bellen. Daarom hebben wij inmiddels een klacht ingediend
bij de verantwoordelijk rechter-commissaris. Het kan niet zo zijn
dat dit soort oplichters maar gewoon hun gang kan gaan.’ Jan Muller
weigert elk commentaar. Volgens Klaus Landes hebben Secunda
en Thurn und Taxis zich inmiddels van hem gedistantieerd. En Meier
Mattern laat op de valreep nog weten dat zijn kluis met aandelen
bij nader inzien niet door zijn vrouw is leeggehaald, maar gewoon is
opengebroken.
(Dit verhaal werd op 25 februari 2006 gepubliceerd in De Telegraaf)