W. A Brakel - Verklaring van de Openbaringen ... - dewoesteweg.nl

• De derde beschrijft Hem van Zijn vaste tred, op en neergaande in Zijn gemeente, tot
blijdschap van zijn kinderen, en schrik van zijn vijanden die Hij onder Zijn voeten zal
vertreden; want Zijn voeten zijn blinkend koper gelijk. En vast, en zuiver heilig en
rechtvaardig, en ontzaglijk zijn Zijn gangen in de kerk.
De inhoud bevat:
1. Een erkentenis van het goede, dat in hen was.
2. Een bestraffing.
3. Een opwekking met bijgevoegde beloften.
1. De erkentenis van het goede, dat in hen was:
- Liefde in hebbelijkheid en in uitwerking jegens God, Christus en de gelovigen.
- En dienst, de natuur van de liefde is de geliefde te behagen, en die te dienen, Gode op
een betamelijke wijze, de naaste in hem met de daad te helpen.
- Geloof, vastklevende aan Christus en zijn waarheid.
- En uw lijdzaamheid, met een stil gemoed verdragende alle lijden, dat hun om de naam
van Christus overkwam.
- En uw werken. In het begin is de gewone indrukking: Ik weet uw werken; ál uw
handelingen, uw doen en laten, zo het goede als het kwade; maar hier worden verstaan
werken, die vruchten en bewijzen waren van hun oprecht geloof, 't welk zij volhielden,
niettegenstaande de grote vervolgingen.
- En dat de laatste meer zijn dan de eerste. Het geloof groeide, en daardoor ook zijn vruchten,
zij namen toe in hebbelijke genade en heiligheid, en in de uitwerking, zij groeiden en
gingen voort van kracht tot kracht. Een uitnemende staat, die niet is geweest onder de
heerschappij van de Antichrist.
Vers 20-23.
2. De bestraffing geschiedt over het toelaten, dat verderfelijke ketterijen onder hen gezaaid
werden. Daar was onder hen een vrouw Jezabel, 't zij dat dit haar eigen naam was, 't zij dat zij zo
genoemd wordt door zinspeling op de goddeloze vrouw van Achab. Van deze wordt verhaald
haar zonde, de volharding daarin, de oordelen over haar.
• Haar zonde was die zichzelf zegt een profetes te zijn, zij gaf voor, dat zij buitengewoon van
God gezonden was, en buitengewone openbaringen van God ontving, en daarom macht
had te leren, 't welk anders een vrouw niet toekwam; de inhoud van haar predikaties was de
leer van de Nicolaïeten, dat hoererij en afgodenoffer te eten geen zonde was; 't was de zonde
van deze gemeente: dat gij deze laat leren en Mijn dienstknechten verleiden, dat zij hoereren
en afgodenoffer eten. Ketterijen en dwalingen hebben terstond ingang en zijn zeer
schadelijk voor de gemeente; daarom moeten zij ten eerste tegengestaan en gestuit worden.
• In deze zonde volhardden zij, niettegenstaande de lankmoedigheid Gods over hen. Ik heb
haar tijd gegeven. God verdraagt de bozen wel lang, opdat zij zich zouden bekeren van hun
hoererij; die lankmoedigheid moest tot bekering leiden; zo de zondaar dat niet doet, hij
vergadert zich zelf toorn als een schat; dit deed deze vrouw niet: En zij heeft zich niet
bekeerd; maar voer voort in haar leer en leven.
• De oordelen over haar zijn overeenkomstig met haar zonden: Zie, Ik werp haar te bed; op het
bed had zij overspel bedreven, op het bed werd zij gestraft, en die met haar overspel
bedrijven; èn zij, die verleidt, èn zij, die zich laten verleiden, ontvangen dezelfde straf. 't Zou
niet een bed van wellust zijn, maar van smart. In grote verdrukking, buitengewoon,
klaarblijkelijke plagen zouden over haar komen, die haar uitermate zeer pijnigen zouden en
24