MON-verhuiskrant - Veiligheidsregio IJsselland

MON
officiële opening
mon
De formele ingangsdatum van MON was
28 september 2010, de dag na de verhuisnacht.
De officiële opening van MON staat
gepland voor woensdag 17 november 2010.
Op zaterdag 20 november wordt vervolgens
een ‘familiedag’ georganiseerd voor de
medewerkers van de nieuwe meldkamer.
Voor de officiële opening en de familiedag
is een speciale werkgroep ingesteld waarvan
Mireille Hulshof trekker is. Mireille komt van
het korps Gelderland-Midden en volgt in
Noord- en Oost-Gelderland een MD-traject
via Politietop Divers. Mireille: “Als werkgroep
realiseren we ons dat de overgang
naar MON voor medewerkers een grote stap
is, zeker voor de medewerkers van IIsselland
die verder moeten gaan reizen. We willen
bij de officiële opening in november graag
rekening houden met deze situatie. Daarnaast
vind ik het bijzonder om een rol te
mogen vervullen in de voorbereiding van
deze opening omdat MON de eerste bovenregionale
meldkamer in Nederland is. Bij de
officiële opening nodigen we ook vertegenwoordigers
van verschillende organisaties en
netwerkpartners uit. Op zaterdag 20
november zijn alle medewerkers en hun
familieleden van harte welkom om een
kijkje te komen nemen in de nieuwe MON.
Op dit moment zijn we nog volop bezig met
het programma.
Heb je nog goede ideeën? Mail ze dan naar
mireille.hulshof@no-gelderland.politie.nl .”
mon-mok valt
in de smaak
De samenvoeging naar MON werd ook
gesymboliseerd in het welkomstpakketje
voor alle medewerkers van de meldkamer
en het Politie Service Centrum: een fraaie
mok met MON-logo en daarin een zakje
met heerlijke Zwolse balletjes en Veluwse
snoesjes. De ontvangers waren blij verrast
met deze onverwachte verrassing. De IJssellandse
en NOG-lekkernijen doen niet voor
elkaar onder in smaak en kwaliteit en de
koffie zal vast nog beter smaken uit zo’n
echte MON-mok!
VerHUIsKRANT
mon
Meldkamer in
bedrijf
MON is de eerste bovenregionale gemeenschappelijke
en technisch geïntegreerde meldkamer
(meldkamer nieuwe stijl) in Nederland.
Het startsein voor de uitvoering van het project
MON klonk op 30 januari 2009, uiteraard
na een periode van grondige voorbereiding.
Hoe zat het ook alweer met MON? Nog even
de belangrijkste argumenten voor de samenvoeging
op een rij:
Was het toeval of maakten velen, vooral
de dames, bewust hun opwachting in
stemmig zwart en grijstinten? Het antwoord
mag u zelf geven, maar het was
duidelijk dat er donderdag 23 september
met gemengde gevoelens afscheid is
genomen van de gemeenschappelijke
meldkamer Zwolle. Nog één keer bijeen
in de oude samenstelling, een paar dagen
voor de overgang naar MON.
De Classic Lounge van het FC Zwolle
stadion was goed gevuld op deze bijzondere
bijeenkomst. Vanuit diverse geledingen werd
het woord gericht tot de ‘Zwolse groep’.
Burgemeester H.J. Meijer sprak vanuit zijn
rol als korpsbeheerder en voorzitter van het
algemeen bestuur van de Veiligheidsregio. “Jullie
hebben een vitale functie in veiligheid voor
burgers en collega’s. Zij vertrouwen op jullie.
Dat is moeilijk, want het betekent dat je altijd
professioneel moet blijven en je zorgen niet
mag laten blijken aan de telefoon.” Hij doelde
daarmee onder meer op de onduidelijkheid die
in de eindfase vooral binnen de politiekolom
ontstond door de opstelling van de bonden.
Regionaal commandant Lieke Sievers sprak
mede namens Piet Huizinga (directeur RAV
mon
Werkgebied
• Meldkamers functioneren in een snel veranderende
omgeving. Onder meer bevolkingsdichtheid,
groeiende mobiliteit, vervoer van
gevaarlijke stoffen en afhankelijkheid van
vitale infrastructuur maken Nederland op
een aantal terreinen extra kwetsbaar voor
grote calamiteiten. De overheid heeft een
belangrijke taak in de zorg voor veiligheid
en snelle, adequate inzet van hulpdiensten.
De MON kan -ook in de toekomst- deze
hoogwaardige ondersteuning bieden.
• Wet- en regelgeving gericht op het instellen
en in stand houden van een meldkamer en
op het goed (en wettelijk geborgd) regelen
van specifieke thema’s waarbij de meldkamer
een grote rol speelt. De MON voldoet tevens
aan de kwaliteitseisen voor de grootschalige
alarmering zoals die zijn gesteld in de Wet
op de Veiligheidsregio’s.
• Verbeteringen in de kwaliteit van de dienstverlening
aan burgers door bundeling van
IJsselland) en Arend Kloosterman (plv. korpschef
IJsselland) bemoedigende woorden: “Als
je op reis gaat neem je altijd jezelf mee èn wat
je met elkaar opgebouwd hebt in de afgelopen
jaren. We wensen jullie veel succes en positiviteit.
Samen de schouders eronder!”
Paulien van Enk-Brink noemde haar LTP een
‘winning team’ en zal mooie herinneringen
houden aan de Zwolse periode. Ze vroeg een
moment stilte om naar een lied te luisteren dat
haar gevoel van dit afscheid vertolkte: ‘Mag
het licht uit’ van De Dijk. Kwartiermaker politie
Gerrit van der Linde overhandigde ‘Succes-kaarten’
van de BPZ-teams aan zijn teamleiding en
las er een paar voor: “Hard roepen, want jullie
zijn verder weg”, “Ik zal het even binnenlopen
bij jullie missen maar ook “De verbinding zal
blijven”, en zo is het natuurlijk ook.
“Take it on the chin and go on with it”, zo vatte
Mieke Wissink (RAV IJsselland) haar boodschap
samen en Jelle Nijeboer (brandweer IJsselland)
had een goede bestemming gevonden voor
de inhoud van de snoeppot: een sleutelhanger
met gordelsnijder en noodhamertje, die tevens
symbool stond voor het loslaten van de veilige
plek in Zwolle en het opbouwen van datzelfde
gevoel in Apeldoorn.
Werknemers
aan het woord...
meldkamer oost nederland is in bedrijf!
kennis en ervaring.
• Vergroting innovatiekracht door
schaalvergroting.
• Kostenbesparing en efficiencywinst.
| september 2010
Meldkamer Oost Nederland (MON) is een feit. In de nacht van 27 op 28 september zijn de laatste handelingen verricht voor de definitieve overgang
naar de nieuwe multidisciplinaire meldkamer en het Politie Service Centrum aan de Europaweg in Apeldoorn. De operationele diensten en inwoners
in de korpsgebieden van Noord- en Oost-Gelderland en IJsselland worden voortaan bediend vanuit Apeldoorn. Op pagina 3 en 4 van deze krant
vindt u een verslag in woord en beeld van de verhuizing.
Afscheid van de gemeenschappelijke
meldkamer Zwolle
De deelnemende organisaties in MON voeren
met eigen medewerkers hun eigen (monodisciplinaire
dan wel multidisciplinaire) meldkamertaken
uit. Iedere kolom binnen MON
heeft zijn eigen leidinggevende. Daarboven
staat een directeur die verantwoordelijk is
voor het bewaken van de samenwerkingsafspraken
en multidisciplinaire taken. Deze
directeur fungeert ook als schakel tussen
de MON en de veiligheidsdirecties. Het
MON-personeel blijft in dienst bij de eigen
deelnemende partij.

Werkgebied
Het werkgebied van de gemeenschappelijke
Meldkamer Oost Nederland beslaat twee
veiligheidsregio’s met bijna 1,3 miljoen
inwoners. In Noord- en Oost-Gelderland
wonen ruim 800.000 mensen op bijna 3.000
km². De geografische contouren van de
regio lopen van Harderwijk tot Winterswijk.
In het gebied liggen 22 gemeenten.
Het werkgebied van IJsselland beslaat het
noordwestelijk deel van Overijssel; een
gebied van 1.968 km² met 11 gemeenten en
ongeveer 480.000 inwoners. De stedelijke
kernen zijn Zwolle, Kampen en Deventer.
Vooruitziende blik
“U mag best weten
dat het voor mij, als
burgemeester van
Zwolle, even wennen
is geweest om
‘ónze’ meldkamer
uit de stad te zien
verdwijnen. Zwolle
is nu eenmaal een
stad die al jaren
bloeit: het aantal
voorzieningen en
bedrijven neemt nog steeds toe, en daarmee
ook het aantal inwoners. Mensen die hier met
veel plezier wonen en werken.
Veiligheid vinden we allemaal belangrijk, en
het liefst hebben we de bewakers van die
veiligheid zo dicht mogelijk in de buurt. Ik
hoef u, als betrokkene, hier niet te vertellen
welke argumenten de afgelopen jaren gewisseld
zijn om uiteindelijk tot de keuze van een
samenwerkingstraject mon:
“Behoud van specifieke deskundigheid”
Gerrit van de Linde was projectleider van
het Samenwerkingstraject MON: “Draagvlak.
Dat is echt mijn thema. Als deelprojectleider
Organisatie heb ik ook zoveel mogelijk naar
draagvlak gestreefd. Bijvoorbeeld door het missie-
en visiedocument tot stand te laten komen
op basis van interviews met burgemeesters,
leidinggevenden èn de collega’s van de werkvloer.
Aan draagvlak op de werkvloer heb ik
ook mijn bijdrage kunnen leveren via het
MON-samenwerkingstraject.”
De motor achter het Samenwerkingstraject
MON was de Werkgroep Samenwerking waarvan
Ellen van Aperloo coördinator was.
Ellen: “We zijn
het Samenwerkingstraject
begonnen met
een oriëntatiefase.
Hiervoor hebben
de werkgroepleden
interviews
gehouden binnen
alle teams om in
kaart te brengen
hoe er werd aangekeken
tegen de
samenwerking in Apeldoorn. Daarna zijn per
discipline samenwerkingsdagen georganiseerd.
Doel van deze dagen was vooral kennis maken
met elkaar en stil staan bij wat men graag vanuit
Apeldoorn/Zwolle mee wilde nemen naar de
nieuwe meldkamer. Anders gezegd: De parels
die je mee wilt nemen naar MON.”
De laatste fase van het Samenwerkingstraject is
begonnen met de verhuizing van Zwolle naar
Apeldoorn. Vanaf dan wordt echt samengewerkt
en zullen zeker nog cultuurverschillen
aan de oppervlakte komen. Hiervoor nog even
de vergelijking met
de twee families die
bij elkaar in één huis
gaan wonen. Je kunt
alles nog zo goed
voorbespreken maar
pas als je bij elkaar
woont ontdek je het
wanneer iemand
nooit het dopje op
de tandpasta draait.
Gerrit van de Linde:
“We zullen elkaar de
ruimte moeten geven
om op een open en
eerlijke manier aan el-
Pagina 2 • Verhuiskrant MON
Als twee families besluiten om samen in één huis te gaan wonen, betekent dat meer dan alleen maar verhuizen van huisraad en familieleden.
De families zullen namelijk ook door één deur moeten kunnen. Het spreekt dan ook vanzelf dat er wat verkennende bezoekjes worden afgelegd
voordat de ene familie bij de andere intrekt. En dat was eigenlijk ook de essentie van het Samenwerkingstraject MON (SAMON): elkaar leren
kennen zodat er na de verhuizing, met behoud van ieders specifieke deskundigheid, goed kan worden samengewerkt.
gemeenschappelijke meldkamer in Apeldoorn
te komen. En u bent ongetwijfeld -net als
ik- professioneel genoeg om in te zien dat
voor de ambitie die we als dienst- en hulpverleners
hebben de nieuwe centrale locatie
in Apeldoorn een zinnige keuze is. Ik hoop
overigens dat we niet te snel ook feitelijk kunnen
constateren dat onze nieuwe meldkamer
uitstekend functioneert. Dat zou namelijk
betekenen dat we een flinke calamiteit voor
de kiezen hebben gekregen. Ik weet nu al wel
dat u daar klaar voor bent en indien nodig
ook klaar voor staat. Of u op dit moment vanuit
Zwolle werkt of vanuit Apeldoorn.
Als inwoner van deze regio vind ik dat een
vertrouwenwekkend idee.”
Burgemeester H.J. Meijer,
Voorzitter algemeen bestuur
Veiligheidsregio IJsselland.
kaar te wennen en de verschillende werkwijzen
af te stemmen.” Ellen: “Als werkgroep hebben
we geconcludeerd dat het een goede start is
geweest maar dat er nog meer werk aan de
winkel is als we eenmaal samen zitten. Daarom
hebben we de kwartiermakers geadviseerd om
deze werkgroep een vervolg te geven en in het
voorjaar van 2011 weer samenwerkingsdagen
te organiseren.
De nadruk zal dan moeten liggen op ‘hoe
werken we samen’; als logisch vervolg op de
kennismaking.”
Meer wederzijds begrip
Roos Jansen van de politie, van het PSC in Zwolle over de samenwerkingsdagen: “Ik vond het waardevol om te ervaren dat er
aan beide kanten veel positiviteit zit. De wil om er echt iets van te maken. Je leert elkaars cultuur kennen en herkennen. En
dat is echt nodig als je met elkaar gaat samenwerken èn de vereiste kwaliteit moet leveren naar de burger toe. Ik weet zeker
dat er door de samenwerkingsdagen meer begrip ontstaan is voor elkaar. Dat had ook te maken met een sketch die ik met
mijn collega Nelleke Kappers had voorbereid: we verbeeldden de situatie dat MON niet naar Apeldoorn maar naar Zwolle
zou gaan. Zodat Apeldoorn te maken krijgt met een nieuwe werkplek, langere reistijd, en daardoor misschien wel gedoe met
kinderopvang. Ja, dat kwam zo wel binnen bij onze collega’s uit Apeldoorn.”
Ook Pablo Petrus, centralist politie Noord- en Oost-Gelderland, was te spreken over de samenwerkingsdagen: “Je leert elkaar
anders en op een informele manier kennen. Sommige onderdelen van de samenwerkingsdag vond ik wat kinderlijk maar
daardoor werkte het wel. Door de spelsituaties kom je telkens opnieuw met elkaar in contact. Zo ga je op zaken voortborduren
in de zin van ‘O ja, dat was die en die doet zo. Door de ongedwongen sfeer wordt de afstand echt kleiner. Je gaat
een stap verder dan uiterlijkheden. Blijkt opeens dat je dezelfde hobby deelt.”
Harry Haagen, plaatsvervangend projectmanager MON: “De Gemeenschappelijke Meldkamer Apeldoorn (GMA) hebben we in 2009 gerealiseerd met onze blik op MON.
Veel op het gebied van techniek was dus al voorbereid toen we met MON begonnen. Dat heeft ons een vliegende start bezorgd hoewel er natuurlijk nog veel werk overbleef. Ik
verwacht dat mensen in de nieuwe MON aangenaam, effectief en efficiënt kunnen werken. Daarvoor is immers alles uit de kast gehaald.”
mon: een zinnige keuze
een warm welkom
“We leven nu een
paar dagen na de
ingebruikname van
de gemeenschappelijke
Meldkamer
Oost Nederland. Een
grote stap is hiermee
gezet. Graag heet ik
alle medewerkers uit
de veiligheidsregio
IJsselland van harte
welkom in Apeldoorn. Samen met collega’s die
al in het imposante gebouw aan de Europaweg
werkzaam zijn, zorgen jullie ervoor dat de gezamenlijke
meldkamer nog meer kwaliteit biedt
en zich verder kan professionaliseren.
Bij calamiteiten worden burgers en bedrijven uit
Noord- en Oost-Gelderland en IJsselland die bellen
met het alarmnummer, nu bediend vanuit
één locatie in Apeldoorn. Het vele voorberei-
dingswerk voor deze grote verandering is met
veel enthousiasme en gedrevenheid gedaan.
En dit alles met de ambitie: hoogwaardige
ondersteuning voor de hulpdiensten en een verdere
professionalisering en verbetering van de
kwaliteit van de dienstverlening aan de burger.
Ik ben ervan overtuigd dat de samenvoeging tot
deze verbetering zal leiden.
Medewerkers van de nieuwe meldkamer zijn
dé schakel tussen de hulpverlening en de
bevolking. Zij zijn het fysieke meld-, regel- en
coördinatiecentrum waar alle meldingen van
brandweer, politie en (acute) geneeskundige
hulp binnenkomen, gecoördineerd worden en
van waaruit de hulpverleningsdiensten aangestuurd
worden. Een belangrijke en verantwoordelijke
taak!”
Mr. G. J. de Graaf,
Burgemeester van Apeldoorn.

Pagina 3 • Verhuiskrant MON
Go… no go… Go!
Dag meldkamer Zwolle, tot horens!
Dinsdagmorgen 28 september, 03.18uur: “Dames en heren… Over enkele ogenblikken worden jullie aangestuurd door MON in Apeldoorn. Met genoegen kijken we terug op negen jaar
meldkamer. Voor ons allemaal breekt een nieuwe tijd aan. Voor sommigen een uitdaging, voor anderen een opgave. Maar laten we het met elkaar niet te somber inzien. Misschien roepen
we straks wel: “Dit hadden we jaren eerder moeten doen!” Wij, het hele team van de Gemeenschappelijke Meldkamer Zwolle, wensen jullie alle goeds toe. Uit met Zwolle…”
En met deze afscheidswoorden van politiecentralist
Simon Hooijmeijer, die als nestor alle collega’s
‘in het veld’ toesprak, kwam er een eind
aan negen jaar gemeenschappelijke meldkamer
Zwolle. De systemen zijn verhuisd, het licht is
gedoofd.
De technische verhuizing naar Meldkamer
Oost Nederland telde bij het overzetten van de
systemen naar de nieuwe meldkameromgeving
diverse momenten van ‘Go or No Go’. Telkens
weer even spannend, zo’n finale handeling,
maar in het algemeen verliep de overgang van
De laatste groep centralisten van brandweer, politie en
ambulancedienst die dienst draaiden in Zwolle.
Bij het LTP werd het licht gezamenlijk uitgedaan.
De laatste spullen worden ingepakt.
Zwolle naar Apeldoorn soepel en zijn de eerste
ervaringen inmiddels opgedaan. Politie-, brandweer-
en ambulancecentralisten hebben hun
eerste diensten er alweer opzitten in Apeldoorn.
In Zwolle herinneren alleen de lege meldtafels
nog aan een meldkamer die negen jaar het
kloppend hart van de operationele diensten
vormde.
Het meldkamerteam wist zich tijdens de verhuizing
bijgestaan door velen die om uiteenlopende
redenen een deel van deze historische nacht
bijwoonden. Ook Freek Vierwind en Gerard ten
Tactisch overleg bij de RAV IJsselland.
Have reisden vanuit Apeldoorn af naar Zwolle.
Zij kregen nog een staartje mee van de emotie
bij het LTP waar om 23.00 uur de stekker eruit
ging in bijzijn van een groot aantal collega’s en
enkele oud-collega’s. Er werd zelfs gezongen
(‘Dag LTP’) en kort een polonaise ingezet. Tien
jaar lang deelden de LTP-ers lief en leed, zo ook
op deze historische avond. Teamchef Aukje Norg
had niet veel woorden nodig om deze periode
af te sluiten: “Nou mensen, het waren tien
fantastische jaren…”
Naarmate het later wordt, komen de ver-
Ook de klapper met een schat aan informatie
gaat natuurlijk mee naar Apeldoorn.
De verhuisdozen
staan geduldig te
wachten op
‘verscheping’
naar Apeldoorn.
Tijdens de briefing
legt Gerrit van der
Linde uit hoe de
technische verhuizing
in zijn werk gaat.
halen los. De brandweercentralisten halen
herinneringen op en bij de ambulancedienst
wordt de popcorn tevoorschijn gehaald. Ook de
broodjes en gehaktballen doen het goed. Tussen
de verhuisdozen en de toenemende radiostilte
voeren twee dingen de boventoon: humor en
professionaliteit. Tot de laatste minuut, waarin
collega’s in Deventer naar een melding van
auto-inbraak worden gestuurd. Het resultaat:
een heterdaadje, waarbij één verdachte in de
kraag wordt gevat. Een mooi succesje, zo op de
drempel naar MON en tevreden gezichten bij de
centralisten: “Kijk, daar doen we het voor.”
Diverse collega’s kwamen nog even binnenvallen
deze laatste nacht.
Gerard ten Have reisde af naar Zwolle om de
sfeer van deze laatste nacht te ervaren.
Aukje Norg nam de
verhuizing wel
heel erg letterlijk.
Het opgewekte stemgeluid van politiecentralist Simon Hooijmeijer moeten we in het vervolg missen. Hij stort zich op een andere taak.
Hij werd verwend met bloemen van de Deventer teams en Zwolse collega’s pakten zijn auto in met politielint.

Verhuizing naar Apeldoorn goed verlopen
Welkom bij meldkamer oost nederland
In de nacht van maandag 27 op dinsdag 28
september is het een drukte van belang aan de
Europaweg; de nacht dat MON een feit wordt.
Ruim tachtig stappen staan omschreven in het
stappenplan dat tot op de minuut is uitgedacht
om de verhuizing zo goed mogelijk te laten
verlopen. Het omzetten van 112 lijnen, het
Lisette Deurloo: “We zitten keurig op schema.”
Lisette houdt nauwkeurig de planning in de
gaten en is tevreden over de resultaten tot nu toe.
Igor, Ambulancedienst IJsselland: “Hier is het
nog niks, want Zwolle draait nog steeds.
Het is een verrassing wanneer het komt.”
opvangen van de 112 meldingen in Gelderland-
Midden en Twente, koppelen van systemen,
testen, testen en nog eens testen. Even voor
04.00 uur is het zover, de eerste 112 meldingen
komen binnen uit IJsselland en Noord-en
Oost-Gelderland. MON is in bedrijf.
Betsie en Corry: “Goedenavond, hier is uw badge.”
Iedereen die betrokken is bij de verhuizing en
totstandkoming van MON wordt door de dames
hartelijk ontvangen aan de Europaweg.
Sergio Els: “Ik ben niet nerveus, ik heb het
eerder meegemaakt bij de verhuizing van GMA.”
Koenraad Schaafma, brandweercentralist
uit Zwolle: “Ik heb in totaal zes verhuisdozen
meegenomen. Maar daar waren ook dozen voor
anderen bij. Ik ga nu testen of alles werkt.
Is hier nog een stekkerdoos over?”
Tweede go - no go moment om 00.30 uur.
Edwin Goos: “De tweede go is een feit. Nu is
het tijd voor herprogrammering van de 112centrale.
Daarbij nemen de buddy-regio’s
het over tot circa 02.30 uur.”
Paulien Brink van LTP: “We nemen hier extra
112 aan, omdat ze het nu door de verhuizing
druk hebben op de meldkamer.”
Pagina 4 • Verhuiskrant MON
Edwin Goos: “We hebben een eerste go.” Om 22.00 uur staat de
briefing voor de centralisten op de agenda. Het stappenplan
voor de verhuizing wordt in grote lijnen besproken.
Gert Jolink, centralist uit IJsselland:
“Ja, nou gaat-ie goed.
Na honderdduizend wachtwoorden
eindelijk de goeie!”
Nog even wat zaken checken.
Even voor 04.00 uur is het dan zover; de eerste melding vanuit Zwolle komt binnen in Apeldoorn. Freek Vierwind bedankt alle medewerkers voor de inzet. “MON staat of valt met techniek en tactiek.
De techniek zal in de loop van de tijd nog aangescherpt worden en de tactiek is de professionaliteit van de collega’s hier op de meldkamer. Ik wens jullie een goede samenwerking toe en vertrouw
erop dat jullie met plezier klaarstaan voor de hulpverleners op straat en voor de burgers. Het is allemaal goed gegaan en daar mogen we best trots op zijn.”

Pagina 5 • Verhuiskrant MON
mon-DIGe medewerkers over mon
Politiecentralist Marit Merkus (IJsselland) beschouwt MON als een
avontuur en is benieuwd hoe het gaat uitpakken. “Je hebt als afzonderlijke
organisaties toch je eigen cultuur. De praktijk zal uitwijzen hoe
dat zich zal ontwikkelen in de nieuwe situatie. Ik vind het een leuke
uitdaging. De nieuwe meldkamer ziet er qua apparatuur in ieder geval
mooi uit. De rest zal zich vanzelf wel wijzen.”
“We hebben een afdeling achtergelaten die stond als een huis en
beginnen nu in feite met een nieuwe missie”, zegt
Anneke Tiessink. “Het LTP was een klein, zelfstandig
en heel fijn team. Het PSC telt zo’n 75 mensen. Voordat
je iedereen kent, ben je een hele tijd verder. Wat ik zal
missen is onder andere het directe contact met de meldkamer.
We zullen zien hoe het gaat. Ik stap er positief
in. Mijn boodschap is: We gaan ervoor!”
Al het nieuwe dat op je afkomt, is wel
een uitdaging, vindt Bas Treffers van
de brandweer VNOG. “Er moet nog zo-
veel geregeld worden. Ik hoop dat we
allemaal het beste uit de beide kanten
eruit halen en dat iedereen er positief
in stapt: “Schouders eronder en gaan
met die banaan!” Ik denk niet dat ik iets ga missen.
Wat ik hoop is dat we in de nieuwe situatie een normaal,
sluitend rooster krijgen en dat er snel meer duidelijkheid
komt richting personeel over de persoonlijke situaties. Tegen
de ‘nieuwe’ collega’s zou ik willen zeggen; we gaan er met
z’n allen tegenaan. Laten we positief vooruit kijken!”
Anneke Zijlstra, ambulancedienst RAV
VNOG: “Ik denk dat er nog wel wat hob-
bels te nemen zijn, door de verschillen
die gewoon aanwezig zijn. We zullen
nog wel voor verrassingen komen te
staan, maar het gaat zeker goed komen.
Doordat we van een klein team naar een iets
groter team gaan, en we het vast drukker krijgen, zijn de gesprekken
onderling in het begin misschien wat algemener van aard. Ik
verheug me wel op de samenwerking met de mensen uit Zwolle.
Het staat nu al zo lang te gebeuren, laat ze nu maar komen!”
Inzetcoördinator Alie Heersmink (NOG) ziet het grotere werkgebied
als één van de uitdagingen van MON. “Met de MON krijgen wij er
nieuwe collega’s bij, wie natuurlijk hun eigen werkwijze hebben. Het
afstemmen op elkaar vormt een uitdaging voor ons allemaal.
Ik verwacht dat de samenwerking goed zal verlopen, het zal even
aftasten zijn, maar het zal goed komen. Wij moeten
ons eigen groepje loslaten en als één verder
gaan. Ik verheug mij op de nieuwe collega’s en
ik verwacht van elkaar te kunnen leren. Mijn
boodschap voor de nieuwe collega’s luidt: Wees
welkom, schaam je niet als je iets niet weet en
vraag wanneer nodig.
“Voor mij ligt de uitdaging vooral in de diversiteit van
het gebied met steden, plattelandsgemeenten, ver-
schillende culturen en dialecten. Die verscheidenheid
komt ook terug in het landschap: de bosrijke Veluwe
en de waterrijke Kop van Overijssel zijn daar voor-
beelden van. Ik zie het als een uitdaging om de spil
te mogen zijn tussen de hulpvraag en het incident.”
Hoewel ze iedereen in Zwolle wel zal gaan missen,
gaat brandweercentralist Merle Meis (IJsselland)
gemotiveerd aan de slag bij MON: “We gaan er met
zijn allen een steengoede meldkamer van maken. Een goed geoliede
machine tussen de medewerkers van alle disciplines. Laten we er met
z’n allen een leuke tijd van maken!”
Inzetcoördinator Edwin Muit (IJsselland) ziet MON als ‘the best of both worlds’.
“In de nieuwe meldkamer zijn de kwaliteiten van beide meldkamers gebundeld.
Ik denk dat de overgang wel soepel verloopt. Wat ik straks ga missen denk ik,
zijn de directe contacten met het Politie Service Centrum (IJsselland=LTP, red.). In
Apeldoorn zijn meldkamer en PSC fysiek van elkaar gescheiden. Verder verheug ik
me op de samenwerking met nieuwe collega’s. We gaan een fijne sfeer creëren!
Richard Katerber (NOG) geeft aan zelf niet om MON te hebben
gevraagd maar hier wel veel voordelen van ziet. “Het derde beeldscherm
waar wij nu gebruik van maken en de citygids zijn hier voorbeelden
van. Wij kunnen nu zien waar voertuigen zich bevinden
en op welke afstand van bijvoorbeeld het ongeval. Door de MON
wordt de groep collega’s een stuk groter. Hierdoor krijg je te maken
met meerdere culturen. Dit vraagt wat aanpassingsvermogen. De
samenwerking vormt op deze manier een nieuwe uitdaging, je leert
nieuwe mensen kennen. Wel is het belangrijk
dat we zelf energie steken in het leren
kennen van elkaar en dan komt het goed.
Ik heet onze nieuwe collega’s van harte
welkom, we gaan ervoor!”
Paulien van Enk-Brink (IJsselland) heeft niet zonder weemoed afscheid genomen van
‘haar’ LTP. “Vooral de laatste weken voor de overgang waren heftig, maar ik heb me
voorgenomen om positief naar de toekomst te kijken. Zo zijn we in het Zwolse ook
opgevoed. Aan de mensen in Apeldoorn zal het zeker niet liggen; zij zijn vriendelijk
genoeg. Ik kom uit een fijn korps en zal even moeten wennen, vooral aan de omvang
van MON.”
Cor Meurs, brandweer VNOG: “Mijn uitdaging is om niet te vervallen
in allerlei protocollen, maar flexibel en klantgericht te blijven denken
zoals altijd. Ik verwacht dat de samenwerking tussen de disciplines net
zo goed blijft als op dit moment. Ik denk niet dat ik iets ga missen, ik
hoop dat de sfeer net zo goed blijft als nu. Na zelf vijf fusies te hebben
meegemaakt zou ik tegen de nieuwe collega’s willen zeggen: “Stap er
met een open vizier in, het komt uiteindelijk echt goed!”
Hans Krijt
(ambulancedienst
RAV VNOG) ziet
het als een uitda-
ging dat je toch
weer opnieuw
moet beginnen.
“Ook al blijven
wij op dezelfde plek, het voelt toch alsof je
op een nieuwe werkplek hebt gesolliciteerd.
Het zal in het begin wel even aftasten zijn,
maar zachtjesaan wordt het toch weer één
geheel. Ik kan waarschijnlijk pas over een paar
maanden zeggen wat ik mis, maar wat ik hoop
is dat we zo snel mogelijk weer één team zijn.
Mijn boodschap aan de nieuwe collega’s is dat
ze van harte welkom zijn natuurlijk.”
Politiecentralist RMK Albert Tiebot (NOG) denkt dat de samenwerking zorgt voor een
verhelderende blik. “Ik verwacht dat de samenwerking en de komst van nieuwe collega’s
zorgt voor een nieuwe kijk op zaken. Je kunt veel van elkaar leren. Daarnaast verwacht ik
een uniformiteit in het stroomlijnen van processen en de komst van een nieuwe cultuur;
MON. Het grotere werkgebied waar we mee te maken krijgen zorgt voor een uitdaging en
dan vooral wat betreft noodhulp. Het is ook belangrijk dat wij ons best blijven doen om
contact te houden met ‘blauw’. Ik verheug mij op de nieuwe collega’s en het nieuwe werk-
gebied. Tegen de nieuwe collega’s wil ik zeggen; blijf jezelf, wees welkom en we
gaan het samen doen.”
Angela van Vlaanderen (NOG) is enthousiast over de MON. “Door
de samenwerking leer je meer collega’s kennen. Groot voordeel is dat
je van elkaar kunt leren en het beste uit beide kunt halen. Dit kost
natuurlijk wel tijd. Met MON hoop ik dat de samenwerking tussen de
meldkamer en PSC verbetert. Een uitdaging is het samenbrengen van
de verschillen in werkwijze en cultuur, dit moet één worden. Voor ons
verandert er met de MON verder niet veel. Ik zal dan ook niets gaan
missen. Wij blijven in hetzelfde kantoor werkzaam, alleen dan wel met
nieuwe gezichten erbij. Tegen onze nieuwe collega’s wil ik graag zeggen,
voel je welkom!”
Haar grootste uitdaging is het onder de knie krijgen van gms met al haar koppelingen en mogelijkheden, zo laat
Lilian Willebrandts (RAV IJsselland) weten. “Ik verwacht verder dat de samenwerking vergelijkbaar is met Zwolle.
Het zal echter wel even duren voordat ik alle namen en gezichten kent. Jammer vind ik het dat het PSC (LTP)
gescheiden is van de meldkamer. Wat ik het meest ga missen is op de fiets naar mijn werk op een mooie zonnige
dag, ‘s avonds lekker langs het stadscentrum van Zwolle terug en mensen buiten zien genieten in tuin en op terras.
Daarnaast ga ik natuurlijk het directe contact met de rijdienst missen. Wel verheug ik me op de samenwerking met
de leuke collega’s in Apeldoorn. De voorbereidingsdagen waren hierin veelbelovend.
Mijn boodschap? Zet de augurken en zure haring met slagroom maar vast klaar!”
Voor brandweer
centralist Dmitri van
Goor (IJsselland) is de
uitdaging dat er ook in
de nieuwe samenstelling
met twee verschillende
regio’s en dus afwijkende
werkwijzen een goed
product wordt neergezet.
Zijn verwachting is dat de
kolommen elkaar aanvullen
waar nodig en op respectvolle
wijze het beste
uit het werk halen. Wat
hij gaat missen? “De korte
reisafstand en collega’s
die ons hebben verlaten,
maar ik verheug me op de
nieuwe uitdaging.” Zijn
boodschap aan de collega’s
is: “Probeer positief
in deze samenwerking te
staan en laten we er met
z’n allen op een leuke
manier iets moois van
maken!!!”
Rik Dijks (RAV IJsselland)
kon kiezen tussen VUT
of MON. Hij koos voor de
uitdaging. “Het lijkt me
leuk om mee te maken.
Eerst zou ik degene zijn
die het licht uitdeed in
Zwolle, maar nu ga ik
het toch een halfjaar
proberen.” Rik werkt
twee dagen per week
voor MON. Hij verwacht
dat het met de collega’s
prima zal lopen. “En als
leidinggevenden zich
niet teveel met elkaar en
vooral met hun eigen domein
bemoeien, komt het
goed.” Rik gaat de directe
contacten met de rijdienst
zeker missen. “Even
binnenlopen is niet meer
mogelijk.” Zijn boodschap
voor de nieuwe collega’s:
“We moeten ons best
ervoor doen het snel goed
en gezellig met elkaar te
hebben. De onderlinge
sfeer bepaalt het plezier
in het werk.”

Ik heet alle medewerkers
van de
Gemeenschappelijke
Meldkamer Zwolle
van harte welkom in
Apeldoorn! Samen
met de collega’s van
de Gemeenschappelijke
Meldkamer
Apeldoorn vormen
zij de Meldkamer
Oost Nederland
(MON). Deze gemeenschappelijke meldkamer
voor politie, brandweer en ambulancevoorzieningen
uit IJsselland en Noord- en
Oost-Gelderland is de eerste interregionale
technisch geïntegreerde meldkamer in
Nederland!
MON is na uitvoerige planvorming en vele vergaderingen,
beleidstukken, opleidingen, technische
aanpassingen en verhuizingen nu een feit. De
meldkamer, inclusief Politie Service Centrum,
is voor zowel politie, brandweer als ambulancediensten
de belangrijke verbinding met de
“Verbouwen zonder
de winkel te sluiten.
Dat beeld komt op als
ik terugdenk aan de
verbouwing. Het was
namelijk de uitdaging
om te verbouwen in
een volledig operationele
meldkamer. De
medewerkers moesten
zo min mogelijk
last hebben van de
werkzaamheden, maar dat is helaas niet altijd
gelukt. Bijvoorbeeld bij het verplaatsen van de
ruimte voor de leidinggevenden waarvoor muren,
koelplafonds en vloeren moesten worden
aangepast. Op een bepaald moment lag de
vloer op zoveel plekken open en stak er zoveel
bekabeling uit, dat de meldkamer er bijna net zo
uitzag als een bouwput van de Noord-Zuidlijn in
Amsterdam.
Lekkage
De onverwachte lekkage in het PSC was een
echte tegenvaller. Al eerder hadden we aan het
koelplafond gewerkt, maar toen verliep alles
burger en collega’s op straat. Met de nieuwste
technieken van MON zijn we nog beter in staat
om onze collega’s veilig en professioneel hun
werk te laten doen. Techniek is echter maar een
hulpmiddel. De kwaliteit en effectiviteit van de
meldkamer wordt met name bepaald door de
medewerkers. Daar heb ik alle vertrouwen in.
De realisatie van MON heeft de nodige energie
gekost. Ik wil mijn waardering uitspreken voor het
vele werk dat verzet is door de collega’s die zitting
hadden in werkgroepen, de ICT’ers, het projectteam
en de projectdirectie. Daarnaast dank ik de
bestuurders en directies voor hun koersvastheid
op het gemeenschappelijk doel. Samen hebben ze
MON gemaakt tot wat het nu is.
Ik wens iedereen heel veel succes toe en heb er
alle vertrouwen in dat MON de betrouwbare
verbinding zal zijn tussen burgers en de hulpverleners
op straat.
Gerard ten Have,
algemeen Projectleider MON.
vlekkeloos. Er zijn tientallen plafondplaten
verschoven en ongeveer bij de allerlaatste ging
het mis. De medewerkers van het PSC hadden de
tegenwoordigheid van geest om met afvalbakken
een deel van het lekkende water boven
de beeldschermen op te vangen. Ook werd zo
snel mogelijk de spanning van de werkplekken
afgeschakeld. Want water en 220V; dat is geen
goede combinatie. Dankzij alert reageren van
alle medewerkers is gelukkig geen gevaarlijke
situatie ontstaan.
Begrip
Uiteindelijk is er weinig geklaagd over de verbouwingsoverlast.
Iedereen had begrip en was
bereid om ‘enig’ ongemak voor lief te nemen.
Ook de verbouwing van de pantry heeft weinig
klachten opgeleverd. Alle gebruikers waren blij
met de verbetering van de vaatwassers, dus een
beetje overlast tijdens de verbouwing was wel
te overzien. Daarbij hebben we altijd gezocht
naar slimme oplossingen. Bijvoorbeeld de wijze
waarop de afvalbakken van de pantry zijn vervangen
door een geventileerde ‘inbouwkast’ die
een stukje loze ruimte van het PSC gebruikt. Dat
was echt een goede vondst.”
Meldkamer Oost
Nederland is een feit.
In de afgelopen jaren,
maanden, weken,
dagen en uren is er
met enorm veel energie
gewerkt aan de
overgang van Zwolle
naar Apeldoorn.
Het resultaat is een
nieuwe, moderne
meldkamer die technisch
toegerust is op de eisen van deze tijd. Er
is een solide basis gelegd en nu is het dan zover
dat MON ook een gezicht en stem heeft. De
samenwerking tussen NOG en IJsselland in de
nieuwe meldkamer zal een krachtige impuls geven
aan onze professionaliteit en daarmee aan
Gerwin Bruynooge,
Sergio Els, Gerard
Cloos en Germo
Hulleman werken
vanaf 1 april 2009,
samen met medewerkers
uit beide
regio’s, aan de MON.
Om eind september
te functioneren als
Meldkamer Oost
Nederland moest
er heel wat gebeuren
op ICT-gebied.
Ondanks de drukke
agenda’s de laatste
dagen voor de
verhuizing konden drie van de vier heren
worden gestrikt voor een kort gesprek.
De grootste uitdaging was de ideeën uit het PID
(startdocument van het project) te vertalen naar
techniek. En veel van de techniek is gemaakt
voor één regio. Het ICT team wilde het zo makkelijk
mogelijk maken voor de centralist. Die
merkt er straks niets van dat er bijvoorbeeld nog
steeds twee verschillende systemen zijn die OMS
meldingen (de automatische brandmeldingen)
signaleren. De centralist hoeft ook niet van te
voren te bedenken of een melding naar de ambulancedienst
in Zwolle moet of naar Connexxion
die het in NOG regelt.
Al deze keuzes worden dankzij de ICT-inspanningen
ongemerkt achter de schermen gemaakt.
Een hoogstandje, omdat de systemen er niet voor
ontwikkeld zijn, en ook leveranciers dit voor het
eerst tegenkwamen. CityGIS is bijvoorbeeld ge-
Pagina 6 • Verhuiskrant MON
samen voor een veilige regio mon heeft een gezicht en stem
mon als ‘lifeline’
Gerard ten Have, algemeen projectleider MON: “Dankzij de techniek van MON kunnen we
voor goede (route)informatie zorgen. Denk maar aan het uitstekende kaartmateriaal. Daarmee
kunnen we onze collega’s van de brandweer, ambulancedienst en de politie sturen en aansturen.
Onze hulpverleners verdienen het om goed genavigeerd te worden naar de locatie en actuele
informatie te krijgen over wat ze daar en onderweg kunnen verwachten. Denk bijvoorbeeld aan
gewelddadige personen of gevaarlijke stoffen. Op deze manier is MON echt een meldkamer
geworden die als ‘lifeline’ dient voor onze hulpverleners.”
Verbouwen zonder de winkel te sluiten
Gerard Cloos, extern adviseur project MON, kijkt terug op de verbouwing van de
meldkamer en het Politie Service Centrum (PSC):
Colofon
De verhuiskrant is een uitgave van MON
en wordt verspreid onder alle in MON vertegenwoordigde
organisaties. Ook relaties
van MON ontvangen deze krant.
Oplage 6500
Redactie
Alexandra Corver (communicatie VNOG)
Paul Jacobs (communicatie MON)
Alice von Piekartz (communicatie Politie NOG)
Dinanda Fidder (communicatie NOG)
Marit van Dulst (communicatie Veiligheidsregio IJsselland)
Janny Nijsingh (communicatie Politie IJsselland)
Eindredactie
Janny Nijsingh
(communicatie Politie IJsselland)
Fotografie
Marcel van Saltbommel
Vormgeving
Nu Reclame Zwolle
Druk
Grafisch bedrijf Gorter bv
Steenwijk.
de veiligheid in beide korpsgebieden. Daarvan
ben ik overtuigd. De grote toewijding waarmee
door velen is gewerkt aan de realisatie van MON
toont aan dat het hart van onze organisaties -de
meldkamer en het politieservicecentrum- bestaat
uit betrokken collega’s met hart voor veiligheid.
Natuurlijk was de weg naar MON niet altijd
strak geplaveid en kwamen we ook de nodige
obstakels tegen. En ook nu de verhuizing een
feit is, zullen er ongetwijfeld nog een aantal
verbeterpunten aan het licht komen. Ik heb er
echter alle vertrouwen in, dat MON over niet al
te lange tijd functioneert als een goed geoliede
machine waar burgers en collega’s in het veld op
kunnen bouwen.
Arend Kloosterman,
gemandateerd opdrachtgever MON.
mon: hoogstandje op ICT-gebied
missie
Meldkamer Oost Nederland (MON) wordt de
spil van het hulpverleningsnetwerk van de
twee veiligheidsregio’s IJsselland en Noord- en
Oost-Gelderland (NOG). De nieuwe meldkamer
dient een groot maatschappelijk belang op
het gebied van de brandweertaak, geneeskundige
hulpverlening, ambulancevervoer
en de politietaak. De fysieke samenvoeging
Betrouwbare schakel
‘Ondanks de drukke tijden kunnen Gerwin,
Gerard en Sergio nog lachen.”
schikt om met voertuigen in één regio te communiceren
en moest leren ‘praten’ met twee regio’s.
De leverancier ontwikkelde speciaal daarvoor een
modificatie. Bovendien was er veel maatwerk
aanwezig in beide regio’s. De uitdaging was om
het maatwerk in stand te houden maar tegelijk
toch op een uniforme manier te gaan werken.
Ook C2000 is onder de loep genomen, net als het
112 systeem dat nu op basis van de postcodes uit
beide regio’s werkt.
Omdat de twee regio’s de eerste in Nederland
zijn die twee meldkamers samenvoegen, liepen
we ook als eerste tegen veel interregionale uitdagingen
aan. Gelukkig gaat de opgedane ervaring
niet verloren, Gerwin is ook gestart in Drachten.
Hier gaan maar liefst drie regio’s samen de MkNN
vormen, de Meldkamer Noord Nederland.
Freek Vierwind, directeur kwartiermaker MON,
en vanaf 28 september 2010 waarnemend directeur MON:
“De mensen op de Meldkamer Oost Nederland werken voor het gehele
gebied dat IJsselland en NOG beslaat. Helemaal zonder fricties is een
grote operatie als MON natuurlijk niet verlopen. Maar uiteindelijk heeft
het ons een grotere bezetting opgeleverd zodat bij een calamiteit veel
gemakkelijker kan worden opgeschaald. Dat betekent dat het ook voor
de burger beter wordt. Met MON kunnen we werkelijk de betrouwbare
schakel zijn tussen burger, en ambulance, brandweer en politie.”
van de meldkamers van IJsselland en NOG
draagt bij aan hoogwaardige en professionele
dienstverlening aan burgers en collega’s van de
operationele diensten. MON is door haar omvang
ook minder kwetsbaar in zowel reguliere
werkprocessen als bij opschaling in situaties
van rampen en calamiteiten.
(bron: Missie & Visiedocument MON)