Revalidatieverpleegkundige - Verpleegkundigen & Verzorgenden ...

• ze begeleidt zorgvragers, die door verschillende oorzaken communicatieve stoornissen
kennen. Door de oplopende werkdruk bestaat de reële mogelijkheid, dat zij beslissingen
neemt inzake de verzorging van de zorgvrager, die stroken met haar visie over het bewaken
en respecteren van het zelfmanagement en autonomie. Het is immers onder een bepaalde
werkdruk niet mogelijk voldoende tijd en aandacht te kunnen besteden aan de
communicatieve ondersteuning van de zorgvrager, waarbij de revalidatieverpleegkundige
helpt te verduidelijken wat de zorgvrager bedoelt te zeggen.
Vaststellen van de benodigde zorg
De revalidatieverpleegkundige verzamelt en beoordeelt op methodische en systematische wijze,
volgens erkende professionele richtlijnen en standaarden, informatie over de feitelijke of potentiële
gezondheids- en bestaansproblemen van de zorgvrager en zijn naasten.
Ze is in staat rekening te houden met de condities waarop en de weg waarlangs de beoogde
resultaten kunnen worden behaald.
De verpleegkundige anamnese, diagnostiek en uitvoering van de verpleegkundige zorg vallen
binnen het kader van de Wet op de Geneeskundige Behandel Overeenkomst (WGBO).
Op grond van de systematisch verzamelde informatie krijgt de revalidatieverpleegkundige inzicht in
de feitelijke of potentiële gezondheids- of daaraan gerelateerde bestaansproblemen van de
zorgvrager. Op grond van deze verzameling zal zorgtoewijzing of verwijzing naar andere disciplines
plaatsvinden.
Voor het bepalen van de beoogde revalidatiedoelen is de inbreng van de naasten van wezenlijk
belang. Niet alleen voor de zorgvrager maar ook voor de naasten komt in de relatief stabiele periode
van de opname in het revalidatiecentrum een leerproces op gang. Confrontaties met de (on-)
mogelijkheden van de zorgvrager in combinatie met het verwerkingsproces van de betrokkenen,
maken dat tijdens de behandeling primair het perspectief van de zorgvrager en diens naasten
richtinggevend is.
De revalidatieverpleegkundige maakt de zorgvrager en zijn naasten bij opname in de revalidatieinstelling
wegwijs in de revalidatiezorg; zij informeert hen over de gang van zaken binnen de
instelling, afdeling of groep, en bespreekt de mogelijkheden en grenzen van de verpleegkundige
zorgverlening
Hierbij stemt ze de informatie af op de zelfmanagementbehoefte van de zorgvrager en diens
naasten.
A. Kerntaak: Informeren, adviseren en voorlichting geven
In tegenstelling tot andere verpleegprocessen start de revalidatieverpleegkundige het
verpleegproces door de zorgvrager en diens naasten eerst te informeren, te adviseren en
voorlichting te geven over de organisatie en uitvoering van de revalidatiezorg. Hierbij richt zij zich
op het bevorderen van kennis en inzicht gericht op het bestaande en beoogde management van
zelfzorg van de zorgvrager, bedoeld om diens eigen zelfstandig inzicht en vermogen te verhelderen
en daar waar mogelijk te vergroten. De revalidatieverpleegkundige peilt de aanwezige kennis,
inzichten en vaardigheden op basis waarvan aanvullende zorgprogramma’s worden ontwikkeld om
het inzicht te vergroten.
Deze informatie wordt mede toegesneden op de unieke situatie van de zorgvrager, zijn
gezondheidsbeleving, de dreiging van en de aanwezigheid van ziekte, zijn copinggedrag en het
inzicht en de motivatie in noodzaak tot therapietrouw. Daarnaast worden wensen en
verwachtingen geïnventariseerd opdat de interventies zo optimaal mogelijk aansluiten bij de
behoefte van de zorgvrager en diens naasten.
De informatie is specifiek van aard en gaat over het uitvoeren van onderzoek en (be)handeling, de
rechten en plichten van de zorgvrager, diens rol tijdens de revalidatieperiode, de functie en de
deskundigheid van de revalidatieverpleegkundige, van andere disciplines, hun rol en de toegang
tot zorgmogelijkheden.
Bij advies, voorlichting en instructie wordt de informatie naar wens en op maat gemaakt en richt
zich op de specifieke aandoening en hulpvragen van de zorgvrager en diens naasten.
20