Hugo Priemus - Nirov

More documents

Recommendations

Info

Levensloop Eerste schreden Geboren op 15 oktober 1942 in Rotterdam (Charlois) is Hugo Priemus het kind van migranten, die het jaar ervoor Schouwen en Duiveland verruild hebben voor Rotterdam. Hij is het spreekwoordelijke knapste jongetje van de klas. ‘Verlegen en met een iets te hoge, iets te snelle stem,’ zegt hij zelf. Slaat de eerste klas van de lagere school over om daarna voor het gymnasium te kiezen, dat hij probleemloos doorloopt. Het allerknapste jongetje van de klas is hij alleen niet meer, door al z’n nevenactiviteiten, zoals de schoolkrant, toneel, de evenementen die hij organiseert. Eind jaren vijftig komt hij in contact met iemand die een klein zelfstandig architectenbureau in Rotterdam heeft. ‘Dat leek me de ideale combinatie van creativiteit, techniek en gedragswetenschappen. Ik wilde naar de HTS om later via een Academie van Bouwkunst architect te worden.’ Een kennis van zijn moeder weet hem ervan te overtuigen dat een opleiding aan de TH Delft een betere basis vormt. Het wordt Bouwkunde, vanwege de creatieve kant die zwaar weegt. Hugo wil namelijk architect worden. Een onverdeeld succes is het niet; Hugo vindt het leeuwendeel van de ontwerpbeslissingen ‘grepen in de lucht’. ‘Voor de zekerheid’ begint hij een studie Nederlands aan de Nutsacademie in Rotterdam. De omslag komt als hij geconfronteerd wordt met volkshuisvesting, woningbouw en woningontwerp. ‘Het was de tijd van de naoorlogse woningnood. Er was dus een concrete maatschappelijke uitdaging. En er was over woningbouw en het wonen al veel onderzoek gedaan. Ik las er veel over en was verheugd over het houvast dat veel onderzoek bood. Ik besloot de studie Bouwkunde te continueren, haalde in mei 1961 mijn Propedeusediploma en liet de opleiding Nederlands na één jaar (met pijn in het hart) varen.’ Hij studeert cum laude af op het onderwerp ‘Industriële woningbouw op het Noordereiland, Rotterdam’. De studieduur van 4,5 jaar was aan de Afdeling Bouwkunde een record dat tot de invoering van het BSc-MSc-systeem nooit is geëvenaard, laat staan gebroken. Vlak vóór zijn afstuderen vraagt professor Brouwer of Hugo aan 6 Hudig Penning 2010 de TH Delft zou willen blijven. ‘Wat wordt dan mijn taak?’ vraagt Hugo hem. ‘Dat moet je zelf bepalen. Gewoon doorgaan met het woningbouwonderzoek, zoals je nu bezig bent’, was het antwoord. Hugo gaat graag op het aanbod van professor Brouwer in. Als hij op 1 juni 1965 als wetenschappelijk medewerker binnen de afdeling Bouwkunde aan de slag gaat, staat een proefschrift als eerste op de agenda. Dat is op dat moment bijzonder: er was op dat moment bepaald geen sprake van een promotietraditie. Het onderwerp moet in het verlengde liggen van zijn afstudeerproject: flexibiliteit en industrialisatie van de woningbouw. Bijna drie jaar later, op 14 februari 1968, ligt er een vuistdik proefschrift: ‘Wonen – kreativiteit en aanpassing’. De (fors ingekorte) handelseditie verschijnt in 1969 en geldt jarenlang als verplichte literatuur voor bouwen woonsociologen. Het (succesvol) vertalen van wetenschappelijke kennis naar een breed publiek wekt enthousiasme bij Hugo op: hij dient bij Teleac een voorstel in voor een televisiecursus ‘Bouwen en Wonen’. Dat valt in goede aarde en leidt uiteindelijk tot het door hem geschreven cursusboek ‘Bouwen en Wonen. Inleiding in de woningbouw en volkshuisvesting’ (1971) en het presenteren van alle vijftien afleveringen. Hij zou later nog vele malen als deskundige terugkeren, zowel op televisie als op de radio. Eind 1966 gaat Hugo als research-ingenieur parttime aan de slag bij de Nationale Woningraad die in Amsterdam is gevestigd en probeert het te combineren met zijn werkzaamheden voor de TH
Delft – wat niet meevalt. ‘Ik legde in mijn VW-kever per jaar 60.000 km af, want er werd vergaderd van Groningen tot Maastricht, en kreeg het zowel in Amsterdam als in Delft steeds drukker.’ Na anderhalf jaar kiest Hugo voor de TH Delft en blijft als adviseur aan de Nationale Woningraad verbonden. Het verbinden van universitair onderzoek met de praktijk loopt als een rode draad door Hugo’s loopbaan. In 1969 richt hij het Research-Instituut voor de Woningbouw (RIW) op, een coproductie van NWR en THD, een combinatie van wat in universitairie termen wordt aangeduid als derde (externe opdrachtgevers) en eerste geldstroom, afkomstig van de universiteit. Dit combineren van verschillende financieringsbronnen en daarmee van verschillende typen onderzoek zou een specialisatie van Hugo worden. Het leidt her en der, binnen en buiten de wetenschappelijke wereld regelmatig tot onbegrip. Hoort contractonderzoek voor derden wel thuis binnen een wetenschappelijke instelling? Als wetenschapper maatschappelijk relevant bezig zijn staat voor Hugo echter bovenaan. Het RIW, waarvan Hugo op 26-jarige leeftijd directeur wordt, verwerft zich al snel een uitstekende reputatie op het gebied van het lokaal en regionaal woningmarktonderzoek en renovatie-onderzoek. Hugo staat te boek als woningmarktdeskundige en toch voelt hij zich in toenemende mate gehandicapt door een gebrek aan economische kennis. Na een gesprek met de door hem zeer bewonderde Jan Tinbergen, besluit hij de avondopleiding Algemene Economie te volgen. Drie en een half jaar later studeert hij cum laude af. In september 1972 komt binnen de afdeling Bouwkunde de afstudeerrichting Volkshuisvesting als officiële afstudeerrichting van de grond, voorbereid door enkele docenten en een groep kritische, dus linkse studenten. De nieuwe richting blijkt veel studenten te trekken. Door dit succes ligt het voor de hand dat er een full-time leerstoel ‘Volkshuisvesting’ wordt ingesteld. Hugo vindt het ‘vanzelfsprekend’ om te reageren en op 1 september 1977 aanvaardt hij (op 34-jarige leeftijd) het ambt als hoogleraar Volkshuisvesting. Hij is dan weliswaar gepromoveerd – in Delft worden veel Nirov niet-gepromoveerden als hoogleraar benoemd – maar vindt het achteraf ietwat vreemd dat hij op dat moment nog geen enkel internationaal wetenschappelijk artikel had geproduceerd. Toen was dat echter nog geen usance. Het is dan dat Hugo steeds actiever wordt in het verzorgen van lezingen, het deelnemen aan panels en het voorzitten van studiedagen en conferenties. Van 1976 tot 1984 is hij vaste medewerker van NRC Handelsblad en verzorgt hij de rubriek ‘Wonen & Bouwen’. Najaar 1979 wordt Hugo (voor de eerste keer) decaan binnen de afdeling Bouwkunde. Na twee jaar decaanschap vol vergaderingen wil Hugo wetenschappelijke energie en kennis bijtanken en meldt zich bij het Netherlands Institute for Advanced Study (NIAS) te Wassenaar. Daar gaat hij per 1 september 1981 als research fellow aan de slag gaat. Aangezien het NIAS 11 km van zijn woonhuis ligt, geeft het een boost aan zijn in 1976 gestarte hardloopcarrière. ‘Ik rende bijna elke doordeweekse dag van huis naar het NIAS, douchte na afloop en had extra kleren op het NIAS en rende aan het eind van de middag weer naar huis terug. Mijn snelheid en conditie vlogen omhoog.’ Hij schrijft in deze periode onder meer het boek ‘Verhuistheorieën en de verdeling van de woningvoorraad’, naast artikelen in internationale tijdschriften, zoals zoals Urban Law & Policy, het International Journal of Urban and Regional Research, Urban Studies en Housing Studies. Bij het NIAS zal Hugo nog een tweede keer ‘bijtanken’. ONDERZOEKSINSTITUUT OTB (1985-2003) In het kader van een betere nationale taakverdeling en concentratie van wetenschappelijk onderwijs geeft minister Deetman van Onderwijs en Wetenschappen in het voorjaar van 1983 aan dat het wenselijk is om te komen tot een vergroting van de nationale opleidingscapaciteit op het terrein van de bestuurskunde. Dit leidt ertoe dat binnen de TH – in de toenmalige terminologie – een werkgroep OTB van start gaat, toen nog met puntjes >> 7
Page 1 and 2: Hugo Priemus Hudig-penning 2010
Page 3 and 4: Voorwoord De Hudig-penning is een m
Page 5: maatschappelijk relevant academisch
Page 9 and 10: Hugo Priemus eind jaren tachtig. (C
Page 11 and 12: niet geschuwd, ook als dat op korte
Page 13 and 14: Nirov Priemus in het OTB, dat in 19
Page 15 and 16: ligt op zelfbeschikkingsrecht en em
Page 17 and 18: Nirov Priemus begin 2010, als hij n
Page 19 and 20: Nirov-begrotingsdebat blonk weer ui
Page 21 and 22: volkshuisvestingsmarkten en volkshu
Page 23 and 24: taris Heerma later in de volkshuisv
Page 25 and 26: meer oog voor de inherente onvolmaa
Page 27 and 28: De wereld van het hardlopen spreekt
Page 29 and 30: Nirov 29 (Foto Herman van Heusden /
Page 31 and 32: Bouwen en Wonen (1970). Brak tien j
Page 33 and 34: dat doet hij trouwens nog steeds, b
Page 35 and 36: van 3.16.10. Hij loopt er vele, tot
Page 37 and 38: Over mr. Dirk Hudig (1872 - 1934) M
Page 39 and 40: 1992 drs. R.J. de Wit 2002 prof.dr.

Hugo Priemus - Nirov

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

Delete template?

Save as template?