07.09.2013 Views

De Zwinkrant - De Commeere

De Zwinkrant - De Commeere

De Zwinkrant - De Commeere

SHOW MORE
SHOW LESS

Create successful ePaper yourself

Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.

VerhAlen uit de Zwinstreek<br />

stempeld als “wraakroepende zonde”. En om<br />

die reden zaten, de volgende morgen, lange rijen<br />

voor de twee biechtstoelen. Je kon tenslotte alleen<br />

te weinig naar de biecht gaan, nooit teveel...<br />

Had de pater niet gezegd dat elke nieuwe dag<br />

eigenlijk ook onze laatste kon zijn???<br />

Niet alleen moesten de zondaars bekeerd worden,<br />

het kwam er ook op aan mogelijke zonden<br />

te vermijden. Een speciale doelgroep daarbij waren<br />

de jonge dochters van ons dorp, hun eer en<br />

deugd stonden op het spel in deze rotslechte wereld,<br />

vol van zondige lusten. Met alle mogelijke<br />

middelen werden hen de idealen van zedigheid,<br />

kuisheid, maagdelijkheid en zuiverheid voorgehouden.<br />

Als het even kon zou dat het liefst de<br />

eeuwige zuiverheid zijn van de kloosterbelofte.<br />

Het was tenslotte een mooi ideaal: je leven in<br />

dienst stellen van God en de medemens. In de<br />

religieuze taal van die tijd heette dat: bruid worden<br />

van Christus. Natuurlijk zouden de meesten<br />

kiezen voor een echte trouwring en daar moesten<br />

ze zich op voorbereiden “door een deugdzaam<br />

en kuis leven, door het gebed en door een<br />

goede biecht”. Wat na het huwelijk niet genoeg<br />

kon gebeuren was daarvoor een zeer grote<br />

zonde. Wee degenen die moesten trouwen. Opdat<br />

het nooit zover zou komen was het dus een<br />

kwestie van alle vleselijke bekoringen en lusten<br />

te mijden. Want zoals gezegd: de zonden van het<br />

zesde en negende gebod waren Satans gemeenste<br />

wapens. En die waren te vinden in de gevaarlijkste<br />

en meest verdorven plaats ter aarde: de<br />

danszaal. Over dat oord en zijn bezoekers spraken<br />

de paters de hevigste banbliksems uit.<br />

Wie dan toch niet verder wou investeren in<br />

maagdelijkheid kreeg als taak mee te werken<br />

aan de schepping volgens de opdracht: Gaat<br />

en vermenigvuldig U. Kinderen op de wereld<br />

zetten, en vooral: veel. <strong>De</strong> pater leerde: Liever<br />

tien op je arm dan één op je geweten. Hoe meer<br />

baby’s je op de wereld bracht, hoe meer kans je<br />

ook maakte op het hoogste ideaal dat een jong<br />

meisje ooit kon bereiken: moeder worden van<br />

een priester.<br />

| de <strong>Zwinkrant</strong> |<br />

Nochtans, de moeder van alle avonden was die<br />

over het huwelijk. 15 jaar oud was net niet groen<br />

genoeg meer om er toch naartoe te mogen. Het<br />

thema van de preek was door iedereen reeds<br />

van voordien bekend: er werden niet genoeg kinderen<br />

geboren. <strong>De</strong> pater noemde dat met heel<br />

mooie woorden: edelmoedige vruchtbaarheid.<br />

Echtparen moesten hun plicht doen en tot mijn<br />

grote spijt als vijftienjarige legde pater niet precies<br />

uit waaruit die plicht dan bestond en hoe dat<br />

precies werkte . Hij ging ervan uit dat iedereen<br />

dat wist, en inderdaad, er was niemand die zijn<br />

hand opstak om méér uitleg te vragen. Veel later<br />

heb ik vernomen dat de pater, in de biechtstoel,<br />

helemaal niet zo discreet was en de mensen<br />

heel nauwkeurige details vroeg over hun seksleven:<br />

je mocht precies vertellen hoeveel keer<br />

je “het” deed en hoeveel kinderen je reeds had.<br />

Meestal was dat te weinig. Negen maanden na<br />

de missie steeg dan ook het aantal geboorten in<br />

Oostkerke. Als dan ergens een baby werd geboren<br />

concludeerden de buren en dorpsgenoten<br />

heel eenvoudig: Da’s enen van de zendienge!<br />

Echtparen met een groot gezin konden dit zelfs<br />

vertellen met enig leedvermaak in de zin van:<br />

Elk zijn toer is niet teveel!<br />

<strong>De</strong> zevenjaarlijkse missie was ook een goede<br />

zaak voor de plaatselijke winkeliers. Niet alleen<br />

hun zielezaligheid of “geestelijk welzijn”<br />

vond er baat bij maar ook hun “tijdelijk welzijn”<br />

(lees: portemonnee). Iedere winkel speelde in<br />

op de sterk toegenomen devotie van de dorpelingen.<br />

Je kon er terecht voor een hele collectie<br />

wijwatervaatjes, paternosters, kerkboekjes,<br />

kandelaars en kaarsen, bidprentjes, beeldjes<br />

van Maria of andere heiligen, kruisbeelden, scapulieren<br />

en kerkboekjes. Het geleek sterk op de<br />

winkeltjes in Lourdes.<br />

Maar de apotheose van de missie was voorzien<br />

voor de laatste zondagnamiddag met de kruisweg<br />

door de straten van het dorp. <strong>De</strong> staties<br />

stonden in veertien verschillende huizen voor<br />

het raam, telkens met 2 kaarsen. Er werd vurig<br />

en vooral luid gebeden voor de bekering van al<br />

NIEUW<br />

OP ZATERDAG!<br />

Leveren van<br />

stortklaar beton,<br />

stabilisé,…<br />

Alle afval<br />

Alle maten<br />

Ook op zaterdag<br />

Plaatsen van borden<br />

Vergunningen<br />

MAAKT<br />

HET<br />

VERSCHIL!<br />

Krakeleweg 59 - 8000 BRUGGE - Tel: 050/312.144 - Fax: 050/312.145<br />

www.containerverhuurcorneillie.be - info@containerverhuurcorneillie.be<br />

18 19

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!