De Zwinkrant - De Commeere

26
> Zeeuws-VlAAnderen
Vlamingen ontdekken de
Zeeuws-Vlaamse huizenmarkt
Bij de Belgen stond Nederland altijd te boek als
een land met zo’n dure huizen dat zelfs de dokter
er behoorlijk krap woont. Een land van huurders
ook. Toch niets voor de Belg met de baksteen in de
maag? Alvast in Zeeuws-Vlaanderen blijkt dat beeld
niet te kloppen. Meer zelfs: Vlamingen uit Brugge,
Knokke-Heist, Damme tot zelfs Oostende ontdekken
massaal de voordelen van het wonen over de grens.
De Zwinkrant trok naar Sluis om daar het fijne van
te weten.
We kloppen aan bij Sven Langenberg, als zaakvoerder
van Zwinregio Makelaardij een bevoorrecht getuige
van deze ‘Vlaamse invasie’ over de grens. Hij
zal ons vast kunnen vertellen wat de hoofdreden is
van deze evolutie.
“Dat is eigenlijk begonnen met de wijziging aan de
grensarbeidersregeling halfweg de jaren 2000. Er
werd toen een fiscale compensatieregeling in het
leven geroepen. Wie werkt in België maar woont
in Nederland wordt in België belast op zijn loon.
De Nederlandse fiscus rekent het bedrag uit dat
u zou moeten betalen als u niet alleen in Nederland
woonde, maar er ook werkte. Als u in België
meer belastingen hebt betaald dan u in Nederland
zou verschuldigd zijn dan wordt dit verschil door
de Nederlandse belastingdienst gecompenseerd,”
legt Sven uit. “Door de voordelen van een hypotheekrente
aftrek voor de aankoop van een woning
in Nederland komt men in aanmerking voor een
substantieel bedrag aan compensatie dat zelfs op
maandelijkse basis kan worden verrekend. Dit is
toch een aanzienlijk en tastbaar voordeel.”
Maar wat dan met de dure Nederlandse huizenmark,
vraag ik me af. België is duur geworden
maar is Nederland niet nog duurder? “Dat is eigenlijk
een fabeltje. Zeker voor Zeeuws-Vlaanderen
klopt dat niet”, is Sven duidelijk. “We hebben een
vergelijking gemaakt en voor een compleet gelijkaardige
woning in een gelijkaardige gemeente (niet
residentieel dus) merkten we een verschil van wel
40 000 euro in het voordeel van de Nederlandse woning.
Ik moet wel toegeven dat Zeeuws-Vlaanderen
altijd al een stuk goedkoper is dan de rest van Nederland.
Het is hier dan ook een krimp-regio. Het
bevolkingscijfer daalt en daardoor komen er natuurlijk
meer huizen op de markt wat de prijs doet
zakken. Een doorsnee woning kun je hier op de kop
tikken voor een 180 000 euro. Nog een voorbeeld?
Hier in Sluis komen er volledig afgewerkte, ruime
nieuwbouw appartementen tegen de prijs van
200 000 euro. Let wel, dat is met BTW en notariskosten
inbegrepen. In België moet men er dan nog
alle kosten bijtellen. De vermelding van de woningprijs
is hier trouwens altijd met alle kosten inbegrepen.”
Ook de kostprijs voor elektriciteit gas en water
blijkt iets goedkoper in Nederland maar toch zijn
het niet alleen financiële redenen die de Vlamingen
naar Zeeuws-Vlaanderen bewegen. “Ook het ruimtelijk
gevoel van de streek speelt mee. Hier kennen
we geen fenomenen als lintbebouwing of ‘koterijen’.
In Vlaanderen is de ruimtelijke ordening nu ook
wel iets strenger geworden maar de vrije ruimte is
er toch veel beperkter”, legt Sven uit.
In Zeeuws-Vlaanderen ziet men de Vlamingen
graag komen en men wil de huidige trend zelfs nog
| de Zwinkrant | | de Zwinkrant |
een extra duwtje in de rug geven. Nagenoeg alle
grote makelaars, hypotheekverstrekkers, woningcorporaties,
grote banken en enkele gemeenten
verenigden zich en werkten een grote communicatie-
en promotiecampagne uit. Via de website
www.zeeuws-vlaanderen.be worden de troeven
van het wonen in de Nederlandse grensstreek in
de verf gezet. Op 31 maart en 1 april is er een grote
openhuizendag in de streek.
Wie er alvast niet meer overtuigd hoeft te worden
is de uit Knokke-Heist afkomstige Katja. Zij kwam
met haar man en kinderen in een rustige woonwijk
in Sluis wonen. Katja wil liever niet met volledige
naam en foto in de krant maar vertelt graag waarom
ze het over de grens kwam zoeken. “Het financiële
aspect komt natuurlijk op de eerste plaats”,
geeft ze toe. “Voor wat wij hier afbetalen voor deze
koopwoning konden we aan de andere kant van de
grens misschien iets huren. Dan is de keuze natuurlijk
snel gemaakt. Wij wilden iets kopen maar
dan liefst niet te ver van het werk in Knokke-Heist.
Via het internet viel m’n oog op de vele interessant
geprijsde woningen hier in de buurt. Met de maandelijks
verrekende hypotheekrente aftrek is het helemaal
interessant.”
Katja kreeg aanvankelijk wel af te rekenen met
verbaasde reactie van vrienden en kennissen. Echt
gaan wonen in Nederland? Wat voor veranderingen
brengt dat niet allemaal mee? En gaan die ‘Hollanders’
wel meevallen?
“Ik ben echt aangenaam verast door de houding en
de mentaliteit van de mensen hier in de buurt. Hier
ervaar ik veel meer openheid en vriendelijkheid
dan indertijd in Knokke-Heist”, zegt Katja. “Er is
ook minder afgunst en achterklap. Ieder weekend
komen er hier wel buren over de vloer of gaan wij
ergens ‘op visite’. Dat loopt allemaal heel spontaan.
Er wordt ook veel buiten geleefd en de kinderen
spelen allemaal samen. Ja, we werden hier
direct goed opgenomen. Ik vind dat Nederlanders
ook veel minder ‘stressen’. Als ze gedaan hebben
met werken hebben ze ook echt gedaan. Vlamingen
zijn altijd wel met iets bezig om zich druk over te
maken.”
Ik vraag me af of er dan echt geen nadelen zijn aan
het over de grens wonen. Er moet toch wel iets
kloppen van de clichés over de krenterige Nederlander
en de bourgondische Belg?
“Wat ik wel een beetje mis is de café en aperitiefcultuur”,
bekent Katja. “Zomaar iets gaan drinken
na het werk of een aperitiefje in het weekend, dat
kennen ze hier toch niet echt. Ze genieten ook wel
van het leven maar dan eerder in huis en tuin…”
Ook het winkelaanbod is toch wel wennen. Katja
geeft toe dat ze haar boodschappen nog steeds
doet in de Colruyt in Knokke. “Je gaat toch op zoek
naar die vertrouwde producten hé. En een echt slager,
da’s nog zoiets. Dat bestaat hier precies niet.
We gaan gewoon zoals vroeger naar slagerij Fernand
in Westkapelle”, lacht ze.
De voordelen wegen blijkbaar toch op tegen de nadelen.
“In 10 minuten sta ik thuis van het werk. Ik
heb geen files en passeer geen verkeerslichten. Als
ik van het werk naar huis rij, ervaar ik al een vakantiegevoel.
Nee, mij krijgen ze hier niet meer weg.”
Piet De Ville
27