Lees hier het artikel zoals gepubliceerd in P-magazine.

More Magazines

Recommendations

Info

“Wc’s plaatsen, ja. Maar we kunnen niet garanderen dat ze ook aangesloten worden” Met zijn zesde Music For Life-marathon rinkelt studio Brussel nog een laatste keer met de collectebus voor een stille ramp. dit jaar gaat de opbrengst naar de strijd van rode kruis Vlaanderen tegen diarree in Nepal. Maar daar verdwijnt uw geld – ondanks alle goede bedoelingen – gewoon in een bodemloze beerput. P-magazine ging uw genereus gegeven centen voor naar Nepal. tekst: Saskia Van Nieuwenhove en Kristof Dalle / Foto’s: Saskia Van Nieuwenhove de week voor Kerst trekt Studio Brussel weer alle emo- en liefdadigheidsregisters open met Music For Life. Nog een allerlaatste keer zullen presentatoren Siska Schoeters, Tomas De Soete en Sam De Bruyn zich zeven dagen opsluiten in het Glazen Huis. Enkel overlevend op sapjes en non-stop plaatjes draaiend, zamelen ze ook dit jaar weer geld in voor een stille ramp. Deze keer voor de diarreelijders in Nepal, waar volgens de Wereldgezondheidsorganisatie jaarlijks 9.000 mensen aan buikloop sterven. Tegelijk zijn in het land – houd u vast – 34.000 hulporganisaties actief. Dat zijn er 3,8 per overlijden aan buikloop. Deze organisaties beschikken samen jaarlijks over 100 miljoen euro. Het effect van al die projecten op het aantal diarreedoden is in het beste geval niet te meten klein, in het slechtste geval onbestaand. En toch… Opgepookt door de kerstsfeer en de schalkjes van Studio Brussel zal u weer massaal geven. Vorig jaar gaf u zelfs 5 miljoen euro. Dat siert u. Geld dat ook dit jaar weer wordt doorgestort naar Rode Kruis Vlaanderen dat het met ‘waterprojecten, toiletten, sensibilisering en opleiding van medische hulpverleners’ in Nepal zal spenderen. Klinkt mooi op papier, maar in realiteit kunt u uw geld net zo goed zelf hier door het wc spoelen. Dat scheelt u alvast aan overschrijvingskosten. Een beetje cru, maar het is wel de enige conclusie die wij konden trekken na twee maanden reizen door Nepal. Waar gaan uw Music For Lifecenten écht heen? Wij maakten voor u alvast De Afrekening. 1. “Welke diarree?” Officieel sterft 1 op de 3.200 Nepalezen aan buikloop. Harde cijfers die echter verbleken bij een land als Afghanistan waar 1 op 300 mensen hier aan sterven. Bij de meer dan 20 projecten die we bezochten en die exclusief rond diarree werkten, troffen we niet één zieke aan. Shyam Sundar Dhaubhadel, directeur van het Siddhihospitaal in Baktapur, begrijpt dan ook niet waarom westerse hulporganisaties zo gefo- Uitwerpselen van mens en dier worden in Nepal goed gebruikt. “Want hout kappen om onze huizen te verwarmen, dat mogen we niet.” reportage cust zijn op buikloop en bestrijdt de juistheid van de officiële cijfers. SHYAM SUNDAR DHAU- BHADEL: “Ik ben dit ziekenhuis gestart in 1993 en mag toch spreken van enige ervaring. Ik begrijp niet waarom men voor de zoveelste keer beweert dat diarree een groot probleem is in Nepal. Ik krijg enorm veel fondsen om research te doen rond die ziekte. Jullie zijn er door geobsedeerd. Zo kreeg ik bijvoorbeeld een pak geld voor onderzoek naar moeder- en kindsterfte door diarree. Al deze onderzoeken werden na jaren stopgezet en hebben nooit bewezen dat diarree een grote doodsoorzaak blijkt. En toch blijven jullie koppig bij die beweringen die simpelweg niet kloppen. Leg mij eens uit hoe de Wereldgezondheidsorganisaties van 9.000 diarreedoden in Nepal kan spreken, wanneer wij enkel de dood vaststellen op onze spoedafdeling en nergens wordt genoteerd waaraan het kind is gestorven? Onze religie verplicht ons om iedereen binnen de paar uur te cremeren. Autopsie en betrouwbare studies zijn fantasieën in dit land. De cijfers slaan nergens op en kunnen niet worden gecorrigeerd. Er sterven veel meer kinderen in het verkeer. Aan de grens met Tibet dreigt een gigantische ramp. Door de klimaatverandering dreigen gletsjers te smelten en lopen bijna een half miljoen mensen acuut gevaar te worden bedolven. Daar reppen internationale organisaties met geen woord over. Gletsjergevaar is minder popular dan kindjes die spelen in de slop- P-magazine | 20.12.2011 43 042-music for life.indd 43 15/12/11 16:57
penwijken. Dat open riool telt trouwens amper 24.000 mensen. Het is een randprobleem in Nepal. Diarree bestaat hier enkel bij de toeristen. Zeg ze dat maar in Europa.” Bij de verschillende projecten hangen diarree-informatiefolders van verschillende organisaties broederlijk naast elkaar. Krak dezelfde informatie. Alleen het logo op de folders verschilt. Dure communicatie die onvermijdelijk is als de hulporganisaties mekaar voor de voeten lopen. De diarreeobsessie wordt ons verklaard door een westerse hulpverlener: “Diarree is een mediatieke ziekte. Iedereen kan er zich iets bij voorstellen en voor een Europeaan is het ondenkbaar dat een kind hier eraan zou moeten sterven. Een ideale manier dus om fondsen te werven. Jammer genoeg worden we ook verplicht om dat geld exclusief aan diarreeprojecten te besteden. Wij zien ook wel dat er andere noden zijn. Alleen moet we strikt binnen het kader werken dat we hebben uitgetekend. We kunnen dus met Europees geld voor het Rode Kruis niks doen aan de verkeers- of milieuproblemen.” (zie ook punt 6: Het Rode Kruis) 2. Kwakzalvers en machteloze vrijwilligers Laten we er gemakshalve even van uitgaan dat diarree wél een groot probleem is dat door het Rode Kruis zal worden aangepakt. Rest de vraag: hoe? Rode Kruis Vlaanderen gaat in Nepal de strijd met diarree aan op verschillende fronten, binnen het strikte kader. Uw milde giften zullen ingezet worden om drinkwater te voorzien, toiletten te bouwen, hygiëne te promoten maar ook om medische hulpverleners op te leiden. “Daar hebben we ons op toegelegd”, stelt Dries Goeminne, Rode Kruis-afgevaardigde voor Nepal. DRIES GOEMINNE: “Door de geografi e is het niet altijd evident om een dokter of gezondheidspost te vinden, waardoor onze hulpverleners vaak de meest nabije gezondheidsver- 44 P-magazine | 20.12.2011 Welkom in een Nepalese apotheek. U kan kiezen tussen potjes voor boven of onder de gordel. Kinderen tegen wildkakken, een kleurrijke gebeurtenis. “Diarree is een randprobleem in Nepal. Het bestaat hier ALLEEN BIJ DE TOERISTEN. Zeg ze dat maar in Europa.” strekkers zijn. Die vrijwilligers doen trouwens meer dan alleen maar snijwondjes verzorgen; we leren hen ook diagnoses stellen van de belangrijkste ziektes in Nepal, zoals diarree. En we leggen hen ook uit hoe ze met de traditionele ‘geneeskunde’ kunnen onderhandelen zodat bijgelovigen niet bij de dorpskwakzalver blijven hangen.” Een nobel streven, want Nepalezen kiezen nog altijd liever voor het off eren van een duif dan antibiotica om hun bacteriën te genezen. Echter, Rode Kruis-vrijwilligers mogen wel een diagnose stellen, maar hebben géén toestemming om ook eff ectief medicijnen uit te delen aan patiënten. Daar zijn dan weer moeilijk bereikbare staatsapotheekjes voor die bemand worden door ambtenaren die een overheidsvergunning hebben gekocht om er een relatief goedbetaalde job aan over te houden. Ze hebben echter geen diploma om de medicijnen juist te gebruiken. Medicijnen worden er onderverdeeld in 2 categorieën: doosje 1 voor problemen onder de gordel, doosje 2 voor problemen boven de gordel. Iedere zieke krijgt één pilletje, naargelang de positionering van de pijn en moet over een paar maanden eens terugkomen. Als het niet betert. Het Rode Kruis erkent het probleem, maar schurkt liever dicht tegen de overheid aan dan kritiek te spuien. GOEMINNE: “Net dat typeert het Rode Kruis, wij geven nooit commentaar op de machthebbers van een land. Die politiek van consequente samenwerking met de regering heeft voordelen. Zo kunnen wij blijven werken waar andere organisaties het land worden uitgezet. (zoals Artsen Zonder Grenzen dat na kritiek op de regering uit het land werd verjaagd; red.) De nadelen moeten we er bijnemen en constructief proberen aan te pakken.” 3. Vlaggetjes en isolatiemateriaal Als we de trailer van Music For Life mogen geloven, heeft het Rode Kruis een droom voor 2017: een defecatievrij Nepal. Samen met de Nepalese overheid rekenen ze daarvoor op steun van de Wereldbank, maar ook van u natuurlijk. Dat die overheid wegens diverse fraudezaken weer gestegen is naar de tweede plaats op de Corruptielijst van Transparency International en in Azië enkel nog Afghanistan moet laten voorgaan, is hooguit een voetnoot. Geen kritiek spuien, weet u nog? Dat drolloze Utopia moet er onder meer komen door de bevolking te sensibiliseren voor hygiëne. Concreet: mensen moeten hun handen leren wassen en allemaal de pot op in plaats van zich in de bosjes te ontlasten. Kinderen zullen er na schooltijd bijvoorbeeld op uitgestuurd worden om gele vlagjes te planten in hun dorp, op elke plek waar iemand zijn gevoeg deed. Na een week staat het hele dorp dan vol vlagjes, waarna vrijwilligers komen wijzen op de grote schaal en impact van dat wildkakken. Zeer effi ciënt, naar verluidt. En toevallig ook zeer fotogeniek – al die kindjes met hun vlaggetjes. Binnenkort komen de vlaggetjes ook naar het Pokharadistrict, weet Dalchoki, leraar van een lokaal schooltje. Alhoewel hij er het fi jne ook niet van weet. Wanneer ik het hem uitleg, gromt hij. “Mevrouw, ze mogen hier gerust langskomen met hun vlagjes, maar dat zal niks veranderen. Dat kan niet!” Deze mensen zijn helemaal niet van plan om een toilet te 042-music for life.indd 44 15/12/11 16:57 2BE_TE
Page 1: Shit happenS! het rode kruis sPoeLt
Page 5: woordelijk is voor de aanleg van wa

Lees hier het artikel zoals gepubliceerd in P-magazine.

Transform your PDFs into Flipbooks and boost your revenue!

Delete template?

Save as template ?