De Zwinkrant - De Commeere

12
> SchuinSchriFt (geSchreven 20 Maart 2011)
| de Zwinkrant |
Heel de wereld Khadafi
Gelezen in een advertentie in The National Geographic Magazine van maart 1948,
lang voor ik geboren ben: “… Back home, I teach history – but I’m always ready to
learn some. Where can I do that better than in Britain? Your local colour isn’t simply
on the surface. Here, every lane and field and hillside has seen history in the making
for 2000 years”. Toén wisten de Amerikanen nog dat zij in vergelijking met het
oude westen geen geschiedenis hadden, ze bestonden toen amper 150 jaar. Naar
aanleiding van WO II kregen ze uiteraard heel wat nieuws over onze contreien, en
ze hadden er duidelijk belangstelling voor, gelet op deze publiciteit voor reizen naar
Suffolk. Ondertussen zijn ze dommer (naïever?) met de jaren geworden en het vervelende
is dat zij vinden dat ook de rest van de wereld dat maar moet zijn.
Ondertussen lentert het weer. Een koppel wilde eenden waggelt door de grasberm.
Hij schudt met zijn gat en zij vlijt zich neer, dat wordt gezellig autootjes kijken met
zijn tweeën en dromen van een warm nest met lekker veel eieren. Tot zover het goede
nieuws. In het nieuws op radio en TV hebben ze het voortdurende over de aardbeving,
de Tsunami en de kernramp in Japan. Maar ik wil nieuws over Libië horen.
3 dagen geleden nog hét hot item op alle kanalen, nu weggemoffeld onder de mat
van een natuurramp aan de andere kant van de wereld. Tegen de natuur kan een
mens nooit op. Als diezelfde mens dan ook nog eens woningen gaat bouwen in een
gebied waarvan met weet dat daar vroeg of laat problemen komen dan is dat zijn eigen
probleem, hoe schrijnend de gevolgen ook mogen zijn. Dat een volk uitgemoord
wordt door een dictator daar kan de wereld wél iets aan doen. Maar iedereen kijkt
de andere kant op. Libië grenst echter aan Europa, dat beetje Middelandse Zeewater
niet meegerekend. Tripoli en Tobruk, het hadden Europese steden kunnen zijn. Het
heeft iets heroïsch, zo’n opstand tegen een tiran en de hunker naar democratie.
Ik veerde op telkens een stad in het oosten weer in handen van de opstandelingen
kwam maar het monster laat zijn tanden zien. Nog even en ook Benghazi wordt
heroverd wat ongetwijfeld tot een bloedbad zal leiden maar wij … wij doen nikske.
Minister Van Acker verkondigt met zijn doodsgraversgezicht dat de internationale
diplomatie werkt met de snelheid van een lichtjaar. Ik weet niet wat dat onderdeurtje
gestudeerd heeft maar als het weken duurt voordat iemand ook maar geen blad
voor de mond neemt en verkondigt op welke manier ze nu daadwerkelijk gaan tussenkomen
dan kan ik dat niet snel werken noemen. Ondertussen tikt de klok en
proeft die bebaarde barbaar het bloed al op zijn lippen. Wat er daar ondertussen is
gebeurd tussen het ter perse gaan van dit stukje en het moment dat jij dat leest weet
ik uiteraard niet. Frankrijk lijkt aan te stevenen op harde actie. Sarkozy die met zijn
spierballen rolt, het heeft wel iets komisch. Vraag is alleen waarom ze zich plots nu
als de grote verdediger van de democratie opwerpen. In hun voormalige protectoraten
worden mensenrechten al decennia met voeten getreden maar al die tijd bleef
het stil in Parijs. Het zal toch niet waar zijn zeker dat Sarkozy’s slechte resultaten in
de peilingen daar mee te maken hebben? Dat Rusland en China inmenging in Libië
afkeuren zegt vooral veel over die twee grootmachten want zelf boter op hun hoofd
en bloed aan hun handen. Dat de VS en Het Verenigd Koninkrijk dan weer wel ingrijpen,
zal toch wel niets met olie te maken hebben zeker? Dit keer wordt de actie wél
gesteund door de VN-veiligheidsraad. Te vrezen valt dat het een soort lakmoesproef
wordt voor deze organisatie. Want neen, deze dadendrang is niet zonder gevaar. Lo-
WWW.GEERTPRAET.COM
PATHOEKEWEG 32 - 8000 BRUGGE - tel. 050 84 22 92
13