Een tik op de billen Ditmaal ga ik in op een recente ... - SchildersVAK

verontschuldigingen die de directeur heeft geuit, maar toch krijgt de directeur een
duidelijke berisping: Eens, maar nooit meer!
Het bestuur vertrouwt erop dat de directeur zijn verantwoordelijkheid zal nemen
en zal streven naar herstel van goede werkverhoudingen. Dit lukt echter niet en de
werknemer zit al snel ziek thuis.
De werknemer start eerst zelf een ontbindingsverzoek, maar trekt dit vervolgens
weer in, omdat de kantonrechter hier in zijn beschikking gelegenheid toe geeft. Op
verzoek van de Leprastichting wordt de arbeidsovereenkomst alsnog ontbonden,
waarbij de kantonrechter bij de vaststelling van een billijke vergoeding uitdrukkelijk
geen rekening houdt met door eiser opgeworpen schadeposten.
De werknemer heeft ondermeer gesteld dat het seksueel intimiderende gedrag van
de directeur onrechtmatig jegens hem is. Volgens de werknemer gaat het er niet
om of het incident wel of geen seksuele lading heeft, maar gaat het er juist om hoe
hij de handeling heeft ervaren.
De Hoge Raad gaat hier niet in mee. De Hoge Raad oordeelt dat het Gerechtshof
aan de hand van de vastgestelde feiten en omstandigheden terecht heeft geoordeeld
dat de directeur zich niet schuldig heeft gemaakt aan seksuele intimidatie.
Het Gerechtshof heeft daarbij aansluiting gezocht bij de omschrijving van seksuele
intimidatie in de wet. De ervaring van het slachtoffer is dus niet doorslaggevend.
De werknemer heeft onvoldoende aangevoerd om te kunnen oordelen dat de
gedraging van de directeur tot gevolg heeft gehad dat eiser in zijn waarde is
aangetast, waarbij het Gerechtshof heeft betrokken dat er geen bedreigende,
vernederende of kwetsende situatie is gecreëerd, aldus de Hoge Raad.
2