2010 – 2011, nummer 1 - Thauma

De krachtmeting tussen de westerse cultuur en de islam – een vervolg / Rado Vleugel
identiteitsprobleem alleen maar groter.
De ondertitel van Caldwells boek, dat ik
de vorige keer veelvuldig heb aangehaald,
laat dit dubbele probleem zien: Can
Europe be the same with different people
in it? In dit boek zegt Caldwell dat je
een identiteit niet kan verdedigen als je
deze niet weet te definiëren. 8 Een
uitvoerige bespreking van
Europa’s demografische- en
identiteitsprobleem is
in dit korte bestek niet
mogelijk, maar ik wil
wel een aanzet geven.
Het darwinisme heeft
duidelijk gemaakt dat
vermenigvuldiging
economische wetten
volgt. Het leven dat
het beste in staat is
kosten en baten af
te wegen, maakt het
meest efficiënt gebruik
van de aarde en haar
hulpbronnen. Dit vertaalt zich
in een rijk nakomelingschap. De mens
is veel beter in staat gebleken de aarde
te cultiveren en haar hulpbronnen in te
zetten dan andere mensachtigen. Daarom
zijn andere mensachtigen dan ook van de
aardbodem verdwenen. Er was in de wereld
ten tijde van de ambachten nog ruimte voor
veelvormigheid. Een ambachtsman had
genoeg aan een regionaal afzetgebied om
succesvol een gezin te stichten. De tijd van
de ambachten heeft plaatsgemaakt voor
de tijd van de techniek. Net zoals het leven
bestaat als vermenigvuldiging, zo bestaat
techniek ook als vermenigvuldiging. Zoals
de mens de aarde heeft gecultiveerd, zo
cultiveert de techniek de mens. Cultiveren
in het licht van vermenigvuldiging is niets
De
Europese
mens die gelukkig
is met zijn individuele
vrijheden zal de islam niet
zo snel als een bevrijding zien.
Hoe illusoir en leugenachtig zij
in vele gevallen ook zijn, de
Europeaan houdt van zijn
rechten terwijl in de islam
juist plichten centraal
staan.
meer en niets minder dan het vormen en
egaliseren met het oog op efficiënte en
succesvolle replicatie. Voor veelvormigheid
is er geen plaats meer. Eenvormigheid is
de beste wijze om massaproductie (lees:
succesvolle replicatie) kostenefficiënt uit te
voeren. De vorige keer had ik al gezegd dat
de globale economie gebaat is bij
de “egalisering en vergroting
van haar afzetgebied”. 9
Het moge duidelijk zijn:
de mens is datgene
wat technologischeconomisch
geëgaliseerd wordt
ten behoeve van de
massaproductie.
Wat hebben Europa’s
demografische- en
identiteitsprobleem
te maken met
de technologischeconomisch
ingedeelde
wereld? De techniek moet
het doen met de grond die zij
cultiveert: de mens. De mens leent
zich alleen als vruchtbare grond voor
massaproductie wanneer de mens als
individu daar beter van denkt te worden.
Man en vrouw zijn bereid om te werken om
de globale economie draaiende te houden.
Met het verdiende geld koopt een individu
van alles om een lang en gelukkig leven
te leiden. Een individu is per definitie
zelfzuchtig en wil met niemand delen.
Individueel genot en geluk staan voorop.
Er worden in de westerse wereld enorm
veel artikelen geproduceerd over seks. Deze
artikelen gaan met name over hoe je meer
van seks kan genieten en hoe je dit veilig
kan doen. Het veilig vrijen zorgt er voor
dat het individu nog langer ongestoord
van zijn of haar (seks-)leven kan genieten,
maar het er wat betreft het zorgen voor
nageslacht de kantjes van af kan lopen.
Kinderen worden vaak gezien als domper
op het individuele geluk, zeker als het er
meer dan één zijn. De techniek biedt genoeg
mogelijkheden voor geboortebeperking. Een
geboortedaling onder Europeanen is direct
terug te voeren op dit hedonisme. Voor de
moslimbevolking - en dan met name voor
de moslima´s - is zinnelijk genot niet het
hoogste goed. Islamitische seks dient niet
louter voor het genot van het individu,
maar de seks dient met name voor de
voortplanting van de ‘soort’. Hoe lang
de islamitische mens de zoete appel
van het hedonisme kan weerstaan,
kan ik niet voorzien. Zolang zij dit vol
kunnen houden heeft de islamitische mens
een demografisch voordeel vanwege een
stijgend geboortecijfer en een duidelijkere
identiteit. Dit komt omdat religie een
samenbindende functie vervult. Seks,
oftewel vermenging, met een hedonistische
westerling is not done. Dus blijft de
islamitische identiteit gewaarborgd.
Zouden de in Europa woonachtige moslims
net zo individualistisch worden als de
Europeanen, dan treedt er waarschijnlijk
assimilatie op en gaat er identiteit
verloren. Individualisering veroorzaakt
dus een omgekeerd evenredige afname van
identiteit.
In zijn bespreking van mijn gebruik van het
woord ‘autonomie’ zegt Abdalli:
“Dat dit vaag moet blijven is begrijpelijk,
want Vleugel kan het Westen terecht alleen
een technologisch-economische kracht
toeschrijven. ... Als het Westen het van de
islam wint, dan houden we geen cultuur
over maar slechts de machinerie en een
way of life. Het vooruitzicht is dan de
School / 55
totale Vernichtung van mens en aarde” (De
krachtmeting tussen de westerse cultuur en
de islam p.10)
Mijn vaagheid komt eerder voort uit een
slordige schrijfstijl, dan uit een moedwillig
verdonkeremanen van de feiten. Dat wat
voor cultuur doorgaat noem ik niet voor
niets “een warm sausje” dat over “de kille
machinerie” van de globale economie wordt
heen gegoten. Dit ‘sausje’ heeft misschien
wel smaak, maar zij ontbeert autonome
kracht. Hiermee wil ik zeggen dat het
technologisch-economische het omgevende
is. De techniek heeft de kracht om te
‘cultiveren’. De hedonistische cultuur, die
de techniek heeft voortgebracht , is dus
niet autonoom. Zonder haar ‘schepper’
is ze niets. Wel is deze cultuur voor velen
een visitekaartje gebleken om ook op te
gaan in de eenvormigheid die individueel
genot en geluk mogelijk maakt.
Ontgrenzende rechten tegenover
begrenzende plichten
Zal de hedonistische Europese mens de
islam van binnenuit omarmen, zoals Abdalli
voorspelt? Hij stelt mij gerust met de
volgende gedachte:
“Niet met de gedachte dat het Westen zal
winnen zodat alleen nog maar machinerie
overblijft, maar met de gedachte dat de
islam als bedreiging tegelijk ook een
bevrijding kan zijn. Het Westen hunkert
naar een nieuwe zin en dit vertaalt zich in
een toenadering tot de islam, alle politieke
verzet ten spijt. Daarom voorspel ik dat de
westerse mens, die geen kaas heeft gegeten
van filosofie, de islam van binnenuit zal
omarmen en het leugenachtige juk van de
politiek van zich af zal werpen.” (Reactie
op “De krachtmeting tussen de westerse
cultuur en de islam” p.12)