Download - Dierenambulance Den Haag

UITGAVE VAN DE STICHTING DIERENHOSPITAAL EN AMBULANCEDIENST ’S-GRAVENHAGE EN OMSTREKEN
DIERENAMBULANCE
DEN HAAG E.O.
REGIONAAL ALARM NUMMER
328 28 28
DANKZIJ ONZE SPONSORS IS DE
UITGAVE VAN DIERENAMBULANCE
DEN HAAG E.O.
GRATIS

GAAT-IE
NOU DOOD?
GAAT-IE NOU DOOD?
Die vraag hoor je vaak op straat, in
het veld, aan het strand.
Dan ligt daar een hond, kat, paard,
een eend, een vogel of welk dier ook
machteloos te lijden. Wachtend op
het einde, of ....
GAAT-IE NOU DOOD?
De hulpverleners van de Stichting
Dierenambulance Den Haag zijn zo snel
mogelijk ter plaatse. Verlenen zo snel
mogelijk eerste hulp. Vangen op, geven
nazorg, koesteren en verzorgen en mogen
door hun goede maatregelen van
het eerste uur (en later) vaak antwoorden:
NEE, HIJ IS NIET DOODGEGAAN!
Die medewerkers werken met een gedrevenheid,
die alleen maar kan voortkomen
uit een grote dierenliefde. Ze
staan klaar op de onmogelijkste uren.
Dag en nacht, 365 dagen per jaar.
Voor hun werk beschikken ze over vijf
volledig ingerichte ambulances, een
terreinwagen, een boot en een veewagen.
Hun werkomgeving beslaat
Den Haag, Voorburg, Rijswijk,
Leidschendam en Wassenaar. Ach, wat
zijn grenzen. Toen onze dijken in
februari ’95 werden bedreigd stonden
ze ook daar klaar voor het dier.
Gewonde of zieke dieren worden door
de Dierenambulance naar de dichtstbijzijnde
dierenarts gebracht en na
© D’N DRUKKER Eindhoven. Niets uit deze uitgave mag op enigerlei wijze worden overgenomen zonder
uitdrukkelijke toestemming van de uitgever. Het verlenen van toestemming tot publicatie in dit magazine
strekt zich tevens uit tot het in enige vorm elektronisch beschikbaar stellen. De uitgever is niet verantwoordelijk
voor de inhoud of de juistheid van de informatie van zowel redactionele stukken als advertenties
die geplaatst zijn in deze uitgave van de Dierenambulance Den Haag e.o. Magazine. DD-99/4918
behandeling in het eigen hospitaal
verzorgd tot ze weer de vrijheid kunnen
kiezen of naar een nieuw tehuis
kan worden gezocht.
Ook uw eigen huisdier kan door de
Dierenambulance tegen geringe vergoeding
naar een dierenarts worden
vervoerd. Mocht het onverhoopt komen
te overlijden dan kan de Dierenambulance
ook voor de afwikkeling
van deze droeve gebeurtenis zorgen.
Dat alles kost veel geld. Subsidie?
Nee. Een groeiende schare donateurs
houdt echter door hun geldelijke bijdragen
het werk van de Dierenambulance
gaande.
C O L O F O N
”Dierenambulance Den Haag” is een gratis
magazine dat twee maal per jaar wordt verspreid
ter informatie van (potentiële) donateurs en uit
het oogpunt van publiciteit voor de:
• Stichting Dierenhospitaal en
Ambulancedienst ’s-Gravenhage e.o.
(St.Dierenambulance Den Haag)
• Stichting Dierenambulance Voorburg
• Stichting Dierenambulance Leidschendam
Oosterbeek 5, 2597 VJ Den Haag
Opmaak, druk en uitgever:
Drukkerij D’N DRUKKER
Postbus 341
5600 AH Eindhoven
Tel.: (040) 281 88 78
Fax: (040) 281 83 37
E-mail: sgb@wxs.nl
Persfoto's:
Jos van Leeuwen
U mag ook best meedoen!
giro 725575 of
banknr. 49.61.61.369
Gaat-ie nou dood?
Niet als het aan de
Dierenambulance
ligt!
Redactie:
Jolanda Hilkhuysen, Eric Louwrier
Redactieadres:
Postbus 82218
2508 EE Den Haag
Tel.: (070) 328 28 28
Fax.: (070) 324 52 96
E-mail: dierenambulancedenhaag@wxs.nl
Homepage: dierenambulancedenhaag.nl
Bestuur:
Mr. F.H. Tiethoff, voorzitter
Drs. C. Kort, penningmeester
Mw. Drs. J. Lubbers, secretaris
Drs. L.K. Kruit, lid
Directeur:
Ing. E. Louwrier
Uitgave: juni 1999
Oplage: 10.000 ex.
1 DIERENAMBULANCE DEN HAAG E.O.

GEZOCHT: PLEEGGEZINNEN
Het mag alom bekend zijn dat wij ons
sterk maken voor het hulpbehoevende
dier. Mocht er ergens een dier in nood
verkeren, dan zijn wij snel ter plaatse
om hulp te bieden.
Maar wat gebeurt er nu verder met
zo’n dier?
We verlenen, als dat nodig is, eerste
hulp en spoeden ons dan naar de
dichtsbijzijnde dierenarts. Deze
behandelt het dier, waarna het in ons
eigen hospitaal opgenomen wordt.
Carros
Een schat van een schildpadpoes van
ongeveer 6 jaar. Zij is na een ernstig
ongeluk meer dood dan levend bij ons
binnen gekomen. Nu gaat het heel
aardig met haar. Ondanks dat zal het
een poesje zijn dat veel aandacht nodig
heeft. Zij moet geholpen worden
met eten (prakken!), en staat niet erg
stabiel op haar pootjes. Vandaar dat
een balkon voor deze kat geen optie
is. Ook is haar gehoor wat aangetast.
Ondanks dit alles een kat waar men
gauw een hechte band mee zal krijgen!
Balwin
Een zwart/witte kater van ongeveer 5
jaar. Hij kwam bij ons binnen met een
huidprobleem. Omdat we denken aan
een voedselallergie, eet hij bij ons hart
en rijst. Hij zal hier nog een poosje
mee door moeten gaan, Hij kan het
redelijk vinden met soortgenoten,
grote honden vindt hij niet zo’n succes.
Nasi
Een lieve, rustige, maar wat angstige
poes van ongeveer 7 jaar. Door een
ongeval moet zij haar linker achterpoot
missen. Een rustige omgeving en
een eigenaar met geduld is gewenst.
Het zou eigenlijk vanzelfsprekend zijn
dat zich ‘s avonds, of in ieder geval
binnen korte tijd, een eigenaar meldt.
Helaas!
Hoewel het moeilijk voor te stellen is
gebeurt dat in 70% van de gevallen
niet. Dat verklaart ook dat asielen
vaak overvol zitten.
Misschien wist U nog niet dat er,
naast honden en katten, ook andere
huisdieren bij ons terechtkomen.
Tropische vogels, kippen, ganzen en
pauwen. Maar ook fretten, (water)-
Kloris
Een lieve, bedaarde kater van ongeveer 10 jaar. We plaatsen deze kat liefst
in een rustig gezin. Kloris houdt van aandacht en heeft geen bezwaar tegen
andere katten andere katten.
schildpadden, slangen, geiten, paarden,
zwijntjes en knagers als konijnen,
cavia’s, ratjes en noem maar op.
Eigenlijk kunnen we dus alles
verwachten.
Het kan om gevonden dieren gaan
maar ze kunnen ook door ontruimingen
of wegen dierenmishandeling bij
ons ondergebracht zijn.
Justitie en de Gemeente Den Haag
hebben ons immers voor dit soort
zaken aangewezen als hospitaal en
opvang.
Groove
Een 3 jaar oude wit/rode kater. Is het
hospitaal leven zat. Zijn achterpoot
moest met behulp van pinnen en platen
worden gerepareerd. Hij kwam
binnen als een heel lieve kat, maar nu
gaat het hem te lang duren, hij snakt
duidelijk naar een ‘eigen’ thuis.
Ook hebben
wij
enige fretten
te plaatsen
en wel
koninklijke! Te
weten: Margriet,
Trix, Benno en Claus.
Maar ook twee hangbuikzwijntjes,valkparkieten,
konijnen, kippen
enz. zitten vol ongeduld te
wachten op een permanent
tehuis. Wij vertellen u graag
meer over deze dieren.
Alle beschermde (en dus verboden)
diersoorten worden door ons bij de
daarvoor aangewezen instellingen
ondergebracht.
En de rest? Die kunnen wij uiteraard
nadat zij weer voldoende hersteld
zijn, plaatsen bij mensen die de verantwoording
wel aankunnen. Dus
mocht U een leuk dier zoeken....we
hebben vast wel iets zitten.
Hieronder stellen wij vast een paar
van hen voor.
Bojo
Een lieve rood/witte kater met één
oog. Hij is ongeveer 6 jaar.
Vindt naar buiten gaan nog wel wat
eng.
2 DIERENAMBULANCE DEN HAAG E.O.

DAT KATTENMENS...
Lex Dalen Gilhuys
Illustratie: Marijke Groenland
Toen ik nog een hond had en vier keer
per dag langs mijn dreef liep teneinde
aan zijn behoeften tegemoet te
komen, werd ik niet zo gauw verkouden
als tegenwoordig zonder uitlaat.
Je was gehard in weer en wind. Dit
gezondheidsaspect van het hondenbezit
wordt door de politiek met
Bijlmergemak over het hoofd gezien,
want het gaat niet om het uit láten,
maar wat er uit kómt en hoe dit ontlastingspakket
langs goede politieksociale
banen mordicus wordt geëlimineerd
zonder er menselijke voetzolen
bij te betrekken.
Ach, die hond. Hij is alweer bijna een
jaar dood. Ik mis die wandeltjes in de
buurt. Zonder hond kun je die natuurlijk
ook plegen, maar als je dan te
vaak stil staat word je al gauw als een
loerende zonderling beschouwd. En ik
loerde zo graag.
Mijn hond had een bijzonderheid. Hij
kon tv kijken. Als hij een hond op het
scherm zag sprong hij naar de beeldbuis
en blafte woedend of instemmend,
naar gelang de soort. Hondenshows,
zoals die op de BBC werden
(worden) gegeven hadden zijn intense
belangstelling. Hij kon wel een kwartier
geconcentreerd voor dat scherm
blijven zitten...en dat is lang.
Je kunt in dit opzicht natuurlijk ook
te ver gaan. Ik ken iemand die zijn
hond met dezelfde kijkgave voor zijn
verjaardag mee naar de bioscoop nam
voor die dierenfilm over Dalmatiërs.
Daar zat-ie dan op een heuse stoel,
met een feestelijk puntmutsje op en
een knabbeltje bij de hand. Die hond
kon het weliswaar een half uur volhouden,
maar ik vond er toch iets
onhonds in zitten.
Er is nu plotseling iets vreemds aan de
hand met onze vijfjarige poes Suus.
Vóór de slaapkamer werd verbouwd en
uitgebreid negeerde ze de grote spiegel
in de wandkast geheel. Nu die kast
echter meters naar achteren is geschoven
heeft de spiegel (misschien
letterlijk) een andere dimensie gekregen.
De eerste keer dat ze de nieuwbouw
op de eerste etage kwam inspecteren,
keek ze vanuit de verte in die spiegel,
zag kennelijk een andere kat en stond
in een flits op de gang, waar ze zich
een houding gaf door een poot te
gaan manicuren. Dat duurde niet lang.
Ze sloop weer de slaapkamer binnen,
liep ongezien door haar spiegelbeeld
langs de wand richting spiegel om dan
plotseling blazend en krijsend een
uitval te doen naar zichzelf, die overigens
goed partij gaf.
Dit duurt al twee weken, zonder dat
een van de twee aan de winnende
hand blijkt. Het is natuurlijk best
grappig dat ze na twee jaar eindelijk
eens goed in een spiegel heeft gekeken,
maar in dit geval spelen de ernstigste
confrontaties zich in het holst
van de nacht af, want we kunnen het
niet over ons hart verkrijgen de slaapkamerdeur
te sluiten. Trouwens (nog
een specialiteit) deuren opent ze aan
de buitenkant door soepel op de deurhendel
te springen.
Omdat katten in het donker zesmaal
zo goed kunnen zien als wij zag ze
‘dat mens van boven’ dus haarscherp
afgetekend in de spiegel. Na een strategisch
knappe sluiptocht sprong ze
blazend tegen het glas op en krabbelde
er woedend tegen.
Wij weer klaarwakker, natuurlijk.
‘En ze gaat maar niet wég met die vale
en opzichtige rode rot-pels’, klaagt ze
tegen haar vriend, een staartloze
buurkat.
Een paar avonden geleden verplaatste
het conflict zich naar de huiskamer. Ze
zag dat mens opdoemen in haar kijkruit.
Ze verslikte zich in haar woede
en moest kokhalzen. Er vielen ook nog
wat pulletjes om, maar dat was nog
het minste.
We hebben haar als tegemoetkoming
een kat op het tv-scherm laten zien.
Maar die ziet ze niet staan.
3 DIERENAMBULANCE DEN HAAG E.O.

DE OUDERE HOND
Drs. A.E. Makker, dierenarts
Honden hebben verschillende
voedingsbehoeften in verschillende
levensfasen.
Een puppy heeft voor de groei veel
eiwitten nodig als bouwstenen voor
spieren, botten, huid,vacht, bloed en
andere weefsels. Na 5 à 6 maanden
kan men overgaan op juniorvoeding
voor de laatste groeifase. Dit bevat al
minder eiwit dan puppyvoer. Bij de
volwassen hond (1,5 jaar) verschillen
de behoeften; die worden bepaald
door hun ras, stofwisseling, de mate
van activiteit etc.
Wanneer de hond ouder wordt is het
verstandig over te gaan op een minder
eiwitrijke voeding: ’seniorenvoeding’.
Wanneer is de hond een ’oudere hond’.
Het is niet eenvoudig deze vraag te
beantwoorden. Hiervoor is het nodig
de hond te beoordelen als individu
waarbij alle funktionele veranderingen
in aanmerking worden genomen, dus
meer dan alleen zijn leeftijd. Uw dierenarts
kan u hierbij
behulpzaam zijn. Met bloedonderzoek
kunnen nier- en leverfunkties bepaald
worden.
Als standaard om over te gaan op
seniordieet kan men voor de grote ras-
GOOFY (2)
Misschien kent U me nog van een jaar
geleden toen ik de computer kraakte
om me na ruim twintig jaar eindelijk
eens fatsoenlijk aan U voor te stellen.
Nu had ik eigenlijk niet zo’n behoefte
sen 6-7 jaar aanhouden. Voor middelgrote
en kleine rassen 7-8 jaar.
Een ander probleem bij de oudere
hond en kat is overgewicht. Onderzoek
heeft uitgewezen dat ca. 40% van
onze huisdieren aan overgewicht lijdt.
Overgewicht kan bestaande kwalen
verergeren (denk aan gewrichtsproblemen
en hartafwijkingen) en het kan
de kans op het ontstaan van gezondheidsproblemen
vergroten.
Overgewicht ontstaat wanneer de
opname van energie het gebruik overtreft.
Energie die niet door het
lichaam wordt gebruikt, wordt opgeslagen
als vet.
Bij meer dan 15% overgewicht wordt
gesproken van vetzucht (obesitas).
Normaal moet men bij de hond
de ribben goed kunnen voelen en
moet er een overgang van borst naar
flanken zichtbaar zijn. Bij katten
stapelt vet zich vooral op in de buik
en liezen.
Er zijn verschillende oorzaken van
overgewicht aan te wijzen:
• overmatig voeren/eten. Er staan
maar al te vaak de hele dag brokjes
in de bak.
dat nog eens te doen. De mensen zeggen
dan al gauw, daar heb je de oude
weer met z’n praatjes. Maar er moet
me nu iets van het hart. Om zo te zeggen:
ik wil even mijn emoties luchten.
In december haalden ze (U weet wel
die mensen van de ambulance) een
half verdronken geitje uit het water.
Met mijn toch zeer lange ervaring zag
ik gelijk dat het niet zo best met haar
was.
Nadat ze door de dierenarts behandeld
was werd ik als oppas aangewezen en
kreeg Party in m’n warme stal. Wonder
boven wonder knapte ze snel op. Party
begon me als haar vader te zien. Voor
mij een hele nieuwe ervaring, want ze
hebben me indertijd, zonder iets te
vragen, zogenaamd ‘geholpen’ (kan ik
nog steeds kwaad over worden), dus
het vaderschap was nooit mijn deel.
• te vet voer (verhoogt de acceptatie
en wordt beter gegeten)
• te weinig lichaamsbeweging
• castratie/sterilisatie m.n. op hogere
leeftijd.
• te traag werkende schildklier.
Overgewicht veroorzaakt een vermindering
van de weerstand, verhoogt de
kans op suikerziekte, leververvetting
en leverstoornissen, geeft verminderd
uithoudingsvermogen, moeilijkheden
bij de bevalling, verhoogd risico tijdens
anaesthesie en operatie en er is
meer kans op obstipatie.
Al met al redenen om vetzucht te
bestrijden en liefst te voorkomen.
Ernstige gevallen moeten onder
begeleiding van uw dierenarts afvallen
met behulp van dieetvoeding (vermageringsdieet).
Het is belangrijk meerdere kleine
maaltijden te geven i.p.v. alles in één
keer. Regelmatig de hond uitlaten;
een oudere hond met gewrichtsproblemen
ook regelmatig uitlaten maar niet
te lang. Ook van belang wat betreft
bestrijding en preventie van vetzucht
is minder eten geven en de voeding
aanpassen; voeding met een laag vetgehalte.
Als uw huisdier gewend is af
en toe een snoepje te krijgen, geef
Hoe dan ook: ik kon geen stap meer
doen zonder dat dat wicht me als een
schaduw volgde. Ze had zelfs geen
aandacht voor haar soortgenoten die
hier toch ook rondlopen.
Maar aan de verrassingen en de emoties
kwam nog geen einde, want op 14
februari (nota bene op Valentijnsdag)
lag er opeens een klein bokje bij. Een
lief brutaal kereltje, Surprise genaamd
(hoe verzinnen ze het) dat, ik moet
het toegeven, snel m’n hart stal.
hem dan een beetje van zijn dagelijkse
portie voedsel als ’snoep’
Andere veel voorkomende kwalen bij
het oudere dier zijn hartafwijkingen,
gewrichtsafwijkingen, o.a. arthrose,
heupdysplasie, rugklachten (hernia/
spondylose) en tumoren. Bij deze laatste
is het van belang dat u niet te lang
wacht voordat u tot operatie besluit, in
verband met metastasen naar lever en
longen en andere weefsels. Eventueel
kan een aspiratiebiopt uitsluitsel geven
over de aard van de tumor. Ook hier is
preanaesthetisch bloedonderzoek van
belang voor eventuele operatie.
Uit bovenstaande mag duidelijk zijn
dat uw oudere hond of kat extra aandacht
verdient.
Een schok was het wel, zul je op je
veertigjarige leeftijd in ruim een
maand vader én grootvader worden.
Enne: hoe het nou precies in z’n werk
is gegaan blijft (voor mij) een raadsel.
Het is de enige stap die ze buiten
mijn schaduw heeft gezet.......
4 DIERENAMBULANCE DEN HAAG E.O.

DE EEKHOORN, het leukste acrobaatje uit onze bossen
Interview: Jolanda Hilkhuysen
Met medewerking van Mieke Holtslag
van de Stichting Eekhoornopvang
Wie kent hem niet, de rode eekhoorn?
Zijn snelle bewegingen, zijn alerte
gedrag en zijn fraaie pluimstaart. Zijn
vachtje is meestal fraai rood, maar
ook bruine, beige en soms bijna zwarte
exemplaren komen voor. Deze
inheemse eekhoorn bevolkt onze bossen
en -steeds vaker- onze parken en
wandelgebieden.
Er leeft nog een behoorlijk aantal
wilde eekhoorns in Nederland, vooral
in Brabant, Gelderland, Limburg en
Utrecht. Hoeveel het er zijn is niet
bekend. We kunnen er helaas wel van
uitgaan dat hun aantal afneemt. Hoe
dat komt? Wel door de steeds oprukkende
verstedelijking bijvoorbeeld, en
omdat veel stukken natuur plaats
moeten maken voor industrieterreinen
en woonwijken, waardoor de eekhoorn
zijn natuurlijke schuwheid kwijtraakt
en zich, op zoek naar voedsel, steeds
meer in de buurt van de mens gaat
begeven. Met alle risico’s van dien.
Vooral het verkeer maakt talloze
slachtoffers. Dieren worden overreden
en een kwetsuur als een gebroken rug
of hersenletsel zal dit kwetsbare diertje
in de meeste gevallen niet overleven.
Bomen worden gekapt, en nesten vernield.
De eekhoornmoeders vluchten
in paniek weg en de hulpeloze, jonge
diertjes komen op de grond terecht.
Maar ook onze eigen dierbare honden
en katten zien een leuke prooi in dit
kwieke diertje. Dat eist natuurlijk zijn
tol. Dus we kunnen wel zeggen dat de
grootste vijand van de eekhoorn
eigenlijk de mens is.
Eigenzinnige klimmertjes
De eekhoorn leeft niet in groepen of
in paartjes, maar hij leeft in z’n eentje
in een nest, dat hij zo hoog mogelijk
in de boomtoppen bouwt. Twee keer
per jaar komen ze bij elkaar om te
paren, begin februari en rond begin
juli. Na vijf weken dracht worden dan
gemiddeld drie of vier eekhoornbaby’s
geboren. Blind, kaal en hulpeloos.
Vader eekhoorn heeft dan allang het
hazenpad gekozen, zodat de opvoeding
uitsluitend op het wijfje neerkomt.
Die heeft daar haar poten aan
vol! De jongen worden zo’n tien weken
door haar gezoogd en opgevoed. Ze
kunnen voor zichzelf zorgen en hun
eigen kostje bij elkaar scharrelen als
ze ongeveer 14 weken oud zijn. Ze
verlaten dan definitief het nest en
trekken de wijde wereld in om er hun
eigen plekje te veroveren.
Voedsel en vijand
De eekhoorn gedijt het best op een
gevarieerd menu. Hij houdt natuurlijk
van eikeltjes en de verschillende
noten die hij vinden kan. Daarnaast
voedt hij zich met zaden en vruchten.
Hij houdt geen winterslaap, zoals bijvoorbeeld
vleermuizen, maar blijft de
hele winter gewoon in beweging, zij
het wat minder actief. Is de winter
streng en vindt de eekhoorn weinig
eten dan zal hij geneigd zijn dichter
naar de mens te trekken, gelokt door
diens voedsel. Met alle gevaren van
dien. Zijn natuurlijke vijanden zijn de
vos, de havik en de boommarter. De
eekhoorn kan zo’n tien jaar oud worden,
er zijn er echter niet zo veel die
dat halen.
Help... een vondeling!
Juist omdat de eekhoorn zijn woonplaats
meer en meer in de buurt van
de mens heeft, en soms zelfs zijn nest
onder de daken van huizen bouwt,
komt het regelmatig voor dat
eekhoorns -vooral baby’s- gevonden
worden. Wat doe je ermee, als je zo’n
diertje aantreft. Het beste is eigenlijk
om het een tijdje (maximaal twee uur)
met rust te laten om te zien of de
moeder nog in de buurt is. Vaak is dit
echter niet haalbaar door tijdgebrek
bijvoorbeeld, of omdat hond of kat op
de loer zit. Dan doe je er goed aan het
diertje in een mandje of doosje warm
en donker weg te zetten. Niet
voeren!!!! Hoe goed bedoeld ook, de
eekhoornbaby’s leven op een heel speciale
melk. Gewone koemelk, koffiemelk,
room, bambix en noem maar op,
veroorzaken de dood van het diertje!
Met rust laten dus en zo snel mogelijk
óf ons óf de Stichting
Eekhoornopvang (telefoon nummer
030 666372) bellen. Dan wordt de
vondeling binnen een paar uur bij je
opgehaald, eventueel door inschakeling
van de Dierenambulance. En als er
iemand is die de eekhoorn in leven
kan houden, dan zijn de mensen van
deze Stichting het. Zij hebben jarenlange
ervaring en weten precies hoe
(en wat) ze ze moeten voeden. Ze
hebben speciaal ingerichte, rustige
onderkomens voor de dieren en voor
de hele kleintjes is er een couveuse.
Doel van de Stichting is om in het
geval van jonge dieren, ze te verzor-
gen tot ze zelfstandig zijn. Betreft het
gewonde of zieke dieren dan krijgen
ze medische behandeling en ook hier
weer de rust en de deskundige verzorging
die ze nodig hebben. Er wordt
heel bewust naar gestreefd de
eekhoorns niet te erg aan mensen te
laten wennen, zodat ze hun natuurlijke
schuwheid niet kwijtraken en uiteindelijk
terug kunnen naar de enige
plek waar ze horen: de vrije natuur.
De Stichting Eekhoornopvang krijgt
zo’n 250 à 300 eekhoorns per jaar binnen,
waarvan het grootste gedeelte,
met name de jonge dieren, in leven
blijft. Zij worden na verloop van tijd,
als ze hersteld zijn, of voor zichzelf
kunnen zorgen, weer teruggeplaatst in
hun natuurlijke omgeving. Om de
overgang van opvang naar vrije natuur
niet te groot te maken, worden de
eekhoorns eerst een paar weken in
een buitenverblijf geplaatst, waar ze
al zelf hun eten moeten zoeken. Gaat
dat allemaal goed, dan worden de eekhoorns
vrijgelaten, zo mogelijk op de
plaats waar ze gevonden zijn. Dus
vind je er één in natuurlijk gebied,
onthoud dan goed waar precies.
Vaak worden ze nog een tijdje na hun
vrijlating bijgevoerd, soms treden de
mensen die ze gevonden hebben hierbij
als pleegouder op.
Wilde dieren
Je zou het niet zeggen, als je ze door
de bomen ziet scharrelen en soms, in
drukbezochte parken, bij de mensen
ziet bedelen, maar de eekhoorn is en
blijft een wild dier. Kom je in de verleiding
ze te voeren, bijvoorbeeld in
de winter, doe dat dan op een goede
manier. Alleen maar zonnepitten en
pinda’s zijn niet zo goed voor
eekhoorns. Je doet ze veel meer plezier
met een appeltje, een worteltje,
een tomaat, wal- en hazelnoten.
Sommige eekhoorns zijn gek op broccoli
en een gehalveerde kokosnoot
vinden ze niet alleen heel erg lekker,
maar ze hebben er, als je hem wat
hoger in een boom ophangt, ook nog
eens dikke pret mee.
Een heel ander punt is dat ieder wild
dier, dus ook de eekhoorn, een intuïtieve
angst voor mensen heeft. De
eekhoorn is een heel actief en
beweeglijk dier, dat een behoorlijk
groot territorium nodig heeft, in
bomen moet kunnen klimmen en klauteren,
en dus absoluut niet geschikt is
om als huisdier te houden! Laat je
niet verleiden om áls je er ooit een
zou vinden, het dier te houden en in
een kooi te stoppen. Dat wordt ellende
voor iedereen en vooral voor de
eekhoorn. Ze raken in de stress, worden
doodongelukkig en zullen, simpelweg
omdat het nu eenmaal wilde diertjes
zijn, nooit aanhankelijk en gezellig
worden. Het is bovendien verboden
de rode eekhoorn, die onder de
beschermde diersoorten valt, in
gevangenschap te houden. Een enkele
keer wordt zijn grappig gestreepte
Amerikaanse soortgenootje, de chipmunk,
te koop aangeboden. Daar geldt
precies hetzelfde verhaal voor. Niet
doen dus!
Geniet van ze en van de vrijheid die
ze hebben, help ze waar nodig en
bewonder ze, maar stop ze nooit in
een kooi! Want welke dierenvriend
geeft zo’n vrijbuiter nu levenslang?
5 DIERENAMBULANCE DEN HAAG E.O.

KONINKLIJKE PAARDEN IN HET HARTJE VAN DEN HAAG
Jolanda Hilkhuysen
Materiaal beschikbaar gesteld door RVD
en Koninklijke Stallen
Als je het niet weet, loop je er misschien
gemakkelijk voorbij. Want wie
verwacht er nou zo’n dertig paarden,
een complete stalhouderij en koetsengalerie
in het centrum van Den Haag?
Toch zijn aan de Haagse Hogewal al
ruim 100 jaar de Koninklijke Stallen
gevestigd. Van hieruit wordt alles
geregeld wat te maken heeft met het
vervoer van de leden van het Koninklijk
huis en de hofhouding. Het staldepartement
heeft twee afdelingen.
Eén afdeling waar de coördinatie van
het gemotoriseerde vervoer ligt. De
tweede afdeling behelst de rij- en
koetsstal. Daar gaan we het hier over
hebben... over paarden en koetsen.
Historie
Het Koninklijk Staldepartement werd
in 1815 door Koning Willem I opgericht.
Het was vanaf de oprichting al
een zelfstandige dienst die oorspronkelijk
over drie locaties in Den Haag
verspreid was. In 1878 werd de huidige
locatie, het prachtige Neoclassistische
gebouw aan de Hogewal, door
Koning Willem III in gebruik genomen.
Hij stalde er zijn ruim honderd
paarden. Het complex is een aantal
malen verbouwd maar nog steeds
ademt het gehele gebeuren de sfeer
van vroeger tijden.
Stallen in het centrum
In het hoofdgebouw bevinden zich de
kantoren, het koetshuis en de tuigkamer.
Via de poort, die maar nauwelijks
breed genoeg is voor de Gouden
Koets, kom je op de ruime binnenplaats,
die groot genoeg is om met de
koetsen rondjes te rijden. Dit gebeurt
dan ook vaak, voordat de paarden de
straat op gaan. Centraal ligt de binnenmanege,
waar de paarden hun dage-
lijkse training krijgen. Links en rechts
hiervan zijn de boxen, gebouwd in elkaars
spiegelbeeld. Antieke prenten en
bronzen beelden, vaak met het paard
in de hoofrol, verfraaien het geheel.
Op dit terrein in het hartje van Den
Haag bevindt zich ook een ruime buitenmanege,
een tredmolen (waar vier
paarden tegelijkertijd de benen kunnen
strekken) en longeerpistes. Er is
zelfs een wasplaats voor de paarden
en een soort solarium, waar ze na hun
wasbeurt snel kunnen drogen en waar
paarden met spierklachten oefeningen
doen. Natuurlijk ontbreekt de hooizolder
niet ...
Koninklijke paarden
Het paardengebeuren kent drie afdelingen:
twee afdelingen koetspaarden
en een afdeling rijpaarden.
Per afdeling van twaalf paarden werken
zes mensen. Geen wonder dat de
paarden er altijd zo prachtig verzorgd
en goed uitzien.
In de stallen vind je voornamelijk
paarden van Nederlandse komaf. De
prachtige zwarte Friezen en de WPNers
(Nederlandse warmbloeds:
Gelderse en Groningse paarden). Het
Nederlandse paard deed zijn entree in
1981, toen Koningin Beatrix
beschermvrouwe werd van het Friesch
Paarden Stamboek en tijdens Indoor
Leeuwarden een span Friezen aangeboden
kreeg. Zij raakte dermate
gecharmeerd van het Nederlandse
paard, dat zij vanaf die tijd ingezet
werden voor de ceremoniële en recreatieve
doeleinden van het Koninklijk
Huis.
De Koninklijke familie heeft in totaal
36 paarden. Veertien Friese paarden
(waarvan drie op Het Loo), dertien
Gelderse en Groningse paarden (waarvan
één op Het Loo), en negen rijpaarden,
bestemd voor recreatief
gebruik door de Koninklijke familie.
Zij zijn gehuisvest in ruime boxen met
op de achterwand de naam van het
paard. De namen van de Friezen
komen uit het stamboek, die van de
andere koets- en rijpaarden zijn vaak
door de Koningin zelf bedacht.
Je wordt niet zo maar een Koninklijk
Paard, daarvoor moet je aan een aantal
eisen voldoen, zowel qua karakter
als qua uiterlijk. Alle koetspaarden
zijn zwart. Dat is bij de Friezen geen
probleem, die zijn altijd zwart.
Gelderse en Groningse paarden zijn er
ook in andere kleuren, en bovendien
hebben die vaak aftekeningen aan
benen en hoofd. Dit speelt dus mee
bij de selectie. Verder moeten ze een
stokmaat (= schouderhoogte) hebben
van 1.64 - 1.68m. Ze moeten immers
een span kunnen vormen. Ze moeten
flink en krachtig zijn om de vaak zware
koetsen (de Gouden Koets weegt maar
liefst twee ton!) te kunnen trekken.
En ook heel belangrijk is het karakter
van de dieren. Ze moeten gelijkmatig,
nuchter en niet bang zijn. De rijpaarden
hoeven niet persé zwart te zijn.
De hele Koninklijke familie rijdt overigens
met veel plezier, Prins Claus de
laatste jaren wat minder.
En nieuw paard wordt een jaar getest.
Is hij gehoorzaam, kan hij tegen
stress (publiek, muziek etc). en is hij
uitwisselbaar (op iedere plek in een
span). Het jonge paard wordt stapje
voor stapje getraind. In het begin
gaat het naast een span de stad in,
dan volgt het trekken van een volgrijtuig
en tenslotte mag het zich laten
bewonderen voor één van de Galarijtuigen
(2, 4, 6 of 8-span.) Om de
paarden aan muziek te laten wennen
komt regelmatig een corps op de binnenplaats
spelen. Is een paard
geschikt bevonden, dan blijft het lang
bij de stallen. Twintig jaar is heel normaal.
De goede verzorging en de vele
aandacht die de paarden krijgen houdt
ze in topconditie.
Een dag in de stallen
De dag begint al vroeg op de Hogewal.
Om zeven uur krijgen de paarden ontbijt,
dat bestaat uit krachtvoer. Om
acht uur hooi, om elf uur meel (gerstemeel
en tarwezemelen) om drie uur
peen en om vijf uur weer krachtvoer
en hooi. Meerdere maaltijden per dag
dus, een paard eet in de natuur immers
ook de hele dag door.
Om half acht beginnen de verzorgers
met uitmesten en schoonmaken. De
paarden worden gepoetst en zijn
vanaf half negen klaar voor het werk.
Op straat of in de manege, voor de
wagen of onder de man. Dit duurt tot
tien uur. Dan een rustpauze en weer
aan het werk. De middag is bestemd
voor het verzorgen/poetsen van de
paarden, het bijhouden van de stallen
en het schoonmaken van de rijtuigen.
Men is voortdurend bezig met de paarden,
om ze goed in conditie te houden
en om ze te laten wennen aan het verkeer
en lawaai in de drukke stad. Na
het werk worden ze afgespoten en lekker
onder een deken gezet. De Koninklijke
paarden hebben een vijfdaagse
werkweek; zaterdag en zondag hebben
ze rust.
Koetsen en zo
De Koninklijke familie bezit een unieke
verzameling rijtuigen, niet zozeer
in aantal als wel in historische waarde.
En allemaal rijden ze. Er zijn in
totaal zo’n zeventig rijtuigen en arresleden,
waarvan het grootste gedeelte
op Museum Paleis Het Loo. Van de rijtuigen
in Den Haag worden sommige
dagelijks ingezet (de afrijbrik), andere
wekelijks (de Gala Berline) of één keer
per jaar (de Gouden Koets). Zij variëren
in ouderdom van enkele jaren tot
170 jaar. In de ruimte waar de koetsen
staan worden temperatuur en luchtvochtigheid
kunstmatig op peil
gehouden.
Koetsiers en paarden zijn overal inzetbaar.
Iedere gelegenheid kent zijn
eigen aankleding, demi-gala, grootgala,
klein tenue en dagelijks tenue
(zelfs bij het uitmesten wordt een
stropdas gedragen). Er wordt gereden
met 2, 4, 6, of 8-spannen, waarbij het
laatste mogelijk in postiljon. Dit wil
zeggen dat de voorste twee paarden
worden bestuurd door een koetsier op
het linker voorpaard. Aan de tuigen,
uniformen en aantal paarden voor een
rijtuig kun je de status van de
vervoerde personen aflezen.
Als in voor- en najaar de buitenlandse
ambassadeurs hun geloofsbrieven
aanbieden aan de Koningin, worden
6 DIERENAMBULANCE DEN HAAG E.O.

zij, met hun echtgenote, van hun residentie
naar het Paleis Noordeinde
gebracht met de uit Berlijn afkomstige,
uit 1850 daterende Gala Berline,
zwarte rijtuigen herkenbaar aan de
rode bok. De paarden zijn dan opgetuigd
met het chique Galatuig, met
vergulde ornamenten en gespen.
De Blauwe Calèche was het lievelingsrijtuig
van Koningin Emma. Het is in
Parijs gebouwd in 1875 en nog steeds
in perfecte staat. Opvallend is de
leren kap die samen met het leren
kleed beschutting biedt bij onverwachte
buien. Bij rijtoeren door de
stad zaten de dochters van Koningin
Juliana in de Blauwe Calèche terwijl
de Koningin zelf in de Crème Calèche
(een geschenk van Koningin Emma
aan Wilhelmina) plaatsnam.
Deze calèche, gebouwd in 1898, werd
volgens de wens van Koningin Emma
alleen bij familieaangelegenheden
gebruikt. De calèches hebben geen
bok en worden postiljon gereden.
De Glazen Koets, voorganger van de
Gouden Koets, werd geschonken door
Amsterdam in 1826. Deze koets wordt
onder meer gebruikt bij de generale
repetitie van Staten-Generaal, omdat
de Gouden Koets alleen bij Staten-
Generaal naar buiten mag.
Landauers zijn rijtuigen waarvan de
kap naar twee kanten opengaat en
waarmee de familie oorspronkelijk
informele rijtoeren maakte. In 1974
was de laatste officiële rijtoer door
Den Haag met drie van de vier landauers.
De Gouden Koets is het pronkstuk van
de verzameling. Wie kent hem niet?
Hij werd in 1898 door de Amsterdamse
burgerij aangeboden aan Koningin
Wilhelmina ter gelegenheid van haar
inhuldiging. Elk detail van de koets,
groot of klein, heeft een betekenis. In
1901 werd bij het huwelijk van
Wilhelmina en Prins Hendrik de
Gouden Koets voor de eerste keer
gebruikt. Alleen regerende vorsten
mogen in de Gouden Koets rijden.
Een uitzondering werd gemaakt bij het
huwelijk van (toen nog) Kroonprinses
Beatrix en Prins Claus. In plaats van
acht paarden werd de Gouden Koets
toen getrokken door zes paarden. Op
de bok is plaats voor één koetsier. De
koets rijdt heel langzaam zodat de
lakeien ernaast kunnen lopen. De
koets wordt getrokken door een achtspan,
iets wat alleen aan de Koningin
is voorbehouden. De voorste twee
paarden worden bestuurd vanuit het
zadel, de achterste zes vanaf de bok.
Het is de moeilijkste rit van het jaar,
en er mag alleen gereden worden door
de sectie-koetsier wiens paarden trekken.
Het ene jaar wordt de koets
getrokken door de Friese paarden, het
andere jaar door de Gelderse. Dit jaar
kunnen we op Prinsjesdag de Gelderse
paarden voor de Gouden Koets bewonderen.
AFSCHEID VAN EEN DIERBARE VRIEND
Op donderdag 27 mei is op 66-jarige leeftijd in zijn woning in Voorburg Lex Dalen Gilhuys overleden.
Tenslotte is er de Koninklijke rouwkoets
met bloemenrijtuig. Hij stamt
uit 1921 en is bestemd voor regerende
vorsten, leden van de Koninklijke
Familie en Grootofficieren. Hij werd in
1962, bij de uitvaart van Koningin
Wilhelmina voor het laatst gebruikt,
uitgevoerd in wit. De koets wordt
getrokken door acht paarden (bij een
regerend vorst), zes paarden (leden
van de Koninklijke familie) of vier
paarden (Grootofficieren).
Pensioen
Ik schreef hierboven al dat paarden
tot op hoge leeftijd in de stallen aan
het werk blijven. Maar eens komt
natuurlijk de dag dat het paard niet
meer in staat is zijn werk te doen.
Dan mag hij een rustige oude dag
genieten op Paleis Het Loo, of bij een
particulier... als kroon op zijn werk!
Dat droevige nieuws kwam hard bij ons aan. Lex werd vorig jaar getroffen door keelkanker. Hij werd geopereerd en wij waren blij om te merken dat hij
zich, na hersteld te zijn van zijn operatie, niet klein had laten krijgen en zijn bekende optimistische en humoristische levenshouding weer oppakte.
En nu dit nieuws ....
Welke Hagenaar kent niet zijn stukjes ‘Blokje Rond’, ‘Onder de Haegsche Toren’ en ‘Haegsche Dingen Toen’? Ook bij De Dierenambulance is Lex altijd sterk
betrokken geweest. Wij maakten 27 jaar geleden kennis met hem toen hij, destijds als journalist voor Het Vaderland, verslag deed van onze officiële
start. Er ontstond een band tussen Lex en De Dierenambulance. Een band die later nauw werd aangetrokken door zijn rubriek ‘Blokje Rond’ in de Haagsche
Courant. Hij ging op stap met vaak kansloze dieren uit de Haagse asiels en wist die in zijn rubriek zo karakteristiek te beschrijven, dat dankzij hem vele
dieren weer aan een nieuw tehuis zijn gekomen. Ook dieren uit onze opvang.
Lex bleef bij ons. Vanaf het allereerste nummer, inmiddels al zo’n twaalf jaar geleden, vrolijkte hij ons magazine op met één van zijn verhaaltjes. Als
geen ander wist hij kleine voorvallen uit het dagelijkse leven, waarin altijd het dier (vaak één van zijn eigen dieren) de hoofdrol speelde, neer te zetten.
Met een gevoel voor humor dat we rustig uniek kunnen noemen. Geen dijenkletsers humor, maar de fijngevoeligheid van een groot dierenvriend,
de scherpe pen van een volbloed schrijver en de inbreng van een levensgenieter, maakten de stukjes tot wat ze zijn: juweeltjes!
Op 3 mei 1997, de feestdag ter gelegenheid van ons 25-jarig jubileum, was Lex er natuurlijk ook. Hij signeerde zijn boekje, dronk een glas wijn, en
genoot van de dag en de vele mensen en dieren om hem heen. En zij genoten van hem.
In dit magazine vindt u één van de allerlaatste stukjes van zijn hand.
Lex Dalen Gilhuys, wij verliezen in hem een in alle opzichten dierbare vriend.
7 DIERENAMBULANCE DEN HAAG E.O.

PADDOFOON
Lex Kreffer
Werkgroep padden
”Dierenbescherming Afdeling Den
Haag, met Lex Kreffer...”
”...Goedemorgen. Padden in uw tuin,
zegt u? ...Wat leuk. O, u vindt het niet
leuk. Eng? Wat is daar nou eng aan?
Giftig!... Ja, dat klopt. Maar u eet ze
toch niet? En zolang u uw handen
wast als u er eentje heeft...Dat doet u
niet?! Dan mist u een boel. Heeft u al
eens gezien wat een fantastisch mooie
goud-oranje ogen ze hebben.
..Wratten! Nee, mevrouw, die zijn niet
besmettelijk, dat zou u beter moeten
weten. Die dienen ervoor om hun huid
vochtig (niet slijmerig) te houden,
zodat ze ook door hun huid heen zuurstof
uit de lucht kunnen opnemen, als
hulpje voor hun longen. En als ze dorst
hebben, kunnen ze dauwdruppels
drinken, door hun huid heen. Padden
drinken zelden door hun mond.
Trouwens, in die wratjes worden ook
allerlei antibiotica aangemaakt om
hun huid te beschermen tegen bacterie-
en schimmelinfecties...”
”Paddenpies over z’n hand gehad?
Nee, mevrouw, ook daar zal uw zoontje
geen wratten van krijgen. Daarmee
geeft een pad, (meestal een vrouwtje)
aan, dat ze het niet leuk vindt om
zomaar opgepakt te worden. En paddenplas
bestaat voor het grootste
gedeelte uit water. Padden gebruiken
hun blaas als reservoir voor de opslag
van water, want ook al zijn het echte
landbewoners, het blijven amfibieën
en dus erg gevoelig voor uitdroging...
Een Jack Russell Terriër? Schuimbekken?...Flauwvallen!
Mooi zo, oh
pardon, wat vervélend... Uw Jackie is
niet alleen, mevrouw. Elke hond die
een pad probeert te bijten, kan dat
overkomen. Als een pad erge pijn
heeft kan hij, in het uiterste geval, uit
de paratoiden (die ‘bobbels’ achter de
ogen) een melkwit stofje afscheiden
waar veel neurotoxinen ofwel zenuwvergiften
inzitten. Kleine jagers als
hermelijntjes of egels kunnen er echt
aan doodgaan, bij grotere treedt een
soort verlamming op. ...Nee hoor, dat
trekt op den duur wel weg. Hopelijk
heeft uw hondje nu gelee... Durft de
tuin niet meer in! Dat gaat wel erg
ver, hij moet alleen niet aan de padden
zitten...
”Wat ze eigenlijk in uw tuin doen?...
Het nut van padden? Mevróuw, ik ben
een bioloog uit de twintigste eeuw.
De discussie welke dieren nuttig of
schadelijk zijn ligt ruim een eeuw
achter ons. Merels waren toen nuttig
omdat ze zo mooi zongen en sperwers
schadelijk omdat ze merels eten...
Maar als u het toch mocht helpen,
padden zijn uitermate nut... Ja, ondanks
dat ze giftig zijn, dat is hun
enige verdediging. Ze hebben geen
tanden of klau.. wij verdedigen onszelf
toch ook, mevrouw! Al verdedigend
kunnen we hele landen en miljoenen
soortgenoten wegvagen en
wij vinden onszelf heel nuttig... Nee,
maar ze eten ongelofelijke hoeveelheden
insekten, slakken, pissebedden.
Dàt doen ze in uw tuin. U en uw tuinplanten
mogen de padden dankbaar
zijn voor hun aanwezigheid. Dat doet
me trouwens ergens aan denken. Mag
ik u wat geschiedenis vertellen?..U zit
toch aan de koffie..? De oudst bekende
pad is 52 jaar geworden... Nee, ik
maak geen grapje, het was de ‘tamme’
pad van een zeventiende eeuwse
Franse bioloog, die er een in de tuin
achter z’n landhuis had. De pad kwam
elke avond een wormpje halen, nadat
de edelman er schik in had gekregen
om ‘m, als hij op zomeravonden buiten
zat, te voeren. De man is zelf in
de zeventig geworden, en heeft het
wel en wee van ‘zijn’ pad bijgehouden.
Normaal is trouwens iets tussen de
tien en vijftien jaar een hoge leeftijd
voor een pad...Toch wel interessant,
zegt u? Gelukkig!”
”Mag ik u dan ook meteen uitnodigen
om eens een avondje mee te lopen als
we volgend jaar, van half februari tot
half april, weer beginnen met de overzetacties
van de Paddenwerkgroep van
de Dierenbescherming?
Het gaat namelijk niet zo best met de
Haagse padden, want er komen steeds
meer wegen, en, sinds de projectontwikkelaars
de stad in hun greep hebben,
ook steeds meer woonwijken op
de plaatsen waar vroeger bos of polder
was. Padden zijn echter zeer traditiegetrouwe
dieren die jaar in, jaar uit
terugkeren naar de plek waar ze als
ex-donderkopje uit het water zijn
gekropen. Bovendien zijn ze heel kieskeurig
in wat voor water ze hun eitjes
leggen. De trekroutes blijven bestaan,
of er nu een woonwijk of een snelweg
doorheen wordt aangelegd. Zodat er
erg veel padden doodgereden
worden... Zielig, ja. Maar ook een verschrikkelijke
verarming van de stedelijke
natuur, waar padden, als cultuurvolgers,
altijd in thuis hebben gehoord,
en belangrijk zijn als jagers op rupsen,
bodeminsekten en allerlei ander ‘ongedierte’...
Als we zo doorgaan zullen
we steeds vaker te maken krijgen met
grote insektenplagen, omdat we de
predatoren van die insekten om zeep
hebben geholpen... Nee, mevrouw,
want bestrijdingsmiddelen werken op
den duur niet meer, omdat insekten
daar foefjes tegen... Daar kennen we
al duizenden voorbeelden van...
Oh, ja...”
”Enfin, ik hoop dat ik u zo een beetje
heb geïnformeerd over uw tuinbewoners.
En mochten ze hebben gepaard,
in uw vijvertje, dan kunt u zo omstreeks
half juli een heleboel kleine
padjes verwachten... Heel klein ja, zo
ongeveer als een lieveheersbeestje...
Duizenden ja... Geen paniek mevrouw,
u krijgt geen ‘plaag’. De eerste dagen
van hun landleven worden ze door van
alles aangevallen, van spinnen tot
roodborstjes...Nee, een auto is niet
hetzelfde als een roodborstje. Een
auto pleegt geen ‘natuurlijke selectie’,
want de term veronderstelt zet en
tegenzet, en er is geen verdediging
mogelijk tegen een auto. Van elke
duizend eitjes komen er gemiddeld
twee of drie padjes terecht, zelfs zonder
moordpartijen door auto’s. Vanaf
hun tweede of derde jaar kunnen ze
zich voortplanten. Alleen omdat ze ‘s
nachts actief zijn, prachtig bruinzwartgrijs
gecamoufleerd zijn en langzaam
bewegen, kunnen ze daarna
redelijk oud worden. Als de auto’s zich
koest hebben gehouden... Ja, ik rijd
zelf ook auto. En als het absoluut
nodig is kun je best met de auto een
paddentrekroute kruisen. Stapvoets
rijden en heel goed kijken wat er in
het licht van je koplampen opdoemt.
Padden zijn niet snel, en gemakkelijk
te ontwijken. En als er heel veel zijn,
dan vermijd ik die weg, zoveel trekroutes
zijn er niet in en om Den Haag...
De paddenwerkgroep staat voor volgend
jaar maart in uw agenda?
Fantastisch! Mocht u nog iets te vragen
hebben, dan hoor ik het wel...
Ook goedemorgen!”
8 DIERENAMBULANCE DEN HAAG E.O.

GEKNIPT EN GESCHOTEN...
Modder
gevecht
Acht bokjes en geitjes stonden
tot hun buik in het water. Na de
wat modderige vangaktie werden
ze bij ons opgenomen tot dat
de eigenaar een drogere oplossing
had gevonden.
HC 07-04-99
MEELIFTENDE KAT VEROORZAAKT
CONSTERNATIE
Oegstgeest - Een meeliftende kat
onder de motorkap van een auto
heeft gisteren op de A4 nabij Oegstgeest
consternatie veroorzaakt. Ambulances,
politiewagens en zelfs de
trauma helikopter schoten te hulp.
Het beestje, dat onder de motorkap
een mooi slaapplaatsje had gevonden,
was tijdens het rijden tussen de
draaiende delen van de motor klem
komen te zitten. De bestuurder
hoorde het gejank, zette zijn wagen
langs de kant van de weg en kroop
onder de auto. Daarbij waren alleen
zijn twee benen nog zichtbaar. Dat
beeld werd door een aantal voorbijgangers
geïnterpreteerd als ‘een
gewonde bij een groot ongeval’. Zij
meldden dat bij de politie waarop
groot alarm werd gegeven. Zelf had
de bestuurder via de praatpaal een
dierenambulance ingeschakeld.
Medewerkers van die hulpdienst
wisten het zwaargehavende katje
onder de auto vandaan te halen en
het uit zijn lijden te verlossen. ■
HC 22-02-99
BRANDWEER
BEVRIJDT KAUW
IN VOGELWIJK
Uit de metalen koker boven op
een schoorsteen van een hoekwoning
aan het IJsvogelplein
klonk zaterdagnacht een krassend
geluid dat door merg en
been ging. Nagels op metaal.
Een vogel die na korte rustpauzes
bleef proberen te ontsnappen
uit de bijna twee meter
hoge, smalle buis. Dat concludeerden
de bezorgde bewoners,
het echtpaar de Zwart. En dat
vermoedde ook Raphaël van de
Koud? Kiplekker!
Deze winter werd een kip met drie
kuikens wandelend op straat aangetroffen.
We hebben ze maar een wat aangenamer
behuizing bezorgd.
gisteren gewaarschuwde Dierenambulance
Den Haag. Het brandweerduo
Hans en Peter kwam met een
ladderwagen, brak een stuk
schoorsteen onder de koker weg en
bevrijdde een kauw uit zijn benarde
positie. Belangstellende bewoners
uit de vogelwijk beloonden de redders
met een dankbaar applausje.
De kauw, vermoeid en licht bloedend
aan één vleugel, mag in
Vogelasiel de Wulp rustig op
krachten komen. ■
Een hondenleven!?
In Delft werd dit zwaar
verwaarloosde paard
aangetroffen in een stal
waar de mest zeker 30
centimeter hoog lag.
Bovendien kon het dier
zijn linker achterbeen
totaal niet gebruiken.
Na het nemen van foto’s
bleek dat de kniebanden
al zeker maanden kapot
waren.
De dierenarts kon niets
anders meer doen dan het
arme dier in te laten slapen.
Zie ook de omslagfoto.
9 DIERENAMBULANCE DEN HAAG E.O.

GEKNIPT EN GESCHOTEN...
HC 12-04-99
ONTSNAPTE
EEKHOORNS
ONTREGELEN
SCHIPHOL
Schiphol - Circa veertig eekhoorns
zijn in de nacht van
zaterdag op zondag ontsnapt uit
het KLM dierenhotel op de
luchthaven Schiphol.
De dappere diertjes behoorden
tot een groep van driehonderd
soortgenoten, die vanuit Peking
waren verzonden naar Athene.
De helft van ontsnappers was
gistermiddag weer terecht, naar
de vermiste exemplaren wordt
nog naargeestig gezocht.
De eekhoorns - niet van de in
Nederland voorkomende, bruine
soort, maar van de grotere,
gestreepte Noord-Amerikaanse
- verbleven sinds donderdag in
transit op Schiphol.
Een van de eekhoorns werd in
een vrachtpallet aangetroffen,
die zojuist was geladen voor een
KLM-vlucht naar Sanaa (Jemen).
Het dier verdween in het vliegtuig.
Het toestel moest vervolgens
aan de grond blijven voor
inspectie. “Het zijn knaagdieren”,
zegt een KLM-woordvoerder,
“dus bijvoorbeeld de
bedrading moest goed gecontroleerd
worden”. De vlucht
naar Jemen is met een vervangend
toestel uitgevoerd.
In overleg met de Rijksdienst
voor Vee en Vlees is besloten
het KLM dierenhotel tijdelijk te
sluiten. Het onderkomen moet
ten gevolge van de ontsnappingsactie
worden ontsmet.
De driehonderd eekhoorns waren
afkomstig van een fokker in
China en bestemd voor een dierenhandelaar
in Griekenland.
Over de oorzaak van de ontsnapping
is vooralsnog niets
bekend. De nog voortvluchtige
beestjes kunnen van het luchthaventerrein
af, aldus de woordvoerder.
■
HC 13-04-99
KLM LAAT 440
EEKHOORNS
AFMAKEN
Schiphol - KLM Cargo heeft
gisteren 440 eekhoorns die
vanuit China op doorreis waren
naar Griekenland laten afmaken.
Daartoe is besloten omdat
de vereiste export- en gezondheidsdocumenten
ontbraken.
Een aantal van de dieren was
afgelopen weekeinde op
Schiphol ontsnapt.
“Dit is buitengewoon triest”,
zegt een woordvoerder van
KLM Cargo. “We hebben deze
maatregel met pijn in ons hart
moeten nemen”. Volgens de
woordvoerder heeft het afmaken
van de beestjes tot veel
emotie onder de KLM-medewerkers
geleid.
De Noord-Amerikaanse gestreepte
grondeekhoorns kwamen
afgelopen donderdag van
uit Peking aan op Schiphol en
hadden Athene als eindbestemming.
De vereiste documentatie
om Europa - en dus Nederland
in te komen, ontbrak echter.
KLM Cargo probeerde de eekhoorns
vervolgens direct terug
te sturen naar de verzender van
de vracht, een fokker in China,
maar die wilde ze niet terug.
KLM Cargo had zondag twee
mogelijkheden over: de dieren
direct overdragen aan een
derde land buiten Europa of ze
af laten maken. Een derde land
was niet te vinden. Bovendien
waren de dieren niet in de conditie
voor een lange vlucht,
aldus de woordvoerder. Het
besluit om de knaagdieren af te
maken, is genomen na overleg
met de Rijksdienst voor de keuring
van Vee en Vlees (RVV)
De ingreep gebeurde nadat de
maatschappij zondag nog een
uitgebreide zoekactie op touw
zette toen zo’n veertig knaagdieren
uit het KLM-dierenhotel
op Schiphol waren ontsnapt. De
meeste beestjes zijn teruggevonden.
De KLM-woorvoerder
schat dat zo’n vijftien eekhoorns
erin zijn geslaagd de
dans te ontspringen. Dat de dieren
nu vrij rondlopen, kan volgens
de woordvoerder geen
----------------
CHIPMUNK
DRAMA’S
----------------
kwaad. “Het ging niet om zieke
dieren”. ■
HC 14-04-99
VREES VOOR MASSALE
VERGASSING DIEREN
Den Haag - Het komt steeds
vaker voor dat dieren, die op
‘doorreis’ Schiphol aandoen,
worden afgemaakt als de vereiste
documentatie niet klopt of
ontbreekt. Dat zegt de
Vereniging van Opvangcentra
voor Niet-gedomesticeerde
Dieren (VOND).
“Het lijkt erop dat het beleid van
de Rijksdienst voor de keuring
van Vee en Vlees (RVV) is: we
vergassen de boel als de papieren
niet kloppen”, aldus
woordvoerder van Gennep.
In overleg met de RVV heeft
KLM Cargo maandag 440 eekhoorns
laten afmaken omdat de
vereiste export- en gezondheidsdocumenten
ontbraken.
De dieren waren op doorreis
van China naar Griekenland. De
verzender wilde de Noord-
Amerikaanse gestreepte eekhoorns
niet terugnemen.
Buiten Europa wilde geen land
de dieren opnemen.
“We vrezen dat grote aantallen
uitheemse dieren worden vergast,
omdat noch de transporteur
noch de overheid voor de
opvangkosten willen opdraaien”,
aldus van Gennep. “Bij het
opvangcentrum van stichting
AAP is het voorgekomen dat
dieren niet komen opdagen terwijl
ze wel voor een verblijf zijn
aangemeld. Eerst ga je er vanuit
dat ze direct zijn doorgestuurd
naar hun uiteindelijke bestemming.
Maar daar blijken ze
nooit te zijn aangekomen”.
De Dierenbescherming wil dat
het snel mogelijk wordt dieren
op Schiphol te verzorgen en in
quarantaine te houden. Een
goede dierenopvang ontbreekt
volgens deze organisatie.
Tweede Kamer
Ook de politiek bereiken geluiden
over de ‘euthanasie’ van op
Schiphol gestrande dieren, vertelt
het PvdA-Kamerlid
Swildens-Rozendaal. Gisteren
hebben alle fracties zich
geschaard achter haar schriftelijke
vragen aan staatssecretaris
Faber (landbouw, natuurbeheer
en visserij).
Swildens-Rozendaal wijst erop
dat met de Tweede Kamer is
afgesproken dat in beslag
genomen dieren worden teruggestuurd
naar het land van herkomst.
Kan dat niet, dan gaan ze
voor langdurige opvang naar
een dierencentrum. ■
10 DIERENAMBULANCE DEN HAAG E.O.

HC 15-04-99
EEKHOORNS IN
VERSNIPPERAAR
GESTOPT
door Danny Verbaan
Amsterdam - De 430, afgelopen
maandag door KLM Cargo
afgemaakte eekhoorns, blijken
door het luchtvaartbedrijf in een
‘versnipperaar’ te zijn gestopt.
De diertjes waren op doorreis
vanuit China naar Griekenland,
maar kwamen Nederland binnen
zonder de vereiste exporten
gezondheidspapieren. De
KLM wist er geen raad meer
mee.
Justitie Haarlem heeft aangekondigd
een strafrechtelijk
onderzoek naar de gang van
zaken in te stellen. KLM Cargo
zelf heeft spijt van het gebeurde:
in een officiële persverklaring
zegt ze haar ‘oprechte excuses’
aan te bieden. Tevens geeft de
KLM toe ‘dat er een ethische
inschattingsfout is gemaakt’.
De verantwoordelijke medewerker
wordt voorlopig op
non-actief gesteld.
Desondanks hield woordvoerster
Maas ook vanochtend nog
vol dat de methode met de versnipperaar
‘snel en humaan’ is
en dat de overheid deze zelfs
heeft aanbevolen. “We hebben
hem ook weleens gebruikt voor
zieke dieren”, aldus Maas, “om
euthanasie te plegen”.
David van Gennep, directeur
van de stichting AAP, een particuliere
organisatie voor de
opvang van uitheemse dieren,
vergelijkt het
apparaat echter met de machine
die wordt gebruikt voor het versnipperen
van hout. Op
Schiphol zou er bovendien een
trechter op zijn gezet om de
‘toevoer’ te vergemakkelijken.
“Je schudt de doos leeg en aan
de onderkant zet je een plastic
teil”, aldus van Gennep. “Wat
daarin terechtkomt, gaat naar de
destructie”. Volgens hem wordt
de versnipperaar ook gebruikt
op fokkerijen om eendagskuikens
mee te vernietigen. “Maar
hoe akelig het ook is, zo’n diertje
is er tenminste wel in één
keer doorheen. Een eekhoorn is
daar te groot voor, die gaat verzet
plegen, gillen, komt misschien
vast te zitten met zijn
staart”. ■
HC 15-04-99
NIET
GEZOCHT
NAAR
OPVANG
EEKHOORNS
Almere - De KLM had nog
geprobeerd de eekhoorns -
gestreepte Noord-Amerikaanse
chipmunks - terug te sturen naar
de verzender in China, maar die
wilde ze niet hebben. Formeel
mochten de dieren door het ontbreken
van de vereiste papieren
Europa niet in.
David van Gennep van de in
Almere gevestigde stichting
AAP is geschokt over de gang
van zaken rond de vernietiging
van de partij eekhoorns.
Niet alleen
walgt hij van
het gebruik
van de tak-
kenversnipperaar, wat hem
minstens zo dwarszit is dat de
KLM niet eens op zoek is
gegaan naar een alternatief; op
die manier hadden de Noord-
Amerikaanse chipmunks moeiteloos
in leven gehouden kunnen
worden.
“Wij hadden ze alle opgenomen”,
zegt van Gennep. “De
dieren die wij hier krijgen, proberen
we altijd te slijten aan een
dierentuin of reservaat. Maar in
dit geval hebben ze niet eens de
moeite genomen om de telefoon
te pakken om ons te bellen. Ze
hadden er gewoon geen trek in
om iets voor die dieren te doen.
Advies
Het had volgens hem ook makkelijk
anders gekund: de stichting
AAP zou zich ontfermen
over de verzorging, terwijl de
stichting Eekhoornopvang had
willen bijspringen met het
geven van hulp en advies. Zelf
kon deze de diertjes niet onderbrengen,
omdat de eigen
opvang ‘vol’ zit met zo’n
zeventig inheemse rode eekhoorns
die ziek, gewond of nog
erg jong zijn.
Voorzitter Mieke Holtslag was
gistermiddag niet op de hoogte
van de gehanteerde vernietigingsmethode.
Wel wist ze -
vanzelfsprekend- dat de dieren
maandag waren afgemaakt.
“We geloofden het gewoon
niet toen we het voor het eerst
hoorden”, zegt de voorzitter van
de Eekhoornopvang. Zij vindt
dat de KLM al in China de
papieren had moeten controleren;
toen had duidelijk moeten
zijn dat die niet in orde waren.
‘Humaan’
Y. Eddini, de woordvoerder van
de KLM, toonde zich gisteren
aanvankelijk weinig mededeelzaam
toen hij door deze krant
met de berichten van de stichting
AAP werd geconfronteerd.
Hóe de dieren waren afgemaakt,
wilde hij niet zeggen ‘gezien de
emoties bij de bevolking, de
dierenliefhebbers en de KLM
zelf’. “Maar het is humaan, snel
----------------
CHIPMUNK
DRAMA’S
----------------
en professioneel gebeurd”, verzekerde
Eddini.
Enkele uren later bleek de KLM
tot inkeer te komen. Kennelijk
toch verontrust geworden,
deed de nationale luchtvaartmaatschappij
om zeven uur ‘s
avonds ineens een fax uitgaan,
waarin ze diep door het stof
gaat: de KLM biedt haar
‘oprechte excuses’aan ‘voor het
moeten laten afmaken van de
440 eekhoorns’, onderschrijft
de kritiek ‘volledig’ en ‘geeft
toe dat er een ethische inschattingsfout
is gemaakt’.
Wel wordt daarbij de kanttekening
gemaakt dat er formeel
gezien op een juiste manier zou
zijn gehandeld. De Rijksdienst
voor de keuring van Vee en
Vlees (RVV) had immers aangegeven
dat de dieren óf retour
moesten óf meteen dienden te
worden afgemaakt.
Desondanks wil de KLM dit
soort situaties in de toekomst
voorkomen en zal ze nagaan
wat er precies is voorgevallen.
Ze is daarbij overigens niet de
enige, aangezien ook justitie in
Haarlem een strafrechtelijk
onderzoek gaat doen naar de
omstreden dood van de eekhoorns.
■
11 DIERENAMBULANCE DEN HAAG E.O.

HC 08-12-98
HONDJE DOOD,
AUTO RIJDT DOOR
Den Haag - Een Jack Russellterriër is
gistermiddag ter plaatse overleden,
nadat hij was aangereden door een automobilist(e).
Laatstgenoemde reed na de
aanrijding door. Het hondje werd overgebracht
naar de Dierenambulance
Den Haag en de eigenaar op Duindigt
werd in kennis gesteld van de dood van
zijn makker. ■
HC 13-11-89
HANGBUIKZWIJN AAN
LOT OVERGELATEN
Rotterdam - De Politie in Rotterdam
heeft zich gisteren bekommerd over een
ondervoed hangbuikzwijntje dat was
achtergelaten in de tuin van een
woning. Het diertje was er zelfs zo erg
aan toe dat het geen hangbuik meer had.
HC 09-12-98
ZWERFKATJE
OVERLEEFT REIS OP
VERSNELLINGSBAK
Voorburg - Een zwerfkatje heeft gisteren
een rit van Zevenbergen naar Voorburg
overleefd, nadat het in Brabant onder
een bestelbusje op de versnellingsbak
was gekropen. De bestuurder hoorde
zowel bij vertrek als bij aankomst een
raar geluid en ontdekte tijdens een stop
DIENSTROOSTER WEEKENDS EN FEESTDAGEN
VAN DE AANEENGESLOTEN DIERENARTSEN KRING DIERENARTSEN DEN HAAG E.O.
PERIODE: 26-6-’99 T/M 19-12-’99
diensten: vr. 20.00 uur tot zat. 24.00 uur
zo. 00.00 uur tot ma. 08.00 uur
Voor informatie over de weekend en nachtdiensten kunt
ook altijd
terecht bij de
DOKTERSTELEFOON: 311 03 07
Mutaties worden bijgehouden op:
http://www.euronet.nl/users/petport/kring.html
26-06-’99 Frantzen/Immink (v)
27-06-’99 Frencken/de Rooy
03-07-’99 Breuk/Roest
04-07-’99 Makker/de Vrij
10-07-’99 Schouten/Vandenbergh
11-07-’99 Knaake/v.d. Putte
17-07-’99 v.d. Lubbe/de Rooy
18-07-’99 v.d. Lubbe/Kramer
24-07-’99 Boersma/v.d. Vijver
25-07-’99 Boersma/Hendriks
in de Bruijnings Ingenhoeslaan het verwilderde
katje.
Het diertje is opgehaald en opgenomen
bij de Dierenambulance Den Haag. ■
HC 24-11-98
KATJE REDT GEZIN
MAAR KOMT OM IN
VLAMMEN
Helsinki - Een Fins katje heeft het gezin
waarbij hij woonde van de vuurdood
gered.
De drie maanden oude Topi ging als een
gek te keer omdat het huis in brand
stond. Hij rende van de ene naar de
andere kamer en krijste het uit.
Daardoor werd de heer des huizes,
Heikki Tahvanainen, wakker, merkte
wat er aan de hand was en bracht zijn
vrouw en hun anderhalfjaar oude zoontje
in veiligheid. Topi echter kon hij niet
vinden. Het beestje is in de vlammen
omgekomen. ■
HC 05-11-98
HOND NEEMT TREIN OP
ZOEK NAAR BAASJE
Deventer - ‘Zoek de baas’ bleek binnenshuis
een onmogelijke opdracht.
Wegkwijnend van verdriet besloot de
hondstrouwe herder Tyra daarom na een
nacht eenzaamheid de speurtocht buiten
voort te zetten. Ze stapte in
Colmschate op de trein, stapte een station
verder in Deventer weer uit en vond
vervolgens de weg naar het ziekenhuis.
Ze volgde daarbij exact dezelfde route
31-07-’99 van Toor/Waenink
01-08-’99 Thijsse/Weanink
07-08-’99 Schouten/Frencken
08-08-’99 Immink/van Noortwijk
14-08-’99 Kraayenhagen/Breuk
15-08-’99 Kramer/van Goor
21-08-’99 Frantzen/van Look
22-08-’99 Immink (v)/van Look
28-08-’99 de Rooy/Kempeneers
29-08-’99 v.d.Putte/Kempeneers
04-09-’99 Vandenbergh/van Toor
05-09-’99 van Noortwijk/Thijsse
11-09-’99 Knaake/Makker
12-09-’99 Hendriks/de Rooy
18-09-’99 de Vrij/Immink
19-09-’99 de Rooy/Kraayenhagen
25-09-’99 Schouten/Kramer
26-09-’99 Schouten/Makker
02-10-’99 Immink/v.d. Lubbe
03-10-’99 Breuk/v.d. Lubbe
09-10-’99 van Goor/Boersma
als baasje Cor Meulmeester een dag
eerder. Hij moest voor onderzoek een
nachtje in het ziekenhuis verblijven.
De hond had het traject nooit eerder
gelopen. Opmerkelijk is vooral dat Tyra
wist waar ze uit moest stappen. ■
HC 05-11-98
PAARDEN
MISHANDELD IN
HILVERSUM
Hilversum - Een onbekende heeft in
Hilversum zeker twee paarden mishandeld
door ze te bewerken met een scherp
voorwerp. Een van de dieren, een merrie,
moest zaterdag worden afgemaakt.
Volgens de politie zijn er meer paarden
mishandeld, maar is daar nog geen aangifte
van gedaan. Volgens dierenarts van
Wessum uit Nederhorst den Berg werden
drie jaar terug in de omgeving soortgelijke
mishandelingen gepleegd.
HC 27-01-99
KAT ERNSTIG
MISHANDELD
Zwolle - Een negen maanden oude kat
heeft in Zwolle ternauwernood een gruwelijke
vorm van dierenmishandeling
overleefd. Het beestje raakte zwaargewond,
nadat het achter een brommer of
auto was aangesleept. De kater mist
onder meer nagels en een stuk van zijn
staart. Delen van zijn voetzolen en vacht
waren volledig weggesleten. Van de
dader(s) ontbreekt ieder spoor. ■
HC 20-04-99
STOET JONGE
EENDJES VEROOR-
ZAAKT BOTSING
Harlingen - een moedereend met haar
kroost heeft gisterochtend een botsing
veroorzaakt op de rijksweg N31 bij
Harlingen. Een vijftigjarige man uit
Leeuwarden zag de stoet de weg oversteken
en ging stapvoets rijden. Een 25jarige
automobilist uit Menaldum die
achter der Leeuwarder reed, remde echter
niet op tijd af en botste op zijn voorganger.
Beide auto’s raakten behoorlijk
beschadigd, maar de eendjes bereikten
ongedeerd de overkant. ■
HC 21-04-99
‘HOND
UITLATEN IS
STRIJDIG MET
DE ISLAM’
Teheran - wandelen met een hond is
strijdig met de islam. Het is een ‘blinde
imitatie van wat westerlingen doen’. Dat
vindt de hoge Iraanse rechter ayatollah
Mohammed Yazdi. “Dit is een islamitisch
land. Dit is een islamitische stad.
Mensen kunnen thuis dieren houden,
maar ze op straat brengen is een openbare
belediging, waartegen de politie
kan en moet optreden”, aldus Yazdi.
Veel moslims beschouwen honden als
onreine dieren. ■
10-10-’99 Roest/Boersma
16-10-’99 Hendriks/v.d. Putte
17-10-’99 Vandenbergh/Frantzen
23-10-’99 Waenink/Kraayenhagen
24-10-’99 Waenink/van Toor
30-10-’99 Hendriks/Kramer
31-10-’99 de Vrij/Immink (v)
06-11-’99 v.d. Vijver/Knaake
07-11-’99 van Noortwijk/Breuk
13-11-’99 Frencken/Thijsse
14-11-’99 v.d. Putte/van Goor
20-11-’99 Kraayenhagen/Immink
21-11-’99 Makker/v.d. Vijver
27-11-’99 Knaake/Roest
28-11-’99 van Toor/ Vandenbergh
04-12-’99 van Look/Kempeneers
05-12-’99 van Look/Kempeneers
11-12-’99 Thijsse/van Noortwijk
12-12-’99 Frantzen/Frencken
18-12-’99 van Goor/de Vrij
19-12-’99 Immink (v)/v.d. Vijver
12 DIERENAMBULANCE DEN HAAG E.O.

B E L A N G R I J K E
TELEFOONNUMMERS
DIERENAMBULANCE DEN HAAG E.O. (070) 328 28 28
Amivedi kat: (070) 449 04 09, hond: (070) 352 37 65
Ver. Kattenzorg (070) 345 79 85
Vogelasiel de Wulp (070) 323 15 68
St. Egelopvang Den Haag e.o. (070) 354 21 88
Haagsdierencentrum (070) 366 18 06
Streekdierenasiel Rijswijk (070) 390 21 92
Ver. Nat. Dierenzorg (Wassenaar) (070) 517 98 52
Dierenbescherming afd. Den Haag (070) 392 42 89
Dierenbescherming afd. Rijswijk (0174) 63 08 63
Dierenbescherming afd. Voorburg/Leidschendam (070) 327 14 47
Haaglanden Huisdieren Crematorium (070) 382 55 00
Stichting Huisdieren Crematorium Nederland (071) 580 33 87
Melding Zwerfkatten van 09.00 tot 17.00 uur (070) 363 37 44
DIERENARTSEN IN DEN HAAG (070)
391 12 80 Drs. R.E. v. Affelen A. Noorderwierstraat 84
321 41 11 Drs. J. Bakkenes Leyweg 535
352 42 21 Drs. A. Boersma Statenlaan 19
363 33 74 Drs. B. Breuk Ieplaan 81
394 68 22 Drs. S. Frantzen Erasmusplein 150
365 95 41 Drs. A.E.T. v. Goor Vondelstraat 256
368 07 29 Drs. Th.J. Hendriks Laan v. Meerdervoort 642
346 22 07 Dr. W.F.G.A. Immink Surinamestraat 50
346 22 07 Drs. M.A. Immink Surinamestraat 50
390 89 08 Drs. P.A. Kempeneers v. Musschenbroekstraat 171
355 55 31 Drs. F.A.C. Knaake Namensestraat 13
324 86 51 Drs. P. Kraayenhagen v. Alkemadelaan 20
345 35 83 Drs. M. Kramer Wesselstraat 32-34
352 42 21 Drs. W.J.M. v. Look Statenlaan 19
345 61 13 Drs. J.C. v.d. Lubbe Terletstraat 11
366 77 63 Drs. A.E. Makker Coevordenstraat 454
355 83 70 Drs. M. Meijer Cornelis Jolstraat 85
347 77 80 Drs. H.M. v. Noortwijk Denenburg 47
366 07 01 Drs. I. Palgi Het Zicht 61-63
345 35 83 Drs. A.R. v.d. Putte Wesselstraat 32-34
365 56 66 Drs. A.S.E. de Rooy Groot Hertoginnelaan 229
345 83 27 Drs. G.J. Schouten Laan v. Meerdervoort 275 a
346 00 40 Drs. J.M. Thijsse Surinamestraat 52
325 59 07 Drs. A.J. v. Toor Thorbeckelaan 358
383 52 05 Drs. A.G.G.D. Vandenbergh Theresiastraat 430
390 89 08 Drs. P.M.M. Waenink v. Musschenbroekstraat 171
368 08 55 Drs. J. Woudstra Loosduinseweg 1065
360 24 24 Diergeneesk. spec. centr. Regentesselaan 190
DIERENARTSEN IN RIJSWIJK (070)
393 38 51 Drs. R. Leezer K. Doormanlaan 301
390 08 00 Drs. J.W. v.d. Vijver Oranjelaan 72
DIERENARTSEN IN VOORBURG (070)
387 08 93 Drs. J.C. Roest Parkweg 211
383 34 57 Drs. J.C. de Vrij v. Montfoortstraat 15
386 22 10 Drs. J.W. v.d. Vijver Parkweg 247
DIERENARTSEN IN LEIDSCHENDAM (070)
327 54 50 Drs. C.E. Birnie Kon. Wilhelminalaan 27
327 11 10 Drs. J. Frencken Jul. Rontgenlaan 14
IK WIL DONATEUR WORDEN VAN UW STICHTING.
STUUR MIJ (GEHEEL VRIJBLIJVEND) EEN ACCEPTGIRO.
Mw./Dhr./Mej.: ....................................................................................
Naam: ................................................................................................
Adres: ................................................................................................
Postcode: ............................................................................................
Plaats: ..............................................................................................
Handtekening ....................................................................................
In een ongefrankeerde envelop opsturen naar:
St. Dierenambulance Den Haag e.o.
Antwoordnummer 82010
2508 VC Den Haag
MET HARTELIJKE DANK AAN DE
(DIER)VRIENDELIJKE ADVERTEERDERS.
ZONDER HEN WAS DEZE UITGAVE
NIET MOGELIJK GEWEEST!
DIERENARTSEN IN WASSENAAR (070)
517 65 45 Drs. A. Boersma Starrenburglaan 103
511 45 46 Drs. M. Kramer Herenweg 11
517 65 45 Drs. W.J.M. v. Look Starrenburglaan 103
517 77 07 Drs. J.T.M. v. Schie Raaphorstlaan 18 b
511 45 46 Drs. A.R. v.d. Putte Herenweg 11
13 DIERENAMBULANCE DEN HAAG E.O.