Kiwa Magazine maart 2007

‘MET ONS ISSUEMANAGEMENTSYSTEEM HEBBEN WE HET AANTAL ISSUES
TERUGGEBRACHT VAN ZESTIG NAAR TWINTIG. WE HEBBEN GEANALYSEERD
WAT NU ECHT PROBLEMEN WAREN. DAAR BLEVEN ER VEERTIG VAN OVER.
VAN DE DOELEN DAARVAN BLEEK DE HELFT ONHAALBAAR. DE OVERGE-
BLEVEN TWINTIG ZIJN RELEVANT EN BEÏNVLOEDBAAR EN KRIJGEN
NU ALLE AANDACHT.’
Niet moeilijk doen, zou het credo kunnen zijn van
ir. Ton Pielkenrood. Maar wie directeur is van een
brancheorganisatie met als leden meer dan 200
fabrikanten van betonproducten, 95 procent van de
sector, weet dat de wereld zo simpel niet in elkaar zit.
Daarvoor zijn de belangen te groot. Maar er moet ook
ruimte zijn voor leuke dingen. ‘Zo leek het me altijd
al goed dat de gehele betonindustrie zich eenvormig
uit. Allemaal dezelfde suikerzakjes was één van de
ideeën, maar om zoiets naar voren te brengen terwijl
je voor belangrijkere dingen bent ingehuurd, durfde ik
toch niet. Toen de cementindustrie met de stickers
‘I ♥ beton’ kwam heb ik het toch als voorstel ge-
bracht, maar er mocht niet over gediscussieerd wor-
den. Iemand probeerde nog rietsuiker en de volgende
dag kwam een ander met zoetjes. Nee jongens, geen
discussie; het is ja of nee. Nu liggen die zakjes overal
in Europa.’ Een interview over het imago van de sec-
tor in relatie tot kwaliteit.
I LOVE BETON?
Aan het enthousiasme van Pielkenrood zal het niet
liggen. Zijn bevlogenheid is ongekend, maar gevraagd
naar de inspanningen van de sector op het gebied van
kwaliteit, valt hij even stil. ‘Het gekke is, en het klinkt
arrogant: we hebben het goed onder controle met
elkaar. In het rijtje veiligheid, kwaliteit, milieu en ge-
zondheid wordt het laatste wel een steeds groter item.
Dan raken de anderen wat op de achtergrond, zonder
ze te verwaarlozen. Er gaat zo ontzettend veel goed in
de bouw. Bos en Lommer en Maastricht krijgen veel
te veel aandacht. Dat was gewoon geknoei. Macho-
gedrag in de bouw: ik regel het wel even. Een goede
projectleider heeft alles voorbereid en onder controle.
De projectleider die met een grote mond goed is in
problemen oplossen is helaas nog altijd de held.’
Ook met de enorme percentages faalkosten hoef je
bij Pielkenrood niet aan te komen. ‘Daar word ik erg
appelig van. Iedereen praat iedereen na. We hebben
ooit in het buitenland drie identieke elektriciteitscen-
trales gebouwd. Na elkaar. Gek hè, dat er verschil
was in tijd en kosten. Faalkosten of leercurve? De
bouw moet altijd voor de laagste prijs leveren. Altijd
onder tijdsdruk. En elke keer is het weer anders. Dat
maakt bouwen buitengewoon complex en toch gaat
het steeds weer goed, die enkele uitzondering daar-
gelaten. Wat ik zie, is dat er keihard wordt gewerkt in
de uitvoerende bouw. En dat de bouw, mede dankzij
de innovatie in de toeleverende industrie, zich enorm
ontwikkelt.’
BETON NIET SEXY?
Pielkenrood had zich voorgenomen in twee jaar tijd
al z’n leden te bezoeken. Dat is niet gelukt, maar bij
tachtig procent is hij geweest. Wat ‘m opvalt als hij de
bedrijven na vijf tot zes jaar weer bezoekt, is de toe-
genomen kwaliteit van werken. ‘De meeste bedrijven
herken ik niet terug. Het grijze element is allang het
grijze element niet meer. Daar zijn allerlei functies aan
toegevoegd. Daarnaast zijn we meegegroeid in het
conceptdenken, over de manier waarop je bouwt. Pre-
fab of traditioneel? Met of zonder afbouw? De bouw
barst van de slimme oplossingen en onze bedrijven
bezitten de kennis om daar aan bij te dragen. Tel daar
(BE)TON PIELKENROOD
Ton Pielkenrood (1955) is sinds 1999 directeur van de BFBN. Hij voelt zich er
als een vis in het water, want ‘de lol van het werken bij een brancheorgani-
satie is dat je zo oneindig veel problemen kunt oplossen voor je leden. Het
aardige daarbij is dat je kunt doen waar je goed in bent. Waar je wat minder
in bent, kun je vaak laten liggen en er is niemand die -gezien de veelheid aan
problemen- daar over klaagt.’
Pielkenrood is van oudsher actief in de weg- en waterbouw. Na HTS en
TU Delft (‘constructief, vooral beton’) startte hij op de R&D-afdeling van
Heerema Offshore. ‘Een mooi begin, maar ik ben te extravert om vooral met
cijfertjes bezig te zijn.’ Bij Interbeton deed Pielkenrood ruime ervaring op in
de internationale aannemerij. Hij was onder meer landendirecteur in Oman
en werkte op projecten voor Shell op de Filippijnen en voor de EU in Guyana.
Later kwam hij terecht op een stafafdeling van HBG die de Raad van Bestuur
adviseerde op het gebied van langetermijnstrategie en overnames. Zijn laat-
ste functie voor hij bij de BFBN solliciteerde, was die van directeur bij NPC in
Utrecht, een ingenieursbureau in wegverhardingen.
Foto: De Hamer
5