De Plantage Weesper - WCOB

ders met hun kleintjes onder paraplu’s
te wachten op zijn komst. Voor deze
buurtkrant zijn dergelijke foto’s altijd
te laat of te vroeg. Want in het decembernummer
past geen Sinterklaas
meer, hoewel hij erg veel op de kerstman
lijkt! Het blijft een vrolijk gezicht:
de mooie grote boot met rookpluim en
de vele prachtige Pieten. Daar moet
maar nooit op worden bezuinigd. Dan
maar geen nieuwe metro...
Bomen in de war
door verlichting?
Ik geloof dat het restaurant Nava de
regie heeft over het uitdoen van verlichting
in de bomen van de achtertuin
van de Hermitage. Maar als ik ‘s morgens
wakker word en uit mijn raam
kijk, brandt het licht vaak nog steeds
Het lijkt me dat de bomen en ook de
vogels daar van in de war raken. Voor
de overburen lijkt het me ook niet
prettig. Verspilling van energie. En
duisternis in de stad is een schaars
goed.
Fietsen
Vanaf mijn geboorte woon ik al in
het centrum van Amsterdam. Ik
geloof dat in het begin van de vorige
eeuw een belastingplaatje op de fiets
moest. Als je je een fiets kon veroorloven,
fietste je toen naar het werk. Een
binnenstadbewoner fietst! Tot een jaar
of vier/vijf geleden kon je altijd wel je
fiets ergens aan vastmaken. Maar nu
zijn er zo verbijstere nd veel fietsen en
niet alleen bij de Munt, Bijenkorf, het
Leideseplein en Centraal Station. Ze
staan echt overal. De fiets is het snelvervoer
in de stad geworden. De gemeente
komt de fietser nu wel tegemoet
met ‘nietjes’, waaraan je je fiets
mooi kunt vastzetten zonder je te bezeren
een rare uitsteeksels. Alleen schijnt
1 op de 5 fietsen verschoppeling te zijn
en wordt zomaar achtergelaten. Net
zoals er voor auto’s te weinig ruimte is,
is er nu ook voor fietsen ruimte te kort.
Het zou prettig zijn als vaker alle niet
gebruikte en achtergelaten fietsen
worden verwijderd. Wie bedenkt een
slim systeem?
• vera amende •
Langs de Kleine Wittenburgerstraat op
het eiland Wittenburg ter hoogte van
de speeltuin groeien besdragende
heesters. In de herfst kleuren de bessen
oranjerood. Ze vormen een rijke
voedselbron voor vogels als merel, lijster,
spreeuw en houtduif. In de maand
oktober streken daar elke dag houtduiven
neer, de Columba palumbus, de grootste
Nederlandse duivensoort. Deze houtduif
heeft zich aan de bessen tegoed gedaan.
Sterker nog: de vogel is zowat dronken
van de gistende vruchten.
Vroeger was de houtduif een echte
bewoner van het bos, zoals zijn naam
aangeeft. Heet ook bosduif. Nu komt hij
veelvuldig in de stad voor. De houtduif is
meteen herkenbaar aan de leigrijze
vleugels en heldere, witte vlekken in de
hals.Vlak daarboven glanst een fluwelig
groen. De kop is grijs en de borst
izabelkleurig. Duiven staan bekend als
symbolen van de liefde. Dat komt door
het zachte koeren van het mannetje, de
Vanaf deze editie hebben De Plantage Weesperbuurtkrant
en De Eilander een vogelrubriek.
Schrijver Kester Freriks is onder andere, auteur
van ”Vogels kijken. Alle driehonderd Nederlandse
vogelsoorten” en woont in het Vierwindenhuis op
Wittenburg. Hij beschrijft de vogels in onze buurt
en Leo de Vrijer, ook een bewoner van het
Vierwindenhuis, maakt de foto’s.
De houtduif
doffer genoemd, als hij een vrouwtje
roept, ofwel duivin. Ook beroeren duiven
elkaar teder met hun snavel. Duiven zijn
trouw aan elkaar, ook een teken van
liefde.We moeten de houtduiven niet
verwarren met de stadsduif, die door de
hele bebouwing van Nederland
uitzwermt.
Met de baltsvlucht wil het mannetje
laten zien dat hij sterk is, om zo een
vrouwtje te bekoren. Dan vliegt hij in
opwaartse lijn de lucht in en klapt met
zijn vleugels. In het vliegbeeld hebben
houtduiven ronde vleugels en een lange
staart, waarvan de eindzoom zwart is.
Het vrouwtje legt twee eieren in een
slordig gebouwd nest. Een duivenpaar
brengt meerdere broedsels per jaar groot,
vanaf de heel vroege lente in februari al
tot diep in de herfst als het begint te
waaien. Houtduiven zijn standvogels. Ze
blijven in onze buurt, zomer en winter.
www.kesterfreriks.nl
december 2009 • de plantage-weesperbuurtkrant • 5
FOTO: LEO DE VRIJER