In de tuin van de dood
In de tuin van de dood
In de tuin van de dood
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
8<br />
IN DE TUIN VAN DE DOOD<br />
HET BELANG VAN LIMBURG - DONDERDAG 30 OKTOBER 2008<br />
Stilstaan bij Allerheiligen<br />
Op het kerkhof <strong>van</strong> Laken<br />
Het kerkhof <strong>van</strong> Laken, gelegen rondom <strong>de</strong> 13<strong>de</strong>-eeuwse parochiale<br />
Onze-Lieve-Vrouwkerk, is ongetwijfeld een <strong>van</strong> <strong>de</strong> mooiste <strong>van</strong> het<br />
land. Dit Père Lachaise <strong>van</strong> België groei<strong>de</strong> in <strong>de</strong> 19<strong>de</strong> eeuw uit<br />
tot een camposanto voor al wie naam en faam had verworven, in<br />
Brussel werkzaam of gehuisvest was en kerkelijk begraven wil<strong>de</strong><br />
wor<strong>de</strong>n. Talloze kunstenaars kon<strong>de</strong>n ongehin<strong>de</strong>rd vormgeven aan<br />
een ongerept nationalistisch elan, vertolkt door i<strong>de</strong>ologisch gekleur<strong>de</strong><br />
neo-stijlen, realistische portretsculpturen of allegorische<br />
evocaties.<br />
De beel<strong>de</strong>ngroep op het graf <strong>van</strong> <strong>de</strong> familie Ghémar (grote foto)<br />
is een mooi voorbeeld <strong>van</strong> het thema ‘De Drie Leeftij<strong>de</strong>n’gecombineerd<br />
met een allegorie op <strong>de</strong> Wetenschappen (fakkel, boeken,<br />
wereldbol), een werk uit 1869 <strong>van</strong> <strong>de</strong> Franse kunstenaar Albert-<br />
Ernest Carrier-Belleuse, leermeester <strong>van</strong> on<strong>de</strong>r meer Auguste<br />
Rodin. Louis Ghémar was een <strong>van</strong> <strong>de</strong> grote Belgische pioniers <strong>van</strong><br />
<strong>de</strong> fotografie.<br />
Foto’s Luc DAELEMANS<br />
Na<strong>de</strong>r tot u<br />
Allerzielen blijft voor mij<br />
een al te moeilijk feest,<br />
want zij,<br />
met wie ‘k het vieren wil,<br />
zijn er al lang geweest.<br />
Als ik gestorven ben<br />
zal in <strong>de</strong> <strong>tuin</strong> <strong>van</strong> dit museum<br />
boven het warrig bla<strong>de</strong>rengedruis<br />
een merel net zo hel<strong>de</strong>r zingen<br />
op net zo’n late voorjaarsdag.<br />
En ik, ik zal er niet meer zijn<br />
om door dit zingen te vergeten<br />
dat ik moet sterven mettertijd.<br />
Geloof<br />
Mats Beek<br />
Jan Eijkelboom (+ 26 februari 2008)<br />
Nu alles faalt, heeft dit alleen nog waar<strong>de</strong><br />
voor mij, die nooit één waarheid heb ont<strong>de</strong>kt:<br />
ik zal <strong>van</strong> u niet schei<strong>de</strong>n als <strong>de</strong>ze aar<strong>de</strong><br />
mijn pover lichaam <strong>de</strong>kt.<br />
Ik heb maar één geloof: nooit gaat verloren<br />
wat eens <strong>de</strong> lief<strong>de</strong> zalig heeft bevrucht,<br />
en waar er twee elkan<strong>de</strong>r toebehoren<br />
is zelfs <strong>de</strong> <strong>dood</strong> geen vlucht.<br />
Zo gaat het met <strong>de</strong> wereld:<br />
in <strong>de</strong> herfst ontdoet <strong>de</strong> wilg<br />
zich <strong>van</strong> zijn bla<strong>de</strong>ren.<br />
(Tanehiko 1820-1842)<br />
Tachtig en vijf jaar<br />
lang, heb ik mijn plezier<br />
gehad <strong>van</strong> maan en bloemen.<br />
Blaas als je wilt,<br />
herfstwind – <strong>de</strong> bloemen<br />
zijn alle verwelkt.<br />
(Tanko 1826-1884)<br />
(Gansan 1814-1895)<br />
Sta op, laat ons gaan –<br />
langs het pad ligt<br />
<strong>de</strong> hel<strong>de</strong>re dauw.<br />
(Fujo 1712-1764)<br />
Ik verdwijn –<br />
in het raam blijft<br />
<strong>de</strong> sneeuw op <strong>de</strong> Arendberg liggen.<br />
(Shiko 1690-1743)<br />
Ik vraag me af<br />
Naar waar <strong>de</strong> win<strong>de</strong>n <strong>van</strong> <strong>de</strong> winter<br />
De regenwolken jagen.<br />
(Hakuen)<br />
Je hebt je plicht gedaan<br />
Tot <strong>van</strong>daag<br />
Ou<strong>de</strong> vogelverschrikker<br />
Jan Van Nijlen<br />
(Raishi)<br />
Begin november<br />
Ik sta te staren als met Chinese ogen.<br />
Ik heb <strong>de</strong> grond zo lief en ’t boomvolk dat<br />
nu uit <strong>de</strong> reuk <strong>de</strong>r aar<strong>de</strong> onbewogen<br />
te rijen staat <strong>van</strong> ’t landschap naar <strong>de</strong> stad.<br />
Het is begin november en <strong>de</strong> dagen,<br />
grijs <strong>van</strong> <strong>de</strong> mist <strong>de</strong>s daags en grauw te nacht,<br />
doen mij intenser aan dit he<strong>de</strong>n vragen,<br />
wanneer ik mijn laatste droom daar in die<br />
grond verwacht.<br />
Zerk<br />
Uw namen die weer samen staan,<br />
als in <strong>de</strong> <strong>dood</strong> opnieuw verliefd:<br />
nooit leek u zozeer ingelijfd<br />
bij alles wat er vroeger was.<br />
Nooit leek u zozeer niet vergeten,<br />
uw laatste zoen in steen gegrift,<br />
alsof men nooit meer kwijt kan raken<br />
wat men voorgoed verloren heeft.<br />
Pierre Kemp<br />
Luuk Gruwez