September-November - Kramaai Mollem

30
Rubrieken
Sprookjes met boone
Kanoekje, het lieveheersbeestje
Ooit , heel lang geleden leefde er een lieveheersbeestje, Kanoekje. Op een grote, hoge boom leefde
hij hoog boven de grond. Mensengeluiden konden hem niet deren daar in het midden van het bos.
geen auto’s met hun razende geluiden, geen zoemende vliegtuigen die zijn oren deden suizen.
het enige wat hij hoorde was het geluid van de vogels in de lucht en de dieren op de grond. Maar
dat vond Kanoekje nog wel leuk. hij was dan wel het enige lieveheersbeestje in de boom, eenzaam
voelde hij zich nooit.
Of toch bijna nooit. Soms hoopte hij heel hard dat hij eens een ander lieverheersbeestje zou tegen-
komen. Soms hoopte hij dat zò hard dat de bladeren in de boom begonnen te schudden om hem te
troosten. Op zo’n dag dat Kanoekje zich eenzaam voelde, besloot hij om in de top van de boom te
klimmen. hij hoopte zo hoog te komen dat hij zelfs de toppen van de bergen kon zien in de verte,
waarover zijn vader het vroeger zo vaak had. niets kon hem dan weerhouden om alle andere lieve-
heersbeestjes te zien.
De klim naar boven duurde lang. Sommige takken kon hij niet over of onder. bladeren buigden neer
in de wind om hem de doorgang te versperren, want Kanoekje was iemand die iedereen op zijn tak
wilde hebben. lief en vredig, steeds de redder in nood voor hulpeloze bladeren. Maar steeds vond
hij de juiste weg naar boven, naar een hoopvolle toekomst. na 2 dagen en 2 nachten bereikte hij de
top. Wat hij toen zag overtrof al zijn verwachtingen. zelfs in zijn zoetste dromen kon hij niet geloven
wat hij zag. Een oceaan van bladeren lag aan zijn voetjes. Vogels vlogen op en aan om hun kroost
te verzorgen. En ver weg, aan de horizon, zag hij de bergen. bedekt met sneeuw, ingelijst in strepen
ochtendnevel. On-ge-loof-lijk was het.
na van de verbazing bekomen te zijn, zette hij zijn hand aan zijn voorhoofd en keek de horizon rond.
Maar geen enkel ander lieveheersbeestje kwam in zijn visier. Met gelaten hoofd en neergelaten
schouders besloot hij terug te keren en zijn dromen voorgoed te begraven.
Sprookje gaat verder op de volgende pagina