Nieuwjaarsconcert en huldiging Jan van der Meer ... - UDI Rozenburg

Wat een feest!
De bezoekers van het nieuwjaarsconcert van UDI Rozenburg waren het roerend
eens: een geweldige middag met diverse hoogtepunten. Het repertoire was voor
een deel een beetje afgekeken van het jaarlijkse TV optreden van het Wiener
Philharmoniker, maar UDI gaf daar een eigen invulling aan. Op het programma
stonden werken van diverse leden van de Strauss familie: Joseph, Johann en
Eduard. De opening met Feuerfest werd door presentator Leo Bouritius eerst
toegelicht met een anekdote over dit stuk. Het werd geschreven voor een
fabrikant van brandkasten, die claimde dat zijn product “vuurvast” was. In het
stuk wordt daarom als instrument een aambeeld gebruikt. In de UDI vertaling
werd dit bespeeld door Ruben Swagermann. Na de Strauss familie werd Carnaval
de Venice opgevoerd, waarin saxofonist Gertjan Willemstijn een grote solistenrol
vervulde. Deze melodie werd in Nederland bekend doordat zij gebruikt werd door
de Padvinderij, die tegenwoordig Scouting heet, onder de titel: “Mijn hoed die
heeft 4 deuken”. Het eerste deel van het concert werd besloten met An der
Schönen Blauen Donau waarbij het orkest de bezoekers luidkeels “Gelukkig
Nieuwjaar” toewensten.
Deze middag stond ook in het teken van het vertrek van dirigent Arend van der
Knaap. Het was hartverwarmend om te zien dat verschillende bezoekers hem
persoonlijk kwamen bedanken en hem bloemen aanboden voordat het concert
begon. Arend is 8 jaar dirigent geweest en in zijn afscheidwoord herinnerde
voorzitter Arie van der Meer aan hetgeen Arend en UDI met elkaar hebben
meegemaakt. Hier waren trieste momenten bij, zoals het overlijden van
verschillende leden en oud-leden, maar ook hoogtepunten. In dit rijtje mag het
jubileumconcert van 2009 met Danny de Munk zeker niet ontbreken. Met behulp
van de beamer van het Muziektheater werden van deze happening een aantal
foto’s getoond. Het afscheid liet Arend niet onberoerd; duidelijk geëmotioneerd
nam hij het stokje weer op en liet Punchinello inzetten. Tijdens het spelen van
deze mars, kwam de nieuwe dirigent, Nick Caris naar voren en nam de leiding
over van Arend.
Dan komt een verrassingsmoment voor één van de orkestleden. Jan van der
Meer wist zelf in elk geval wel dat hij 70 jaar lid was van de vereniging, maar hij
vroeg zich af of men zich dat wel realiseerde. Hij had namelijk helemaal niets
vernomen van het bestuur of de organisatie van het concert over een huldiging
of zoiets. Dus hij zat daar maar en speelde zijn partijtje mee, zich toch wel een
beetje afvragend wat er mis was gegaan. Nu waren zijn vrouw, kinderen en
kleinkinderen op de eerste rij gaan zitten, dus dat stelde hem enigszins gerust.
Toen nam de voorzitter het woord en tegelijkertijd werd er een speciaal
ingevlogen leunstoel binnengedragen door Ed Quack. Deze stoel leek in geen
enkel opzicht op de standaard stoelen van het theater en hij werd ook nog op
een prominente plaats neergezet op de voorste rij. De voorzitter nodigde Jan uit
in de stoel plaats te nemen en vertelde aan de hand van foto’s de historie van

het lidmaatschap van Jan. Vanaf een oude groepsfoto uit 1947 tot en met de
nieuwjaarsreceptie van 2012 waren er bijzonderheden te melden, zoals een
verhaal uit de zeventiger jaren waarbij Jan als penningmeester aan een
telefoonverbinding werd geholpen om zo nog beter bereikbaar te zijn als
penningmeester. Onvoorstelbaar in een tijd dat zelfs kleuters al een I-phone
hebben. Het verhaal werd afgesloten met het verlenen van het erelidmaatschap
met bijbehorend certificaat. Daarna nog een bijzonder moment, het uitreiken van
de speld voor het 70-jarig lidmaatschap van de koepelorganisatie van orkesten,
de KNFM door Han Landwehr. Hij is de vertegenwoordiger van de organisatie in
Zuid Holland en kent Jan ook al lang vanuit de samenwerking van de diverse
orkesten in de regio. Alsof dat allemaal nog niet genoeg was voor een gewone
zaterdagmiddag, betrad Lisette Harms het podium om een speciaal klarinetstuk
van Mozart te spelen, begeleid op vleugel door Frans Gort. De jubilaris was
duidelijk zeer in zijn nopjes met al dit eerbetoon, maar moest daarna gewoon
weer zijn plaats in het orkest innemen om mee te spelen in de rest van het
programma. Tot slot dankte de voorzitter het publiek dat massaal was
opgekomen en verzocht de leden van de vereniging zich naar de
nieuwjaarsreceptie te begeven.
Een andere jubilaris, Arend Jongejan, werd tijdens de receptie gehuldigd voor 40
jaar lidmaatschap. Hij werd toegesproken door een oude vriend en
medemuzikant. Jan de Arend speelde samen met Arend Jongejan in het Shell
orkest en daarna kruisten hun muzikale paden elkaar nog vaak tijdens
concoursen en andere optredens in de regio. Jan hield een leuk verhaal hoe in
die tijd een muziekopleiding werd ingevuld. Ook voor Jan van der Meer was er
nog een leuke verrassing in de vorm van foto’s van het ouderlijk huis in
Blankenburg, dat al lang is verdwenen. Deze kreeg hij uit handen van een mede
Blankenburger die later in het huis had gewoond. De voorzitter wenste
vervolgens iedereen een goed 2013 en de leden klonken met elkaar op het
nieuwe jaar. Wat een bijzondere middag was het geweest.