Bulletin nr 50.pdf - Thamer Thuis

uit het arChief
1998 - 2003: van pastorie
naar bijna-thuis-huis
In februari 1998 was het dan zover: in de bovenzaal van restaurant Leenders in
De Kwakel werd het nieuws bekendgemaakt dat de pastorie na het vertrek van
pastoraal medewerker de heer Hudepohl officieel werd overgedragen aan de
Stichting ThamerThuis.
Het artikel in een streekblad van 11 februari opende zo: “Bijna-thuis-huis in pastorie
De Kwakel. De Stichting ThamerThuis heeft zijn ‘sterfhuis’. Niet in Uithoorn of
Aalsmeer zoals gedacht en verwacht, maar midden in De Kwakel.”
De initiatiefnemer en toenmalig voorzitter van de stichting, Jan Dalmeijer,
verwoordde zijn vreugde in datzelfde artikel zo: “Deze locatie overtreft onze stoutste
verwachtingen, wij zijn dan ook bijzonder blij dat het in deze plaats is. Als er iets
moet gebeuren, dan staan de mensen hier in de rij.”
Al spoedig werd de pastorie door een aantal vrijwilligers onder handen genomen.
Het huis werd verbouwd, geschilderd, schoongemaakt en ingericht voor het doel
waarvoor het bestemd was.
In het blad van De Zonnebloem werd door mevrouw Leida Klijn verslag gedaan van
bovengenoemde activiteiten: “De gordijnen zijn ineens voor de ramen vandaan. In de
voormalige pastorie wordt druk gewerkt, geschuurd, geverfd en gewit, allemaal door
vrijwilligers die na één telefoontje spontaan komen om van de pastorie het tehuis te
maken waar het voor bestemd is. Het is dan ook niet zomaar een huis. Nee, het huis
staat in De Kwakel en het lijkt of we ons er allemaal een beetje verantwoordelijk
voor voelen.”
En toen werd het 16 mei van datzelfde jaar en kon ThamerThuis zijn deuren openen
voor een open dag voor alle belangstellenden. En dat werden er heel wat. De krant
kopte: “Open dag ThamerThuis trekt 500 mensen.” De initiatiefnemers kregen die
dag veel lof toegezwaaid, maar ook al die vrijwilligers die zich zo hadden ingezet,
werden flink in het zonnetje gezet.
De stichting had inmiddels al heel wat bekendheid gegeven
aan het initiatief en daarmee een groot aantal donateurs en
giften verzameld.
Onder leiding van een coördinator en een aantal vrijwilligers
kon het huis nu daadwerkelijk in gebruik worden genomen
en al op 22 mei kon de eerste gast opgenomen worden.
Inmiddels waren al 39 vrijwilligers opgeleid tot vrijwilliger
terminale zorg. Zo ging het huis dus echt van start en al snel
bleek het in een behoefte te voorzien: beide kamers waren
voortdurend in gebruik.
In 1999 ontstond bij het bestuur de behoefte aan meer onderling
contact en verscheen het eerste nieuwsbulletin. Ik citeer
het openingswoord van de toenmalige redactie: “Het bestuur
van de Stichting ThamerThuis heeft de behoefte om een
goed contact te onderhouden met alle medewerkers. Tot nu
toe vond de uitwisseling van wetenswaardigheden en nieuws
uitsluitend plaats via mondelinge overdracht. Het persoonlijke
contact tussen eenieder zal zeker moeten blijven voortbestaan,
maar het bestuur meent dat de betrokkenheid en samenwerking
met ons aller bijna-thuis-huis ermee gediend kan zijn
door een min of meer regelmatige uitgave van een nieuwsbulletin.”
En zo geschiedde: voor u ligt al het 50ste nieuwsbulletin,
dat tevens het jubileumnummer is.
Maar zoals vaak gebeurt: als een voorziening een tijdje in
bedrijf is komen de kinderziektes zich melden. Er moesten
enkele aanpassingen worden aangebracht en weer werd beroep
gedaan op onze vrijwillige ‘bouwploeg’ en weer werd hun
hulp toegezegd. De Nieuwe Meerbode van 29 september 2001
kopte: “Vrijwilligers nemen ThamerThuis maandlang stevig te
pakken.”
Er moest gehakt en gebroken worden, dit alles weer onder de
bezielende leiding van de heer Wim Wahlen. De voormalige
kelder werd omgebouwd tot kantoorruimte en de keuken
werd uitgebreid.
Omdat tijdens zo’n ingrijpende verbouwing geen gasten in
huis konden verblijven, kregen we tijdelijk onderdak in Het
Hoge Heem, zodat onze zorg aan de gasten wel kon doorgaan.
Jubileumuitgave // 15 jaar ThamerThuis
Na een maand van het gastvrije onderdak aldaar gebruik te
hebben gemaakt, konden we weer terug naar onze vertrouwde
plek in De Kwakel. Op 21 november was er een open huis,
waarop iedere betrokkene een kijkje kon komen nemen in
het verbouwde huis. De toespraak van Jan Dalmeijer naar de
vrijwilligers staat aldus opgetekend in de krant: “Het enthousiasme
en de vakkundigheid van de bouwploeg waren de
basis voor dit grote succes. Voeg daarbij nog even wat van het
‘Kwakel-virus’ toe en dan weet je zeker dat het binnen een
tijdsbestek van een maand voor elkaar is.” Ook was er veel
waardering voor de vele sponsors, het kerkbestuur, de
gemeente Uithoorn en het bestuur van Het Hoge Heem voor
hun medewerking.
In mei 2003 werd het eerste lustrum op stijlvolle wijze gevierd
met een feest voor alle vrijwilligers en genodigden in de
Thamerkerk.
Anne Burgmeijer
22 23