Tussen Afsluitdammen en Deltadijken - t Zeeuws Bodemvenster ...

Op een „kaart van de bedijking der schorren tussen Hulst en Sas van
Gent" van omstreeks 1790 vonden we de aantekening „doorgestoken in
1784", „herdijkt 1787", een bewijs dat de betreffende landen deelden in
het lot dat een groot deel van Zeeuwsen Vlaanderen heeft ondergaan.
Ten noorden van de Wildelanden lag eertijds een oude bedijking Ferdinaiiriim»
— de Ferdinanduspolder —. Dijkdoorbraken veroorzaakten meermalen P* 1618
overstromingen maar werden gevolgd door herdijkingen. In 1700 o.a.
heeft een herdijking plaatsgehad. 151 ) Vervolgens gaven de Staten Generaal
in 1714 vergunning om de onder hun gebied gelegen gronden waaronder
de Ferdinanduspolder te herdijken. Vanwege een conflict met de
Staten van Zeeland werden toen niet alle gronden herdijkt, zie fig. 78,
p. 185. Op die afgebeelde kaart is sprake van de „noordzijde van den
Ferdinanduspolder" en van de „zuijtzijde van den Ferdinanduspolder",
beide delen gescheiden door een trageldijk aangeduid met de letters c-d.
De kreek, die beide delen scheidde heet op die kaart „Guapers gad",
kennelijk een verbastering van „Kwaadpaardsgat" zoals is aangeduid op
andere kaarten.
Voor de „buiten gebleven schorren, blikken en slikken" van de Ferdinanduspolder
werd in 1776 aan de eigenaars vergunning verstrekt voor
bedijking. De inpoldering — het leggen van een ca 900 m lange dam —
geschiedde onder toezicht van opzichter-generaal van 's Lands zeewerken,
Teunis Woutersz. van Doeveren en van zijn zoon en opvolger Jacob van
Doeveren. 152 ) Sindsdien spreekt men van de Groot- of Oud Ferdinanduspolder
(nr 228) — 593 ha •— en van de Klein of Nieuw Ferdinanduspolder
(nr 229) — 103 ha —. De inundatie van 1784 ter beveiliging van
Axel was de laatste; de herdijking van beide polders in 1787 was definitief.
§ 21. DE BEOOSTEN BLIJPOLDERS - nrs 230 t/m 234 - U.
Bovengenoemde tussen Axel en Koewacht gelegen polders ontlenen
hun naam aan een oude stroom de Blyée, Blide of Blyde, een vaart van
Axel naar Gent. 15 ^) Ze vormen een deel van het land van Axel — Axeler
Ambacht —, één van de Vier ambachten in Oost Zeeuwsch Vlaanderen.
Nadat het land meermalen overstroomd was hadden daar op het eind van
de 16e eeuw nogmaals grote veranderingen plaats door stormvloeden en
oorlogshandelingen. Het land van Axel werd generaliteitsland, maar werd
als deel van het Committimus (besluit R. v. State 13 augustus 1588) door
gecommitteerde Raden van Zeeland beheerd.
Reeds tijdens het Twaalfjarig Bestand werd een groot gebied herdijkt. Ond
Eén in 1595 en nogmaals één op 27 december 1597 door de Staten Gene- glijbeaadeii
raal verstrekt bedijkingsoctrooi was op niets uitgelopen vanwege de polder
nabijheid der Spanjaarden in Hulst. Zo waren de bedijkers in 1596 met
157