Safe Sex Comedy Show - GGD Amsterdam

Evaluatie onderzoek SSCS | Conclusie, discussie en aanbevelingen
5 Conclusie, discussie en aanbevelingen
Conclusie
De SSCS trekt het beoogde publiek, namelijk een multiculturele groep van seksueel actieve jongeren
tussen 15 en 25 jaar. Onder de respondenten zijn maar liefst 49 verschillende etnische achtergronden
geteld. De bezoekers zijn enthousiast over de show en het gebruikte format (E&E strategie) en ze
vonden de performers geloofwaardig. Daarnaast hadden de bezoekers een positieve attitude ten
aanzien van de verstrekte informatie en vonden ze de informatie aanvaardbaar en van toegevoegde
waarde voor hen persoonlijk. Dit zijn belangrijke voorwaarden voor een succesvol toegepaste E&E
strategie. Wel is het aantal jongeren dat naar de show komt, ondanks zeer intensieve pr, lager dan in
de shows voorafgaande aan het onderzoek. Ook zijn de jongeren die de show bezoeken ouder, hoger
opgeleid en vertonen ze minder seksueel risicogedrag dan de jongeren die de show niet hebben
bezocht maar wel een vragenlijst hebben ingevuld bij de voormeting. We hebben geen effect van de
SSCS op (intermediaire) determinanten van condoomgebruik en SOA testgedrag kunnen aantonen door
de lage opkomst bij de show en de lage respons op de nameting (te kleine power). Hierdoor hebben we
dus ook niet kunnen aantonen of de toegepaste E&E strategie effectief is. De jongeren uit onze
onderzoekspopulatie (eerste- , tweede en derde generatie allochtonen met een voornamelijk Surinaamse
en Caribische etniciteit) hebben op jongere leeftijd seksuele contacten en lopen een vergelijkbaar
seksueel risico door niet altijd een condoom te gebruiken als jongeren met dezelfde leeftijd uit andere
studies. Daarnaast voeren ze vaker een SOA test uit.
Discussie
Ondanks dat we met de SSCS een grote groep jongeren hebben bereikt is er waarschijnlijk sprake van
selectieve respons. Zo blijkt dat de jongeren die de show bezoeken een half jaar voorafgaand aan de
voormeting, minder seksueel risicogedrag vertonen dan alle jongeren die een voormeting hebben
ingevuld (48% versus 63%). Ook in vergelijking met de bevindingen in andere studies is het seksueel
risicogedrag in de experimentele groep lager [Gras et al.,1999, De Graaf et al., 2005, Bakker &
Vanwesenbeeck, 2006]. Zo wordt in het onderzoek ‘seks onder je 25e’ gevonden dat tweederde van
de jongens en viervijfde van de meisjes niet altijd een condoom heeft gebruikt bij de laatste partner
[De Graaf et al., 2005]. Daarnaast heeft 39% van de jongeren uit de experimentele groep het half jaar
voorafgaand aan het onderzoek een SOA test uitgevoerd terwijl dit onder de totale onderzoekspopulatie
27% is. Opvallend is ook dat de SSCS oudere en hoger opgeleide jongeren bereikt in vergelijking tot de
respondenten die alleen de voormeting hebben ingevuld.
Het format (E&E strategie) en de inhoud van de SSCS spreekt de bezoekers op zo’n manier aan dat ze
de informatie geloofwaardig, bruikbaar en van persoonlijk toegevoegde waarde vinden. Daarnaast gaven
de bezoekers aan dat ze de performers geloofwaardig vonden en zich redelijk goed konden identificeren
met de performers. Dit wijst op een goede modeling. Al deze kenmerken wijzen erop dat het persuasive
karakter van de show als hoog mag worden beschouwd [Rosseli et al., 1995]. Ook gaven de bezoekers
aan dat de bij de show gegeven informatie een toegevoegde waarde had voor hen persoonlijk, terwijl
mensen die risicogedrag vertonen vaak vinden dat de boodschap niet op henzelf van toepassing is.
Deze combinatie laat zien dat er onder de bezoekers sprake is van een positieve affectieve beoordeling
van de verstrekte informatie hetgeen een voorwaarde is voor een positieve response-efficacy en een
goede cognitieve verwerking van de informatie [Rothman et al., 1993, Casey et al., 2009]. Dit leidt er in
potentie toe dat de verstrekte informatie ook daadwerkelijk opgenomen en gebruikt zal worden
(gedragsverandering). Samengevat lijkt het erop dat de E&E strategie goed is toegepast in de SSCS en
dat het in potentie een effectieve interventie is [Bouman, 1999, El-Karimy et al., 2001].
31