juni 2012 - Pan de Vida

We vinden
het fijn
bij onze
naam
gekend
te zijn
juni 2012 | 34
mi

| Door Aukje van de Kamp |
Wilt u
jn naam
onthouden meneer?
Vanuit het onderwijs weet ik hoe goed het is om een nieuwe klas vol kinderen zo snel mogelijk
te leren kennen. Als je een kind bij de naam kunt noemen verloopt de communicatie een
stuk eenvoudiger.
Het is vervelend voor jou en voor het kind als je
steeds iets moet zeggen in de trant van: ‘jij met
die groene trui aan’ of ‘ja, jou bedoel ik, met je
kuif’. Met bewondering sla ik ieder jaar weer de
schoolfotograaf gade, voor wie het natuurlijk
een onmogelijke opgave is om kinderen bij de
naam te kennen. Ieder kind wordt dan ook op
de juiste fotografische plek gezet met een verzonnen
naam. De hilariteit is meestal groot en
voor even werkt het prima. Maar in de praktijk
van alle dag vinden we het fijn bij onze naam
gekend te zijn. Het is één van de eerste dingen
die we bekend maken als we ons aan iemand
voorstellen. Soms is zo’n voorstellingsrondje
een formaliteit en zijn we de naam van de ander
al snel weer vergeten. Dit kan soms ook zeer
ongemakkelijk zijn, of zelfs pijnlijk. Ieder mens
heeft de behoefte gekend te zijn.
Ik Ben
Als Mozes bij de brandende braamstruik een
ontmoeting heeft met de levende God en van
Hem de opdracht ontvangt het volk uit Egypte
te leiden, vraagt hij: ‘als ik naar de Israëlieten ga
en hun zeg dat de God van hun voorouders mij
heeft gestuurd, zullen zij vragen: “Over welke
God heb je het?” Wat moet ik dan antwoorden?
“Zijn naam is: Ik Ben Die Ik ben,” is het antwoord.
‘Zeg maar tegen hen: ‘Ik Ben’ heeft mij gestuurd.’
Als Jezus gearresteerd wordt en de soldaten
op Hem afkomen, vraagt Hij: ‘wie zoekt u?’ ‘Jezus
van Nazaret,’ antwoorden zij. ‘Dat ben Ik’,
zegt Hij.’ De Spaanse vertaling zegt hier ook:
‘Ik Ben’ (dit is de letterlijke vertaling). En wat is
het gevolg? Bij het horen van die naam ‘Ik Ben’,
deinzen zij achteruit en vallen op de grond. Wat
een kracht is er in die naam!
In het zand geschreven
In Johannes 8 staat een schitterend verhaal.
De godsdienstleraars en Farizeeërs brengen
een vrouw bij Jezus die op heterdaad betrapt
is, terwijl zij overspel pleegde. Bij zo’n overtreding
van de wet verwacht je twee ‘overtreders’,
maar kennelijk is het hen alleen om de vrouw
te doen. ‘In de wet van Mozes staat dat wij zo’n
vrouw moeten stenigen. Wat is uw mening?’ Ze
zijn erop uit om Jezus in de val te laten lopen.
Dan hebben zij een reden om Hem aan te klagen.
Maar dan komt een mooie en waarschijnlijk
onverwachte wending. Jezus zit op zijn hurken
en schrijft met zijn vinger in het stof. We
weten natuurlijk niet wat Hij geschreven heeft,
maar het is zeer goed mogelijk dat Jezus, die
de Schriften kende, moest denken aan een gedeelte
uit het boek Jeremia, waar staat: ‘Zij die
afwijken zullen in de aarde geschreven worden.’
Of zoals Het Boek zegt: ‘Zij zijn tot verdwijnen
gedoemd - net als letters, geschreven in het zand
- want zij hebben de Here, de fontein van levend
water, verlaten.’ (Jeremia 17:13)
We kunnen ons hier allemaal wel een voorstelling
bij maken, denk ik. Stel je alleen maar voor
hoe je aan het strand loopt en je met een stok of
je vinger je naam in het zand schrijft. Misschien
wel met grote letters. Toch weet je, als de vloed
komt opzetten, dat je naam zal verdwijnen en
wordt weggespoeld met de golven.
In één van de vele stoffige armenwijken in de
Deze hemelse tattoo
in GoDs hanD is
onuitwisbaar
35 | juni 2012

worD ooK sPonsor
Van Pan de vida
Onze projecten in Peru hebben een
preventief karakter. Ze zijn erop gericht
om te voorkomen dat de kinderen op straat
moeten leven. Voor slechts tien euro per
maand maakt u het mogelijk dat een kind
te eten krijgt, naar school kan gaan en niet
(langer) op straat hoeft te leven! Uw sponsorbijdrage
komt volledig ten goede aan de
kinderen van Peru. Help ons mee om aan
deze kinderen, door woord en daad, de liefde
van God bekend te maken en word sponsor
van Pan de Vida. Uw hulp is onmisbaar!
Pan de vida:
brooD Dat leVen
GeeFt!
Gratis DVD:
He knows my
name
De documentaire
He knows my
name vertelt het
indringende verhaal
van Carlos, die als
jongetje te vondeling
wordt gelegd in Peru.
Niemand weet hoe
hij heet of waar hij
vandaan komt. Het
politierapport vermeldt slechts twee letters:
NN (‘no nombre’). Ernstig ondervoed wordt
hij in het ziekenhuis opgenomen en daar geven
de zusters hem een naam. Een jaar later
vliegt Carlos met zijn adoptieouders naar het
verre Nederland. Na een onbezorgde kindertijd
volgen moeizame tienerjaren, waarin
het moeilijk is zijn hart te bereiken. Als hij
zeventien is gaat Carlos op zoek naar zijn
wortels. Terug in Nederland krijgt zijn leven
opnieuw een dramatische wending, waarna
hij op twintigjarige leeftijd alles achterlaat
om Gods liefde uit te delen aan de armste
kinderen in de sloppenwijken van Peru.
U kunt deze gratis DVD bestellen door deze
aan te vragen via info@pandevida.nl.
Pan De ViDa
E-mail: info@pandevida.nl
Website: www.pandevida.nl
Rabobank: 1034.24.008
juni 2012 | 36
Peruaanse stad Arequipa kun je je naam schrijven
in het stof dat er overal is, maar morgen zal
een nieuwe laag stof je naam hebben bedekt.
Het verhaal vertelt dat toen ze bleven aandringen,
Jezus opstaat en zegt: ‘Laat hij die zelf
nooit zondigt, de eerste steen maar gooien!’
Dan hurkt Hij opnieuw en begint weer te schrijven.
Onuitwisbaar
Na deze woorden druipt uiteindelijk iedereen
af, de leiders het eerst. Jezus blijft met de vrouw
alleen achter, staat op en vraagt: ‘Waar is iedereen?
Heeft niemand je veroordeeld?’ ‘Nee,
Here,’ antwoordt zij. ‘Wel,’ zegt Jezus, ‘Ik veroordeel
je ook niet. Ga maar en doe vanaf nu geen
slechte dingen meer.’ Genade viert hoogtij! Jezus
opent een nieuwe weg, sterker nog, Hijzelf
is die weg! In Jesaja 49: 14-16 zegt Gods volk dat
zo zwaar verdrukt wordt: ‘De Here heeft ons
verlaten; Hij is ons vergeten.’ Nooit! Kan een
moeder haar kleine kind vergeten en niet van
haar eigen zoon houden? Ook al zou dat kunnen,
dan zou Ik u nog niet vergeten. Kijk maar,
Ik heb uw namen in mijn handpalm gekerfd.’
Deze hemelse tattoo is onuitwisbaar. Door zijn
offer aan het kruis, biedt Jezus ons een andere
mogelijkheid dan tot stof weer te keren. Hij,
de grote Ik Ben, de Eeuwige, de Onuitwisbare,
biedt ons een blijvende mogelijkheid Hem te
kennen en te dienen. De spijkers in zijn handen
geslagen, hebben ons de mogelijkheid gegeven
een onuitwisbare indruk achter te laten; onze
namen staan in zijn handen gekerfd.
Brenger van goed nieuws
In Romeinen 10 staat: ‘Ieder die de naam van
de Here aanroept, zal gered worden. Maar als
zij niet in Hem geloven, hoe kunnen zij Hem
dan aanroepen? En als zij nog nooit van Hem
gehoord hebben, hoe kunnen zij dan in Hem
geloven? Als niemand hun over Hem vertelt,
hoe kunnen zij het dan horen? Wie zal het hun
vertellen als hij niet gestuurd is? Daarover staat
in de Boeken: ‘Wat heerlijk! Ik hoor het geluid
van de brenger van het goede nieuws!’
Als Pan de Vida is het ons verlangen dat met het
dagelijkse brood dat wordt gegeven, de naam
van Jezus, het Levende Brood, bekend wordt
gemaakt aan de vele naamloze kinderen. Zij
die verdrukt worden door de economie van de
hebzucht, wier namen niet tellen. Maar in Gods
Koninkrijk gelden andere regels: ‘Hij tilt de armen
op uit het stof - ja, uit de vuilnishoop - en
behandelt hen als vorsten en geeft hun eer en
aanzien’( 1 Samuël 2:8).
De werkers in onze projecten zijn trouw en
hebben een enorme passie voor Jezus en voor
zijn kinderen. Wilt u hen helpen zijn naam bekend
te maken? Zodat Fredy, Alma, Sonia, Guadeloupe,
Lois, Abigail, Glenda, Antoni en vele
anderen gekend zullen zijn? Dat er iemand aan
hen denkt? Dat er iemand aan hen vertelt over
de naam boven alle namen? Jezus, de Ik Ben!

Wilt u mijn naam
onthouden meneer?
In het hart van Afrika staat een kleine kerk
Waar de mensen leren om fatsoenlijk te zijn
Alle kinderen spelen buiten in het perk
Want voor godsdienstzaken zijn ze veel te klein
En een blanke man uit een ver vreemd land
Kwam daar op een dag voorbij
Voelde opeens een kleine jongenshand
En hoorde hoe hij zei:
Wilt u mijn naam onthouden meneer?
Ik wil dat iemand aan mij denkt
Wilt u mijn naam onthouden meneer?
Dan is er iemand die mij kent
En die vreemde meneer wist niets anders te doen
Dan heel onfatsoenlijk, te midden van iedereen
Zomaar bij hem te zitten in het plantsoen
En alleen maar te huilen met zijn arm om hem heen
Door zo’n klein verhaal dat ik in een boek zag staan
Werd mijn leven anders dan daarvoor
Want sinds die dag zie ik overal kinderen gaan
En het is telkens of ik hoor:
Wilt u mijn naam onthouden meneer?
Ik wil dat iemand aan mij denkt
Wilt u mijn naam onthouden meneer?
Dan is er iemand die mij kent
Wilt u mijn naam onthouden meneer?
Elly & Rikkert Zuiderveld
Column
Opa
Vorig jaar ben ik opa geworden.
Ik werd grootvader van
een kleinzoon. Al een paar uur na
de geboorte zag ik hem. Het was
liefde op het eerste gezicht… Ik
zie mijn kleinzoon praktisch elke
week en elke week wordt hij leuker.
Eerst kon hij alleen maar slapen
en drinken. Vervolgens begon
hij je doelgericht aan te kijken
met zo’n ernstige blik in de ogen.
We kregen steeds meer contact.
Na weer een tijdje begroette hij
me met een lach. Helemaal geweldig.
De laatste ontwikkeling is dat
hij zich in de box zelf kan ophijsen
en kan staan. Dat ging overigens
niet zonder slag of stoot. Telkens
proberen je op te hijsen en dan
toch weer vallen. Maar op een dag
moest en zou hij staan. Hij viel
wel tien keer achter elkaar, maar
hij zou en hij moest. Hij viel zich
zelfs een bloedlip, maar hij zette
door. Totdat … hij stond en bleef
staan! Op dat moment nam mijn
dochter een foto. Mijn kleinzoon
met een grote grijns op z’n babyface.
Een echte overwinnaar! Parallel:
God moedigt ons aan om op
onze benen te gaan staan. Totdat
we standvastig zijn in ons geloof
met een grijns op ons gezicht. Vrij
van angst om te vallen.
Cheroet is het Hebreeuwse woord
voor vrijheid.
37 | juni 2012