CE-markering staat voor de deur - TCHN

houtnieuws 173
14
• T ECHNISCHE FICHE•
- een beroep gedaan wordt op een
“gecertificeerde plaatser” (voorheen
erkende plaatser) voor brandwerende
deuren of
- een beroep gedaan wordt op een extern
controleorganisme die bij indienstname
de geplaatste deuren controleert op hun
conformiteit.
De CE-markering
Wanneer is de CE-markering
van toepassing?
Vandaag is de productnorm voor brandwerende
deuren nog niet voorhanden,
wat betekent dat CE-markeren onmogelijk
is. De productnorm EN 16034 gaat
wellicht binnen maximaal 6 maanden
in formele stemming. Als een meerder-
heid van de Europese lidstaten akkoord
gaat, wordt de CE-markering van kracht.
Tijdens een overgangsperiode zullen de
Europese en nationale systemen (zoals
onze Benor-ATG) naast elkaar blijven
bestaan. Daarna wordt de CE-markering
definitief van toepassing en mogen CEgemarkeerde
deuren vrij verhandeld worden
in Europa.
Wat verandert er door de
CE-markering?
1. De CE-markering is van toepassing op
de “doorset” (deurgeheel = deurblad,
beslag, deuromlijsting en zelfsluitsysteem).
Een brandwerend deurblad
alleen kan dus geen CE-merkteken
dragen. Een ingrijpende wijziging,
Belgische wetgeving brandwerende deuren:
De basisnormen
Op 22 mei 1967 staat de Brusselse
Innovation in lichterlaaie: 323 mensen
laten het leven en 150 raken zwaar gewond.
Die trieste gebeurtenis is meteen
de aanleiding voor de eerste Belgische
regels en wetten omtrent brandbeveiliging
van gebouwen. Vier jaar later worden
de eerste wetten voor de “beveiliging
ven gebouwen tegen brand en ontploffing”
uitgeschreven, die in 1994 uitmonden
in zogenoemde basisnormen.
Die normen leggen verplichtingen op,
gekoppeld aan de aard van het gebouw,
de functie van de lokalen, de brandweerstand
en het beschermingsniveau.
Ze leggen de vereiste brandweerstand
van de deuren vast in functie van het
type gebouw, de compartimentering of
de functie van de lokalen, en moeten
door de voorschrijver of ontwerper van
een gebouw gerespecteerd worden. Een
voorbeeld: bij lage gebouwen moet de
toegang tot het trappenhuis verzekerd
worden door een zelfsluitende of bij
brand zelfsluitende deur met een brandweerstand
van een half uur (Rf ½ u). De
voorgeschreven brandweerstanden (Rf
½ u, Rf 1 u, Rf 2 u) en het al dan niet
zelfsluitend zijn worden beschreven in
de basisnormen. De deurfabrikant dient
bij wijze van een brandproef (volgens
NBN 713-020 destijds) te bewijzen dat
zijn deur voldoet aan die brandweerstand.
De deur is geplaatst, wordt in
dienst genomen en wat nu?
Bij indienstname en oplevering van een
nieuwbouw zullen bijkomende externe organismes
die instaan voor de controle
van gebouwen (zoals SECO), brandweerdiensten
of afgevaardigden van de verzekeringsmaatschappij
zich buigen over de
Lastenboeken en brandverslagen
Het lastenboek vermeld de brandweerstand
(Rf-waarde) en het al dan niet
zelfsluitend zijn van de deur (met of
zonder deurdranger, automatisch, met
tegengewicht, etc.). En het is de deurfabrikant
die veelal via de schrijnwerkerplaatser
of fabrikant een deur aanbiedt,
met inbegrip van desbetreffend brandverslag.
Het brandverslag was veelal
gebaseerd op een eenmalige test waarin
een standaarddeurmaat beproefd werd.
Door de grote verscheidenheid en het
gebrek aan standaardmaatvoeringen in
de Belgische bouw ontstonden echter
nieuwe hiaten en vragen, zoals:
- de testdeur is veel kleiner dan de aangeboden
deur
- de spelingen bij plaatsing komen niet
overeen met het testverslag
- het voorgeschreven kozijn verschilt
van het geteste kozijn
- de functionaliteit van de deur laat te
wensen over.
Benor-ATG
Om tegemoet te komen aan die vragen
ontstond de Benor-ATG, als een technische
goedkeuring voor brandwerende
deuren. Die goedkeuring:
- biedt een aantal belangrijke extrapolatiemogelijkheden
(veelal gebaseerd
op samenvoeging van verschillende
testverslagen)
conformiteit van de deurgehelen. Ook
hier zal de aanwezigheid van het Benor-
ATG-label op de deur én het ISIB-label
van gecertificeerde plaatser het nodige
vertrouwen scheppen en bijkomende
controles veelal overbodig maken (zie
afbeelding). Het ontbreken van dergelijke
labels kan leiden tot bijkomende
controles.
de brand van de Innovation in
Brussel (1967) wordt beschouwd
als de start van Belgische wetten
en regels mbt. brandbeveiliging van
gebouwen
- geeft de nodige garanties op het vlak
van mechanica en functionaliteit (gebaseerd
op de Europese normen voor
deuren)
- wordt extern gecontroleerd
- beschrijft hoe de deur behoorlijk en
conform geplaatst wordt.
De plaatsing krijgt een bijkomende garantie
door het systeem van de “erkende
plaatser”, die een specifieke opleiding
krijgt, aan zelfcontrole doet en extern
gecontroleerd wordt. Door toedoen echter
van een arrest van de Raad van State
werd in 2004 de wettelijke verplichting
omtrent de Benor-ATG en de “erkende
plaatser” vernietigd.
Het arrest was destijds het gevolg van
een discussie met betrekking tot het
erkende beroep van schrijnwerker, waar