Probusclub Kennemerland - Probus Nederland

Probusclub 

Kennemerland 

1985 

5 e lustrum

Foto omslag: 

Groepsfoto gemaakt voor “het Wapen van Kennemerland” op 1 december 2009. Achterste rij v.l.n.r.: 

Jules Steegmans, Bob Baljet, Wybo Rijpma, Wim Hommes, Egbert Horstra, Hans Smit, 

Ernst Offerman, Lex Dortland en Jan van Duijvenbode. Voorste rij v.l.n.r: Wim Hulshof, 

Ben de Wilde, Herbert Siebbeles, Hans Henning, Anton Ganzeboom en Wouter Ingwersen.

Probusclub 


1985 

5 e lustrum

Colofon 

Tekst en beeldmateriaalselectie: Bob Baljet 

Copyright voor deze uitgave: Probusclub Kennemerland 1985 , (Dr B.Baljet, secretaris) 

Druk: Paswerk Grafisch 

4 PROBUSCLUB KENNEMERLAND 1985 - 5 e lustrum

PROBUSCLUB KENNEMERLAND 1985 - 5 e lustrum 

5

Inhoudsopgave 

Voorwoord van de voorzitter 5 

Currila huidige Probusleden 8 

Uit de historie 25 

Leden van verdienste 55 

Bijlage 1: Leden 1985 - 2010 58 

Bijlage 2: Leden per 19 - 01 - 2010 60 

Bijlage 3: Leden DB 62 

Bijlage 4: Aantal leden 1985 - 2010 63 

Bijlage 5: Overzicht lezingen 2005 t/m 2009 64 


Voorwoord van de voorzitter 

Januari 2010 

Voor ons ligt het jubileumboekje, samengesteld ter ere van het 25 jarig bestaan van de 

Probusclub Kennemerland 1985. Deze Probusclub is de op één na oudste in 

Kennemerland. Een oude club reeds, wat zich ook uit in de vrij hoge gemiddelde 

leeftijd van de leden. Vele leden, die de oprichting hebben meegemaakt, hebben reeds 

het tijdelijke met het eeuwige verwisseld. 

Een Probusclub is een verzameling van ‘jonge’ heren (en tegenwoordig 

ook dames), die officieel hun actieve levensperiode hebben beëindigd, de 

z.g. postactieven. Men wordt tot het lidmaatschap toegelaten volgens een 

simpele ballotage, waarbij de maatschappelijke achtergrond een rol speelt, 

hoewel een academische vorming beslist geen vereiste is. Nederland telt 

momenteel 396 clubs, gelijkmatig over het land verdeeld. Het gemiddeld aantal 

leden per club bedraagt 30 tot 35. Er is geen leeftijdsbeperking, de onderleeftijd 

is ongeveer 60 jaar, de eindleeftijd ‘tot de dood ons scheidt’. Het tijdig aantrekken 

van jongere leden verdient continue aandacht om de gemiddelde leeftijd op een 

aanvaardbaar niveau te houden. De laatste jaren is het aantal leden van onze 

club wat terug gelopen. Maar door nieuwe energie der aanwezige leden is er een 

stijgende lijn in het nieuwe ledenbestand te zien. Het aantal leden is niet 

gemaximaliseerd, de clubs zijn principieel autonoom in hun beleid. Bij het punt 

ledenwerving is in onze club uitvoerig gedebatteerd over het toelaten van dames 

tot het lidmaatschaap. We volgen de maatschappelijke ontwikkelingen op de 

voet. Eenmaal per maand (de eerste dinsdag) komen de leden bijeen voor een 

lezing gevolgd door een gezamenlijke lunch. Het vervult ons met trots dat veruit 

de meeste voordrachten door eigen leden gehouden worden, naast enkele 

gastsprekers. De uiteenlopende onderwerpen geven een goed voorbeeld van de 


7

pluriformiteit der leden, waarbij de eruditie van de leden blijkt uit de levendige 

discussies. Jaarlijks wordt de Dies Natalis gevierd met een feestelijke lunch met 

de partners waarbij ook de weduwen worden uitgenodigd. Demografisch gezien 

worden we steeds ouder, na het 65e levensjaar hebben de vrouwen nog 

20 levensjaren tegoed en de mannen nog 18. Nederland telt thans 1500 

‘centenaires’. Hierbij speelt de ‘quality of life’ een belangrijke rol. Velen ouderen 

lijden zowel somatisch als psychisch aan chronische ziekten. Het mag duidelijk 

zijn dat de Probusclub hier ook een belangrijke rol speelt. Hulpvaardigheid en 

saamhorigheid zijn onze kernbegrippen, die nog prevaleren boven intellectuele 

interesse. Continue aandacht en vriendschap is het beste medicijn tegen 

dreigende eenzaamheid en het isolement der ouderdom. Bij dit vijfde lustrum 

past een woord van dank aan al diegenen, die de laatste 25 jaar onze Probusclub 

hebben grootgemaakt. Speciale dank gaat uit naar mijn medebestuursleden 

Hans Smit, secretaris, Egbert Horstra, penningmeester en de leden van de 

lustrumcommissie, bestaande uit Bob Baljet, Egbert Horstra en Jules Steegmans 

en ondergetekende. Wij gaan met vertrouwen de volgende ‘probate’ 25 jaar 

tegemoet. 

Herbert Siebbeles, 

Voorzitter 


Vergadering Probusclub Kennemerland 1985 op 1 december 2009. V.l.n.r. Wybo Rijpma, Egbert 

Horstra (verscholen achter Wybo), Herbert Siebbeles, Hans Smit, (Lex Dortland en Hans Henning 

beiden verscholen achter Hans Smit), Bob Baljet, (Wouter Ingwersen en Ernst Offerman verscholen 

achter Wim Hommes), Wim Hommes en Jan van Duijvenbode 


9

Curricula van de huidige Probusleden 

Januari 2010 

Curriculum Vitae van Bob Baljet 

Bob Baljet werd geboren in Haarlem op 

18 september 1945. Hij bezocht de Prins 

Hendrikschool in Haarlem van 1951 – 1957. In 

1957 ging hij naar de HBS-b op de Zijlvest in Haarlem. 

In 1959 werd deze school gefuseerd met de HBS-a tot het 

Lourens Costerlyceum. 

Bob Baljet behaalde in 1962 het eindexamen HBS-b aan 

dit Lourens Costerlyceum. Hij ging Biologie studeren aan de Universiteit van 

Amsterdam (UvA) en behaalde het doctorale examen in 1968 (hoofdvak: 

dierfysiologie, bijvakken: paedagogiek, morfologische dierkunde en anatomie en 

embryologie van de mens. In 1966 werd hij benoemd tot kandidaat-assistent aan 

het Anatomisch Embryologisch Laboratorium van de faculteit Geneeskunde van 

de UvA. Na het behalen van het doctorale examen werd hij benoemd tot 

wetenschappelijk medewerker. In 1981 promoveerde hij aan de UvA tot doctor 

medicinae op een proefschrift met als titel: “The extrinsic innervation of the 

abdominal and pelvic organs in the female.” In zijn onderwijs hield hij zich bezig 

met de vakgebieden neuroanatomie, anatomie van de mens, dysmorfologie 

(aangeboren afwijkingen) en de geschiedenis ervan. Zijn onderzoek had 

betrekking op het onderzoek m.b.t. het autonome zenuwstelsel bij mens en dier 

en het morfologisch onderzoek naar de aangeboren afwijkingen bij de mens. In 

1985 werd het Anatomisch Embryologisch Laboratorium van de faculteit 

Geneeskunde van de UvA ondergebracht in het AMC. Na veertig dienstjaren 

hield Bob Baljet het dienstverband voor gezien. Bob Baljet heeft twee zoons, 

Hendrik Jan (geb. 1974) en Maarten (geb. 1977), uit zijn eerste huwelijk en hij 

is thans gehuwd met Guda (Dr G.C.M.) Heyke, arts. 


Curriculum Vitae van Jan van Duijvenbode. 

Ik werd geboren op 23 september 1927 te Amsterdam. 

Na mijn opleiding TH/HTS trad ik in dienst van de 

Nederlandse Dok en Scheepsbouw Maatschappij te 

Amsterdam. In deze periode bouwde men op deze werf 

tankers met een laadvermogen van 16.000 ton. In de 

tachtiger jaren van de twintigste eeuw ontwierp en 

bouwde deze werf zelfs een tanker van 265.000 ton. Dit 

schip kon de sluizen nog juist passeren. Bij mijn eerste werkzaamheden maakte 

ik een bruikbare planning van nog te bouwen schepen. De bouwvolgorde gaf ik 

aan in kleuren die de volgorde duidelijk in de tijd weergaven. De persoonlijke 

betrokkenheid van de productiemensen was groot. Hierin is gedurende mijn 

35-jarige dienstverband verandering gekomen. De productie binnen werd 

praktisch in staatsverband uitgevoerd. Van de vijf hellingen werd uiteindelijk 

slechts gebruik gemaakt van de helling 2/3. Hierboven reed de geïnvesteerde 

150-tons-brugkraan. De productie binnen werd praktisch in staatsverband 

uitgevoerd. In die tijd was de doorlooptijd van de grootste tanker 24 weken, te 

weten 15 voor het achterschip en 9 weken voor het voorschip. De grotere lengte 

van deze tanker vingen wij op door een koppeling in het water van het eerst 

gebouwde achterstuk en het voorstuk. De laatste jaren van mijn diensttijd hield 

ik mij bezig met de acquisitie. De offshore op de Noordzee kwam in deze tijd 

tot stand en met deze ontwikkeling was ik in staat de werf gedurende vier jaar 

van werk te voorzien. 


11

Curriculum Vitae van Lex Dortland 

Lex Dortland werd op 18 juli 1937 geboren in 

Gouda, waar zijn familie sedert 1842 het beroep 

van bankier uitoefende onder de naam Fa. Wed. 

Knox & Dortland. Hij bezocht de Bijzondere Neutrale 

School en het Coornhert Gymnasium in Gouda, waar hij 

in 1955 het eindexamen gymnasium bèta behaalde. Van 

1955 tot 1961 studeerde hij Rechten aan de 

Rijksuniversiteit in Leiden; in laatstgenoemd jaar behaalde hij het doctoraal 

examen Nederlands Recht (privaatrecht uitgebreid, publiekrecht summier) met 

als keuzevakken Economie (Geld-, Krediet- en Bankwezen) en Onrechtmatige 

Overheidsdaad. In de jaren 1962/63 vervulde hij de militaire dienstplicht in de 

functie van 2 e Luitenant der Militaire Administratie, laatstelijk als korpsadministrateur 

van een zgn. paraat bataljon Verbindingstroepen, legerplaats 

Stroe. Van 1964 - 1995 was hij werkzaam bij (achtereenvolgens) de 

Nederlandsche Handel Maatschappij, de Algemene Bank Nederland en de ABN 

Amro Bank, in de functie van directeur van de kantoren te Dordrecht, Utrecht 

en Heemstede. In 1965 trouwde hij met Ir. B.M.T. (Boudi) Bier. Zij hebben drie 

zonen, Alexander, Gerhard-Jan en Eric, die op hun beurt alledrie getrouwd zijn 

en elk drie kinderen hebben, zodat Lex en Boudi nu negen kleinkinderen 

hebben, vier jongens en vijf meisjes. Lex en Boudi en hun zonen zijn allen 

belijdend lid van de Nederlands Hervormde Kerk (thans PKN geheten). Hun 

kleinkinderen zijn allen in deze kerkgemeenschap gedoopt. Lex heeft in de loop 

der jaren zowel in kerkelijk als maatschappelijk verband vele bestuursfuncties 

bekleed, vrijwel steeds als penningmeester. Momenteel vervult hij deze functie 

nog steeds bij een (middel)groot fonds dat zich bezighoudt met het doen van 

uitkeringen aan kinderen in achterstandsituaties. 


Curriculum Vitae van Anton Ganzeboom 

Anton Ganzeboom werd op 1 maart 1929 geboren 

als zevende kind in een gezin met acht kinderen. 

Hij doorliep de H.B.S. in Zwolle, waar hij 

eindexamen deed in mei 1940. Vervolgens studeerde hij 

aan de Koloniale Landbouwschool in Deventer. Hij 

vertrok met de eerste lichting oorlogsvrijwilligers naar de 

“Oost”. Daar werd hij door onze Britse bondgenoten 

tegen gehouden in Malakka. Het wachten beu wist hij zich verdienstelijk te 

maken bij de opvang van oorlogsslachtoffers. De contacten die hij daarbij met 

de KLM op deed vormden het begin van een 38-jarige carrière bij deze 

maatschappij. Gedurende deze periode bezocht hij zo ongeveer elke staat in 

Azië. Hij woonde o.a. in Tokio, Hong Kong, Kanton. De activiteiten die hij 

voor de KLM deed was het op orde brengen van de contracten, die betrekking 

hadden op de landingsrechten in diverse landen. Hij ging in 1984 met pensioen 

en stortte zich op studies in de geschiedenis en de filosofie. Hij is lid sinds juni 

1996 en werd geïntroduceerd door Joop van der Goes. 


13

Curriculum Vitae van Hans Henning 

Hans Henning werd geboren op 2 juli 1918 te 

Nijmegen. Na de lagere school behaalde hij het 

diploma Gymnasium ß te Den Haag. Tot 1943 

studeerde hij Scheikunde aan de Technische Universiteit 

Delft (TUD; heette toen Technische Hogeschool Delft). 

De studie moest worden afgebroken omdat hij de 

Loyaliteitsverklaring van de Duitse bezetter weigerde te 

ondertekenen. Hij moest onderduiken. Na de oorlog werkte hij een paar 

maanden bij een repatriëringsorganisatie in Londen. Vanaf 1946 studeerde hij 

rechten aan de Radbout Universiteit (in die tijd de R.K. Universiteit te Nijmegen) 

met als keuzevak criminologie. Vervolgens studeerde hij belastingrecht aan de 

Universiteit van Leiden. Hierna heeft hij gewerkt bij een Engelse 

verzekeringsmaatschappij Eagle Star in Rotterdam. In 1953 kreeg hij een functie 

bij een adviesbureau op het gebied van beleggingen in Amsterdam. Hij eindigde 

zijn carrière als directeur van N.V. Ameuro (Amerikaanse en Europese 

Beleggingsvoorwaarden). Na een kortstondig huwelijk, waaruit twee kinderen 

zijn geboren. Frans, geboren in 1970, woont in Londen en Dorine, geboren in 

1973, woont in Amsterdam met man en dochter Lola (geboren in 2006). 

Hans Henning woont ruim 25 jaar samen met Els. 


Curriculum Vitae van Wim Hommes 

Ik ben geboren in Winschoten op 27 december 1926 

in een ‘driekinderen gezin.’ Mijn vader was medicus 

en mijn moeder was moeder en doktersvrouw. Ik ging 

naar de openbare lagere school en was lid van de 

padvinderij (alle rangen doorlopen )! Studie : medicijnen 

in Groningen, Psychiatrie in Amsterdam, Neurologie in 

Utrecht. Voor verdere medische exploratie ben ik in 

opleiding voor psychoanalyticus geweest. De afronding van de studie bestond 

uit de inschrijving in het specialistenregister als “ Zenuwarts”. Ik heb een 

echtscheiding achter de rug en hertrouwde. Wij zijn trots op onze twee dochters 

met hun vaste partners. Mijn werkstaat is: Ik ben werkzaam geweest in de 

functie van hoofd polikliniek psychiatrie U.V.A. Voorts als jeugdpsychiater 

MOB, na verloop der tijd overgaand in de Riagg te Haarlem. Als consultant 

voor de Reclassering Nederland afd. Haarlem en in een eigen vrije praktijk thuis 

: psychotherapie volwassenen. Daarna voor Amnesty International : 

psychiatrische rapportages t.a.v. “de asielzoekers statuskwesties”. Militaire 

vorming : B.S.- lid en reserve officier Koninklijke Luchtmacht. Lid van de Orde 

van Vrijmetselaren. Interesses : natuur en geschiedenis (ook t.a.v. geneeskunde), 

theater, literatuur en reizen. (NB: Ons tweede huis staat in Zuid Frankrijk 

………….. dit wil zeggen: onze ’old timer ‘caravan staat bij een Zuid-Franse 

boer in de schuur.) 


15

Curriculum Vitae van Egbert Horstra 

Egbert Horstra werd geboren in De Krim (gemeente 

Gramsbergen) op 8 mei 1933. Hij bezocht de 

Julianaschool in Bussum van 1939 – 1945. In 

1945 ging hij naar het Willem de Zwijger Lyceum in 

Bussum waar hij in 1951 het eindexamen HBS-b 

behaalde. Van 1951 tot 1954 bezocht hij in Amsterdam 

de Middelbaar Technische School (die tegenwoordig met 

HTS) wordt aangeduid. Na het behalen van het diploma ging hij in militaire 

dienst (1954-1956) waaruit hij als 2 e luitenant van de Technische Dienst 

afzwaaide. In 1956 trad hij in dienst van het “Raadgevend Efficiency Bureau 

Bosboom en Hegener”. Daar was hij tot 1965 werkzaam als adviseur (nu 

consultant geheten) in een groot aantal bedrijven uit verschillende industrieën. 

In die tijd studeerde Egbert Horstra ’s avonds(bedrijfs)economie aan de Vrije 

Universiteit. In 1964 werd hij “toegelaten tot de promotie”. In 1965 werd hij als 

econoom aangesteld bij de Algemene Kunstzijde Unie (AKU) te Arnhem. Na 

o.a. als controler van AKU- research werkzaam te zijn geweest werd hij benoemd 

tot directeur automatisering van de ENKA-divisie van AKZO. In 1978 werd hij 

directeur Systemen van de VNU te Haarlem. Hier werkte hij tot 1983 toen hij 

als interim-manager aan de slag ging bij de NMB-Bank (tegenwoordig ING- 

Bank), in de functie van Concerndirecteur Informatiesystemen en Organisatie. 

Na drie jaar werd hij als (interim) adjunct-technisch-directeur bij de NOS 

aangesteld. In 1992 nam hij afscheid als president-directeur van het Nederlands 

Omroepproductie Bedrijf (NOB), het verzelfstandigde facilitair bedrijf van de 

NOS. Na een sabbatical jaar werd Horstra Algemeen directeur van de 

bedrijfsverenigingen BVG en Detam. Hier was zijn opdracht een fusie tot stand 

te brengen tussen beide uitvoeringsorganisaties van werknemersverzekeringen. 

Toen deze fusie tot stand kwam onder de naam Cadans B.V. beëindigde hij zijn 

werkzame leven. Egbert Horstra is getrouwd met Richarda Kist. Het echtpaar 

heeft een dochter (1963) en een zoon (1965). 


Curriculum Vitae van Wim Hulshof 

Wim Hulshof werd geboren in Haarlem op 

22 mei 1921. Al enkele maanden later vertrok 

hij met zijn ouders naar het toenmalige 

Nederlands Oost-Indië waar zijn vader een aanstelling 

kreeg bij het Gouvernement. Zijn schooltijd voltrok zich 

grotendeels in de tropen. In 1941 behaalde hij het HBS-b 

diploma te Bandoeng en kwam in opleiding bij het Kon. 

Instituut voor de Marine te Soerabaja. Op 1 maart, na de slag in de Java-zee, 

volgde een evacuatie naar het Verenigd Koninkrijk waar de studie tot zeeofficier 

werd voortgezet in Enys House te Cornwall. Begin januari 1944 volgde de 

uitzending naar de vloot t.b.v. praktijkervaring. Na zijn benoeming tot Luitenant 

ter zee per 1 januari 1945 volgden vele boord- en walplaatsingen en een 

specialisatie als officier van artillerie, eindigend als commandant van de marine 

basis Parera te Curaçao in de rang van kapitein luitenant ter zee. Na zijn 

pensionering in 1971 trad hij voor een korte periode op als examinator van 

stuurlieden in opleiding. In augustus 1973 werd hij aangesteld als Rijksadviseur 

voor het Ziekenhuiswezen in b.o. bij het Ministerie van Volksgezondheid. 

Per 1 juni 1986 ging hij opnieuw met pensioen. Wim Hulshof is gehuwd met 

Rosemarie Peters. Zij hebben twee zoons. Willem Jan werd geboren in 1962 en 

Huibert Anton werd geboren in 1967. 


17

Curriculum Vitae van Wouter Ingwersen 

Wouter Ingwersen werd geboren in Amsterdam 

op 15 december 1926. Hij bezocht de lagere 

school in het Instituut Schreuder aan de 

Jan Luijkenstraat te Amsterdam van 1933-1939. In 1939 

ging hij naar het Hervormd Lyceum (afd.gymnasium) 

aan de Brahmsstraat te Amsterdam. Wouter Ingwersen 

behaalde in 1946 het eindexamen HBS-b aan het Eerste 

Christelijk Lyceum te Haarlem. Vervolgens vervulde hij zijn militaire dienstplicht 

van 1947-1949 bij het regiment Pioniers te Vught. In 1951 behaalde hij het 

eindexamen HTS-bouwkunde te Amsterdam. Wouter Ingwersen ging in 1952 

“architectuur’studeren aan de Amsterdamse Hogeschool voor de Kunsten / 

Academie van bouwkunst aan het Waterlooplein te Amsterdam. In 1957 

behaalde hij de graad “architect”. Van 1957-1959 heeft met succes een 

wetenschappelijk onderzoek “moderne kerkbouw” afgerond. Vanaf 1957 was hij 

compagnon in het architectenbureau v.d. Bom en Ingwersen te Amsterdam, 

belast met de bouw in de gezondheidszorg, onderwijs, maatschappelijke 

instellingen, raadhuizen, kerken et cetera. Hij heeft bestuurlijke functies in kerk, 

staat en maatschappij vervuld. Wouter Ingwersen is in 1992 benoemd tot Ridder 

in de orde van Oranje Nassau. Wouter Ingwersen is in 1954 gehuwd met Mies 

Goldschmeding. Zij hebben twee zonen en twee dochters. Peter, in 1956 

geboren, is advocaat; Erik is in 1958 geborenen en is econoom; dochter 

Marjolette, geboren in 1960, is “CIA” bij Lilly en Antoinette, geboren in 1960, 

is Commissaris bij de politie 


Curriculum Vitae van Ernst Offerman 

Ik ben geboren op 25 maart 1929 in Scheveningen. 

Ik had twee veel oudere zusters. Na mij kwam, ook 

veel later, nog een broer. Na de lagere school volgde 

ik HBS-B. Als gevolg van de oorlog verloor ik 2 jaren 

(Kostschool in Nijmegen; Nijmegen was reeds bevrijd en 

het Westen nog niet). Van 1949 tot 1952 was ik: Adelborst 

bij het Koninklijk Instituut voor de Marine (K.I.M.) voor 

de Technische Afdeling in Den Helder. Na mijn beëdiging volgde plaatsing bij 

Hare Majesteits Onderzeedienst in Rotterdam. Gedurende de opleiding 

dagelijks naar O27 die in een RDM-Dok ter reparatie lag. Daarna verder de 

varende opleiding op onderzeeboten. Na opleiding werd ik technische chef 

(Hoofd Machinekamer KMK) op diverse onderzeeboten (op zowel in Nederland 

als op in Engeland gebouwde typen). Tijdens deze tijd trad ik in het huwelijk en 

kregen mijn vrouw en ik een zoon en een dochter. In 1959 volgde een uitzending 

naar Curaçao met Hr.Ms. Van Amstel, Destroyer Escort (Amerikaanse Bouw). 

Veel heb ik gevaren in de Caribische Wateren. Daarna was ik 2 jaren chef 

T.D. van Marinebasis Parera op Curaçao, waar mijn vrouw en ik nog 2 zoons 

kregen. Hierna ging ik weer terug naar Nederland en verliet na enige tijd de 

dienst. Na de Marine gingen wij weer naar de tropen i.c. naar Suriname. Plaats: 

Moengo, 100 km oostelijk van Paramaribo. Bedrijf: Suralco, met open 

bauxietmijn die behoort aan ALCOA. Mijn functie was: Master Mechanic, 

onderhoud van fabriek, 15 km spoorweg met rollend materiaal. Voor de 

kinderen was er een goede lagere school was, maar een HBS was niet aanwezig. 

Dit had tot consequentie dat wij na 3 jaar weer naar Nederland terugkeerden. 

Daar naar de Kon. Hoogovens en Staalfabrieken. Ik hield me daar bezig met het 

normale bedrijf en de grote reparaties van de Hoogovens. Bij de Hoogovens 

waren er wel goede en minder goede jaren. Tijdens een minder goed jaar voor 4 

maanden uitgeleend aan General Dynamics in San Diego¸ California om mede te 

werken aan een offerte voor de Saoedisch Arabische Marine. Sport was cricket. 

Jammer dat dit bij de marine nauwelijks mogelijk was. Behalve op Curaçao en 

Caracas. Later speelde ik bij de veteranen in Engeland, Denemarken en zelfs een 

maal in Zuid-Afrika. Jammer genoeg na mijn 72 ste jaar niet meer mogelijk. 


19

Curriculum Vitae van Wybo Rijpma 

Wybo Rijpma werd op 22 januari 1940 te 

Den Haag geboren. Hij woonde van juli 

1940 tot oktober 1947 in Amsterdam. 

Daarna woonde hij op enkele onderbrekingen na in 

Overveen. Zijn werkzaamheden hebben steeds betrekking 

gehad op assurantiebemiddeling. Dit vak heeft hij 

uitgeoefend in een eigen bedrijf van 1971 tot 1998. 

Hij is gehuwd met Rina Onclin. Zij hebben 3 kinderen en 7 kleinkinderen. 


Curriculum Vitae van Hans Smit 

Ik ben geboren op 1 juni 1937 te Haarlem. 

De volgende scholen heb ik doorlopen: 

De kleuter-school in Haarlem Oost en ten gevolge 

van verhuizing en WO II bezocht ik drie lagere scholen te 

weten de Prins Hendrikschool in het centrum van 

Haarlem, de lagere school in Scherpenzeel in Friesland en 

vervolgens de Beatrixschool in Haarlem West. 

De vervolgopleidingen waren HBS.B en de Kweekschool voor Onderwijzers 

beide te Haarlem . Na een jaar werkzaam geweest te zijn in Oudeschild op Texel 

als onderwijzer (tegenwoordig groepsleerkrcht)vervolgde ik de studie biologie 

aan de Universiteit van Amsterdam. In 1970 deed ik mijn doctoraal examen. 

Intussen was ik al in 1967 getrouwd met Thea en werd in 1970 onze zoon Niels 

geboren. Tijdens de roerige Provojaren gaf ik les uiteraard in de biologie aan de 

Kweekschool voor Onderwijzers te Amsterdam, waar de “Provokabouters” de 

dienst uitmaakten en zij bepaalden wat de inhoud van de lessen moest zijn. Later 

heb ik les gegeven op Osdorper Scholengemeenschap te Amsterdam. 

Wij verhuisden in 1970 naar Bennebroek waar in 1971 onze dochter Wietske 

werd geboren. Ik aanvaardde het leraarschap aan het Coornhertlyceum te 

Haarlem. Mijn grote passies zijn goede boeken lezen, vogels bestuderen en het 

ringen van die vogels, op de Vinkenbaan in de Kennemerduinen, voor 

wetenschappelijk onderzoek. Ook bomen hebben mijn grote belangstelling. 


21

Curriculum Vitae van Herbert Siebbeles 

Geboren: 24 augustus 1931 te Amsterdam. 

Gehuwd met Wilhelmina Hartkamp sinds 

1958. Vier kinderen, zeven kleinkinderen. 

Opleiding en werk: Gymnasium ß, studie Geneeskunde 

aan de Universiteit van Amsterdam, Artsexamen 1958, 

Opleiding Chirurgie OLVG Amsterdam (1959-1965), 

Chef de Clinique OLVG (1965-1967), Promotie 1968 

UvA, Stafchirurg VUMC (1967-1971), Chirurg Diaconessenhuis Heemstede 

[huidige Spaarne-ziekenhuis Hoofddorp] (1971-1996). 

Ontwikkelingswerk: Teaching Program of Indonesie, International College of 

Surgeons (5x), Rotary Doctors Bank in Kenya. 

Vroegere functies: President Dutch Section International College of Surgeons, 

European Secretary International College of Surgeons, Lid Consilium 

Chirugicum, Voorzitter medische staf Diaconessenhuis, Voorzitter Mixed 

Hockeyclub Alliance, Voorzitter International Neighb our Group VU, Lid 

Nierstichting, District Gouverneur Lions International. Reserve Luitenantkolonel-arts 

b.d. 

Huidige activiteiten: Lions Club Heemstede Bennebroek, Academische Club 

UvA, Probus Club Kennemerland, SSR Reünistenkring Kennemerland, Docent 

Chirugie VUMC, Vrijwilliger Luchthavenpastoraat Schiphol, Haarlemmermeersche 

Golfclub 

Hobby’s: Golfen, fietsen, wandelen, reizen, klassieke muziek 

Onderscheidingen: Honorary Member International College of Surgeons, 

Melvin Jones Award Lions International, Lid van verdienste Probusclub 

Kennemerland 1985 (2010) 


Curriculum Vitae van Jules Steegmans 

Jules Steegmans werd geboren op 14 april 1930. Na de 

Middelbare school in Roermond ging hij studeren 

aan de Sociale Academie in Eindhoven. Vervolgens 

ging hij naar Leuven en koos hij voor de studie Forensische 

psychologie. Ter afsluiting schreef hij een proefschrift over 

“het Anthropobiometrisme van Prof. Verdun”. De eerste 

18 jaren van zijn werkverleden was hij werkzaam in de 

Dr H. van der Hoevenkliniek in Utrecht. Enkele jaren later werd hij directeur 

van het Rijksobservatiehuis te Zeist. De laatste jaren was hij burgemeester van 

de gemeenten Grubbenvorst, Bunnik, Loosdrecht, en Wijchen. Na de VUT 

werkte hij 9 jaren als vrijwilliger in de ontwikkelingshulp. Hij bezocht Landen 

als Madagaskar, Chili, Uruguay en Brazilië. Hij begeleide daar enkele projecten 

die te maken hadden met kledingateliers, rijstproductie en visserijproblematiek. 

Voor zijn werk werd hij onderscheiden met het Officiersschap in Oranje Nassau, 

het Commandeurschap in de Orde van Gregorius de Grote en het 

Commandeurschap in de orde Militaire et Hospitalité de Saint Lazare de 

Jeruzalem. Hij is gehuwd met Bettty Koenraad. Zij hebben drie dochters Esther, 

geboren in 1963, Pascale, geboren in 1965 en Judith, geboren in 1969. 

Zij hebben twee kleinzonen en drie kleindochters. 


23

Curriculum Vitae van Ben de Wilde 

Zo ik iets ben, ben ik een Hagenaar. Deze bekende 

woorden van Louis Couperus zijn ook op mij van 

toepassing. Ik ben geboren in Den Haag op 25 

augustus 1928. In Den Haag heb ik de lagere school en de 

HBS bezocht. In 1946 ging ik in Rotterdam economie 

studeren aan de Erasmus Universiteit (in die tijd 

Economische Hogeschool), vervolgens een studie in 

Genève bij o.a. prof. dr W. Röpke, die in die tijd een vermaard econoom was. 

Mijn eerste werkkring was bij de Inspectie der Belastingen in Den Haag. 

Het werk bij de Belastingdienst gaf mij onvoldoende bevrediging zodat ik daarna 

bij andere overheidsinstanties en in het bedrijfsleven werkzaam ben geweest. 

Het Ministerie van Financiën stelde mij in de gelegenheid te promoveren op het 

onderwerp “De organisatie en de methodiek van de overheidsaankopen”. Omdat 

geschiedenis eigenlijk meer nog dan economie mijn belangstelling had volgde ik 

colleges geschiedenis aan de Leidse Universiteit. In 1968 ben ik getrouwd met 

Hannie Ockeloen. Als neurologe was zij verbonden aan het Epilepsiecentrum 

Meer en Bosch te Heemstede zodat ik verhuisde naar Heemstede en later naar 

Aerdenhout. Mijn kennissenkring breidde zich intussen in behoorlijke mate uit. 

Op vrij jonge leeftijd (30 jaar oud) werd ik evenwel lid van de “Sociëteit 

De Witte” om na mijn pensionering de eervolle opdracht het voorzitterschap 

van haar grote bibliotheek te mogen aanvaarden. In 1995 werd ik lid van onze 

Probusclub. In dit clubverband heb ik ook als voorzitter mijn steentje mogen 

bijdragen als voorzitter. Ik leid nog steeds een actief leven met veel reizen, het 

volgen van cursussen op het gebied van kunstgeschiedenis, museumbezoek, 

concerten, opera et cetera. Ik hoop dit alles nog enige tijd te kunnen volhouden. 


herinneringen zijn de beste inspiratie voor morgen. 

MIJMERINGEN van Wim Hommes bij het vijfde lustrum in januari 2010. 

mijmering no 1 

“Hoe kwam ik tot toetreding tot onze Probusclub in 1993 ?” 

In de jaren 70 vroeg een vriend mij of ik zin had te gaan tennissen. Nu is 

vrijetijdssport een ongebruikelijke tijdsbesteding in mijn familie. Sport is goed 

voor een ander. Wij werken en rusten en lezen (ouderwetse arbeidsethos). 

Dus een verrassende vraag, die goed aangevoeld werd, omdat ik n.l. toen te hard 

werkte en mij onvoldoende ontspanning gunde. 

Ik voegde mij als groentje bij de club en kreeg plezier in deze lichamelijke- en 

geestelijke ontspanning. Ik begreep nu meer de essentie van het begrip ”Mens 

sana in corpore sano (“Een gezonde geest in een gezond lichaam”. Juvenalis. 

Satire X)! In die tennisuren leerde ik, in de theepauze, mijn ploeggenoten nader 

kennen. Een ervan was Joop La Gro met zijn eigen vorm van serveren 

(“molenradstijl”) en zijn rustige manier van doen in zijn omgang met “de ander”. 

Toen ik hem eens vertelde dat ik een serie dia’s bezat met als thema “kinderen en 

hun creativiteit op tekengebied”, vroeg hij mij of ik bereid was een voordracht 

over dit thema te houden voor een klein gezelschap. Ik vond het een leuk idee 

om hierover met anderen te praten en zo verzeilde ik in de Probusclub van Joop. 

Na mijn praatje werd mij gevraagd of ik wenste toe te treden tot “de club”. Ik 

heb even geaarzeld (“die grijze koppen” ), maar dacht tegelijk ook: “dit wel 

doen Wim !” En deze beslissing heeft mij nimmer berouwd… 

mijmering no 2 

“In samenwerkingsverband elkaar beter leren kennen.” 

In bestuursfuncties heb ik een actieve bijdrage mogen leveren. Zo heb ik Niek 

van Minnen, Ben de Wilde, Jan van Duyvenbode, Henri Dirksen en 

Wil Wijnberg bijvoorbeeld goed leren kennen en waarderen. 


25

Het werd een vertrouwelijke vrienden-relatie en een vruchtbaar samenwerken. 

mijmering no 3A 

“ Enkele saillante figuren waar ik vaak aan terug denk” 

Joop Picard. Joop sprak graag met Wil over filosofische thema’s als de factor “ 

Tijd” of “de Drijfveer achter hetgeen ons beweegt”. Het raakte aan onze 

religieuze gevoelens …. Toen Joop lichamelijk in mindere conditie belande, 

bracht ik hem wel eens naar Wil voor een ontmoeting bij Wil thuis. Dan 

ontspon zich een boeiend gesprek tussen twee Heren met een ‘splitje’ op tafel. 

Beide hadden veel emotionele herinneringen aan Indonesië (bijzonder !) 

mijmering no 3B 

“ Een onverwacht verzoek “. 

Het toeval wilde dat eens - na een bijeenkomst van onze club in “Rozendaal”- 

Wil en ik samen lopende naar mijn automobiel een dame naar ons toekwam 

met de vraag “ Mag ik U iets vragen ?” “Zeker mevrouw Kaandorp”. “ Heren 

zou u genegen zijn op te treden in een cabaret programma van mij?:” “ U zult 

dan in een mannengroepje moeten zingen !” “Maar dat kunnen wij niet zo goed 

mevrouw”… “ Dat is juist de bedoeling ! “ was het antwoord. Ik keek Wil aan 

en wij beide zegden toen Brigitte onze medewerking toe…. Lachend keken we 

elkaar daarop aan …….. Ja, we waren er ‘ klaar voor!” Het optreden heeft nooit 

plaatsgevonden i.v.m geldtekort volgens Brigitte Kaandorp. 

Maar het feit dat Wil tot zulke ludieke grappen met mij in staat was, tekent wel 

terdege hoe studentikoos /speels Wil nog altijd was ondanks zijn povere visus! 

En zo zou ik nog wel even door kunnen gaan. 

In zo’n club voel ik mij best thuis. 


UIT DE HISTORIE VAN DE 

“PROBUSCLUB KENNEMERLAND 1985” 

Koog aan de Zaan, januari 2010. Bob Baljet, secretaris 

Op 8 januari 2010 bestaat de “Probusclub Kennemerland 1985” vijfentwintig jaar. 

Dit vijfde lustrum geeft de secretaris de gelegenheid de verslagen van de vergaderingen 

nog eens te doorvorsen teneinde een indruk te krijgen van alle activiteiten over 

deze periode. 

Aangezien de huidige secretaris slechts sinds maart 2007 lid is van het 

illustere gezelschap is hij in staat de geschiedschrijving op een wat 

afstandelijke wijze te doen, namelijk op basis van verslagen, gemaakt 

door vele voorgaande secretarissen. Bovendien heeft hij de mogelijkheid een 

selectie te maken uit een aantal geschriften uit het archief van de “Probusclub 

Kennemerland 1985”, die in dit overzicht konden worden vermeld. De keuzes 

komen geheel voor rekening van de huidige secretaris, ook de mogelijke fouten 

en de misinterpretaties. Om hem te behoeden voor te veel fouten hebben twee 

leden, te weten Jules Steegmans en Egbert Horstra het manuscript bestudeerd 

en van hun kanttekeningen voorzien. 

Op 11 december 1984 was er een vergadering bij Jules Laane thuis, waarbij hij 

Mar van den Houten, Wim Droogleever Fortuyn, Wil Wijnberg en Niek van 

Minnen had uitgenodigd. Er was voorwerk gedaan zodat het gezelschap 

beschikte over een notitie van de Probusclub Delft. In deze notitie staan 

lezenswaardige zaken over het ontstaan van Probusclubs in Engeland en 

informatie over andere mondiale activiteiten. Teneinde een ieder over deze 

informatie te laten beschikken is de notitie hierbij integraal overgenomen 

(met uitzondering van een aantal verouderde adressen): 


27

Ontstaan en Doelstellingen van Probus-Nederland 1985 

Op verzoek van een aantal leden uit verschillende Probusclubs hier te lande is in 

de navolgende beschouwing enige informatie over het ontstaan en de 

doelstellingen van Probus-Nederland bijeengebracht. Veel ervan zal u reeds 

bekend zijn; wellicht echter staat er ook nog enig nieuws in voor u. Het Probuscontactcentrum 

vond het een goede gedachte dit overzicht aan u te doen 

toekomen, tezamen met de gecorrigeerde en bijgewerkte adressenlijst van de tot 

nu toe bij het centrum aangemelde Probusclubs. 

H.W. Herwig 

G.G. Kunz 

DE NAAM “PROBUS” 

De naam “Probus” is noch ontleend aan die van de heilige die in de tweede helft 

van de vijfde eeuw in Cornwall leefde en aldaar, circa 60 kilometer ten westen 

van Plymouth een klooster met kerk stichtte, noch aan die van een Romeinse 

keizer uit de derde eeuw. Het, op zijn minst twijfelachtige, verband tussen een 

Nederlandse Probusclub en de Cornwallse Probus werd gelegd door de secretaris 

van de eerste Nijmeeg se club die de groeten van zijn clubgenoten neerschreef in 

het gastenboek van de monumentale kerk in Probus. Nieuwsgierige bezoekers 

van dit monument bra ken zich sedertdien nog steeds het hoofd over het verband 

tussen de Keltische en de Karolingische vroege christengemeenten. Maar 

evenzeer ontbreekt er enig verband tussen de Romeinse keizer die van wege zijn 

gestrengheid door zijn eigen krijgslieden werd vermoord en onze vredelievende 

organisatie van zeventien eeuwen later. “Probus” is een moderne 

lettersamenvoeging van ”'The association of retired PROfessional and BUSiness 

men in localised clubs throughout the world”, met derhalve twee aanduidingen 

van herkomst van Probusleden. Deze naam ontmoette in de eerste Nederlandse 

Probusclub - die van Delft- bij haar oprichting nogal wat bedenkingen, 

aangezien deze zo weinig houvast bood aan de “lading” die ermee gedekt moest 

worden. Mocht ook u nog enige moeite hebben met deze, inmiddels aardig 

ingeburgerde, naam dan geven wij u in overweging een “klassiek” woordenboek 


op te slaan bij “Probus”. On getwijfeld zult u daarna volkomen vrede hebben met 

deze naam, zo kunnen wij u uit ervaring verzekeren. Sinds deze lectuur in Delft 

was geraadpleegd werd in geen enkele toonaard meer kritiek op de naam 

vernomen. 

ONTSTAAN IN ENGELAND 

In de Rotaryclub van Welwyn Garden City, een Londense forenzenplaats, werd 

in 1965 de gedachte geopperd ter plaatse een lunchclub voor gepensioneerden op 

te richten. Organisatie van bijeenkomsten voor de vele, ter plaatse woonach tige, 

forenzen leek zinvol. Immers, in hun ‘actieve’ jaren hadden zij tijd noch 

gelegenheid veel sociale contacten op te bouwen en te onderhouden. Na hun 

pensionering evenwel zou daaraan wellicht wel behoefte bestaan. De enthousiaste 

reacties van de door Rotarian Fred Carrihill uitgenodigde 33 oud-forenzen 

bevestigden de juistheid van het vermoeden dat er bij oud- forenzen wel degelijk 

behoefte bestond aan nieuwe en regelmatige contacten met lotgenoten in hun 

woonplaats. Het gevolg was dat werd.opgericht de ‘Campusclub’, genoemd naar 

de vergaderruimte in Welwyn Garden City, met een aanvankelijk ledental van 

45 personen. Een jaar later nam rotarian Harold Blanchard van de Rotaryclub 

Caterham in Surrey, die van de lunchclub in Walwyn Garden City had gehoord, 

het initiatief ook in zijn forenzenplaats een soortgelijke club op te richten, die de 

naam “Probusclub” kreeg. De geestdrift van de leden van deze eerste lunchclubs 

trok de aandacht van rotarians uit de omgeving. Ook hun clubs namen 

initiatieven tot sponsoring van Probusclubs in hun clubgebieden. Zo groeide het 

aantal Probusclubs in Groot-Brittannië in nog geen tien jaren uit tot, naar 

schatting, achthonderd clubs in 1975 toen wij in Nederland voor het eerst kennis 

maakten met dit enthousiast gebracht en zinvolle communityservice-project van 

Britse Rotary clubs. De aanduiding “naar schatting” laat ruimte voor wat het 

aantal be treft. Het konden er ook best negenhonderd of duizend zijn: men wist 

dat niet precies. Men wist alleen af van het bestaan van een enkele Probus-buurclub. 

De besturen van die buurclubs kwamen een maal per jaar bijeen om 

plan nen en ideeën met elkaar uit te wisselen. Een organisatie zoals bij de Ro tary, 

met gouverneurs en districten, werd bewust van de hand gewezen. Evenmin was 


29

er belangstelling voor een gecentraliseerde organisatie, die alleen maar kostbaar 

zou zijn. Probusclubs zijn immers,zoals de naam al zegt, nadrukke 1ijk lokaal 

georiënteerd op eigen onderlinge contacten! Toch bestond er wel enige 

belangstelling voor en behoefte aan informatie over en weer aangaande de 

ontwikkelingen van het “instituut” Probus. Daar om ging men, in het laatst van 

de jaren ‘70, over tot oprichting van het ‘Probus Information Centre’, met als 

stimulerende initiatiefnemer Rotarian Ralph D.Harper, 15 Lower Shepley Lane, 

Bromsgrove, Worcs. In 1980 verscheen het eerste nummer van ‘Probus News 

Letter’, waarin onder meer aandacht werd ge vestigd op de mogelijkheid speldjes 

e.d. van Probus te bestellen. Tevens werd daarbij de aandacht gevestigd op een 

“Probus Diary and National Direc tory of Probusc1ubs”; deze worden op 

bestel1ing vanuit Enge1and ge1everd. 

ONTSTAAN IN NEDERLAND 

De districtscommissie Community Service van Rotary in district 160 R.I. 

(Zuid-Ho1land), waaraan de eerste ondertekenaar van deze brief in de eerste 

helft van de jaren ‘70 voorzitter was, besprak op zekere avond de kwalijke 

gevolgen van vereenzaming, een kwaa1 die in deze tijd hand over hand lijkt toe 

te nemen. Zouden, zo werd gesteld, de slachtoffers van deze kwalijke gang van 

zaken niet geho1pen kunnen worden door de meer dan tienduizend goedwillende 

Nederlandse rotarians? In diezelfde tijd organiseerden de twee Delftse 

Rotaryclubs een symposium over ‘Vereenzaming in de Prinsenstad’. Op deze 

bijeenkomst sprak, onder anderen, prof. J.H. van den Berg, de auteur van 

‘Metabletica’ (Leer der maatschappelijke ver anderingen), die er op wees dat 

vereenzaming, met name bij de ouder wordende mens, ontstaat door het minder 

vlot kunnen inspelen op nieuwe intermenselijke verhoudingen. Duidelijk werd 

daarbij ook,dat de vereenzaamde mens nauwelijks meer door goedwillende leken 

kan worden geholpen. De kwaal van de vereenzaamde mens staat het met 

anderen in contact komen in de weg. Maar: als de vereenzaamde mens dan niet 

meer door leken kan worden geholpen, zijn er dan toch mogelijkheden om de 

dreigende groei van de kwaal der vereenza ming tegen te gaan? Als de curatieve 

weg voor leken te moeilijk is, is er dan een preventieve weg? Want voor velen 


estaat bij het ouder worden de drei ging te vereenzamen. De in voorgaande 

regels genoemde Rotary-commissie zag geen mogelijkheden haar communityservice-project 

tot een uitvoerbaar plan voor de clubs te ontwikkelen. Het leek 

alsof het plan zou moeten worden bijgezet bij de diverse onuitvoer baar gebleken 

goede voornemens. Tijdens het bezoek evenwel van Engelse rotarians aan de 

Rotaryclub Delft -Vrijhof vertelde Herwig zijn gasten uit Chislehurst over een en 

ander, zoals in het voorgaande summier werd aangegeven. Als antwoord wees de 

Engelse gast op zijn revers waarop, naast zijn Rotaryspeldje, nog een insigne was 

geprikt:”That’s Probus !” Die opmerking op zichzelf zei Herwig niets,maar bij 

verder ”praten” bleek dat enige jaren daarvoor in Engelse Rotarykring 

soortgelijke ge sprekken hadden plaatsgevonden. Gepensioneerde en 

rentenierende forenzen in de voorsteden van Londen misten de sociale contacten, 

die zij in hun werkkring in ruime mate hadden, na hun terugtreden uit actieve 

dienst heel sterk. Vroeger hadden zij nooit tijd gehad veel aandacht te besteden 

aan hun medeplaatsgenoten en nu die tijd er we1 was misten zij de mogelijkheid 

contacten te leggen met hun mede-inwoners. Deze discussies hadden ertoe geleid 

dat enige Rotaryclubs besloten tot sponsoring van clubs van gepensioneerden: de 

Probusclubs. Na uitvoerige informatie over de Britse Probusclubs te hebben 

ingewonnen, publiceerde de districtscommissie Community Service in het 

Rotary-maandblad een artikel (Rotary Nederland nr. 3 van oktober 1976) 

waarin zij de Rotary clubs opwekte de sponsoring van een Probusclub in hun 

clubgebied ter hand te nemen als nieuw en zinvol gebleken community-service 

project. Hier en daar in Rotaryclubs sloeg de gedachte aan en werd besloten dit 

nieuwe project ter hand te nemen. Ongetwijfeld koos elke club haar eigen 

methode om kandidaten voor een op te richten Probusclub bijeen te brengen. 

Hieronder volgt een korte weergave van de gang van zaken bij de oprichting van 

de eerste Probusclub in Nederland: die van Delft Dit “ter leering ende 

vermaak”. 


31

AANZET TOT OPRICHTING 

In het voorjaar van 1977 werd tijdens een clublunch van de Rotaryclub Delft- 

Vrijhof het plan geopperd tot sponsoring van een Probusclub over te gaan. Er 

bleek zowel enthousiasme als scepticisme voor de idee te bestaan. Er re zen 

vragen: zijn zulke clubs niet typisch afgestemd op Britse verhoudingen, in een 

land waar ieder zichzelf respecterend mens zijn club heeft; is in ons land wel 

eenieder zo verlangend naar sociale contacten? Het was uiter aard niet mogelijk 

deze vragen met zekerheid te beantwoorden. Maar al zou slechts de helft van de 

voor zo’n nieuwe club in aanmerking komende perso nen positief reageren,dan 

was het toch voor die 50 procent al de moeite waard naar verwezenlijking te 

streven. 

Voorstanders van het Probusproject kregen de kans pogingen te ondernemen om 

het plan tot uitvoering te brengen. Drie rotarians uit de genoemde club kregen 

het verzoek het voortouw te nemen en aan alle clubgenoten werd ge vraagd 

namen en adressen van mogelijke kandidaten voor het lidmaatschap van een 

Probusclub aan dit driemanschap op te geven. 

Moeizaam kwam zodoende een lijstje tot stand met de namen van twaalf personen. 

Het driemanschap stelde met zorg een uitnodigingsbrief op rotary papier 

op,die aan de twaalf werd verzonden. In dit schrijven werd het plan uiteengezet 

en werd gevraagd om,indien er belangstelling bestond voor de daarin 

uitgesproken gedachte, zulks aan het ondertekenende driemanschap te willen 

berichten. Er werd daarna een informatieve eerste bijeenkomst be legd met de 

drie rotarians en acht van de twaa1f aangeschrevenen, die spontaan positief 

hadden gereageerd. Deze kandidaat-Probusleden van het eerste uur waren allen 

even geïnteresseerd in het plan tot oprichting van een club en verklaarden zich 

bereid in hun kennissenkring uit te zien naar nieuwe namen en adressen,opdat 

een tweede informatieve bijeenkomst zou kun nen worden gehouden. Het 

resultaat was dat er inderdaad nieuwe namen en adressen binnenkwamen. Aan 

de gegadigden werd een vrijwel identieke uitnodi gingsbrief werd toegezonden 

als aan de eerste twaalf was gestuurd. Deze brief was ondertekend door het 

driemanschap en de acht Probuskandidaten van het eerste uur. Nog eenmaal 

werd deze procedure gevolgd en tijdens de derde informatie bijeenkomst werd 


overeengekomen dat tot oprichting van een veertiendaagse lunchclub zou 

worden overgegaan. Er werd een geschikte lokaliteit voor de lunchbijeenkomsten 

gezocht en gevonden. Aldus was voldaan aan twee essentiële voorwaarden voor 

een Probusclub: vaste tijd en plaats van samenkomst. Het Rotary-driemanschap 

nam op zich het voorlopige bestuur van de Probus club i.o. te verzorgen en voor 

de eerste drie á vier bijeenkomsten voor sprekers te zorgen,gerekruteerd uit de 

Rotary-gelederen. Met een start van 25 Probusclubleden was het voor velen van 

hen aanvanke lijk niet eenvoudig de bij elkaar behorende namen en gezichten te 

ont houden. Als bijzonder waardevol werd het daarom ervaren elke clublunch 

opnieuw te beginnen met een roll-call,waarbij een ieder op de beurt zijn naam 

en functie of vroegere functie noemde. (Nieuwe 1eden die later tot de Probusc1ub 

toetraden,missen deze wijze van kennismaking en hebben dan ook wel eens 

moeite de juiste namen bij de bijpassende personen te noemen. Dit is een punt 

om in elke club wel aandacht aan te besteden). 

Over de ontstaansgeschiedenis van de Delftse Probusclub anno 1977 - intussen 

met haar veertig leden het eerste lustrum dus al weer twee jaar achter de rug 

hebbend - nog het volgende. Na een maand of drie,vier stelde het voorlopig 

driemanschapbestuur een bestuur uit de eigen Probuskring voor, waarmede de 

fase der voorbereiding werd afgesloten. Het Rotary-driemanschap verklaarde 

desgevraagd graag lid van de Probus club te worden en het is dat tot heden met 

vreugde gebleven. Inmiddels werd in 1981 een tweede Pro busclub in Delft 

opgericht. 

ENIGE WENSELIJKE VASTE REGELS 

Elke Probusclub die statuten of een reglement wenst dient deze zelf op te stellen. 

Er bestaat namelijk geen raamwet; er zijn wel voorbeelden van reglementen zoals 

die hier en daar door de clubs zelf zijn ontworpen. Toch zijn er wel enkele 

spelregels,die in hun uitgangspunten door elke Pro bus club gevolgd zouden 

moeten worden wil de grondgedachte van Probus niet verloren gaan en wil 

worden voorkomen dat het goed functioneren verzandt. In het voorgaande 

werden reeds twee van die wenselijke regels genoemd: 

1. Kom regelmatig bijeen op een vaste plaats en een vaste tijd! Het zijn re gels die 


33

min of meer als vanzelfsprekend moeten worden beschouwd. Toch is een enkele 

opmerking hierover wel op haar plaats. Het regelmatig bijeen komen in een juist 

gekozen frequentie is essentieel om de doelstelling, het bouwen aan en het 

onderhouden van vriendschapsbanden, te bereiken. Sommige clubs hebben van 

meet af aan een frequentie van eens in de drie weken of eens in de maand 

ingesteld. De ervaring heeft echter geleerd dat een frequentie van eens in de twee 

weken of tweemaal per maand de meest ideale is. Houdt men een geringere 

frequentie aan dan wordt de tus sentijd waarbinnen men zijn clubvrienden 

ontmoet als men een maal verhin derd is, direct zes of acht weken. Door zo’n 

lange tussenpoos kan het aan leggen of verstevigen van vriendschapsbanden 

worden bedreigd. 

2. Alleen op uitnodiging worden nieuwe leden toegelaten tot een Probusclub. 

Het bestuur van een club nodigt het nieuwe lid pas uit,nadat de kandidaat nog 

onkundig van zijn mogelijke uitnodiging voor het lidmaatschap - gedu rende 

twee of drie weken heeft “voorgehangen”, in welke periode alle leden de 

gelegenheid moeten hebben eventuele bedenkingen tegen de kandidaat 

schriftelijk aan het bestuur kenbaar te maken. Een grote zorgvuldigheid bij het 

aantrekken van nieuwe leden is geboden. Worden geen bedenkingen ingediend,dan 

kan de uitnodiging voor een eerste kennismaking als gast en een 

daarop volgende en aansluitende toetreding als lid van de Probusclub worden 

geëffectueerd. Indien er bij het bestuur ook maar één bezwaar wordt ingediend 

dan moet de kandidatuur als vervallen worden beschouwd, tenzij het bestuur de 

aangevoerde bedenkingen niet relevant acht. In een dergelijk geval zal het 

bestuur met de bezwaarmaker overleg moeten plegen om mogelijke intrekking 

van de bezwaren te bewerkstelligen. Slaagt men daarin niet, dan is een 

onverbidde lijke afwijzing van de kandidaat noodzakelijk aangezien immers in 

een club als Probus de vriendschap zou worden geschaad door een lankmoediger 

houding tegenover de kandidaat. Daarom ook is het zo noodzakelijk dat de 

kandidaat geen kennis draagt van zijn voordracht voor het lidmaatschap. 

3. Van harte wordt ook aanbevolen dat het clubbestuur, naast de regelmatige 

clublunches ( c.q. clubochtenden, -diners, of -thee’s) af en toe ook andersoortige 

bijeenkomsten organiseert, zoals excursies naar bezienswaardigheden, 


tentoonstellingen en concerten. Een goede gewoonte is het deze uitstapjes, b.v. 

na afloop van de clubbijeenkomst, te organiseren met de dames der leden. 

Dergelijke korte of langere uitstapjes met de dames blijken een goede ge legenheid 

te bieden om de “fellowship” te bevorderen en groeiende “luiheid” bij vele 

“ouderwordenden” ten aanzien van het bezoeken van musea e.d., tegen te gaan. 

Voor wat betreft het lidmaatschap en de clubactiviteiten dient ook nog een 

opmerking te worden gemaakt ten aanzien van damesleden van Probusclubs. In 

Engeland is Probus een mannenclub die incidenteel activiteiten organi seert 

waartoe hun dames worden geïnviteerd. In Nederland is van meet af aan in tal 

van clubs de mogelijkheid geopend ook dames,na pensionering uit hun 

werkkring, uit te nodigen als lid van de Probusclub toe te treden. Probusclub 

Delft 1977 staat ook open voor damesleden,maar verbond daaraan de restrictie 

dat eerst dan tot uitnodiging van dames voor het lidmaatschap zou worden 

overgegaan als er minstens drie serieuze kandidaten tege lijkertijd zouden kunnen 

worden uitgenodigd. Een situatie waarin de club met dertig of veertig leden van 

het mannelijk geslacht een of twee dames leden zou tellen, kwam ons èn voor die 

dames èn voor de heren minder aan trekkelijk voor. Zo ontstond de situatie dat 

Probusclub Delft 1977 geen dames en Probusclub Delft 1981 wel enkele 

damesleden telt. 

4. Van geheel andere aard,maar naar ervaring niet minder nuttig, is de 

grondregel dat jaarlijks van bestuur wordt gewisseld. De in Rotary gebruikelijke 

regel dat in elk geval het voorzitterschap jaarlijks in an dere handen overgaat, is 

ook voor de Probusclubs van betekenis. Voor het secretariaat en het 

penningmeesterschap kan worden gewerkt met een zittings periode van twee of 

drie jaar, maar liever geen langere periode. 

De het best hanteerbare formule voor de bestuurssamenstelling is die van een 

bestuur met een voorzitter, een inkomend voorzitter en een oud-voor zitter, een 

secretaris en een penningmeester, alsmede een adjunct-be stuurslid dat in geval 

van ziekte of verhindering voor de twee laatstge noemde functionarissen als 

waarnemer kan optreden, en eventueel een programmacommissaris of 

excursiecommissaris. Ook deze laatstgenoemde func ties zouden niet langer dan 

twee of drie achtereenvolgende jaren door hetzelfde lid vervuld dienen te worden. 


35

Regelmatige” wisseling van de wacht” in het bestuur is van groot belang om de 

gewenste frisheid met steeds weer nieuwe ideeën en initiatieven te behouden. 

PROBUS IN ANDERE LANDEN 

Helaas beschikken wij niet over recente en betrouwbare cijfers voor wat be treft 

het aantal clubs en het aantal clubleden van Probus mondiaal bezien, maar een 

voorzichtige schatting uit 1982 noemt meer dan duizend clubs met zo’n 35 a 

40.000 leden. Een respectabel en verheugend aantal,wanneer we bedenken dat 

rond twintig jaar geleden nog de eerste Probusclub moest worden opgericht. Van 

het genoemde aantal zijn er ruim 700 in Groot-Brittannië, Ierland en de Kanaaleilanden, 

rond 200 in Australië en Nieuw-Zeeland, ruim 70 in Nederland en 

sedert verleden jaar ook de eerste in België, te weten in Antwerpen. Voorts 

worden in een opsomming van het Probus Centre South Pacific ook Canada, 

Zuid-Afrika en Malta genoemd als landen waar Probusclubs werden opgericht. 

Nog dit jaar misschien, anders volgend jaar zullen hoogstwaarschijnlijk ook in 

West-Duitsland de eerste Probusclubs door de aan ons land grenzende Rotarydistricten 

worden gesteund en bege leid. 

Hoewel elke Probusclub autonoom is, is er toch ook sprake van enig onder ling 

verband dat het eerst vorm kreeg door de oprichting van het Engelse Probus 

Information Centre; 15 Lower Shepley Lane, Bromsgrove, Worcs, U.K. waar 

Probusspeldjes en andere Probusattributen verkrijgbaar zijn en waar een Probus 

News Letter wordt verzorgd die onregelmatig wordt gepubliceerd. Het Centrum 

geeft ook een ‘Probus Diary’ uit, met gegevens omtrent Britse en buitenlandse 

clubs. Ook in Double Bay, N.S.W. 2028, Australia, P.O.Box 390 werd, enkele 

jaren na Bromsgrove, een Probus Information Centre South Paci fic opgericht, 

dat nieuwe Probusclubs wil stimu1eren en voor enige onderlinge contacten 

tussen de verschillende clubs in dit deel van de wereld wil zorgen. In ons land 

werd, eveneens enige jaren geleden, een Informatiecentrum opge richt na 

uitvoerig overleg tussen vele Probusclubs in den lande. Deze ac tiviteit werd 

gedurende die jaren verzorgd door enkele bestuursleden van de Delftse 

Probusclub. Bij de oprichting van dit centrum werd afgesproken dat de 

werkzaamheden daarvoor - populair gesteld “de nationale brievenbus”- elke 


twee of drie jaar (onderling overeen te komen) door een andere Probusclub 

zullen worden verzorgd. 

Tot zo ver de notitie. 

Jules Laane schreef in december 1984 een verslag van de bijeenkomst bij hem 

thuis. Er werd besloten de eerste formele vergadering op dinsdag, 8 januari 1985 

in restaurant “Dreefzicht” in Heemstede te houden. Op dat moment waren er 

negen leden. De acht aanwezigen waren respectievelijk W.J.M. (Wout) van 

Dortmond, mr W. (Wim) Droogleever Fortuyn, drs M.B. (Mar) van den 

Houten, J.C.M. (Jules) Laane (voorzitter), N. (Niek) van Minnen, mr F.D.J. 

(Fer) Theyse (secretaris), Th.J.B.M. (Theo) Westerwoudt (penningmeester) en 

mr W.J. (Wil) Wijnberg. O. (Okky) Wiemeyer ontbrak, daar hij in het 

buitenland vertoefde. De notulen van deze bijeenkomst zijn weergegeven op de 

pagina’s 2, 3 en 4 van het boekje “Twintig jaar Probusclub Kennemerland 1985” 

van Hans Smit, Ernst Offerman en Jules Steegmans in 2005. Gemakshalve 

wordt hier naar dit boekje verwezen. Uit het verslag van de bijeenkomst van 5 

februari 1985 bleek dat er werd besloten tot een installatiediner in oktober 1985 

en dat er 15 Probusspeldjes en 15 Probusdassen besteld zouden gaan worden. 

Op de bijeenkomst van 6 augustus 1985 was de club al uitgebreid met drs J.L. 

(Joop) La Gro, voorgedragen door Wim Drooglever Fortuyn, W.J. (Wim) 

Hulshof, voorgedragen door Jules Laane, J.C. (Joop) Schreuder voorgedragen 

door Mar van den Houten, prof. ir. W. (Willem) Schut (afwezig), W. (W) 

Schwellengrebel (afwezig). Mr J.M. (Hans) Henning uit Amsterdam was als 

gast aanwezig om kennis te maken met het Probuswerk. Hij ging proberen in 

Amsterdam een Probusclub op te richten. Hans werd gedurende vele jaren als 

“buitenlid” gekwalificeerd. Op 3 september 1985 kwamen D. (Dick) de Boer en 

ir C. H (Cor) Kleemans, beiden voorgedragen door Mar van den Houten, erbij. 

Op 1 oktober kwam A.W. (Arie) Fries er bij. Op 5 november 1985 vond het 

installatiediner, met de partners, plaats in “De Uitkijk” in Bloemendaal plaats. 

Bij dit diner waren bestuursleden van Probusclub Kennemerland I en de Rotary 

Heemstede uitgenodigd. Per 3 december 1985 zou er niet meer in Dreefzicht 

vergaderd worden maar in Roozendaal te Overveen (aan het einde van de 


37

Zijlweg). Op 7 oktober 1986 traden dr A. (Arie) Meesters en mr J. J. (Joop) 

Meysing aan. Op 4 november 1986 gaf A. (Aart) Boon te kennen lid te willen 

worden. Per januari 1987 werd Niek van Minnen secretaris en Joop Schreuder 

penningmeester. Niek zou het bestuurslid met veel dienstjaren worden 

(secretaris 1987 t/m 1995 en in 2003). Drs J.A. Picard, bedrijfsarts, was op 5 

januari 1988 gastspreker. Hij werd, na een besluit op 2 februari 1988, 

uitgenodigd lid te worden. Joop Picard stemde hier mee in en werd het 

eenentwintigste lid (of het twintigste lid als men Hans Henning als buitenlid 

bleef beschouwen). Op 2 februari 1988 werd Hans Henning gefeliciteerd met 

het feit dat “zijn Probusclub in Amsterdam de kinderschoenen ontwassen is en 

met 10 leden thans de pubertijd is binnengetreden”. In een verslag, gedateerd 15 

februari 1988 (onder het verslag staat 1985! maar dat is een vergissing), van de 

hand van Jules Laane, gaf hij zijn persoonlijke visie over de eerste drie jaar van 

de Probusclub Kennemerland 1985. Dit verslag wordt hier gereproduceerd: 

Het zal 60 jaar geleden zijn dat ik mij voor het eerst aan een jaarverslag heb 

bezondigd. Ik was toen lid van een grote chris telijke jeugdorganisatie in mijn 

geboorteplaats, waar het gewoonte was dat elke afdeling van 20 à 30 jongens - toen 

“knapen” ge naamd - jaarlijks een feest vierde. Op dat feest moest de z.g. secretaris 

een jaarverslag leveren. In de ruim 15 jaar dat ik in verschillende functies in die 

jeugdorganisatie heb gewerkt - ik heb er overigens ook mijn vrouw gevonden - zijn er 

zodoende een aantal “verslagen” van mijn hand verschenen, om vervolgens terecht 

aan de vergetelheid te worden prijsgegeven. Zo moge het ook met het volgende 

verhaal gaan, dat geschreven werd om aan een ingeprent jeugdsentiment te voldoen 

en dat bovenal een poging wil zijn, hier en daar een glimlach van herinnering op te 

roepen nu we als Probus club Kennemerland 1985 feestelijk bij elkaar zijn. U wilt 

me dan wel vergeven dat ik mij in dit relaas niet tot het laatste jaar beperk, maar 

bij het eerste begin, begin. Dat was eigenlijk op 11 december 1984. Ten huize van 

Jules Laane kwamen bijeen hijzelf, Mar van den Houten, Wim Droogleever 

Fortuyn, Wil Wijnberg en Niek van Minnen. Er was enige documentatie over het 

ontstaan van de Probus-gedachte in Engeland, en verder veel goede wil om ” iets op 

te bouwen”. Jules schreef in zijn verslag “ diverse ideeën kwamen naar voren waar 


een of meer van ons hun schouders onder kunnen zetten.” Wij zagen ons toen al 

driftig aan het werk om als club iets voor de maatschappij te doen op allerlei gebieden 

waar men aan onze resterende werkkracht en initiatieven behoefte zou hebben. De 

eerlijkheid gebiedt te zeggen dat daarvan bij de club als zodanig niet veel terecht is 

gekomen; wat wel een feit is dat velen onzer als persoon in velerlei organen een rol 

spelen, overeenkomende met hun aanleg en ambities. Na die eerste, officieuze, 

bijeenkomst volgde de eerste formele vergadering op Dinsdag, 8 Januari 1985 in 

restaurant “Dreefzicht” in Heemstede. We waren toen al met 10 man, inclusief 

enkele Rotary leden die het initiatief hadden genomen voor de eerste Probusclub in 

Kennemerland (wij zouden de tweede worden). Maar eigenzinnig als wij zijn, 

weigerden wij collectief als “Kennemerland II” te ope reren en gingen wij ons 

“Probusclub Kennemerland 1985” noemen. En zo heten wij tot op vandaag. We 

kozen een bestuur : Jules Laane zou voorzitter zijn, Theo Wes terwoudt zou 

penningmeester worden en Fer Theyse secretaris. Dat bleef zo tot verleden jaar toen, 

helaas, Fer Theyse ons ontviel en Theo Westerwoudt de portefeuille financiën aan 

Joop Schreuder over gaf. Diens eerste bestuursdaad was, de contributie te verhogen 

( dat bestuurt wat gemakkelijker). Ledental en vergaderfrequentie waren deze jaren 

vaak onderwerp van discussie. Er zijn tenslotte clubs - en er zijn er meer dan 100 in 

ons land - waar van het ledental 40 of 50 bedraagt- en die veel vaker bijeenkomen 

dan wij. Alles heeft zijn voor en tegen. We houden echter vast aan eenmaal per 

maand een lunchbijeenkomst en een maxi mum van 20 man. Dat werd zelfs plechtig 

opgenomen in een geschrift dat “onze statuten” wordt genoemd. Het bevat niet 

minder dan vijf artikelen en werd na aanvaarding door ons al1en op 3 maart van 

het vorige jaar zonder ceremonieel in ons archief bijgezet. We zijn nu gegroeid tot 

formeel 19 leden, plus Hans Henning die even formeel “buitenlid” heet vanwege 

zijn woonplaats Amsterdam maar die we niet zouden willen missen. Ik weet: hij ons 

ook niet. Enkele andere zaken die onze gemoederen bezig hielden waren : met of 

zonder dames? met of zonder Probus I en/of III? Dit gold dan voornamelijk voor de 

enkele succesvolle excursies die we maakten. Bij de installatiebijeenkomst in “De 

Uitkijk” op 5 november 1985, toen we al een jaar op dreef waren, en tijdens ons 

jaardiner op 27 april j.l. was dat punt om zo te zeggen geen punt maar die andere 

keren .…..!!!! Toch hoor je dan achteraf dat iedereen het erg gezellig heeft gevonden. 


39

Die excursies waren een bezoek aan “Meer en Bosch” in Heemstede, een 

molenexcursie in Noord Holland, een bezoek aan de asiels in Haarlem en Zandvoort, 

de Effectenbeurs in Amsterdam en de Distilleerderij De Kuyper in Schiedam. Hoe 

plezierig, nuttig, gezellig, leerzaam deze dingen ook zijn, het accent ligt op onze 

maandelijkse lunchbijeenkomsten. Ik zal die, teneinde niet al te slaapverwekkend te 

worden, niet allemaal in de herinnering terugroepen, maar het is verbazingwekkend 

wat daar in de afgelopen jaren aan de orde is geweest aan luchtige en serieuze tot 

zeer serieuze onderwerpen. Behalve dat deze en gene min of meer uit voerig over hun 

vroegere maatschappelijke werkzaamheden hebben ver teld, hoorden we over een 

veelheid van onderwerpen. Ik noem : Asiels, Haarlemse Hofjes, Geneeskundige zorg 

in Zambia, Beleggen, Admiraal Nelson, Nieuwe ontwikkelingen in de radiologie, 

Kenia, de Antillen, Whiskey (met y of ey ), Perceptie, Albanië, de Vrijmetselarij, de 

Hel van Dante, Euthanasie, de ontwikkeling van de gemeenten in Neder land, 

Vriendschap, het Leerlingstelsel in het bedrijfsleven, Geestelij ke aspecten van het 

ouder worden. Dat geeft een caleidoscopisch beeld van een groep mannen, 

verschillend in afkomst, ambities en maatschap pelijke oriëntatie, maar eenmaal per 

maand bijeenkomend in een sfeer van welwillende kameraadschap, de meesten onzer 

bevrijd van wellicht vroeger aanwezige prestatiezucht, genietend van wat op onze 

leeftijd nog mogelijk is. Mede dank zij een naar het lijkt goede gezondheid. Immers, 

wij zijn statistisch gezien gemiddeld 72,5 jaar oud, en dan is alles wat we nog 

kunnen doen beslist niet vanzelfsprekend. Nog veel meer zou er te zeggen zijn: over 

onze Probusdassen en onze Probusinsignes, over het Nederlandse Probus- 

Informatiecentrum ik ga daar allemaal aan voorbij. Te veel al heb ik gevergd van 

Uw ge duld en van Uw geestelijk absorptievermogen, het lijkt tijd door te gaan met 

ons lichamelijk absorptievermogen. Slechts één ding wil ik nog doen, met een buiging 

naar de dames die wel geacht worden hun eigen echtgenoot te kennen maar de 

meesten onzer nauwelijks; ik zal proberen ten aanzien van een ieder onzer enkele 

korte opmerkingen te maken, op gevaar af dat ik dadelijk daarna de deur wordt 

uitgegooid. De volgorde is beslist willekeurig, alleen de eerste en de laatste waren om 

zo te zeggen door de natuur bepaald. 


Jules Laane 

Een Bourgondisch type, goed in eten en in drank; heeft een onmerkbare wijze van 

leiding geven, is het cement dat de stenen van de club bijeenhoudt. 

Theo Westerwoudt 

Een vriendelijke man, zegt nooit veel, maar zijn aanwezigheid verwarmt; een trouw 

lid, ondanks de handicap van zijn knieën en zijn noodzakelijke wandelstok. 

Joop La Gro 

Een enthousiaste Probus-man; hij vertelde ons over de Hel van Dante of hij er zelf 

geweest was! 

Wim Droogleever Fortuyn 

Een vriendelijke man, één van de eerstelingen. Hij liet zich verleden jaar als 

eerstejaarsstu dent politicologie inschrijven. Hij vertelde gelukkig na het eerste 

trimester dat hij nog niet begrepen had wat politicologie eigenlijk voorstelt. 

Wout van Dortmond 

Ook een aardige man, houdt van dieren en van lekker eten, - maar niet van koken. 

Hij hield ons een keer bezig met ROET, dat hij in zijn le ven op grote schaal gemaakt 

heeft en daarmede heeft geholpen om ons te laten autorijden. Hij hielp daarmede 

ook, het milieu te bederven. 

Willem Swellengrebel 

De Nestor van ons gezelschap, een oud-cargadoor. Hij heeft geen vrede met éénmaal 

per maand bijeenkomen en met het weinige dat hij van het verleden. van een ieder 

van ons te weten kwam - hij blijft een roepende in de woestijn. 

Wil Wijnberg 

Een lid van het eerste uur; hij heeft veel ideeën en invallen als je tenminste begrijpt 

wat hij be doelt. Hij mompelt namelijk nogal in plaats van te spreken en dan is hij 

soms ietwat moeilijk te volgen. 


41

Arie Fries 

Een medicus met nog de vroegere doktersintonatie in zijn stem, een correct mens. 

Aangezien alle medici altijd alles al weten verscheen hij niet later dan op de eerste 

kookles met een schort waarop in grote letters : THE GOOD COOK. 

Hans Henning 

Kwam ooit uit Amsterdam bij ons om te zien hoe een Probusclub werkte - toen wij 

dat zelf nog niet wisten.- Met die wetenschap zou hij een club in Amsterdam 

oprichten. Welnu: die club is er nu. 

Aart Boon 

Een vriendelijke man met een gedegen kennis van het sociale bestel in Nederland en 

in de rest van de wereld. Als hij ergens over begint te spreken geeft hij ook dan 

uitvoerig ervan blijk dat zijn gedegenheid en zijn humor vele onderwerpen kennen. 

Mar van de Houten 

Ook een van de geestelijke vaders - zulke moeders hebben we tenslotte niet- van het 

eerste uur. Hij beijvert zich voor kunst en cultuur in onze maatschappij en is een 

profeet t.a.v. de verantwoordelijkheden die hij vindt dat wij nog moeten dragen. 

Joop Schreuder 

Hij zegt meestal niet veel maar hij is er vrijwel altijd. Hij is geverseerd in 

belastingzaken en heeft - net zoals wij allen - een hekel aan wat “de Fiscus” wordt 

genoemd. 

Joop Meysing 

Een stil water met een diepe grond, de vader van twee Nederlandse literatoren. 

Hij pleegt zich voort te bewegen, lopend achter een enorme pijp, die legt hij evenwel 

uit zijn mond als hij spon taan “Heer Halewyn” gaat declameren - dat moet je 

gehoord hebben.- 


Cor Kleemans 

Een hele kleurenexpert en een halve filosoof; hij probeerde eens, ons uit te leggen wat 

“perceptie” is - we wachten op een vervolg. 

Dick de Boer 

Een oud-onderwijsman, eens werkzaam in het be drijfsleven, nochtans met een 

filosofische inslag. Hij is enthousiast over Probus, en niet alleen over Keizer Probus, 

wiens biografie hij ons eens ter beschikking stelde. 

Arie Meesters 

Een echte onderwijsman dit keer, eens conrector van het Coornhertlyceum. Een 

bescheiden mens met grote belangstelling ook voor onderwerpen buiten zijn 

oorspronkelijke vakgebied. - Een van onze laatste aanwinsten. 

Okky Wiemeyer 

Een van de weinigen onder ons die nog echt werken - geloven we. Een uiterst correcte 

man zo te zien: hij draagt de duurste pakken van ons allemaal en zelfs tijdens de 

kooklessen draagt hij het mooiste huishoudschort. 

Willem Schut 

Naar zijn zeggen maakte hij vroeger draaibankjes, of leerde anderen draaibankjes 

maken. Hij vertelde ons ook een keer hoe dat gaat, helaas, wij begrij pen zijn mopjes 

beter dan zijn colleges. 

Wim Hulshof 

Een oud-marineman, vertelde ons over zijn leven op de Antillen en over Admiraal 

Nelson. Hij is de beste leerling van onze kookcursus en draagt, daar - het bloed 

verloochent zich niet - een schortje met Popeye the Sailorman erop. 

Niek van Minnen 

behoort bij die mensen die altijd anderen in hokjes zitten in te delen - een 

onuitstaanbaar slag. 

Overveen, 15 februari 1988 


43

In januari 1989 werd Dick de Boer voorzitter . In september 1989 werd er weer 

een nieuw lid verwelkomd. Dit was Ir J.M. (Cross) Vercruyse. Cross was lid van 

een Probusclub in Enschede geweest. Op 3 oktober 1989 trad mr J. J. (Joop) van 

der Goes aan. In januari 1990 werd Wim Hulshof voorzitter. In januari 1991 

werd Joop Meijsing voorzitter en Wil Wijnberg penningmeester (Wil Wijnberg 

zou het bestuurslid worden met twaalf dienstjaren als penningmeester). 

In januari 1993 schreef Niek van Minnen “Een droom”. 

Ik wandelde op de Elswoutlaan en naderde het poortgebouw. Wat was daar aan de 

hand? Aan de gevel een groot schild met de P van Probus erop, en in de portiersloge 

zetelde een bejaarde, kennelijk postactieve, zijn maatschappelijke, verantwoordelijke 

functie vervuld hebbende heer, ook al met een omkranste P op de revers. Hij deed 

portiersdiensten en verwees me door naar het hoofdgebouw, dat er nu - na jaren 

verval - weer schitterend bijstond. Ook hier weer de P aan de gevel, en op het 

voorplein een marmeren standbeeld van Keizer Pro bus. Wat bleek toen ik was 

binnengegaan? Vandaag was, dank zij de onvermoeide missionaire gedrevenheid van 

Mar van den Houten, in Kennemerland de honderdste Probusclub tot stand 

gekomen. Dat feit had het mogelijk gemaakt, het landgoed Elswout aan te kopen en 

in te richten als Probus Clubhouse. En wat nu vandaag ging gebeuren was, dat onze 

club in natura zijn bijdrage zou overdragen aan de bibliotheek. Die bijdrage moest 

zo gevarieerd zijn als ons ledenbestand, derhalve gaf ieder uit eigen bezit wat hem 

het meest aangesproken had en dat dus ook iets of bijna-iets over zijn persoon 

blootgaf. En toen begon mijn droom pas goed. Daar kwam Jules Laane aan: heel 

ernstig overhandigde hij “Zonder vrienden kan ik niet” en “Het vergeetwoordenboek”. 

Maar olijk als altijd keek hij weer toen hij er “Onze wijn in het dagelijks leven” aan 

toevoegde, gevolgd door “Een goede afdronk”. Maar hoe kwam “Het wereld 

waterboekje” in zijn tas? Walgend legde hij het opzij. Theo Westerwoudt volgde hem 

met “Een weduwe aan de Amsterdamse beurs” en “Oude aandelen”. 

Dat laatste boek had ook Hans Henning bij zich, maar die stopte het in zijn zak 

terug toen hij zag dat Theo hem voor was. Wel gaf hij natuurlijk zijn andere 

geschenk: “De geschiedenis van het geld”. Daar was Cor Kleemans met “Verf en 

verderf’ en “Waarneming, Licht en Kleur”, om daarna afscheid te nemen met “25 


eeuwen filosofie”.Van grote klasse was ook wat Joop Meijsing had meegebracht: 

“Tacitus. Een biografie” en “Trefpunt Plato. Een filosofische reisgids door de 

oudheid”. Ietwat beschroomd legde hij er ook “De Grachtengordel” bij, om met 

“Schrijvers van de nieuwe tijd” tot de actualiteit terug te keren. Jan van Duijvenbode 

naderde met “Verzamelde versnipperingen”, hij legde verder “The Ship” van Forester 

in de kast. Heel enthousiast was ook Joop la Gro: “Het aardige van de economie” las 

ik, en ook “De cultuur van tevredenheid”. Ook stond hij af: “Geschiedenis van de 

landbouw in Nederland, 1500 tot 1950” - hij wist nu toch alles al wat daarin 

stond. Enige moeite kostte het hem, afscheid te nemen van Dante’s “Inferno” en van 

een nog haast nieuwe “Reisgids voor Italië”. De medici onder ons, Arie Fries en Joop 

Picard, hadden een gezamenlijke bijdrage onder de titel “De apotheek van 

Hippocrates”, en een nog merkwaardiger boek “Dokter, ik heb testikels op mijn 

tenen”. In antwoord op die kreet legde de één erbij: “Dat had je gedroomd”, maar de 

ander: “Natuurlijk genezen”. En bescheiden als altijd legde Joop er nog een gesigneerd 

exemplaar bij van zijn eigen gedichtenbundel “Tussen hemel en aarde”. Wim 

Hulshof leverde zijn “Puzzelwoordenboek” af - als cryptogrammenfan had hij er 

toch geen emplooi meer voor. Ook stond hij af “In dienst van het Koninkrijk” en de 

biografie van zijn grote voorganger Van Spijk: “De lucht in gevlogen, de hemel in 

geprezen”. Maar wat betekende in vredesnaam “Keesje gooien voor H.M. Matroos 

op Hr. M. de Ruijter in Nieuw Guinea”? “Plezier met papier” heette het boek dat 

Okky Wiemeyer aanbood. Hij wierp evenwel een bestraffende blik in de richting 

van de voorzitter toen het boek in zijn hand riep:”Stemverheffing”. Opgewekt kwam 

ook Wim Schut binnen. “De tennisspelers” bood hij aan, alsmede “De maat van de 

techniek” en een “Reisgids voor Frankrijk”. Zijn liefde voor taal en volk van dat 

land bleek ook uit “Het zwart uit de mond van Madame Bovary” ..... “Berlage in 

Amsterdam” kwam natuurlijk van Nico Andriessen; die had ook “Late Baroque and 

Rococo architecture” voldoende bestudeerd om het af te kunnen staan. Hij besloot 

met “De stad als kunstwerk” en “Werken in de bouw”. En daar was Joop Schreuder 

met “Wereldmotor Geld”, en omdat hij al meer wist dan erin stond kwam er ook 

een “Elseviers Belastinggids” bij. Arie Meesters gaf “Bollen en knollen voor huis en 

tuin”, “Biotech” en “Een groene geschiedenis van de wereld”. Hij legde er ook bij 

“Een heer moet alles alleen doen”, waarna Dick de Boer aankwam met “Wij moeten 


45

lachen en huilen”, alsmede met “Filosofie als passie”. Daar was ook Mar van den 

Houten, “In glas gebrand” las ik; met enige pijn overigens stond hij ook af “Over de 

veroordeling van werken van beeldende kunst”, met als ondertitel: “Het vermeende 

bestaan van beoordelingscriteria van beeldende kunst”. Kennelijk zijn z’n eigen 

criteria niet vermeend! Onze huispoliticoloog Wim Droogleever Fortuyn kwam 

binnen, hij was naar gewoonte niet bij de eersten. “Wegen naar de toekomst” had hij 

voor ons uitgestippeld, immers: 

“De geschiedenis gaat door”. En misschien had hij zelf wel geschreven 

“De verdorven democratie”. “Slecht geheugen? Vergeet nooit meer” kwam van Aart 

Boon, die tenslotte zelf zo’n aanmaning nooit nodig heeft Maar twijfels had hij wel 

over “Ons algemeen betwijfeld christelijk geloof’, maar node stond hij af “Lof van de 

politiek” evenals “Een eeuw sociale problematiek” . Tja, en wat je dan allemaal niet 

tegen kunt komen in zo’n droom .... Wie gaf daar nou toch “De puike postbode”, en 

- puiker nog - “De puike pakketpost”? Dat was natuurlijk van Joop van der Goes, 

die zijn liefde voor het minder-prozaïsche liet zien met” 100 Kamerplanten” en 

“Mijn tuin - klein erfgoed”. Wie miste ik nog? ‘t Was Wout van Dortmond. “Dorst” 

las ik eerst, en toen “Mehr Bier” van een Duitse schrijver. De rest voegde hij bij de 

boeken die Wil Wijnberg - onze tweede coryfee van de dierenbescherming - had 

meegebracht En wat die dierenbeschermers allemaal hadden meegebracht.. ‘t Begon 

met “1001 honden” en “1001 paaarden”, “Vogelvrij” en “De paardendief’, “De 

dansende kater” en “Ik weet waarom gekooide vogels zingen”. En wat denkt U van 

“De glimlach van de hagedis”? ‘t Werd erger en erger: “De papegaai, de stier en de 

klimmende bougainvillea” las ik, “Kikker is verliefd” en “Tien Mallemuizen”. Dat 

leek wel het laatste, maar toen haalde Wil nog “Sprekend een dier” en “De hersenen 

van de dinosaurus” te voorschijn. Hij sloot met “De hond in de boekenkast” en 

“De knipoog van het nijlpaard” en eindigde walgend met “Een krat vol dode ratten”. 

Daarop vluchtten wij allemaal naar buiten en rillend ontwaakte ik; 

ik vroeg me af: als jij nou ook eens wat had moeten aanbieden, wat was dat dan 

geweest? En ik dacht, misschien wel “De lof der zotheid” van Erasmus en de 

“Sprookjes van Andersen”. 

Aart Boon was in de jaren 1994 en 1995 voorzitter. Op 3 januari 1995 werd er 

weer een nieuw lid verwelkomd. Dit werd drs H.J. (Henry) Dirksen aangemeld 


door Niek van Minnen. Marinus Baltus (Mar) van den Houten overleed op 

9 februari 1996 op 83-jarige leeftijd (geboren 13 juni 1912). Op 6 februari 1996 

werd gemeld dat Nico Andriessen op 25 januari plotseling overleden was. 

Op 6 februari 1996 werden nieuwe bestuursleden gekozen: Joop van der Goes 

werd voorzitter en Niek van Minnen trad af als secretaris. Henry Dirksen werd 

de nieuwe secretaris. Op 2 april 1996 werd dr H.W.R. (Herbert) Siebbeles 

voorgesteld door Wim Hulshof en Herbert werd in mei lid. Joop van der Goes 

meldde A.J. (Anton) Ganzenboom aan. Hij werd op 4 juni 1996 geaccepteerd. 

Ook op 4 juni 1996 meldde Joop Schreuder E.E.M. (Ernst) Offerman aan. 

Ernst werd lid in juli 1996. 

In april 1997 schreef Niek van Minnen over Probus Kennemerland 1985: 

Als “ jong maatje” van 71 jaar, behorende tot de oprichters van onze club in 1985, 

ben ik sindsdien alleen maar dankbaar geweest dat we die club hebben. Van zes 

man in het begin in 1986 groeide de club in dat jaar uit tot 16 man en het is 

opmerke lijk dat van onze huidige 24 leden er twaalf zijn die in 1986 toetraden en 

dat er nooit een lid zijn lidmaatschap heeft op gezegd. Zij die van ons gingen, gingen, 

helaas, de weg van alle vlees. Bladerend door ca. 

150 vergaderingverslagen vallen allerlei dingen op. Hoe gevarieerd is ons 

ledenbestand : medici, technici, overheidsambtenaren, juristen, economen en 

sociaaleconomen, en wat een veelheid van onderdelen komen aan de orde, meestal 

in geleid door één onzer, soms ook door niet-leden uit onze kennissen- of 

familiekringen. Een paar voorbeelden. Uit de hobbysfeer: modelbouw, grafo-logie, 

glas, paarden, boekbinden, beleggen (is geld maken met geld), Haarlemse Hofjes, 

Griekse kunst. Reislust is er ook nog genoeg, we luisteren en kijken met genoe gen 

naar met dia’s verrijkte reiservaringen in allerlei landen, van Albanië tot Mexico, 

van Israël tot Canada, van Rusland tot de Griekse eilanden, en van Thailand tot 

Zambia. (En dat is lang geen volledige opsomming.) 

Voortvloeiend uit onze maatschappelijke belangstelling zijn er onderwerpen als 

Sociale zekerheid ( nog zeker?), EMU en Euro, problemen in de landbouw, 

politicologie (een onzer studeerde daarin recentelijk nog een aantal semesters in 

Leiden). Maar ook voor wat meer stekende onderwerpen bestaat belang stelling. 


47

We dachten o.a. na over de geestelijke aspecten van het ouder worden, Vrijmetselarij, 

het oneindig kleine en het oneindig grote, onze biologische klok, het bijbelboek Job, 

ethiek in de gezondheidszorg en de laatste vragen. 

We hoorden over Dante en Herman de Man, over Chagall en Eleonora van Aquitanië, 

over Homerus en Cola Debrot. Het ligt natuurlijk vaar de hand dat we niet 

iedere keer lood zwaar bijeen zijn : er wordt ook veel gelachen en er is een borrel op 

de “ jarigen van de maand”, of die er zijn of niet. Iemand noemt onze bijeenkomsten 

“prettig chaotisch” en zelfs dat is er ook genoeg getuige een genotuleerde uitlating 

“We filosoferen hier wel leuk maar het zijn de jongeren die nu de leiding hebben.” 

Notulen, die naast het geheugen van de schrijver de bron voor dit verhaaltje vormen, 

vinden we nuttig en nodig. Voor de onder linge band die je blijft voelen als je een 

keer niet aanwezig kunt zijn, en voor de thuisblijvende dames. We willen een 

mannenclub zijn en blijven,maar we weten dat onze dames belang stelling hebben 

voor wat wij uitvoeren en dat ze dus onze ver slagen lezen. En intussen zijn zij het 

die nu en dan apart bij eenkomen om de contacten te onderhouden met de weduwen 

van de leden die niet meer onder ons zijn. 

Het hele jaar door is de opkomst groot, al moeten er in de va kantiemaanden nog wel 

eens kleinkinderen ontvangen of bezocht worden. We weten dat “afwezig zijn” altijd 

betekent echt verhinderd zijn. We komen ook met opzet maar eenmaal per maand 

bijeen. Een tussentijdse officieuze “Derde Maandag van de maand borrel” moest na 

enkele keren in de ijskast worden gezet. Daar staat hij nog. Beter slaagde ons 

jaardiner met de dames, een hoogtepunt in ons clubleven. Overigens houden we ons 

aan de raad die Probus-Nederland eens gaf : “Houdt Probus simpel”. De gemiddelde 

leeftijd van de acht pioniers in 1985 was 69, dat cijfer was in 1993 75, is ook in 

1997 75. Ons jongste lid is 66 jaar maar we begroetten ook in 1996 een 74-jarige 

die bij een andere club niet welkom was bevonden omdat hij bij al die “ jongere 

ouderen” te oud zou zijn. Met behoud van alle officiële probus-doelstellingen leven 

we, als mannen bij wie de prestatiedrang en de competitiedrift voorbij zijn met de 

woorden die één van onze oud-voorzitters eens formuleerde : “Wij heren in de herfst. 

Na het plichtsgetrouw vervullen van onze levenstaak, blijft ons nu het genieten van 

de vreugde van het leven, de genegenheid van vrienden, de liefde van onze 

gezinsgenoten, de vreugde van de wijn,de genoeglijkheid van gezamenlijke 


maaltijden. En zeker ook de onvergankelijke schoonheid van deze wereld. 

Romantisch misschien ? Och ja, maar toch ook reëel, want we beleven daarbij toch 

ook heel positief de blijvende wer kelijkheid van onze levensdagen. Levensdagen, 

waarvan we soms toch eens het gevoel hebben, dat ze als een droom voorbij gaan. Als 

een ademtocht tussen twee leegten (Omar Kaiyam, 11e eeuw). Dit te kunnen 

aanvaarden, met het sterkende besef van saamhorigheid, geeft ook een gevoel van 

vreugde. Van onder linge erkentelijkheid zelfs. En dat zie ik als grote waarde van 

onze vriendenclub.” 

Wim Hommes werd per januari 1998 voorzitter. Op 3 februari 1998 werd er 

een voorstel ingebracht door Wim Hulshof voor de aannameprocedure van 

kandidaat-leden. Dit voorstel werd zonder discussie door de vergadering 

overgenomen. 

Aannameprocedure van kandidaat-leden 

Een kandidaat-lid wordt eerst aangemeld bij het bestuur i.c. de voorzitter. 

Vervolgens wordt bij geen bezwaar het lid genoemd ter vergadering , onder toelichting 

van de antecedenten van betrokkene. 

Indien na twee weken, volgende op deze vergadering geen bezwaren van persoonlijke 

aard bij de voorzitter zijn ingediend, kan het aanstaande lid in de daaropvolgende 

vergadering ter kennismaking worden geïntroduceerd. 

Indien onverhoopt een bezwaar, als in lid 3 gesteld, zou worden ingediend wordt de 

aannameprocedure, onder geheimhouding, gestaakt. 

Op 24 januari 1999 overleed Joop Schreuder op 77-jarige leeftijd. Op 2 februari 

1999 droeg Henry Dirksen een vrouwelijk kandidaat-lid voor. Op 2 maart 1999 

werd het vrouwelijke kandidaat-lid via het vetorecht van een der leden geweigerd. 

(“De tegenstem was niet gebaseerd op de persoon van de kandidaat, doch op de 

sexe”). Ook op 2 maart hield drs H.H. (Hans) Smit, op verzoek van Arie 

Meesters, een voordracht over het “Studiehuis”. 

Op 2 mei werd gemeld dat Hans Smit wel lid wilde worden. Hans was op 1 juni 

1999 aanwezig als nieuw lid. 

Op 5 december werd Ad Verburg aan de vergadering voorgesteld. Arie Meesters 

kondigde aan te gaan verhuizen naar Woudenberg en was lid-af. In 1999 werd 


49

Wil Wijnberg penningmeester. Op 12 januari 2000 stuurde de penningmeester 

Wil Wijnberg het volgende briefje aan de leden: 

Open brief aan de leden van Probus Kennemerland 1985 

Haarlem, 12 januari 2000 

Afgezien van de gebruikelijke ontijdige afzeggingen heeft de heilsdronk op het nieuwe 

jaar op 4 januari een wat bittere nasmaak gekregen doordat een der leden verzuimd 

heeft zijn bijdrage te betalen. In de afgelopen negen maanden is dit welgeteld de 

zesde keer dat gedane bestellingen niet zijn afgerekend.Het bestuur heeft destijds 

besloten dat dergelijke voorvallen - van incidenten is nauwelijks meer sprake -niet 

ten laste dienen te komen van de clubkas. Enerzijds leidt dit niet tot vergroting van 

de populariteit van de club in het algemeen en van de penningmeester in het 

bijzonder, bij de uitbater en diens personeel. Anderzijds valt niet te vermijden dat 

het risico van annulering en wanbetaling wordt afgewenteld op de tarieven. Het zal 

in de toekomst dan ook steeds moeilijker worden om tegen een redelijke prijs een 

gezamenlijk evenement te arrangeren.Wat het penningmeesterschap betreft, ik kan 

niet verhelen dat ik steeds meer moeite krijg met de gedachte aan een nieuwe eeuw 

vol van eindeloos gezeik over een paar rotcenten, om het maar eens platweg te 

zeggen. 

Indien zich derhalve opnieuw een geval van wanbetaling voordoet zal de club het 

verder moeten stellen zonder penningmeester.In verband hiermee wil ik er op wijzen 

dat nog vijf leden mij contributie verschuldigd zijn. 

Ik wens U beterschap toe. 

Wil Wijnberg. 

Op 19 juli 2000 overleed Willem Drooglever Fortuyn, oud 86 jaar. Op 2 mei werd 

Cross Vercruijsse genoemd als mogelijk nieuw lid en op 6 juni 2000 werd Cross 

Vercruijsse voorgesteld. Hij was al jaren lid van een Probusclub in Enschede. Op 6 

maart 2001 werd prof. mr M.P. Gans genoemd. Per januari 2001 werd Jan van 

Duijvenbode voorzitter. Arie Meesters overleed op 22 april 2001. Op 26 december 

2001 overleed Arie Fries. Oscar (Okky) Wiemeyer overleed, op 89-jarige leeftijd, 

onverwacht op 29 augustus 2001. In januari 2003 werd Hans Henning 

penningmeester. Niek van Minnen werd secretaris en Ben de Wilde voorzitter. 


Op 1 juli 2003 overleed Joop La Gro. Op 7 oktober 2003 was Jules Steegmans 

aanwezig. Hij werd, niet bij naam aangemeld omdat hij was afgewezen bij een 

andere Probusclub vanwege zijn 70-jarige leeftijd. Op 2 december 2003 werd 

gemeld dat Aart Boom was overleden. Per januari 2004 werd Jules Steegmans 

secretaris. Op 6 juli 2004 werd gemeld dat Joop Meysing op 23 juni 2004 was 

overleden. Marco Gans zegde zijn lidmaatschap in september 2004 op. In januari 

2005 werd Ad Verburg voorzitter. Willem Johan Wijnberg overleed op 28 januari 

2005. Op 28 maart 2005 overleed Jules Cornelis Marie Laane. Per januari 2005 

werd Ad Verburg voorzitter. Nicolaas van Minnen overleed op 12 september 2005. 

Per januari 2006 werd Hans Smit secretaris en Ernst Offerman penningmeester. 

In februari 2006 zegde Joop van der Goes zijn lidmaatschap op. Van der Goes 

overleed 13 oktober 2006, oud 89 jaar). Joop Picard overleed 9 maart 2006, oud 

89 jaar. Op 7 maart 2006 vergaderde de Probusclub Kennemerland 1985 voor de 

eerste maal in ‘t Wapen van Kennemerland (De stinkende Emmer). De eigenaar 

van Restaurant Roozendaal, het restaurant dat gedurende vele jaren de zetel van 

Probusclub Kennemerland 1985 was geweest, had het verbruid met het stellen van 

merkwaardige financiële randvoorwaarden. Op 2 mei 2006 meldde Wim Hulshof 

dat Marco Gans was overleden (de notulen vermeldden zijn overlijdensdatum niet). 

Per januari 2007 werd Herbert Siebbeles voorzitter. In februari 2007 meldde Jules 

Steegmans drs E. (Egbert) Horstra, die ook op die vergadering aanwezig was, aan. 

Egbert werd ter plekke lid. Hans Smit stelde op 7 februari 2007 dr B. (Bob) Baljet 

voor als potentieel nieuw lid. Bob was in maart 2007 aanwezig om te melden dat 

hij lid wilde worden. Op 3 april meldde Herbert Siebbeles W.(Wouter) Ingwersen 

(geb. 15-12-1926) aan. Wouter werd op 3 juli aanvaard. Mr A. (Lex) Dortland 

werd op 2 oktober 2007 als lid aanvaard. Op 4 november 2008 werd Cross 

Vercruyse herdacht (het overlijdens-bericht vermeld echter de overlijdensdatum niet). 

Henry Dirksen overleed op 26 december 2007. 

Op 10 januari 2008 hield de voorzitter, Herbert Siebbeles, 

de volgende speech: 

Onze Probusclub is opgericht in 1985 en derhalve 23 jaar oud. Een periode, lang 

genoeg om enige reflectie toe te passen op deze plechtige, doch ook feestelijke jaarlijkse 


51

ijeenkomst. In 1977 werd de eerste Probusclub in Nederland opgericht. Thans zijn 

er 375 clubs met 10 000 leden: 66 gemengde clubs, 9 vrouwenclubs en 312 

herenclubs. Probus is een afkorting van Retired Professional and Businessmen. In de 

huidige maatschappij is de zogenaamde subcultuur sterk ontwikkeld. Men wordt lid 

van een club om uiteenlopende motieven. Dienstbaarheid is het motief bij de 

zogenaamde serviceclubs. Het beoefenen van een gerichte activiteit, zoals golfen, 

vissen, biljarten, modelbouwen, schilderen, quilten, musiceren en noemt U maar op, 

kan de behoefte aan lidmaatschap van een club verklaren. Er zijn ook clubs zonder 

duidelijke doelstelling, noem het borre1clubs, waar de angst voor eenzaamheid en 

het verlangen naar “mantelzorg”een drijfveer voor het lidmaatschap zijn. En met 

het ouder worden dreigt het sociale element. De vergrijzing wordt ook in de politiek 

als zorgelijk en bedreigend beschouwd. Edoch, hier mag. de subjectieve beleving van 

eigen leeftijd een bemoedigende rol spelen. Een bekende filosoof heeft eens gezegd: 

“Age is a matter of matter of mind, when you do not mind, it does not matter”. De 

doelstelling van het Probisme is echter ook omschreven, het is geen erecode en 

probanten worden niet beëdigd, maar toch ..... Het bevorderen van saamhorigheid 

en vriendschap van geheel(of nagenoeg geheel) postactieven die een maatschappelijk 

verantwoordelijke functie hebben vervuld en die ieder vanuit een persoonlijke, 

intellectuele en maatschappelijke achtergrond waarde hechten aan het rege1matig 

ontmoeten van elkaar, waarbij onderlinge hulpvaardigheid, verbreding van kennis 

en interesse, verruiming van inzicht alsmede ontspanning bindende elementen 

vormen. Op deze formele tekst is wel wat af te dingen, maar ieder voor zichzelf moet 

maar uitvinden of hier momenten van herkenning aanwezig zijn.Innovatie en 

transparantie vormen de kernbegrippen in de huidige maatschappij. Dat geldt ook 

voor onze club. Na een periode van een zekere- overigens alleen kwantitatieve - 

terugval, groeien en bloeien we weer. Het in korte tijd begroeten van tenminste vijf 

nieuwe leden is een heuglijk feit en ging gepaard met een wederkerige zg. rol-call , 

waarbij de club zich presenteert aan het nieuwe lid. Deze rol-call had een diepere 

betekenis, dan alleen onszelf voorstellen: een soort persoonlijke bewustwording van 

het eigen leven. Men werd zenuwachtig en moest in een split -second beslissen, welke 

essentie uit zijn leven hij in 30 seconden wou prijsgeven. Het gaf leuke momenten, 

onze senior, Hans Henning, die met een stalen gezicht meldde dat hij in het laatste 


jaar van de oorlog geboren is. Vertwijfeling alom bij het aspirant lid: ‘Hij ziet er 

toch een beetje oud uit voor iemand uit 1945. Gelukkig maar dat Geert Mak 

onlangs het jaar 1918 uitvoerig belicht heeft. En dat je als burgemeester ook nog 

psycholoog kan zijn, mocht tot verwarring leiden. En als Jan van Duijvenbode 

meldde dat hij scheepsbouwer is, zag je tekort aan historisch besef bij het kandidaatlid, 

zo van ... de scharensliep en de klompenmaker bestaan toch ook niet meer. 

Alvorens onze nieuwe leden te verwelkomen, wil ik gaarne stilstaan bij het overlijden 

van Henri Dirksen. In de Probusclub is het ook een “va-et-vient”. Hij was ernstig 

ziek maar hij kwam nog vrij rege1matig op de club. Naast Kapitein ter Zee arts, een 

in Nederland unieke combinatie met het beroep van dermatoloog, was hij, zoals de 

familie het in de annonce het uitdrukte “gewoon een aardige vent en levensgenieter”. 

Hij werd in onze kring zeer gewaardeerd en heeft serieus geprobeerd het eerste 

vrouwelijke lid in onze club te introduceren, hetgeen (voorlopig) mislukt is.Toen 

Columbus in 1492 voelde dat hij met het admiraalsschip Santa Maria de Nieuwe 

Wereld naderde zond hij uit zijn multiculturele en multireligieuze, multi-etnische 

bemanning, toevallig een Duitse matroos als uitkijk de mast in. En op een gegeven 

moment riep deze uitbundig:”Dort land”.Lex we zijn blij dat je er bent en natuurlijk 

ook een hartelijk welkom voor je partner Boudi, een moderne vrouw die nog full 

speed de Hollandse Academie voor Wetenschappen in Haarlem leidt. 

Circa tweederde van de Nederlandse bevolking zit ‘s avonds voor de TV, maar 

weinige beseffen dat als Egbert Horstra de kraan dicht draaide het beeld duister 

wordt. Egbert welkom in ons midden en natuurlijk ook je charming lady, Richarda, 

wat een mooie naam. Tegenwoordig leren geneeskunde studenten veel sociale 

vaardigheden, maar helaas weinig anatomie meer, sinds Bob Baljet met emeritaat 

gegaan is. Maar wij zijn gelukkig met deze anatoom in ons midden, hij heeft al 

twee lezingen gehouden. Bij de laatste, over de Anatomische les, raakte de voorzitter 

in staat van opwinding, omdat hij zich weer terug zag in de tijd van de snijzaal. 

Bob ook jij en je lieftallige Guda welkom in de club. 

Inherent aan een Probusclub is het hebben o.a. van audiovisuele beperkingen. 

Wouter Ingwersen hield een boeiend verhaal over architectuur, bij uitstek geschikt 

voor audiovisuele ondersteuning. Doch Wouter deed het zonder, uit het hoofd en 

vooral ook over veel kerken en de Amsterdamse school. Wouter ook van harte welkom 


53

en Mies natuurlijk “ join the party”, je hebt m.i. alles onder controle. Tenslotte Ad 

Linnenbank (oud bankier) en zijn Bea, die een dusdanige hoge prioriteitsstelling 

hebben, dat ze hier helaas niet aanwezig kunnen zijn, Maar we zullen nog van ze 

horen (Opmerking van Bob Baljet in januari 2010: Merkwaardigerwijs hebben 

we nooit meer iets van Ad en Bea gehoord). 

“To morrow is mystery 

Yesterday is history 

Today is a gift”. 

Dat mag zo zijn -zonder verleden geen heden- we hebben, terugkijkend, een mooi 

jaar gehad. Van het burgerlijke Roozendaal naar de gemoedelijke “Stinkende 

emmer”. Vele interessante voordrachten, het beleven van de vriendschap, met twee 

standaard rondjes. Extramurale interesse vertegenwoordiging op de regionale 

Probusdag met Hans Smit, een saaie bijeenkomst. En de Nationale Probusdag in 

Ede met Hans Heining. Dit was een boeiende ervaring: je ziet ineens oude vrienden 

uit den lande die je dan begroet met:”Ben jij ook lid van de Probus, ben je al met 

pensioen”. Het doet goed ook dit cluboverstijgend “wijgevoel” te beleven. 

Hans Smit,onze onvolprezen secretaris, wil ik met name noemen, vanwege zijn niet 

aflatende moeite, om moeilijke lezingen (buiten de biologie) leesbaar te verslaan. 

Hulde daarvoor!. En namens Ernst Offerman, de beheerder van de penningen, 

vraag ik U de contributie te betalen. Een persoonlijk hoogtepunt voor mijzelf dit 

jaar was de uitnodiging om te lunchen in de Sociëteit “De Witte”in den Haag, waar 

Josef Luns altijd zijn middagslaapje hield. Als gewone Amsterdamse jongen was ik 

dan eindelijk tot de deftigheid opgeklommen als voorzitter van deze Probusclub, een 

functie die ik als zeer eervol beschouw. Waarde vrienden, laten wij zo het nieuwe 

jaar ingaan met innovatieve ideeën. We hebben reeds onze gestroomlijnde lunch 

bevochten met de bruine boterham met oude kaas, nu nog nieuwe leden erbij, meer 

extramurale activiteiten (excursies) en wie weet openstelling van het lidmaatschap 

van vrouwen en misschien wel moslims. Ik wens U allen een voorspoedig 2008 en 

breng een toast uit speciaal op onze charming ladies. 

Tijdens de bijeenkomst van onze Probusclub op 7 juli 2009 werd er gesproken 

over de toekomst van onze club. Het aantal leden was toen 15. De gemiddelde 


leeftijd in onze Probusclub was toen ongeveer 79 jaar. Door Jules Steegmans en 

Bob Baljet is direct daarna een discussienota geschreven. In deze discussienota 

werden een aantal gegevens vermeld die hier weer worden opgesomd. De 

leeftijden van de 15 leden waren (per 01-07-2009) respectievelijk 63, 81, 88, 91, 

81,76, 88, 82, 80, 77, 72, 79, 74, 80, 71 jaar. Het gemiddelde was dus 78,9 jaar. 

Statistisch gezien leek het voor het voortbestaan van de club noodzakelijk deze 

gemiddelde leeftijd wat omlaag te brengen door het werven van nieuwe jongere 

leden. Gedurende vele jaren werd er gepoogd nieuwe leden te werven. In een 

aantal gevallen is dit goed gelukt, maar de werving verliep in het algemeen 

moeizaam. Het aantal nieuwe leden was in de jaren 2009: geen (aan het einde 

van het jaar 1); 2008: geen, 2007: 4, 2006: geen, 2005 geen, 2004: geen, 2003: 

1, 2002: geen, 2000: 1, 1999: 1, 1998: geen, 1997: geen, 1996: 3, 1995: 1 et 

cetera. De leeftijden van de huidige leden waren (bij hun aantreden in de jaren 

1985 tot heden: 2007: 61, 74, 80 en 69 jaar; 2003: 71 jaar; 2000: 65 jaar; 1999: 

62 jaar; 1996: 75, 67 en 62 jaar; 1995: 66 jaar, 1993: 65 jaar, 1991: 63 en 1985: 

67 en 64 jaar (zie bijlage 1). De gemiddelde leeftijd bij aantreden was 67,5 jaar. 

Afgaande op de recente ledenlijsten waren er op 01-06-2006, 01-01-2008 en 01- 

03-2009 respectievelijk 16, 18 en 15 leden (zie ook bijlagen 1 en 4. Mede op 

basis van de discussienota werd op 1 september 2009 besloten dat er bij 

Probusclub Kennemerland 1985 voortaan naast heren ook dames lid konden 

worden. Op 19 september 2009 overleed Ad Verburg. In september 2009 werd 

besloten in januari 2010 het vijfde lustrum te vieren en een lustrumboekje te 

doen uitgeven. De lustrumcommissie zal bestaan uit Bob Baljet, Egbert Horstra, 

Herbert Siebbelis en Jules Steegmans. Op 1 december 2009 was Wybo Rijpma, 

voorgesteld door Jules Steegmans, aanwezig. Wybo, goed voorbereid door Jules, 

gaf aan gaarne lid te willen worden. Dit betekende dat Probusclub Kennemerland 

1985 eind 2009 weer over 15 leden beschikte. Gedurende de 25 jaren, dat de 

Probusclub Kennemerland 1985 bestaat kan men concluderen dat vanaf het 

eerste uur de leden een eigen koers wensten te varen. Het werd niet Probusclub 

Kennemerland II, maar Probusclub Kennemerland 1985. De Kennemerlandclubs 

nadien noemden zich wel Probusclub Kennemerland III, IV et cetera. De 

voorgeschiedenissen of carrières van de leden van de leden waren buitengewoon 


55

divers. Van de totaal 41 leden zijn er drie leden geweest die hun lidmaatschap 

hebben opgezegd (Arie Meesters wegens een verhuizing en Marco Gans en Joop 

van der Goes om gezondheidsredenen). “Lid voor het leven” zoals gepropageerd 

door “Probus-Nederland” werd door Probusclub Kennemerland 1985 dus ook 

niet altijd in praktijk gebracht. De bijeenkomsten werden gekarakteriseerd door 

een vlotte vergaderstijl en weinig formeel gedoe. In de vijfentwintig jaar vielen 

regelmatig namen van mogelijk nieuwe leden. Uit de verslagen blijkt niet 

waarom zij geen lid werden. Hier kon men slechts naar gissen. Een maal is een 

kandidaat formeel, zoals eerder beschreven, afgewezen. De leden zelf verzorgden 

het merendeel der voordrachten (zie ook bijlage 5). Er werd in de 25 jaar op drie 

locaties vergaderd. Dreefzicht werd snel verruild voor Roozendaal. Roozendaal 

bleef zeer lang de locatie tot, zoals eerder aangegeven, de financiële eisen van de 

uitbater niet meer strookten met de ideeën van de leden van de club. Een 

volgende periode van 25 jaar op onze vertrouwde locatie? De tijd zal het leren!!! 


Leden van Verdienste van Probusclub Kennemerland 1985 

Een jury bestaande uit Bob Baljet, Egbert Horstra en Jules Steegmans heeft 

besloten dat op het vijfde lustrumfeest leden van de Probusclub Kennemerland 

1985 lid van verdienste zullen worden. De jury heeft uitgebreid de curricula 

van mogelijke kandidaten bestudeerd en heeft na ampele overwegingen de 

kandidaten geselecteerd. In de laudatio van de onderscheidene leden van verdienste 

zullen de overwegingen aan de orde komen. 

Wim Hulshof 

De jury was unaniem van mening dat Wim Hulshof lid van verdienste moest 

worden. Wim is het oudste lid van onze Probusclub. Niet een lid van het 

allereerste begin, maar wel een lid dat in 1985 voor het eerst aantrad. Wim werd 

voorgedragen door Jules Laane op 4 juni 1985. Jules Laane, de eerste voorzitter 

van Probusclub Kennemerland 1985, stelde Wim op 2 juli 1985 aan de 

vergadering voor. Wim stemde direct in met het lidmaatschap. Op 6 oktober 

1987 hield Wim een voordracht over het leven van Admiraal Horatio Nelson. 

Naast the Battle of Trafalgar, bracht Wim zaken als de zeeziekte van Nelson, de 

amputatie van zijn arm en het verlies van zijn oog aan de orde. Wim bracht zijn 

publiek op de hoogte van continentaal denken versus maritiem denken. In de 

discussie na de lezing kwam de vraag naar voren of er naast continentaal denken 

en maritiem denken een astronomisch denken aan het ontstaan was. 

De notulen vermelden geen details van deze discussie maar, de jury vond het 

zeer bijzonder dat een historische voordracht over een Angelsaksische zeeheld 

van Wim een discussie over astronomisch denken (wat het ook zijn mag) kon 

initiëren. Voorwaar een grote prestatie. Jules Laane noemde oud-marineman 

Wim ooit de beste leerling van de kookcursus. In 1990 was Wim voorzitter van 

onze probusclub en hij leidde de vergaderingen met grote vaardigheid. 

Samenvattend: Wim verdient het ons eerste lid van verdienste te worden. 

Hans Henning 

De jury was unaniem van mening dat Hans Henning lid van verdienste 

moest worden. Hans was op 6 augustus 1985 als gast aanwezig bij Probusclub 

Kennemerland 1985 om kennis te maken met het Probuswerk. Jules Laane, de 


57

eerste voorzitter van Probusclub Kennemerland 1985 zei over hem: “Hij kwam 

ooit uit Amsterdam bij ons om te zien hoe een Probusclub werkte, toen wij 

dat zelf nog niet wisten. Met die wetenschap zou hij een club in Amsterdam 

oprichten. Welnu: die club is er nu”. Hans organiseerde op 10 december voor 

15 personen een lezing over dinosaurussen bij de Probusclub van Hans in 

Amsterdam. De locatie was Restaurant De Bosrand, Amstelveenseweg 764 te 

Amsterdam. Na afloop was er een Hollandse koffietafel voor eigen rekening. 

Hans is in 2004, 2005 en 2006 penningmeester geweest. Hans is, voor zo ver 

de jury bekend, stiekem lid van twee Probusclubs geweest. Of Hans lid is van 

Probusclub Kennemerland 1985 bleef ook in het begin van 2010 de vraag. Heel 

lang is Hans door onze Probusclub als buitenlid beschouwd. De jury vond dat er 

duidelijkheid moest komen. De jury heeft vastgesteld dat Hans altijd contributie 

heeft betaald. Bovendien is hij penningmeester geweest. Een buitenlid penningmeester? 

Dit is een contradictio in terminis. Dus is de redenering:” Hans moet 

dus wel lid zijn”. Om elke twijfel definitief weg te nemen wordt Hans lid van 

verdienste. Dit feit is ook in het jubileumboek 2010 vermeld, om er in de 

toekomst geen twijfel meer over te laten bestaan dat Hans lid is. 

Hans Smit 

De jury was unaniem van mening dat Hans Smit lid van verdienste moest 

worden. Hans werd lid in juni 1999 en werd geïntroduceerd door Arie Meesters. 

Door zijn lidmaatschap bleef de Pprobusclub Kennemerland 1985 dat jaar op de 

topsterkte van 24 leden. Hans was de onverstoorbare secretaris, die alle 

uitspraken van alle leden tijdens een vergadering, op schrift vast legde. 

Bovendien nam hij ook nog het voorzitterschap van de vergadering, bij 

ontstentenis van de voorzitter, op zich en maakt ook nog aantekeningen voor de 

notulen. En dan te bedenken dat in het verleden een vice-voorzitter werd 

benoemd. Door het ontbreken van een vice-voorzitter heeft Hans het hiaat 

opgevuld. Indien de sprekers géén samenvatting van hun voordracht inleveren 

(en die waren er toch te veel) schreef Hans ook nog een samenvatting van de 

voordracht. Hij heeft voordrachten over o.a. de hortus botanicus, 

DNA en evolutie verzorgd. 


Hij deed verwoede pogingen het secretariaat aan een ander lid over te dragen. 

Maar……. niemand meldde zich aan!!! 

Nu in 2010 is het gelukt het secretariaat aan een ander te slijten. Hans is dus een 

verdienstelijk lid en vandaar dat hij het verdient lid van verdienste te worden. 

Herbert Siebbelis 

De jury was unaniem van mening dat Herbert Siebbelis lid van verdienste moest 

worden. Herbert, een uiterst belangrijk man, werd lid in mei 1996. Hij werd 

door Wim Hulshof geïntroduceerd als een “geëmeriteerd chirurg” De betrokkene 

zelf wilde zich absoluut niet conformeren aan het “emeritus zijn” en bracht de 

leden gaarne op de hoogte van zijn activiteiten. Voor alle daden buiten de 

Probusclub Kennemerland 1985 kan de jury gemakshalve verwijzen naar het 

curriculum vitae van Herbert in het jubileumboek. Het door Herbert begeerde 

voorzitterschap zou nog vele jaren in handen blijven van Joop van der Goes, 

Wim Hommes, Jan van Duijvenbode, Ben de Wilde en vervolgens Ad Verburg. 

In 2007 was het dan zo ver. Gedurende het nu drie jaar durende voorzitterschap 

heeft Herbert zich soms gemanifesteerd als een leider, als een reserve-luitenantkolonel 

(“overste”), die de strategieën uitzette. Bovendien was hij het “Gezicht 

naar buiten” van de vereniging. Vooral de Nationale Probusdag heeft zijn 

permanente aandacht. Gelouterd door de “informatie-uitwisseling en dialoog 

tussen de leden en het Nationale Probusbestuur ” keert hij terug, met zijn 

secondant (in 2009 zelf twee secondanten), teneinde de leden van onze 

Probusclub Kennemerland 1985 op de hoogte te brengen van de allerlaatste 

ontwikkelingen op het topniveau van Probus-Nederland. De jury was van 

mening dat een huidige voorzitter zeker in aanmerking moest voor een blijk van 

waardering voor de gedane activiteiten. Het lustrum bood deze gelegenheid. 


59

Geboortedatum 

60 PROBUSCLUB KENNEMERLAND 1985 - 5 e lustrum 

Partner 

Andriessen, N.H. Nico 20 06 1923 Marianne 

Baljet, Dr B. Bob 18 09 1945 Guda Heyke 

Boer, D. de Dick 17 11 1910 Rina 

Boon, A. Aart 16 07 1915 Sara 

Dirksen, Drs H.J. Henri 01 04 1925 - 

Dortland, Mr A. Lex 18 07 1937 Boudi Bier 

Dortmond, W.M.J. van Wout 22 04 1918 - 

Droogleever Fortuyn, Mr W. Wim 12 09 1913 Hannie Senfert Kroese 

Duyvenbode, J. van Jan 23 09 1927 Berthe de Haas- 

Van Dorsser 

Fries, A.W. Arie 29 09 1912 Reina 

Gans, Prof. dr M.P. Marco 13 08 1923 - 

Ganzeboom, A.J. Anton 01 03 1929 Mia Barber 

Goes, Mr. J.J. van der Joop 30 12 1917 Netty 

Henning, Mr J.M. Hans 02 07 1918 Els Labout 

Hommes, Drs W.R.W. Wim 27 12 1926 Mieke Blaas 

Horstra, Drs E. Egbert 08 05 1933 Richarda Kist 

Houten, Drs M.B. van den Mar 13 06 1912 Annet 

Hulshof, W.J. Wim 22 04 1921 Rosemarie Peters 

Ingwersen, W. Wouter 15 12 1926 Mies Goldschmeding 

Kleemans, Ir C.H. Cor 15 10 1922 Jet 

La Gro, Drs J.L. Jo 08 06 1919 Lenie 

Laane, J.C.M. Jules 20 07 1915 Gaby 

Meesters, Dr A. Arie 11 02 1911 Engeltje Reudler 

Meysing, Mr J.N. Joop 07 07 1920 Aja 

Minnen, N. van Niek 22 04 1914 - 

Offerman, E.E.M. Ernst 25 03 1929 Emelie barones van Lawick van Pabst 

Picard, Drs J.A. Joop 30 05 1916 - 

Rijpma, WW Wybo 22 01 1940 Rina Onclin 

Schreuder, J. Joop 07 02 1921 Sophia v Woudenberg 

Schut, Prof. Ir J.W. Willem 23 04 1916 Willemien 

Siebbeles, Dr H.W.R. Herbert 24 08 1931 Wil Hartkamp 

Smit, Drs H.H. Hans 02 06 1937 Thea Bosch 

Steegmans, Drs J.V.M. Jules 14 04 1930 Betty Koenraad 

Swellengrebel, W.M. Willem 11 12 1909 Wil Hartkamp 

Theyse, Mr F.J.D. Fer 19 03 1922 Loukie 

Verburg, Drs A.D.J. Ad 02 07 1934 Frieke Moerbeek 

Vercruyse, Ir J.M. Cross 03 08 1924 Jennie 

Westerwoudt, Th.J.B.M. Theo 06 07 1910 Bertine 

Wiemeyer, O. Okky 08 07 1919 Meni 

Wijnberg, Mr W.J. Wil 05 04 1918 - 

Wilde, Dr B.A. de Ben 25 08 1928 Hannie Ockeloen 

Schuingedrukt: Leden bij de oprichting Vetgedrukt : Huidige leden

Entreedatum 

Woonplaats Functie 

Overlijdensdatum 

05 1999 Haarlem Stadsarchitect 25 01 1996 

03 2007 Koog a/d Zaan Neuroanatoom 

09 1985 Aerdenhout KLM 14 08 1994 

11 1986 Vogelenzang Adv. Dir. AWV 11 03 2003 

04 1995 Haarlem Dermatoloog 26 12 2006 

10 2007 Heemstede Bankdirecteur 

01 1985 Heemstede Dir. Akzo-Nobel 01 03 1991 

01 1985 Aerdenhout Jurist-Planoloog 19 07 2000 

07 1991 Haarlem Scheepsbouwer 

01 1985 Aerdenhout Röntgenoloog 26 12 2001 

04 2001 Amsterdam Hoogl.Ond.Financier. uit 09 2004 

06 1996 Bennebroek Directie KLM 

03 1989 Aerdenhout Advocaat uit 02 2006 

08 1985 Amsterdam Directeur N.V. 

05 1993 Haarlem Zenuwarts 

04 2007 Heemstede Econoom 

01 1985 Aerdenhout Econoom Tetterode 09 02 1996 

08 1985 Heemstede KLTZ marine 

07 2007 Zandvoort Architect 

09 1985 Aerdenhout Chemicus Talens 14 12 1993 

08 1985 Aerdenhout Dir. Radio Holland 01 08 2001 

01 1985 Overveen Bankier 28 03 2005 

10 1986 Haarlem Bioloog 22 04 2001 

10 1986 Haarlem Gemeente secretaris 23 06 2004 

01 1985 Overveen Secr. AWV 12 09 2005 

07 1996 Haarlem Projectleider Hoogovens 

04 1988 Haarlem Bedrijfsarts 09 03 2006 

01 12 2009 Overveen Bedr. Assur. Bem. 

08 1985 Haarlem Juridisch adviseur 24 01 1999 

08 1985 Bentveld Hoogleraar TUD 27 03 2002 

05 1996 Hoofddorp Chirurg 

06 1999 Bennebroek Bioloog 

11 2003 Haarlem Burgemeester/ 

Psycholoog 

08 1985 Bennebroek Zakenman 25 02 1992 

01 1985 Aerdenhout Advocaat 11 02 1987 

12 2000 Heemstede Internist 19 09 2009 

09 1987 Heemstede Ir bij Vreedestein 2008 

01 1985 Bloemendaal Comm.effectenhandel 20 07 1998 

01 1985 Aerdenhout Koopman 29 08 2001 

01 1985 Haarlem Directeur AWV 28 01 2005 

07 1995 Aerdenhout Bedrijfseconoom 


61

Bijlage 2: Leden per 19 - 01 - 2010 

Geboorte 

datum Partner 

62 PROBUSCLUB KENNEMERLAND 1985 - 5 e lustrum 

Entree 

datum Adres 

Baljet Dr. B. Bob 18-09-1945 Guda Heyke 2007 Vijfpootveld 31 

Dortland Mr. A. Lex 18-07-1937 Boudi Bier 2007 Heemsteedsedreef 271 

Duyvenbode van J. Jan 23-09-1927 Berthe de Haas- 1991 Lorentzkade 38 

Van Dorsser 

Ganzeboom A.J. Anton 01-03-1921 Mia Barber 1996 Watermuntlaan 17 

Henning Mr. J.M. Hans 02-07-1918 Els Labout 1985 Nijenrodeweg 590 

Hommes W.R.W. Wim 27-12-1926 Mieke Blaas 1993 Van Oldebarneveltlaan 13a 

Horstra Drs. E. Egbert 08-05-1933 Richarda Kist 2007 Offenbachlaan 22 

Hulshof W.J. Wim 22-04-1921 Rosemarie Peters 1985 Strawinskylaan 64 

Ingwersen W. Wouter 15-12-1926 Mies Goldschmeding 2007 Brederodestraat 112 

Offerman E.E.M. Ernst 25-03-1929 Emelie barones van 1996 Zandvoorterallee 262 

Lawick van Pabst 

Rijpma W.W. Wybo 22-01-1940 Rina Onclin 2009 Cearalaan 22 

Siebbeles Dr. H.W.R. Herbert 24-08-1931 Wil Hartkamp 1996 Walenburg 6 

Smit Drs. H.H. Hans 02-06-1937 Thea Bosch 1999 Hyacintenlaan 82 

Steegmans Drs.J.V.M. Jules 14-04-1930 Betty Koenraad 2003 Tempelierstraat 3c 

Wilde de Dr. B.A. Ben 25-08-1928 Hannie Ockeloen 1995 Juliana van Stolberglaan 22

Woonplaats Telefoon E-mail Functie 

1541 PR Koog 075 63 13192 g.heyke@planet.nl Neuroanatoom 

a/d Zaan 06 225 49 073 

2101 KH Heemstede 023 528 6796 dortland.heemstede Bankdirecteur 

@planet.nl 

2014 CA Haarlem 023 524 3733 Scheepsbouwer 

2121 RD Bennebroek 023 528 9435 Directie KLM 

1082 HV Amsterdam 020 642 8843 of els.labout@online.nl Directeur N.V. 

024 360 3133 

2012 PA Haarlem 023 529 4238 wrwhommes@hotmail.com Zenuwarts 

2101 ZL Heemstede 023 525 9830 horstra@xs4all.nl Econoom 

2102 CR Heemstede 023 528 4357 rowihulshof@hetnet.nl KLTZ 

2042 BK Zandvoort 023 571 3303 miesingwersen@hetnet.nl Architect 

06 415 75 040 

2011 WH Haarlem 023 528 8424 Projectleider 

Hoogovens 

2051 NH Overveen 023 5262774 w.rijpma@kpnplanet.nl Bedr. Assurantiebemiddelling 

2135 BH Hoofddorp 023 564 2801 h.w.r.siebbeles@hetnet.nl Chirurg 

06 512 61 069 

2121 TE Bennebroek 023 584 7140 smit.bosch@quicknet.nl Bioloog 

2012 EA Haarlem 023 531 1754 j.steegmans1@kpnplanet.nl Burgemeester/ 

Psycholoog 

2111 CL Aerdenhout 023 524 4152 Bedrijfseconoom 


63

Bijlage 3: Leden Dagelijks bestuur 

voorzitter scretaris penningmeester 

1985 Laane Theyse Westerwoudt 

1986 idem idem idem 

1987 idem v Minnen Schreuder 


1989 de Boer idem idem 

1990 Hulshof idem idem 

1991 Meijsing idem Wijnberg 



1994 Boon idem idem 


1996 v d Goes Dirksen idem 


1998 Hommes idem idem 



2001 v Duijvenbode idem idem 


2003 de Wilde v Minnen Henning 

2004 idem Steegmans idem 

2005 Verburg idem idem 

2006 idem Smit Offerman 

2007 Siebbeles idem idem 


2009 idem idem Horstra 

2010 idem Baljet idem 


Aantal leden 1985 - 2010 

Jaar 

Aantal Nieuwe leden Overleden leden 

1985 

18* 

1986 21 Boon 

Meesters 

Meysing 

1987 21 Vercruijse Theyse 

1988 22 Picard 

1989 23 v d Goes 

1990 23 

1991 24 van Duyvenbode 

Andriessen 

Dortmond 

1992 23 Swellengrebel 

1993 23 Hommes Kleemans 

1994 22 de Boer 

1995 24 de Wilde 

Dirksen 

1996 24 Offerman Andriessen 

Siebbeles v d Houten 

1997 24 

1998 23 Westerwoudt 

1999 24 Smit 

2000 21 Verburg Droogleever 

2001 21 Gans Meesters 

Fries 

Niemeyer 

2002 20 Schut 

2003 20 Steegmans Boon 

LaGro 

2004 18 Gans 

Meysing 

2005 15 v Minnen 

Laane 

Wijnberg 

2006 12 Picard 

v d Goes 

2007 16 Baljet Ingwersen 

Dortland 

Horstra 

Dirksen 

2008 15 Vercruijse 

2009 

2010 

15 Rijpma Verburg 


* 

Henning 

Schreuder 

Hulshof 

v Minnen 

Wiemeyer 

La Gro 

Laane 

Kleemans 

Westerwoudt 

Theyse 

Swellengrebel 

Schut 

de Boer 

Droogleever 

Fries 

v d Houten 

65

Bijlage 5: Overzicht Lezingen 2005 t/m 2009 

2005 

A.J. Beijen (Gast) Anthony H.G. Fokker 

J. Steegmans Pasen in de Kunst 

N. van Minnen Versprekingen en andere anekdotes 

A. Ganzeboom Willem van Oranje 

J. Van Duijvenbode Tolerantie in Nederland 

C. Vercruijsse Amerika 

W. Hommes Amish People in de USA 

2006 

H. Smit De dochter van Galilei 

W. Hulshof Minister J.W. Beijen 

J. Steegmans Verkassen of blijven zitten? 

J. van Duijvenbode Hoekse en Kabeljauwse twisten 

H. Dirksen Het ontstaan van Kennemerland 

2007 

C. Vercruijsse Over Walraven van Hall 

E. Offerman Indische Nederlanders in het kolonialisme 

W. Hommes Over de Vrijmetselarij 

S,W. van Duijvenbode (Gast) Excursie naar de filtergebouwen van de 

Waterleidingduinen van Amsterdam 

H. Smit Iets over DNA en aanverwante zaken 

J. Steegmans Geesteszieken in de schilderkunst 

B. Baljet Aangeboren afwijkingen in de kunst 

Prof. Dr H. Postma (Gast) Het analyseren van de samenstelling van bronzen 

objecten met name van Etruskische beeldjes 

R.J. Kuiper (Gast) Klimaatveranderingen 

B. Baljet De Amsterdamse geschilderde Anatomische 

lessen 

2008 

E. Horstra Hilversum 

J. Steegmans Rondleiding door de St. Bavokerk 

Prof. Dr W. Hijmans (Gast) Professor Barge, verleden, heden en toekomst. 

B. Baljet Geneeskunde in de zeventiende eeuw 

J. Steegmans Is de democratie wel een heilige koe...? 


A. Ganzeboom en H. Smit Mozart en Messiaen C.D’s 

H. Siebbeles Ontwikkeling in de gezondheidszorg 

W. Hulshof Talleyrand 

W. Ingwersen Ontwikkeling in de architectuur van 

ziekenhuisprojecten 

2009 

Mw. Ingwersen (Gast) Opleiding en werving van politieagenten in 


J. Steegmans Requiems 

B. Dortland Excursie naar het Hodsonhuis 

(Hollandse Mij Wetenschappen) 

B. Baljet De Hortus medicus van Snippendaal 

J. Steegmans De meestervervalser Geert-Jan Jansen 

J. van Duijvenbode Scheepsbouw 

E. Horstra Visie op Azië 

L. Dortland De financiïle crisis 

Groepsfoto gemaakt in de tuin van “het Wapen van Kennemerland” ter gelegenheid van de 90ste 

verjaardag van Hans Henning op 2 juli 2008. Staand v.l.n.r. : Anton Ganzeboom, Wouter 

Ingwersen, Cross Vercruyse (overleden), Jan Duijvenbode, Wim Hulshof, Wim Hommes, Ad Verburg 

(overleden), Hans Smit, Herbert Siebbeles, Ernst Offerman, Jules Steegmans en Egbert Horstra. 

Zittend v.l.n.r.: Bob Baljet en Hans Henning. 


67

Probusclub Kennemerland - Probus Nederland

Transform your PDFs into Flipbooks and boost your revenue!

Delete template?

Save as template ?