De hemel van Heivisj (Benny Lindelauf)

In het begin van de oorlog waren er meer mensen geweest
die hun mond opendeden. Maar sinds de stakingen boven de
rivieren, sinds de dagen dat er mensen doodgeschoten werden
om hun mening, was dat veranderd. De dingen werden niet
meer gezegd maar gefluisterd.
Zo niet Emmaus. Als je bij hem een knoop, een lint of een
knippatroon kocht kreeg je er meteen een luidruchtige verhandeling
bij. Misschien hadden de Pruuse hem tot nu toe
met rust gelaten omdat hij Pruus was. Ik wist het niet.
'Hij mag toch zelf weten wat hij vindt?' zei ik.
'Niet als hij het op straat loopt te roepen.'
'Wat dan nog?'
'Als wij hem niet waarschuwen, pakken de Pruuse hem zelf
op, ja? Vanwege zijn praatjes. En die waarschuwen niet. Dat
weet je zelf. '
'Dat heb ik hem inderdaad gevraagd,' zei meester Govaerts.
'Maar waarom in vredesnaam?' vroeg ik. 'Wat heeft Emmaus
Trott misdaan?'
'Het gaat er niet om wat hij misdaan heeft. Het gaat erom
wat hij misdoen kán. Er is een hoop onrust de laatste tijd. Dat
is niet goed, Fing. Niet voor de stad en niet voor het land. Hij
kan niet zomaar van alles blijven roepen.'
'V zei zelf dat het mooiste land een vrij land is.'
'Maar dan moet je die vrijheid koesteren, niet misbruiken.
Wat denk je dat er gebeuren kan als nota bene een Pruus rare
praatjes blijft verkopen? De Pruuse ... je weet toch hoe ze
zijn? Ze hebben het beste met dit land voor, maar ze zijn niet
bepaald ... rekkelijk. Dan is het toch alleen goed dat meneer
Trott gewaarschuwd wordt? Vo ordat er echt ongelukken gebeuren?'
'Maar waarom Filip? Waarom kan niet iemand anders ... ?'
'Natuurlijk kan ik iemand anders sturen. Er zijn genoeg
jongens die willen.' Hij zweeg een moment. 'Moet ik hem terugroepen?'