De hemel van Heivisj (Benny Lindelauf)

Het geheim van de mijn
En er was licht.
Lucifer.
Stormlantaarn.
Jes.
'Gaat het?'
Haar gezicht voor me.
Maar achter me was nog iets. Iets kouds en nats drukte zich
in mijn nek.
Ik draaide me traag om.
Het eerste wat ik zag in het spookachtige licht van de flakkerende
lantaarn waren twee spookachtige glazen ogen. Je
kon er recht doorheen kijken.
Ik gilde.
'Rustig,' zei jes. 'Het is de koningin maar.'
Ze moest knettergek geworden zijn. Maar toen zag ik de
ogen opnieuw opduiken, nu met de contouren van de smalle,
spitse kop. De tong die hijgend uit de bek hing, de kop die
zich schuw naar me vooroverboog en toen heel voorzichtig de
worst uit de tas pakte.
Het was de Koningin van Amerika.
J es draaide de lont verder omhoog. De petroleumlamp begon
helderder te stralen. Nu zag ik dat we halverwege een gang
zaten. Een brede gang. Je had er makkelijk met drie mensen
naast elkaar kunnen staan. Er groeiden lange spierwitte wortels
uit het plafond. Dat moesten de ijskoude vingers geweest
zijn, die ik gevoeld had.
300