november 2010 (3 Mb) - CVO Roeselare

’t CVO-krantje
nieuws van bij ons JAARGANG 4-1
Tapas & hoppas, por favor!
CVO ROeselaRe – Opleidingen VOOR VOlwassenen – www.CVOROeselaRe.be – T 051 26 11 94 © Wout Beel

2 CVO ROeselaRe-nieUws Van biJ Ons
Om vingers en duimen van af te likken!
Terwijl nu zowat overal alle blaadjes van de bomen zijn gevallen, staat de CVO-boom in volle bloei. De twee
Roeselaarse CVO’s met de naam CVO Roeselare hebben per 1 september de handen in elkaar geslagen en tot wat
moois dat allemaal leidt, kan u onder andere in dit CVO-krantje lezen. In het kader van de Week van de Smaak
2010 met gastland Spanje vond een ware kruisbestuiving plaats tussen de leerkrachten en cursisten Spaans en hun
collega’s van koken en andere creatieve richtingen op campus Kokelaarstraat. En het eindresultaat mag er zijn.
Een programma om soms letterlijk duimen en vingers van af te likken. En voor wie niet kon aanwezig zijn op een
van de vele activiteiten, niet getreurd, een deel van de recepten vindt u immers terug verder in dit krantje. U mag
trouwens vanaf nu in elke editie recepten verwachten u aangeboden door de leerkrachten koken in samenwerking
met een bekende Roeselarenaar.
Voor de rest wens ik u allen een mooi en vredig eindejaar toe. Dat het mag brengen wat u er van verwacht.
Lees, leer, leef!
Jouw reactie is zoals gewoonlijk meer dan welkom op bart.vandenbroucke@cvoroeselare.be
Bart Vandenbroucke, directeur
Groepsfoto citytrip Madrid met 6de jaars Spaans op 23/5/2010-26/5/2010.
Van links naar rechts: Jorijn Steelant, Linda Seynaeve, Ann Deforche, Nathalie D’Haene, Aleidis Maeckelberg, Kurt Boudry.
’t CVO-krantje
inHOUd
1. Johan Verlinden en Rudi Ghequire nodigen uit
2. Editoriaal
3. Logistieke opleidingen in de lift
De synergie tussen onderwijs en industrie steunt op drie pijlers
4. - 5. Tapas & hoppas, por favor!
6. Spaanse conversatieklassen in CVO Roeselare
7. CVO Roeselare groepsfoto
8. Gespot
CVO-toppers
CVO Roeselare verwacht dit jaar meer dan 6.000 cursisten in één van haar
opleidingen. We nemen u graag even mee op de boeiende tocht door toppers in
aantallen binnen het CVO aanbod.
Binnen de afdeling talen is Spaans de absolute uitblinker met maar liefst 457
cursisten. Binnen de afdeling informatica wordt deze rol vertolkt door foto-
bewerking met 273 cursisten.
Komt u op campus VTI, dan is de kans grootst dat u een cursist uit de afdeling
hout ontmoet (98), op campus Kokelaarstraat doen dan weer 133 cursisten zich
te goed aan de verfijnde keuken. We vermelden ook graag de 73 cursisten die
met een opleiding Nederlands niveau 1 gestart zijn en de 18 cursisten die voor
het attest bedrijfsbeheer gaan. In een volgende editie nemen we u graag even
mee op de al even boeiende tocht door opleidingen waarin geen grote aantallen
cursisten terug te vinden zijn, de unieke opleidingen dus!
Campus ROC (Roeselaars OpleidingsCentrum)
COlOFOn
Redactie:
Bart Vandenbroucke, Peter Soete, Liesbeth De Wit
Fotografen: Wout Beel, Peter Verbrugghe, Liesbeth De Wit, Linda Seynaeve,
Dominique Kindt
Verantwoordelijke uitgever: Bart Vandenbroucke
Druk en layout: Drukkerij Verduyn, Rumbeke

CVO ROeselaRe-nieUws Van biJ Ons 3
Logistieke opleidingen in de (vork)lift in CVO
Efficiënt en veilig
In het ROC in Rumbeke worden de logistieke opleidingen van CVO gegeven
en die zitten in de lift. Maar het plafond is zeker nog niet bereikt
volgens Lode Tyberghien, coördinator technische opleidingen en leerkracht
John Marent. De Roeselaarse schepen Kris Declercq was ook van de partij
om het belang van de stad te onderstrepen in het verhaal van Levenslang
Leren.
Lode Tyberghien: Onze logistieke opleidingen vinden plaats
in het ROC en omvatten eigenlijk zes elementen: hoogwerker,
verreiker, heftruck, reachtruck, stapelaar en rolbrug. Daarenboven
kunnen wij ook ervaringsbewijzen uitreiken aan heftruckbestuurders
die al langer werken met deze interne transportmiddelen.
Deze logistieke opleidingen kunnen in het Rumbeekse
ROC gebeuren maar evengoed ter plaatse in de
bedrijven?
Lode Tyberghien: Heel zeker. Wij kunnen quasi alle technische
opleidingen aanbieden aan én in bedrijven. We hebben al
computeropleidingen gegeven in firma’s maar we kunnen
evengoed opleidingen lassen of hydraulica op de werkvloer
geven. Onze core business is momenteel het bedrijfsleven.
Waar we vroeger in onze opleidingen 90 % particulieren en
10 % bedrijven noteerden, is dat nu precies omgekeerd. Maar
we hebben nog groeimarge en zijn zeker vragende partij om
deze opleidingen uit te breiden.
Kan de stedelijke overheid daarin een actieve rol
spelen?
Kris Declercq: Laat mij eerst onderstrepen dat de stimuli
hiervoor een samenspel zijn van verschillende actoren. Enkele
jaren geleden hebben we de problemen van onderwijs en industrie in kaart gebracht.
De grootste moeilijkheid in het onderwijs is de instroom naar de technische richtingen.
Anderzijds stel je dan vast dat de vraag naar goed opgeleid technisch personeel zeer
hoog is. Het afstemmen tussen vraag en aanbod is dan ook een uitdaging en daar
kan de overheid een rol spelen. Wij moeten er voor zorgen dat het raakpunt tussen
onderwijs en industrie in een welomlijnd kader komt. De Vlaamse overheid heeft dat
gedaan en er wordt nu een onderscheid gemaakt tussen opleidingen die zuiver in de
industrie passen zoals heftruckopleidingen en opleidingen die meer in de hobbysfeer
thuishoren zoals bloemschikken.
De synergie tussen onderwijs
en industrie steunt op 3 pijlers
Chris Bogaert (foto), directeur van het VTI, is verantwoordelijke
voor leerkrachtenbegeleiding, studiebezoeken,
uitrusting, pastoraal, energie en milieu. Hij vertelde
ons dat er in het VTI Roeselare een synergie tussen
onderwijs en industrie is dankzij drie pijlers: de ervaren
leerkrachten, de gemotiveerde stagebedrijven en de vooruitziende
leveranciers. Chris verklaart zich nader: “Vele
van onze technische leerkrachten stonden jarenlang zelf
met hun beide voeten in het bedrijfsleven en onze studenten
zetten er hun eerste stappen: buiten én zelfs binnen
onze schoolmuren. Dankzij ons project Onderneming BInnen de School,
ONBIS genaamd, leren jongeren ondernemen en worden ze ondernemingszin
bijgebracht. Met aandacht voor flexibiliteit, creativiteit, duurzaam ondernemen,
langetermijnvisie, houding, klantgerichtheid, innovatie en internationalisering.
Wij werkten hiervoor al samen met topbedrijven zoals onder andere
Ardis, Philips en Leitz. Tot slot beseffen onze leveranciers ook dat hun machines
hier worden gebruikt door de toekomstige toptechnici. Het Tosc@r-project
(Technologisch Opleiding- en Studiecentrum Roeselare) is natuurlijk ook een
schoolvoorbeeld van samenwerking tussen onderwijs en industrie.”
Liesbeth De Wit
De opleidingscheques van de Vlaamse overheid worden dan ook toegespitst op industrie-opleidingen.
Naast deze financiële stimuli kan de stedelijke overheid de omgevingsfactoren
helpen optimaliseren. Dat kan bijvoorbeeld door ervoor te zorgen
dat de cursisten op een snelle en veilige manier op hun opleiding geraken. Wij helpen
meedenken over geschikte lokaties in de stadskern of waar het openbaar vervoer
frequent passeert. Tenslotte moeten wij Levenslang Leren ook echt promoten als
stadsbestuur. In West-Vlaanderen zitten we met 7 % een flink stuk onder de Lissabon-norm
van 12,5 % van de actieve en potentiële actieve bevolking die aan Levenslang
Leren doet. En als we enkel naar Roeselare kijken, komen we zelfs maar aan
Schepen Kris Declercq, Lode Tyberghien, John Marent
6,4 %. Dat moet dus meer worden en ik geloof dat het bekend maken van de CVO’s
en hun opleidingen zeker iets is wat de overheid kan ondersteunen door gezamenlijke
projecten op te zetten of door aan doorverwijzing te doen.
John Marent: Het stadspersoneel is trouwens ook klant van ons CVO en ze zijn niet
de enige. De groendienst van Sint-Niklaas en de stedelijke diensten van Wetteren
hebben ook reeds opleidingen gevolgd bij ons. Ons grote voordeel is dat wij
opleidingen kunnen aanbieden à la tête du client. Hier in het ROC kunnen wij een
basisopleiding geven maar uiteraard kunnen wij ook gepersonaliseerde opleidingen
uitwerken en tegemoet komen aan specifieke vragen van bedrijven. En dat kan dan
misschien makkelijker gebeuren in het bedrijf zelf.
Een heftruckopleiding kan toch niet moeilijk zijn! Wie met de wagen kan
rijden, kan toch met een heftruck uit de voeten?
John Marent: Dat denken sommige mensen inderdaad. Niets is minder waar. Een
basisopleiding duurt vijf dagen van 8 uur wat dus een zeer intensieve opleiding is. De
cursisten krijgen eerst een stukje theorie vooraleer wordt overgestapt naar de praktijk.
En dat is steevast het
moeilijkste stuk: alle veiligheidsvoorschriftentoepassen
en alle procedures
juist uitvoeren blijkt niet
zo makkelijk te zijn. Wij
leren onze cursisten om
op een veilige manier zo
efficiënt mogelijk te werken.
En op lange termijn
loont dit echt wel.
Waarbij John haarscherp
en uiteraard op een veilige
manier een heftruck op de
juiste plaats parkeert.
Peter Soete

4 CVO ROeselaRe-nieUws Van biJ Ons
Tapas & hoppas, por favor!
Spanje staat dit jaar centraal tijdens de
Week van de Smaak en Gudrun Vanheule,
de directeur van de campus Kokelaarstraat
van CVO Roeselare, opteerde
om met haar team te werken rond het
thema: tapas & hoppas, por favor! Indien
je weet dat een hoppa een tapa is van
Vlaamse streekgebonden ingrediënten
in combinatie met een Vlaams streekbier,
dan begrijp je waarom Gudrun
Gudrun Vanheule
Rudi Ghequire, site manager van Rodenbach,
en Johan Verlinden, de vakgroep verantwoordelijke van de kookopleidingen
van CVO Roeselare en educatief medewerker van Huis van het
Voeding, als voorsmaakje even samenbracht voor een ‘lekker’ gesprek.
Week van de Smaak
Wat betekent voor jullie in feite ‘smaak’?
Rudi: Het smaken doe je eigenlijk op de tong, maar de perceptie van de mensen van
smaak is het aroma, waarbij dus in vele gevallen de gewaarwording op de tong ondergeschikt
is aan de geur. Wat ook uitzonderlijk is hoeveel invloed je ogen hebben
op wat je eet. Tijdens één van de vorige edities van de Week van de Smaak was er
een uniek evenement ‘Proeven in het donker’: een samenwerkingsverband met de
dienst Toerisme van Roeselare en een blindenorganisatie. In ons bezoekerscentrum
Zaal “Ter Eeste” stond er een ‘black box’ waar alles zwart was: zwart tapijt, zwarte
wanden... Iedereen werd als een treintje, de handen op de rug van de andere, binnengeleid
en op die manier konden we onze plaats zoeken. Het mes en het vork
moesten je zoeken, maar men had er wel voor gezorgd dat er geen ronde dingen
waren die niet konden wegrollen, want bijvoorbeeld met erwtjes, eh, dat kan je dan
overal vinden. Op het einde van de avond werden de borden gepresenteerd in het
licht en zagen we wat we hadden gegeten.
En kwam het overeen met het beeld dat u in uw hoofd had?
Rudi: Soms wel, maar ja als je het in het donker zit met een groep en je bespreekt
het, dan kom je er wel uit. Uiteindelijk corrigeert de ene de andere wel.
Johan: Men zegt ook dat smaak te maken heeft met herinnering. De dingen die je
nu lekker vindt in smaak hebben te maken met al wat je vroeger al geproefd hebt
en geven u dat gevoel: ik vind dat lekker, ik vind dat niet lekker...
Uw uitleg doet me een beetje denken aan het fragment uit de Disneyfilm
Ratatouille waar de strenge culinaire recensent helemaal smelt omdat de
voorgeschotelde ratatouille hem herinnert aan zijn kindertijd.
Johan: Daarom is het aanpassen van de smaak bijna één
van de moeilijkste dingen die er zijn. Ik geef nu dit jaar
vegetarisch koken en de overstap naar een vleesloze maaltijd
is een hele stap. Je moet ten eerste gemotiveerd zijn,
je moet belangstelling hebben en dan is het nog een hele
stap om te zeggen: kijk er zijn nog andere smaken dan een
stuk vlees.
Rudi: Mijn gevoel daarbij is dat ook het effect van vet
bij de smaak ontzettend belangrijk is en dat dit te weinig
wordt beschreven. Eigenlijk is dat, zeg maar, de zesde
smaakgewaarwording.
Johan Verlinden
Johan: De vetcomponent is inderdaad de smaakcomponent. Vandaar die grote
moeilijkheid met die lightproducten om daar enige smaak aan te geven. Men haalt
het vet eruit, dus men haalt in principe de smaak eruit. Je moet er een heksentoer
mee uithalen om dat smaak te geven.
Rudi: Alles wat light is, is een modewoord en uiteindelijk als je bij een bepaald
element van je voeding de helft van de componenten er gaat uithalen, steek je er
andere componenten in om het op smaak te brengen.
Johan: Om het te binden, zodanig dat het niet schift en noem maar op, he...
HOPPA
Ramenas met bloedworst,
chutney van peer en karmeliet
(Voor 6 personen)
Benodigdheden:
- 6 dunne schijfjes ramenas (3-4 mm dik)
- bloedworst (1 cm dik) 12 schijfjes
- 2 stuks peren
- ½ flesje tripel karmelietbier
- 1 theelepel kandijsuiker
- 1 eetlepel Xeresazijn
- mespunt cayennepeper
- peper
Bereiding:
- Schil de peren en snijd ze in kleine blokjes. Doe de
blokjes in een steelpan en stoof aan met de xeresazijn
en de kandijsuiker. Blus met karmeliet en
laat inkoken tot een chutney.
Kruid af met wat peper en het snuifje cayenne.
- Bak de schijfjes (ontvelde) bloedworst kort aan in
wat boter en kruid af met wat peper.
- Pocheer de schijfjes ramenas een tweetal minuutjes
en schrik kort onder koud water.
- Leg op 6 kleine bordjes telkens een schijfje ramenas
en daarop twee schijfjes bloedworst en een
lepeltje chutney.
De nieuwste culinaire trend is de term ‘hoppa’. Hebben jullie al veel hoppas
geproefd?
Rudi: Dat doen we dagdagelijks. Het zijn proevertjes. Bijvoorbeeld als je bij Dirk
in “De Zon” in Heuvelland (www.indezon.be) gaat en je vraagt je een traditioneel
menu en hij brengt je een bordje met paté, een beetje rillette en wat smout en boterhammen
met bier. Dat is hoppas.
Johan: Ja, dat is zo, maar ze hebben het nu heruitgevonden.
Rudi: Ik denk dat de term hoppas gelanceerd is via de Belgische bierbrouwers die
ermee bezig zijn om het product verkocht te krijgen. Wijn is een cultproduct geworden:
relatief gemakkelijk toegankelijk, betrekkelijk goede producten voor een
redelijk betaalbare prijs. Zeker met die wereldwijnen erbij heeft dat een boom gekend.
Laat ons er eerlijk in zijn dat de horeca een grotere marge kan genereren op
wijnen dan op bier, dus uiteindelijk komt bier een beetje in de verdrukking omdat
de meeste cafeetjes evolueren naar brasserietjes, naar kleine restaurantjes met dagschotels.
Zijn er in Roeselare typische bierrestaurants zoals het befaamde “Den
Dijver” in Brugge?
Rudi: In dergelijke restaurants is het geen bier in de voeding maar wel aangepaste
bieren bij de maaltijd. We hebben ons eigen restaurant – feestzaal “Ter Eeste” waar
heel veel recepten worden gemaakt met onze eigen bieren. Eén van onze koks is
Jean-Marie Winne, 64 jaar, voormalige chef kok van “’t Ovenbuur” en bezitter van
een Michelinster en ook Danny Debusschere werkt bij ons en behaalde “De Gouden
Vork” met zijn vorig restaurant “De Ooievaar” uit Roeselare. Verder is er in Roeselare
ook nog café “De Zalm”, daar wordt onder andere stoofvlees met Rodenbach
gegeven, maar dat zijn dan eerder de traditionele gerechten.
Johan: Het vraagt wel een engagement van je personeel om zo’n restaurantkaart
uit te werken omdat je zit met klanten die gaan terugkeren en ook wel iets anders
willen eten dan dat wat ze de eerste keer aten. Ik denk dus dat een menu met bier
opstellen ingewikkelder is dan dat het op het eerste zicht lijkt. De moeilijke component
hier is de bitterheid en het wrange dat je uiteindelijk proeft. Als je recepten
hebt waar je bieren meekookt dan vergroot die wrangheid.

CVO ROeselaRe-nieUws Van biJ Ons 5
Rudi: Daar wil ik even wat toelichting geven. Die hopbitterheid is heel belangrijk
want op het moment dat je een gerecht gebruikt zal het water verdampen en krijg
je een hoger percentage hopbitterheid. Die hopbitterheid proef je vanachter in de
keel, niet in de mond zoals de inulinebitterheid van witloof of eikenbladsla.
Johan: Die hopbitterheid is een smaak die als het ware ‘na’ komt. Je gerecht is lekker
en dan, tiens, er zit nog iets achter en dat is dan meestal iets droger.
Kunnen jullie mij een suggestie doen van een
driegangen menu met bier?
Rudi: Ik spreek nu voor mijn eigen producten: voor een
voorgerecht met garnalen is Rodenbach een fantastisch
product. Voor een hoofdgerecht met wild gebruik je het
best de Grand Cru omdat wild heel uitgesproken is van
smaak en daar moet je dan een heel stevig bier tegenover
stellen.
En voor het dessert?
Patatas bravas
(Voor 8 personen)
Benodigdheden:
- 750 g aardappelen
- 6 middelgrote trostomaten (± 750 g)
- 2 eetlepels olijfolie
- 2 teentjes look
- 1 eetlepel tomatenpuree
- suiker
- chilipeper of tabasco
- peper en zout
Rudi: Je kunt met dat kriekbier een sausje maken voor je vanille-ijs en dit presenteren
met amandelschilfers erop...
Johan: Of je kunt een sabayon maken op basis van kriekbier.
Klinkt allemaal verrukkelijk...
Bereiding:
- Verwarm de oven voor op 200°C. Schil de aardappelen,
snij ze in partjes van ± 2 cm.
- Leg ze in een beboterde vuurvaste schotel, besprenkel
ze met 1 eetlepel olijfolie en kruid met zout.
- Zet 50 tot 60 min in de oven ( of tot ze gaar zijn ).
- Pel de tomaten, snij ze in stukken.
- Pel en hak de knoflook, roerbak 1 minuut.
- Doe er de tomaten, de tomatenpuree en een snuifje
suiker bij.
- Laat op een zacht vuur, onafgedekt inkoken tot een
dikke saus.
- Kruid naar smaak bij met peper, zout en chilipeper
of tabasco.
- Schep de saus bij de aardappelen en serveer meteen.
- Dit hapje mag zelfs zeer warm zijn.
Rudi Ghequire
Heeft u trouwens dankzij het programma Tournée Générale en de lofzang
van Jean Blaute voor Rodenbach een piek gezien in uw verkoopcijfers?
Rudi: Je moet weten dat we hem daar niet voor hebben betaald. We hebben er wel
heel veel sympathie mee gewonnen, soms hebben de mensen wat bevestiging nodig.
Bijvoorbeeld als je in een proeverij
zit en er is één iemand die zegt: “Ik
vind dat een goede wijn”, dan zie
je een aantal mensen knikken: “Ja,
dat is een goede wijn.” Als iedereen
zich op de vlakte houdt, zo van stel
dat ik hier zeg dat hij goed is en er
zou hier iemand tussen zitten die
hem toch niet zo goed vindt dan
ga ik af als een gieter.
Weet je trouwens wat het fundamentele
verschil tussen wijn en bier
proeven is? Bij wijn proeven be-
klemtoont men altijd de positieve smaakeigenschappen, terwijl men met bier eerder
de negatieve smaakeigenschappen zal beschrijven wat absoluut niet terecht is!
Johan: Wist je dat er een foodpairing website bestond waar wetenschappelijk is
vastgesteld welke producten er in theorie lekker samen gaan? Wanneer je naar
www.foodpairing.be gaat, dan zie je een sterdiagram en naargelang de afstand tussen
je product en je origineel past het beter bij elkaar. Zo past wetenschappelijk
gezien banaan prima bij groene thee.
Banaan met groene thee…? Geef mij dan veel liever de hoppa garnalen
met Rodenbach Grand Cru.
Liesbeth De Wit
Hoppa van grijze garnalen met
vinaigrette van Rodenbach Grand Cru.
(Voor 4 personen)
Benodigdheden:
- ¼ kropje ijsbergsla
- ¼ kropje radicchio
- 100 g grijze garnalen
- 2 eetlepel pijnboompitten
- 50 g Oud Brugge
- 1 rode ui
- 1 ei
- 1 eetlepel mosterd
- 1 dl olijfolie
- 4 eetlepels ciderazijn
- 1 dl Rodenbach Grand Cru
- peper en zout
Bereiding:
- Was de sla en zwier ze droog.
- Snijd ze in kleine reepjes en meng door elkaar.
- Was de garnalen kort en dep ze droog met keukenpapier.
- Rooster de pijnboompitten in een tefalpan zonder vetstof.
- Snij de rode ui in flinterdunne ringen.
- Snij de kaas in kleine blokjes.
- Mix het ei, de mosterd, de olie, de azijn en de helft van de rode ui.
- Roer er dan 1 dl Rodenbach door en breng op smaak met
peper en zout.
Serveer in aperitiefglaasjes.
- Leg onderaan een beetje van het sla mengsel.
- Leg daarop de stukjes kaas.
- Doe daarop opnieuw een beetje sla.
- Verdeel daarop een beetje garnalen.
- Giet een beetje van de vinaigrette in het glas en werk af met de pijnboompitten
en de rode ui.
- Koel serveren.
PRIJSVRAAG
Wilt u één van de van 5 geschenksets
Rodenbach Grand
Cru 12 x 33 cl winnen? Mail
dan het antwoord op volgende
vraag: “Op welke dag geeft Johan
Verlinden vegetarisch koken
in CVO Roeselare?” naar
liesbeth.dewit@cvoroeselare.be
Succes!

6 CVO ROeselaRe-nieUws Van biJ Ons
Spaanse conversatieklassen in CVO Roeselare
Hablamos español
Dankzij de zomerhit van Tom Waes kent heel Vlaanderen nu enkele
woordjes Spaans. Maar in de campus VMS, in het dienstencentrum Ten
Elsberge en in onze CVO Roeselare vestiging te Tielt zijn er een tachtigtal
cursisten die wekelijks meer dan twee uur alleen maar Spaans spreken in
één van de zeven conversatiegroepen Spaans. Ik ging bij vier groepen op
bezoek om te horen: “¿Por qué y cómo?”
Wereldtaal
De meeste cursisten die in een conversatieklas zitten, hebben al zes jaar Spaanse les
achter de rug en zien een conversatieklas daarom ook als een praktische voortzetting
van die studies. Ze investeerden zoveel jaren in het leren van Spaans omdat het een
wereldtaal is, een taal waarmee ze zich op veel vakantiebestemmingen kunnen behelpen.
Enkele cursisten volgen Spaans omwille van hun beroep, maar zij zijn duidelijk
in de minderheid. De meesten willen zich wekelijks omhullen in de zuiderse cultuur,
de actualiteit en gastronomie.
Salamanca, Girona, Valencia, Granada,
Sevilla, Bilbao, San Sebastian en Madrid
Waar kan je beter de taal oefenen, de cultuur bewonderen én proeven dan op reis?
Daarom boeken Spaanse cursisten regelmatig samen een vakantiebestemming. Kurt
Boudry van de conversatiegroep van Martine Bossuyt vertelde hierover het volgende:
“We zitten al enkele jaren met dezelfde mensen in de klas en elk jaar spraken we erover
om samen naar Spanje te gaan. Dit jaar is het er eindelijk van gekomen om een reis
naar de hoofdstad Madrid te boeken. Toen we op de vlieghaven stonden, konden er
echter geen vliegtuigen opstijgen omwille van de uitbarsting van de Eyjafjallajökullvulkaan.
We zijn dan in groep op de Grote Markt van Brussel een cavaatje gaan drinken
en we planden meteen een andere vertrekdatum. Maar dat was juist op het moment dat
Spanje op weg was om wereldkampioen voetbal te worden en toen swingden de hotelprijzen
echt de pan uit. We zijn dan moeten uitwijken naar een ander hotel, net buiten
de stad. Al bij al waren we zeer blij dat we eindelijk samen in de Spaanse hoofdstad
waren.”
Zo’n reisvoorbereidingen passen perfect als lesthema in een conversatieklas. De cursisten
van docente en native speaker Mercedes Alvarez Cava boekten hun vijfdaagse
reis naar haar geboortestad Sevilla. Zij zelf kon jammer genoeg niet meegaan omdat
ze die periode les moest geven.
Eerste keer Nederlands in klas
“Het is de eerste keer dat we u Nederlands horen praten” vertelden de cursisten van
Mercedes toen ik langskwam voor het interview. Niet alleen wordt er in alle conversatieklassen
alleen Spaans gepraat, maar ook in elke vorm van communicatie die
buiten de schoolmuren gebeurt. Telefoontjes, gesprekken of mailtjes: en español.
Op reis in Sevilla. Van links naar rechts: Barbara Tack, Maryline Samyn, Patrick Vandewiele
(zijn echtgenote Caroline Delbecke ervoor), Wilfried Bertrem, Fabienne Seys, Koen Logie en
Charlotte Demyttenaere.
“Zo’n eentalige communicatie is wat ze nodig hebben om hun Spaans te verbeteren,
want mijn cursisten spreken al een hele week Nederlands,” vertelt docente Mercedes en
ze gaat verder over hoe haar lesvoorbereidingen maakt “Ik heb mijn eigen lesmateriaal
maar ik vul dit aan met de actualiteit van Spanje en Latijns Amerika.” Docente Tine
Vermès vindt dat ze “in de lesvoorbereiding van conversatie creatiever kan zijn, ik heb
geen handboek dat ik moet volgen. Aan het begin van het schooljaar doe ik een kleine
enquête waarover ze absoluut niet meer willen praten. Er zijn bepaalde zaken die ze al
zes jaar aan een stuk, volgens de leerplannen, verplicht waren te leren: bijvoorbeeld milieu.
Daarna vraag ik hen waar zeker wél over willen spreken of welke activiteit ze zeker
nog willen doen. Het leerplan van een conversatieklas is flexibel, ik kan op de actualiteit
inspelen en ook op de interesses van de cursisten, à la carte als het ware.”
Tapas, por favor
Tine gaat met haar cursisten minimum twee keer per jaar eten: met Kerstmis en op
het einde van het schooljaar. Aangezien de Spaanse gastronomie ook één van de geliefkoosde
thema’s is waarover de cursisten willen spreken, is het geen wonder dat de
cursisten van de Spaanse conversatietafels met plezier hun medewerking verleenden
aan de Week van de Smaak, die dit jaar volledig in het teken staat van Spanje.
Liesbeth De Wit
De praatgroep van docente Tine Vermès, met van links naar rechts: Cris Pacco - María
Vander Meiren - Christine Vermander - Renate Hoffmann - Anja verbeken (onderste rij)
Tine Vermès - Jorijn Steenlant - Björn Denys - Roland Impens- Chris Kerkaert (bovenste rij)

CVO Roeselare
Schooljaar 2010-’11
1. Chris Lievrouw - 2. Alain Feys - 3. Norbert Labeeuw - 4. Liesbeth De Wit - 5. Peter Vantuyckom - 6. Luc Rambour - 7. Lesy Jo - 8. Stijn De Man - 9. Evita Werbrouck - 10.
Peter Verbrugghe - 11. Rudy Dewulf - 12. Hans Vuylsteke - 13. Lode Tyberghien - 14. Chris Vermeersch - 15. Bart Caes - 16. Alfons Dedeyne - 17. Isabel Vandenbulcke - 18.
Mercedes Alvarez Cava - 19. Peter Soete - 20. Els Lootens - 21. Véronique Ameye - 22. Tine Vermès - 23. Frank Vandeputte - 24. Johan Vanhaelemeesch - 25. Dimitri Werkbrouck
- 26. Johan Verlinden - 27. Ingrid Corveleyn - 28. Friedl Roels - 29. Francis Vandererfven - 30. Rudy Dewulf - 31. Katrien Allegaert - 32. Peter Rousseau - 33. Mario
Claeys - 34. Christiane Verkest - 35. Diana Arkush - 36. Berlinda Ovyn - 37. Gudrun Vanheule - 38. Robrecht Louage - 39. Steven Michiels - 40. Geert Vandermeersch - 41.
Matthias Strynck - 42. Veronique Goddeeris - Sofie Lagae - 44. Anja Spillier - 45. Carine Deblauwe - 46. Pierre Devos - 47. Christian Muhlhauser - 48. Dorine Vantournhout -
49:Lieselot D’haene - 50. Sigrid Tanghe - 51. Els Degrave - 52. Christine Roelens - 53. Steven Nuyttens - 54. Isabel Vandeputte - 55. Koen Logie - 56. Lies Delrue - 57: Veroniek
Desombere - 58. Christina Priem - 59. Rika Piccavet - 60. Vera Van Ooteghem - 61. Johnny Marent - 62. Barbara Defreyne - 63. Trui Van Gucht - 64. An Verbrugghe - 65. Rita
Uyttenhove - 66. Bart Depestel - 67. Hilde Vandeberghe - 68. Dries Verhelst - 69. Martine Bossuyt - 70. Maritsa De Meester - 71. Eva Andries - 72. Veerle Vanheule - 73. Rita
Seru - 74. Isabelle Stes - 75. Sien Tassyns - 76. Dominiek Deceuninck - 77. Trees Simoens - 78. Kurt Velghe - 79. Bart Vandenbroucke - 80. Ann Van Raemdonck - 81. Barbara
Van de Voorde - 82. Isabelle Haerens - 83. Petra Maqueda - 84. Lieve Develtere - 85. Sarah Soenen - 86. Katrien Demuynck - 87. Alain Decaluwé - 88. Jelle Vyncke - 89. Bart
Deheegher - 90. Liesbet De Loof - 91. Heidi Rebry - 92. Eline Terryn - 93. Wesly Demeester - 94. Franky Moerkerke - 95. Valerie Seys - 96. Amina Mouchrique - 97. Monique
Verhoest - 98. Ilse Verthé - 99. Isabel Bostyn - 100. Ward Braekevelt - 101. Philip Bruwier - 102. Katrien Gryspeerdt - 103. Mieke Vuylsteke-Vanfleteren - 104. Kristof Lammertyn
- 105. Tom Callewaert - 106. Nadine Craeynest - 107. Katrien Dewitte - 108. Jan Meulebrouck
61
46
91
92
90
73
74
69
70
62
53
54
55
47
107
101 102
97
84
85
86
80
81
93
38
39 40
41
30
31
32
23 24
25
26
19
103
104
105
108
14
82
75 76
63
56
33
48
20 21
15
16
10
11
98
99
100
94
95
87
71
88
42
27
5
83
77
64
65 66
57
58
59
43
34
6
89
78
72
49
28
12
3
1
79
67
35
36
37
22
50 51
17
13
7
106
96
68
29
18
8
44
45
4
2
60
9
52

8 CVO ROeselaRe-nieUws Van biJ Ons
“
Gespot
Jaaropening Comenes
Op 10 september organiseerde het consortium volwassenenonderwijs
voor de tweede keer een gezamenlijke opening van het werkjaar.
Dit jaar was Roeselare met CC De Spil de gastheer. Op de foto van de
openingsreceptie herkennen we van links naar rechts schepen Omer
Hoorne, Chris Compernolle (voorzitter vzw CVO Roeselare) en Hans
Piepers (projectdirecteur van de stad Roeselare en bestuurder vzw
CVO Roeselare).
Tieltse cursisten naar
Salamanca
De cursisten van Spaans 2 te Tielt trokken halverwege september samen
met leerkrachte Ingrid Corveleyn naar Salamanca. Ze bezochten er onder
andere de Ferias, de Plaza Mayor en de plaatselijke folklore. Natuurlijk genoten
ze ook van de culinaire specialiteiten: sangria en paella, por favor. Op
de foto ziet u van links naar rechts: bovenaan (rechtstaand): Pedro Van Walleghem,
Hilde Schaubroeck, Geert Desmet, Mieke Nuyttens, Ingrid Corveleyn
(docente), Marjolein Devriendt, Dominique Kindt, Hedwige Vanneste,
Frank Vande vyvere en onderaan (zittend) Sabine Verbeke, Tamara Lema,
Nico Marreel en Marleen Vantornout.
VMS 75 jaar
De Vrije Middelbare School bestaat 75 jaar en dat zal men een volledig
schooljaar vieren. CVO Roeselare dat zeer nauwe banden onderhoudt
met de VMS, stapt als hoofdsponsor mee in het feestproject
en was uiteraard ook van de partij op de feestelijke openingszitting.
Op de foto zien we Vincent Vanhoorne, de Roeselaarse burgemeester
Luc Martens en de voorzitter van de Roeselaarse scholengroep Sint-
Michiel, Paul Dejonghe, aan de tand voelen.
Startactiviteit personeel
Op de zonnige startactiviteit van CVO Roeselare van 11 september stond de familie
centraal. In de Steenkapperij van de VMS speelde het gezin van Petra Maqueda,
leerkracht Spaans, met oude ambachten. Dankzij Circus de Sven kon iedereen een
kinderdroom waarmaken door even jongleur, acrobaat of stuntpiloot te zijn. Het
overheerlijke tapas buffet van onze kookleerkracht Mario Claeys en zijn medewerkers
van Table Maison maakte het plaatje compleet en zorgde ervoor dat de startactiviteit
2010 een unieke ervaring was.
CERA project
Met de steun van Cera kon op de campus NT2 voor meer dan € 2000 educatief
materiaal aangekocht worden voor het OLC. In het Open Leer Centrum kunnen de
cursisten zelfstandig, op hun eigen tempo en eigen niveau werken. Ze oefenen met een computerprogramma
voor grammatica, fotosets, boeken,... Een dikke dank-je-wel. Op de foto van links
naar rechts: Bart Vandenbroucke, Isabelle Haerens (leerkracht Nederlands) en Eric Claeys (CERA).
Cursisten Nederlands koken
in campus Kokelaarstraat
Handgesneden frietjes met stoofvlees en zelfgemaakte mayonaise: dat maakten
de cursisten van de derde module Nederlands van Evita Werbrouck onder
leiding van chef kok Johan Verlinden. In de campus Kokelaarstraat zetten zij zo
de theorie over het Belgisch eten om in de praktijk. De cursisten van de tweede
module van Joke Vandeursen hadden twee weken eerder ook hun koksmutsen
opgezet om quiches te maken nadat ze op de markt in Roeselare hun ingrediënten
kochten. De punten van de Komen Eten-jury waren in beide gevallen:
10 voor gastvrijheid, 10 voor de smaak en 10 voor de sfeer.