Lees het volledige interview met Richard Krajicek in - Ja! Magazine

6 REPORTAGE
7
tekst en fotografIe Ilja Post
Vrijwilligers van animal life foundation gaan elke week met hun huisdier
op bezoek bij allerlei zorginstellingen. De honden, professionele knuffeldieren
met een staart, worden ingezet om het leven van patiënten en
(eenzame, dementerende) ouderen wat op te fleuren.
ja! liep een ochtend met hen mee.
,,wat heerlijk dat jullie er weer zijn!”
Voor de entree van de zorginstelling
verzamelen zich steeds meer honden.
Terwijl hun baasjes elkaar welkom heten,
doen de honden hetzelfde. Kwispelend
cirkelen de dieren om elkaar heen.
,,Een belangrijk moment”, zegt Claudia
Blom (37), projectleider van Animal
Life Foundation. ,,Het kalmeert de
honden, zodat ze straks, wanneer we naar
binnen gaan, alle aandacht hebben voor
de ouderen die hen mogen aaien.”
,,Huisdieren hebben een positieve
invloed op ons dagelijks leven”, legt
Claudia het nut van deze bezoekjes
uit. Een hond die kwispelend op je
af komt, een kat die spinnend tegen
je aan schurkt of de zachte vacht van
een konijn op schoot; dieren brengen
ons aan het lachen, geven ons een
speciaal gevoel en laten ons geliefd
voelen. Ongeacht je leeftijd. Of hoe
ziek je bent.”
Bij binnenkomst wordt direct
duidelijk wat Claudia bedoelt. Zo
gauw de honden naar binnen hollen,
beginnen de ogen van de patiënten
en bewoners te glimmen. ,,O, wat een
leukerd!”, roept de 96-jarige mevrouw
Den Ouden, terwijl ze Twister, een
vrolijke Golden Retriever, over zijn
kop aait. Haar dochter kijkt vertederd
toe. ,,Ma is dol op dieren”, glimlacht
ze. ,,Op haar kamer hangen meer
foto’s van oude huisdieren dan van
familie!” Mevrouw Den Ouden knikt:
,,Ik heb altijd meer met dieren gehad
dan met mensen. Helaas ben ik nu
te oud om een huisdier te verzorgen.
Een hond moet lekker kunnen spelen
en rennen. In een verzorgingshuis
zouden ze doodongelukkig worden.”
,,Voor veel ouderen is het hebben van
een huisdier geen vanzelfsprekendheid”,
verklaart Claudia van Animal Life
Foundation. ,,Ze zijn te oud of beperkt
om ervoor te zorgen. Met ons project
‘Altijd Dierendag’ brengen wij daar, al
is het maar voor even, verandering in.”
Zelf heeft Claudia thuis vier knuffelhonden:
Twister, Dee Jay, Indy en Puck.
Al jaren neemt ze de viervoeters, één
of meerdere keren per week, mee naar
allerlei verzorgingscentra. In 2010
begonnen met slechts een handjevol
dieren telt de stichting intussen zo’n
30 vrijwilligers zónder en 40 mét staart.
,,Om te kijken of een hond wel een
echte ‘kroeler’ is, krijgen nieuwe
vrijwilligers eerst een intakegesprek.
Want een dier dat te wild, agressief of
eenkennig is, kunnen we helaas niet
gebruiken”, aldus Claudia. ,,Daarnaast
moet ook het baasje geschikt zijn.
Hoewel de meeste reacties hartverwarmend
zijn, kunnen ouderen soms
ook wat emotioneel worden. Daar
moet je wel tegen kunnen.”
‘SINDS DE KOMST VAN
DE HONDEN IS ELKE
VRIJDAGOCHTEND
EEN KLEIN FEESTJE.’
Daniella Kooyman (59) en haar
‘schoothondje’ Paris lopen vandaag
voor de eerste keer mee. Samen met
Claudia bezoekt ze de kamer van
mevrouw Baljeu (88), die al de hele
week uitkijkt naar de visite. ,,Sinds
de komst van de knuffelhonden is
elke vrijdagochtend een klein feestje”,
knipoogt ze. En, zoals iedere goede
oma, heeft ze snoepjes ingeslagen
voor het bezoek. Hondenkoekjes, om
precies te zijn. ,,Zelf heb ik ooit een
Airedale Terriër gehad. Een prachtig
beest met mooie, bruine krullen.
Groter nog dan Twister hier”, zegt
mevrouw Baljeu, terwijl ze liefdevol
zijn poot in haar hand neemt. Haar
ogen lichten op wanneer Daniella
de kleine Paris, vrolijk kwispelend,
voor haar optilt. Eventjes is mevrouw
Baljeu weer kind. ,,Wat heerlijk dat
jullie er weer zijn!”, roept ze. De
wekelijkse bezoekjes van de Animal
Life Foundation hebben een sterke
band tussen haar, de honden en hun
eigenaren gecreëerd. Het is bijna
familie geworden.
Een paar slaapzalen verder klopt Corrie
Hemmes (59) op de deur van mevrouw
Poelman. Ze vraagt of het haar leuk
lijkt om even met honden Layla en
Lady te kroelen. Dat wil mevrouw
Poelman wel, en even later vouwt ze
haar handen om één van de snuiten.
,,Het is soms net alsof ze je begrijpen,
hè”, zegt ze, terwijl er een traan over
haar wangen rolt. Volgende week
wordt mevrouw Poelman 95 jaar. Een
verjaardag waar ze niet naar uitkijkt,
vertelt ze voordat ze wordt overmand
door emoties.
Corrie slaat een arm om mevrouw
Poelman heen. Ze probeert haar op
te beuren en verschuift de aandacht
naar de honden. Ze heeft dit soort
gesprekken vaker gevoerd. Corrie wil
vrolijkheid brengen, zegt ze. Geen
verdriet. Maar de realiteit is dat de
cliënten die ze bezoekt het best zwaar
hebben. Acht op de tien is dementerend.
,,Afgemat door ziekte of ouderdom
zie je sommigen letterlijk aftakelen.
Maar juist dan helpen honden de
stress te verlichten”, zegt ze. ,,Als je
een hond aait, gaat je hartslag naar
beneden. Dat is wetenschappelijk
bewezen. Een man op zijn sterfbed
was dolblij dat we nog even bij hem
op visite kwamen. Hij moest en zou
zijn kwispelende makkertje nog één
keer zien voordat hij stierf.”
Twee uur en tientallen knuffels
later loopt het bezoek ten einde.
Groetend en kwispelend begeeft
de club vrijwilligers zich richting
de uitgang. Onderweg nemen ze
regelmatig pauze om de bewoners
nog een laatste aai te gunnen. Buiten,
op de parkeerplaats, rolt een oude
man in een rolstoel hen tegemoet.
Zijn familie, die hem voortduwt, kijkt
vertederd toe hoe hij beide handen
op de kop van een hond legt. De lach
die hij lacht maakt hem jonger dan
zijn leeftijd. ,,Pa is al over de 100”,
fluistert een dochter. ,,Maar kijk hem
eens stralen! Alsof hij weer 16 is.”
Voor meer informatie:
www.animallifefoundation.nl.
tel. (010) 202 00 40
Stichting Zorgdier
www.zorgdier.nl
tel. (06) 1059 22 12
Pets4Care.
www.pets4care.nl
tel. (06) 112 62 971