M - Zoek direct in de EYE-bibliotheek

• •>!**« 

-•*.» 

« * 

Ê 9 m 

MlWMfiB

. 

fOTO CAMERA 

Fabr.Kodak GRATIS voor Uw 

BAT CO WEQELD COUPONS 

Zomertijd is fototijd. Hebt U nog geen 

toestel? Batco helpt U met hoar speciaal 

zomeraanbod. Een enorm aantal foto- 

camera's, fabrikaat Kodak, worden gedu- 

rende de maand Augustus 1933 gratis be- 

schikbaar gesteld voor het zeer gereduceer- 

de aantal van slechts 300 Batco Coupons 

ofwel punten. En fotofilms zijn reeds ver- 

krijgbaar vanaf 50 Batco punten. Maak ge- 

bruik van deze bijzondere zomeraanbieding! 

Begint nog heden deze coupons te sparen. 

Batco-de Wereld-Coupons worden verpakt 

bij de volgende sigarettenmerken van hooge 

kwaliteit: 

CLYSMA N, 30 / NORTH STATE 

MAVRIDES ROYAi/ GOLD DOLLAR 

CLIX / PIRATE 

BRISTOL / FLAG (io STUKS; 

BATCO 

V-V WERELD COUPONS 

even zeker als de Nederlondsche Bank" 

,, ^^^^^^^M^-. 

We blikken thans terug op vijfhon- 

derd verschenen nos. 500 weken 

achtereen is ons blad versche- 

nen. U zult kunnen begrijpen, dat wij ons 

deze gelegenheid gaarne ten nutte maken 

om een woord van dank te richten aan 

allen, die ons het mogelijk hebben ge- 

maakt om deze serie van afleveringen 

uit te geven. En wij richten in de eerste 

plaats een woord tot onze uitgebreide 

lezersschaar, die, het zij met vreugde 

geconstateerd, tevens een uitgebreide 

vriendenschaar is geworden. Hoeveel 

aanmoedigingen, hoeveel blijken van in- 

stemming hebben wij in den loop der 

jaren die achter ons liggen, niet mogen 

ontvangen I Hoe kan het anders, dan 

dat wij ons dit thans met een gevoel 

van erkentelijkheid herinneren I Is het 

dan niet juist aan den steun en het 

vertrouwen van onze lezers te danken, 

dat wij van „Het Weekblad" hebben 

kunnen maken, wat het geworden is: 

het naar uitvoering en inhoud beste 

blad voor het huisgezin, een blad voor 

allen, die na de dagelijksche beslomme- 

ringen ontspanning en verpoozing zoe- 

ken ? Wie zich de moeite getroost, er de 

verschenen nummers nog eens op na 

te slaan, kan zich hiervan gemakkelijk 

overtuigen. Men zal dan zeker ver- 

baasd staan over den schat aan foto's 

en platen in één en meer kleuren, en 

over de. rijke verscheidenheid aan bij- 

dragen op schier ieder gebied — van 

boeiende verhalen tot populair-weten- 

schappelijke artikelen toe — die wij heb- 

ben gebracht. En de rijke keuze van 

liedjes en voordrachten, welke aan ons 

blad een aparte attractie geven. 

Natuurlijk denken wij ook aan de 

redactie en haar medewerkers. Aan de 

adverteerders, wier steun ons van dés 

te grooter beteekenis was, omdat hij 

bewijst dat deze den invloed van het 

Weekblad op zijn lezers inzien. 

Vijfhonderd nummers.' — Hoe zij 

door u ontvangen zijn, waarde lezeres 

en lezer, weet ge. Hoe ze door anderen 

ontvangen zijn, hoe deze over ons blad 

denken, kunt ge elders in dit'nummer 

lezen. Dat het ons genoegen deed, him 

oordeel te mogen ontvangen, zult ge 

kunnen begrijpen. Wij zijn zelfs over- 

tuigd, dat de lof van hen, die ge van 

zoo nabij kent door hun spel op de 

planken of op het witte doek, ook u 

aangenaam zal. zijn, omdat het immers 

ook uw „Weekblad" betreft. Aan hen 

allen onzen dank I 

En nu ... Nummer 500 is verschenen. 

Nummer 501 en al de andere, die 

nog komen zullen, wachten. Dat we 

er het beste van zullen maken wat er 

van te maken is, daar zult ge zeker 

wel van overtuigd zijn. Alle voordeden, 

die het fraaie procédé, waarin ons blad 

wordt gedrukt, ons biedt, zullen daar- 

bij worden toegepast, terwijl ook aan 

den redactioneelen inhoud, zooals steeds, 

de grootst mogelijke zorg zal* worden 

besteed. 

. Ons vijfhonderdste nummer was geen 

.einddoel: redactie en uitgeef ster zullen 

immer als devies voor oogen hebben: 

Het Weekblad: Hard Werken. Dit is 

een belofte, waarvan de vervulling ©nze 

plicht en onze eer zal zijnl

DE WET VAN DE WOESTIJN 

EEN COMPLEET, BOEIEND VERHAAL DOOR D'ALVAREZ 

n de oase van 

Wadi Assi, de 

Vallei der Bron- 

nen, aan den weg 

die van Aleppo 

naar Medina 

voert, woonde 

een Arabier, Ha- 

kim Hoessein, 

een dokter, met 

zijn dochter, Rai- 

tha. Hij behoorde tot geen der woes- 

tijnstammen en toch trok hij ongehin- 

derd van het eene dorp naar het ande- 

re, van de eene oase naar de andere, 

om de zieken en de gewonden van 

vriend en vijand te bezoeken. 

Gelijk geschreven staat in den Koran: 

„Wie dengenen bemoeilijkt, die uit- 

gaat tot verkwikking der zieken, zal 

weggevaagd worden van de aarde." 

Hakim Hoessein nam voor zijn dien- 

sten geen betaling in klinkende munt 

aan, maar de menschen van zijn eigen 

dorp en de Bedouïnen uit de streek, 

brachten ongevraagd hun zoetste dadels, 

hun beste rijst en hun jongste lammeren, 

maisch en licht-verteerbaar, naar zijn 

hut. „Hakim Hoessein, Allah is genadig 

voor mij geweest en gij waart vriende- 

lijk!" zoo spraken zij tot hem, terwijl 

ze hem hun gaven schonken. 

Klein, gerimpeld, ineengedoken hoog 

op de kameel, reed Hakim Hoessein van 

dorp tot dorp, door meren van zachte 

modder in den regentijd en over gele 

bergen van beweeglijk zand in den 

zomer, om verlichting te brengen aan 

een ouden man, die te veel had gegeten, 

aan een struischen knaap, gewond in een 

wilden oorlogsrit, aan een kind, dat 

ergens in de woestijn klaaglijk 

schreeuwde. 

Raitha was ternauwernood twaalf, 

toen haar vader haar reeds meenam op 

zijn tochten. En Raitha keek aandachtig 

toe, hoe haar vader de zieken en de 

gewonden behandelde. Algemeen werd 

dan ook aangenomen, dat ze Hakim 

Hoessein mettertijd zou opvolgen. Wan- 

neer ze niet op het pad waren, leerde 

de arts haar de eenvoudige drankjes 

brouwen, die hij zijn patiënten toediende 

en vertelde haar, wat hij wist van de 

geneeskrachtige werking der kruiden 

en poeders, die hij ontving uit de apo- 

theken van Aleppo en Damascus. 

Toen ze zestien was, trok Raitha er 

alleen op uit om haar menschlievend 

werk te verrichten, wanneer de hulp van 

haar vader elders werd vereischt, of hij 

zich te zwak voelde de regens en zand- 

stormen der woestijn te trotseeren. De 

wildste Bedouïnen maakten ruim baan 

voor haar en volgden met de oogen het 

meisje, wier haren in den wind fladder- 

den, terwijl zij verder galoppeerde. En 

ze bleven den weg afturen tot haar 

terugkeer, om te vragen wie er ziek 

was, om haar te verzoeken naar hun 

door het heete zand pijnlijk geworden 

oogen te zien of naar een oude wond, 

die weer was opengegaan. 

Het woestijnvolkje respecteerde het 

zwart-oogige, donker-harige Arabische 

meisje; ze hielden van haar en wisten 

dat ze, evenmin als haar vader, partij 

koos in hun twisten en vijandelijkheden. 

Ze behandelde en verbond wonden zon- 

der te vragen, wie ze had toegebracht. 

En nauwelijks was een strijd tusschen 

twee stammen afgeloopen, of Raitha 

Ettn star geniet vami haar ruat. ' * 

'$**fA 

-■ $[ 

* f Li ■ #-v 

waar jongelieden zich verzamelen om 

een vuur. Maar toen Zimla haar vroeg 

zijn vrouw te worden, had Raitha naar 

waarheid geantwoord, dat haar hart nog 

niet gesproken had. Ze behoorde aan de 

zieken en de gewonden 

* 2 * 

Maar nu had ze een gewaarwording 

of het paard te snel liep — ze zouden tè 

spoedig in Chadar zijn. De vreeselijke 

verlatenheid van de woestijn tijdens een 

zandstorm en de dood van haar kameel 

ftadden haar angstig gemaakt. Ze had 

zich vroeger altijd zoo sterk gevoeld, 

maar nu was het alsof een inwendige 

stem haar toefluisterde, dat ze nooit 

meer dezelfde, rustige kracht zou voe- 

len, wanneer ze alleen was. 

De zon had de helft van haar kring- 

loop al volbracht, toen een groepje man- 

" e " . te Paard hen aan den ingang van 

Lhadar, een dorp van zware tenten 

begroette. Het volk van Chadar was 

îmla, den zoon van den Sheik van Tan- 

li, welgezind. 

„Wat brengt je hierheen, Zimla?" 

„Hakim Hoessein's dochter moet naar 

bulam-h. Mechmet Burdun is ziek. Haar 

kameel is onderweg gestorven. Ze reist 

er verder op mijn paard heen." 

„Zou het niet beter zijn, als ze wacht- 

te tot de storm bedaard is?" vroeg een 

der mannen. 

Zimla liet zich uit het zadel glijden en 

zag het meisje met iets bijna-smeekends 

in zijn oogen aan. Ze glimlachte tegen 

hem wierp het hoofd in den nek, vuur- 

•de haar paard aan en riep over haar 

schouder: „Zelfs de „samoem" kan mij 

met weerhouden daarheen te gaan, waar 

Allah mij roept!" 

Eer ze dertig meter gereden had, was 

er een sluier van zand tusschen haar en 

de mannen van Chadar. 

Vraag tweehonderd acht en dertig. 

Hoe kreeg de maand April haar naam? 

Wij stellen een hoofdprijs van ƒ 2.50 en 

vijf troostprijzen beschikbaar, om te verdeelen 

onder.heh, die ons vóór 9 September (Indi- 

sche abonné's vóór 9 November), een goed 

antwoord op deze vraag zenden. 

Adresseeren aan: Redactie „Het Week- 

blad", Galgewater 22, Leiden. Op briefkaart 

of enveloppe a.u.b. duidelijk vermelden: 

Vraag 238. 

DE OPLOSSING 

Vraag tweehonderd vier en dertig. 

's Zomers dragen wij lichte klceren, om- 

dat deze de warmtestralen grootendeels te- 

rugkaatsen, en 's winters donkere, omdat zij 

de warmtestraling absorbeeren. 

Met de juiste beantwoording van deze 

vraag verwierf de heer J. C. Wilmans, te 

Uen Haag den hoofdprijs. 

De troostprijzen vielen ten deel aan den 

neer A.W Heeres, Groningen; mejuffrouw 

A. de Wilde, 's-Gravcnhagc; mevrouw C 

ter Laan—van Lokhorst, Amsterdam; den 

heer H. Bertrams, Bussum; mejuffrouw J. 

Donkers. Rotterdam. 

»B'jAHah, ze is de dochter van haar 

vader, prees een van hen. Hij klopte 

Zimla vriendschappelijk op den rug en 

leidde hem naar de tent van het stamhoofd. 

* * * 

„ P" 6 0 uu . r later droeg Zimla's paard 

Kaïtha Sulam-li binnen. Gedurende den 

heelen moeizamen rit was Zimla niet uit 

haar gedachten geweest. Ze was zes- 

tien. Meisjes uit de woestijn waren moe- 

ders op dien leeftijd. Drie lange uren 

had Zimla achter haar gezeten; de 

armen om haar middel geslagen. Hon- 

derd zilverstukken had hij betaald voor 

een lied te harer eer. Hij was slank en 

sterk 

Maar dat was Ali ook, Ali uit Wadi 

Oibor. Ali zou minder schuchter zijn 

geweest en tegen haar gesproken heb- 

ben. Wat zou hij hebben gezegd? 

Het heele dorp had zich voor de tent 

van den zieke verzameld, toen de doch- 

ter van Hakim Hoessein verscheen. Ze 

hadden haar nog vóór het middaguur 

verwacht en toen de zon haar laatste 

bloedroode stralen over het zand goot 

en Raitha er nóg niet was, waren ze 

ongerust geworden. Zeker, niemand zou 

haar een stroobreed in den weg hebben 

durven leggen! De woestijn was haar 

domein — ze was vrij om te gaan waar 

ze wilde. Maar er had een „samoem" 

gewaaid. Ze bestormden haar met vra- 

gen. Wat was er met haar gebeurd? 

Waar Was de „telul", de kameel-merrie, 

die het dorp aan haar vader had ge- 

schonken? Waarom was ze te paard? 

Ze reed immers nooit meer op een paard 

tegenwoordig. En dit paard was toch 

met van haar? Aan wien hoorde heP 

Met enkele woorden vertelde Raitha 

hun wat er gebeurd was. De bewoners 

van Sulam-li, dat dorp des vredes be- 

teekent, waren geen vrienden van Zim- 

\& en het volk van Chadar haatten zij. 

Het stond hen tegen, verplichting te 

hebben aan menschen, die ze niet moch- 

ten lijden. En het was een slecht voor- 

teeken, dat de kameel op weg naar hen 

gestorven was. 

Raitha onderzocht de wond van den 

ouden man. 

„Houd je maar rustig. Vader Mech- 

met. Er is geen gevaar." 

„O," steunde Mechmet, „als jij niet 

gekomen was, zou ik gestorven zijn" 

„Geen sprake van. Allah heeft mijn 

werk gedaan; je wond is al vanzelf ge- 

dee tehjk genezen. Het ergste is voor- 

bij. 

De vrouwen van Mechmet Burdun, 

oude en jonge, maakten zich van Raitha 

meester en voerden haar naar hun ge- 

deelte van de tent, door tapijten afge- 

scheiden van het verblijf van hun heer 

en meester. Ze onthaalden haar op in 

rust gekookt lamsvleesch, kameelen- 

melk en roomversche dadels uit Hayil 

goudgeel en honingzoet. Toen ze klaar 

was, bestormden de vrouwen haar met 

vragen. Ze moesten weten, of iemand 

nieuwe stoffen uit Damascus naar haar 

dorp had gebracht. Een Syrische woes- 

tunyenter had hun groene en gele kralen 

verkocht! Was hij ook in Wadi Assi 

geweest? Neen? Jammer! De kralen 

I waren mooi en niet duur. Het water uit 

de wel had een zurigen bijsmaak gekre- 

gen. Wist zij of haar vader een middel 

wist om dien weer weg te krijgen? Ze 

- 6 - 

W*" 

CONSTANCE SHOTTER 

?n ie H? n R d ? r D V c? UWel iJ ke h ooMrollen vervult 

in de Br.I.P.-film „For the Jove of Mike". 

moest het maar eens vragen; Hakim 

Hoessein wist zoo verschrikkelijk veel. 

De plotselinge duisternis van de woes- 

tijn spreidde haar diepbruinen mantel 

over het zand, vóór Raitha's gesprek 

met de vrouwen geëindigd was. Ze kon 

dien avond niet meer naar huis., ze 

moest maar in de tent bij de vrouwen 

blijven overnachten. Zimla zou haar 

vader wel op de hoogte hebben ge- 

bracht. 

* * * 

Een half uur later lieten de jonge man- 

nen van Sulam-li hun paarden springen 

m de open ruimte, waar omheen de ten- 

ten in een kring waren opgezet. Ze had- 

den n stuk of tien kleine kampvuren 

aangestoken, schoten hun geweren in 

de lucht af, draaiden in snelle cirkels in 

de tegenovergestelde richtingen, galop- 

peerden in woeste vaart, schreeuwden 

en gilden doordringend. 

De ouderen zaten om de suizelende 

vuren van droge distels en onkruid en 

zongen wraakzuchtige liederen, die al 

duizenden jaren door de wijde verlaten- 

heid van de woestijn hadden geëcho'd en 

bruisend bloed aan het branden hadden 

gemaakt. 

Raitha's oogen waren op de jongeren 

gevestigd. Ze kende hen allemaal bij 

naam. Ze vergeleek ze met Zimla.., 

en met Ali Ali uit Wadi Gibor. Waar 

was Ah nu? Nog nooit was ze zoo een- 

zaam geweest; nog nooit had ze zoo'n 

vreemd verlangen gevoeld naar de na- 

bijheid van Zimla en Ali. 

Ali en Zimla waren vrienden. Den 

BEZOEKT HET 

E 7 MTTÄ' 

TMEÄTEBS 

I TE PEN HAAG 

-?'- .5 ^ 

, , 

Slanke Vrouwen 

in de Badplaats 

In de Badpiaais 

DU jaar zijn hier meer slanke vrouwen dan 

vroeger, maar dank zl] de Facll-Pasillles maken 

ook wl] hierbij een heel goed figuur I Toch 

moeien wij oppassen, wani hei eien is hier 

héérlijk dii jaar, daarom verzoeken wij U ons 

ieder per omgaande nog een buis Facil ioe 

ie zenden. Hoogachiend, Z.C.&L F. 

Facil is verkrijgbaar in Apotheken en Dro- 

gisterijen a f 3.- per buis van 100 pastilles 

voor een vermageringskuur van 3 weken. 

een of anderen dag zou ze tusschen hen 

kiezen. Wie van de twee zou het zijn? 

Wat zou Ali hebben gedaan als hij haar, 

zooals Zimla, in de woestijn gevonden 

had? Hetzelfde ongetwijfeld. Hij zou 

óók uren hebben gereden met de han- 

den om haar middel geslagen. Misschien 

zou hij haar hebben vergezeld naar Su- 

lam-li! Ali was stoutmoediger dan 

Zimla. Zóó gingen haar gedachten uit 

naar Ali, terwijl de jongeren van het 

dorp hun paarden om de vuren lieten 

springen en de liederen van wraak 

' galmden uit de kelen der oudere mannen. 

Een koperen koffie-pot werd gebracht 

en de kleine kopjes, niet veel grooter 

dan een vingerhoed, gevuld met het 

geurige, prikkelende vocht, gingen rond. 

De liederen werden steeds vuriger, 

namen toe in extasische heftigheid. 

Raitha'was een kind van de woestijn 

ze wist wat dat wilde gezang te betee- 

kenen had. Het volk van Sulam-li zou 

zich weldra in een dollen, verrassenden 

rit op Chadar storten om het vee en ds 

paarden weg te voeren van menschen, 

die vriendelijk voor haar waren geweest. 

Maar toch zou ze niets zeggen van het- 

geen ze wist, geen woord. De lippen 

van hen, die vrij zijn te gaan waar ze 

willen, moeten verzegeld zijn. Haar 

vader, de rondreizende arts, had haar 

dit ingeprent, voor hij haar had meege- 

nomen op haar eersten tocht. Het was 

de groote wet, heiliger dan alle andere 

wetten der woestijn: „Die het vertrou- 

wen van de woestijn schendt, is een ver- 

rader en des doods schuldig. Hij is erger 

dan een ongeloovige." 

Bij het aanbreken van den dag stond 

Raitha gereed om te vertrekken. Haar 

paard was beladen met versehe kameel- 

boter, in huiden verpakt, en zakken vol 

dadels en rijst. De wind was geheel 

gaan liggen; het zand glinsterde in de 

zon; de wijde hemel koepelde diep- 

LIJDERS AAN MAAGPIJN 

Maagkramp, Zuur, Hartwater en slechte 

spijsvertering zuilen baat vinden 

bij het gebruik van het reeds 

meer dan 40 Jaar in 

'den handel 

3*2 

zijnde ^^(Kr^*— Alleen 

kS*!^*^ «cht met 

tUDM \^^^ den naam BOOM 

Xfz*^^ Verkrijgbaar in de 

meeste Apotheken en Dro- 

gistwlnkels AM .25 per doos. 

blauw. Jonge gazellen glipten schuw 

naar de ruïnen der steenen vestingen, in 

verre tijden door de kruisvaarders hier 

gebouwd. 

Haar vader wachtte aan den ingang 

van hun hut toen ze thuiskwam. Raitha 

liet zich in zijn armen vallen en schreide. 

Hakim Hoessein vroeg niets en zijn 

dochter was er het meisje niet naar, om 

hem te bezwaren met gevaarlijke we- 

tenschap. En hij van zijn kant, hij had in 

zijn jeugd veel geschreid, maar nu was 

hij oud en van een bezonken wijsheid. 

De wegen der menschen zijn zoo raad- 

selachtig als die van Allah. Dat zou 

Raitha ook spoedig genoeg ervaren en 

ophouden wanhopig te zijn — over wat 

dan ook. 

Tegen den middag, toen haar verdriet 

nog steeds niet week, nam hij zwijgend 

haar handen èn kuste haar zacht. 

„De woestijn was verschrikkelijk gis- 

teren," was alles wat ze zei, in antwoord 

op zijn onuitgesproken aandrang om 

haar hart uit te storten. 

Hij wendde het hoofd af, opdat ze de 

tranen in zijn oogen niet zou zien, tranen 

die opwelden ondanks zijn rustige wijs- 

heid 

Toen de avond gevallen was, kwamen 

Zimla eil AU voor Hakim Hoessein's tent 

getreden. Ze hadden ieder een troepje 

stoere knapen bij zich. Ook AU had hon- 

derd zilverstukken aan een „Zimran" 

betaald voor een lied ter eere van Rai- 

tha en hij wilde dat ze dit hooren zou. 

Ofschoon AU en Zimla de beste vrien- 

den waren, hadden zij beiden een gelijk 

recht om te trachten haar te winnen, 

daar haar hart immers nog vrij was. 

De twee groepen zongen achtereenvol- 

gens de beide liederen voor Hakim 

Hoessein's hut en ze herhaalden ze on- 

ophoudelijk. Toen het middernacht werd 

zongen ze nóg; het heele dorp was uit- 

geloopen en moedigde de zangers aan. 

Raitha schepte maar weinig behagen 

in de liederen die in gloedvolle woorden 

baar deugden en bekoorlijkheden schil- 

derden en nog minder in de uitbundige 

vreugde der dorpelingen. Ze wist, dat 

achter Zimla's en Ali's wedijver, andere 

motieven scholen die hen bewogen had- 

den naar haar toe te komen. Toen het 

gezang eindelijk verstomde, verzamel- 

den de jonge mannen van Wadi Assi 

zich om de beide leiders der serenade 

en hun gevolg, en reden met hen tot bui- 

ten de grenzen der oase. De woestijn- 

wind droeg hun stemmen naar Raitha's 

oor. Slapen was haar onmogelijk; ze zat 

voor de hut en luisterde. Zimla en AU 

wekten de mannen op ten strijde te trek- 

ken tegen de Bedouïnen van Sulam-li. 

Toen Zimla gesproken had, blies AU 

het oplaaiende vuur aan met felle, zwie- 

pende woorden: 

„Hoe lang moeten we no? lijdelijk 

aanzien, dat die schavuiten Arabieren 

van andere stammen uitschudden- en 

vermoorden? Waarom moeten wij 

wachten tot de ouderen het oogenblik 

gekomen achten? De sneden van onze 

zwaarden zijn bezig bot te worden en 

de sloten van onze geweren verroes- 

ten...." 

De beste taktiek was de Bedouïnen 

van Sulam-li te overrompelen, advi- 

seerde AU, want ze vormden den tal- 

rijksten stam in dit gedeelte van de 

woestijn. Ze zouden den tocht rustig en 

behoedzaam organiseeren en hen den 

vierden morgen na vannacht onver- 

wachts overvallen. 

Ali's voorstel werd met luide kreten 

van bijval begroet. Een huivering ging 

door Raitha. AH en Zimla maakten plan- 

nen om de mannen van Sulam-li te 

verrassen en ze hadden er geen ver- 

moeden van hoe volkomen gereed deze 

waren. Zij wist het. De grendels van 

hun geweren waren geolied, hun sabels 

vlijmscherp geslepen. Ze zou niets liever 

hebben gedaan, dan naar hen toegaan 

en hen bezweren hun roekeloos voor- 

nemen te laten varen. Een levendig 

visioen van haar twee vrienden, bloe- 

dend en verminkt, verrees voor haar 

geest 

Maar ze was de dochter van Hakim 

Hoessein. Haar lippen moesten verze- 

geld zijn, ondanks wat haar open oogen 

hadden gezien. Dat was de wet van de 

woestijn. 

* * * 

De mannen van Sulam-li waren ge- 

De beroemde danseres Yvonne Georgi gaf in het Kurhaus te Scheveningen haar 

kunst ten beste. 

-7 -

BEZOEKT HET 

LUXOR 

PALAST 

XERDAM 

reed voor hun aanval op Chadar. Hun 

kameelen en paarden waren weldoor- 

voed en zelf hadden ze duchtige porties 

gekookt lamsvleesch en rijst tot zich 

genomen. Maar onder de bewoners van 

het ten-oorlog-bereide tentendorp be- 

vond zich een zekere Kudosh, blind aan 

een oog, slecht ter been en met 'n half 

verlamden arm, die het hem restende 

gave oog met welgevallen liet rusten op 

een rijke, mooie en jonge weduwe uit 

Chadar. Hij had haar reeds vele malen 

bezocht, zijde en specerijen voor haar 

medegenomen en er op aangedrongen, 

dat zij in zijn dorp zou komen wonen 

Maar ze had dit voorstel telkens afge- 

wezen, zijn geschenken geweigerd en 

hem vriendelijk doch nadrukkelijk ver- 

zocht, zijn gezicht niet meer in haar 

woning te vertoonen. Kudosh had echter 

een vasthoudende natuur. Als hij maar 

ruk genoeg was, als hij haar maar meer 

had aan te bieden! Dan zou het met 

haar onvermurwbare koelheid gauw 

genoeg gedaan zijn! 

Toen de tocht tegen Chadar beraamd 

werd voelde hij zich de gelukkigste 

aller stervelingen. Hij zou van de partij 

zijn! Hu zou rechtstreeks naar haar 

hut rijden en haar als gevangene mee- 

voeren naar zijn tent! Maar toen zijn 

eerste geestdrift wat bekoeld was. leek 

dit plan hem toch minder geschikt Hij 

was met bepaald een van de 'vlug- 

sten een ander zou er eerder bij 

— 

kunnen zijn dan hij en haar meenemen. 

een jongere man 

En dus sloop hij op een laten avond 

zijn tent en zijn dorp uit en toog naar de 

weduwe in Chadar. Hij klopte aan haar 

venster en zijn hart stond haast stil van 

ontsteltenis, toen ze onmiddellijk open- 

deed. Hoe kwam ze zoo laat nog op^ 

Daarvoor was maar één verklaring mo- 

gelijk. Ze had niets van z ij n voorgeno- 

men bezoek geweten ze wachtte dus 

op een ander! 

,.Hazi," hijgde hij, „Hazi. verberg je 

vee en jezelf! De mannen van Sulam-li 

komen een overval doen!" 

Ze keek hem aan, verbaasd dat een 

man zooveel om een vrouw kon geven 

dat hij zijn eigen volk voor haar verried' 

loen sloeg ze de armen om hem heen 

en kuste zijn koude wangen. Een oogen- 

bhk later was Kudosh verdwenen in den 

nacht en kwam de man, dien zij ver- 

wacht had. Dien kuste zij op den mond. 

* * * 

Lang voor de ochtend begon te sche- 

meren was Chadar te wapen. De weer- 

bare mannen van het dorp, inplaats hun 

eigen tenten te bewaken, reden uit in 

de duisternis. Eer de dag aanbrak waren 

ze a op enkele mijlen afstand van Su- 

iam-li, verborgen achter een oude ruïne 

loen de wind draaide, hoorden ze 

de stemmen der vrouwen, die een laatst 

V i} arwe ] en goede wen schen voor den 

atloop der onderneming riepen. Daarop 

het hinneken van paarden en het kraken 

van het tuig der opstandige kameelen. 

XP 5 en ^ bevsI van den Sheik van 

Chadar kwamen zijn mannen overeind 

en posteerden zich bij hun rijdieren ter 

weerszijden van den weg, dien de ande- 

ren moesten gaan. Ze behoefden niet 

lang te wachten. De eerste lange scha- 

duwen van de ruiters, die over het pla- 

teau kwamen, speelden fantastisch over 

het glinsterende zand. De mannen van 

Chadar bespróhgen hun tegenstanders 

van alle kanten, hen geen tijd latend 

Van de Kurhaus-concertee te Scheventasrera 

Df« 1 ' 13 ' Ch arles v.Isterdael trad 

ï?* het orkest, dat werd ge- 

dingeerd door Carl SchuriÄt 

Meta Condoo Kerdijk zong met 

begeleiding van het orkest, onder 

leiding van Ignaz Neumark. 

De pianist Theo van der Pas 

oogstte met zijn kunst 

veel succes. 

— 8 

MU**pcA**yf 

t* 

Voor een week of wat kreeg ik van m 

redactie het verzoek of ik, als hun g, 

waardeerde (d'r had boven dienen t 

staan als „hun meest gewaardeerde") medewet 

ker, ook een bijdrage met handteekening en por 

tret voor het 500ste no. zou wülen inzender 

Ik ben tot het besluit gekomen, dat ik aa 

dit verzoek niet behoorde te voldoen Niet ui 

onwelwillendheid tegenover die redactie, welk 

zich, dat moet even gememoreerd worden 

tegenover mij soms heel eigenaardê vrijhedei 

veroorlooft, maar om heel wat anders. 

Waarom zouden we het verschijnen van he 

500ste nummer op een bijzondere manier vie 

ren? Omdat het iets aparts is? Onzin Eli 

nummer van het Weekblad, jelui Weekblad 

myn Weekblad, beter gezegd ons Weekblad 

het Weekblad is iets bijzonders. 

't Zou dus een beleediging tegenover d, 

499 die al verschenen en de 7500 nos 

waarin ik mijn meest gewaardeerde bijdrac. 

nog hoop te laten afdrukken, zijn, indien ik 

net deed alsof ik dat ééne blad iets bijzonders 

iets aparts, iets merkwaardigs vond. 

Ik houd niet van gejaag naar jubileums, il 

ben een eenvoudig man, die zich ergert, als ei 

ergernis is, die iets bijzonders waardeert als ei 

wat bijzonders te waardeeren valt. 

Hier is noch ergernis, noch iets anders dan 

anders. Dus ... 

Tegen m'n vrouw heb ik gezegd, we zullen 

toch maar wat bloemetjes zenden. Want ach 

teraf, t moge waar zijn, dat dit nummer niks 

meer is dan de andere, het is toch op zichzelf 

geen klem kunstje om 500 zulke voortreffe- 

lijke afleveringen, altijd frisch, altijd aantrek- 

kelijk, altijd met dat wat het is, uit te geven 

tn. . . , als medewerker te hebben een man als 

PETRUS PRUTTELAAR 

voor een strategische verdediging 

Overrompeld, uiteengeslagen, zochten 

de Sulam-li's weldra hun heil in den 

aftocht achtervolgd en in het nauw 

gebracht door den vijand. De slag duur- 

de nog geen uur. De aanvallers trokken 

zich even snel terug als ze opgedoken 

waren, met verscheidene van de beste 

paarden en kameelen als buit. 

Iwintig dooden en bijna honderd 

zwaargewonden lagen in de woestijn 

verspreid en ongeveer hetzelfde aantal 

rijdieren lag levenloos in het zand uit- 

gestrekt. 

Een vrouw, weduwe sinds een uur 

schreeuwde eensklaps in haar vertwij- 

.,We zijn verraden! Iemand heeft ons 

verrraden. En alleen de dochter van 

ben'"" ssein kan het gedaan heb- 

En de andere vrouwen namen den 

kruschendsn kreet over: 

„Raitha, de dochter van Hakim Hoes- 

sein, heeft ons verraden!" 

De /"annen weigerden eerst te geloo- 

ven, dat Raitha ontrouw was geworden 

aan de oude wet, maar de vrouwen 

argumenteerden zoo heftig, dat ze be- 

gonnen te wankelen. Het klonk ook wel 

overtuigend wat ze aanvoerden: het 

meisje was de eenige vreemde, die in 

net dorp had vertoefd en ze was op haar 

(Vervolg op pa&na 2O) 

^ 

RENATE MÜLLER 

«%-. *•< 

. * 

#r. 

l/C 

het vijfhonderdste nummer van 

Weekblad Cinema en Theater 

-U- Û- het licht lic ziet, willen wij eens een 

blik werpen op den tijd die achter ons ligt 

en zien, welke sterren gedurende die periode 

hun krachten aan de filmindustrie hebben 

gewijd. 

Tien jaren zijn voor een filmartist een 

zeer lange tijd, en weinigen valt het geluk 

ten deel, zoo lang populair te blijven. Want 

het publiek is wreed; als een speler een jaar 

lang niet op het witte doek verschijnt, is zij 

of hij vergeten. Daarbij heeft de invoering 

van de sprekendefilm heel wat slachtoffers 

doen vallen. Immers lang niet al de „stommen-filmsterren 

waren voor deze kunst geschikt 

en velen verlieten in de jaren 1928 

—'29 de studios om er nimmer meer in 

terug te keeren. 

Slaan we eens het eerste nummer van ons 

Weekblad op. Reeds direct valt ons oog op 

„Pas op, val niet", een film waarin Harold 

Lloyd de hoofdrol speelde. Harold is een 

der gelukkigen in filmland. Hij begon zijn 

loopbaan in 1916 bij Hal Roach, en draaide 

bij dezen producent ontelbare één-en-tweeacters 

als „Willie Work" en later als „Lonesome 

Luke". Toen deed de hoornen bril zijn 

intrede en maakte hij een groot aantal kluchten, 

waarmede hij zich in ons land den bijnaam 

„Kareltje" verwierf. Daarop kwamen 

zijn groote films: „Grootmoeders jongen", 

„De Groen", „De Straatzendeling" enz. 

Thans heeft Harold meer dan driehónderdvijftig 

films vervaardigd en nog steeds is hij 

beroemd. 

„Tragedie der Liefde" is de tweede film 

in ons eerste nummer. De mannelijke rol 

speelde Emil Jannings, die ook thans nog 

op het hoogtepunt van zijn roem staat. De 

vertolkster der vrouwelijke hoofdrol, Mia 

May, is echter reeds lang vergeten. Haar echtgenoot, 

de filmregisseur Joe May, die toentertijd 

„Tragedie der liefde" in scène zette, 

is nog steeds en vogue. Hij regisseerde dit 

seizoen nog de Jan Kiepura-film „Ein Lied 

für Dich". 

Op de volgende pagina vinden we een afbeelding 

van Charly Chaplin. Ook hij is 

gebleven; Dinky, het ventje, dat hij voor de 

film ontdekte, is echter reeds meer dan zes 

jaar van het doek verdwenen. 

Nog van een ander kind stond in 1923 

de naam met groote, vette letters op de filmaffiches. 

Het was Jackie Coogan, eveneens 

een ontdekking van Charly Chaplin. Deze 

heeft thans de film verlaten om te gaan 

studeeren. 

Olaf Fjord speelde in dat jaar met Clatre 

Rommer de groote film „Der Mann um 

Mitternacht". Olaf Fjord keerde naar'zijn 

vaderland Zweden terug, hij filmt niet meer. 

Claire Rommer speelt thans in Berlijn; zij 

is echter van het eerste plan verdrongen. 

In Amerika draaide men de super-film 

„Tarzans terugkeer in het oerwoud", met 

Louise Lorraine en Elmo Lincoln. Beiden 

zijn reeds lang vergeten. 

De Fransche film-actrice Claude France, 

die in 1923 de film „Moderne huwelijken" 

speelde, maakte eenige jaren geleden door 

zelfmoord een eind aan haar leven. 

In de Duitsche film vierde Hanns Weisse 

^>- 

- 10 - 

O 

•vm ~* 

vm\ j; ^fmi'^ 

»' ':v 

. •:.«" 

I. Hanni Weisse. 2. Reîe-besprekiny voor de Hl 

.Affairs of Anatol". V.l.n.r.: Elliot Dixter, Wallac 

Raid. », Theodore •■■="""10 ivusioii, Kosloff, «.ecu Cecil u. B. de Mille en Glori ulu ^'"v 0 ln •»"• •. inomas Meighan en 

Swanson. 3. Elliot Dixter, Jack Holt en Theodor Ma is Mierendorf In „Vater werden ist nicht schwer". 

Wold Lloyd In 192J. 8. Thomas Meighan en 

Swanson in „Boete". 9. Joe May. 10. Reinhold 

RobertS Roberts in „The ..The Squaw Snimw Man". 1Unn** A 4. Mia \»t~ May. »l e 5. Ricard n, 1. tÜnznl >üniel An en Käthe Küthf. von vnn Nagy NIAATI, in „Gustav r;>.^tu1. Mond". \J,.~,)" 

Cortez in 

"Belaagde onschuld". 6. Lilian Harvey e Willy Fritsch in „Kuische Susanna". 12. Henny 

'en en Emil Jannings in „De Getemde Feeks". 

- 

A. 

- 11 - 

^ 

f 

--w. 

triomfen. Na in 1927 in de Ufa-film „Vom 

Täter fehlt jede Spur" te zijn opgetreden, 

is ook zij uit de studio verdwenen. 

Beter ging het met de twee sensatie-artis- 

ten, den Amerikaan Richard Barthelmess 

(die in 1923 de film „The fighting blade" 

vervaardigde) en den Duitscher Harry Piel. 

Beiden staan thans nog op het eerste plan, en 

hebben ook „sprekend" de belangstelling 

van het publiek weten te behouden! 

Een sensatie in ons land was het verschij- 

nen in 1923 van de serie-film „De man 

zonder naam", met Harry Liedtke in de 

hoofdrol. Hij was toen de minnaar van het 

witte doek. Zijn roem is echter thans danig 

aan het tanen, en miiochien zou het voor 

zijn naam veel verstandiger zijn, als Harry 

niet meer filmde. 

Hetzelfde geldt voor de eens zoo beroem- 

de filmster Pola Negri (in 1923 speelde zij 

met Conway Tearle in „Bella Donna"). De 

sprekendefilm was haar ondergang. Eens 

was zij de groote aantrekkingskracht voor 

ieder theater, thans kan zij geen maatschap- 

pij vinden, die films met haar wil vervaar- 

digen! 

Twee danseressen, die thans als filmster- 

ren nog een wereldvermaardheid bezitten, 

begonnen tien jaren geleden juist hun film- 

loopbaan. Het zijn Betty Blythe en Liane 

Haid, die tezamen optraden in de Graham 

Wilcox-Productie „Southern Love". 

Wie er voor tien jaren nog meer beroemd 

wajen? Het zijn er heel wat, doch van de 

meesten zijn de namen reeds lang vergeten. 

Het zijn (wie herinnert ge u nog?) : 

Rudolph Valentino, Mae Murray (traden 

samen op in „The cabaret dances"), Madge 

Bellamy, Watt en Half Watt (Half Watt 

moest dit ssizoen wegens een ernstige zenuw- 

storing het atelier voorgoed verlaten), Dio- 

mira Jacobini, Paul Richter, Ernst Deutz, 

Fern Andra, Mary Pickford, Douglas Fair- 

banks, Annie Bos, Bessie Love, Reinhold 

Schünzel, Pearl White, Carol Dempster, 

Neil Hamilton, Henny Porten, Wilhelm 

Dieterle, Maria Corda, Eddie Polo, Asta 

Nielsen, Mary Philbin, Marcella Albani, 

Baby Peggy, Virginia Valli, Betty Balfour, 

Olga Tschechowa, Ossi Oswalda (die thans, 

na een zeer lange pauze, in de sprekendefilm 

debuteerde), Lilian Gish, Norma en Con- 

stance Talmadge, Eva May, Lotte Neu- 

mann, Viola Dana en Betty Compson. 

Over Willy Fritsch en Lilian Harvey 

sprak men tien jaar geleden nog niet; ze 

vervulden nog absoluut onbeteekenende 

rollen. En Greta Garbo oogstte eerst haar 

roem, toen regisseur Maurits Stiller (hij is 

helaas reeds overleden) haar in Amerika 

goede rollen gaf. 

Veel is er in de laatste tien jaren ver- 

anderd. Wat onveranderd is, is de plaats, 

die de film in ons dagelijksch leven inneemt. 

Zij heeft zich diep ingeworteld in de heden- 

daagsche maatschappij en oefent daarop een 

invloed uit, die niet te onderschatten valt. 

Nog steeds zoekt men naar technische 

verbeteringen en niemand kan dan ook zeg- 

gen, welke verrassingen ons nog te wachten 

staan. Dat het er vele en goede zullen 

wezen, daar kan men wel zeker van zijn!

GRAN 

fA 

1 

\m 

■ *.-4- : , ,. .■' 

*ê*v' 

R* \ HI I* 

feMftJ 

Trf 

H 

r S^v pm~~ 

ï*4 ■^H^VM^^^MlA^fl 

ite^ " : ' 

gF^^y***"'"^ 

Op deze pagina's brenpen wy reeds ëenig« afbeel- 

dingeen van de groote nieuwe Ufa-toonfilm „Een 

zekere mijnheer Gran." Dit filmwerk is de span- 

nendste rolprent, welke tot op heden door de Ufa met 

Hans Albers in de hoofdrol werd vervaardigd. Evenals 

in de films „Nachtvogels" en „Rauschgift" bewijst Hans 

ook thans weer voor het genre sensationeele films als 

geschapen te zijn. 

In „Een zekere mijnheer Gran", welke film onder regie 

van Gerhard Lamprecht grootendeels in Italië werd op- 

genomen, vertolkt hij de rol van een agent in geheimen 

dienst. Hij is op zoek naar een uitvinding, waardoor vlieg- 

tuigen onschadelijk kunnen worden gemaakt. Tal van 

avonturen maakt onze Hans mede, voordat hij andermaal 

als „Hans, de overwinnaar" uit het strijdperk treedt. 

De overige rollen worden vertolkt door: Albert Basser- 

mann, Karin Hardt, Olga Tschechowa, Hermann Speel- 

mans, Walter Rilla, Hubert von Meyerinck, Rose Stradner, 

Hans Adalbert von Schlettow en Fritz Odemar. 

«ü* 

- ,..,■. 

# 

^3* 

• N" 

V / 

* .i

■ 

ALS HET LEVEN EEN TRIOMF WORDT 

GRETA GARBO 

De Sfinx van Hollywood. 

A Is het leven een triomf wordt. 

^jj Wie zou dit niét hebben geschreven 

-/Ô. boven dit artikel, dat gewijd zal 

zijn aan Greta Garbo? Wordt zij niet 's we- 

relds meest beroemde filmdiva genoemd, en 

heeft men van haar niet gesproken als van 

,,De Goddelijke Garbo"? Zou er wel één 

vrouw ter wereld zijn, die door méér man- 

nen wordt aanbeden, en door méér vrouwen 

benijd? Hebben zelfs de goden haar niet 

boven andere stervelingen uitverkoren, toen 

zij haar heur buitengewoon talent schonken, 

dat door niemand betwist, door niemand 

in twijfel wordt getrokken? En toch. 

Ik heb eerlijk geaarzeld, of ik niet boven 

deze levensschets moest zetten: als het leven 

een tragedie wordt. En ik geloof, dat wie 

haar kennen, mét mij geaarzeld zouden heb- 

ben, omdat zij óók eer aan een tragedie dan 

aan een triomf zouden moeten denken, in- 

dien zij het leven van Greta Louisa Gustafson 

— zooals zij immers in werkelijkheid heet 

— bepeinzen. Oók al heeft zij het dan van 

hulp in een barbierswinkel in haar geboor- 

testad Stockholm gebracht tot ster in Holly- 

wood. 

Ik moet nu denken aan een gesprek met 

deze koele, gereserveerde Zweedschc, die 

sinds Maiyits Stiller dood is — men weet, 

dat hij haar eigenlijk voor de film heeft 

ontdekt — zich van iedereen op een afstand 

houdt. Een enkelen keer ontvangt zij echter 

's avonds wel eens bezoek van de zeer wei- 

nige intimi, die zij heeft en tégen wie zij zich 

dan vrij durft uiten, omdat er geen op sensa- 

tie beluste journalisten in de buurt zijn, die 

haar woorden verdraaien, of nog érger: haar 

dingen laten beweren, die zij nooit gezegd 

heeft, alleen om haar aan hun lezers voor te 

kunnen stellen als ,,de geheimzinnige 

Zweedsche". 

Het was op zoo'n ontvangavond. 

Misschien — neen wel zéker! — zou ze 

ook dien avond zooals gewoonlijk liever 

alleen gebleven zijn, om rustig te kunnen 

zitten lezen of naar de radio te luisteren. Of 

om te peinzen.... Maar het leven stelt nu 

eenmaal zijn eischen, en dus.... 

Natuurlijk kwam het gesprek op de film, 

en even natuurlijk bleek, dat men haar be- 

nijdde, om haar roem, om haar successen op 

het witte doek. 

Greta luistert zwijgend toe, een bijna me- 

delijdend lachje om de lippen. Dan klinkt 

opeens zacht haar melodieuze stem, die niets 

weg heeft van het ietwat schorre geluid, dat 

men van haar sprekende rollen kent: „Jullie 

weten niet, wat je zegt.... Soms denk ik 

er werkelijk over, maar weg te gaan uit 

Hollywood, het filmen er aan te geven en 

ergens te gaan wonen, waar ik tenminste 

mezelf kan zijn en geen zoekende naar rust 

erl vr f.^ teniidden van een hoop menschen, 

diè mij in den grond zoo vreemd zijn, al ver- 

eeren ze mij ook en... . al houden ze mis- 

schien ook van mij... . O, ik .weet het 

wel," zoo valt ze zichzelf opeens in de rede, 

en er klinkt nu een nauwelijks bedwongen 

toon van hartstocht in haar stem, ,,ik wèèt 

het wel. ... als de menschen dit zouden 

hooren, dan zouden ze natuurlijk zeggen: 

,,Ziet ge wel, dat is nu weer die echte Garbo- 

pose. Ze moet altijd doen alsóf — om het 

mysterie te bewaren. ..." En misschien," 

zoo voegt ze er zachtjes en wellicht ook een 

tikje verwijtend-weemoedig aan toe, „mis- 

schien denken jullie óók wel zoo, ofschoon 

jullie me toch beter moesten kennen. . 

Ze zwijgt en valt als krachteloos in haar 

stoel achterover. Maar dan opeens leunt ze 

voorover, en haar oogen, waarin zich het 

blauw van het water der fjorden uit haar 

vaderland schijnt te weerspiegelen, schieten 

vuur als ze vol eerlijke overtuiging uitvalt: 

„Maar ik zeg jullie, dat ik géén mysterie 

wensch en dat niets mij liever zou zijn, dan 

dat men er eindelijk eens mee ophield om mij 

heel anders aan de wereld voor te stellen, dan 

ik ben. Wat bezielt dien menschen toch? 

Kan men dan geen filmster zijn en tevens een 

gewoon mensch? Ik verzeker jullie, dat ik 

mijn best doe om mijn werk zoo goed en zoo 

productief mogelijk te verrichten, maar dat 

ik blij ben, als mijn dagtaak is afgeloopen 

en ik het atelier kan verlaten. Ik blijf er 

nooit een minuut langer dan noodig is. Veel 

liever ben ik .... " 

Het laatste woord knapt af als een stuk 

broos glas, en ze staart nu met een somberen 

blik voor zich uit. Haar stemmingen zijn als 

de mozaïek-patronen van een kaleidoscoop 

— nu en "altijd: telkens anders. — Wat gaat 

er nu in haar om? Waaraan denkt ze? Wät 

of wäär is ze liever? — Het antwoord op 

deze vragen is uit haar oogen niet te raden, 

en haar smalle lippen zijn stijf op elkaar 

geklemd, alsof ze bang is, dat ze den zin, 

waaraan ze bezig was, tegen haar eigen 

wensch in, tóch zou afmaken.... 

Wie dien avond om haar heen zaten, wis- 

ten: dat is werkelijk Greta Garbo. Zóó is 

ze. Ze voelden alle, zonder dat ze hadden 

kunnen zeggen waarom, dat ze zich tegen- 

over een jonge vrouw bevonden — ze is 

nog geen dertig —, die een groot verlangen, 

een smachtend heimwee heeft. Waarnaar? 

Niemand weet het — want het kan niet 

alleen het verlangen naar rust zijn! — en 

Greta Garbo is niet iemand, die zich uitlaat 

over de innerlijke roerselen van haar ziel. 

Niet tegenover haar vrienden, en niet — of 

beter allerminst — tegenover hen, die haar 

mededeelzaamheid zouden uitbuiten als „re- 

clame-materiaal". Sommigen vinden dat 

dwaas —• vooral de Amerikanen, want die 

kunnen niet begrijpen, dat men ook zijn ziel 

niet als reclame-object benut als er iets „in- 

zit". En omdat Greta Garbo dit niet doet, 

daarom spreken ze van haar „pose", en be- 

doelen daar eigenlijk haar „aanstellerij" mee. 

Doch dat is onjuist en unfair. Greta Garbo 

lijdt daaronder. Ze zou graag willen, en zou 

daar innig dankbaar voor zijn, dat men 

haar leven als filmster scheidde van haar 

leven als.... nu ja, als juffrouw Gustafson. 

Ze is naar Hollywood gekomen, omdat ze 

vindt, dat men daar met hard werken een 

behoorlijk salaris kan verdienen, en niét om 

haar innerlijk bloot te leggen voor den eer- 

sten den besten, die er zooveel dollar per 

kolom mee kan verdienen.... En dat ze 

zich niet gelukkig voelt, dat ze graag iets 

anders van haar leven zou willen maken als 

ze het kón, dat is haar zaak, en heeft met 

haar roem, haar successen voor de film niets 

te maken. Die laten haar in den grond trou- 

wens koud. Zag men haar ooit bij de pre- 

mière van een harer films, of bij die van haar 

collega's? Overdag filmt ze — 's avonds wil 

ze van geen film weten. Dan zit ze thuis, 

alleen, en peinst.... En neemt dan vaak een 

„drankje" in, omdat ze anders niet slapen 

kan.... 

Waarover peinst ze? Er zijn unbescheide- 

nen, die beweren, dat ze aan wijlen haar 

regissseur Maurits Stiller denkt, met wien 

haar samenwerking immers zoo tragisch ver- 

- 14 - 

liep, of aan John Gilbert, met wien ze... . 

niet gelukkig is geworden, zooals men dat 

noemt. Of aan andere mannen, die zij heeft 

ontmoet en die misschien mèèr voor haar 

waren dan zijzelf vermoeden konden, doch 

die zij opzettelijk uit haar leven heeft weg- 

gestuurd. Waarom? En of dit alles juist is? 

Niemand die het antwoord op deze vragen 

weet, en Greta Garbo houdt haar geheim 

veilig achter de bijna pijnlijk gesloten lip- 

pen .... 

Sommigen beweren, dat de inslag van haar 

„levenstragiek" reeds gelegd werd in haar 

jeugd. Het is zeer goed mogelijk, want veel 

vreugde heeft zij als kind niet gekend. Haar 

vader stierf toen zij nog betrekkelijk jong 

was en haar zusje Anna, waar ze zielsveel 

van hield, volgde hem eenige jaren later in 

het graf. Als ze daar aan terugdenkt, en dit 

gebeurt heel vaak, dan zegt ze bitter: 

,;Iedereen, waar ik van houd, sterft. . . ." 

Maar niet alleen de dood heeft haar jeugd 

versomberd. Het ging de familie Gustafson 

ook financieel niet voor den wind en Greta 

leerde al spoedig beseffen, hoe wreed en hard 

het leven kan zijn door de zoogenaamde 

„vergulde armoe". Nog maar een kind, wist 

ze al, wat gebrek was en zoo kwam ze 

er ook toe, reeds toen ze nog op school was, 

te trachten wat te verdienen. Eindelijk had 

ze iets gevonden en toen ze op een middag 

thuis kwam, duwde ze zwijgend een kroon 

in haar moeders hand. 

„Hoe kom je daaraan?" vroeg vrouw 

Gustafson verbaasd. 

Greta lachte haar weemoedig kinderlachje. 

„Heb je het geld gevonden?" — Weer 

datzelfde zwijgende lachje. 

Toen schoof haar mpeder de kroon met 

een veelzeggend gebaar van zich af. Nu ver- 

telde het kind: ze had het geld eerlijk ver- 

diend. Een verdere verklaring gaf ze niet, 

maar den volgenden dag kwam ze wéér 

thuis met een kroon en den daarop volgen- 

den dag wéér. . . Verontrust over dit ge- 

heimzinnige inkomen, stelde haar moeder 

een onderzoek in, en toen bleek, dat Greta, 

als ze van school kwam, zoo hard ze kon 

naar een kapperssalon liep om daar als 

„hulpje" met het gereedmaken van de zeep, 

waarmee de klanten moesten worden ge- 

schoren, en het schoonhouden der scheer- 

messen, lederen dag een kroon te gaan ver- 

dienen 

Het was Franz Ervall, een bekende per- 

soonlijkheid in de Zweedsche theaterkrin- 

gen, die haar bij dien kapper ontdekte en 

haar zoo aardig vond, dat hij haar naar de 

Tooneelschool stuurde en het lesgeld be- 

taalde. Een paar jaar later—toen zij manne- 

quin was in een hoedenzaak — ontdekte 

MauritsStiller haar tijdens een opvoering van 

deze Tooneelschool. Hij vertelde haar van 

Hollywood en van den roem, die haar stellig 

wachtte. Greta Louisa Gustafson luisterde 

zooals elk jong meisje geluisterd zou heb- 

ben naar dergelijke verhalen en... . op 

zekeren dag schreef de boekhouder van de 

hoedenzaak op haat arbeidskaart — die nu 

nog als curiosum bewaard wordt — „Ver- 

trokken op 22 Juli 1922. Ontslag gekregen 

op haar eigen verzoek, om aan de film te 

gaan...." 

Maurits Stiller nam haar mee naar Hol- 

lywood. Greta Louisa Gustafson werd Greta 

Garbo, de beroemde ster.... 

die ge hierboven op een avond bij 

haar thuis hebt ontmoet. 

Triomf. ... of tragiek? 

42MID 

Regie van: Lloyd Bacon. 

Warner-Bros Films. 

In de hoofdrollen: 

Julian Marsh Warner Baxter. 

Dorothy Brock Bebe Daniels. 

Pat Denning George Brent. 

Peggy Ruby Keeler. 

Abner Dillon Guy Gibbee. 

Billy Lawler Dick Powell. 

Lorraine Fleming Una Merkel, 

Ann Ginger Rogers 

Andy Lee George E. Stone 

A bner Dillon financiert een show ten 

^11 gunste van Dorothy Brock, een 

.AJL actrice die hij het hof maakt. Do- 

rothy is echter verliefd op Pat Denning, een 

vroegeren jeugdvriend en collega. Zij her- 

nieuwen hun kennismaking en laten geen 

gelegenheid voorbijgaan om elkaar te ont- 

moeten, zeer tot schade van haar carrière. 

De beroemde töoneel-regisseur Julian 

Marsh wordt met de leiding van den show 

belast en, ofschoon zijn huisarts van mee- 

ning is, dat de aanvaarding dezer- opdracht 

zijn leven in gevaar brengt, omdat elke op- 

winding voor hem noodlottig kan zijn, 

accepteert Marsh het voorstel in de hoop, dat 

hij er financieel boven op komt. 

Lorraine en Ann, twee geroutineerde 

koristjes, nemen nog een vooruitstrevend 

meisje, Peggy Sawyer, onder hun hoede. 

Deze Peggy is ook bevriend met Billy, een 

jongeman, voor wien zij veel sympathie 

heeft. 

Na afloop van de repetitie ontmoet Pat 

op zekeren avond Peggy en brengt haar naar 

huis. Bespionneerd door Marsh's handlan- 

gers, wordt Pat opgewacht en door hen 

afgeranseld, omdat Marsh een schandaal 

vreesde met Dorothy en Dillan, wanneer hij 

op de hoogte is van Dorothy's sympathieën 

voor Pat, zijn opdracht zou intrekken. 

Zonder een cent op zak vertrekken Peggy 

en Pat naar Pat's woning. 

Terwijl Pat en Dorothy overeenkomen 

om uit elkaar te gaan. omdat er te veel op 

het spel staat, is Marsh zoover met zijn show 

Ruby Keeler en George Brent. 

Warner Baxter, Ruby Keeler, Dick Powell 

en Bébé Daniels. 

gevorderd, dat hij een generale repetitie kan 

houden. Toevalligerwijze ontmoeten Pat en 

Peggy elkaar op straat en worden door 

Dorothy gezien, hetgeen Dorothy aanleiding 

geeft te gelooven, dat ze door Pat wordt 

bedrogen. 

In haar jaloezie bcleedigt ze Dillon, die 

zich op zijn beurt weer wreekt door te wei- 

geren, om de zaak verder te financieren, ten- 

zij Dorothy er uitgegooid wordt. Met veel 

overredingskracht, weet men hem toch nog 

zoover te krijgen, dat Dorothy mag blijven, 

als zij haar excuses aanbiedt. 

- 15 - 

Marsh en de producers begeven zich dus 

naar Dorothy's kamer en trachten haar over 

te halen, haar beleediging in te trekken en 

Pat op te geven. De conversatie wordt be- 

luisterd door Peggy en, vreezende dat Pat 

weer afgeranseld zal worden, gaat ze naar 

Dorothys' kamer om hem te waarschuwen. 

Als Dorothy Peggy ziet, wordt ze opnieuw 

woedend. Ze wil Peggy aanvliegen, valt en 

breekt haar enkel. 

Intusschen komt Dillon bij Marsh en stelt 

hem Ann voor als plaatsvervangster van 

Dorothy. Marsh weet. dat dit onmogelijk 

is. Ann erkent dit, maar beweert, dat Peggy 

de rol wel spelen kan. Marsh weet, dat dit 

zijn eenige" uitweg is. 

Als Peggy hoort, dat zij de hoofdrol 

moet spelen, verbleekt ze, doch ze kent haar 

taak en gaat repeteeren. Terwijl ze uitrust 

van vermoeienis komt Bill bij haar en ver- 

klaart haar zijn liefde. Dorothy komt ook 

aanstrompelen om haar te vertellen, dat ze 

met Pat tot overeenstemming is gekomen 

en ze wenscht Peggy veel succes met haar 

rol. Peggy slaagt, doch Marsh is totaal uit- 

geput, maar ook blij, dat Peggy hem er 

boven op geholpen heeft. Hij hoort Peggy 

prijzen door het publiek ten koste van hem. 

„Just another show," zegt hij tenslotte. 

êe/er fï 

en fiebe

v, . .i-'.-';:v,i.•..,■--■.,, r-fT" mm 

■.

■

i 

; . ■ 

- 

■ 

tm 

i 

V i 'f. 

WOLF ALBACH-RETTY 

& ^ 

■ 

■°-gg£g«!tJBaaBBrtMaÉBM 

rrh-^ 

v .; 

^-d 

HB MÉHM^HMBHi^^^H 

lARfTRlCH 

ï.t 

f 

mm 

m 

^^Mi 

^^ 

^1 

^ ^ ^ 

A5i C)- 

^^ni 

© «^m&i 

IKir'iifl 

MAURICE CAVALIER 

'Ér O 

M 

'SSESÜ

.^_^_ 

ROBERT MONTGOMERY EDWARD G. ROBINSON

$TON * * 

'JOEf. 

JOHN BARRYMORE 

6****^ 

ôwEa, CAROLE LOMBARD 

f» C 

BARBARA STANWYCK 

j«^ v^ 

^ 

'V .>i 

#r 

LORETTA Y( 

• 

gn

L 

VLUG V 

(Fast Life). 

Regie; Harry Pollard. 

Metro-Goldwyn-Mayer. 

Rolverdeeling: 

Sandy William Haines. 

Shirley Madge Evans. 

Burton Conrad Nagel. 

Jameson Arthur Byron. 

Bumpy Cliff Edwards. 

Halstead Warburton Gamble. 

Williams Kenneth Thomson. 

Van Vrinken Albert Gran. 

Sherman Ben Hendricks. 

Sandy Norton en zijn kameraad Bumpy, 

beiden matroos bij de Amerikaansche 

Marine, hebben een nieuw soort mo- 

tor uitgevonden, speciaal geschikt om de 

snelheid van racebooten op te voeren. En- 

kele verbeteringen in verband met hun uit- 

vinding passen zij in het geheim toe op de 

motorboot van den admiraal, met het ge- 

volg, dat hierbij een ontploffing plaats vindt 

en de beide matrozen eervol ontslag krijgen. 

Wekenlang bezoeken zij alle scheepswer- 

ven in de omgeving, doch kunnen niemand 

voor hun uitvinding interessceren. 

Terwijl zij in de haven roeien, wordt 

hun bootje overvaren door de groote mo- 

torboot van Shirley, de dochter van den 

rijken scheepsbouwer Jameson, die wereld- 

bekend is als de bouwer van zeer snelle race- 

booten. Zij bezorgt den beiden ex-matrozen 

bij haar vader een baantje en deze blijkt zich 

bijzonder voor hun uitvinding te interes- 

seeren. Ondanks de financieele moeilijkheden 

waarin hij verkeert, besluit hij een boot vol- 

gens hun ontwerp te bouwen. 

De eerste boot ontploft bij een proefvaart 

waarbij Jameson gewond wordt. Zijn schuld- 

eischers maken het hem lastig en zijn zaken 

komen onder toezicht van Burton, den bank- 

directeur. Deze blijkt de zaak niet eerlijk 

aan te pakken en als Sandy en Bumpy dit 

bemerken, stellen zij alles in het werk om 

Jameson te helpen. Dit zal hun mogelijk 

zijn als zij kans zien den internationalen 

wedstrijd te winnen, maar voor het reparee- 

ren en verbouwen van de boot, waarmede 

zij dit willen doen, is geld noodig en Burton 

weigert dit beschikbaar te stellen. 

Ten einde raad overvallen zij de langs de 

kust liggende plezierjachten en voor de be- 

dragen, die zij hierbij binnenkrijgen, geven 

zij schuldbekentenissen af, betaalbaar na den 

grooten wedstrijd. 

Intusschen probeert Burton Shirley over 

te halen met hem te trouwen. Indien zij toe- 

stemt, zal hij haar vader uit de moeilijk- 

heden helpen. Op den dag, dat het huwe- 

lijk voltrokken zal worden, komen Sandy en 

Bumpy met de intusschen herbouwde race- 

boot bij het jacht van Burton en schaken 

Shirley. 

Hoewel de snelste politiebooten hen na- 

zitten, slaagt men er niet in hen te pakken. 

Den volgenden dag, bij den grooten wed- 

strijd, zien zij wederom kans de waakzaam- 

heid van de politie te verschalken en nemen 

op het laatste moment aan den wedstrijd deel. 

Zij winnen den internationalen prijs en zijn 

daardoor in staat alle schuldbekentenissen in 

te lossen. Jameson is overgelukkig, dat de 

prijs voor Amerika gewonnen is en geeft vol- 

gaarne zijn toestemming tot het huwelijk 

van Sandy en Shirley. 

\(7i\Uatn VlaineS 

EN DE KEIZERIN 

Een Metro-Goldwyn-Mayer Film met 

JOHN. ETHEL EN LIONEL 

BARRYMORE 

BRILLANT-opnamen geven brillante kiekjes! 

EEN 

NIEUW 

CENT 

Een blik in den zoeker van de BRILLANT-Camera 6x6 cM. en Gij weet waarom deze camera „BRILLANT" heet: zoo groot 

en helder ziet Gij bij geen andere, wat U op Uw film krijgt I 

Slechts 3 punten behoeft Gij bij het instellen te onthouden: „Landschap", „Groep" en „Portret"; wanneer U den wijzer 

van de lens hierop stelt, dan is alles vanzelf scherp. Alleen bij de BRILLANT met F: 4,5 optiek stelt men op meters in. 

Natuurlijk Volgtlünder-Anastlgmatenl Of Gij de billijkste of duurste camera kiest, steeds krijgt Gij een 

Voigtlinder-anastigmaat, die ragscherpe beelden geeftI 

1 2 foto's 6x6 cm. kunt Gij op de Voigtländer-rolfilm (B 2/8) maken (de prijs van deze film is: Fl. — .60 

en Fl. —.75 voor 8 opnamen formaat 6x9 cm., geschikt voor 1 2 opnamen 6x6 cm. met de Brillant) 

Deze camera's worden geleverd tegen de volgende prijzen: 

BRILLANT met F: 9 optiek . . Fl. 14.50 BRILLANT met F: 4,5 optiek . . Fl. 50.- 

BRILLANTmetF:7,7 optiek . . Fl. 17.50 Voigtländer-Film B 2/8 Fl. -.75 

BRILLANT met F: 6,3 optiek . . Fl. 26.- Voigtländer-Brillant-Film B 2/8 .Fl. -.60 

Met de BRILLANT-Camera en Voigtländer-film kunt Gij gerust Uwe vacantie 

tegemoet gaanl Prospectus bij Uw handelaar of direct van de agenten: 

N.V. „Fotopharm" - Heerengracht 16 - A'dam (C.) 

corps 

De naam dezer nieuwe 

KARELI houdt reeds een 

belofte in, die in alle op- 

zichten vervuld wordt. 

Eén en al Geur en Kleur 

voor slechts 6 cent. 

Het sierlijke model is 

geheel KAREl I kwaliteit. 

Koop een fraaiedoos met 

10 stuks vol Geur en Kleur 

en geniet er tien maal 

van voor slechts 60 cent. 

GEUR EN KLEUR 

KAREL I 

Standaardkwalifoif voor NodoHond 

MAGNAVOX 

ELECTRO-DYNAMISCHE LUIDSPREKERS 

voor alle doeleinden, zoowel voor amateur-gebruik als 

bedrijf (bioscopen, theaters, .public address" enz.). 

Leverbaar In twaalf verschillende modellen. 

Vraagt geïllustreerde prijscourant en brochure DCX. 

Importreurs voor Nederland en Koloniën: 

N.V. INGENIEURSBUREAU CONNECTOR 

BLOEMGRACHT 174 - TELEFOON 34088 - AMSTERDAM(C) 

JAARBEURS TE UTRECHT, STAND 1051

■ 

U)Q giam 

vanfieiUefvt 

geeft een gepolitoerd 

voorwerp eerst een kunst- 

zinnigen decoratieven indruk! 

fNü^Ü 

Ook bij het haar doet de spiegeling van het licht, op den natuur- 

lijken glans ervan, de schoonheid van een verzorgd kapsel eerst 

tot zijn recht komen l 

Geeft Uw haar dezen glans door een regelmatige verzorging met 

Zwartkop "Haarglans", dat bij ieder pakje Zwartkop - Shampoon 

is gevoegd. Zwartkop-Shampoon met "Haarglans" is verkrijgbaar 

in de soorten: Maartviooltjes, Kamillen en Lavendel. 

Nieuw! Voor blondines! Zwartkop-Shampoon" Blond-Speciaal" geeft 

aan donkerblond geworden haar de natuurlijke blonde kleur terug! 

ZWARTKOP-SHAMPOON 

met < tf£aarg£anö en Schuim&M 

' UervolQ uan pag. 3) 

tjriiRweg naar huis door Cliadar gere- 

den. En om de maat vol te maken: ze 

vvas hierheen gekomen op Zimla's paard. 

Zimla was een vriend van Chadars man- 

nen en had honderd zilverstukken be- 

taald voor een gedicht ter verheerlijking 

van Raitha! Ja, het sloot allemaal als 

een bus.... 

Ze had de heilige traditie der woestijn 

geschonden. Zij en haar vader bezaten 

het privilege om vrij en ongehinderd 

van stam tot stam te trekken. Dat de 

dochter van Hakim Hoessein verraad 

zon hebben gepleegd, was een even 

erbarmelijk feit als de smadelijke neder- 

laag, die zij hadden geleden. 

* * * 

Oienzelfden avond nog wist men in 

Wadi Assi, Raitha's dorp, dat de Sulam- 

li's door de mannen van Chadar ver- 

slagen waren. Zimla was Hakim Hoes- 

sein's dochter komen opzoeken. Nog 

nooit was ze zoo gelukkig geweest wan- 

ïi-'cr ze hem zag. 

..Waar is Ali?" vroeg ze. 

„Die eet zich op van teleurstelling, 

dat het gevecht zoo gauw afgeloopen 

was," luidde het antwoord. 

Ze dacht aan haar visioen van Zimla 

en Ali, badend in hun bloed en nu stond 

Zimla gezond en wel voor haar en was 

Ali ongedeerd. In een impuls van vreug- 

de drukte ze haar hoofd tegen Zimla's 

schouders. Hierdoor aangemoedigd be- 

gon Zimla haar aarzelend van zijn liefde 

te spreken, maar Raitha legde hem het 

zwijgen op met een gebaar naar den 

weg: 

„Daar is Ali!" 

Toen Ali afgestegen was en zijn vriend 

had begroet, richtte hij zich tot het 

meisje: 

„Wanneer zul je beslissen tusschen 

hem en mij? Hij is misschien bang het 

te vragen, maar ik zal, als je hèm kiest, 

het verdriet beter kunnen dragen dan 

dezen twijfel." 

Eén oogenblik sloot Raitha haar 

oogen; toen klonk het zacht: „Mijn hart 

heeft nog niet gesproken." 

Dien nacht hoorde Hakim Hoessein 

— 20 - 

zijn dochter snikken: „Allah, 

heb medelijden met mijn 

arme hart. .. ." 

* * * 

Den volgenden dag, toen 

de zon op haar hoogste punt 

aan den hemel stond, reed 

Raitha naar Sulam-li om de 

gewonden te verzorgen. Ze 

hadden haar niet laten roe- 

pen, dus kwam ze onge- 

vraagd. Maar inplaats van 

met open armen ontvangen 

te worden door de moeders, 

vrouwen en zusters der ge- 

kwetste strijders, wendden 

de vrouwen zich van haar 

af als een melaatsche. 

De oude Sheik Ibrahim, 

dien zij nog niet lang gele- 

den van een kwellende 

huidaandoening had verlost, 

keek haar dreigend aan en 

schold haar voor een onge- 

loovige hond. En al de om- 

standers tierden: 

„Ongeloovige hond! Ver- 

raadster! De heilige wet van 

de woestijn heb je gebro- 

ken!" 

Raitha trachtte hen tot 

rede te brengen. Ze be- 

zwoer, dat haar geen woord 

ontvallen was. Ze was im- 

mers de dochter van Hakim 

Hoessein! Vergaten ze dan 

heelemaal dat ze haar van 

kind-af gekend hadden? 

Maar ze wilden niet luiste- 

ren. „Verraadster! Ongeloo- 

vige hond!" klonk het woest 

van alle kanten. 

Een touw werd om haar 

heengeslagen en ze werd 

aan een paal gebonden in de 

door zwarte tenten omge- 

ven • open ruimte. Vrouwen 

en kinderen bespuwden haar 

en gooiden haar met vuil. 

Vóór de avond gevallen 

was, wist de heele woestijn 

dat de dochter van Hakim 

Hoessein het volk van Su- 

lam-li aan dat van Chadar 

verraden had. Sheiks van 

een dozijn stammen, die nooit op vriend- 

schappelijken voet waren geweest met 

de Sulam-li's, kwamen bij bronnen en in 

oasen en achter koperen koffiepotten 

bespraken ze hoofdschuddend het groote 

nieuws. Het was ongelooflijk! Wanneer 

de eene bloedeigen broer den anderen 

verraden had, zou dat hun geloof in den 

mensch niet zóó geschokt hebben als het 

verraad door de dochter van den ouden 

woestijn-arts het deed. Van heinde en 

ver reden Sheiks naar Sulam-li om te 

zien hoe de schuldige gestraft werd op 

een wijze, die als een waarschuwende 

donder in de ooren van alle stammen 

zou klinken. Het was geen zaak van dat 

eene dorp alleen het ging de gan- 

sche woestijn aan! En de bewoners van 

Chadar zouden voor nu en alle tijden 

vogelvrij worden verklaard, omdat ze 

voordeel hadden getrokken van dit gru- 

welijke verraad. 

Raitha hield onverschrokken haar on- 

schuld vol. Het was eenvoudig onge- 

rijmd wat ze haar ten laste legden. Hoe 

konden ze in Allah's 

naam iets dergelijks 

van haar gelooven? 

Zelfs geen onvoor- 

zichtig gebaar, geen 

onbesuisd >euit 

woord, geen arg- 

waan-wekkende in- 

tonatie, had ze zich 

te verwijten. Liever 

had ze Ali en Zimla 

dood gezien, dan hen 

te waarschuwen en 

aldus het vertrou- 

wen van de woestijn 

te schenden. 

Zij tartte haar 

aanklagers haar 

schuld te bewijzen. 

Wat voor bewijs 

hadden zij? 

Eerst zwegen ze 

allen. 

Maar de weduwe, 

die het eerst de be- 

schuldiging had uit- 

gesproken, spuwde 

naar haar en riep: 

„Bewijs wil je? 

De dooden zijn ons 

bewijs!" 

Sheik Ibrahim 

stuurde de vrouwen 

weg en sprak Rai- 

tha overredend toe: 

„Het is beter dat je 

medelijden met je- 

zelf hebt en be- 

kent." 

Ze keek hem recht 

in het gezicht. Ze 

was niet bevreesd 

voor den dood en 

had niets te beken- 

nen. Geen woord 

was over haar lip- 

pen gekomen — de 

heilige wet der 

woestijn had ze ge- 

ëerbiedigd. 

„Je schoonheid 

noch je jeugd zullen 

je in een enkel op- 

zicht kunnen helpen, 

dochter van Hakim 

Hoessein! Daarom 

raad ik je nogmaals 

te bekennen en 'me- 

delijden te hebben 

met je onsterfelijke 

ziel."— „Voor on- 

schuldigen, die een misdaad bekennen, 

die ze niet hebben begaan, heeft Allah 

dezelfde straf bestemd, als voor schul- 

digen, die in hun ontkenning volharden!" 

Het was Ibn Ibrahim aan te zien, dat 

hij even twijfelde. De kleeren waren 

haar van het bovenlijf gescheurd, ze 

was van het hoofd tot de voeten met 

slijk en vuil bedekt en toch was Hakim 

Hoessein's schoone dochter een toon- 

beeld van indrukwekkende, beheerschte 

voornaamheid. 

Op dat moment kwamen een paar 

Sulam-li's in wilden galop het plein op- 

stuiven. Ze hadden tijding voor hun 

stamhoofd. Twee ruitertroepen, elk 

minstens driehonderd man sterk, de 

eene aangevoerd door Zimla, de andere 

door Ali, bevonden zich vlak bij het 

dorp. 

GARY COOPER 

bij den Ingang van zijn nieuwe woning -een oude boerderij- 

Bij het hooren van-htm namen richtte 

Raitha haar geteisterd lichaam hoog op. 

„Dood mij nu, voor zij mij in dezen 

toestand zien!" 

„Laat ze komen om te zien hoe de 

ongeloovige hond haar verdiende straf 

kreeg," was het stroeve antwoord van 

den Sheik. 

„Ze hebben ons omsingeld," vertelde 

de boodschappers verder. „Met zeshon- 

derd man. En ze eischen de vrijlating 

van Hakim Hoessein's dochter." 

Ibn Ibrahim hoefde zijn stamgenooten 

niet te vragen hoe ze dezen eisch opna- 

men. De mannen van Sulam-li renden 

naar hun tenten en kwamen terug met 

geweren en ontbloote sabels. Het was 

beter te sterven dan aan zulk een onbe- 

schaamdheid toe te geven. Geen macht 

ter wereld kon van hen verlangen, een 

- 21 - 

verrader in vrijheid te stellen, iemanc 

die inbreuk had gemaakt op de heilige 

wet der woestijn! De vrouwen vuurden 

de uittrekkende mannen aan. 

„Vooruit! Vecht! Sla ze neer, de hon- 

den!" 

Ibn Ibrahim kwam tusschenbeide. 

„Het is ook de wet der woestijn om op 

een eisch eerst antwoord te geven." Zich 

tot de boodschappers wendend, sprak 

hij: „Zeg hun, dat wij vrije Bedouïnen 

zijn en ons niemands wil laten opleg- 

gen." 

De boden keerden terug met gebogen 

hoofd. • 

„Er valt niet met hen te praten. Ze 

zullen hun geweren eenmaal in de lucht 

afschieten en dan driemaal luid het 

groote gebed aan Allah opzeggen. Als 

na den derden keer Hakim Hoessein's

dochter niet ongedeerd is uitgeleverd, 

zullen ze vechten tot den laatsten drop- 

pel bloed." 

Raitha keek om' zich hsen. Zou er 

niemand zijn, die haar uit medelijden 

wilde dooden? Nog enkele minuten, en 

er zouden beken van bloed vloeien. Het 

zand zou bezaaid zijn met lijken, de 

tenten zouden in vlammen opgaan; 

vrouwen en kinderen niet worden be- 

spaard in de algemeene razernij. Dui- 

zend dooden van namelooze verschrik- 

king zou ze sterven inplaats van dezen 

éénen. Wat zou Ali denken? En Zimla? 

En haar vader, haar lisve oude 

vader wat zou hij gelooven? En 

wat zouden ze met hem doen? Een 

seconde stokte de adem haar in de keel. 

Maar neen, zelfs om zijn dierbaar leven ■ 

te redden mocht ze niet liegen ze ,*_ 

kon het niet; haar diepgewortelde trots WJ 

verzette zich er tegen. En bovendien: 

een misdaad bekennen die men niet be- 

dreven had, was erger zelfs dan het 

schenden van de wet der woestijn; het 

was zonde tegen Allah's wet, die hoog 

verheven is boven die der menschen. 

Op dat oogenblik werden zeshonderd 

geweren in de lucht afgeschoten. De 

mannen van Sulam-li wierpen zich in 

het zadel op leven en dood zouden 

ze voor hun vrijheid vechten. De ruiters 

buiten hst dorp hadden den cirkel, dien 

zij om den kring van tenten gespannen 

hadden, vernauwd en zetten nu het 

Groote Gebed aan Allah in. Zimla's stem 

klonk boven alle anderen uit. Het volk 

van Sulam-li het echter ook niet na 

INAROE DIRJESSLER 

met Mervyn Leroy, haar regisseur, in haar nieuwste film. 

(Poto Metro- Gold tv L 

x/e mint 

ckkjeaad/ 

Wat haar kind van 

nature bezit, behield 

de moeder door het 

geregelde gebruik van 

„Zij'crême.-een fluweel- 

zachte huid en een 

ideale teint. 

CRÈME 

n prijzen van 20-75et. 

Allah aan te roepen in zijn nood en drie- 

honderd stemmen rezen op utf het doro. 

dringende, smeekende stemman, die iri 

een dreunend koor de echo der zeshon- 

derd buiten opvingen en verder droe- 

gen: , La lila ha Allah; M o- 

hamed Rassoel Illah.... Allah 

is de eeuwige God en'Mohammed zijn 

Profeet!" 

Midden in hst derde gebed, ontstond 

er een klein tumult. Een man baande 

zich met geweld een weg naar Sheik Ibn 

Ibrahim. Het was Kudosh, die de we- 

duwe in Chadar gewaarschuwd had. 

„Houd op, houd op!" gilde hu met een 

schorre angststem. En daarop wierp hij 

zich aan de voeten van den Sheik. 

Het machtige gebed stierf weg in ge- 

murmel. De Sulam-Ii's drongen samen 

om Kudosh, die zich krampachtig wen- 

telde in het stof. 

„Allah moge mijn ziel genadig zijn. 

Ik ben de verrader! In de hoop daar- 

mee de vrouw te winnen, die ik liefheb, 

ben ik naar Chadar gegaan en heb haar 

gezegd haar vee en zichzelf in veilig- 

heid te brengen. De dochter van Hakim 

Hoessein is onschuldig " 

* * * 

Terwijl Kudosh nog sprak, had Ibn 

Ibrahim de touwen waarmee Raitha ge- 

bonden was, reeds doorgesneden en zijn 

mantel over haar ontbloot bovenlichaam 

geworpen. Een wonder was ge- 

schied Allah zij geprszen! 

De mannen van Sulam-li gaven den 

/Vervolg op parf/na PO) 

REMBRANDT 

THEATER 

AMSTERDAM 

BRENGT 3TEEDS 

DE BESTE 

PROGRAMMA'S 

K/U/rnxre Ben 

bloemlezing van den geestigsten 

geïllustreerden humor uit de 

buitenlandsche tijdschriften. 

De beleefde inbreker: „Ik brenjf Uw man even terug naar aijn bed, mevrouw. Het 

schaap beeft over lijn heele lijf." 

"Wat — hij is al tien jaar en gaat nog 

niet eens op school?" 

»Neen — wat zou hy er moeten doen ? 

Hij kan nog niet eens lezen I" 

Lili: „Ik heb hem een kus gegeven, roo'n mede- 

lyden had ik met hem." 

Julie: „Was d a t nadat je lijn huwelijksaanzoek 

had aangenomen?" 

De dokter: 

gisteren." 

,Hij ziet er beslist beter uit dan 

Gast; „Kellner, dit is verschrikkelijk! Er is niets 

ersrer dan een haar in je soep te vinden l" 

Kellner: „Kom mijnheer, wal zoudt U er van 

zeggen, als U de soep eens in Uw haar zou vinden?" 

De bijziende schilder: „Mijnheer, ik 

wou, dat U niet zoo over mijn schouder 

keek. Dat maakt mij zenuwachtig." 

Het toppunt van zorgeloosheid. 

.Zeker mijnheer, U hebt groot geltyk. 

Sommige menschen hebben werkelijk 

geen verantwoordelijksheidsgevoel. Ik 

neb een paar lui gekend, die op Vuur- 

land woonden en zij waren niet eens 

verzekerd tegen brand 1" 

— 23 — 

De jury van een schoonheidswedstrijd, 

die onlangs werd gehouden, ontving op 

den morgen nè de prijsuitreiking niet 

minder dan negentien brieven, waarin 

scherpe critiek op haar oordeel werd 

uitgeoefend. — Blijkbaar hadden er dus 

slechts twintig meisjes aan het concours 

deelgenomen. 

„Het is merkwaardig hoe men soms 

gehecht kan raken aan kleine dingen 

in zijn huis," zegt een romanschrijfster. 

— Vooral aan slordig opgehangen vlie- 

gen vangers I 

„Hoe kan ik bewerkstelligen, dat mijn 

vrouw mij niet eeuwig tegenspreekt?" 

vraagt ons een veel geplaagde abonné. 

— Wij antwoorden hem: „Probeert U 't 

eens met haar te vertellen, dat zij een 

nieuwe japon noodig heeft 1" 

Volgens zekeren geleerde is het mo- 

gelijk om regen te veroorzaken, door 

uit vliegmachines geklopt ijs op de wol- 

ken te laten vallen. — Twee heel goede 

methodes zijn ook: een vrijen middag 

gebruiken om Uw tuin te begieten en 

het organiseeren van een uitstapje. 

Een huisvrouw verklaart, dat zij nog 

nooit het eten heeft bedorven, zoolang 

zij de maaltijden voor haar man bereidt. 

— Ons inziens moet het toch vreeselijk 

vervelend voor hem worden om altijd 

conserven te moeten eten. 

Een jongetje, dat dezer dagen een 

portefeuille vond, inhoudende een bedrag 

van vijfduizend gulden, kreeg van den 

eigenaar een belooning van een dub- 

beltje. — Blijkbaar had hij op dat mo- 

ment geen kleiner geld bij zich. 

„Als men leert zwemmen, is 't voor- 

naamste gebod: mond dichthouden," 

lezen wij in een desbetreffend artikel. 

— Geen wonder, dat zooveel mannen hun 

vrouw willen leeren zwemmen I

C. $ Th..l>UZZLES N». SOO 

De hierboven afpedrukte stukjes vormen te- 

zamen n foto uit een film, die verleden winter 

eronten opKBnd maakte. Wij zullen tien afdruk- 

tcn hiervan verdeelen onder degenen, die de 

imzzlp goed in elkaar weten te voegen en ons 

i

li- - > : 

■ '. .■•»3ppf»i 

(Vervolg van pagina 22] 

belegeraars te kennen, dat ze zonder 

vrees voor tegenstand of hinderlaag, het 

dorp konden binnentrekken. De vrouwen 

wierpen zich op den grond voor Raitha, 

tot wie het nog niet ten volle doordrong, 

wat er eigenlijk gebeurd was. Ze trilde 

als een blad in den wind en keek naar 

hen met groote, verbijsterde oogen. 

De bewoners van Sulam-li en Zimla's 

en Ali's mannen verbroederden zich in 

een onbeschrijfelijk, krankzinnig vreug- 

de betoon. De Sheik richtte Kudosh op. 

Allah zelf moest hem hebben ingege- 

ven om op het laatste oogenblik de 

waarheid te bekennen. Wèl hen, die- 

berouw toonen! 

Toen vroeg Sheik Ibn Ibrahim om 

water en een doek. Met zijn eigen han- 

den wilde hij Raitha's voeten wasschen 

en drogen. 

Zimla en Ali zagen het schouwspel 

aan, aan het hoofd hunner ruiters. 

* * * 

Raitha, die haar halve verdooving 

thans had afgeschud, keek naar de beide 

jongemannen. 

WPPP 

„Zimla," zei ze, „vertel mij de waar- 

heid. Heb je, één oogenblik zelfs, ge- 

loofd dat ik schuldig was?" 

„Als ik dat geloofd had," antwoordde 

hij met ingehouden hartstocht, „hoe zou 

ik je dan te hulp kunnen zijn gekomen?" 

Het meisje wendde zich tot Ali. 

„En jij?" 

„Mijn ziel was vol twijfel, Raitha, 

maar toch kwam ik om je te redden — 

omdat je mij noodig had!" 

Hij wist dat hij Raitha verloor door 

deze bekentenis — natuurlijk zou ze 

Zimla, met zijn zuiver hart. dat on- 

voorwaardelijk in haar had geloofd, 

verkiezen boven den man, die getwij- 

feld had. Maar hij kon Raitha geen leu- 

gen op den mouw spelden. 

Raitha stond langen tijd in gepeins 

verloren. Nog altijd hield ze van hen 

beiden van den een om zijn onge- 

schokt geloof, van den ander om zijn 

toewijding. Maar het was een nieuwe 

genegenheid, een die zij tevoren niet 

gekend had. Een liefde als van een zus- 

ter en een moeder ging naar hen uit en 

niet alleen naar hen, maar naar al deze 

verblinde, verdwaasde menschen, die 

OSCAR TOORNOAIRE. 

De nieuwste opname van dezen acteur, die het komende seizoen bij het Centraal 

Tooneel is geëngageerd. ^ GodMtä dt Gnot) 

STROMPELDE MET EENSTOKROND. 

Slachtoffer van rheumatiek. 

Nu weer flink en lenig. 

Indien er iemand is, die aan rheuma- 

tiek lijdt, zooals deze vrouw deed, zou 

hij er goed aan doen haar ervaringen 

eens te lezen. 

„De laatste 20 jaar ben ik een slacht- 

offer van rheumatiek geweest," schrijft 

zij. „Zes jaar geleden kreeg ik rheuma- 

tische koorts, die mij totaal verzwakte. 

Ik kon me niet meer voortbewegen zon- 

der stokken of iets anders om me te 

helpen. Toen besloot ik Kruschen Salts 

eens te probeeren. Nu neem ik vier jaar 

Kruschen Salts en ik kan me steeds ge- 

makkelijk bewegen. Inderdaad, ik wil 

Kruschen niet meer missen en ik raad 

het iedereen aan, die ik ontmoet. U kunt 

van dezen brief desgewenscht gebruik 

maken, want ik vind, dat anderen hier- 

door hetzelfde mooie resultaat zouden 

kunnen bereiken als ik heb gehad." 

Mevr. S. 

Rheumatische toestand is het gevolg 

van een overdaad van urinezuur in 't 

lichaam. Eenige ingrediënten nu van 

Kruschen Salts zorgen, dat dit urinezuur 

zacht, maar volkomen uit het lichaam 

verwijderd wordt. Andere zouten in 

Kruschen verhinderen, dat het voedsel 

in de ingewanden kan gaan gisten en 

voorkomen daarbij niet alleen verdere 

ophooping van het gevaarlijke urinezuur, 

maar ook van afvalstoffen, die de ge- 

zondheid ondermijnen. 

Daarom zal „de dagelijksche dosis" 

Kruschen niet alleen rheumatische pijnen 

verdrijven en verder voorkomen, doch 

het zal Uwe geheele organisme verfris- 

schen en vernieuwen. 

Kruschen Salts is uitsluitend verkrijg- 

baar bij alle apothekers en drogisten ä 

ƒ 0.90 en f 1.60 per flacon en wordt ge- 

fabriceerd in Engeland door de Fa. E. 

Griffiths Hughes Ltd., sinds 1756 te 

Manchester gevestigd. Stralende ge- 

zondheid voor één cent per dag. 

haar gemarteld hadden — het was alsof 

het vuil en de modder waarmee zij haar 

hadden geworpen, door een wonder- 

doende hand opeens veranderd waren 

in een tooi van glorie. Ze was niet meer 

beschaamd over haar ontbloot lichaam 

onder den mantel van den Sheik, walg- 

de niet meer van het slijk waarmee het 

besmeurd was. Wat had dat nieuwe licht 

in haar ontstoken? Was het haar hart 

dat eigenlijk gesproken had? Haar geest 

had de dingen nog nooit zoo helder 

onderscheiden. Ze moest kiezen tus- 

schen deze twee mannen. Zimla was ge- 

komen omdat hij overtuigd was van 

haar onschuld. Maar als hij getwijfeld 

had— Ze liet de oogen op Ali rusten. 

Ali was gekomen, omdat zij 

hem noodig had! Dät was het al- 

les-beslissende. In het liefhebbend hart 

mocht geen vraag van schuld of on- 

schuld beslissen. Ali alleen hield werke- 

lijk van haar. Het flitste door haar her- 

sens, hoe zonderling het was, dat ze dit 

niet allang geweten had. Ze hoefde niet 

te kiezen: Ali was de eenige 

„Zimla," riep ze, „rijd naar Wadi Assi 

en vertel mijn vader wat hier heeft 

plaats gehad." Ze trad op AH toe, „Ik ga 

met Ali nâr zijn dorp. Zeg dat ook 

tegen mijn vader, Zimla." 

v _ 

C. B. £e ROTTERDAM. Dolly. Haas is 

geen Nederlandsche filmster. Truus van 

AaUen kun£ U schrijven: Ma££ai Kirch- 

strasse 27, Berlijn. 

L. F. £e RIJSWIJK. He£ adre. van Vikéor 

de Kowa is Bisraarckstrasse 108, Berlijn. 

S. v. d. H. £e 's-GRAVENHAGE. Rol- 

verdeeling kunnen we in deze rubriek niet 

vermelden. 

L. H. te'.-GRAVENHAGE. Hans Albers 

en Hansi Burg zijn zoover wij we£en zeer 

gelukkig. Greéa Garbo filmt weer in Holly, 

wood. Het verheugt ons, dat U ons blad 

zoo mooi vindt. 

W. v. H. te AMSTERDAM. Indien U 

geregeld onze rubriek „Nieuws uit de 

Studios" leest, zult U antwoord op al Uw 

vragen vinden. Binnenkort zullen wij aan 

Uw wensch voldoen. 

L. v. D. te BREDA. Willy is blond. 

Lien is met een regisseur verloold. Renate 

is nog lang geen dertig. 

W. v. d. H. te RIJNSBURG. Tegen be- 

taling zijn bij ons geen foto's verkrijgbaar, 

ledere abonné heeft eenmaal recht op twee 

foto's gratis. 

D. G. te 's-GRAVENHAGE. Rolver- 

deeling van films vermelden we in deze 

rubriek niet. Wij plaatsen bij iedere film, 

welke wij publiceeren, steeds een volledige 

rolverdeeling. Het ligt natuurlijk niet op 

onzen weg om puzzles op te lossen ; wij 

kunnen tot onze spijt dus niet aan Uw 

verzoek voldoen. 

riLM-XHTHOUSWSIXN 

* 

.4 

A. J. C. v. d. V. te DELFT. Op dergelijke 

vragen antwoorden wij steeds in deze 

rubriek. Het is dus overbodig, een postzegel 

in te sluiten. Hertha Thiele woont 

Johann Sigismundstrasse 19, Berlijn. 

(Foto Fox) 

MIRIAM JORDAN 

£e tfUepi }efL: 

NIVEA 

Steeds maar weer Nivea! Alleen een con= 

sequente en doelbewuste huidverzorging 

met Nivea en Nivea = Olie leidt tot 

net verkrijgen van die jeugdige, frissche 

teint, die zoo algemeen bewonderd wordt. 

Vooral sport beoefenende vrouwen, wier 

huid voortdurend aan de inwerking van 

zon, lucht en water bloot gesteld staat 

en waarvan dus veel gevergd wordt, 

waardeeren Nivea als ideaal huidverzor= 

gingsmiddel. Want Nivea verbetert de 

teint en maakt het huidweefsel elastisch, 

zoodat het meer weerstand kan bieden. 

Het Eucerit, dat alleen in Nivea voorkomt, dringt diep 

in de huid door, reinigt haar, voedt haar en verleent 

haar dien fluweelachtigen glans en dat gladde der jeugd 

Een verder voordeel: 

Nivea is bijzonder-'billijk. 

In dooien van 20 tot 90 ets. / In tuben van 35 en 55 ets 

Beiersdorf NV, Sarphotlkade 3, Amsterdam = C 

^^" 

JOHN te AMSTERDAM. Op brieven, 

die niet volledig met naam en adres zijn 

onderteekend, geven wij geen antwoord. 

T. N. L. te ROTTERDAM. Het adres 

van Mathias Wiemann is Bonner Strasse 5, 

Berlijn. Dita Parlo is niet getrouwd. Haar 

adres is Bayern-Allee 48, Berlijn. Niet ver- 

geten een antwoordcoupon in te sluiten ! 

G. v. W. te SCHEVENINGEN. Het 

adres van Greta Garbo is Metro-Goldwyn 

Mayer.Studios, Culver-City, Californië. 

Zij geeft zeer zelden een autogram, in ieder 

Beval kan het maanden duren voordat U 

antwoord ontvangt. 

W. G. L. M. v. d. W. te TILBURG. 

Anny Ondra is nooit met Karl Lamac ge- 

trouwd geweest. Karl Ludwig Diehl is den 

14en Augustus te Halle geboren. Zijn adres 

is Preussenallee 39, Berlijn. Het adres van 

Jan Kiepura is Brabanterstrasse, Berlijn. 

G. M. te LEEUWARDEN. George 

O'Brien kunt U schrijven p.a. Fox Studios, 

Los Angeles. Het adres van Adele Sand- 

rock is Leibnitzstrasse 60, Berlijn. Elisa- 

beth Bergner woont niet meer in Duitsch- 

land ; wij weten niet, wanneer zij weer te 

Berlijn vertoeft. 

B. H. te DELFT. Wanneer genoemde 

film in Delft vertoond zal worden, weten 

we ook niet. Wendt U tot de Paramount, 

Keizersgracht 399, Amsterdam. De nieuwste 

film met Mariene Dietrich is „Sons of 

5*. o 

ongs . 

J. K. te MATA PAU. Wij kennen de 

door U genoemde filmactrice niet. Meld 

ons in welke film zij is opgetreden. 

F. M. te 's-GRAVENHAGE. Mary 

Pickford's adres is 7200 Sancta Monica 

Blvd., Hollywood.

WANDELQIT 

Onder regie 

van Georg Ja- 

koby speelt 

Lien Deyers de 

hoofdrol in de 

film ,,Ist mein 

mann nicht fa- 

belhaft?" 

Trude Hae- 

felin speelt in de 

Cinema-Film 

,,Om een mil- 

lioen", welke 

te Parijs wordt 

opgenomen, een 

der hoofdrollen. 

Radio-Pictu- 

*tu^ 

LIEN DEIJERS 

res zal een film'opnemen, getiteld ,,De Ap- 

pelboom", welke vervaardigd wordt naar een 

novelle van John Galsworthy. 

De Jazz-dirigent Jack Hylton heeft te 

Londen een eigen film-maatschappij opge- 

richt. 

Onder regie van Carl Boese spelen Fritz 

Kampers, Heinz Rühmann, Friedrich Benfer 

en Charlotte Ander de hoofdrollen in de 

film „Drei blaue Jungs, ein blondes Mädel". 

Heinrich Heilinger speck een der hoofd- 

rollen in de Ufa-toonfilm „Heideliefde". 

gg| Te Praag zal 

de film „Wie- 

ner Blut" wor- 

den opgenomen. 

Magda Schnei- 

der speelt onder 

regie van Victor 

Janson een 

hoofdrol in de 

film „Lenox 

wirbelt durch 

die Welt". 

Ekkehardt 

Arendt is voor 

een der hoofd- 

MAGDA SCHNEIDER 

rollen in de film 

„Gelukkige 

reis geëngageerd. 

Er loopen geruchten, dat Willy Fritsch 

als partner van Lilian Harvey naar Hollywood 

zal gaan. 

Szöke Szakall speelt een belangrijke rol 

in de film „Grootvorstin Alexandra". Regie 

voert Wilhelm Thiele. 

De ook in ons land zoo bekende filmster 

Adelqui Millard heeft te Madrid een eigen 

film-onderneming opgericht. 

Onder leiding van regisseur Tourjansky 

zal de film „Wolga" worden opgenomen. 

Gustav Fröhlich, 

de bekende 

ster zal thans 

een film in scène 

zetten. De 

Hongaarsche regeeringengageerde 

hem als 

regisseur voorde 

„Racoczy 

Marsch". 

Anny Ondra 

speelt onder regie 

van Karl 

Lamac in de 

film „Een meisje 

zonder mo- GUSTAV FRÖHLICH 

raal". 

Onder regie van Heinz Paul zal de film 

„Wilhelm Teil" worden opgenomen. 

Schrik niet, waarde lezorenen on lezers, de gesprekken 

met Pietorsen hebben niets gemeen met de bekend« 

gesprekken, welke mijn collega Emil Ludwig met Mus- 

solini voerde, en die hij later in boekvorm liet ver- 

schijnen. Ten eerste is mijn vriend Pietersen iemand, die 

zich in het geheel niet voor politiek interesseert, en ten 

tweede ben ik geen Emil Ludwig. Maar al heeft Pietersen 

geen belangstelling voor politiek, hij heeft één geweldigen 

hartstocht en dat is „film". Ja, ik verdenk hem er zelfs 

van, dat hij alleen om deze reden mijn vriendschap ge- 

zocht heeft, want als redacteur van Het Weekblad ben 

ik natuurlijk in staat, hem steeds alle fllmnieuwtjes om 

zoo te zeggen heet van de naald mede te deelen. 

Nu geloof ik, dat er onder onze lezeretsen en lezers 

velen zijn, die evenveel belangstelling voor fllmnleuws 

hebben als Pietersen, en daarom zal Ik in het vervolg 

mijn gesprekken met hem opschrijven, en ze U iedere 

week voorleggen. U kunt me gelooven of niet, maar 

mijn vriend Pietersen zal er wel voor zorgen, dat U 

iedere week het nieuwste van het nieuwste uit de 

filmwereld te weten komt. Als het op vragen aankomt, 

is hij In het geheel niet bescheiden. Wanneer het zoo 

doorgaat, wordt hij misschien nog journalist of belasting- 

ambtenaar Intusschen hoop Ik. dat hij dan maar het 

eerste wordt, want als ware vriend weet hij nu eenmaal 

precies, wat ik verdien I Maar laat ik nu aan ons gesprek 

van deze week beginnen. 

„Hallo, waarde vriend, Ik ben blij, dat Ik je 

tegenkom," begon Pietersen. .Je moet me toch 

eens gauw vertellen, o{ het waar is, dat Paul 

Hörbiger dood is? Dat werd vanmiddag op 

het kantoor verteld." 

„Weineen. Gelukkig verkeert deze sym- 

pathieke filmacteur in blakenden welstand. 

Maar hij was verleden week, je weet wel, toen 

het zoo warm was, bezig met filmen in Boeda- 

pest, waar de Francisca Gaal-film .Schandaal 

in Boedapest" wordt opgenomen, en kreeg toen 

een zonnesteek. Men bracht hem bewusteloos 

naar het ziekenhu's, maar hij herstelde spoedig 

en nu gaat het hem best. Dat is maar gelukkig 

ook, want hij moet nu gauw beginnen met de 

opnamen voor de Ufa-toonfilm „Walzerkrieg", 

waarin hij met Willy Fritsch en Renate Müller 

samenspeelt." 

„Is Willy verloofd met Renate?" 

.Hoe kom je daarbij?" 

„Nou, ze spelen tegenwoordig zooveel samen 

en toen Renate onlangs in ons land voor de 

radio optrad, deed ze extra de groeten van 

Willy Fritsch." 

„Moeten ze daarom verloofd zijn? Willyen 

Renate zijn beiden verstokte vrijgezellen; ze 

zijn echter erg bevriend en wonen in Dahlem 

vlak bij eikaar, Willy in de Bitterstrasse en 

Renate op den Bachstelzenweg. Hierdoor ont- 

moeten ze elkaar vaak en repeteeren dan des 

avonds nog hun rollen, maar liefde niets hoor I 

In de toekomst zullen ze nog heel wat films 

samen spelen, want ze hebben in „Seizoen in 

Cairo" bewezen uitstekend bij elkaar te passen." 

„Ik wed, dat Lilian in Hollywood jaloersch 

wordt." 

„Nu dan denk ik, dat je je weddenschap 

verliest. Er is geen enkele reden tot jaloezie, 

want Lilian en Willy zijn ook aljeen maar 

goede vrienden. Het is zelfs heel goed mo- 

gelijk, dat Willy, als zijn Ufa-contract is afge- 

loopen, naar Hollywood reist om als partner 

in een Lilian-Harveyfilm op te treden. Dan 

denken natuurlijk alle filmenthousiasten weer, 

dat die twee tóch getrouwd zijn." 

„Heb je al iets van Lilian's eerste Ameri- 

kaansche film gehoord ?" 

„Ja, die moet heel goed zijn. In Amerika 

op de trade-show was iedereen enthousiast, 

en in Londen, waar ze nu vertoond wordt, 

trekt ze volle zalen." 

„Wordt ze gauw in ons land vertoond? 

„Wanneer precies, staat nog niet vast. Maar 

in ieder geval nog dit seizoen. Doch nu moet 

ik ar vandoor. Bonjour — tot de volgende weet 

- 29 - 

De beroemde film-diva Nora Gregor laat zich 

echtgenoot Mitja Nickisch schelden. 

Anny Ondra, de lieftallige filmspeeljter, die onlangs met den 

bokser Max Schmeling In het huwelijk Is getreden, heeti 

deze week een lilmcontract voor Amerika onderteekend 

Regisseur Arthur Robiion, dl* jarenlang In Hollywood werk 

zaam is geweest, is naar Dulttchland teruggekeerd. Hij zal d«- 

film „Des Jungen Dessauers grosse Liebe" in scène ictten

fl 

i 

Woorden van Guus Betlem Jr. 

Rustig speien 

DMIE-CIJFEMSLIED? 

Muziek van Henk Stuurop 

P I 1 ' li i ] ï g ''I 1 I hi i |i ii liji 

/ m tfff 

In Zuid-Limburgs schoone dreven Bo-ven-oj 

Z,al ik zin-gen van het le-ven Met een lach of met een 

Ul l ' V' ''li ' ll'îil' B ï ''M i lull li,, I 1 li M^H 

grot, ('k Heb va - cantie, moet je we-ten!) 

traan ? Of zal 'k - wat óók erg in trek is - 

Pieker ik m'n hersens zot, 

Op belasting schelden gaan? 

Passend voor een nieuw ge-dicht, Want m'n „dichter-Iij-ke ziel" is 

Diezofl mnni pn ion - nig is? Of-hetSweepstake-buitcnkans-je, 

Om een onderwerp te vinden, 

Zal ik zingen van den zomer. 

■ Door va-can-tie licht ontwricht. 

Dat iknogmaaral-tiid mis, 7 ?T 

fiSdS fk HL W ïkf ƒ" A . ^ ^ le^ • ee , n ne9en T een acht ' J a - Vi ' f maa, hónd " d exemplaren. 

Blader ik „Het Weekblad door, t Geen wil zeggen, kort en goed, 't Filmgebeuren trouw vergaard. 

Dat me trouw werd nagezonden. t Weekblad gaat. na't volgend nummer. Vijf maal honderd exemplaren, 

fo Jï" liï 9 men T 19 V0 ^ ~ t Vijfhonderdste tegemoet! Is wèl.. een gelukwensch waard! 

To me eensklaps - op den omslag - Vijf maa hónderd exemplaren. Vijf maal honderd lange weken 

F,n / f Z00 Tu^ 1 '* ,.c X iif nia l aI J hönd «d weken lang. 't Nieuwste nieuws op filmgebied. 

Een mofef van slechts drie cijfers: Hoeveel duizend filmgezichten Op voor nóg precies zoon portie, 

n Vier.. een negen en een acht!! Opgeprikt op het behang ? ? Op voor een . . vièr-cijferlied! I 

GREATEST ARTISTS 

U kunt zich geen Foxtrot, Waltz of Tango indenken of 

„His Master's Voice" heelt er een sublieme opname van 

Orkesten als die van Ray Noble. Duke Ellington. Isham Jones; pianisten als 

Raie da Costa, Fats Waller; vocale ensembles als Whiteman's Rhythm Boys, . 

^lisMasteriVoic«^ Plckin's Sisters, Comedian Harmonists etc., zijn geheel tot Uw beschikkingI 

Onze wederverkoopers zij gaarne bereid U de nieuwste platen 

FINEST RECORDING voor te spelen en U maandelijks ons supplement toe te zenden 11 

IMP. VOOR HOLLAND EN NED. O. INDIE: N.V. DUTCH GRAMOPHONE COMPANY 

Amsterdamsche-Veerkade 22-223, Den Haag 

1 

r/im 

IMPERIALE 

in flacons van 

25 en 60 ct., 

fl.l._. fl.1.30, 

fl.2.30, ü.3.30. 

VERITABLE 

In flac. van 25, 

50, 80 ct., 11.1.-, 

fl.1.30. fl.1.90. 

Op elke flacon moet de 

naam Boldoot staan. 

Houdt U frisch 

Frisch en opgewekt zult ae 

U voelen • ondanks alle 

inspanning - bij het spel oi 

in Uw werk. als ge zenuwen 

en lichaam met Eau de 

Cologne BOLDOOT de noo- 

diqe verfrissching geeft 

BOLDOOT verkoelt en vep 

kwikt. kalmeert de gespan- 

nen zenuwen en doet alle 

vermoeidheid verdwijnen. 

Een afwrijyina met Eau de 

Cologne BOLDOOT houdt 

de huid lenig en frisch, on- 

danks stof enzomerwarmte. 

en opgewekt met 

Eau de Cologne 

NEDERLANDSCH FABRIKAAT. 

Geen dame kan er in 

badcostuum bekoorlijk 

uitzien wanneer zij ontsierd 

wordt door een overtolligen 

haargroei op armen en beenen. 

U behoeft nu geen scheermes 

meer te gebruiken, waardoor het haar 

steeds dikker en sneller gaal groeien — ook 

geen onwelriekende, vieze, chemische ontharings- 

middelen, die beslist gevaarlijk zijn. Nieuwe Vieto — 

-—" waarin Wenlo-Wit, de prachtige, nieuwe uitvinding van een 

Engelschen scheikundige, verwerkt is, lost de keratine in de haren en de 

haarwortels op — het haar valt eenvoudig weg. Nieuwe Vieto is een heerlijk 

geparfumeerde crème, even gemakkelijk en aangenaam in het gebruik als 

een gelaatscrême. U spreidt deze eenvoudig direct uit de tube op de te 

ontharen piek. die U daarna met water afspoelt. U wascht dan elk spoor van 

het haar weg en de huid blijft zacht, blank en glad. In tuben van ƒ0.73 en 

groote tuben &/1.23 bij drogisten, kappers en parfumeriezaken. 

GRATES: Door een speciale overeenkomst met de fabrikanten kan elke 

lezeres een monster Nieuwe Witte Vieto (met Wenlo-Wit) ontvangen na. 

inzending van 5 postzegels a 5 et. voor porto, verpakking, etc. aan de 

Dae Health Laboratories (Aid. n.15 ). Den Haag. 

EEN AANBIEDING 

DIE ALLES 

OVERTREFT! 

12 

NIEUWE ROMANS van BEKENDE 

12 

auteurs, waaronder romans, detectiveromans, 

sport-avonturen, en Wild 

West-romans, gebonden in keurige 

linnen banden, tezamen ruim 3000 pagina's voor 112.— totaal, en 

bovendien betaalbaar in maandelijksche termijnen van II.— of meer. 

Deze serie bestaat uit de navolgende boeken: 

ROMANS. 

Herman Middendorp JEUGDZONDE. 

Warwick Deeping . ALS LIEFDE OVERWINT. 

Arnold Bennett 

A. E. W. Mason 

Vina Delmar 

Annie Vivanti . 

SPORTROMAN. 

Kees Splerings. . 

LATE LIEFDE. 

DE WEG. 

CIRKELGANG. 

WEE DEN OVERWONNENE. 

DE BEROEPSVOETBALLER. 

DETECTIVEROMANS. 

J. S. Fletcher ... HET GEHEIME KABINET. 

... HET ONTBREKENDE SCHAKEL. 

James Hay ... . HET OVERTUIGEND BEWIJS. 

AVONTURENROMAN. 

The Edingtons ... HET MYSTERIE DER GOUDEN 

BOKALEN. 

WILD WEST-ROMAN. 

Ernest Haycox... EEN TEGEN VELEN. 

Het is een gelukkig idee van de uitgevers dezer serie, ditmaal geen 

HERDRUKKEN, doch SPLINTERNIEUWE boeken voor een zoo 

LAGEN PRIJS het licht te doen zien. Het zijn niet alleen zeer 

spannende, boeiende romans, maar ze zien er bovendien alleraardigst 

uit. Vooral met het oog op de buitengewone uitvoering, zoowel wat 

papiersoort als druk betreft, en de REPRODUCTIE VAN EEN 

BEKENDE FILMSTER op elk omslag, twijfelen we niet, of deze uit- 

gaven zullen door een ieder met spanning worden tegemoet gezien. 

Deze 1 2 bijzondere boeken, elk ruim 250 pagina's dik, ge- 

bonden In keurige linnen banden, worden direct na inzending 

van onderstaand bestelbiljet franco toegezonden. 

BESTELBILJET. 

Ondergeteekende wenscht franco te ontvangen van G. J. GRAAUW, boakhandelaar 

te Amsterdam (C), Keizersgracht 168, Tel. 44505, Postrekening 46605., Gem. 

giro G 2021, bovenstaande 12 deelen (N.K.B.-serie) gebonden In keurige linnen 

banden voor den prijs van /"12. —, te betalen In maandell|ksche termijnen van 

yi.— of meer naar verkiezing. 

Naam : 

Beroep: 

Woonplaats :

uitslaHend 

V.rschUnt wek.lyks - PrUs per kwartaal f. 1.95. 

l/l/asc/v 

Red. en Adm. Gainewater 22, Lelden. Tel. 7ßO. Postrekening 41880.

M - Zoek direct in de EYE-bibliotheek

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

Delete template?

Save as template ?