Twi%er − april 2008 april 2008 april 2008 - Studievereniging TWIST
Twi%er − april 2008 april 2008 april 2008 - Studievereniging TWIST
Twi%er − april 2008 april 2008 april 2008 - Studievereniging TWIST
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
7<br />
Dat vertelde ik tijdens dat congres, en ik schreef het vervolgens ook op, zodat Onze<br />
Taal het kon afdrukken in het congresnummer van het tijdschrift. De redactie stuurde<br />
op 14 februari een persbericht uit, en vervolgens werd ik anderhalve dag lang het<br />
middelpunt van een storm van aandacht. Geen moment stond de telefoon stil.<br />
Hoe werkt zoiets? Als ik niet de koningin had genomen, maar zevenentwintig jaar lang<br />
mijn moeder had opgenomen, was dat veel edeler werk geweest, maar was al die<br />
aandacht niet gekomen, dat is duidelijk. Belangrijk was in ieder geval dat<br />
het ANP en NOS Teletekst het bericht allebei snel overnamen. De eerste telefoontjes<br />
kwamen binnen een paar minuten binnen – waarbij dan nog moet worden gezegd dat<br />
de meeste journalisten een omweg moesten maken, omdat ze eerst naar de redactie<br />
van Onze Taal moesten bellen om mijn telefoonnummer te krijgen.<br />
De redacties van RTL Nieuws en RTL Boulevard meldden zich als eersten, en<br />
stuurden allebei een filmploeg om me in de leeszaal van het Meertens Instituut te<br />
filmen terwijl ik zogenaamd in het WNT opzocht wat griesmeelpap betekent, want dat is<br />
nu eenmaal het dagelijks werk van de taalwetenschapper. Maar ondertussen meldden<br />
zich ook alle landelijke kranten. De royaltyverslaggever van De Telegraaf schreef een<br />
stukje voor ‘de drie’ over hoe raar de koningin eigenlijk praat, een verslaggever van de<br />
Volkskrant vroeg me of dit eigenlijk wel nieuws was, en de redactie van de TROS<br />
Nieuwsshow wilde me wel op zaterdagochtend in de studio hebben, op voorwaarde<br />
dat ik geen andere grote interviews deed voor Radio 1.<br />
Tamelijk bizar blijkt ook het systeem van ‘quotes’ te werken van het<br />
radionieuwsbulletin. In de grotere radiojournaals van de publieke omroep hoor je af<br />
en toe iemand – een deskundige of een betrokkene – een zin zeggen als onderbreking<br />
van de nieuwslezer. Ik weet nu hoe dat werkt. Je wordt opgebeld door iemand die zegt<br />
dat ze voor het radionieuws werkt, dat ze het persbericht gezien heeft, en dat ze nu<br />
een quote wil opnemen. Als je zegt dat dit goed is, zegt ze dat ze je nu in de computer<br />
doet, en daarna hoor je een halve minuut alleen gekraak. Opeens roept de dame van<br />
heel ver weg snauwend dat je nu iets mag zeggen. Wat je dan in verwarring roept,<br />
wordt als quote in het nieuws gemonteerd. Je naam wordt er niet bij genoemd, je<br />
wordt alleen aangeduid als ‘De Onderzoeker’, ongeveer zoals men in de middeleeuwen<br />
naar Aristoteles verwees als Philisophus.<br />
En na anderhalve dag is het allemaal voorbij, de nieuwswaarde van de rare r van de<br />
koningin is kennelijk zo groot dat de berichtgeving niet een dag kan wachten. De<br />
enige redactie die me een week later nog wilden interviewen, was<br />
de Nederlandstalige afdeling van een commerciële zender in Australië.<br />
Wat kunnen we hier nu uit leren? De bedoeling van zo'n actie is natuurlijk om de<br />
taalkunde onder de aandacht te brengen van de mensen. Maar lukt dat ook? Ik weet<br />
het niet helemaal zeker. Er zijn in ieder geval een paar heel slechte stukken<br />
verschenen: het bericht over de rare uitspraak van Beatrix in De Telegraaf heeft<br />
waarschijnlijk geen enkel positief effect gehad, en die journalist had ik achteraf beter<br />
niet te woord kunnen staan. Maar het rare is dat je zulke dingen nauwelijks van<br />
tevoren kunt voorspellen. Heel moeizame gesprekken leveren soms heel inzichtelijke