"Hurricane: de wervelende sportcarrière van Peter Smit" in pdf formaat.

H U R R I C A N E
de wervelende sportcarrière van
Peter Smit

Voor Kayleigh, Brandy en Brad Smit.

Inhoud
Voorwoord . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 6
1978 – 1983 de eerste stappen . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 9
vanaf 1984 . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 16
02-03-1984: bevordering tot B-klasse kickboksen . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 16
27-05-1984: eerste B-klasse partij . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 17
15-12-1984: Peter Smit was minder fortuinlijk in zijn partij tegen de Fransman Korpac . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 20
05-03-1985: Peter pakt brons bij het Open Nederlandse kampioenschap full contact Kyokushin Karate . . . . . . . . 20
21-04-1985: Op het eerste internationale kickboks gala in Dordrecht vecht Peter in de hoofdpartij . . . . . . . . . . .21
08-07-1985 t/m 13-07-1985: Peter wordt geselecteerd voor de nationale equipe van de NKA . . . . . . . . . . . . . . . 25
20/21-07-1985: 10th All Hawaii and Asian Pacific Open Karate Championship Honolulu, Hawaï, USA. . . . . . . . . . 26
26-07-1985 t/m 15-08-1985: Muay Thai trainingskamp Sidtiottong Bangkok Thailand - . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 30
10-10-1985: 10e Open Engelse Kampioenschappen Kyokushinkai - Crystal Palace, Londen, UK - . . . . . . . . . . . . . 32
17-11-1985: De eerste partij tegen Leo de Snoo. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 34
27-11-1985: Peter aan het woord . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 36
Oktober 1986: Peter trainde zeer regelmatig met Michel Wedel . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 39

02 en 03-11-1986: 18th All Japan Open Kyokushinkai Tournament Tokyo, Japan - . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 41
November 1986 - Peter Smit blijft in Japan om bij karate legende en stijloprichter Mas Oyama te trainen . . . . . . 44
10-02-1987: Peter Smit ontvangt 2e dan Kyokushin karate . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 47
1987: EK Kyokushinkai in Catowicze, Polen. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 47
Oktober 1987: Eerste hoogtestage in Font Romeu in de Franse Pyreneeën . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 48
06/07/08-11-1987: 4th World Open Kyokushin Karate Championship - Nippon Budokan Hall, Tokyo, Japan - . . . 50
1988 – 1991: Concentratie op het kickboksen . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 56
14-02-1988: Peter Smit vecht in de Rijnhal in Arnhem . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 56
14-04-1988: In Eindhoven vocht Peter de tot twee keer toe afgelaste rematch tegen Leo de Snoo. . . . . . . . . . . . 58
15-05-1988: Peter vocht een kickbokspartij tegen Robert Davis . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 59
18-12-1988: De klapper van de avond, . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 60
29-01-1989: Peter Smit groeit in Tokyo uit tot de held van het publiek, tijdens de "Crash of the Century". . . . . . . 60
21-05-1989: In Dordrecht vecht Peter de hoofdpartij tegen de Grieks-Duitse krachtmens Costa Patolitius. . . . . 63
17-12-1989: Peter Smit maakt furore op het landelijke kickboksgala in de Wielwijkhal in Dordrecht . . . . . . . . . . . . 65
18-04-1990: 2e rematch tegen de Snoo, 'The War", in de Weena IJshal in Rotterdam. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 66
Mei 1990:Trainingskamp Papendal ter voorbereiding op wereldtitel gevecht tegen Rob Kaman . . . . . . . . . . . . . . . 68
30-06-1990: In de Nippon Budokan Hall in Tokyo veroverd Peter de wereldtitel WKA kickboksen . . . . . . . . . . . . 70
Juli 1990 - Peter bezoekt als kersverse wereldkampioen zomerkamp Papendal . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 73
Halverwege 1990 nam Peter een manager in de arm . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 73

28-08-1990: Peter Smit, de wereldkampioen WKA-kickboksen naar Thailand voor zijn eerste profwedstrijd. . . . . 74
28-09-1990: Smit vecht in de Budokan Hal in Tokyo Japan tegen Seidokan karateka Masaaki Satake . . . . . . . . . . . . 77
28-10-1990: Tijdens de voorbereiding op de rematch tegen Luc Verheye komt het tot een breuk met
Jan Vleesenbeek als trainer. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 79
27-11-1990: Peter Smit moet opnieuw een wereldtitel inleveren . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 80
December 1990: 2e Trainingskamp in Font Romeu in de Franse Pyreneeën voor de rematch tegen Kaman . . . . 81
20-01-1991: De rematch tegen Rob 'Mr. Kickboxing' Kaman - Merwehal, Dordrecht, NL-. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 81
14-04-1991: Peter verliest 2e rematch tegen Verheye. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 88
Mei 1991: Peter probeert het nog eenmaal . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 88
26-05-1991: Peter verliest in Japan van de Amerikaan Maurice Smith . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 88
10-10-1991: Aan Peter zijn profcarrière was even stormachtig als die opgekomen was een einde gekomen . . . . . 89
1992 – 2002: 10 jaar in de dip . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 90
??-??-199?: Peter trekt zich terug . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 90
Na een aantal slechte jaren krabbelt Peter weer op en begint een eigen sportschool “Hurricane Gym” . . . . . . . . . 90
Nawoord . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 92
Voor meer informatie www.budokai-dordrecht.nl of message.axkickboxing.com
Copyright Tristan Thiele 2006

Voorwoord
24 december 1961 * Peter Smit * 15 augustus 2005
Om zijn verhaal voor de vergetelheid te behoeden en
ter lering van allen, is voorlopig deze lijst opgesteld van
de wedstrijden gespeeld door
Peter Smit.
Het was een heidens karwei, maar met hier en daar wat grijze gebieden
lijkt de rode draad van Peter zijn sportcarrière wel duidelijk .
De tekst is niet compleet . Er kunnen nog meer foto’s bij .
Er zijn nog oude en recente stukken uit Nederlandse, Japanse en
Thaise tijdschriften die er bij kunnen . In Peters condoléanceboek
staan stukjes die veel over Peter zijn sportcarrière vertellen . Ook
deze stukjes staan hier niet in .
De tekst zoals die nu is kon alleen tot stand komen dankzij materialen
die Jan van der Linden, Jan Vleesenbeek, Dirk Stal en anderen
al die jaren trouw bewaarden . Samenstelling en opmaak zijn gedaan
door Tristan Thiele en Birgitt Zeilstra .
6

7
Peter Smit was een begenadigde knokker die in zijn tijd huishield in een spelersveld
met grote namen zoals Rob Kaman, Changpuek Kiartsongrit, Jan Wessels, André
Mannaart, Leo de Snoo, Luc Verheye, Masaaki Satake en Hiroki Kurosawa.
Hij heeft de wereld afgereisd en tegen de grootsten der aarde gevochten en gewonnen.
Peter was een fenomeen, een man van extremen. Aan de ene kant kon je
de onderbroek van zijn lijf krijgen, maar aan de andere kant ook de tering. Peter was
trouw aan de liefde, maar niet in de liefde. Peter was hard voor zichzelf, maar ook
voor anderen. Veni, vidi, vici. Hij kwam, hij zag, hij overwon.
Door een aantal bijzondere verworvenheden kan zelfs gezegd worden dat Peter
een rol van betekenis heeft gespeeld in het populariseren van de vol contact vechtsport
in het algemeen en de wereldwijde populariteit van Nederlandse vechters in
het bijzonder . Dit zijn vooral:
• Peter blonk uit in tegelijkertijd Kyokushinkai karate, Kickboksen en Muay Thai
(thaiboksen), drie van de hardste vechtstijlen ter wereld. Vanaf dag één wint
Peter in alledrie takken van sport titels, eerste prijzen, stijlprijzen, beste debuutprijzen,
oorkondes, certificaten, medailles, enzovoorts. Peter werd jaar na jaar gekozen
voor nationale equipes in zowel karate als kickboksen . Des te verbazender
daar Peter dit alles in een behoorlijk korte carrière, tegen in de regel zwaardere

tegenstanders, voor elkaar kreeg.
Zijn wervelende en geestdriftige manier van vechten zorgde voor spectaculaire
partijen, waardoor Peter overal ter wereld een publiekstrekker werd.
• Peter is één van de meest succesvolle Nederlandse Kyokushinkai wedstrijdkarateka's
met verschillende titels van Nederland, Europa, Hawaï en tweemaal bij de
laatste 10 op een groot open Japans toernooi, eenmaal het Japanse kampioenschap
en eenmaal het Wereldkampioenschap .
• Peter is winnend deelnemer aan het eerste Muay Thai gala (TBBN) van
Nederland, begin jaren 1980. Ellebogen en knieën zijn nog gewoon volgens
Thaise regels toegestaan .
• Peter is één van de weinigen die Rob Kaman heeft kunnen overwinnen én nog
wel op K .O . Peter werd hiermee wereldkampioen kickboksen (WKA) .
• Peter is de eerste niet-Thai die in 1990, in het Lumpini stadion te Bangkok, zeg
maar het Wimbledon van het Thaiboksen, een wereldtitel (IMF) veroverd en nog
wel op K .O .
• Peter is deelnemer aan vroege Seidokan karate toernooien, de voorloper van
wat nu als K-1 bekend staat .
8

9
Dames en heren,
dit is het verhaal van de "Hurricane".
1978 – 1983 De eerste stappen.
Wedstrijden puntenkarate bij de Karate Bond Nederland
(KBN). Daarnaast open toernooien o.a. met Jon Bluming en
Hedwig Lobman. Open toernooien in speeltuinvereniging
Zeehavenkwartier: open toernooien, gem. 6 sportscholen,
ook clubkampioenschappen. Meestal overvol. Naast Peter
zijn voornamelijk de geslepen en economisch vechtende
André van der Linden, de krachtmens Gerrie Hoogeveen of
de technicus Robbie Kroonen ook altijd van de partij.
1978: 1e karateles Peter . Peter:“Ik was bij een karateles aanwezig
en stond iemand uit te lachen. Sportschoolhouder Jan Vleesenbeek
daagde me uit mee te komen trainen . Het mocht niet van
mijn moeder, die zei: "Je gaat niet bij die gek trainen!". Toch deed ik
het en dat kostte me meteen twee tanden . Sindsdien loop ik met
een plaatje met stifttanden in mijn mond . Ik kreeg van mijn neef
een schop onder mijn kaak waarmee ik een paar kiezen verbrij-

zelde. Toen dacht ik "hier zit ik goed", en ik ben gebleven."
Peter wordt tweede tijdens een karatetoernooi in Sporthal
Zuid in Geleen. In de finale middengewicht voor hogere banden
werd het spannend tussen Peter Smit en Nick Braaksma van Karate
club Geleen . In de 2e verlenging werd dit een nipte overwinning
voor de thuisspelende Braaksma .
Bij de open Zuid-Nederlandse kampioenschappen Karate in
Geleen heeft Budokai Dordrecht successen geboekt . Met 24 ingeschreven
deelnemers werd, maar liefst 11 van de 30 prijzen in de
wacht gesleept, waaronder vier eerste plaatsen. Hiermee hebben
de leden van Budokai Dordrecht bewezen dat zij ook beheerst op
punten kunnen winnen en niet alleen, zoals veel mensen nog altijd
denken, met hard knokken.
15-11-1980: KBN Nederlandse karate kampioenschappen voor
junioren van 16 t/m 20 jaar in sporthal Leuken in Weert. Budokai
Dordrecht doet voor het eerst mee aan de kampioenschappen en
heeft meteen prijs . Peter Smit weet een derde plaats te bereiken .
Leo de Snoo werd eerste.
Jan Vleesenbeek: “Budokai Dordrecht was toegelaten tot de KBN,
de Karate-do Bond Nederland . Daar deden we mee aan puntenka-
Foto onder: achter v.l.n.r.: Jan Vleesenbeek, Hedwig Lobman,
voor v.l.n.r.: André van der Linden (neef van Peter), Peter,
Ger Hoogeveen, Rob Kroonen.
10

11
Foto boven: sfeerimpressie van de wedstrijden in de speeltuin .
Foto onder: kantine wielwijkhal
rate wedstrijden . Daar stonden we ineens naast sportschool Muilwijk,
die voor de KBN al jaren een bekend gezicht uit Dordrecht
was . Daar was niet iedereen blij mee .We kregen vaak te horen dat
we ongecontroleerd en te hard vochten."
1981 Peter blinkt uit bij het open clubkampioenschap van Budokai
Dordrecht . Bij de senioren boven 16 jaar gaat het er robuust
aan toe . In het zwaargewicht wordt Peter eerste voor Gerrie
Hogeveen en Jan Confurius. Peter ontvangt ook de stijlprijs.
21-10-1981: Open Dordts Kyokushinkai toernooi in het clubgebouw
van de speeltuinvereniging Zeehavenkwartier . Na enkele
knock-outs in de voorronden wist Peter de finale in het middengewicht
te bereiken . Daar werd Peter eerste door O . Kocer te
winnen .
Open Kyokushinkai karate wedstrijden - Speeltuinvereniging
Zeehavenkwartier, Dordrecht, NL - Deelnemende stijlen: karate,
kempo, kun tao en kickboksen. Peter geeft samen met Rob Kroonen
een demonstratie .
Peter wordt 2e in het zwaargewicht op een all style gevechtstoernooi
in Sliedrecht . Het ging er soms zo fanatiek aan toe dat
beide vechters de hoekscheidsrechters met stoel en al in hun bui-

telingen meenamen. In de finale verloor Peter van Frank Lobman.
1982: Peter wint de 2e plaats in het zwaargewicht in een all
style free fight toernooi in Den Haag. [red. - was hier het befaamde
peuk en biertje verhaal? "Hé, mijn naam wordt omgeroepen. Laat
alles staan, ik ben zo terug." Peter rent de zaal door naar de mat:
“Ho ho, ik ben er wel”, stapt de mat op, groet, slaat zijn tegenstander
met een paar combinaties neer, groet af en draaft weer terug
naar de bar, gaat zitten, pakt zijn peuk en glas bier en verteld verder
waar hij gebleven was .]
Jan Vleesenbeek 1982: “Bij de wedstrijden in het clubgebouw
van de speeltuinvereniging Zeehavenkwartier was het altijd een
geweldige sfeer . Een drukte van jewelste met meestal veel deelnemers
en veel toeschouwers, zeker voor het kleine zaaltje waar de
wedstrijden gehouden werden. De 'kleedkamer' voor de vechters
bestond uit een afscheiding op het podium van kantine tafels op
hun zij, waarachter de vechters zich konden omkleden en warm
draaien . Het publiek zat tot op de rand van de mat . Hierdoor
kwam het voor dat vechters die van de mat af gingen, meteen tussen
het publiek zaten, die vervolgens de vechter zo weer de mat
opduwden . De wedstrijden werden afgewisseld met demonstra-
Trainingskamp in Bosbad Hoeve .
Foto onder Peter (toen 8e kyu) demonstreert een trap naar het hoofd
(jodan mawashi geri) bij Gerrie Hoogeveen .
12

13
Foto boven: Peter de clown .
ties in o.a. kickboksen, kata (stijloefeningen), kobudo (traditionele
wapens), vrij vechten en kumite."
1982: In het clubgebouw van speeltuinvereniging Zeehavenkwartier,
Dordrecht is een open karatetoernooi gehouden voor
junioren van 16 t/m 20 jaar. In de klasse 'alle categorieën' voor
hogere banden werd Peter Smit tweede, achter Gerrie Hoogeveen
die eerste werd en voor de derde plaats van André van der Linden.
Ondanks de drukkende hitte en de vele deelnemers was het een
zeer vriendschappelijk verlopen toernooi waaraan onder andere
Hedwig Lobman meedeed. De opkomst van toeschouwers was
zo groot dat de mensen van buiten door het raam naar binnen
kijkend de wedstrijden moesten volgen .
1982 (

full contact te veroveren . Smit overklaste al zijn tegenstanders door
óf knock-out te maken óf tot opgave te dwingen . De leerlingen van
Vleesenbeek nemen 8 van de 19 te behalen prijzen mee naar huis
waarvan 4 eerste plaatsen én de twee beschikbare stijlprijzen .
1983: 2e All style toernooi in de Wielwijkhal te Dordrecht .
Peter wordt eerste in het full contact .
11-09-1983: All style karate toernooi in Eindhoven . In het full
contact karate voor zwaargewichten kwam Peter in de finale nadat
J. Meeuwese zich terugtrok. De finale partij werd een pure demonstratiepartij,
omdat beide finalisten van de school van Jan Vleesenbeek
zijn . Peter Smit eiste de eerste plaats op en André van der
Linden nam genoegen met het zilver. Peter ontving ook de stijlprijs
full contact .
23-05-1983 Peter wint zijn partij tegen Rob van de Velden op
het eerste Thai Boxing gala van Nederland in Paradiso te Amsterdam
. Ellebogen en knieën naar het gezicht zijn gewoon toegestaan .
De Nederlandse overheid had het Muay Thai nog niet aan banden
gelegd .
Kickbokstraining met Frank Lobman.
14

15
Foto boven: Peter, Ger Hoogeveen en André van der Linden demonstreren
sanchin dachi .
Foto onder: Peter breekt met een hoge trap tijdens een drukbezochte
demonstratie op het Scheffersplein in Dordrecht .

Vanaf 1984
1984 – 1987: Peter richt zich vooral op karate, maar gaat er bij
kickboksen om zo meer wedstrijden te kunnen vechten .
Peter:“Ik ben er uit verveling bij gaan kickboksen .”
Eind 1983: Budokai Dordrecht gaat weg bij de KBN en keert
terug bij Shihan Loek Hollander / NKA, onder Sosai Mas Oyama.
02-03-1984: bevordering tot
B-klasse kickboksen
Peter kwam uit tegen Amsterdammer Rob Hansen van Mejiro
Gym . Een vechtlustige Peter nam vanaf de eerste gongslag het initiatief
en overtrof zijn tegenstander met een enorme barrage van
stoten en trappen . Het grote overwicht op zijn tegenstander werd
al in de tweede ronde in resultaat omgezet . Na een serie stoten
trof een rechtse directe van Smit het hoofd van Hansen, die knockout
neer viel en werd uitgeteld . Peter werd met deze klinkende
overwinning bevorderd tot B-klasse kickboksen .
27-05-1984: eerste B-klasse partij
In een fel en sensationeel gevecht wist Peter Smit, in zijn eerste
16

17
B-klasse partij, de huizenhoge favoriet Rob Floris, de beste leerling
van Europees kampioen Fred Royers, door knock-out te verslaan.
Het duel ging aanvankelijk gelijk op, maar in de vierde ronde kreeg
Peter het tegen de 'thuisspelende' Floris moeilijk. Een tempoverhoging
van Smit in de laatste ronde, gaf de doorslag. Floris kon de
Dordtenaar niet meer volgen, kreeg eerst nog acht tellen rust na
een rechtse hoek, voor hij in de laatste seconden van het gevecht
door een combinatie van stoten en trappen werd geveld .Tot aan
de winst op Kaman beschouwde Peter dit als zijn beste partij .

v.l.n.r.: ?, Jan Büow (Voorzitter DKO), ‘Flemming’ Jensen (Voorzitter DSKO), Peter, Ger Hoogeveen, Rob Kroonen, Kim Rademakers.
18

19
De Nationale Kyokushinkai selectie op bezoek .
Voor zittend v.l.n.r.: Rob Kroonen, Bessem Ibrahim, Hennie Wedel, ?, ?, ?, ?.
Midden staand v.l.n.r.: Bondscoach Koen Scharrenberg (tegenwoordig voorzitter Europese Shinkyokushin organisatie NSKO),
Eric Constancia ( tegenwoordig bondscoach NKKO), ?, Wim Scharrenberg (tegenwoordig bondscoach NSKO), Eric Wentink,
Ger Hoogeveen, Peter, ?.
Achter staand v.l.n.r.: Nico Gordeau, Michel Wedel, Gerard Gordeau (tegenwoordig Kancho IBK)

14-07-1984 t/m ??-07-1984: Zomerkamp Papendal Nederland
? ??-??-1984: Open NK Maarheze - niet goed gelopen - verloren op
beslissing
15-12-1984: Peter Smit was minder fortuinlijk
in zijn partij tegen de Fransman Korpac.
Smit stak in een zo slechte vorm dat hij er niet meer uit kon slepen
dan "onbeslist".
05-03-1985: Peter pakt brons bij het Open
Nederlandse kampioenschap full contact
Kyokushin Karate in het Passagetheater in
Schiedam.
Smit was de eerste ronde vrijgeloot en kwam in de tweede ronde
clubgenoot Rob Kroonen tegen . Robbie trok zich op advies van
Jan Vleesenbeek terug. Peter won in de derde ronde van vijfvoudig
Nederlands oud-kampioen Danny Juffermans, maar verloor zijn
volgende partij miniem tegen latere kampioen Eric Constancia.
Hierdoor kwamen Peter Smit en André van der Linden tegenover
20

21
Bokstrainer Ton Stal en Jan Vleesenbeek naast een furore makende Peter.
elkaar te staan om de derde plaats . De strijd werd uiteindelijk in
het voordeel van Peter beslist, die derde wordt.
21-04-1985: Op het eerste internationale
kickboks gala in Dordrecht vecht Peter in de
hoofdpartij van de avond een rematch tegen
de Fransman Michel Korpac.
Bokstrainer Ton Stal:“Peter was de vorige keer minder
gemotiveerd . Na een paar overwinningen dacht hij dat hij
er was . Het is belangrijk dat de jongens met beide benen
op de grond blijven en mentaal sterk zijn . Met vier uur per
dag trainen kun je niet 's avonds tot diep in de nacht gaan
stappen, dan pleeg je roofbouw op je lichaam. Je moet veel
offers brengen om de top te bereiken en Peter ziet dat nu
zelf in . Hij leeft echt naar de wedstrijd toe .We hanteren
strenge regels .We trainen veel op techniek en reactievermogen.
Onze jongens hebben heel wat jaren getraind, voordat
zij aan wedstrijden deelnemen. Leraren van sommige andere
scholen sturen de vechters te snel de ring in . Dan krijg je
ruwe gevechten, het "angstvechten". Een bokser is dan al na

één ronde leeg en vangt verder alleen maar klappen op. Voor
de sporter niet goed en voor het publiek ook niet leuk om
naar te kijken . Dat is geen sport meer .Tot op heden hebben
wij bij onze jongens nog nooit een knock-out gehad . Ze zijn
geestelijk goed voorbereid en in prima conditie. De wapens,
de armen en benen, worden goed gebruikt. Wordt er teveel
op het hoofd geslagen, dan moet je als trainer de handdoek
in de ring gooien, want je hebt als trainer de verantwoording
om je vechters te beschermen .We hebben weinig kickboksers,
maar wél goedgetrainde. Verliezen ze, dan hebben ze
gewoon een betere tegenstander", aldus Ton Stal.
Jan Vleesenbeek "De kickboksgala's in de Wielwijkhal in Dordrecht
waren in de loop van de jaren populaire en druk bezochte
landelijke gala's geworden met soms wel 20 partijen, professionele
geluid- en lichtshow, een aantrekkelijk pauze programma en professionele
presentatie. Bezoeken aan gala's buiten Dordrecht bracht
een heel gevolg van soms wel 300 mensen op de been die in een
sliert aan busjes en auto's met Peter en de andere vechters van
Budokai Dordrecht mee het land introkken."
Bezoeken aan gala's
buiten Dordrecht
bracht een heel
gevolg van soms wel
300 mensen op de
been die in een sliert
aan busjes en auto's
met Peter en de
andere vechters van
Budokai Dordrecht
mee het land
introkken.
22

23
Peter, prima voor-
bereid op het gevecht,
liep de hele avond bij
de ring als zijn mede-
leerlingen moesten
vechten en
concentreerde zich
pas vlak voor zijn
partij met een
Walkman met zijn
eigen muziek op.
De vorige partij tegen Korpac in december in Alkmaar eindigde
onbeslist en Peter aast op revanche, ook omdat hij na het vorige
gevecht een tijd met een blauw oog rondliep . Ook Korpac verheugt
zich op het gevecht .
Peter:“Ik heb er de vorige keer te makkelijk over gedacht . Korpac
is geen mooie vechter, maar een echte karaktervechter. Hij blijft
doorgaan. Nu kan ik hem hebben, want ik ben in prima conditie en
heb vier uur per dag getraind . Ik leef er echt naartoe . Korpac maakt
het niet lang in de ring."
De Interland Nederland-Frankrijk werd voorafgegaan door de
volksliederen . De spanning werd opgebouwd en zorgde ervoor dat
het publiek massaal van de stoelen kwam en fanatiek meeleefde,
en schreeuwden om Smit aan te moedigen . De partij was dan ook
spectaculair. Peter, prima voorbereid op het gevecht, liep de hele
avond bij de ring als zijn medeleerlingen moesten vechten en concentreerde
zich pas vlak voor zijn partij met een Walkman met zijn
eigen muziek op. In de vijfde ronde, nadat zowel Peter als Korpac
bijna uit de ring waren geslagen kreeg Korpac, na aangeslagen te

zijn, 8 tellen van de scheidsrechter. Peter won de partij op punten.
Peter, dolblij lachend na afloop: “Korpac is een stugge vechter, ik
had hem eerder klem moeten zetten . Hij was goed afgetraind en is
een taaie doorvechter. De vorige wedstrijd had ik een blauw oog,
nu heb ik twee blauwe bulten onder m'n ogen, maar dat heb ik er
zeker voor over. Het is een sympathieke jongen, ik ga hem een keer
opzoeken in Frankrijk. Een fijne tegenstander. Ik wil ook even het
publiek voor hun steun bedanken, want dat was werkelijk fantastisch,
zoals iedereen meeleefde."
24

25
08-07-1985 t/m 13-07-1985: Peter wordt, tijdens
het Kyokushinkai zomerkamp in
Papendal, samen met Dordtenaren Robbie
Kroonen en Ger Hoogeveen geselecteerd
voor de nationale equipe van de Nederlandse
Kyokushin-karate Associatie (NKA).
Voor het Nederlandse team werden uit 40 aanmeldingen 10 man
geselecteerd . Andere leden van het Nederlandse team zijn Michel
Wedel, Nico en Gerard Gordeau, Eric Constancia en anderen.
Behalve de selectie voor het Nederlandse team, slaagt Peter tijdens
een zwaar internationaal examen voor zijn zwarte band, eerste
dan. Tijdens het examen voor de zwarte band krijgt men, buiten
het technische gedeelte om te maken met een conditietest, het
onderdeel tameshiwara (het breken van voorwerpen) en het langdurig
sparren tegen veel verschillende tegenstander .

20/21-07-1985: 10th All Hawaii and Asian
Pacific Open Karate Championship - Kilauea
Recreation Center, Honolulu, Hawaï, USA.
Aan de wedstrijden deden vechters mee uit Japan, Verenigde Staten,
Nieuw-Zeeland, Australië, India en Canada. Peter nam als enige
Europese deelnemer aan dit kampioenschap deel .
Jan Vleesenbeek: “Op de 14e juli zijn Peter, mijn zoon Maurice en ik
vertrokken naar Los Angeles. Omdat we een open ticket hadden,
en er niet dagelijks in de buurt komen, hebben we daar een paar
dagen rond gekeken en toeristische attracties zoals Disneyland bezocht.
De 17e juli kwamen we aan op Hawaï, waar we ontvangen
werden door Bobby Lowe, de directeur van het Hawaï Kyokushinkai
Karate hoofdkwartier . De verzorging was perfect .We logeerden
in het Continental Surf Hotel en werden gehaald en gebracht voor
de trainingen en de wedstrijdinstructies .” De dag van de wedstrijd
moest Peter al om 09:00 uur aanwezig zijn, terwijl zijn eerste partij
pas om 14:40 werd gedraaid. In een hitte van 32 graden, zonder
airconditioning, wordt er dan veel van je concentratie gevergd.
In zijn eerste gevecht stond Peter tegenover de Bobby Wood .
26

27
De Amerikaan die een andere karatestijl beoefende had zich compleet
ingepakt in hoofd- en beenbeschermers . Het werd een chaotische
partij waarin Wood in eerste instantie gediskwalificeerd voor
zijn onbeheerste aanvallen en navechten na het ‘break’ commando
van de scheidsrechter . Protesten van de Amerikaan hadden tot
gevolg dat de partij werd overgedaan .Wood werd echter gesloopt
door de harde treffers op zijn bovenbenen en raakte aangeslagen
door een flitsende trap op het hoofd. Na slechts een minuut ging
Wood neer en werd hij uitgeteld .
In de tweede ronde kwam de Dordtenaar uit tegen de Japanner
Yanagi Watari. Deze kleine, maar massieve vechter trok fel van
leer en trachtte onder het slaken van kreten Smit te imponeren .
Peter had na zijn openingspartij het Amerikaanse publiek volledig
op zijn hand . Peter liet zich niet van de wijs brengen en stopte de
Japanner keer op keer af met voorwaartse trappen . Op het moment
dat Watari trachtte in te vechten ving Smit hem op met een
knalharde achterwaartse trap (uchiro geri), die de Japanner even
deed neergaan, maar hij kon tijdig overeind krabbelen. Smit groeide
vervolgens in de wedstrijd en zijn combinaties kwamen steeds

eter door, zodat hij uiteindelijk na een kniestoot (hiza geri) in het
gezicht van Watari met een puntenoverwinning het gevecht kon
afsluiten .
In de volgende ronde stond een andere zoon uit het land van
de rijzende zon tegenover Smit:Tadashi Nakamura . Deze Japanner
deed het wat rustiger aan en probeerde de aanvallen van Smit te
counteren. Hij kon echter niet op tegen de harde lage trappen,
die keer op keer zijn bovenbenen teisterden . Na een combinatie
op het lichaam bleef de Japanner kreunend liggen en werd K .O .
verklaard .
In de finale trof Peter Smit de heersende kampioen van Australië
Peter Cowlis. Cowlis stond bekend om zijn lichaamskracht
en harde stoten . Het moeilijke gevecht ging gelijk op met als gevolg
een verlenging van twee minuten. Langzaam kreeg Smit meer
overwicht en het was uiteindelijk zijn buitengewone conditie die
Cowlis op de knieën bracht. Op het randje van de mat ging Cowlis
neer en werd uitgeteld. Peter werd hier, op zijn grote internationale
debuut, kampioen in het halfzwaargewicht. - Het was Shihan Bobby
28

29
Het was Shihan
Bobby Lowe,
voorzitter van
Kyokushinkai Hawaï,
toen 7e dan, die Peter
door zijn overrompe-
lende vechtstijl al snel
‘Hurricane’ noemde.
Lowe, voorzitter van Kyokushinkai Hawaï, toen 7e dan, die Peter
door zijn overrompelende vechtstijl al snel ‘Hurricane’ noemde.
Deze bijnaam is gebleven . - Bij zijn kampioenstitel ontving Peter
een certificaat, een medaille en een enorme trofee. Daarnaast ook
de kans om het volgende jaar zijn titel te verdedigen . Helaas is het
daar door geldgebrek niet van gekomen .

26-07-1985 t/m 15-08-1985: Muay Thai
trainingskamp Sidyothong Pattaya Thailand -
Een maand lang wordt in volstrekte afzondering 2 tot 3 maal
per dag getraind. Na de wedstrijden op Hawaï werd door Peter
Smit, Jan Vleesenbeek en Maurice Vleesenbeek, via Tokyo en Taipei
koers gezet naar Bangkok, waar John Brand al een dag eerder was
aangekomen . Ook Rob Kroonen voegde zich bij de ploeg . Het
trainingskamp Sidtiottong ligt midden in de rimboe, er was geen
airconditioning, de kamer zat vol grote rode mieren en hagedissen
en nadat ik een vuistgrote vogelspin boven mijn bed had
doodgeslagen durfde ik helemaal niet meer te gaan slapen . Het
kamp bestond uit een paar boomhutten en er woonden allemaal
professionele vechtertjes van een jaar of twaalf tot veertien, die bij
onze aankomst bij wijze van spreken de shirtjes van het lijf gristen .
Fred Royers, de Nederlandse kampioen, die ook in het trainingskamp
zat, had om deze redenen al eerder een hotel opgezocht.
We konden toen twee motoren huren, waarmee we iedere dag 20
minuten moesten rijden om te gaan trainen . Het was levensgevaarlijk,
omdat er links gereden wordt en verder alle verkeersregels niet
schijnen te bestaan .Twee keer per dag werd getraind op allerlei
v.l.n.r. Maurice Vleesenbeek, Peter, Thais kampioen Chart, John Brand.
30

31
Bijschrift: v.l.n.r. Rob Kroonen, Maurice Vleesenbeek, John Brand, Peter.
technieken onder leiding van oud-kampioenen, waaronder in het
bijzonder Chart, de vijfvoudige kampioen van Thailand, die 4e staat
op de wereldranglijst van beste Thaiboksers staat .
We hebben er wel veel geleerd en Peter heeft het met die Thaise
vechtertjes van 14 jaar soms knap moeilijk gehad . Het zijn heel
goede clinchers . Bij het clinchen klemmen ze hun handen om je
nek, proberen je uit evenwicht te brengen en bestoken ondertussen
je lichaam, benen en desnoods hoofd met kniestoten. Door de
slechte hygiënische omstandigheden en tropische hitte werd het
verblijf in het trainingskamp bekort .
Peter: "Wat ook een belangrijk punt was, naast alle ontberingen,
was dat het geld op was. We baalden van alles, behalve het trainen.
We gingen in een open vrachtwagen naar wedstrijden, en die jongetjes,
want zo zagen we de vechters, douchten niet eens, maar gingen
na hun partij zo weer bezweet in de open bak terug . Ze lagen
gewoon bij ons op schoot te slapen . John Brand kreeg dysenterie
omdat hij iets van een handkarretje gegeten had, en we vonden
het wel genoeg eigenlijk . Bovendien verlangden we ondertussen
allemaal naar huis, naar onze vriendinnen en vrouwen."

05-09-1985: Uitzending van tv programma van Veronica Sport over
vol contact Kyokushin Karate . De uitzending duurt ongeveer een
kwartier . De beelden werden tijdens het afgelopen zomerkamp opgenomen
. Peter Smit toont samen met meervoudig zwaargewicht
kampioen Michel Wedel wedstrijdtechnieken in een sparpartij. Van
Robbie Kroonen werden close-ups gemaakt van ingestudeerde
vechtsituaties. Veronica was vooral onder de indruk van gedisciplineerdheid
van beide Dordtse karateka's.
10-10-1985: 10e Open Engelse Kampioenschappen
Kyokushinkai - Crystal Palace, Londen,
UK -
Peter, na zijn Hawaïaanse avontuur blakend van zelfvertrouwen,
maakte binnen 1 minuut 40 seconden korte metten met zijn eerste
tegenstander . Deze werd gevloerd door een knalharde trap op
het bovenbeen (lowkick) .
32

33
Peter Smit is de
eerste niet-Engels-
man die de'British
Kyokushin Fighting
Spirit Trophy' krijgt
uitgereikt.
In zowel de tweede als de derde partij kreeg Peter zijn tegenstanders
knock-out met een mawashi geri (cirkelvormige trap) .
De vierde partij won Peter op punten . In de vijfde partij kwam
Peter uit tegen één van Engelands topvechters, David Pickthal.
Smit overklaste de Engelsman op alle fronten en kreeg het 4000
koppige publiek achter zich . Echter na nogal wat treffers te hebben
moeten incasseren, liet de Brit zich plotseling vallen en greep naar
zijn knie, waarmee hij bedoelde daar geraakt te zijn. Trappen naar
de knieën zijn ook in het full contact verboden, en hoewel vrijwel
niemand gezien had dat Smit zijn tegenstander daar geraakt had
kreeg deze een half strafpunt (kenten ichi) tegen .
De resterende tijd van deze partij werd een kat en muis spel .
Smit jagend op een knock-out en Pickthal het gevecht ontvluchtend,
ja zelfs de mat aflopend. Toen de Engelsman tot winnaar werd
uitgeroepen barstte een luid boegeroep los . Pickthal trok zich overigens
uit de wedstrijden terug . Peter eindigde hierdoor op de 5e
plaats hoewel hij tijdens het gevecht duidelijk het overwicht had . In
het middengewicht waren 165 karateka's ingeschreven. Peter wint
wel een bijzondere prijs. Het is een wisseltrofee, de zogenaamde
'British Kyokushin Fighting Spirit Trophy'. Deze prijs wordt al sinds

10 jaar uitgereikt aan de meest opvallende vechter van het kampioenschap
. Peter Smit is de eerste niet-Engelsman die de trofee
krijgt uitgereikt. Met het in Londen behaalde resultaat werd Peter
meteen geselecteerd om ook deel te nemen aan de komende EK
in Barcelona .
17-11-1985: De eerste partij
tegen Leo de Snoo.
De partij waar de meesten voor komen is de hoofdpartij tussen
Peter Smit en Leo de Snoo van Mejiro Gym, Amsterdam. Beiden
zijn in dat jaar voor training naar Thailand geweest. In april, tijdens
de interland tegen Frankrijk noteerden ze alle twee een winstpartij
voor Oranje .
Jan Vleesenbeek: “Peter heeft na de desillusie in Engeland echt
zin om er tegenaan te gaan . Hij heeft honger . In Thailand heeft hij
veel ervaring opgedaan en hij is harder geworden. Hij heeft zo'n
goede vorm dat hij dwars door de trapkussens heen trapte met de
training en hij heeft zelfvertrouwen genoeg . Op 1 december doet
34

35
Zowel Peter als de
Snoo hebben al
diverse B-klasse
partijenop hun naam
staan en komen nu
in aanmerking op te
promoveren tot de
A-klasse, daardoor
zullen ze zeker extra
gemotiveerd
in de ring komen.
Peter mee aan de Europese kampioenschappen, de partij tegen de
Snoo is voor hem een voorbereiding hierop . Zowel Peter als de
Snoo hebben al diverse B-klasse partijen op hun naam staan en komen
nu in aanmerking op te promoveren tot de A-klasse, daardoor
zullen ze zeker extra gemotiveerd in de ring komen. -
De hoofdpartij van de avond eindigde onbeslist. Leo, een vechter
met een doordachte stijl, wist de eerste twee ronden op zijn
naam te brengen. De derde ronde bleef onbeslist, terwijl de vierde
en vijfde voor Peter waren .
Ton Stal na afloop, duidelijk teleurgesteld: "Leo was meer
ontspannen voor het gevecht, maar Peter had meer adem, dus
uithoudingsvermogen. Als er nog een ronde was geweest, had
Peter gewonnen denk ik . Hij moet alleen veel beter luisteren . Hij
ziet alleen zijn tegenstander en verder ziet hij niks meer als hij in de
ring staat. Ook zijn bokstechniek kan nog verbeterd worden, daar
gaan we voor de Europese Kampioenschappen in Barcelona nog
aan sleutelen .
Peter:"Ik was toen zo blind van woede en gehaaid op de overwinning,
dat ik hem niet zag en het daarom van geen kanten liep."

27-11-1985: Peter aan het woord
"Eigenlijk kwam ik heel toevallig zeven jaar geleden in aanraking
met vechtsport. Ik voetbalde in die tijd, maar ik speelde op het veld
nogal hard en was zodoende een flinke tijd geschorst. Toen ben
ik op aandringen van een paar vrienden van me een keertje mee
gegaan naar de sportschool van Jan Vleesenbeek om te kijken. Ik
zat daar een beetje te giechelen om al die rare karatebewegingen
die ik zag. Nog geen twee tellen later stond Vleesenbeek naast me
en vroeg me waarom ik lachte. Nou, ik schrok me een beroerte
natuurlijk en vertelde dat ik helemaal niet gelachen had .
Waarop Jan zei dat ik beter zelf een karatepak aan kon trekken en
mee moest doen. En dat heb ik toen gedaan. Ja, zelfs op de trainingen
gaat het wel eens van dik hout zaagt men planken .
De eerste training kostte me gelijk twee tanden . Sindsdien loop ik
met een plaatje met stifttanden in mijn mond . Het is geen gemene
sport, maar gewoon keihard. Soms heb je tijdens een toernooi al
zoveel trappen op je dijen gehad dat ze je bij wijze van spreken de
mat op moeten tillen voor de volgende partij . Maar als ik er dan
eenmaal sta, dan vecht ik gewoon weer. Zo ben ik nu eenmaal. Ik
moet het vooral van mijn vechtlust hebben . Mijn grootste fout is
“De eerste training
kostte me gelijk twee
tanden.
Sindsdien loop ik
met een plaatje met
stifttanden in
mijn mond.
Het is geen gemene
sport, maar gewoon
keihard.”
36

37
dat ik bij sommige gevechten veel te gretig ben . Dan vlieg ik er in
als een gek, terwijl je juist vaker beter je verstand kan gebruiken. Ik
wil dan geforceerd een snelle overwinning op knock-out bereiken,
maar bereik dan precies het tegenovergestelde . Datzelfde geldt
eigenlijk ook voor het kickboksen . Deze verkeerde tactiek geeft
ook teleurstellingen. Die kickbokspartij tegen Leo de Snoo vorige
week in de sporthal Wielwijk had ik kunnen winnen . Nu werd het
een onbeslist, omdat ik mijn agressie niet meer onder controle had
en daardoor veel te verkrampt trapte en sloeg . Ik vocht gewoon
niet met het koppie erbij . Maar ik zit daardoor echt niet in de put
hoor . Zulke tegenslagen zijn goed voor me . Daar leer ik van . Óf ik
een goede kans maak om Europees kampioen te worden? Jazeker,
anders zou de bond me toch niet geselecteerd hebben."
· 01-12-1985: Peter Smit naar Open Europees Kampioenschap
Kyokushin Karate in Barcelona, Spanje.- Het toernooi werd voor
Peter geen succes . Hij kwam niet verder dan de derde ronde .
01-01-1986 tot 01-09-1986
Juli 1986: Zomerkamp Papendal

1986 Peter breekt zijn enkel op twee plaatsen, waardoor hij zo
uit vorm dat zijn prestaties voor zijn doen, matig genoemd mogen
worden . Het EK in Barcelona eindigde in de derde ronde . Het
gevecht tegen de Snoo eindigde in onbeslist .
07-09-1986: Open Nederlandse Kyokushinkai Kampioenschap
- Weert, NL. Deelnemers kwamen uit België, toenmalige West-
Duitsland, Frankrijk, Zwitserland, Lichtenstein, Polen en Hongarije.
Van de 10 deelnemende Nederlandse vechters komen er vier uit
voor Budokai Dordrecht. Naast Peter zijn dit André van der Linden
(als 3e geëindigd), Rob Kroonen en Michel Wedel (als 1e geëindigd
in het zwaargewicht) . Peter verovert de nationale titel middengewicht.
Op weg naar de finale bleef Smit de Liechtensteiner Springer,
de Fransman Lopez en de Zwitser Imfeld de baas. In de eindstrijd
werd de Amsterdammer van de Velden van Johan Vos (Vos Gym)
verslagen - pleister op het oog .
12-10-1986: Peter zou in de uitverkochte Jaap Edenhal in
Amsterdam eigenlijk een rematch tegen Leo de Snoo uitvechten,
maar die kon om medische redenen niet deelnemen . Peter Smit
38

39
vocht onder het oog van maar liefst 6000 (!) bezoekers tegen
een vervanger de Engelsman Tony Ahern, een bekende naam in
de kickbokswereld die onlangs nog een partij in Bangkok, Thailand
afwerkte . Al in het begin van het treffen raakt Smit de Brit met een
knalharde cirkeltrap op het hoofd . Ahern was daardoor zo aangeslagen
dat Smit het karwei bliksemsnel afmaakte met een rechtse
directe . Hiermee scoorde Peter Smit op zijn eerste grote gala
meteen de snelste knock-out van de avond . Peter promoveerde
met deze klinkende overwinning naar de A-klasse .
Oktober 1986: Peter trainde zeer
regelmatig met meervoudig Nederlands en
Europees zwaargewicht kampioen Kyokushin
karate Michel Wedel.
Wedel kwam sinds augustus 1986 vaak naar de Budokai Dordrecht
om te trainen met Peter en Jan Vleesenbeek.
Jan Vleesenbeek oktober 1986: “Ik heb Peter Smit hier binnen zien
komen en langzaam zien groeien tot het niveau wat hij nu heeft
bereikt . Als hij gemotiveerd blijft zijn er nog grote mogelijkheden
met Peter . Een plaats bij de eerste drie op het Open Japan kampi-

oenschap in november zie ik nog niet haalbaar, maar bij de eerste
acht zeker wel . De Japanners hebben een enorme spirit .
Ze hebben het als het ware in het bloed zitten en beschikken over
een opofferingsgezindheid . Ze zijn dan ook bijzonder fel en het is
zeker dat Peter daar het nodige van kan leren . Het voorbeeld is
een Japanner die bij een vorig kampioenschap in de eerste ronde
al vier ribben brak en daarna doorvocht tot in de finale. Zoiets
houd je natuurlijk niet voor mogelijk, maar Japanners doen het
gewoon . Peter kan in Japan zijn grenzen leren kennen . Peter is een
grote kampioen, maar zeker niet het grootste talent. Hij heeft grote
mogelijkheden in zich, maar moet meer karakter krijgen en moet
leren luisteren . Het gaat bij hem vaak om de juiste voeding tot zich
te nemen, minder te drinken en te roken en voldoende nachtrust
te krijgen . Dat is nogal eens anders en daar waarschuw ik hem
steeds voor . Gelukkig komt hij er nu zelf ook achter dat hij teveel
roofbouw op zijn lichaam pleegt." Peter vond deelname aan het
toernooi een goede voorbereiding op de wereldkampioenschappen
van een jaar later, waar Smit ook voor gevraagd was door de
toenmalige bondscoach Nederland, Koen Scharrenberg.
40

41
Foto boven: Huldiging van de beste 10 vechters van de All Japan Open
door Sosai Oyama .
Foto onder: Michel Wedel, Shihan Bobby Lowe en Peter
Peter: “Als ik eerder naar de woorden van Jan Vleesenbeek
geluisterd had, had ik nu nog meer titels op zak gehad. Ik moet
meer op mezelf letten en minder van de geneugten des levens genieten
. Ik heb het getroffen met deze leraar . Hij heeft me het juiste
karakter bijgebracht en dank zij Jan zit ik nu in het goede ritme . Het
zou al een hele eer zijn om bij de eerste acht te eindigen, omdat ik
in Japan wel tegen de besten van de wereld uitkom . Ik wil in Japan
de sfeer proeven . Ze gaan daar nu eenmaal tot het uiterste . Je
moet meteen proberen ze neer te slaan, omdat het anders moeilijk
is te winnen. Ik heb al eerder op Hawaï gemerkt dat ze een enorm
uithoudingsvermogen hebben."
02 en 03-11-1986: 18th All Japan Open
Kyokushinkai Tournament
- Nippon Budokan Hall, Tokyo, Japan -
Peter gaat samen met Michel Wedel. Aangemoedigd door Loek
Hollander en Bobby Lowe behaalde Peter een eervolle 10e plaats.
Dit is geen geringe prestatie, gezien het feit dat de 128, op 7 na
allen Japanse, deelnemers om de hoogste eer hebben gevochten
op de hardst denkbare regels . Bovendien kent het Japanse full

contact helemaal geen gewichtsklassen en dus werd er gestreden
in alle categorieën, zodat het kan gebeuren dat een tegenstander
twintig kilo zwaarder is . Peter had de pech al in de 1e minuut van
het 1e gevecht twee tenen te breken, maar versloeg desondanks
zijn Japanse tegenstander en de volgende twee . Op de tweede
dag moest Peter met zijn 77 kg aantreden tegen de 96 kg zware
Shichinohe, één van de betere vechters van Japan. Ondanks het feit
dat de Japanner 19 kg zwaarder woog eindigde deze partij in een
onbeslist en moest er een verlenging volgen . Nadat Shichinohe een
aantal malen opzettelijk op de gebroken tenen van Peter was gaan
staan gaf deze de Japanner een verboden kniestoot in het gezicht,
wat bestraft werd met een openbare waarschuwing . Smit verloor
de partij op beslissing van de scheidsrechters en werd uitgeschakeld
voor dit kampioenschap . Peter was samen met Michel Wedel
de hoogst geklasseerde niet-Japanner. Na afloop kreeg Peter een
prachtige trofee uitgereikt voor de beste 'fighting spirit' van het
kampioenschap . Bovendien ontving Peter van Sosai Oyama zelf een
onderscheiding als 'beste debutant' (bijbehorende certificaat is
helaas onvindbaar) .
Peter in pak met stropdas tijdens de Sayonara party na de All Japan
Open. V.l.n.r.: ?, Shihan Peter Chong (Singapore), Shihan Bobby Lowe
(Hawaii), Michel Wedel, Shihan Hollander en Peter
42

43
Terug in de Budokai worden foto’s voor de krant gemaakt .

November 1986 - Peter Smit blijft
de hele maand in Japan om samen met
Michel Wedel bij karate legende en
stijloprichter Mas Oyama te trainen.
Michel Wedel:"Peter Smit is werkloos, niet getrouwd en heeft op
school niet zo veel opgestoken, maar op straat des te meer. Peter
is nooit zenuwachtig, spreekt alle talen met handen en voeten en
heeft een ingebouwde radar om de weg te vinden .We zaten een
maand lang samen op één kamer en we hebben geen enkele keer
woorden gehad, wel vreselijk gelachen samen. Op 28 oktober
zijn Peter en ik naar Japan vertrokken . Het is niet zo dat we daar
juichend ontvangen werden, of met een limousine opgehaald. Nee,
gewoon met de bus naar een goedkoop hotel, het Mickey House
in Tokyo. Omdat ik er al vaker ben geweest, heb ik goede vrienden
in Japan, waaronder Masuda, die tweede werd bij de Japanse
kampioenschappen, ondanks een gebroken arm. Peter en ik zijn
vroeg gaan slapen en de volgende dagen hebben we besteed aan
trainen op een parkeerplaats naast het hotel, tussen de auto's, terwijl
de omwonenden uit de ramen hingen . De kampioenschappen
werden gehouden op 2 en 3 november . De dag ervoor hebben we
44

45
“Hij ging een paar
keer op mijn gebro-
ken tenen staan en
toen hij dubbelsloeg
na een trap, kreeg
hij mijn knie in zijn
gezicht. Dat leverde
een waarschuwing
op en ik verloor op
de beslissing van de
scheidsrechters."
de sporthal bekeken en zijn we, na een lekker etentje, vroeg naar
bed gegaan." Peter zag Japan het mekka van de karatesport. Karate
is afkomstig uit Japan en is later overgewaaid naar Europa . Peter
verwachtte er nog heel wat van te leren. Peter:"Michel en ik zijn
heel verschillend, maar daardoor konden we ook goed met elkaar
opschieten .We vullen elkaar prima aan . Ik heb een aantal van de
meest imponerende en leuke weken uit mijn leven gehad . Japanners
gaan tot het uiterste en ze vechten ook als beesten .
De wedstrijden werden gehouden in de 'Yoyogi'. De eerste
dag van het toernooi waren er 13.000, de tweede dag 19.000
toeschouwers. Allemaal laaiend enthousiast, je weet niet wat je
meemaakt. Ook de tegenstanders; op de mat de ergste vijanden,
maar er buiten zijn die Japanners juist zo vriendelijk . Ik had het niet
willen missen . Om half negen waren we in de hal . Eerst hebben we
de kleedkamer bekeken, toen kregen we "rijst met dooie vissen" als
ontbijt, maar dat hebben we niet opgegeten. We hadden gelukkig
wat bananen en witbrood bij ons . Hoe de gevechten verliepen?
De eerste partij, in de eerste minuut, brak ik twee tenen.
Desondanks won ik met vier witte vlaggen (een unanieme beslissing
van de scheidsrechters). De tweede partij had ik veel pijn, ik

dacht wel dat ik iets gebroken had, maar Michel zei toen ik liep te
schelden:"Óf je stopt, óf je gaat door en stopt met zeuren." De
tweede partij heb ik toen ook gewonnen . De volgende dag was
mijn voet helemaal gezwollen, Michel probeerde met acupunctuur
de pijn wat te verlichten en zei:“Ga verder en als het niet lukt dan
gooi ik de handdoek op de mat." Ik kon bijna niet op gang komen
en warmdraaien is moeilijk met gebroken tenen . De eerste partij
ging tegen een Japanner van 1 .60 meter . Ondanks het feit dat er
twee keer verlengd werd, won ik toch. De laatste partij was tegen
Shichinohe, 96 kilo zwaar, terwijl ik 77 woog. Na een onbeslist,
sloeg Shichinohe in de verlenging de scheidsrechter neer . Ik wou
het uitleggen, maar mijn Japans is niet zo goed. Hij ging een paar
keer op mijn gebroken tenen staan en toen hij dubbelsloeg na een
trap, kreeg hij mijn knie in zijn gezicht. Dat leverde een waarschuwing
op en ik verloor op de beslissing van de scheidsrechters."
Beiden zaten nog zo vol indrukken, dat de wedstrijd zelf slechts als
een onderdeel van de reis kan worden gezien .
29-11-1986: Ibuzs-cup in Boedapest, Hongarije. Peter zegt wegens
zijn gebroken tenen af .
46

47
Foto boven: Als unicum ontvangt Peter zijn 2e dan graad van Sosai
Oyama voor uitzonderlijke optreden tijdens de 18e All Japan Open .
Foto onder: Tijdens het zomerkamp op Papendal is Peter officieel
gekozen als lid van het nationale team voor de wk in Tokyo. V.l.n.r.: Peter,
Rob Kroonen, Jan Vleesenbeek, Tristan Thiele.
14-12-1986: Peter zegt wegens zijn gebroken tenen de partij
tegen de Snoo in Dordrecht af .
10-02-1987: Peter Smit ontvangt
2e dan Kyokushin karate.
Deze graad werd de Dordtse karateka door het bestuur van de
internationale Kyokushin-organisatie, waarvan het hoofdkwartier
gevestigd is in Tokyo, toegekend vanwege zijn opvallende prestaties
tijdens de 18e Open Japanse Kampioenschappen en vanwege zijn
gebleken karatekunde tijdens stages in diverse scholen te Tokyo .
Peter Smit heeft inmiddels het officiële certificaat, dat voor Smit
vooral geldt als een stimulans om zich verder geestelijk en lichamelijk
in de krijgskunst te bekwamen, vanuit Japan toegestuurd
gekregen .
Juli 1987: Zomerkamp Papendal
1987: EK Kyokushinkai in Catowicze, Polen.
Peter wordt Europees kampioen Kyokushinkai karate in het
middengewicht (tot 80 kg) . Peter wint op overtuigend wijze vijf

partijen waarvan drie op knock-out. Hij verslaat in de finale Nicolas
Da Costa uit Engeland. Hiermee plaatst Peter zich definitief voor
deelname aan de WK Kyokushinkai karate in november .
11-10-1987: Peter Smit geeft met Michel Wedel een Kyokushin
demonstratie tijdens de pauze van een kickboks gala in Dordrecht .
Oktober 1987: Eerste hoogtestage in Font
Romeu in de Franse Pyreneeën.
Peter Smit gaat vergezeld door Jan Vleesenbeek en Tristan Thiele
drie weken in een trainingskamp op 2000 meter hoogte . In een
van de twee Franse sportacademies onderwerpt Smit zich aan een
uitgebreid trainingsschema met duursporten, krachtsport, souplesse
en natuurlijk wedstrijdtechnieken .
Foto boven: Vertrek vanaf Schiphol v.l.n.r.: Peter, Tristan Thiele, Moeder
Vleesenbeek, Ria (toenmalige echtgenote van Jan Vleesenbeek).
48

49
Om hem hongerig te maken mocht Peter alleen verdedigen!

06/07/08-11-1987: 4th World Open
Kyokushin Karate Championship
- Nippon Budokan Hall, Tokyo, Japan -
Peter Smit is als lid van het Nederlandse team deelnemer aan het
4e Open WK Kyokushin Karate in Tokyo, Japan. Het toernooi duurt
drie dagen .
Jan Vleesenbeek november 1987: "Deelnemen aan het WK
Kyokushin is niet voor kleinzerige jongens . Het Kyokushin Karate is
de hardste vechtstijl ter wereld . Met blote vuisten zo hard mogelijk
op een tegenstander inslaan en met onbeschermde benen naar het
hele lichaam, inclusief hoofd trappen, is allemaal toegestaan.
Bovendien wordt er op het evenement, dat maar eens in de vier
jaar plaatsvindt en waarop de beste vechters uit maar liefst 70
verschillende landen zijn, slechts in één gewichtsklasse gevochten,
namelijk de klasse 'alle categorieën'. Voor Smit, de Europees kampioen
middengewicht, beslist geen voordeel. Want ondanks dat hij
zijn gewicht inmiddels van 77 naar 84 kg heeft weten op te schroeven,
zal Smit in Tokyo vrijwel uitsluitend met veel meer dan 90 kg
wegende kolossen worden geconfronteerd . Desondanks wordt
Peter in vakkringen tot een gevaarlijke outsider gerekend .Wij zijn
Foto boven: Peter demonstreert een zijwaartse trao (yoko geri) in een
krantenartikel ter vooraankondiging van zijn vertrek naar Japan om deel
te nemen aan het wk . Foto onder: Ook in Japan bespreken de bladen
Peter als één van de prominente vechters die aan het wk zullen deelnemen
.
50

51
Foto’s boven: Peter op Mount Fuji .
Foto’s onder: Peter met duiven en Dries Schilten bij het Keizerlijke Palies in Tokyo .

samen met de leden van het Nederlandse team Eric Constantia, de
gebroeders Nico en Gerard Gordeau, Michel Wedel en bondscoach
Koen Scharrenberg in Japan aanwezig . De eindoverwinning
zou een absoluut unicum zijn .Tot op heden (1987) werd nog nooit
een niet-Japanner wereldkampioen . De Japanners compenseren
de superioriteit in lengte en gewicht van de Westerse opponenten
met lenigheid en een ijzersterke mentaliteit en met een Spartaanse
voorbereiding willen zij voorkomen dat de titel naar het buitenland
verdwijnt . Bovendien weten de thuisstrijders zich in elk geval
verzekerd van de steun van meer dan 10 .000 dol enthousiaste
bezoekers per wedstrijddag . Peter is niet voor een kleintje vervaard .
Hij vecht als een echte 'Hurricane', in een bijzonder hoog tempo
en, goed voorbereid zoals nu, lijkt hij onuitputtelijk. De afgelopen
weken verbleef Smit met Tristan Thiele en mij in de Franse Pyreneeën
. Daar volgde Peter een 21- daagse hoogtestage op 2000
meter hoogte op het sportcomplex Font Romeu. Driemaal daags
conditietraining, technische training en gevechtstraining. Peter heeft
de cirkeltrap (mawashi geri) en de achterwaartse trap (uchiro geri)
tot zijn favoriete technieken verheven."
In de eerste ronde verslaat Peter de Australiër Levar op knock-out.
Foto boven: Peter tijdens de openingsceremonie van het 4e open
wereldkampioenschap in Tokyo .
Foto midden:Peter neemt de gevechtshouding aan bij zijn eerste partij
op het wk .
52

53
Op de tweede dag van de WK zou Smit vervolgens Forchue uit de
Dominicaanse Republiek treffen, maar omdat deze verstek liet gaan,
ging de Dordtenaar automatisch door naar de derde ronde . Nadat
in de derde ronde de West-Duitser Czernicki op beslissing werd
uitgeschakeld kwam Smit tegen Kitamura, een Braziliaan van Japanse
afkomst en tevens middengewicht kampioen van Zuid-Amerika.
In het duel tegen deze kolos was het zowel na de officiële tijd
nog onbeslist, nadat de weging - 77 tegen 80 kilogram - ook geen
beslissing teweeg kon brengen, kon Smit in de derde verlenging op
de benen van de Braziliaan een K .O . halen . In de vijfde ronde kwam
Smit uit tegen de nummer drie van de vorige WK en één van de
favorieten uit Japan, Hiroki Kurosawa. Smit begon gretig aan de
partij en viel meteen vanaf de eerste tel furieus aan. Na de officiële
speeltijd en twee verlengingen had de weging de beslissing in het
voordeel van Smit moeten brengen. De Japanner woog 88 kilo, 11
kilogram zwaarder dan de Dordtenaar, desondanks besliste de jury
dat er nogeens twee minuten gevochten moest worden . In deze
verlenging bleek Peter Smit over geweldige reserves te beschikken
en overklaste de Japanner op zowel conditie als techniek . De
scheidsrechters, onder wie drie Japanners, gaven echter doodleuk

Foto’s links: :Tussen de wedstrijdronden moeten planken worden gebroken met voorgeschreven technieken . Peter controleert zelf zijn planken .
Afbeelding rechts: Een toonaangevend japans sportblad doet verslag van Peter zijn gevecht met Kurosawa .
54

55
Foto boven: Direct na de beslissing om Kurosawa winnaar te verklaren
toont Peter zich de morele winnaar van het fenomenale gevecht .
Kurosawa als winnaar aan, wat grote consternatie op de tribune
tot gevolg had .Temeer daar de Japanner buiten de mat neerviel en
door zes mensen de kleedkamer werd ingedragen .
Het mocht allemaal niet baten. Later, als Kurosawa voor het
volgende gevecht moet aantreden, bleek dat de Japanner in het
ziekenhuis is opgenomen met een gebroken scheenbeen en een
ernstige verwonding aan de kaak. Voor de nog altijd fitte Peter Smit
was er, omdat er via een afvalsysteem gewerkt werd, geen herkansing
. De Engelsman Thompson werd lachende derde en eindigde
op de vierde plaats in het eindklassement . Peter Smit viel met zijn
negende plaats net buiten de prijzen .

1988 – 1991:
Concentratie op
het kickboksen
14-02-1988: Peter Smit vecht in
de Rijnhal in Arnhem
op de zogenaamde 'Avond der Krijgskunsten', symbolisch genoeg
op Valentijnsdag, zijn afscheidswedstrijd in het Kyokushin karate. Zijn
tegenstander is de bekende Rotterdammer Eric Constancia.
Het gevecht wordt opgenomen door tv-omroep Veronica en zal
enkele dagen later uitgezonden worden . Regerend Europees kampioen,
tweemaal bij de beste 10 in Japan, Smit stopt met Kyokushinkai,
omdat hij het gevoel heeft tegengewerkt te worden. Volgens
insiders was Smit in Japan met schitterende winstpartijen hard op
weg om de allerhoogste plaats te bereiken, maar werd Smit in een
sleutelpartij volledig ten onrechte van de mat gestuurd .
Vervolgens werd hij door de Dordtse Sportraad, ondanks dat hij
Peter tijdens zijn afscheidspartij tegen Eric Constancia.
56

57
Vervolgens werd hij
door de Dordtse
Sportraad, ondanks
dat hij de enige
Dordtse sporter met
een Europese titel op
zak was, niet geaccep-
teerd voor de
verkiezing van
sportman van het jaar.
de enige Dordtse sporters met een Europese titel op zak was, niet
geaccepteerd voor de verkiezing van sportman van het jaar . Op het
laatste moment werd een verouderde NSF-bepaling erbij gehaald,
waarmee Smit formeel uitgesloten kon worden . Een regel die in tal
van andere gemeenten allang niet meer toegepast wordt, bijvoorbeeld
Leo de Snoo is met dezelfde papieren gewoon sportman
van het jaar in Ridderkerk geworden . Dit was na de grote teleurstelling
in Japan de spreekwoordelijke druppel die de emmer deed
overlopen .
"Twintig tot vijfentwintig uur per week intensief trainen en er dan
door een stelletje bureaucraten uitgewerkt worden, dan valt bij mij
de motivatie weg . Ik ga mij nu volledig toeleggen op kickboksen en
het is mijn wens de wereldkampioen Rob Kaman te onttronen . In
kickboksen is geld te verdienen . Dan weet ik tenminste waarom ik
mijn lichaam, dag in dag uit, afbeul. Voor de eer hoef je het in Dordrecht
niet te doen.", aldus een teleurgestelde Smit.
Jan Vleesenbeek: “Diep in mijn hart hoop ik dat Peter zijn beslissing
terugdraait . Hij behoort tot de wereldtop van de kyokushin-ka-

ateka's, maakt verre reizen en oogst overal lof. Hij is pas 26 jaar
en in mijn ogen een kanshebber voor de wereldtitel." Peter vecht
enkele jaren later nog wel 2 keer een karatepartij tegen de Japanner
Satake, maar dan in het Seidokan karate (de voorloper van het
beroemde K-1) .
14-04-1988: In Eindhoven vocht Peter
de tot twee keer toe afgelaste rematch
tegen Leo de Snoo.
Het was Peter zijn eerste A-klasse partij . Het werd een bijzonder
zware wedstrijd van 5 x 3 minuten. Er werd in een enorm tempo
gevochten . In de eerste ronde nam Peter meteen het initiatief en
zette Leo geweldig onder druk. Peter is sterker en harder, Leo
iets technischer, Peter bokst en clinched beter, Leo is beter in het
benenwerk en heeft meer kickboks ervaring . De toeschouwers
stonden op hun stoelen bij de spannende partij . Na de eerste twee
ronden nam Peter het heft volledig in handen, hij maakte prachtige
worpen en achterwaartse trappen en in de vierde ronde scheurde
Leo z'n wenkbrauw open, waarna de wedstrijd beslist was. Zeer
overtuigend won Peter Smit met een ruime puntenvoorsprong van
Peter bokst en
clinched beter,
Leo is beter in het
benenwerk en heeft
meer kickboks
ervaring.
De toeschouwers
stonden op hun
stoelen bij de
spannende partij.
58

59
z'n jarenlange rivaal, die daarmee een gevoelige nederlaag moest
incasseren. Dat Peter in een fenomenale conditie verkeert, bewees
hij op eigen wijze door na de partij tegen de Snoo (waarbij hij
iedereen verbaasde door zijn tempo en uithoudingsvermogen) rustig
een shagje op te steken, terwijl de meeste kickboksers na hun
partij niet eens genoeg lucht over hebben om nog drie woorden te
spreken .
15-05-1988: Peter vocht een kickbokspartij
tegen Robert Davis
in de Amsterdamse Jaap Edenhal . Smit zette zijn tegenstander van
meet af aan onder druk en bestookte Davis voornamelijk met
bokscombinaties. De aan zijn linkerenkel geblesseerde Smit, een
euvel waardoor hij moeilijk kon trappen, kreeg het in de tweede
ronde knap moeilijk. Smit, eerder wegens te laag trappen al tegen
een openbare waarschuwing aanlopend, kwam zelfs in de touwen
terecht . Maar in de derde ronde draaide Peter de zaak weer om
en na een links-rechts-links leverstoot combinatie met een daarop
volgende rechtse op de kaak belandde Davis op het canvas . Davis
wordt uitgeteld en Peter wint op K .O .

09-10-1988: Peter werd in de week voor de wedstrijd zo zwaar
geblesseerd aan enkelbanden en kuitbeen, dat vechten onmogelijk
voor hem was . De Dordtenaar was door een auto aangereden .
Rick van de Vathorst nam toen spontaan Peter zijn plaats in tegen
Wessels .
18-12-1988: De klapper van de avond,
traditioneel de laatste partij, vormt de A-klasse partij van “Hurricane”
Peter Smit tegen Jan Wessels van KB Arnhem, Smit, nog steeds
regerend Europees kampioen Kyokushin karate, heeft met zijn felle,
geduchte stijl van vechten al heel wat partijen gewonnen .Tegen de
sterke en technische Jan Wessels, een leerling van ex-wereldkampioen
Fred Royers, zal hij het echter niet makkelijk krijgen. Deze heeft
de laatste twee jaar geen partij verloren. Peter, als altijd kort van
stof over een tegenstander, zegt over Wessels: “Ik weet dat Jan een
hele sterke jongen is, maar ik denk toch wel van te winnen. Ik knok
ervoor in ieder geval .” Peter verliest de partij op punten .
Foto boven: Team foto v.l.n.r. Abdusama Mabrouki, Robert van Boxel,
Kurtulus Akpinar, Mustapha Himmit, Jan Vleesenbeek, Ricardo Nassy,
Peter Smit, Gerrit van Kooten.
60

61
Groepsfoto boven: v.l.n.r. : Peter, Jan Vleesenbeek, Rob Kaman, Jan Plas,
André Mannaart .
Foto’s : Peter is winnaar van een slopende wedstrijd .
29-01-1989: Peter Smit groeit in Tokyo uit
tot de held van het publiek, tijdens het zogenaamde
"Crash of the Century".
Peter (78 kg) was uitgenodigd om in Japan het tegen André Mannaart
(82 kg) op te nemen . Peter was als publiekstrekker naar
Japan toe gehaald en werd als een koning behandeld. Het harde,
snelle en spannende gevecht over 5 ronden van 3 minuten werd
door Smit, die de Japanse toeschouwers echt in vervoering bracht,
gewonnen . Peter Smit gaf een perfecte show weg en liet een verpletterende
indruk achter . De eerste twee ronden gingen gelijk op .
Beide vechters deelden mooie combinaties van stoten en trappen
uit. In de derde ronde trok Smit, ondanks een neusbloeding, het
initiatief naar zich toe door meer overwicht te creëren . In de 5e en
laatste ronde deed Smit zijn bijnaam 'Hurricane' eer aan en vuurde
een barrage aan combinaties op Mannaart af . Peter was zo geladen
dat hij door Jan Vleesenbeek in de hand gehouden moest worden,
nadat trainer Vleesenbeek Peter op het hart gedrukt had beter
naar diens aanwijzingen te luisteren, maakte Smit zijn bijnaam 'Hurricane'
meer dan waar. Met een cirkelende trap op het hoofd van
Mannaart (mawashi geri) kreeg Peter de zaal op de banken . Daarna

was het snel voor Mannaart snel afgelopen . De Amsterdammer
ging neer op een rechtse directe, ingeleid door een linkse, kreeg 8
seconden rust en wist dat het duel ten einde was. Met vijf bekers,
voor iedere ronde één, nam Smit het ovationele applaus in ontvangst
. Met deze overwinning bereikte Smit de eerste plaats op de
wereldranglijst, zodat zijn streven, een gevecht om de wereldtitel,
tegen regerend wereldkampioen Rob Kaman, ook aanwezig tijdens
dit gala in Japan, dichterbij is gekomen.
Aan dit optreden hield Peter overigens ook twee Amerikaanse
invitaties over. De eerste door veelvoudig wereldkampioen en filmster
Benny 'The Jet' Urquidez, Peter en Jan Vleesenbeek uitnodigde
voor een kickboksgala in Amerika. De tweede, Victor "Mongoose"
Aquirre, nodigde Peter uit voor een geheel verzorgde trainingsstage
in Houston, Texas. Verder stonden op het programma een
Kyokushin karate stage in de dojo van grondlegger Mas Oyama, een
bezoek aan de kickboxing dojo van Kenji Kurosaki (de leraar van 's
werelds beroemdste kickboxer aller tijden Fujiwara) en enkele trips,
onder andere naar de stad Kyoto, bekend om zijn vele tempels en
Zentuinen, waaronder de Riyoan-Ji-zentuin de bekendste is. -
Het zou nog eens anderhalf jaar duren voordat het eindelijk tot
Foto midden: Peter en Jan in traditionele gevechtshouding (kokutsu dachi)
met gewonnen tropheën voor een Japanse tempel .
Foto onder: Peter en Jan geflankeerd door prominente Amerikaanse vechters.
Links Don “Dragon” Wilson en rechts Benny “The Jet” Urquidez.
62

63
een treffen met Kaman kwam . Jaren later nam André Mannaart de
rol van hoofdtrainer van Mejiro Gym te Amsterdam over van Jan
Plas .
21-05-1989: In Dordrecht vecht Peter
de hoofdpartij tegen de Grieks-Duitse
krachtmens Costa Patolitius.
Jan Vleesenbeek: “Deze Patolitius is voor ons een onbekende, ik
heb hem nog nooit aan het werk gezien .We hebben dus niet gericht
op hem kunnen trainen .Wel weten we dat het geen makkelijke
opponent is. Zijn bijnaam is "Tank" en in Duitsland kan hij geen
tegenstanders meer vinden. Pas na de eerste ronde zal ik Smit definitieve
instructies kunnen geven." De 24-jarige Griek is geen kleine
jongen: van de zeventien partijen won hij er zestien op knock-out
en verloor er één op punten. "Er zijn in deze sport echte knokkers,
zoals Peter Smit . Die hebben maar één ding voor ogen en dat is
hun tegenstander tegen de vlakte werken . Gezien zijn conditie kan
hij dat zeker vijf, zes ronden volhouden. De knokkers leveren spectaculaire
beelden op en hun partijen zijn voor het grootste deel

van het publiek het aantrekkelijkst . Een andere categorie wordt
gevormd door de 'puntenpikkers'. Voor kenners van het kickboksen
zijn hun combinaties en technieken het mooist om te zien, “meent
Jan Vleesenbeek. Ondanks het schitterende weer was de sporthal
Wielwijk afgeladen vol publiek . De voor het West-Duitse Karlsdorf
uitkomende Griek bleek over een enorm incasseringsvermogen te
beschikken, maar kreeg uiteindelijk wel klop. In de eerste van de
zeven ronden klapte Smit er meteen fel in . De regelmatig scorende
Smit, af en toe wat overmoedig wordend, controleerde de partij,
doch werd in de derde ronde toch een keer naar het canvas gezonden
. Patolitius paste de tactiek toe om Smit naar de touwen te
laten komen en dan met een heel snelle trap op te vangen . Daarna
behield Smit grotendeels het initiatief . Smit stootte steeds harder
toe op de tank, die niet alleen incasseerde, maar provocerend zijn
kin naar voren stak . In de vierde ronde werd Smit overmoediger
met zijn dekking . De vijfde ronde liet meer bokstechniek dan benenwerk
zien . De zesde ronde was overtuigend voor de razende
'Hurricane' die het publiek massaal op de banken krijgt met het
spectaculaire en spijkerharde gevecht . In de zevende en laatste
ronde nam de ontspannen vechtende Smit, al lang beseffend dat hij
64

65
de zege op zak had, geen risico's meer.
Hij krijgt een staande ovatie . Stoer als altijd riep Peter Smit uit:“En
ik heb maar tien dagen getraind!" - Voor het eerst is, tijdens dit
gala in Dordrecht, een samenwerking tot stand gekomen tussen
de twee grote bonden die zich in Nederland bezig houden met
kickboksen/thaiboksen .
17-12-1989: Peter Smit maakt furore
op het landelijke kickboksgala in de
Wielwijkhal in Dordrecht.
Het strikken van een tegenstander voor Peter bleek een hele opgave
te zijn . Oorspronkelijk waren er onderhandelingen gaande met
de Europees kampioen Orlando Wiet, totdat deze enkele weken
terug van Luc Verheye verloor op knock-out. Verheye had ondanks
zijn nog jonge leeftijd, 23 jaar, een imponerende erelijst: Europees
kampioen WKA, Europees kampioen EKC, Europees kampioen ISK,
Nederlands kampioen WKA en Nederlands kampioen full contact .
Bovendien had hij van zijn 16 A-klasse partijen er 14 op knock-out
gewonnen .
Peter trok zich echter weinig aan van de roem van zijn tegen-

stander en opende de eerste ronde met furieuze aanvallen . In
de tweede ronde opende Peter met een snelle hoge trap, doch
Verheye nam goed over met zijn gepatenteerde gevaarlijke rechtse
directe stoten . Gedurende de volgende drie ronden beleven Peter
en Verheye elkaar bestoken met furieuze combinaties. In de vijfde
ronde van de hoofdpartij besliste Peter het gevecht tegen de
gelouterde Luc Verheye door knock-out in zijn voordeel. Verheye
maakt een trap die Peter blokte en direct over nam met een
loeiharde rechtse directe, waarop Verheye voor het eerst in zijn
A-klasse carrière knock-out ging, en nog wel op de stoot waarmee
hij zelf menig vechter naar het canvas heeft gewerkt . Met deze
overwinning sleepte Peter eindelijk het door hem zo felbegeerde
titelgevecht tegen Rob Kaman in de wacht .
18-04-1990: 2e rematch tegen de Snoo, die
op de poster vermeld stond als 'The War",
in de Weena IJshal in Rotterdam.
Smit wint met miniem puntenoverwicht het zinderende gevecht
om de Europese titel WKA . Het publiek stond al op de banken
Het derde en laatste treffen tussen Peter en Leo de Snoo werd
“The War” genoemd .
66

67
In Japan is de wedstrijd tussen Peter en Leo de Snoo ook met aandacht
gevolgd .
toen de beide boksers uit hun kleedkamers kwamen . In een geladen
stemming ving het gevecht aan. Voor Smit en de Snoo, waarvan
bekend is dat ze ook buiten de ring niet de beste maatjes zijn,
stond veel op het spel . Gedurende tien ronden van twee minuten
vielen er over en weer harde klappen . Smit ging vooral in de eerste
ronden als een dolleman te keer . Er sprak veel agressie uit zijn weinig
technische maar knetterharde manier van vechten . De Snoo
had in het begin wat moeite met de agressieve Smit, maar met zijn
goede techniek wist hij een aantal prachtige combinaties van stoten
en trappen te maken .Toen Smit iets van zijn energie was kwijtgeraakt,
was het heel moeilijk uit te maken wie er zou winnen. Het
publiek hield de adem in toen de jury de uitslag bekend maakte .
Met een puntentotaal van 202, tegen 200 de Snoo, won Smit het
titelgevecht. Onmiddellijk ging hij op de schouders van de vele,
dolenthousiaste Dordtse supporters . Het gevecht is in zijn geheel
door de Dordtse TROM tv en Veronica uitgezonden.
Conditietrainer Dries Schilten: “Helaas kan Peter met zijn sport
niet veel verdienen . Roem is vaak de enige beloning . Het is jammer
voor Peter dat het vechtsporten hier niet zo populair is als in Japan .

Daar staat zijn naam op affiches van negen meter hoog, vragen
mensen op straat om zijn handtekening en schud hij de hand van
allerlei hooggeplaatste personen . Dat zie je ook terug bij de sponsors
. Bij sommige vechters in Japan staat doodleuk een multinational
als Sony op de kleding . Hier moet je vaak nog blij zijn als een
plaatselijke frietzaak je wil sponsoren."
Mei 1990: Trainingskamp Papendal
ter voorbereiding op wereldtitel gevecht tegen
Rob Kaman.
Peter:“Kickboksen is een sport die het uiterste van je lichaam
vraagt . Maar je moet ook blijven denken en van seconde tot seconde
zoeken naar een gaatje bij de tegenstander . Ik heb gewoon
helemaal geen zin om te verliezen. Ik heb ook nog nooit verloren,
behalve dan door beslissing van de scheidsrechter . Ik ben nog nooit
knock-out gegaan . Ik ben zelfs nog nooit aangeslagen geweest . Ik
ben begonnen met karate bij Jan Vleesenbeek. Ik ging toen volop in
karatewedstrijden meedraaien . Al snel werd ik 3e van Nederland
bij het puntenkarate. Later ben ik verschillende keren Nederlands
68

69
kampioen geworden. Er volgde een lange rij van successen, met als
één van de hoogtepunten de Europese titel vol contact Kyokushin
Karate . Bij de wereldkampioenschappen in Japan kwam ik bij de
laatste zestien . Ik werd toen onterecht van de mat gestuurd . Eigenlijk
was dat de reden waarom ik het karate er aan gegeven heb en
me verder volledig op het kickboksen werp . Mijn strijdlust laat niets
te wensen over . Ik ben nog steeds de sterkste van de sportschool
van Jan Vleesenbeek en dat wil ik altijd zo houden.
Ik ben helemaal niet bang om van dat voetstuk afgeslagen te worden.
Als er gevochten moet worden sta ik altijd vooraan, desnoods
met één hand op mijn rug . De komende weken wacht een intensief
trainingsprogramma, met conditietrainingen zoals zwemmen,
fietsen en lopen van Dries Schilten, bokstrainingen van de Rotterdammer
Dries Sloof van boksclub Crooswijk en kickbokstrainingen
van Jan Vleesenbeek. Hij is echt als een vader voor me. Jan is altijd
bezorgd en wil het beste van het beste voor me . De trainers gaan
ook mee naar Japan . Ik zou ook graag mijn moeder mee willen
nemen, want zij is mijn allergrootste fan. Al is er nog zoveel herrie
in een sporthal, ik hoor altijd de stemmen van mijn trainers en de
aanmoedigingen van mijn moeder . Ik logeer nu steeds bij één van

de trainers. Ik ben van mezelf nogal rusteloos en als ik in 'quarantaine'
zit kunnen zij er op toezien dat ik een regelmatig leven
leid tijdens de voorbereiding op mijn gevecht tegen Kaman." Jan
Vleesenbeek: "Smit is inderdaad zelf nooit knock-out gegaan in een
wedstrijd, noch daarbuiten. Peter is een oermens en bezit naast zijn
uitzonderlijke conditie ook over een verbluffend incasseringsvermogen."
30-06-1990: In een met 10.000
toeschouwers gevulde Nippon Budokan Hall
in Tokyo veroverd Peter de wereldtitel WKA
kickboksen in de gewichtsklasse tot 78 kg.
Smit, die al Europees kampioen was trapte eerst met een achterwaartse
trap (uchiro geri) en vervolgens met een rechtse directe
de Amsterdammer Kaman in de 10e ronde tegen het canvas .
Eerder was de vermoeide Kaman in de derde ronde aan een
knock-out ontsnapt . Omdat Smit niet terugstapte in een neutrale
hoek, stopte de scheidsrechter met tellen. Ook in de zevende
Na alle jaren van bloed, zweet en tranen is het Peter eindelijk gelukt.
Rob Kaman, Mr. Kickboxing zelf, is ontroond.
70

71
ronde van dit zinderende gevecht liep Kaman tegen een harde
stoot op . Het was te dicht tegen het einde van de ronde aan en
Kaman werd toen door de bel gered . Een wanhoopsoffensief kon
Kaman, evenals Smit mateloos populair in Japan, niet meer redden.
Met twee dichtgeslagen ogen, een tot vervaarlijke proporties
opgezwollen neus belandde Kaman in een Japans ziekenhuis om
zijn bloedend oor op 8 plaatsen te laten hechten . Een grote droom
van Peter komt uit: hij verslaat de levende kickbokslegende en zijn
persoonlijke rivaal, Rob Kaman, op knock-out. Peter is de beste
van de hele wereld, omdat hij de besten van de hele wereld heeft
verslagen . Op 1 juli is bij de TROM live een telefoongesprek te
beluisteren, waarin Peter Smit verteld over zijn ervaringen in Tokyo.

Verschillende binnenlandse en buitenlandse pers voor en na de match Smit versus Kaman
72

73
Foto boven: V.l.n.r.: Koen Scharrenberg, Peter Smit, Akira Masuda,
Jan Vleesenbeek, Regina Samuels, Robert van Boxel, Ben van der Waal,
Tristan Thiele, Peter van Genen.
Foto onder: Promotiekaart van Peter .
Juli 1990 - Peter bezoekt als kersverse wereldkampioen
zomerkamp Papendal.
Halverwege 1990 nam Peter een manager
in de arm.
Peter had al enkele jaren contact met deze persoon als sponsor,
maar formeel was het nog niet tot verdergaande stappen gekomen .
Een bedrijf werd opgericht met de naam "Hurricane Sports".
De bedoeling was om rondom Peter een groep vechters, met bijvoorbeeld
Leo de Snoo, te creëren en daarmee eigen toernooien
te organiseren . Daarnaast zouden Peter en de andere vechters
volgens een vast schema aan wedstrijden in het Verre Oosten deelnemen
. Het moest een professioneel gebeuren worden .
De vechters zouden onder de beste omstandigheden door professionele
trainers getraind worden, met het beste mensen, materialen
en faciliteiten ter ondersteuning. Vechters, matchmaking en wedstrijdorganisatie
in eigen hand . Er leek ruimte en mogelijkheid om
de populariteit van de grote kickboksgala's in de Amsterdamse Jaap
Edenhal in Dordrecht te evenaren .
De manager:“Peter heeft nooit echt geld aan zijn sport overgehou-

den . Hij begint nu op zijn 28e aan een profcarrière en zal het dus in
de komende drie tot vijf jaar moeten klaren."
28-08-1990: Peter Smit, de kersverse wereldkampioen
WKA-kickboksen is afgereisd
naar Thailand voor zijn eerste profwedstrijd.
Zijn tegenstander is Changpuek Kiartsongrit, wereldkampioen Muay
Thai . Deze versloeg eerder al tot tweemaal toe Rob Kaman . Het
gevecht vindt plaats in het beroemde Lumpini stadion in Bangkok.
Er wordt over vijf ronden van drie minuten gevochten volgens specifieke
Thaise regels, waarbij onder andere de beruchte elleboog-
en kniestoten toegestaan zijn; in het Westen zijn deze technieken
verboden. Peter moet het zonder Jan Vleesenbeek stellen. Deze
kon geen tijd vrijmaken door andere verplichtingen .
Peter maakt furore door zijn eerste partij als prof op schitterende
wijze in winst om te zetten . Peter wint in Thailand van Kiartsongrit
en de door de zaal onverwachte zege leverde Peter meteen de
wereldtitel Muay Thai IMF op . Peter wordt tijdens de wedstrijd
Foto boven: Peter wordt ingetaped voor zijn wereldtitelgevecht Muay
Thai. V.l.n.r. Tristan Thiele, Peter, Cor Hemmers.
74

75
gecoacht door Cor Hemmers en Tristan Thiele. 20.000 toeschouwers
zien de Dordtse kickbokser hun gedoodverfde favoriet, in de
tweede ronde knock-out slaan, nota bene op een Thaise specialiteit,
de elleboogstoot. Eerder had Smit de Thai al in de problemen
gebracht met zijn befaamde achterwaartse kyokushintrap .
De overwinning is verrassend, omdat insiders Peter weinig kans gaven.
Zelfs Rob Kaman, die bij het gevecht aanwezig was, had gewed
op de Thai .

Foto boven: Een Japans vechtsportblad interviewd het Nederlandse team in Bangkok.
Naast Peter staan Ramon “Diamond” Dekkers, Leo de Snoo en ?
Foto onder: Peter zijn winst op Changpuak is ook in Japan groot nieuws.
76

77
28-09-1990: Smit vecht in de
Budokan Hal in Tokyo Japan tegen Seidokan
karateka Masaaki Satake.
Satake is al drie jaar op rij Japans kampioen . Hij had op de hetzelfde
toernooi waar Smit van Kaman won zijn professionele debuut met
een klinkende knock-out overwinning in de 2e minuut van de 1e
ronde . De partij zou oorspronkelijk een demonstratiepartij zijn tijdens
de eerste ronde van het huidige Japanse kampioenschap Seidokan.
Alsof deze ene partij niet genoeg was, had Satake gevraagd
of hij verder gewoon mee mocht doen aan het toernooi indien
hij van Smit zou winnen, om dan meteen te proberen om voor
de vierde keer op rij de Japanse titel te behalen . Smit liet zijn ware
'fighting spirit' zien en vroeg meteen of hij ook door zou mogen
gaan in het toernooi als hij van Satake zou winnen . In een poging
om de toon van het gevecht te zetten stoof Satake meteen op
Smit af en loste een barrage stoten naar het lichaam gevolgd met
trappen naar de benen. Smit, die anders dan zijn normale strategie
van toeslaan en verplaatsen, liet zijn vastberadenheid zien door de
hele partij van geen wijken voor Satake te weten . Gedurende de
hele eerste ronde viel Satake zonder oponthoud aan, terwijl Smit

met gelijke felheid counterde. Smit kreeg een waarschuwing, nadat
hij Satake met een elleboogstoot naar het hoofd neersloeg . Aan
het einde van de eerste ronde kon het nog steeds beide kanten op .
Naar mate de tweede ronde vorderde begon Satake de partij naar
zich toe te trekken. Smit kwam niet goed in de wedstrijd, waardoor
hij zijn kracht en techniek niet kon gebruiken . Hij haalde bij lange
na zijn gewone niveau niet . Aan het einde van de tweemaal twee
minuten wordt Satake tot winnaar uitgeroepen .
De drie Japanse scheidsrechters kiezen voor Satake, de vierde
Amerikaanse scheidsrechter hield het op onbeslist . Smit verliest
de partij op punten. Het publiek was dolenthousiast, omdat beide
vechters goed gevochten hadden in deze spannende wedstrijd .
Iedereen kijkt reikhalzend uit naar de rematch tussen deze twee
grote vechters . Aan het einde van de dag werd de partij tot beste
partij van de dag uitgeroepen . - Satake ging verder in het Japanse
kampioenschap, maar haalde het slechts tot de kwartfinales.
78

79
28-10-1990: Tijdens de voorbereiding op de
rematch tegen Luc Verheye komt het tot een
breuk met Jan Vleesenbeek als trainer.
Na een escalatie tussen de trainers en de toenmalige manager van
Peter komt het tot een breuk in het team . De manager ontslaat Jan
Vleesenbeek en bokstrainer Dries Sloof. Dit heeft zijn weerslag op
de partij. Het liep op een drama uit. Tijdens de slechte partij, Peter
leek een schim van zichzelf, krijgt Smit een kopstoot van Verheye,
die niet wordt gezien maar wel een scheurtje boven het oog van
Smit oplevert . Peter verliest momenten later staakt de ringarts de
rematch tegen Verheye. Smit moet stoppen.
Jan Vleesenbeek, opgelucht door de beslissing van de ringarts:
“Hoewel het van alle kanten wordt tegengesproken, was Peter
wel degelijk ziek . Peter presteerde tijdens de trainingen minder en
zijn ademhaling 'piepte' in zijn slaap. Hij is door een sportarts van
Papendal onderzocht, die vaststelde dat Peter astmatische bronchitis
heeft, niet mocht trainen en zeker geen wedstrijd mocht draaien.
Als reactie hierop heeft de manager van Peter ons aan de kant
gezet en verboden ons nog met de training of coachen te be-

moeien. Vervolgens heeft hij deze zware revanchepartij toch door
laten gaan . Door iedere maand een zware toppartij af te werken
krijgt Peter zijn lichaam amper de tijd om goed te herstellen . Het is
roofbouw wat er op het moment op hem wordt gepleegd . Peter
loopt achter het beeld van het grote geld aan, maar zijn gezondheid
en belang staan niet meer voorop."
27-11-1990: Peter Smit moet opnieuw een
wereldtitel inleveren.
In Bangkok verloor de Dordtse kickbokser de rematch op punten
tegen Changpuek Kiartsongrit, de bokser die hij in juli nog zo
overtuigend op knock-out had verslagen . Het leed voor Peter werd
nog vergroot door een gebroken teen, waardoor hij enkele weken
in het gips moet .
80

81
December 1990: 2e Trainingskamp in
Font Romeu in de Franse Pyreneeën voor de
rematch tegen Kaman
Ondanks de breuk met de trainers was er zeer intensief getraind .
Hoofdzakelijk volgens de trainingsschema's van het Open WK
karate in 1987, aangepast met een kickboksschema, maar het bleef
lastig zonder professionele trainers. Na drie weken, samen met
Peter z'n broer Nico Smit en Tristan Thiele, als een monnik leven
en volledige toewijding op het trainen kon Peter iedereen aan .
20-01-1991: De rematch tegen
Rob 'Mr. Kickboxing' Kaman
- Merwehal, Dordrecht, NL-.
"In Japan komen er minimaal 10.000 mensen kijken voor een partij
als deze en voor het goedkoopste kaartje tellen ze met gemak 100
gulden neer . Deze wedstrijd zou aan recette alleen al anderhalf miljoen
gulden in het laatje brengen en daar komen dan de tv-rechten
en reclamegelden nog bij . Natuurlijk weten wij dat de werkelijkheid
in eigen land heel anders is . In Japan kan Peter nauwelijks over

straat lopen, terwijl hij in Nederland niet een echte sportberoemdheid
is . Niettemin willen we deze belangrijke revanchepartij in
Peter z'n geboortestad laten plaatsvinden. Het is werkelijk uniek
dat de Dordtenaren hun eigen wereldkampioen in deze belangrijk
wedstrijd kunnen zien .
Ik voorspel ook dat het de laatste partij tussen deze twee giganten
zal zijn . Rob Kaman wordt nu al een levende legende genoemd en
onze Peter Smit wordt zijn opvolger . Dat zal aanstaande zondag
duidelijk worden . Peter Smit is nu drie weken op trainingskamp in
de Franse Pyreneeën . Hij onderwerpt zichzelf daar aan een ijzeren
discipline, dus tweemaal per dag trainen, vroeg naar bed en beslist
niet roken en geen alcohol . Hij leeft als een monnik en daarom ben
ik er van overtuigd dat hij Rob Kaman een pak slaag zal geven .
Als Peter altijd als een professionele sportman zou leven, dus net
als Rob Kaman, zou het er nog heel anders uitzien.
Het is van Peter Smit bekend dat hij een levensgenieter is en dat is
in het voordeel van zijn tegenstanders . Indien hij optimaal als een
sportman zou leven, had hij al jaren geen tegenstanders meer.
Er zou niemand meer met hem in de ring durven verschijnen .
Peter is zich nu drie weken aan het voorbereiden, terwijl Rob
82

83
Kaman al zes maanden met deze partij bezig is . Kaman heeft inmiddels
liefst 53 gewonnen partijen op zijn naam staan, waarvan 45 op
knock-out . Hiermee heeft hij bewezen een groot vechter te zijn .
Als Rob Kaman terugdenkt aan zijn partij om de wereldtitel
tegen Peter Smit in Tokyo, dan spreekt hij over de slechtste partij
uit zijn carrière .Toch voorspel ik een prachtige overwinning van
Peter Smit . Peter vecht een thuiswedstrijd in de Merwehal en is
conditioneel moeilijk te verslaan. Hoe langer een gevecht duurt,
des te beter komt dat voor hem uit . En wanneer een tegenstander
zich laat verleiden tot een knokpartij, dan is Peter in zijn element.
Zijn fighting spirit is enorm groot en hij kan zich als een bull terriër
vastbijten in een gevecht .
Voor dit gevecht zijn veel aanvragen voor kaarten uit binnen-
en buitenland . Er komen fotografen en journalisten uit Japan .
Ook vanuit Frankrijk is veel belangstelling, we hebben uit dat land
alleen de aanvraag van een toonaangevend vechtsportblad gehonoreerd
en zes andere journalisten en fotografen geweigerd .
We willen niet teveel fotografen rondom de ring hebben .
De mensen op de eerste rij moeten de wedstrijden ongestoord
kunnen volgen. De prijzen voor de eerste rij bedragen 250 gulden,

waarvoor in Japan overigens 500 piek wordt neergeteld . Peter zal
per jaar drie partijen in de Merwehal uitvechten en drie in Japan .
Een wereldtitelgevecht WKA 83 kg . tegen Jan Wessels staat al gepland
voor 7 april (1991). Verder is hij voor eind mei en september
al gevraagd voor gevechten in Japan.", aldus de toenmalige manager
van Peter .
Helaas . Als het aan de Japanners had gelegen was ook de
rematch in Japan afgewerkt . Als het aan de Amsterdammers had
gelegen had de rematch plaatsgevonden in Amsterdam of misschien
liever helemaal niet . Ook in het eigen kamp had de onenigheid
tussen de trainers en manager zijn tol geëist . De verwachting
was dat dit wel eens één van de gedenkwaardigste kickbokspartijen
uit de geschiedenis had kunnen worden . Peter wilde heel graag
voor eigen publiek Kaman nogmaals verslaan en zo zijn wereldfaam
definitief maken. Vanuit vele landen, met name Japan, was grote
aandacht voor deze partij waarin Kaman verwacht werd revanche
te nemen voor zijn knock-out nederlaag van een aantal maanden
eerder .
Kaman meldt echter zich daags voor de wedstrijd ziek, wegens
84

85
hoge bloeddruk, hartklachten, hyperventilatie en slapeloosheid.
Kaman voelde zich voor de partij al gebroken . Een arts werd er
bijgeroepen en gaf na een bloeddruk meting van 150/80 het advies
de wedstrijd niet te spelen . Kaman volgde dit advies op .
Kaman:“Ik wilde me goed voorbereiden en besloot om 5 weken
van te voren naar Nederland te reizen, zonder mijn gezin, om
mezelf optimaal te kunnen voorbereiden. Het tegendeel gebeurde,
tien dagen voor de wedstrijd begonnen de klachten. Mijn ex-trainer
Jan Plas kwam er aan te pas om te proberen mij van het gejaagde
gevoel af te helpen. Zelfs een slaappil, het over laten komen van
mijn vrouw en een halve zenuwpil hielpen niet. Verder heb ik geen
andere speciale medicijnen of middelen ingenomen, slechts de normale
vitamines . Ik kon nauwelijks de slaap vatten en sloeg daardoor
zelfs twee trainingen helemaal over . Ik zoek de oorzaak vooralsnog
niet in geestelijke stress . Ik heb pas nog een schitterende partij in
Amsterdam tegen Ernesto Hoost gebokst, toen had ik nergens last
van . Eerst zal ik een medisch onderzoek naar schildklieren en nieren
ondergaan . Dat zou voor de toekomst nog een oplossing kunnen
betekenen . Als ik inderdaad last blijk te hebben van een soort

faalangst, die mij in de greep heeft gekregen en dit zich voortzet,
dan zal ik stoppen met boksen. Hoe financieel ik ook afhankelijk
ben van mijn sport."
Smit was hevig teleur gesteld toen hij hoorde dat de partij niet
door zou gaan . Peter:“Tijdens de trainingsstage in de Franse Pyreneeën
heb ik dagen lang alleen aan Kaman gedacht . Ik trapte zelfs
de gaten in de deuren."
Peters manager:“Er is nog geprobeerd een vervanger van
kaliber te vinden. Arnhemmer Jan Wessels, op dat moment wereldkampioen
in de klasse tot 83 kg voelde er wel wat voor, na een
leuke gage te hebben bedongen. Fred Royers, de trainer van Wessels
liet weten er onder protest mee akkoord te gaan .
Pas vrijdagmiddag liet Wessels weten, mede namens zijn trainer,
toch van de wedstrijd af te zien . Ook werd nog tegen beter weten
in geprobeerd Ernesto Hoost en Luc Verheye te contracteren,
maar het was te kort dag om een vervangende partij te arrangeren
. Een carrière langzaam opbouwen is er bij Smit niet bij
geweest. Het was vanaf het begin meteen bliksem, donderslag en
aanzien . Misschien dat daar nu juist de kneep zit . Het kneepje dat
Vooraankondiging van rematch die nooit meer kwam. De foto toont
Peter en Rob Kaman in de ring bij Kaman’s huis in Thailand . Op de
achtergrond rechts staat Tristan Thiele .
86

87
gaandeweg niet al te veel pijn doet, maar op den duur iemand kan
opbreken .
Succes is in Nederland bij voorbaat beperkt . Rancune achter de
schermen is moeilijk in te schatten, maar de afzeggingen zijn het
oor van Peter Smit ingeschreeuwd de afgelopen tijd . Is er nog
iemand die tegen hem wil boksen? Ook zou de NKBB niet aan
bevoordeling van één bepaalde organisator moeten doen .
Uiteindelijk werd het gala afgelast. Honderden bezoekers
kregen aan de kassa hun geld terug . Maanden werk en voorbereiding
was in het water gevallen . Ik heb iedereen gebeld om zijn
verhaal te doen voor de pers. Diegene, die een schoon geweten
heeft, is er. Lieden die wat te verbergen hebben, zijn er dus niet."
Peter toonde zich sterk:“Ik ben niet als andere mensen . Ik boks als
een raket, maar ik kon toch niet voor de vierde keer tegen Leo
de Snoo uitkomen . Ik geloof dat ik maar naar Amerika of Japan
moet verhuizen." Volgens de afspraak zal het eerste gevecht van
Kaman, als deze hersteld is en besluit door te gaan met kickboksen,
gebeuren tegen Peter Smit." Rob Kaman heeft later nog wel tegen
anderen gevochten, de revanchepartij tegen Smit is echter nooit
meer doorgegaan .

14-04-1991: Peter verliest 2e rematch
tegen Verheye.
Na het debacle tegen Kaman volgt het drama in de Merwehal .
In de tussenliggende maanden is het organisatorisch niet tot rust
gekomen . Dit heeft zijn weerslag op Peter . Peter is een schim van
zichzelf in zijn derde partij tegen Luc Verheye. Peter krijgt vaseline
in zijn oog en scheurt zijn wenkbrauw bij een botsing met het
hoofd van Verheye. Peter moet de wedstrijd staken.
Mei 1991: Peter probeert het nog eenmaal.
Samen met broers Jan van der Linden en Nico Smit reist hij af naar
Thailand voor een trainingskamp ter voorbereiding op zijn partij
tegen de zwaardere Maurice Smith .
26-05-1991: Peter verliest in Japan van de
Amerikaan Maurice Smith.
Een getergde Smit komt niet goed in de partij . Het was Peter zijn
laatste officiële optreden in de ring.
88

89
Foto boven: V.l.n.r. meervoudig Belgisch kampioen Marco Aarts, Peter
Smit, Jan Vleesenbeek, Regina ?, Peter van Genen, Robert van Boxel, Rob
Kroonen .
Kleine foto onder: Peter neemt een jonge Japanse fan op de arm .
10-10-1991: Aan Peter zijn profcarrière was
even stormachtig als die opgekomen was een
einde gekomen.
Al na de eerste partijen bedacht de manager zich en wilde Peter
ieder 4 weken een partij laten draaien in plaats van de afgesproken
iedere 8 weken . Het bleek allemaal een brug te ver geworden . Na
nog geen anderhalf jaar klapt het bedrijf Hurricane Sports uit elkaar .
Zonder personeel, zonder tegenstanders en zonder medewerking
vanuit de bonden hield het voor de manager allemaal op . Peter was
ondertussen weer teruggekeerd bij Jan Vleesenbeek. Beiden hadden
uit Japan een uitnodiging staan om aan een open categorieën
toernooi deel te nemen . Samen reisden zij af naar Osaka in Japan
voor de World Cup Seidokan-karate. De wedstrijdregels in Seidokan
zijn identiek aan Kyokushinkai karate, behalve dat wedstrijden
over 3 rondes worden uitgevochten in een boksring . Seidokan
karate is nu wereldberoemd geworden onder de naam 'K-1'. Jan
Vleesenbeek: “Peter heeft in 1990 al eens verloren van Satake en
wil graag revanche nemen." Peter verloor echter zijn partij tegen
de inmiddels 105 kg zware Japanner Seidokan karateka Satake .

1992 – 2002:
10 jaar in de dip
??-??-199?: Peter trekt zich terug
Peter, die aanvankelijk zijn comeback zou maken, trekt zich een
half uur van te voren terug van de Nederlandse Kyokushin karate
kampioenschappen voor teams in Hoogvliet . Het team van Budokai
Dordrecht behaalt desondanks succes, mede dankzij Richard
Kroonen die als reserve middengewicht ter plekke aanbiedt om de
plaats van Smit in het zwaargewicht in te nemen, neemt het team
de derde plaats en de stijlprijs mee naar huis .
Na een aantal slechte jaren krabbelt
Peter weer op en begint een eigen sportschool
genaamd Hurricane Gym.
Peter siert de poster voor het EK 2001 in Spanje .
90

91
Peter in zijn eigen sportschool Hurricane Gym. Leden van Vleesenbeek
volgen daar een gasttraining verzorgd door Peter Aerts .
De K-1 finale 2006 vechten met een broek met je vriend zijn
naam erop. Wat een eerbetoon van een ware vriend!! Peter
Aerts is echt een gigant!!

Nawoord
Peter Smit was een rusteloos kind .Tegenwoordig zou ongetwijfeld de diagnose
adhd zijn gesteld . Een tenger ventje met blonde krullen . Hij groeide op in de
Zeehavenbuurt. Daar moest hij, op straat en thuis, regelmatig vechten voor wat hij
waard was . Op een keer gaat hij met een van zijn neefjes naar de karateschool van
Jan Vleesenbeek. Hij wil meteen meedoen en loopt in de eerste training een gebroken
tand op .Trots verteld hij iedereen dat hij dat met karate heeft gekregen . Er gaat
een wereld voor hem open .
Peter Smit werd sportman . Hij vestigde zich als absolute topper in maar liefst 3
van de hardste sporten ter wereld: het kyokushinkai karate, het kickboksen en het
thaiboksen. Peter Smit vocht zich letterlijk omhoog van een ‘straatschoffie’ uit Oud-
Krispijn, Dordrecht tot een groot sportkampioen en een geliefde volksheld.
Uiteindelijk werd Peter Smit verschillende malen Nederlands kampioen karate,
behaalde hij talloze karate titels in het buitenland, werd Europees kampioen in zowel
karate als kickboksen en bekroonde zijn carriére met een wereldtitel thaiboksen en
een wereldtitel kickboksen, die hij beide in hetzelfde jaar behaalde! Zijn manier van
vechten met constante actie en een hoog tempo leverden hem de bijnaam
“Hurricane” op . Een bijnaam waar hij trots op was .
92

93
Hoogtepunten van zijn vechtsportcarrière zijn met name zijn fenomenale
gevecht tegen de All Japan kampioen Hiroki Kurosawa in 1987 te Tokyo . Het gevecht
staat sindsdien bekend als een van de toonbeelden van de zogeheten ‘Kyokushinkai
Fighting Spirit’ .
Daarnaast zijn gevecht tegen de Thai Changpuak Kiatsongrit in 1990 in het Lumpini
Stadium te Bangkok, Thailand. Zeg maar het ‘Wimbeldon’ van het thaiboksen. Als
eerste niet-Thai in de geschiedenis slaagt Peter Smit er in om de thaise kampioen
voor eigen publiek op knock-out in de 2e ronde te verslaan . Peter Smit werd
hiermee wereldkampioen Muay Thai . Deze prestatie is vergelijkbaar aan de winst
van Anton Geesink in het judo in 1964 .
Als laatste zijn gevecht tegen de Amsterdamse kickbokslegende Rob Kaman
eveneens in 1990 te Tokyo, Japan. In de 10e ronde wint Peter Smit op knock-out van
de op dat moment onoverwinnelijk geachte Kaman . Peter Smit zelf beschouwde het
winnen van deze wereldtitel als het hoogtepunt van zijn hele carrière .
Belangrijk detail is dat Peter in staat was al deze titels en faam te behalen in het
korte tijdsbestek van slechts 6 jaar . Nog steeds inspireert hij vechtsport beoefenaars
wereldwijd waar het gaat om karakter, doorzettingsvermogen en geestdrift. Dankzij
deze prestaties staat Peter in het rijtje van grondleggers van de wereldwijde faam
die Nederlandse vechtsporters vandaag de dag genieten .

Een chronische enkelblessure ten gevolge van een aanrijding maakte vroegtijdig
een einde aan zijn wedstrijdcarrière . Peter moest het hebben van zijn sportvermogen
. De enkelblessure maakte dus niet alleen een fatale inbreuk op Peter z’n
wedstrijdcarrière, maar bezorgde Peter ook financieel en mentaal een mokerslag.
Een depressie volgde .
Na een aantal zware jaren beterde zijn leven en heeft Peter Smit zich toegelegd
op het gezinsleven. Hij knapte zichzelf op, was weer begonnen met trainen en loste
zijn schulden af. Met zijn relatie ging het goed. Peter had twee dochters, Kayleigh en
Brandy, uit zijn vorige relatie. Samen met Carla heeft hij een zoontje, Bradley.
Met de vorige vriendin, Nathalie was goed contact. Peter, Carla en de drie kinderen
vormden een hecht gezin . De kinderen waren vijf dagen in de week bij elkaar .
Van Peter was bekend dat hij ook voor de kinderen van zijn vrienden regelmatig
cadeaus meenam als hij weer eens ergens geweest was . Ook stimuleerde hij ouders
hun kinderen te laten sporten . Desnoods bracht hij deze kinderen dan zelf naar en
van het trainen .
Peter hield ook van dieren . Hij was vooral gek op paarden . Met zijn gezin was hij
regelmatig met hun eigen pony op de “paardenwei” in Dordrecht te vinden .
Brad, Brandy en rechts Kayleigh reiken de eerste
Peter “Hurricane” Smit Spirit Trophy uit op het
Open Nederlands Kampioenschap Kyokushin .
94

95
Daarnaast wist hij iets te doen met zijn ervaringen door binnen sportverband
zijn kennis aan anderen door te geven . Ook Peter Smit had een droom . Hij wilde
via de discipline van de vechtsport straatkinderen in staat te stellen iets van hun
leven te maken . Net zoals hij zelf ook had gedaan . Hij gaf les aan verschillende
sportscholen, waaronder die van hemzelf. Bij reunieën kon je Peter als gastdocent
tegenkomen . Met regelmaat was hij bij sporttoernooien aanwezig om als coryfee
prijzen uit te reiken . In de regel gingen zijn kinderen dan mee . Hij was uit diepe
dalen gekomen en was de laatste tijd juist weer goed bezig .
Met Peter er bij was het altijd feest . Je kon ontzettend veel en hard lachen met
hem . Hij trok bijvoorbeeld te pas en te onpas zijn T- shirt uit en liet mensen zijn
tattoos zien. Gekke bekken trekken, eindeloos tot tien tellen in het Japans - tot
iedereen er dol van werd- en maar moppen tappen . Hij had echt heel goede humor
die paste bij zijn glinsterogen en zijn gulle, zware lach.
Hij was een branieschopper, vaak onbezonnen en soms ronduit naïef. Een bikkel,
een man van staal, maar met een heel groot 24 karaat gouden hart. Eigenlijk was hij
een goedzak die het beste voor had met iedereen . Hij nam het altijd voor iedereen
op, speciaal voor mensen die hulp en steun nodig hadden. Peter had een zwak voor
zwakkeren. Hij had een heel duidelijke gebruiksaanwijzing, een hele lijst do’s en een

paar dont’s. Daar was makkelijk mee om te gaan, tenzij iemand een achterbakse of
arrogante aard had, want dat waren zo ongeveer zijn dont’s.
Voorjaar 2005 werd iemand, die hij als vriend beschouwde, onder andere een
horloge afhandig gemaakt. Als Peter ervan hoort, staat hij er op dat er aangifte
wordt gedaan. Vervolgens liep het op bedreigingen uit en dan was je bij Peter aan
het verkeerde adres . Kwam je aan zijn vrienden dan kwam je aan hem . Peter ging
bellen. Enkele maanden later, op 15 augustus 2005, werd hij te Rotterdam in de
val gelokt en van dichtbij op straat neergeschoten . Zijn streven naar eerlijkheid en
gerechtigheid is hem uiteindelijk fataal geworden . Slachtoffer van een gevoelloze en
weerzinwekkende moord. Gepleegd op klaarlichte dag, nabij spelende kinderen.
Velen rouwen zijn dood. In zijn condoleanceregister stonden meer dan 1000
unieke rouwberichten. Zijn begrafenis was een indrukwekkend schouwspel. Vele
honderden waren gekomen om hun Peter de laatste eer te bewijzen. Zijn gezin,
familie en vrienden. Vele vechtsportvedetten en een erehaag van tientallen karateka’s.
Zij kwamen van heinde en verre, tot Japan en Thailand aan toe. Om en nabij
2000 mensen allen in het wit gekleed ter ere van Peter zijn laatste wens . Media van
de Verenigde Staten tot het Verre Oosten berichtten over het heengaan van een
sportlegende. Hij zal herinnerd worden als een grote persoonlijkheid die sportiviteit,
96

97
vriendschap en oprechtheid hoog in het vaandel had staan .
De daders hebben met hun lafhartige daad ook zichzelf begraven. Van hun jeugd
en flitsende prestaties zullen slechts vage herinneringen overblijven. Het volle leven
dat Peter Smit geleid heeft is hetgeen zij zichzelf ontnomen hebben . De daders
vergaan door hun eigen hand. Volksheld, vechtsportlegende en vader Peter Smit
daarentegen leeft nog lang voort in de harten, hoofden en handen van velen.
Over “Peet van ons” word over 100 jaar nog gesproken .
God hebbe zijn ziel .