seizoen 2012/2013 nummer 2 - Rondom Voetbal

EditiE amErsfoort crosspass
column thijs tomassEn
Droom van opa komt uit
mijn drie broers en ik hadden vroeger
een droom. met z’n vieren voetballen in
het eerste van voetbalvereniging hooglanderveen.
of in de hoofdmacht van
feyenoord, maar we hadden al snel door
dat dat helaas geen haalbare kaart was.
Het was tevens de grote droom van mijn opa
Willem Tomassen, mede-oprichter van de club.
Hij heeft altijd gezegd dat hij ons alle vier in het
eerste wilde zien samenspelen. En neef Roy er
natuurlijk ook bij. Ik weet nog dat zijn ogen dan
glommen van trots, als hij dat zei. In zijn dagdromen
zag hij het al gebeuren, zijn kleinzoons
voetballend in het geelblauw.
Opa nam ons dikwijls mee naar het grote grasveld
achter zijn moestuintje. Dan liet hij ons met
links trappen. Want goede voetballers, die zijn
tweebenig. Opa was bloedfanatiek. Hij deed zelf
ook nog wel eens mee. Het lichaam sputterde
tegen, maar hij had nog altijd de geest van een
wervelwind op de linkerfl ank.
Zijn grote wens om ons allemaal te zien schitteren
in het eerste elftal van zijn zo geliefde
dorpsclub, is niet uitgekomen. Hij is ruim tien
jaar geleden overleden. Maar toen hij fysiek
minder werd, hebben we hem beloofd dat we
zijn droom zouden waarmaken. Dat hij dan van
bovenaf maar moest meekijken.
We waren ervan overtuigd dat het zou lukken,
want we wisten dat we een aardig balletje kunnen
trappen. Onze jeugd bestond alleen maar
uit de bal. Met z’n vieren waren we bijna onafscheidelijk
als dat speeltuig in de buurt was.
Het weiland achter ons huis aan de Eindweg in
Hooglanderveen was ons domein, evenals het
pleintje aan de Holleweg. Van ‘s ochtends vroeg
tot in de avonduren.
Vaak deed Roy mee. Roy kon ook goed voetballen.
Zo goed zelfs, dat hij als F-pupil, toen nog
uitkomend voor Hooglanderveen, werd gescout
door Feyenoord. Het lukte hem net niet om opgenomen
te worden in de jeugdopleiding.
Ze zouden Roy blijven volgen en adviseerden
hem op een hoger niveau te gaan voetballen.
Helaas voor ons, maar Roy verliet Hooglanderveen
en meldde zich aan bij VVZA. Later stapte
hij over naar Hoogland, nota bene de aartsrivaal
van Hooglanderveen. Daar speelde hij jarenlang
in de jeugd en later in de senioren. Natuurlijk
kreeg hij dat in zijn eigen dorp weleens
te horen, maar Roy ging goed om met de plaagstootjes.
Hij had toen al voor zichzelf uitgemaakt
ooit weer terug te keren op het oude nest – dan
Voetbaltweets
complEX tEst vvza
in elke editie beoordeelt rondom voetbel het
complex van een amateurvoetbalvereniging in de
regio aan de hand van een aantal vaste criteria.
ton van zoeren bezocht het terrein van vvza in
amersfoort.
naam
De naam VVZA staat voor Voetbal Vereniging Zeehelden
Amersfoort. De huidige zondag-derdeklasser werd opgericht
in 1948 en begon aan de kapelweg te voetballen.
Sportparken aan de Gasthuislaan, Dollardstraat en Ringweg-
koppel volgden als thuisbasis. Sinds 1987 acteert het
op Sportpark Emiclaer wat ingeklemd wordt door de wijken
kattenbroek, Zielhorst en Schothorst.
ligging
Het Sportpark Emiclaer heeft zijn naam te danken aan een
hoeve die rond 1800 op die grond stond. Het heeft een
ruime parkeergelegenheid. Het aangrenzende park heeft
een rustgevende uitstraling, maar kan het verkeersgeluid
van de A1 niet verhinderen. Echter een geluid waar je al
snel aan went.
velden
VVZA heeft de beschikking over vier speelvelden waarvan
één met kunstgras. Verder een half trainingveld en voor de
jeugd een klein trapveldje. Het hoofdveld van natuurgras
zou hij ze wel weer stil spelen, om ze vervolgens
te laten juichen.
Vorig seizoen was het dan zover: samen met
mijn broertjes Sam, Luuk en Freek speelde ik in
de hoofdmacht van Hooglanderveen. De belofte
aan opa was ingelost. Een prachtig moment, die
eerste keer met z’n allen in de basis. Ik keek om
me heen en voelde me trots als oudste broer.
Hoe vaak komt zoiets nog voor op de voetbalvelden?
Maar toch miste Roy, de vijfde Tomassentelg,
in het plaatje.
Ik had al zo vaak geprobeerd Roy over te halen,
maar dat wilde maar niet lukken. Hij streed voor
zijn kansen bij de senioren van Hoogland, waar
hij zo voortvarend was begonnen in het eerste
elftal. In zijn eerste seizoen joeg hij er dertien
tegen de touwen als spits. Maar vorig seizoen
speelde Roy zijn wedstrijden hoofdzakelijk in het
tweede.
Eind vorig seizoen was de verlossende aankondiging
daar: Roy, 24 jaar oud inmiddels, vond
de tijd rijp voor een overstap naar de club waar
hij zijn carrière begon. Na zestien jaar werden
we weer herenigd. Maar belangrijker nog: de
droom van opa kwam nu helemaal uit.
Het kan in de toekomst nog gekker. Er speelt nog
een aantal neefjes in de jeugd. Ook zij dragen
de achternaam Tomassen. En als de voortekenen
niet bedriegen, kunnen zij het ook zomaar
tot het eerste elftal schoppen.
En opa? Die is vast trots, daarboven. Zijn kleinzoons
hebben woord gehouden.
heeft twee stenen dug-outs en opvallend weinig reclameborden.
Het grote terras op de eerste verdieping van het
clubhuis dient als tribune.
Kleedkamers
De kleedruimtes bevinden zich onder de tribune, zodat de
spelers na afl oop verdwijnen onder juichende of treurende
fans. VVZA heeft tien kleedkamers, weliswaar wat verouderd,
maar nog steeds functioneel.
Kantine
Grote, maar geen sfeervolle ruimte. De gezellig aangeklede
bar maakt veel goed. Door de moderne harde gebruikte
bouwmaterialen ontstaat er al gauw een kakofonie
aan geluid. De zwart-witte clubkleuren zijn nergens te bekennen.
De grote ramenpartij maakt het mogelijk om ook
bij slecht weer de wedstrijden te volgen. Opvallend is het
digitale infobord in de hoek, waar allerlei nuttige informatie
op staat.
Bal gehakt
Een vriendelijke medewerker vist de bal uit de jus en snijdt
hem in hapklare brokken. Aan de harde buitenkant te zien
lijkt het erop dat bal al een duik in de frituur heeft overleefd.
Je krijgt er netjes een servet bij en de smaak is niet
verkeerd. kortom, toch wel een aanrader met een heerlijke
mayonaise.
MAART • JAARGANG 3, SEIZOEN ‘12-’13 • NUMMER 2 31
‘#trainingskamp, paar kilo erbij gegeten’
Er wordt wat afgetwitterd door amateurvoetballers in de regio
amersfoort. plaagstootjes, klaagzangen, jubelkreten of fl inke
sneren: spelers van diverse clubs uit de Keistad laten zich
openhartig uit op de digitale berichtendienst. rondom voetbal
speurt in deze rubriek naar spraakmakende, grappige en
verrassende voetbaltweets.
Tekst: Thijs Tomassen
De winterstop werd door veel clubs dankbaar aangegrepen om de biezen
te pakken en richting warme oorden te vertrekken. De selectie van
VOP uit Vathorst bijvoorbeeld had het goed bekeken. Het koude Nederland
werd verlaten en ingeruild voor de Spaanse zon. De trip van de
derdeklasser ging naar Barcelona, waar onder meer een wedstrijd van
de plaatselijke voetbalhelden werd bekeken, en daar waren de VOPspelers
blij mee ook. ,,We vertrekken morgen voor een weekend naar
barcelona #fi tworden #teambuilding #VOP,” zo liet aanvaller Terence
Vliet weten.
Zo strijkt Hoogland, de hoogst spelende vereniging in Amersfoort, traditiegetrouw
neer in Portugal. Natuurlijk is er tijd voor vermaak, vertier en
lekker eten – ,,De vakantie zit er weer op #trainingskamp, paar kilo erbij
gegeten,” twitterde de normaal zo ranke doelman Sebastiaan Bruins bijvoorbeeld
– maar er werd vooral ook hard gewerkt om de hoofdmacht
klaar te stomen voor de tweede seizoenshelft, waarin Hoogland wellicht
nog een stap kan zetten na de zo goed verlopen eerste seizoenshelft.
Volgens reservedoelman Rens kok is dat aardig gelukt. Hij was zeer te
spreken over zijn eigen spel in een oefenwedstrijd op Portugese bodem.
,,Vandaag @VVHoogland1 weer op sleeptouw genomen!” zo meldde
hij vol bravoure. ,,3-0 overwinning en lekkere wedstrijd gekeept. #trainingskamp
#portugal #genieten.”
De basis voor een succesvolle tweede seizoenshelft werd in elk geval
gelegd, zo bleek uit een tweet van trainer Ronald Heerschop, die zich
inmiddels ook op het sociale medium begeeft. Hij was content met het
verloop van de kleine week in het warme Albufeira. ,,Mooi trainingskamp
in Portugal achter de rug. Weer wennen om in een lange broek
voor de groep te staan,” zo liet hij na terugkomst weten.
Die lange broek had Heerschop nodig ook. Want wat werd het koud
vanaf de tweede week nadat de voetbalactiviteiten weer waren hervat.
Nederland ging gebukt onder het zware regime van koning Winter.
Sneeuwval bedekte de velden met een dikke witte deken en vanwege de
aanhoudende vorst bleef die wel even liggen. En niet iedereen was daar
gelukkig mee. Freek Rubrech van VVZA bijvoorbeeld: ,,Training in de
sneeuw was te doen, maar ff wat plofballen geregeld want donderdag
en zondag lekker de zaal in! #meermijnding.”
Overwinningstweets waren er ook de afgelopen voetbalmaanden.
,,Heerlijke 5-0 overwinning, mooi dat de training van Sporting onze
kleedkamer in kwam en de woorden ‘bedankt voor de les’ sprak!” zo
reageerde Hooglanderveen-aanvaller Roy Tomassen euforisch na een
eclatante zege.
Ook door de Amersfoortse verenigingen zelf wordt er op los getwitterd.
Vaak om nieuws te ventileren. Zo maakte De Posthoorn via dit medium
de nieuwe hoofdtrainer voor volgend seizoen bekend. ,,De Posthoorn
heeft voor volgend seizoen 2013-2014 een nieuwe trainer gevonden.
Henk v.d. Fijnegeer welkom bij de mooiste club van Amersfoort,” zo
meldde de club trots.
toiletten
De toiletten zijn ruim van opzet. Je loopt elkaar niet in de
weg. Maar liefst vier urinoirs staan ter beschikking, waarvan
één lager geplaatst. Ja, VVZA let ook op de kleintjes.
Verder is er één toilet. Er zijn allerlei kleuren in het tegelwerk
verwerkt. Piet Mondriaan zou er jaloers op zijn. Maar
toch mis je ook hier de clubkleuren van VVZA.
totaaloordeel
Voor een voetbalvereniging met 850 leden heeft VVZA het
goed voor elkaar. Het is allemaal ruim van opzet. Grote
hal voor de jassen en tassen. Een apart wedstrijdsecretariaat
en een luxe bestuurskamer maken van Sportpark Emiclaer
een locatie waar de club voorlopig nog wel mee uit
de voeten kan.