Kiwoord nr 22 - Koninklijk Instituut Woluwe
IRIS
PRISMA
Ri4
TOR
Campustijdschrift KONINKLIJK INSTITUUT WOLUWE
K i OORD
maart 2012 – nr. 22
DRIEMAANDELJKS
maart 2012 - nr 22 2
IN DIT NUMMER
3
4
5
6
8
9
10
15
19
20
23
24
Voor-Kiwoord
De smaak van de stilte
Meer fl exibiliteit in het MFC
Een baksteen in de maag
Kvraaghetaan…
Vlaggensysteem
Fysieke interventietechnieken
Info en activiteiten Iris/Prisma
Info en activiteiten Ri4
Info en activiteiten TOR
Dagboek
Lief en leed
Agenda
Vervolg activiteiten Ri4
maart 2012 – nr. 22
Met de steun van
✓ Vlaams Agentschap voor Personen met een Handicap
✓ Vlaamse Gemeenschapscommissie
directie Welzijn en Gezondheid
✓ Patronaat van het Koninklijk Instituut Woluwe.
COLOFON
Campustijdschrift KONINKLIJK INSTITUUT WOLUWE
K i OORD
IRIS
PRISMA
Ri4
TOR
maart maart 2012 2012 – nr. 22 22
DRIEMAANDELJKS
Cover: TOR naar de manege
Redactieraad
Marc Brans, Lut Devroede, Noortje Janssens, Piet
Ketele, Jos Leemans, Stefan Torrekens, Geert Van
Daele, Lieven Van Langenhoven, Annigje Claes
Hoofdredactie
Lut Devroede, Noortje Janssens, Jos Leemans
Eindredactie
Noortje Janssens
Redactiesecretariaat
lut.devroede@fracarita.org
(voor het insturen van teksten)
Foto’s en tekeningen
Adelheid Rijk, Piet Ketele, Koen Cordier, leerkrachten
BuBaO, Lotte Cleemput, Kim Appels, Lut Devroede,
Piet Ketele, Lieven Van Langenhoven, Lies Ver Elst, Jos
Leemans, Els Ydens-Bogaerts, Michiel Lecluyse, Lars
Gröger, Sylvie Van Vreckom
Verantwoordelijke uitgever
Piet Ketele
Opmaak en druk
Drukkerij De Ridder
Stationsstraat 36
1745 Opwijk
Contactgevens:
Koninklijk Instituut Woluwe
Georges Henrilaan 278
1200 Sint-Lambrechts-Woluwe
Tel. 02/735.40.85 • Fax 02/733.24.63
ki.doven.en.blinden@fracarita.org
K i WOORD verschijnt viermaal per jaar en is gratis voor alle
bewoners en personeelsleden van de campus
Koninklijk Instituut Woluwe.
Oplage: 550 exemplaren
Webversie: www.kiwoluwe.org
De website is ook toegankelijk voor blinden.
VOOR-K i WOORD
Beste lezer
Onze leerlingen, klein en groot, hebben er weer een druk trimester opzitten vol toetsen, examens
en stages. De paasvakantie komt dan ook als een welverdiende beloning! De kleinsten maken zich
alvast klaar om de door de paasklokken gedropte chocolade-eitjes te zoeken of om de trotse eigenaar
te worden van een paar schattige kuikens. Onze jongeren denken misschien al eens aan de
‘diepere’ betekenis van het paasfeest: aan de herdenking van de dood van Jezus op Goede Vrijdag
en de viering van zijn verrijzenis op de derde dag na zijn kruisiging. Of aan het spiritueel ontwaken
in een ruimere betekenis: de vastenperiode, het begin van de lente...
In deze paaseditie lees je alles over het reilen en zeilen van het instituut van de voorbije drie
maanden. Zo ontdek je al in het eerste artikel wat ‘MFC’ betekent en vertelt de werkgroep ‘RSV’ op
de volgende pagina waarom seksualiteit meer is dan seks. Bovendien schrijft godsdienstlerares mevr.
Meyssen over de solidariteitsdag voor Sri Lanka, vertellen de leerlingen over schooluitstappen en
stages, mag je meelezen in het dagboek van de vliegende Ri4-opvoedster Els, enz. Ten slotte deelt
het instituut zijn lief en leed en kan je alvast een kijkje nemen in de agenda voor het laatste trimester.
Veel leesplezier en fi jne paasdagen!
Noortje Janssens
Lotte Lotte
3
maart 2012 - nr 22
De smaak van stilte - Bieke Vandekerckhove
Hoe ik bij mezelf ben gaan wonen
maart 2012 - nr 22 4
Iris/Prisma
‘De smaak van stilte’ een parel van een boek, mee te nemen op de veertigdagentocht door de woestijn in
deze Vastentijd. Een gids, een houvast in het Licht van Pasen.
“De woestijn aandurven, zoals Johannes de Doper.
De stilte, het alleen staan en het dorre eenzame vechten met de diepste levensvraag.”
Dit beschrijft Bieke Vandekerckhoven in haar boek.
Een bange vogel
Zieltogend
Verkleumd
Neergestreken
Op enen dorre tak.
Broze steun
Als holle woorden.
Waar voert de twijfel?
Wie breekt de val?
Jenny Dejager
Met het denken kan je net zomin
De ware bron van je wezen bereiken,
Als je door zand te koken
Rijst kunt krijgen.
Boeddha
Span je in om binnen te treden
in de cel van de schatkamer
die zich in jou bevindt,
en daar zul je zien
welk een schat er in de hemel is.
Isaac de Syriër
Op negentienjarige leeftijd wordt Bieke (1969) ziek. De diagnose is hard: de dodelijke
spierziekte A.L.S. Levensverwachting: twee tot vijf jaar. Wat begin je dan
met dat schamel restje leven?
Bieke schrijft :“Doodsbang. Uitgeput. Gebroken. Verloren. Kwaad. Ontroostbaar. Ik
voel me oeverloos alleen in een onmetelijk, onverschillig heelal. Vreselijk! Ondertusssen
tegen de muren oplopen… .
Omstandigheden brachten me in de abdij. De stilte van die plek raakte mij … . De
spiritualiteit van Benedictus en het psalmgebed, en later de stilte van zen, beïn-
vloedden voorgoed mijn leven.
Het heeft moeite gekost,
maar ik leef al 20 jaar met A.L.S..
Ik ben getrouwd en twee persoonlijke assitenten
helpen mij bij de alledaagse bezigheden.”
Sluit de ramen niet
Straks zal het binnenkomen
Het allerstilste
J.C. van Schagen
Ton Lathouwers schrijft in het voorwoord: Het beeld van de
muur, loopt als een rode draad door De smaak van stilte.
“Men kan alles begrijpen, alles inzien, alle onmogelijkheden en
stenen muren, en zich toch met geen enkele van die mogelijkheden
en stenen muren kunnen verzoenen.” Dostojevski
“De smaak van stilte”, zo schrijft Ton Lathouwers verder, ”is een bijzonder authentieke en diepe getuigenis
van het menselijkerwijs ‘onmogelijke’ waartoe een mens in staat is. Het is een zoektocht waarin hoop en
angst, twijfel maar nog meer: geloof tegen alle evidenties in, verlangen en mededogen de steeds terugkerende
thema’s zijn.
De vertrouwdheid die de schrijfster heeft met de twee grote religieuze tradities die elkaar in onze tijd steeds
meer ontmoeten, de boeddhistische en de joods-christelijke, geeft aan deze gids een extra dimensie.”
Christiane De Mesmaeker
De nacht kwam en de ziekte sloeg me met
stilzwijgen.
Ze verlamde mijn blik en mijn voet,
Ze verlamde mijn blik en mijn voet.
De dokter kwam en de dokter zei me :
Voor deze nacht is er geen heil,
Is er geen heil.
De Liefde kwam en de Liefde zei me :
De nacht kan je wezen, je wortels verbergen,
Maar hij kan niet verbergen – een vonk.
De vonk die woont in je binnenste,
En die brandt, ondanks de nacht ;
Östen Sjöstrand
Als je te veel begrijpt,
Gaat de eeuwigheid aan je voorbij.
Rilke
De deur van het geluk gaat
Naar binnen open
Kierkegaard
In november 2011 stelde Woluwe zich kandidaat
om deel te nemen aan het nieuwe project van
het Vlaams Agentschap voor Personen met een
Handicap (VAPH) om in de toekomst te werken
als een Multifunctioneel centrum (MFC). In lijn
met wat minister Vandeurzen al in de bijzondere
jeugdzorg realiseerde, wil hij ook binnen de
minderjarigenzorg voor personen met een
handicap, het hulpaanbod vernieuwen en meer
kansen geven.
In het klassieke MPI is het hulpaanbod over
het algemeen nog vrij statisch: jongeren maken
gedurende langere tijd gebruik van een bepaalde
vorm van ondersteuning (thuisbegeleiding, semiinternaat,
internaat…).
Met een Multifunctioneel centrum wordt de mogelijkheid
geboden om veel fl exibeler om te gaan
met deze vormen van ondersteuning. Er kunnen
geïndividualiseerde trajecten opgezet worden die
een combinatie maken van al deze zorgvormen en
Met de restauratie
van de kapeltoren
zijn de eerste verbouwingswerken
van een hele reeks
bouwprojecten op
campus Woluwe gestart.
De kapel die
een tijdje terug vanbinnen
een opknapbeurt
kreeg, had
dringend nood aan
herstellingswerken
aan de buitenzijde.
De dakbedekking
van de toren en de kapel zelf zijn versleten, dakpannen
zijn gebroken en het zink is rot. Hier en
daar lekt er al water binnen. In december werd
de toren in een stelling geplaatst en werd het
Meer fl exibiliteit in het
Multifunctioneel Centrum
dit zonder een berg papieren te moeten invullen.
Door het soepel inzetten van verschillende zorgvormen,
moet het mogelijk zijn om de gemiddelde
duur van de internaatsopvang in te perken, door
tegelijkertijd een degelijke ondersteuning te voorzien
van het netwerk, en dit zowel voor, tijdens
als na de periodes van residentiële opvang. In zijn
totaliteit wil de minister dat dit leidt tot een vermindering
van de internaatsopvang en een stijging
van het aantal jongeren in begeleiding.
Uit de verschillende kandidaten selecteerde men
2 organisaties per provincie die konden starten in
dit experimenteel project. Woluwe, met zijn brede
waaier aan doelgroepen en zijn bijzondere ligging
in Brussel, werd als één van de organisaties geselecteerd.
Sinds 1 januari zijn we offi cieel van
start gegaan. Het personeel en de Gebruikersraad
werden reeds geïnformeerd. Met de staf werd een
basis voor deze nieuwe organisatievorm opgezet
en een personeelslid wordt aangeworven die de
opzet moet effectief vorm geven. Je hoort hier in
de toekomst zeker nog meer over.
Piet Ketele
Een baksteen in de maag
massief stalen kruis van de toren gehaald. Dit
leverde heel wat mooie foto’s op.
De start van de bouw van twee nieuwe leefgroepen
boven op het BuSO-gebouw kan elke dag
van start gaan. Tegen het eind van 2012 wordt
dan een van de leefgroepen van de Torentjes
volledig opgeknapt met nieuwe ramen, sanitair
en meubilair. Begin 2013 volgen de leefgroepen
van Iris/Prisma boven de balkonklassen. In 2013
wordt het dak van de kapel gerestaureerd en
wordt ook gestart met de bouw van een nieuwe
leefgroep die het dak zal vervangen boven de
refter. Daarnaast willen we ook de klassen van
de Zeepbel (onder de balkonklassen) van nieuwe
ramen voorzien. Een ganse lijst verbouwingen
dus waarover we je graag op de hoogte houden
via KIWoord. Wordt vervolgd.
Piet Ketele
5
Iris/Prisma
maart 2012 - nr 22
maart 2012 - nr 22 6
Iris/Prisma
Kvraaghetaan
Ze komt uit het verre Hasselt en dat kan je horen. Ze praat met een Limburgse tongval, heel rustig, met een
vriendelijke zachte stem en toch straalt ze vastberadenheid uit, maar dat zie je vooral in haar blik.
We willen haar wat beter leren kennen, Annigje Claes, de nieuwe directeur
van het BuBaO.
Het is maandagnamiddag begin maart, Annigje heeft in haar drukke
agenda een gaatje gevonden voor een gesprek.
Door de grote ramen van het directiekantoor,op één hoog, zien
we sneeuwvlokjes dwarrelen op de speelplaats van de lagere
school. Een laatste winterprik. Annigje telefoneert met een
nogal heftige verkoper die een foute bestelling wil aanrekenen.
Ik merk dat ze haar mannetje kan staan, beleefd maar kordaat
wimpelt ze de man af. Aan het bureau langs de muur werkt Isabella,
haar medewerkster, naarstig verder op de PC.
Na het telefoongesprek drukt Annigje snel op de ‘beletknop’ aan de deur
en dan kunnen we starten.
Hoe ben je hier beland?
Nadat ik afstudeerde als leerkracht heb ik verschillende
interims in het gewoon onderwijs gedaan.
In Hasselt waren weinig vacatures op dat moment
en dus ben ik enkele jaren in het bedrijfsleven gestapt
als directiesecretaresse. Na mijn verhuis naar
Groot-Bijgaarden, waar mijn man woonde, ben ik
in het Brusselse terug in het onderwijs gestapt;
ditmaal in het buitengewoon onderwijs type 8 en
type 3. Daar heb ik vooral interesse gekregen voor
leerlingen met autisme.
Wat vond je anders in het buitengewoon onderwijs?
In het gewoon onderwijs denk ik dat je na enkele
jaren een beetje in herhaling valt. Je zit vast aan
je leerprogramma. In het buitengewoon onderwijs
krijg je meer uitdagingen, je moet creatiever
zijn.
Werken met leerlingen met autisme boeide mij en
zo kwam ik hier als GON-begeleidster werken. Ik
begeleidde kleuters en lagere schoolkinderen met
autisme, maar ook dove en slechthorende leerlingen.
Mijn GON-scholen lagen in de regio Mechelen.
Ik kwam maar om de 6 weken hier in het
instituut, later om de 3 weken.
Wat was je eerste indruk?
Zo een groot instituut ... op die korte momenten
kon ik dat eigenlijk niet leren kennen.
In 2010 kreeg ik de vraag om directiemedewerker
te worden. Eerst zou ik één jaar meedraaien
en daarna wellicht pedagogisch directeur worden.
Maar door de ziekte van Mieke kwam ik plots, een
beetje onvoorbereid, op haar stoel te zitten. Eerst
voor korte periodes, nadien fulltime.
Dat was in september 2011?
Ja, de eerste maanden waren echt heel zwaar, maar
ik ben ervoor gegaan. Eind september, ik was net
gestart, kwam de eerste verrassing. Doorlichting!
Dat was een vuurdoop?
Jazeker, en bovendien kregen we een negatief
rapport. Onze leerlijnen voor muzische vorming,
leren leren en wereldoriëntatie stonden niet op
punt. De aanzet was er, maar niet alles was operationeel,
dus scoorden we hierop een onvoldoende.
We kregen 3 maanden de tijd om een ‘verbeteringsplan’
op te stellen. In dit plan beschreven we
hoe we het zullen aanpakken om ervoor te zorgen
dat onze tekorten binnen de 3 jaar weggewerkt
zijn. We hadden geen keuze, dus keihard werken
en tegen december was het plan klaar. Het eerste
trimester was een hectische periode, alles was
nieuw voor mij, maar we moesten erdoor, blijven
zwemmen om niet te verdrinken. Gelukkig stond
ik niet alleen, het team gaf me veel krediet, nog
steeds.
Achteraf gezien is dat verbeterplan een goede
leidraad geweest. Ondertussen is het ook goedgekeurd
door de overheid en kunnen we ervoor
gaan. We hebben nu duidelijke krijtlijnen en prioriteiten
waaraan we in de komende jaren met z’n
allen gaan werken. Per leerlijn is er een verantwoordelijke
leerkracht, een soort coach, die alles
coördineert.
Tot hiertoe staan we voor op onze planning, het is
dus zeker een haalbare kaart!
Dat klinkt goed. Heb je zelf ook een coach?
De directies van de ‘overkant’, Piet Ketele, Marc
Brans en Marc De Keyser, staan me met raad en
daad bij. Bij hen kan ik terecht met al mijn vragen.
Ook Isabella geeft me veel steun, zij doet
2 dagen per week onder andere de personeelsadministratie.
Sandrine van het BuSO helpt met de
boekhouding. Gelukkig, want ik besef nu pas de
omvang van mijn takenpakket. En een dag is veel
te snel voorbij.
Je bent ook een mama. Kan je alles organiseren?
Dat probeer ik. Ik heb 2 dochtertjes, Lise Marie is
6 jaar en Paulien is 4 jaar. Na de schoolbel ga ik
naar huis om mijn kindjes op te vangen. Dat vind
ik heel belangrijk. Samen eten en ‘quality time’
voor ze om 19 u. naar bed gaan. Dan begin ik aan
mijn (t)huiswerk voor de school.
Dat zijn best veel uren. Kan je dit vergelijken met
het bedrijfsleven waar je vroeger werkte?
Het is mijn keuze om niet tot 19 u. op kantoor te
werken, maar ’s avonds mijn werk even te onderbreken
voor mijn gezin. Dat kan meestal niet in de
privé. Bovendien is het een harde wereld, minder
menselijk. Toch heb ik er veel geleerd. Ik denk dat
deze job een combinatie is van mijn ervaringen in
het onderwijs én in de bedrijfswereld.
Heb je nog wat tijd voor jezelf?
Mijn vrije tijd gaat helemaal naar mijn gezin. Ik
geniet ervan. In de vakantie gaan we liefst naar
zee.
Heb je toekomstperspectieven voor de basisschool,
nieuwe klemtonen die je wil leggen tijdens je
ambtsperiode?
Je kan zeggen dat al onze leerlingen, dove en
slechthorende kinderen, kinderen met taalproblemen
en autisme, door hun beperking problemen
hebben met communicatie. Ik vind dat we hen
optimaal moeten leren omgaan met multimedia,
het is de taak van een school hen zoveel mogelijk
technieken aan te bieden waarmee ze later aan de
slag kunnen en hun plekje vinden in de samenleving.
Maar daarvoor moet ik de middelen krijgen
en dat lijkt hier niet altijd eenvoudig. Zodra ik
mijn administratie onder controle heb, wil ik me
daar op toeleggen.
En nog iets … ik wil absoluut wat meer voeling
krijgen met het klasgebeuren, met leerkrachten
en leerlingen. De leerkrachten moeten weten dat
mijn deur steeds voor hen openstaat en ik ga binnenkort
tijd maken om in elke klas eens een les bij
te wonen, zo leer ik de kinderen beter kennen. Nu
ken ik alleen de belhamels …(lacht).
We wensen je vooral veel energie Annigje! Doe zo
voort en dankjewel voor het gesprek.
Graag gedaan.
Jos Leemans
7
Iris/Prisma
maart 2012 - nr 22
maart 2012 - nr 22 8
Vlaggensysteem maakt
seksualiteit bespreekbaar
Na anderhalf jaar denkwerk, werden de inspanningen van de werkgroep RSV (relationele en seksuele
vorming) op vrijdag 3/2/2012 geconcretiseerd. Toen vond namelijk de pedagogische studiedag van de
school en het MPI plaats. De werkgroep had al veel achter de schermen gewerkt, 3 februari was dan ook
een dag om al dit werk aan de collega’s te tonen.
Seksualiteit omvat drie domeinen:
1.Lichamelijkheid (lichaam en aanrakingen van
het lichaam)
2.Sekse (geslacht, rollen)
3.Intimiteit en relatievorming (contacten leggen,
met verliefdheid en hechting).
Het vlaggensysteem is opgemaakt uit vlaggen
en criteria. Mogelijke vlaggen die aan seksueel
gedrag kunnen gekoppeld worden zijn:
groen:
aanvaardbaar en positief seksueel gedrag;
geel:
licht grensoverschrijdend seksueel gedrag;
rood:
zorgwekkend grensoverschrijdend gedrag;
zwart:
zwaar seksueel grensoverschrijdend gedrag.
Nieuwsgierig? Surf naar:
www.sensoa.be
http://www.sensoa.be/over-de-grens-helptouders-seksueel-opvoeden
www.allesoverseks.be
www.jeugdenseksualiteit.be
De werkgroep RSV
Wie zijn wij?
Eva Vleminckx (GON type 6), Sofi e Meysman (GON type 6), Ellena
Crokaert (MPI, Zeepbel), Marjan Arrazola de Oñate (BuSO), Sofi e Hardewyn
(MPI, Prisma), Inn Convents (MPI, Prisma)
Indien jullie vragen of bedenkingen hebben, kunnen jullie ons altijd
aanspreken, bellen of mailen. Jullie vragen zullen in alle discretie
behandeld worden.
Werkgroep RSV
Na een lekker kopje koffi e en een heerlijke ontbijtkoek,
kwam Karen de Wilde (Sensoa) een woordje uitleg
geven en lichtte de ontwikkeling toe op vlak van
seksualiteit, vanaf de geboorte tot en met de adolescentie.
Belangrijk in die ontwikkeling is dat seksualiteit
veel meer omvat dan enkel ‘seks’.
In ons werk met jongeren worden we dagelijks geconfronteerd
met seksualiteit. Karen benadrukte dat iedereen
met dergelijke situaties kan te maken krijgen,
vandaar een gezamenlijke studiedag.
Hoe moet je reageren wanneer een jongere een seksueel
getinte mop vertelt? Of hoe reageer je best wanneer
je een koppeltje in een omhelzing betrapt?
Aan de hand van zes criteria wordt bekeken hoe seksueel
gedrag geïnterpreteerd kan worden. Deze criteria
zijn: wederzijdse toestemming, vrijwilligheid, gelijkwaardigheid,
leeftijds- of ontwikkelingsadequaat,
contextadequaat en ten slotte zelfrespect. De mate
waarin aan deze criteria voldaan is, bepaalt of gedrag
als groen, geel, rood of zwart gezien wordt. Karen
heeft deze begrippen uitgebreid toegelicht in de
voormiddag.
In de namiddag werd iedereen in groepjes van een
15-tal personen ingedeeld en werden verschillende
casussen beoordeeld aan de hand van de 6 criteria.
De groepjes werden begeleid door de leden van de
werkgroep RSV. Op die manier kregen collega’s de kans
om dit systeem in te oefenen en hier opmerkingen
over te formuleren. Het streefdoel van dit systeem is
leren objectief kijken naar seksueel gedrag van jongeren
en hier een gezamenlijk standpunt over innemen.
Het ‘vlaggensysteem’ maakt seksualiteit bespreekbaar
op een professionele en onderbouwde manier.
Ook de ouders en jongeren zullen nog uitleg krijgen
over dit vlaggensysteem. De ouderavond zal doorgaan
op donderdagavond 3 mei. Een uitnodiging volgt.
Fysieke interventietechnieken
Een kind is buiten zijn zinnen en luistert niet meer naar je … woorden hebben geen effect meer. Agressief
gedrag van een kind kunnen we spijtig genoeg niet altijd voorkomen.
Je hebt vruchteloos rust aangeboden en proberen te overleggen met het kind. De grenzen die je stelt worden
door het kind overschreden en onderhandelen lukt ook niet meer. Je bent het contact kwijt. Het kind
verliest de controle over zichzelf en wordt agressief naar een ander kind of naar jou. Het is ook mogelijk
dat het kind zichzelf pijn doet of woede afreageert op materiaal.
In het buitengewoon onderwijs en de MPI’s komt elke hulpverlener in situaties terecht waarbij het agressieve
kind in crisis moet afgezonderd worden (TAVA) om de anderen, de omgeving en het kind zelf te
beschermen, om het kind tot zijn zinnen te laten komen. Zulke benarde situaties vergen een ogenblikkelijk
kordaat en effi ciënt optreden.
Wij, hulpverleners van het KIW wisten goed genoeg dat we hiervan te
weinig kaas hadden gegeten; er heerste een gevoel van onzekerheid.
Hoe neem je de controle van gevaarlijk gedrag over met genoeg respect
voor het kind? Wanneer ben je te hardhandig? Het laatste wat je
wil is om in een persoonlijk gevecht verwikkeld te geraken. We riepen
om een effi ciënte, veilige en zo professioneel mogelijke werkwijze om
fysiek in te grijpen, waarna herstel met de betrokkenen na de feiten
mogelijk blijft. Antwoorden werden gegeven in de sessies ‘fysieke
interventietechnieken’ van Valère Vanderheyden uit Gasthuisberg. We
leerden persoonlijke veiligheidstechnieken en teamtechnieken.
Persoonlijke veiligheidstechnieken betreffen het losmaken en beeindigen
van bedreigende situaties met een kind of een bedreigende
situatie tussen kinderen. Concreet leerden we onszelf en/of een ander
kind zo effi ciënt mogelijk uit een agressieve confrontatie te halen, om
achteraf eventueel hulp in te roepen van een collega.
De teamtechnieken vormen een gestructureerde handelswijze om met
twee of drie hulpverleners controle(verlies) van een agressief kind over
te nemen. Met deze teamgerichte werkwijze kan het kind vervolgens
op een zo sereen, veilig en respectvol mogelijke wijze overgebracht
worden naar de afzonderingsruimte (TAVA) om tot rust te komen. Het
samenwerken tussen hulpverleners hierbij is een heel belangrijke factor
tot slagen. Om dit samenwerken te leren, kregen we in de eerste
sessie uitgebreid de tijd om de bewegingen van de teamtechniek in
te studeren. Dit bood het voordeel dat we de aangeleerde technieken
anatomisch verantwoord konden leren. Tijdens de twee laatste sessies
waren we elkaars oefenobject. Dit bood ons dan weer het voordeel dat
we zelf konden ervaren hoe het voelt om op fysieke wijze verwijderd
te worden, zodat we konden evalueren of we te hardhandig waren of
niet.
Door de sessies is ons vertrouwen gegroeid waardoor we standvastiger
zijn bij een nakende agressieaanval van een kind. We hebben een procedure
die we kunnen toepassen zonder eerst te moeten overleggen;
ons team is gegroeid. We leerden technieken om iemand die een gevaar
is voor zichzelf en zijn omgeving op een zo respectvol mogelijke wijze
af te zonderen.
Frank Stassen
9
maart 2012 - nr 22
maart 2012 - nr 22 10
Iris/Prisma
Helpende hand
‘Helpende Hand’ is een fonds voor Belgacom-werknemers die zich vrijwillig inzetten voor een
andere organisatie. Via de ouder van één van onze jongeren en dankzij het uitschrijven van een
project kregen we toegang tot dit fonds.
Het project voorziet in een 3-tal touchsreen all-in-one computers voor de leefgroepen van Prisma.
Aan de hand van deze computers kunnen jongeren en opvoeders alles digitaal centraliseren:
individuele planningen, takenlijsten, persoonlijke dagplannners, agenda, diensten en activiteiten
... Tegelijkertijd hebben we binnen de leefgroep dan ook een modern en interactief instrument
in huis, iets wat onze jongeren heel sterk interesseert in deze tijden van smartphones, iPads,
iPhones …
Opvoeder Frank Stassen maakte een werkdocument, daarna dienden we een aanvraag in die mede
dankzij de hulp van de boven vernoemde ouder snel werd behandeld.
Dit gebeurde allemaal in de laatste weken van november op 5 dagen tijd. Daarna was het vol
spanning afwachten of we er gingen bij zijn. Je kon tot € 5000 winnen, maar voor ons was elke
beloning, subsidie al goed. Hoe klein of hoe groot ook.
Op 25 november kwam het verlossende telefoontje … we hadden het volle bedrag van € 5000
gewonnen. Hierdoor kunnen we alle leefgroepen van Prisma
voorzien van een all-in-one computer.
Tegen begin september hopen we alles in roulatie te
hebben.
Dank je wel aan iedereen die hieraan meewerkte.
Lieven Van Langenhoven
Recuperatieproject hulpmiddelen
TReye-it
Het doel van het project is het recupereren en opnieuw inzetten van ICT-hulpmiddelen voor blinden en
slechtzienden die:
• niet terechtkunnen bij het VAPH;
• tijdelijk niet over hun persoonlijk hulpmiddel kunnen beschikken;
• nog moet wachten op een beslissing van het VAPH;
• de hulpmiddel(en) gebruiken in voorzieningen, scholen…
Het recuperatieproject, gestart in september 2011, loopt in Sint-Rafaël in Gent en wordt uitgevoerd door
Blindenzorg Licht en Liefde.
Bij het uitlenen zelf wordt het hulpmiddel ter plaatse geleverd, geïnstalleerd en wordt er opleiding over
het gebruik gegeven.
Aanvraagformulieren kan je vinden op: www.anysurfer.be/treyeit/
Peter Beckers
Hallo allemaal
Voorstelling Lies Ver Elst
Sinds 9 januari 2012 werk ik als maatschappelijk assistente voor de afdeling Iris, als opvolger van Gretel
Pardon.
In het verleden werkte ik als opvoedster en ergo in een tehuis voor niet-werkende volwassenen met een
mentale handicap. Het is voor het eerst dat ik werk met jongeren met een visuele beperking - dit is dus
een hele nieuwe uitdaging voor mij!
Ik woon met mijn partner Roel en onze twee zoontjes, Witse en Tuur, in Diegem. In mijn vrije tijd speel
ik graag volleybal, winnen lukt ons zeker niet altijd, maar de sfeer is geweldig!
Maar eerst moet er nog gewerkt worden. Jullie kunnen me vinden op maandag,
dinsdag en woensdag op de eerste verdieping, waar ik samen met Lieven Van Langenhoven
een bureau deel.
Lies Ver Elst
Chelsea danst!
Chelsea verklapte onlangs dat ze een leuke hobby heeft: dansen in een echte dansschool!
Daar willen we wel wat meer over weten, we stellen haar enkele vraagjes.
Hoe ben je met dansen begonnen?
Als kind heb ik altijd graag gedanst op allerlei muziekjes, het waren pasjes die ik zelf verzon.
Vier jaar geleden, vlak na onze verhuis uit Dendermonde naar Tienen, kreeg ik een brief in de bus om een
proefles mee te maken in dansschool ‘Dans je fit’. Dat was een meevaller en sindsdien ga ik elke zaterdagmorgen
van 9.30 u. tot 10.30 u. naar de dansles.
Bij welke groep ben je?
Bij de groep ‘type 2’ van 8-15 jaar, we zijn met 5 meisjes en 1 jongen. Onze juf heet Tineke, zij geeft ook les
in het Buitengewoon onderwijs.
Is het een strenge juf?
Nee, ze is heel lief. Maar wij ook natuurlijk hé (lacht).
Welke dansen leren jullie?
We herhalen altijd de passen van vorige lessen en voegen er nieuwe aan toe. Op het eind van de les doen we
soms een spelletje. Tegen juni kennen we dan 2 volledige dansen voor ons optreden.
Optreden?
Jaarlijks is er een voorstelling voor publiek. Wij
dansen 2 nummers met onze groep en aan het
einde van de avond is er een gezamenlijke dans
met de hele dansschool.
Vind je zo’n voorstelling leuk?
Ja hoor, we krijgen dan ook een speciale outfit,
vorig jaar was het een ‘fluorokje’ en zwarte
legging! Kijk maar op onze website www.dansjefit.be.
Daar pikken we dan graag een foto uit …
Wie het optreden van ‘Dans je fit’ wil meemaken,
moet op 2 en 3 juni naar Hoegaarden.
Alle info bij Chelsea uit OBS.
Jos Leemans
11
Iris/Prisma
maart 2012 - nr 22
Stages
maart 2012 - nr 22 12
Iris/Prisma
Omdat we onze leerlingen zo goed mogelijk willen klaarstomen voor een toekomst op de arbeidsmarkt, is
stage een belangrijk onderdeel van de opleidingen Kantoor en Logistiek assistent. Stages in instellingen,
verenigingen, bedrijven, scholen … zorgen ervoor dat onze leerlingen hun vaardigheden en kennis kunnen
tonen in de praktijk.
Stagebegeleiders en stagiairs vertellen:
Onze leerlingen in 6 en 7 Kantoor
Iris/Prisma doen een bedrijfsstage.
Dit houdt in dat ze wekelijks één of
twee dagen naar een bedrijf gaan
om administratieve taken uit te
voeren. Dit wordt op voorhand met
hen bekeken en naargelang hun
mogelijkheden kunnen ze telefoons
aannemen, post verdelen, klasseren,
computertaken … uitvoeren.
Dit geeft hen de kans om wat ze op
school geleerd hebben in de praktijk
om te zetten. Op de stageplaats leren
de leerlingen ook wat het is om
met collega’s om te gaan en hoe het
voelt om een hele dag te werken.
Titia Melkebeke
Zoals ieder jaar rond Pasen,
verlaten de leerlingen van
LOG2 en REC2 de school om
hun kennis en vaardigheden
te tonen op stage. Drie tot
zeven weken lang zullen ze
zich in het zweet werken
als logistiek assistent of receptiemedewerker.
Ook dit
schooljaar vertrekken onze
stagiairs met een bang hartje:
wat zal deze stageperiode
met zich meebrengen? Gaan
ze vlot de weg kunnen vinden?
Welke collega’s zullen
zij ontmoeten? Hoe reageren
de klanten of patiënten op
hen? ...
Bang en onzeker, maar zéker
ook leergierig en enthousiast
beginnen ze aan hun stageavontuur.
Alvast een voorsmaakje:
stagiaire Melissa uit
LOG2 omschrijft een typische
stagedag.
Kim Appels
Mijn stage
Hey iedereen
Mijn naam is Brenda Vanvoorden en ik zit in het zevende jaar Kantoor.
Dit jaar doe ik stage aan de receptie van het Salvatorziekenhuis in
Hasselt. Mijn voornaamste taken zijn post verdelen, mensen doorverwijzen
en voorthelpen en het telefoonverkeer behandelen. Uit deze stage
heb ik al geleerd om mij neer te leggen bij bepaalde situaties: klanten
die ik niet kan helpen of mensen die een beetje minder vriendelijk zijn.
De stage aan de balie van het ziekenhuis heeft mij ook doen beseffen
dat het voor mensen met een visuele beperking moeilijker is om
bepaalde taken uit te voeren, dit op een heel snel tempo te doen en vast
werk te vinden. Zelf zie ik het wel als een uitdaging om werk te zoeken.
De mensen op mijn stageplaats zijn echt heel vriendelijk en er is ook
een goede sfeer. Ik weet nu al dat het afscheid mij op het einde van het
schooljaar zwaar zal vallen en dat ik het er wel ga missen.
Brenda Vanvoorden – 7KANiris
Ik doe stage in een rusthuis als logistiek assistent. Ik doe dat 7 weken en dit
is echt superleuk.
Hoe ziet mijn dag eruit?
8.00 Ga ik het eten halen en eten geven en natuurlijk zeg ik iedereen goedemorgen.
9.00 Ruim ik het eten op en doe een praatje dat ze goed geslapen hebben enzo.
9.30 Maak wat bedden op; wel wat werk, maar ik doe dit echt heel graag.
10.00 Pauze een lekker koffie na al wat uren werken mmmmm.
10.30 Vuilniszakken naar beneden doen (niet zo leuk)
11.25 Soep gaan halen en dit naar de mensen brengen.
11.45 Warm eten gaan halen en dit in elke kamer zetten en een praatje doen.
12.15 Eten afruimen en vragen of het gesmaakt heeft.
12.45 Eten naar beneden doen.
13.00 Gedaan☺!!!
Dit was mijn dag, ik doe dit echt supergraag; met mensen bezig
zijn dat is alles voor mij. Ik zal dit echt als werk willen doen,
echt waar!!!!
Melissa De Groof -LOG2
week
van de
Franse
film
Rien à déclarer!
Sinds een aantal jaren organiseert de vakwerkgroep Frans een uitstap naar de bioscoop
tijdens de week van de Franse film. Dit jaar was het niet anders en ging de uitstap
door op dinsdagvoormiddag 6 maart 2012. De film is een komedie, een blockbuster,
een groot internationaal succes in Frankrijk: ‘Rien à déclarer!’ De film gaat over een
kleine douanepost op de grens tussen België en Frankrijk die, door de eenmaking van
de Europese Unie, ophoudt te bestaan. De douaneagenten hebben het moeilijk met
deze beslissing. Bovendien is de verstandhouding tussen de Belgische en de Franse
douaniers niet optimaal, wat voor hilarische situaties zorgt.
Bijna alle klassen gingen mee. Dit vraagt een goede organisatie: een Chinese vrijwilliger
bij elke klas, afwezigheden noteren voor vertrek, de reisweg bestuderen, afspraken
maken ... Om 9 u. was het zover. De groep vertrok richting Kinepolis Brussel.
Eenmaal aangekomen moesten we ons haasten om het begin van de voorstelling niet
te missen. Aangezien de zaal voor ons was gereserveerd, mochten de leerlingen kiezen
waar ze wilden zitten.
Tijdens de film hoorden we gelach bij elke mop. Tijdens de eindgeneriek werden we
zowaar getrakteerd op een applaus. Vol enthousiasme bespraken de leerlingen de film
onderweg terug naar school. Het schijnt zelfs dat er aan het ontbijt in de leefgroepen
de volgende ochtend nog druk werd nagepraat over de film.
Opdracht geslaagd...
De vakwerkgroep Frans
Lars
Camouflagetekeningen
Michiel
zoek de worm
13
Iris/Prisma
maart 2012 - nr 22
maart 2012 - nr 22 14
Iris/Prisma
Learn a skill and
live your life
Deze keer zetten personeel en leerlingen
zich in ten voordele van een schooltje in
Sri Lanka, niet zomaar een school maar
eentje die vooral jongens probeert klaar
te stomen om een vaardigheid(skill) aan
te leren. Het is een technische school
waar men de leerlingen wegwijs maakt in
de autotechniek en nog vele andere technieken,
zodat ze beter in staat zijn zich
op de arbeidsmarkt te begeven: ‘Learn a
skill and live your life’.
Deze kinderen en jongeren hebben weinig
toekomstperspectieven. De meeste jongeren
moeten werken in de theeplantages
onder erbarmelijke toestanden.
Op vrijdag 9 maart organiseert de school allerlei activiteiten die betrekking hebben op het mooie land Sri Lanka.
We hebben gekozen voor een Oosters
programma, je kan al raden
waarom zeker.
Zo zal het eerste jaar aan tai chi
doen, het tweede jaar aan relaxatie,
het derde jaar doet yoga en op het
vierde jaar proberen we mindfulness
uit. Het vijfde jaar doet zijn activiteit
buiten de schoolmuur, nl. een
bezoek aan een Boeddhatempel of
-huis.
Vanaf het derde lesuur kunnen de
leerlingen kiezen tussen verschillende
activiteiten zoals de educatieve
spelen ‘Poverty is not a game’
en, ‘Kinderen van verwegistan’. Er
wordt ook onder de deskundige begeleiding
van een paar leerkrachten
gekookt. De knutselaars onder ons
maken schilderijen met theezakjes.
Ook de muziekliefhebbers mogen
niet in de kou blijven staan. Voor
hen hebben we een activiteit met
‘klankschalen’. Voor degene die de
koude willen trotseren is er een ‘carwash’
voorzien voor de auto’s van
het personeel.
Tijdens de middag kunnen we een
maaltijd nuttigen in de smaken van
het land Sri Lanka. Bedankt, Philippe.
We eindigen onze dag rond 14.15
u. met een hapje tapje, door onze
kookprinsen en -prinsessen klaargemaakt,
zodat we rond 15.00 u. met
een goed maar rijker gevoel naar
huis mogen.
Bedankt iedereen!!!
Yvette Meyssen,
godsdienstleerkracht
Uitstap naar Brussel
Op 11 oktober 2011 is de klas van Lien en Nele en de opvoeder Dimi op uitstap geweest.
Juf Francine, die de gids was, gaf veel uitleg over Brussel
in de middeleeuwen: hoe Brussel is gegroeid in de middeleeuwen
aan de rivier de Zenne, over de haven en hoe de
verschillende markten ontstonden (bv.: Kiekenmarkt, Graanmarkt,
Houtmarkt). Wij gingen naar het museum van Brussel
in het Broodhuis. Wij hebben twee maquettes gezien van
de 13de eeuw en 17de eeuw. Het was heel mooi en interessant
en heel groot! Wij moesten opdrachten zoeken in het
museum en daarna zijn wij naar de bovenstad gegaan. Wij
hebben de metro genomen terug naar school. Het was interessant
en leuk!
Manuela en Melissa
Op ontdekking in Technopolis
Op vrijdag 27 januari trok de Waterval Onderbouw naar Technopolis. We vertrokken enthousiast met de bus naar
Mechelen.
Daar werden we ontvangen door de mensen van Technopolis. Eerst kregen we te horen aan welke regels we ons
moesten houden, zoals niet lopen, niet roepen …
Dan werden we in groepjes verdeeld: een groepje bij Caroline, een bij Veerle en een laatste groepje bij Lies. Daarna
gingen we op stap. We wisten niet waar eerst te beginnen, er was zoveel te zien en te doen …
We deden proefjes met water en zeepsop, reden met een fiets over een touw, we werden
onzichtbaar, liepen tegen dieren …
’s Middags aten we snel onze boterhammen op, want we wilden vlug terug beginnen.
We werden baas in een stad. We konden geld maken
met onze foto op, winkelen in de kruidenierswinkel,
de auto herstellen in de garage, onze eigen groenten
kweken in de moestuin …
En toen was het tijd om te vertrekken. Wat vonden we
dit jammer! Maar we komen zeker nog eens terug!
Waterval Onderbouw
Zet de maskers maar op!
Bravo voor Tim
Woensdag 15 februari vierde Ri4 carnaval!
Samen met de leefgroep Zeepbel werd er een heuse tentoonstelling gemaakt rond kabouters en sprookjesfiguren.
Elke leefgroep mocht iets tekenen, knutselen en dan tentoonstellen.
Na de middag mocht iedereen zich leuk verkleden, gingen we naar de tentoonstelling kijken en kregen de
kinderen lekkere plopmelk en een plopkoek.
Tim (Zeepbel B) heeft heel het gebeuren in goede banen geleid. Hij was supertrots op de grote medewerking
van zijn medestudentjes. Iedereen heeft genoten van al het moois dat ze konden bekijken.
Na de tentoonstelling mochten de kleuters nog even genieten van een kort circusoptreden van leefgroep
Schelp LS. Onder leiding van Lerna deden de verschillende artiesten leuke trucjes.
Nadien werd er met de ganse bende op de
speelplaats de plopdans gedanst. Iedereen
deed vrolijk mee.
Het was een superleuke en kleurrijke namiddag!
Hieronder vinden jullie enkele sfeerfoto’s.
Christine Van de Biesen
Tim signeert zijn kunstwerkjes
15
Ri4
maart 2012 - nr 22
maart 2012 - nr 22 16
Luisteren, dansen en smullen
Januari wintermaand, en dus dé maand van ons Winterfeest!
Zaterdagochtend 21 januari waren er al heel wat juffen en meesters aardig aan de
slag om er een fantastisch schoolfeest van te maken. De tenten werden rechtgezet,
de glazen opgepoetst, de tombolaprijzen genummerd, de lichtjes opgehangen, het
lekkere eten klaargemaakt … Er was werk genoeg voor iedereen!
De wind zorgde ervoor dat het erg spannend was: de juffen en meesters moesten een aantal keer achter de tenten
lopen om ze weer te vangen en terug op hun plaats te zetten. Af en toe viel er ook wat regen, maar die dappere
leerkrachten lieten de moed niet zakken!
In de namiddag zag de speelplaats er fantastisch uit: een hele rij kraampjes mooi
verlicht en versierd met in het midden een gezellig kampvuur, wat een leuke wintersfeer!
In de refter werden de laatste tombolaprijzen van nummertjes voorzien
en werden de workshops klaargezet. Ziezo, iedereen was
heel welkom!
De bezoekers werden feestelijk verwelkomd door de jager
met zijn hoorngeschal. Hij vertelde hen wat er allemaal te
doen was. Al snel heerste er een gezellige drukte.
Bij de workshops zagen we al snel knappe instrumenten: een regenpijp, een schuddoosje
en een schellestok. Maar het tafeltje dat natuurlijk ook erg veel succes had, was hetgene
waar je een snoepsaté kon samenstellen, mmm!
In de muziektent was er heel wat sfeer, want de kinderen waanden er zich echte muzikanten
of zangers.
Het parcours daarentegen was voor lenige en sportieve kinderen.
Naast deze toffe activiteiten was er ook een winterwandeling. Samen met een persoonlijke verteller startte je de
tocht in groep. De Vertelkabouter of de Jonkvrouw lieten je het muzikale verhaal ‘Peter en de Wolf’ beleven. De
vertellingen werden begeleid door de mooie originele muziek en prachtige zelfgemaakte schilderijen, waardoor je
je makkelijk kon inleven in de wereld van die kleine jongen Peter. Tijdens de wandeling zag je alle kinderen gekluisterd
kijken naar die speciale Vertelkabouter met zijn mooie verhaal, ze vonden het fantastisch!
Eens terug op de speelplaats kon je uit vele lekkernijen kiezen: zin in een hotdog, een hamburger, een bekertje
tomatensoep, een pannenkoek met suiker of siroop, een glaasje hartverwarmende glühwein of een glaasje warme
chocolademelk?
Wanneer de laatste bezoekers naar huis waren,
keken de juffen en meesters terug op een fantastisch,
leuk en gezellig Winterfeest. Bedankt
aan alle bezoekers die mee zorgden voor een
zeer geslaagd feest! Tot volgend jaar ☺
Sofi e Adrians
Ri4
Een aantal weken voordien waren de leerlingen en juffen en meesters
gestart met het oefenen van iets supertof: een FLASHMOB!
Er werd druk geoefend en … dan was het zover! Iedereen deed
samen die schitterende fl ashmob waarbij er telkens een groepje
dansers bijkwam, totdat er een hele grote dansende groep was. En
de mama’s en papa’s zagen dat het goed was!
Flashmob is supertof
Wat na de lagere school?
De voorbije maanden hebben er een paar kinderen hun toekomstige school
bezocht.
Wie? Björn, Melissa, Manuela.
Hoe heet jouw school Björn? Kids middelbare school.
Björn, heb jij de school bezocht? Nee.
Wat wil je later doen? Bakker!
Melissa, hoe heet jouw school? Don Bosco Halle middelbare school.
Heb jij jouw school bezocht? Ja.
Wat heb jij gedaan? Ik heb de school gezien en de klassen. Later wil ik
logistiek assistent in een ziekenhuis of zorginstelling worden.
Manuela, hoe heet jouw school? Maria Assumpta lyceum middelbare
school.
Heb jij de school bezocht? Ja.
Wat heb je allemaal gezien? Klassen, eetzaal, muziekklas, tekenklas,
haarstylist, mode, schoonheidsverzorging, en meer. Het is een hele mooie
school en heel groot.
Manuela, wat wil je later doen? Misschien mode.
Groetjes
Klas Waterval 4
In Vlaanderen wordt het gehoor van pasgeboren
baby’s getest door Kind en Gezin. De ALGO-test
gebeurt in de eerste levensweken en is een belangrijke
indicator voor een gehoorprobleem. Jaarlijks
vernemen op die manier een 500-tal jonge ouders
dat hun baby mogelijk met een gehoorverlies te
kampen heeft. Wat volgt is een periode van twijfel
en ongerustheid.
De opvolging van het gehoor gebeurt op verschillende
diensten die betrokken zijn in onderzoek en
begeleiding zoals Kind en Gezin, de NKO-afdeling
van ziekenhuizen, hoorcentra, revalidatiecentra,
teams voor cochleaire implant en thuisbegeleiding.
Het is voor ouders geenszins gemakkelijk om alle
contacten en informatie te overzien.
De thuisbegeleidingsdiensten die werken met dove
Nieuw!
Een boekje voor ouders na de gehoorscreening of het vaststellen
van gehoorverlies bij hun kind.
Oortjes getest: wat doen we nu best?
Een brochure ontwikkeld voor ouders die geconfronteerd
worden met doofheid of
slechthorendheid van hun kind.
en slechthorende baby’s, kinderen en volwassenen,
begeleiden heel wat van deze jonge gezinnen die
na de Algo doorverwezen worden.
Vanuit hun ervaring en expertise hebben de thuisbegeleidingsdiensten
een boekje samengesteld dat
specifi ek ontwikkeld werd voor ouders van dove en
slechthorende kinderen. De brochure tracht ouders
op weg te helpen met hun vragen, door hen zo
volledig mogelijk te informeren over het gehoor,
doof of slechthorend zijn, de onderzoeken en het
begeleidingsaanbod. Door zijn volledigheid, objectiviteit
en toegankelijkheid is het een belangrijke
houvast in de eerste periode na een ongunstige gehoorscreening.
Het boekje kwam tot stand met de steun van Hart
voor Handicap en is vanaf februari 2012 beschikbaar
bij de thuisbegeleidingsdienst.
Thuisbegeleidingsdienst Woluwe
17
Ri4
maart 2012 - nr 22
maart 2012 - nr 22 18
Ri4
Taalstimulering in de praktijk
Op 24/01/2012 werden alle ouders, van de thuisbegeleidingsdienst en van de kleuterschool, met
een jong kind met een taalachterstand uitgenodigd voor een infoavond over taalstimulering.
Tijdens een leerrijke en boeiende uiteenzetting van Huguette Janssen (psychologe van de thuisbegeleidingsdienst)
en Erika Obreno (logopediste van het semi-internaat) kregen geïnteresseerde ouders en
personeelsleden die avond een waaier van informatie en tools voor de dagdagelijkse praktijk aangereikt.
Hoe kan je als mama of papa je kind helpen om te communiceren? Welke communicatiestijl heeft je kind?
Hoe hanteer je meertaligheid? Welke factoren beïnvloeden een vroege taalontwikkeling? Hoe gebruik je
routines en het gesprek om taal te stimuleren?
Deze eerste avond werd algemeen gehouden. Aanvullend en bij voldoende interesse worden binnenkort
enkele praktische vervolgavonden voorzien omtrent taalstimulatie bij het voorlezen, taalstimulatie tijdens
spel …
Een geslaagd en leerrijk initiatief!
Voor meer info of om aan te sluiten op een
volgende avond, kan je contact nemen met de
thuisbegeleidingsdienst, via telefoon of e-mail.
Tel: 02/736 02 75
Mail: Thuisbegeleiding.woluwe@fracarita.org
Website: Tbd.kiwoluwe.org
KIWO Bros team!
Dankzij onze eigen KIWO bros hebben de kindjes
van juf Ann nu een leuke onthaalhoek, kunnen ze
allemaal rustig naar het toilet gaan en kan iedere
kleuter zijn of haar boekentas netjes wegzetten in
een eigen vakje.
Dus zeggen wij volmondig: BEDANKT Björn en Stefaan!!!!
Kiara, Jim, Maxim, Hind, Zakarya, Daan, Tjalling,
Ruhan, Louis, Mathias, Mansur, Lies, Salma, Vic,
Saïd,Lilianne,juf Ann en juf Lies
Het Spiegelpaleis
Nieuwe musical in woord en gebaar
Het is weer zover: het gezelschap het ‘Luisterend Oog’ heeft een nieuwe musical in woord en gebaar
die in april 2012 in première gaat. De productie heet ‘Het Spiegelpaleis’ en informatie vind je op de
website www.luisterend-oog.be.
Vrijdag 20 januari was het zover: het ouderfeest.
Al voor de kerstvakantie was de datum vastgelegd
en doorgegeven aan de ouders. Zo hoopten we dat
we zoveel mogelijk ouders en familieleden konden
verwelkomen.
Na een rondvraag bij de ouders kwam er uit de bus
dat er heel wat mensen graag eens spaghetti zouden
eten op deze avond. Daar zorgden we dan ook
voor met de opvoedsters van de Springplank. De
dag voor het feest waren we volop aan het kokkerellen,
groentjes snijden, koken … Iedereen hielp
wat en zo hadden we bolognaisesaus en vegetarische
saus om te serveren aan de genodigden.
De Loopbruggers namen het dessertenbuffet op
zich en waren hiervoor ook een dag in de weer.
En al die lekkere cakes en taarten kwamen bij de
Springplank in de oven terecht. Die heerlijke geur
maakte het moeilijk om te wachten tot op het
feest om eraan te peuzelen.
En dan was het vrijdag. De jongeren die al van
school kwamen, gingen snel nog hun beste kleren
aantrekken en de eerste ouders waren er al. De
receptie begon rond vijf uur. Iedereen kreeg een
glaasje aangeboden en er waren lekkere hapjes.
Ouderavond bij de Torentjes
Ouders en jongeren, opvoeders en staf, iedereen
praatte wat met elkaar. Ondertussen kwam er
steeds volk bij en de leefgroep van de loopbrug
begon al aardig vol te zitten. Een voetbalpartijtje
met de jongeren en enkele opvoeders zorgde
ervoor dat we onze overschot aan energie kwijtraakten.
We kregen al zin in het maal dat ons te
wachten stond!
Ondertussen was iedereen gearriveerd en gingen
we naar de refter beneden waar we het feest verderzetten.
Een korte toespraak van Leen zette het
feestmaal in en er werd goed gegeten. Tijdens de
maaltijd kon iedereen ook naar de PowerPoint kijken
met de foto’s van het kamp. Het was fi jn om
de ouders, broers en zussen van de jongeren te
leren kennen, of terug te zien.
Het was een enorm gezellige avond waar er uiteindelijk
voor elke jongere, ouders of familie aanwezig
waren. Van de Torentjes uit waren we erg blij
om het nieuwe jaar zo in te kunnen zetten, en we
kijken uit naar een leuk verder verloop, samen met
de jongeren en familie.
Leen Maes
19
TOR
maart 2012 - nr 22
maart 2012 - nr 22 20
Dagboek met vleugels
In dit nummer willen we de werking van het semi-internaat van Ri4 even in de kijker zetten.
Daarom kozen we voor een dagboek van de vliegende opvoedster Els die in alle leefgroepen bijspringt.
Even voorstellen: ik ben Els, de vliegende opvoedster van de afdeling Ri4, het semi-internaat van BuBaO
en het internaat van de Zeepbel. “Kan jij dan vliegen?” is hierdoor de meest gestelde vraag wanneer ik in
een nieuwe leefgroep kom. Onze kinderen uit de Zeepbel (kinderen met autisme) zouden hier volmondig
“ja” op antwoorden. Spijtig genoeg is dit niet het geval.
Als vliegende opvoedster heb ik geen eigen leefgroep. Enerzijds bied ik ondersteuning waar nodig, anderzijds
vervang ik mijn afwezige collega’s door bijvoorbeeld ziekte, vakantie en ‘recup’. Hierdoor is het
mogelijk om de continuïteit van de werking van de afdeling te garanderen. Een heel boeiende job als je
het mij vraagt, waar ik bewust voor gekozen heb.
Als vliegende wil ik een meerwaarde betekenen voor mijn collega’s, de kinderen en het team. Ik vind het
belangrijk dat ik mijn collega’s kan ontlasten wat betreft praktische regelingen, zodat zij zich meer kunnen
richten op het inhoudelijke aspect van de job. Ook is het fi jn om alle kinderen te kennen. Ieder op
zijn beurt komt zijn verhaal vertellen. Verder ken ik door mijn ‘vliegend’ bestaan veel mensen binnen het
KIW, waardoor ik de werking van de school ken en een brug kan slaan tussen de verschillende afdelingen
binnen het instituut. Hier is elke dag een verrassing!
Elke werkdag begint met een smsje naar onze groepschef Peter om te weten wat er op de agenda staat:
waar sta ik vandaag? Hieronder een bloemlezing uit een weekje van mijn ‘vliegend bestaan’. Veel leesplezier!
Maandag
Vandaag begint een nieuwe collega. Zij doet
de ochtendopvang op de bovenspeelplaats. Iedere
maandagmorgen is het hier een drukke
bedoening met busjes die komen en gaan, de
weekendbussen incluis. Om haar een beetje op
weg te helpen, werk ik deze maandagochtend
samen met haar. Na de opvang is het tijd om
haar leefgroep Ri4-kleuters, taalklassers en
gehoorsstoornissen, voor te bereiden op het
middagmaal: vaatwasser legen, tafel dekken,
bestelling halen en wegzetten… dan volgt de
eerste ontmoeting van de nieuwe collega met
de kleuters. Toch altijd een spannend moment
voor beiden, maar alles verloopt vlot… Tegen
13.15 u. moeten we met z’n allen klaar zijn
om naar het zwembad te vertrekken: tijd voor
de 2-wekelijkse zwemles. De opvoedster gaat
mee om te ondersteunen in het zwembad en bij
het aan- en uitkleden. Na de zwemles neem ik
onze ‘nieuweling’ nog even mee op rondleiding
binnen het instituut en stel ik haar voor aan
de andere collega’s. Hierna is het tijd om de
dag af te sluiten met het vieruurtje: de kleuters
komen naar de leefgroep, eten een boterham,
koekje, stukje fruit … drinken nog iets
en dan naar de bus… Op weg naar mama en
papa! Tot morgen!
Om 16.25 u. ga ik nog even naar de leefgroep
om te zien of alles in orde is, daarna begint
mijn late dienst: ondersteuning bij Iris, leefgroep
van het secundair met gezichtsproblemen.
Wanneer ik aankom bij Iris, zit iedereen
rond de tafel voor het vieruurtje, altijd een
gezellig moment. Dan is het tijd om met enkele
leerlingen hun valiezen te gaan halen. Eens
terug in de leefgroep help ik waar nodig. Op
maandag is dat vaak lakens verversen, bedden
helpen opmaken … Ook op internaat is
er ruimte om een hobby te hebben, daarom ga
ik elke week om 17.30 u. met een van de leerlingen
naar de muziekschool. Dit wandelingetje
is altijd een aangenaam moment om eens
bij te praten. Wanneer we terug in de leefgroep
zijn, is het tijd om aan te schuiven bij
het avondmaal. Vaak wordt er gekookt door
Dinsdag
Vandaag sta ik bij de Zeepbelkleuters (kleuters
met ASS). Elke dag komt er een van de
kinderen de tafel dekken. De collega’s van
Zeepbel A brengen ons middageten mee met de
kar. En daar zijn ze dan, klaar voor het middageten.
Na het eten en tandenpoetsen, spelen
deze kleine (b)engels nog even buiten, om
daarna weer naar de klas te gaan. Snel wat
opruimen, want deze namiddag is het tijd voor
het wekelijks overleg met de sociaal assistent,
de ortho, de opvoedsters, juffen en therapeuten.
Na het overleg controleren we onze voorraad
zodat we onze bestelling tijdig kunnen
binnen doen. Ik krijg net een smsje van een
collega: kunnen we nog even samen zitten om
het carnavalsfeest voor te bereiden? Ok, geen
probleem. Met een paar collega’s bekijken we
Woensdag
Al mijn collega’s zijn aanwezig, dus eet ik bij
de Ri4-kleuters: deze leefgroep kan wel wat
ondersteuning gebruiken tijdens het middageten.
Wanneer alles opgeruimd is van de
middag, ga ik naar Zeepbel A, jongere lagere
schoolkinderen met ASS, waar ik verwacht
een van de leerlingen, telkens weer een verrassing
wat hij of zij op tafel tovert … Wanneer
de tafel is afgeruimd , is het tijd voor de
leerlingen hun kameruur en voor mij om naar
huis te gaan.
hoe we de kaboutertentoonstelling en carnavalsfeest
gaan organiseren. Na wat brainstorming
beginnen we zicht op het feest te krijgen.
Het zal een leuk feest worden! Nu terug naar
de Zeepbelkleuters waar het ondertussen tijd
is voor het vieruurtje! Naar de bus! Nog even
opruimen en dan kan ik ook naar huis.
wordt om mee te gaan ondersteunen met het
zwemmen. Een leuke, maar vermoeiende activiteit!
Eens terug binnen de muren van het
KIW sluit ik aan bij onze nieuwe collega voor
het vieruurtje. Ik hoor even hoe de namiddag
verlopen is en samen sluiten we dag af door de
kinderen op de bus te zetten dan kunnen we
ook naar huis.
21
maart 2012 - nr 22
Donderdag
maart 2012 - nr 22 22
Ik kreeg vanmorgen al een sms van onze
groepschef: de collega van het internaat is
ziek, of ik de nacht kan doen? Geen probleem!
Zeker zorgen dat ik voorbereid ben om hier
een nachtje te slapen. Deze middag sta ik bij
zeepbel B: de oudste lagere schoolkinderen
met ASS. Na de tafel te hebben gedekt, is ons
middagmaal klaar. Daar zijn de kinderen!
Altijd een tof om hun eerste reacties te zien…
de middag verloopt vrij vlot. Wanneer alles
opgeruimd is, gaan we buiten spelen. Als de
kinderen terug naar de klas zijn, worden we
in de leefgroep van de Waterval lagere school,
jongste lagere schoolkinderen met spreek- en
taalontwikkelingsstoornissen, verwacht voor
onze 2-wekelijkse opvoedersvergadering met
al de collega’s en de groepschef. Nadat alle
agendapunten en varia’s zijn besproken, is
het tijd voor het groot Zeepbelteam; een over-
Vrijdag
Om 6 u. sta ik op zodat ik zelf fris en monter
ben om de kinderen te wekken en ze een
goedemorgen te wensen. Om 7 u. wek ik de
kinderen. Na het ontbijt gaan we naar de bovenspeelplaats
waar de valiezen al klaargezet
worden om straks mee te nemen op de bus. Ik
doe de ochtendopvang op de bovenspeelplaats:
hier verwelkom ik de busjes en de kinderen.
Tegen 9 u. zijn de kinderen naar de klas en
kan ik nog even gaan kijken of alles proper
ligt in het internaat: recyclage, vuilbakken
wegdoen … Om 9.30 u. haal ik de kinderen
van de lagere school Schelp, kinderen met gehoorproblemen,
om hen naar het zwembad te
brengen, een andere collega haalt hen terug
op. Terug in het instituut haal ik de medicatie
op bij de medische dienst en begin aan mijn
ronde. Ik haal de lege medicatieboxen op in
de leefgroepen en in de klassen en vervang ze
door de gevulde boxen, zodat iedereen zijn of
haar medicatie heeft.
Hierna is het tijd om de leefgroep voor te bereiden
op het middageten. Deze middag sta
ik bij de Ri4-speel-leerklas: dit zijn de grote
kleuters en begin lagere schoolkinderen met
gehoorproblemen of spreek- en taalontwik-
Els Ydens-Bogaerts
legmoment met maatschappelijk assistent, ortho,
juffen en opvoeders van A en B en eventueel
de therapeuten. Hierna is het tijd voor
het vieruurtje, naar de bus en naar huis of
internaat!
Wanneer alle bussen vertrokken zijn, spelen
de kinderen van het Zeepbelinternaat nog
even op de bovenspeelplaats of in de polyvalente
zaal. Tegen 17 u. gaan we naar binnen:
huiswerk maken, schriftjes lezen… Na het
avondeten is het tijd om te douchen, nog een
spelletje te spelen, leuke fi lm te kijken, nog
even pc, haken, breien, lezen …Om 19.45 u.
gaat de eerste naar bed, de tweede lichting
gaat slapen om 20.30 u. en de laatste duikt
om 21 u. in bed. Wanneer iedereen in bed ligt,
is er nog tijd om het logboek in te vullen, de
schriftjes te schrijven, nog wat op te ruimen
… en dan zelf naar bed!
kelingsstoornissen. Het is vrijdag, een korte
middag dus, want tegen 13.05 u. worden de
kinderen terug in de klas verwacht! Nog snel
even de leefgroep opruimen: zorgen dat de
vuilbakken leeg zijn, de recyclage wegdoen,
compost wegbrengen, was binnen brengen …
Tegen 14.45 u. komen de kinderen uit de klas
en mogen ze naar de bus: ik zet mijn kinderen
op de bus en help de andere kinderen veilig
en wel op hun bussen. Tegen 15 u. komt de
grote bus van de Pelikaan toe: de leerlingen
van Ganspoel met en zonder rolwagen ik begeleid
naar hun bus en hun valiezen niet vergeten,
natuurlijk. Wanneer alle busjes vertrokken
zijn, kan ik ook naar huis, meestal rond
15.30 u.
Fijn weekend!!!!
LIEF EN LEED
Nieuwelingen op onze planeet
✓ 06/10/11 SALIM, zoontje van Adil El Bouzaid (busbegeleider)
✓ 27/12/11 EMMANUELLE, dochtertje van Stéphanie Weynants (orthopedagoge Prisma)
✓ 27/12/11 CAMILLE, dochtertje van Jody De Graeve (leerkracht BuBaO)
✓ 28/12/11 ELISE, dochtertje van Els Van Bulck (GON-begeleidster BuSO)
✓ 09/01/12 JOSSE, zoontje van Nathalie Robijns (opvoedster Iris/Prisma)
✓ 28/01/12 JOSSE, zoontje van Goedele Thirion (GON-begeleidster BuSO)
✓ 31/01/12 FEE, dochtertje van Hilde Brondeel (leerkracht BuSO)
✓ 13/02/12 MATHIS, zoontje van Guido De Cuyper (opvoeder IRIS)
en Ann Vanhooydonck (kinderverzorgster Woluland)
✓ 07/03/12 MARE, dochtertje van Kevin Marcoen (leerkracht BuSO)
Onze overledenen
✓ 29/12/11 Leentje Wuyts, schoonmoeder van Thierry Gheys (personeelsdienst)
✓ 01/02/12 Hortense Ons, moeder van Myriam Kempenaars (opvoedster TOR)
✓ 13/02/12 Gertrudis Huls, schoonmoeder van Nathalie Van Essche (GON-begeleidster T6)
✓ 17/02/12 David Van de Meerssche, vader van Elke Van de Meerssche (leerkracht BuBaO)
✓ 21/02/12 Marcel Renders, vader van Stefaan Renders (TD)
✓ 24/02/12 broeder Gustaaf Machielsen
✓ 25/02/12 Nelly Van Cauwenbergh, moeder van Ortwin De Bolle (leerkracht BuSO)
Er zijn nog andere mensen die dierbaren verloren hebben, maar wiens naam we hier
niet noemen. Ook met hen voelen we mee.
AGENDA
BuBaO – Ri4
16/05/12 eerste communie
21/05/12-23/05/12 openluchtklassen Schelp
25/05/12 vormsel
30/05/12-01/06/12 openluchtklassen Waterval en Waterbel
21/06/12 gordel
22/06/12 oudercontact
25/06/12 bezoek GON-team aan Cochlear
27/06/12 bowling GON-leerlingen
BuSO – IRIS – PRISMA – REGENBOOG 2
23/04/12 inschrijvingen voor nieuwe leerlingen hogere jaren
25/04/12-29/04/12 Barcelona (3de graad OV4)
26/04/12 bezinning 2de graad
27/04/12 bezoek aan de plantentuin van Meise, 1A
07/05/12-11/05/12 Zeeland (kwalifi catiegraad OV3)
01/06/12 beloningsactiviteit
07/06/12 GIP 6KANp met externe jury
08/06/12 rapport periode 4
13/06/12 GIP 7KANp
18/06/12 start periode grote toetsen
27/06/12-28/06/12 schorsingsdagen
29/06/12 rapport T3
VOOR ALLE GEÏNTERESSEERDEN
30/04/12 vrije dag
01/05/12 feest van de arbeid
17/05/12 Hemelvaart
18/05/12 brugdag Hemelvaart
28/05/12 Pinkstermaandag
02/06/12 lentefeest
23
maart 2012 - nr 22
maart 2012 - nr 22 24
Waterval en Schelp gaan op stap
Indios no brasil 11/01/12
Met Waterval 1 en 2 en Schelp lagere school gingen we kijken naar de
tentoonstelling ‘Indios no brasil’ over de indianen in Brazilië
Atomium 29/02/12
Met Waterval 2 zochten we onze weg in de metro naar het
Atomium.
Draken zoeken in het museum
We vonden ze allemaal!
Wie is die indiaan?
Change language