19.09.2013 Views

Landelijk Basisprogramma Eetstoornissen - GGZ-richtlijnen

Landelijk Basisprogramma Eetstoornissen - GGZ-richtlijnen

Landelijk Basisprogramma Eetstoornissen - GGZ-richtlijnen

SHOW MORE
SHOW LESS

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.

■ Leeftijd van de cliënt<br />

■ Voorkomen, mate en ernst van de psychiatrische co-morbiditeit.(21)<br />

■ Ernst van de somatische complicaties die direct verband houden met de eetstoornis.<br />

■ Eerdere behandeling, als die heeft plaats gevonden en wat hiervan het effect was. Dit wordt bepaald door<br />

de soort, het aantal malen en de intensiteit van de doorlopen behandeling.<br />

■ Mate van ontkenning van de ziekte of motivatie voor verandering<br />

■ Mate waarin de eetstoornis het sociale leven of de psychosociale ontwikkeling heeft verstoord<br />

■ Bij jonge cliënten: de gevolgen van de eetstoornis voor het gezinssysteem, onder andere de mate waarin<br />

de draagkracht van het steunsysteem is aangetast.<br />

Lichamelijk onderzoek<br />

Lichamelijk onderzoek is niet bruikbaar om de diagnose eetstoornis te stellen maar is wel gewenst om een<br />

andere oorzaak van ondervoeding uit te sluiten, de mate van ondervoeding vast te stellen en complicaties te<br />

kunnen herkennen:<br />

■ Lengte, gewicht, bloeddruk en pols meten.<br />

■ Nagaan of er sprake is van huidafwijkingen, erosie van tandglazuur, opgezette parotis (speekselklier) en<br />

perifeer oedeem.<br />

Bij kinderen die onverklaard afbuigen van de groeicurve dient een eetstoornis in de differentiële diagnose te<br />

staan.<br />

Laboratoriumonderzoek en ECG<br />

Laboratoriumonderzoek is niet zinvol om de diagnose eetstoornis aan te tonen dan wel uit te sluiten.<br />

Laboratoriumonderzoek is nodig om andere medische oorzaken uit te sluiten, de ernst van de eetstoornis, de<br />

somatische gevolgen van purgeergedrag in beeld te krijgen en de mate van katabolie (weefselafbraak) vast te<br />

stellen en complicaties op te sporen. Voor de eerste lijn wordt aanbevolen om minimaal één van de volgende<br />

laboratoriumonderzoeken te laten uitvoeren:<br />

Bepaling<br />

Ratio<br />

Leukocyten, HB Lichte leukopenie (vermindering van het aantal witte bloedlichaampjes) en<br />

anaemia (bloedarmoede) bij ondervoeding<br />

NA, K, bicarbonaat,Cl Gestoord bij purgeren<br />

Ureum, creatinine Kunnen verhoogd zijn bij ondervoeding en/of dehydratie (te kort aan vocht)<br />

ASAT, ALAT Kunnen stijgen tot 2x de normaalwaarde bij ondervoeding<br />

Albumine Maat voor voedingstoestand<br />

Glucose Hypoglykemieën (te laag bloedsuikergehalte)<br />

Het maken van een ECG is nodig, wanneer bij een cliënt sprake is van ondervoeding en/of purgeren om een<br />

QT-tijdverlenging en/of tekenen van hypokaliëmie (verlaagde kaliumspiegel) op te sporen.(23)<br />

Fase 2: Indicatiestelling<br />

De bevindingen van de diagnostische onderzoeken bepalen voor een belangrijk deel het vervolg en de zwaarte/intensiteit<br />

van de geïndiceerde behandeling.<br />

De indicatiestelling hoort vraaggericht, objectief, onafhankelijk en geïntegreerd plaats te vinden. De cliënt<br />

moet in staat worden gesteld om op de indicatie invloed uit te oefenen, wanneer dat mogelijk en gewenst is.<br />

Voorlichting en service aan de cliënt en haar omgeving zijn heel belangrijk.<br />

38 <strong>Landelijk</strong> <strong>Basisprogramma</strong> <strong>Eetstoornissen</strong>

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!