zomer 2008 - t Groene Sticht

KLUS OK
Een bijzondere dienstverlener
op het Groene Sticht
WERELDPLEIN
Mirjam: “Als er een wolkje
was, dacht ik aan de piano”
KONINGINNEDAG
Berichten van een
zware handelsdag
Zomer 2008, blad van de bewoners van sociale
woon- en werkbuurt ‘t Groene Sticht
eko
De Moestuin
een reportage

Colofon
Overburen is een blad van de
bewoners van de sociale woon- en
werkwijk ‘t Groene Sticht in
Utrecht Leidsche Rijn.
Overburen verschijnt
vier maal per jaar en is gratis.
Redactie:
Joost nr. 4
Patrick nr. 19
Miriam nr. 20
Ria nr. 21
Michiel nr. 31
Verder werkte mee:
Michel nr. 29
Frans nr. 30
Martine nr. 30
Martin nr. 36
Rene nr. 38
Fransien
Meer informatie en foto’s op
www.groenesticht.nl.
foto omslag:
Mont Martre cultuurplein.
INLOPER
Juni
zondag 15 juni
derde cultuurplein 'Waterlooplein'
zaterdag 21 juni
zomerfeest GS/Dag van het Straatfeest
vrijdag 27 juni
géén Noaberbar i.v.m. 21 juni
zondag 29 juni
finale EK – voetbal, initiatieven welkom !
Juli
zondag 13 juli
vierde cultuurplein 'Zócaloplein'
vrijdag 25 juli
Noaberbar in de silo
bij mooi weer jeu-de-boulestoernooi
Augustus
vrijdag 29 augustus
Noaberbar in de silo
zaterdag 30 augustus
Festival De Beschaving, Vredenburg
September
zondag 14 september
Leidsche Rijn Festival, bij de Paper Dome
weer een succesvol GS-volleybalteam ?
vrijdag 26 september
Noaberbar in de silo
Oktober
zondag 5 oktober
laatste cultuurplein 'Circus Maximus'
eind september
Overburen 'najaar'-editie
sluitingsdatum kopij: 1 september
Activiteiten doorgeven ? Mail ze naar:
overburen@groenesticht.nl

De bestuurstafel
In maart heeft er weer een bestuurswisseling plaatsgevonden. Judith heeft inmiddels het bestuur verlaten. De bedoeling
was dat ik het voorzitterschap van Judith voor een jaar op me zou gaan nemen. Helaas is dat anders verlopen. Vanwege
een steeds terugkomende darminfectie moet ik het rustiger aan gaan doen en daar past een bestuursfunctie niet bij. Ik
heb mijn bestuursfunctie dan ook volledig neergelegd per 1 juni 2008.
De bestuurstaken zijn nu als volgt verdeeld:Tijdelijk voorzitterschap: Ina Robben, Secretaris: Sabrina Elshof,
Penningmeester: Theo Slaats, Ledenadministratie en bijhouden wachtlijst: Mirjam Perry.
Contactpersonen werkgroepen. Siloruimte: Ina Robben en Judith Metz, Werkgroep attentie: Sabrina Elshof,
Werkgroep festiviteiten: Theo Slaats, Werkgroep tuin: Sabrina Elshof, Werkgroep inrichting: Sabrina Elshof, Werkgroep
pr: Mirjam Perry, Werkgroep fondswerving: Susan van der Hijden, Werkgroep retourbalie: Ina Robben, Cultuurpleinen:
Milan Uitentuis, Jubileum: Mirjam Perry.
Overige taken: Lid stichting 't Groene Sticht: Judith Metz, Contactpersoon Portaal: Ina Robben, Afvaardiging
coördinatorenoverleg: Milan Uitentuis, Deelname platform bewonersverenigingen Leidsche Rijn: Susan van der Hijden.
Afgelopen maart is Portaal begonnen met het opknappen van de twee appartementcomplexen. De liften zijn voorzien
van een nieuw besturingssysteem. Ook is het onderhoud aan de liften overgedaan naar een andere organisatie (sky lift).
Het blijven wel liften en bij calamiteiten kan er 24 uur per dag een beroep op Portaal worden gedaan. Het schildersbedrijf
Roza is nog druk bezig met de laatste schilderklusjes van de complexen. Helaas is het groen veel groener
uitgevallen dan de verwachting. Een ander aandachtspunt van Portaal is de verlichting op de galerijen en in de boxen. Dit
schijnt lastiger op te lossen zijn dan verwacht maar het heeft wel aandacht. Als het schilderwerk klaar is wil Portaal ook
eenmalig de nokken van de centrale hal laten reinigen want hier zitten erg veel spinnen. Dus met een beetje geluk zien
de appartementcomplexen er deze zomer weer als “nieuw” uit.
Verder is er ook leuk nieuws te melden:
De afgelopen 2 maanden zijn er 2 wereldpleinen geweest en de komende 4 maanden staan er nog 3 wereldpleinen op
de agenda. Ook dit jaar zal er op de dag van het straatfeest (21 juni) een zomerfeest zijn op 't Groene Sticht.
Verder zal er een start gemaakt worden met het mozaïeken van de mozaïekbank.
Bestuursmededeling
Natascha van der Woude
Door gezondheidsredenen heeft Natascha het voorzitterschap en lidmaatschap van het bestuur moeten neerleggen. Wij
bedanken haar voor haar inzet van de afgelopen twee jaar. Als bestuur hebben wij hierdoor nu twee vacatures waarvoor
we dringend op zoek zijn naar mensen. Voor meer informatie kun je contact opnemen met:
Milan, Theo, Sabrina, Ina, Susan of Mirjam
OVER
BUREN
Zomer 2008 / 3

OVER
BUREN
Alles over voor een
Dit jaar werd voor de vijfde keer een vrijmarkt voor kinderen georganiseerd op 't Groene
Sticht. Ook deze keer sleepten kinderen uit de wijk hun oude speelgoed naar het Ab Harrewijnplein
om te verkopen op een zonnige woensdagochtend. Lopen de zaken een beetje?
Mandy (6) heeft haar Meneer-de-Uilpoppen verkocht. Ze
had ze van oma gekregen en vond ze niet zo leuk meer.
Nu zit ze op een kleedje met haar barbies te spelen. Haar
vier jaar jongere zus Amber komt erbij zitten, net als haar
vriendin Jacky (7). De barbiepoppen heeft ze niet op de
vrijmarkt gekocht, maar van Sinterklaas gekregen. De
blonde is de mooiste.
Max (3½) heeft er niet zo'n zin. Praten wil hij niet en op de
Amber, Mandy en Jacky
NIEUWE PLAYSTA
Zomer 2008 / 4
foto evenmin. Vandaar dat zijn ouders vertellen wat Max'
nieuwe aanwinst is. Hij heeft het spel 'Handje reiken' voor
één euro gekocht. Na flink afdingen, want de eigenaar
wilde er 1,25 voor hebben.
'Knuffels, boeken, spelletjes en heel veel puzzels.' Dennis
(6) heeft al flink veel verkocht. Hij blijft tot het einde, want
hij wil alles verkopen dat op zijn kleed ligt.

En wat hij wil doen met al dat geld weet
hij precies: 'Een Wii kopen. Een Playstation
heb ik al.'
Nick (12) loopt met zijn vader over
de vrijmarkt. Aan de lijn heeft hij een
kleine hond. Hond Dirk (3) heeft
oranje spikkels op zijn witte huid.
'Hij is niet zo geboren. Dan hadden
we 'm niet gekocht. Dan was ie ziek',
zegt Nicks vader, 'De hond heeft een
enorm ego. Hij trekt veel bekijks
hier.' Een langs wandelende Husky
valt over het grote ego van Dirk.
De twee keer zo grote hond probeert
de Oranjefan te bijten. Dat lukt de Husky
niet, want Dirk zet het op een blaffen.
Voor een iglotentje zit Kevin (10) op een kleed. 'Als 't gaat
regenen, ga ik de tent in.' Zo kan hij later gewoon verder
gaan met verkopen. Hij heeft al stapels klassieke cd's
verkocht. Zelf luistert hij daar niet naar, 'nee, die zijn van
mijn vader.' Verder heeft hij zijn oude vliegtuig, auto's,
boeken en strips al van de hand gedaan. Als alles verkocht
is gaat hij samen met zijn broer Dennis (8) een Playstation
kopen. Dennis heeft wel spijt dat hij zijn mooie, gladde
pokerkaarten heeft verkocht. Hij
weet niet waarom hij ze weg gedaan
heeft. Hij heeft blijkbaar alles over
voor een nieuwe Playstation.
door Michiel Jansen en Michel de Gruijter
TION
Dennis
Kevin en Dennis
verslag
vrijmarkt
30 april
OVER
BUREN
Zomer 2008 / 5

De Moestuin
Maarschalkerweerd

“In De Moestuin worden bijzondere,
oude groenterassen gekweekt zoals
schorseneren, olieroze en wortelpeterselie”
Pieter Jagtman
Sinds november 2007 worden onze groente- en
fruitpakketten verzorgd door De Moestuin
Maarschalkerweerd, een tuinderij op slechts een half
uur fietsen hiervandaan. De mooie website maakte me
nieuwsgierig en daarom ben ik op een zonnige
zaterdag in maart op bezoek geweest bij Pieter
Jagtman die mij meer kon vertellen over zijn
bijzondere bedrijf.
Arbeidsintegratie
De Moestuin is niet alleen een tuin, maar ook een sociaal
project. Zij biedt plekken aan voor dagbesteding en
arbeidsintegratie van bijvoorbeeld mensen met een
verstandelijke beperking en (ex-)daklozen. Zij werkt
hierin samen met Abrona, een organisatie die zich inzet
voor dienstverlening aan mensen met een verstandelijke
beperking (vergelijkbaar met Reinaerde). Deelnemers
kunnen buiten werken in de tuin of de dierenweide. Ook
kunnen ze aan de slag in het lunchcafé en de
moestuinwinkel, of schoonmaken in het nabijgelegen
stadion Galgenwaard.
De Tuin
In De Moestuin worden zo'n 60 soorten groenten
verbouwd. Verder zijn er een aantal aardbeienvelden,
bessenstruiken en wat hoogstamfruitbomen. Het meeste
fruit voor in de winkel en in de fruitpakketten wordt
ingekocht bij een biologische tuinder uit Tienhoven.
Als er extra groenten nodig zijn worden deze ingekocht
bij een groothandel. Vooral in de moeilijke tijd tussen
winter en lente wordt er veel ingekocht: de
wintergroenten zijn dan bijna op, maar de nieuwe
gewassen zijn nog niet klaar om te worden geoogst. Bij
de inkoop van groenten en fruit wordt goed gelet op het
milieu: producten geteeld in het verre buitenland worden
zoveel mogelijk gemeden.
In De Moestuin worden ook bijzondere, oude
groenterassen gekweekt zoals schorseneren, olieroze
(een soort tomaat) en wortelpeterselie. Dit gebeurt op
kleine schaal en is leuk als hobby, maar ook bedoeld om
het cultuurlandschap in Utrecht-Oost te behouden.
Biologisch
De Moestuin verbouwt haar groenten en fruit op
biologische wijze. Dat betekent dat er geen kunstmest en
bestrijdingsmiddelen worden gebruikt en dat groenten in
de kas op de volle grond worden geteeld. Elk jaar groeit
er een ander soort gewas op een stuk grond, dit zorgt
ervoor dat de bodem niet te eenzijdig wordt uitgeput en
dat ziekteverwekkers geen kans krijgen. Op het terrein is
ook een dierenweide aanwezig, leuk voor de kleintjes en
de mest kan worden verwerkt tot compost. De bijen uit
de bijenstal zorgen voor de bestuiving van de bloesems
en hun honing wordt verkocht in de moestuinwinkel.
Uitbreiding
De Moestuin is volop in ontwikkeling. In de zomer van
2007 is een lunchcafé geopend en heeft de oude
marktkraam plaats gemaakt voor een echte winkel met
naast groente en fruit ook allerlei andere biologische
producten. In het najaar is gestart met groente- en
fruitpakketten voor het Groene Sticht en de Kersentuin.
Nu dit goed loopt is het wellicht mogelijk om het aantal
abonnees in de toekomst uit te breiden.
Abonnee worden en ophalen van pakketten kan op
donderdag van 17.00 tot 19.00 bij de Retourbalie, in de
winkel van Emmaus. Zie ook www.moestuinutrecht.nl
door Martine de Vos
OVER
BUREN
Zomer 2008 / 7

BEWONERS
&Nieuwe bewoners Emmaus
De Emmaus woongroep maakte woelige tijden door.
Men zat lange tijd krap in de mensen. Een goede buur
is beter dan een verre vriend, dit hebben we gemerkt
de afgelopen periode. Een aantal buurtbewoners is
ingesprongen om deze tijd te overbruggen. Er zijn nu
weer een aantal nieuwe bewoners bij gekomen.
De volgende personen zijn vertrokken: Sander, Nöel,
Boulief, Luisa, Kuba en Hans Jager. We hebben de
volgende personen mogen verwelkomen: Johnny,
John, Robert, Ruud en Joke. Ruud en Johnny zijn
overgekomen van Emmaus Haarzuilens, John heeft
tijdelijk bij Emmaus Langeweg gezeten, Joke heeft bij
de politie gewerkt en werkt nu in de spulletjes. Robert
is via de NOIZ binnengekomen. Hij komt uit Polen.
De groep is met hun komst weer op sterkte.
Nieuwe & oude
Nieuwe bewoners NoiZ
De NoiZ heeft vier nieuwe bewoners: Martin, Michel,
Hans en Ricardo. Ismael is van de boerderij naar
nummer 20 A verhuist, waar hij nu samen met Willie
woont. Binnenkort gaan er weer twee mensen naar
een ander stekkie, omdat de NoiZ verbouwd gaat
worden. In plaats van 12 zullen er 10 mensen gaan
wonen, dat betekent iets meer ruimte voor de
mensen die blijven.
&
KORT NIEUWS
OVER
BUREN
Begin mei stalde de kaasboer voor
het laatst zijn sterk ruikende
handelswaar uit in de marktkraam.
Hiermee ligt de biologische markt op
woensdagmiddag –hopelijk tijdelijk-
op zijn gat….
Op de Koninginnemarkt haalde Freek
van Emmaus maar liefst € 0,75 op
met verzoekplaatjes voor Sudan.
Begin 2008 bereikte Emmaus
Parkwijk twee mijlpalen: in januari
werd de recordomzet uit de eerste
Zomer 2008 / 8
openingsweek in 2004 eindelijk
overtroffen. En in maart kon een
kadobon worden uitgereikt aan de
100.000ste klant! Voor geïnteresseerden
ligt bij Emmaus het jaarverslag
2007 klaar.
Theo is de nieuwe bedrijfsleider van
restaurant De Hoge Weide.
Vertrouwd gezicht Remco is in mei
gestopt en gaat horecatrainingen
verzorgen binnen Reinaerde.
De mozaïekbank komt eraan! Het
geld voor de bank is er, mozaïekkunstenaar
Job Bisscheroux is er
klaar voor, en de gasbetonblokken
(de 'basis' van de bank) liggen er. De
mozaïekbank wordt geplaatst op de
kopse kant van de jeu-deboulesbaan.
Iedereen die mee wil
helpen met het 'mozaïeken' van de
bank is natuurlijk welkom, opgeven
en informatie bij Noortje
(speedynoortje@hotmail.com).
Voor een voorproefje zie
www.bisscherouxmozaieken.nl.
door Michiel Jansen

Spannend
groen
Sportvelden zijn groen, hartstikke groen zelfs.
Toch zijn er maar weinig mensen die er gaan wandelen
om er de natuur te beleven: je ziet geen kleurige
bloemen, hoort geen vogels fluiten, er komt geen ree of
haas voorbij. Het vraagt ook intensief menselijk ingrijpen
om dit groen in stand te houden: iedere week maaien, zo
nu en dan kunstmest strooien etcetera. Het lijkt wel: hoe
groener, hoe onnatuurlijker.
Nee, dan een tuin. Daar kun je vaak genieten van kleurige
bloemen in allerlei vormen, geordend in borders. Tuinen
die vooral mooi zijn in het voorjaar of in het najaar, tuinen
waarin altijd wat bloeiends te zien is, blauwe tuinen, gele
tuinen, tuinen met watertjes, vijvers, fonteinen, beelden
noem maar op. Je kunt er meestal wel een paar vogels
horen, kleurige vlinders zien langskomen, daar valt best
iets te beleven.
Toch is ook hier vaak maar heel beperkt sprake van
natuur.
Natuur, een van de mens onafhankelijke en
onverwoestbare groeikracht, met een eigen dynamiek,
een eigen schoonheid, een eigen leven, een eigen proces
van groeien, bloeien, vervallen en sterven en opnieuw
Stralende start eerste
Wereldpleinen
In april straalde de Turkse zon. Het eerste in een reeks
van vijf wereldpleinen had niet mooier kunnen beginnen.
Alle culturen waren op en rondom het plein verenigd om
verschillende Turkse tradities te ervaren. Jong en oud
nam samen een duik in de Turkse cultuur met dans,
muziek, verhalen en lekkernijen. Burgemeester Aleid
Wolfsen opende de serie cultuurpleinen met het
geboren worden. Nooit sentimenteel, nooit kinderachtig,
altijd overvloedig, zich niet terughoudend. Wel wreed
soms: strijd om voedsel, water, licht, ruimte. De sterksten
winnen, maar op de ene plek is de sterkste degene die op
de andere plek het loodje legt. De natuur is een groot
organisme, dat een eigen verhaal heeft, een eigen wil met
een enorme complexiteit en diversiteit.
Spannend groen is voor mij een tuin waarin de natuur zich
mag tonen. En dan blijkt ze dat op heel verschillende
manieren te doen. In de tuin anders dan in de wadi en
weer anders in de randen langs de sloot en weer anders
onder de bomen naast de jeu-de-boulesbaan. Spannend is
om de natuur telkens in haar eigen wil te leren kennen en
haar de maximale ruimte te geven, zodat zij op haar beurt
ons het maximale te genieten biedt
Het Groene Sticht is voor mij een plek waarin diversiteit
belangrijk is. De ander kan mij uit mijn zelfgenoegzaamheid
trekken, mij nieuwe perspectieven laten zien,
andere levensmogelijkheden. Bij het werken in de tuin/
het groen gaat het er mij ook niet zozeer om mijn ideeen/
beelden te realiseren, maar ontvankelijk te worden voor
het leven dat zich (ook) op het Groene Sticht afspeelt.
door Martin van der Tas
onthullen van het naambord.
Een maand later heerste er Parijse sfeer op het
“Montmatreplein”. Straattekenaars, muzikanten, wijn,
stokbrood en opnieuw een heerlijk zonnetje. Alleen het
silhouet van de Eiffeltoren, Sacre Coeur of de Arc de
Triomphe ontbraken op ’t Groene Sticht. Opnieuw
vonden honderden mensen de weg naar het cultuurplein
voor een snufje cultuur in eigen buurt en onderlinge
ontmoeting. Beide pleinen beloven veel voor wat nog
komt.
door René van Bemmel
OVER
BUREN
Zomer 2008 / 9

OVER
BUREN
“die cylinder moet 18,5 zijn, ok?” Peter
Arntz legt de telefoon neer. Hij zegt: “het
ene moment zit ik bij de gemeente op
politiek niveau te praten, het andere
moment sta ik met mijn voeten in de
modder te vloeken op een boom die er niet
uit wil. Dat maakt dit werk zo leuk”.
Zomer 2008 / 10
Peter Arntz

Na 7 jaar evaring met het runnen van sociale
ondernemingen in Utrecht is Peter in dienst gekomen bij
de Wesselinggroep. Daar kreeg hij de taak om twintig
vestigingen van Klus OK te starten. Klus OK - Utrecht is
de eerste en Peter is al bezig met de start van een
tweede Klus OK in Best. Uiteindelijk is het de bedoeling
dat in elk filiaal van kringloopbedrijf “het Goed” een
servicebalie van Klus OK komt. Peter: “Het gaat in dit
werk om de synergie tussen commercieel ondernemen
en een sociale doelstelling. Ik wil laten zien dat we een
professioneel klussenbedrijf kunnen voeren met mensen
die een grote afstand hebben tot de arbeidsmarkt.”
Klus OK is in de eerste plaats een klussenbedrijf. Daar
horen kwaliteitseisen bij. Een klus moet goed worden
uitgevoerd en binnen de tijd klaar zijn. Daarnaast heeft
Klus OK een sociaal gezicht, maar daar hoeven de
klanten niks van te merken. Zij mogen verwachten dat
hun klus goed word uitgevoerd. Bijkomend voordeel is
dat de prijs voor de klant laag is, legt Peter uit.
Het gaat in dit werk om de synergie
tussen commercieel ondernemen
en een sociale doelstelling
Mieke werkt op het kantoor en plant de klussen in. Deze
ochtend zijn er elf mensen aan het werk op zes
verschillende plaatsen, vertelt ze. De meeste klussen
worden door twee mensen gedaan. Er is altijd één
ervaren klusser bij, zijn maatje kan van hem leren. Mieke
probeert teams samen te stellen die prettig met elkaar
samenwerken en in staat zijn om de klus op een goede
manier af te ronden. Er zijn een paar grote en
terugkerende klussen, waaronder het schoonmaken van
het FC –Utrecht stadion en bij een grote bank. Mieke
hoopt in de toekomst meer vaste opdrachtgevers te
krijgen, dat is prettiger voor het inplannen van het werk.
Daarnaast bestaat het werk vooral uit kleine klussen in en
om het huis bij particulieren in Utrecht. Ze verwacht
binnenkort weer veel tuinklussen te krijgen.
Peter is tevreden met de eerste maanden van het
project. Sinds januari is Klus OK operationeel. Peter zegt
dat het bedrijf inmiddels echt waar weet te maken wat
het belooft. Dat is voor hem het signaal dat de officiële
opening nog voor de zomer plaats kan vinden. De
precieze datum is nog niet geprikt.
De ruimte in de kelder van de Silo is al gezellig druk en
als de fietsen werkplaats van Reinaerde in mei van start
gaat wordt het nog voller. Er staan daardoor regelmatig
mensen voor de deur te roken en te praten. Dat vindt
Peter niet wenselijk. Inmiddels is er in samenwerking met
Remake afgesproken een rookruimte te maken aan de
zijkant van de Silo [naast de opslag van Emmaus]. Ter
compensatie van de aanloop perikelen gaan de gele shirts
van Klus OK geregeld met de papierprikker over het
terrein van het Groene Sticht. Ook in de toekomst hoopt
Peter het papierprikken in te kunnen blijven plannen.
Tot nu toe zitten er geen bewoners van het Groene
Sticht onder de klanten van Klus OK. Wel hebben
Reinaerde en Emmaus, Klus OK gevraagd om een offerte,
zijn er al klussen ingepland of al uitgevoerd bij deze
organisaties. Heb je als bewoner een klus waar je zelf
niet aan toe komt of waar je gewoon geen zin in hebt,
besteedt het eens uit. Dat kost niet veel. Je hoeft alleen
even langs te lopen of te bellen met 030 878 95 47.
Door Joost Slis
OVER
BUREN
Zomer 2008 / 11

EEN
CULTUUR-
PLEIN
MAKEN
OVER
BUREN
Zomer 2008 / 12
Een plein maak je niet
op je knieën uit straatklinkers,
maar plannend, organiserend
en overleggend. Mirjam Perry
was regisseur van het
Taksimplein, een van
de wereldpleinen op
‘t Groene Sticht; een
cultureel evenement.
Thuis deden we veel aan cultuur, mijn ouders zongen
allebei en we ging regelmatig naar theater en musea. Op
school speelde ik mee toneelstukken en regiseerde ook
een keer. Ik speel cello en zou in de toekomst graag in
een strijkkwartet spelen.
Nu studeer ik “Liberal Arts and sciences”. Ik heb
een algemeen jaar gehad, waarin ik bij verschillende
faculteiten vakken heb gevolgd. Elke faculteit heeft zijn
eigen cultuur, denkwijze, opvattingen. Die verscheidenheid
vind ik boeiend. Ik kies in het vervolg van mijn studie
voor een verdieping in kunst, cultuur en geschiedenis van
de afgelopen 200 jaar.
Ik kwam twee jaar gelden op het Groene Sticht wonen.
Een sociale en groene plek, maar ik miste de cultuur. Ik
ben op mijn buurman Albert afgestapt. Hij zat in de
cultuurwerkgroep van het Groene Sticht en had contact
met Cultuur 19 [cultuurnetwerk van Leidsche Rijn/
Vleuten-De Meern]. Hij wilde ook meer cultuur op het
Groene Sticht. Rene kwam op een ledenvergadering van
de woonvereniging met het idee om, samen met de
andere participanten [organisaties die hun uitvalsbasis op
het Groene Sticht hebben], een cultureel evenement op
het plein te organiseren. De cultuurwerkgroep sloot zich
bij dit plan aan. Zo raakte ik betrokken bij de
Cultuurpleinen.
We kwamen tot een paar uitgangspunten voor de
pleinen. Het moest op zondag zijn en omdat het buiten
is moest het in de zomer plaats vinden. Vervolgens
hadden we heel veel ideeën. We kozen uiteindelijk voor
het thema “Wereldpleinen”, met elke keer een ander
land als thema. Elk plein heeft een eigen regisseur
gekregen, de anderen uit de werkgroep helpen de
regisseur bij de organisatie en uitvoering van zijn plein. Ik
heb het Turkse Taksimplein georganiseerd.
De organisatie van de pleinen bleek al snel te veel werk
te zijn voor ons als vrijwilligers. We gingen daarom op
zoek naar een betaalde kracht om ons te ondersteunen.

De vrijwilligerscentrale is één van de participanten. Zij
zijn aan de slag gegaan met het aanvragen van een
subsidie voor een betaalde medewerker. Dat is gelukt en
Judith Deijnen is aangetrokken als medewerkster.
De cultuurpleinen zijn een initiatief van
bewoners en participanten van het Groene Sticht. Wij
willen het initiatief ook houden. We vinden het leuk om
de inhoud van het programma zelf te maken. Voor de
betaalde kracht is daarom een ondersteunende rol
weggelegd. Judith vraagt vergunningen aan, regelt
contracten, maakt publiciteit, enz. De organisatie is veel
werk, maar dankzij de inzet van Judith is
het voor ons als vrijwilligers toch te doen.
Ik had een redelijk budget te besteden
voor het Taksimplein. Dat vond ik een
grote verantwoordelijkheid. Die druk en
de doelstelling vijfhonderd mensen naar
het plein te trekken wogen zwaarder dan
het organisatorische werk zelf. Ik had
contact met Hülya. Zij is Turkse en had
veel ideeën voor activiteiten. Ze legde ook
het contact met Özay Tura van het Turks
Ouder Commite. Özay regelde een aantal
programma onderdelen, zoals de
dansgroep Ebru, een demonstratie
marmeren en een kraam met Turkse
koffie en thee. Via Hülya heb ik ook
contact gekregen met een Turkse
mevrouw die een sierraden workshop
regelde. Ik ken niet veel Turkse mensen
dus deze contacten waren erg belangrijk.
Dankzij deze contacten heb ik ook veel
geleerd over de relatie tussen de
gemeente en Turkse organisaties in de
stad. In de werkgroep hebben we
afgesproken dat er bij ieder plein een
optreden uit de eigen stad gezocht zou
worden. Ik vond daarvoor de dansgroep
Anatolia 030. Via internet boekte ik een ijscoman en een
schoenpoetser.
Vlak voor de start op zondag hadden we een overleg.
Het ging over het opbouwen van de kramen, het
verdelen van de taken en alles wat we nodig hadden.
Onderwijl kwamen de eerste gasten al aan. Ik wilde het
overzicht houden, maar kwam er achter dat niet alles
vanzelf ging. Er waren twee kramen waar niemand
verantwoordelijkheid voor leek te zijn, de vrijwilligers
verwachtten dat ik het initiatief zou nemen. Soms was
het extra spannend. Er was regen voorspeld. De pianist
was bang voor zijn instrument. Als er af en toe een
wolkje was dacht ik aan de piano. Gelukkig bracht een
buurman een plastic zeil, dat gaf me wat rust. Het was
een drukke dag.
Terugkijkend ben ik heel tevreden. Er was voldoende
publiek. Voor alles wat georganiseerd was, was
belangstelling. Iedereen die iets op het plein deed kon
rekenen op deelnemers en toeschouwers.
Ik was erg blij met het voetbalveld. We hadden
bedacht dat Nederlanders en Turken zich met elkaar
verbinden doordat ze allebei van voetbal houden.
Daarom hebben we een veld neergelegd waar iedereen
met elkaar kon voetballen. Het was een plek waar veel
jonge mensen elkaar troffen, een groot succes.
Het was al met al een goede ervaring. Ik ben nu
uit de werkgroep gestapt om me op andere zaken te
kunnen richten. Ik wil wel weer mee doen, maar zou dan
meer samen willen werken. De anderen uit de
werkgroep hadden alle vertrouwen dat het wel goed zou
komen met het Taksimplein, dat was eigenlijk jammer. Ik
had liever wat kritische vragen gehad.
Het ziet er naar uit dat er in 2009 ook weer
cultuurpleinen zullen zijn. Maar eerst zijn er nog een
aantal Wereldpleinen in de zomer van 2008. Kijk voor
praktische informatie op www.cultuurpleinen.nl
door Joost Slis
OVER
BUREN
Zomer 2008 / 13

OVER
BUREN
Zomer 2008 / 14
Hardlopen
In en om 't Groene Sticht
wonen niet alleen sociale
mensen. Ook sportieve.
En sommigen combineren beide.
Het aantal bewoners met het
loopvirus neemt gestaag toe.
Sinds ruim een jaar delen Mirjam
en Fransien actief hun passie.
Één keer per week gaan we samen hardlopen. Het liefst 's
ochtends om een uur of half negen. Slechte
weersomstandigheden schrikken ons niet af: zelfs met
windkracht 6 en regen gaan we op pad. Maar we genieten
toch het meest op zondagochtend met een zacht briesje
en een lekker zonnetje. Elk hebben we onze eigen
kwaliteiten. Mirjam is voor het detail. Zij ziet alle bloemen
opkomen en kleine eendjes zwemmen. Fransien is van de
route en de stopwatch. Ze houdt in de gaten of we niet te
snel starten en of we sneller of langzamer waren dan de
vorige keer. Bovendien weet ze hoeveel kilometer iedere
route is en welke kant we op moeten. Zonder haar zou
Mirjam allang ergens in Leidsche Rijn zijn verdwaald.
Samen bespreken we onderweg de alledaagse dingen.
We zijn beide aan elkaar gewaagd. Het
looptempo ligt vrijwel gelijk. Alhoewel… Vandaag was
een heuse krachtmeting. De Ladies Nike Run in
Hilversum. Samen met 775 andere dames zijn we in
Hilversum van start gegaan op de 5 kilometer. In het begin
ging het nog gelijk op. Maar zo tegen de 2 kilometer
moest Fransien toch echt lossen. Het tempo van Mirjam
lag te hoog. En dat doet natuurlijk wel pijn. Van inhalen
was geen sprake meer. Mirjam heeft de eindstreep
gehaald in 25 minuten en 19 seconden. Fransien finishte
25 seconden laten in 25 minuten en 44 seconden. Beide
tevreden weer naar huis
En woensdag gaan we weer samen hardlopen…
Ik tref de schepper van de wadi aanwezig
in zijn creatie. De lente zet goed door en
veel staat in bloei of op springen. Ik vraag
wat er nog mist aan dit kleine paradijsje in
’t Groene Sticht. “Eva”, roept hij olijk. Maar vervolgt
dan: “ik ben wel tevreden hoe de flora er bij staat. Het
blijft altijd boeiend wat de wadi doet met de inplant
van heesters, struiken en ander groen. En hij laat zien
hoe ook in de wadi groen een nieuwe of tweede kans
krijgt. In dit geval : een zieltogende plant van een
bewoner onder de luis, die in de wadi met aandacht en
zorg zich weer oprichtte en zijn kans greep. Of een bij
het oud vuil gedumpte plant staat er weer fris bij. En
een duinroos werd als herinnering van een vakantie op
“Schier” met succes verkast. Maar hoe je als schepper
ook ingrijpt in moeder wadi, uiteindelijk is het weer
een verrassing hoe de grond reageert. Mooi toch zo’n
groenmeester op ’t Sticht.
door René van Bemmel
door Fransien

Afgelopen jaar was Frans (van nr. 30)
twee keer in Indonesië voor zijn
promotie-onderzoek. Per e-mail hield
hij 't Groene Sticht op de hoogte van
zijn belevenissen.
DAG
BUREN
Hier een bericht van ons veldwerk op
Kalimantan (Indonesië). We hebben zojuist al
onze instrumenten uit het water gehaald en de
container vol instrumenten kan weer terug
naar Nederland gaan. Het was een geslaagd en
erg mooi veldwerk!
We hebben erg veel rondgevaren in het kustgebied met ons
ingehuurde vissersbootje (zie foto). We hadden erg veel geluk
met onze schipper die het bijvoorbeeld geen probleem vindt
om 20 uur achter elkaar aan het roer te zitten terwijl hij
boomstammen moet ontwijken. Toen wij vroeg in de ochtend
terugkwamen van deze tocht was hij gewoon grapjes aan het
maken, terwijl wij ontzettend gaar waren! We deden
metingen vanaf deze boot, maar ook plaatsten we instrumenten
onder water. Het was een enerverende ervaring de
donkere duisternis in te duiken en op gevoel zo'n instrument
vast te maken of juist weer naar boven te halen.
We hebben ook het binnenland bezocht. De ontwikkeling
gaat hier snel, zo toonden de bewoners van een dorp trots
hun enorme oliepalmplantage die net
was aangelegd. Hij werd nog groter want we zagen nog zones
die werden afgebrand. Allemaal kale grond tussen de kleine
boompjes, dus met de hevige tropische regenbuien zal een
deel van de bodem wel de rivier inspoelen! Deze verandering
van regenwoud naar oliepalmplantage is de aanleiding voor
mijn promotieonderzoek. We weten al dat er meer bodemdeeltjes
(sediment) in de rivier zitten dan vroeger. Ik richt me
op hoe dit sediment wordt verspreid door de rivier en het
getij. Op sommige momenten komt dit sediment bij rifeilanden
vanaf 30 km uit de kust terecht. Gelukkig kunnen de
riffen nog overleven, maar als er nog meer sediment wordt
aangevoerd verandert dat misschien.
Op de foto zien jullie dat Martine het tijdens haar bezoekje
ook heel leuk vond om al het wild te bespieden. Verschillende
soorten apen, allerlei schitterend gekleurde vogels en
zeekoeien konden we bewonderen. Ook liepen er soms
wrattenzwijnen, het favoriete menu van de krokodillen, rond.
Gelukkig waren die laatsten aan het slapen als wij onze
duikacties hielden!
Veel groeten uit den oost, Frans Buschman
OVER
BUREN
Zomer 2008 / 15

Op de koffie bij…
de schilders
van Roza !
Op vrijdag 6 juni klopte ik aan bij de
schilderskeet voor een interview met
Marvin en Jacky, na 3 maanden
schilderwerk ondertussen vertrouwde
gezichten op het AH-plein. Ik ben nog net
op tijd, want de heren zijn samen met
uitvoerder Boudy druk bezig de steigers op
een aanhanger te laden. Terwijl kleine Job
een grote zak drop leegeet, schotelt Marvin
me een bakje Senseo voor.
v.l.n.r. Boudy, Jacky, Marvin, Job.
Wat wordt de volgende klus ?
Wij gaan op het Willem van Noortplein woningen van
Mitros onder handen nemen. Maar de steigers en de keet
gaan grappig genoeg naar onderhoud aan het gebouw van
Emmaus in Lombok !
Jullie lijken me een ingespeeld team…
Klopt ! We werken al 15 jaar samen bij Roza.
Is de klus op tijd af ?
Met wat versterking deze week zijn we precies binnen
de planning klaar. Toen we begonnen in maart zat het
weer absoluut niet mee, vaak regen en wind. En het
tweede flatblok ging veel sneller omdat we toen wisten
hoe we het moesten aanpakken met de steigers.
Was het werk aan het tweede blok niet een beetje saai ? Je
doet precies hetzelfde als wat je aan de overkant al hebt
gedaan ?
Viel wel mee. Het ging een stuk vlotter, veel beter weer,
en aan die kant hadden we gelukkig wat meer afleiding
onder het werk, met al dat winkelend publiek.
Hoe is 't nou om bij al die bewoners naar binnen te kijken
als je aan het schilderen bent ?
Wel interessant eigenlijk ! Ongemakkelijk voelen we ons
er eigenlijk nooit bij. Het is juist wel leuk om zo een
beetje een beeld te krijgen van wie er woont. Bij jou
zagen we bijvoorbeeld heel veel CD's staan…
Wat voor goedje is de groene kleur op de latten aan de
buitenkant ?
Het is eigenlijk geen verf maar een soort dunne
impregneer-olie. Na een proefstukje bruin is er gekozen
voor deze kleur. Af en toe wat kleurverschil komt
doordat we daar aan een nieuw blik olie begonnen. Maar
de kleur zal snel wat lichter en gelijkmatiger worden
door het zonlicht.
We vinden het zelf wel mooi dat er nu wat meer
kleurverschil is dan alleen lichtgrijs toen we begonnen,
het hout komt nu veel meer naar voren.
Vonden jullie ons buurtje nou anders dan andere buurten ?
Het gaat er allemaal lekker gemoedelijk aan toe, iedereen
zegt gedag, en regelmatig kwamen bewoners een praatje
maken. Het maken van afspraken om de kozijnen te
schilderen ging vooral een stuk makkelijker hier.
Grappig was ook dat we tussendoor een van de
koopwoningen (bij Albert en Charlotte) hebben
geschilderd. De bewoners zagen ons bezig en hebben
toen een offerte opgevraagd. En twee weken geleden
werd er opeens ook aan de boerderij druk geverfd
(KlusOK heeft de kozijnen van het restaurant
geschilderd).
Ik zie het speelschema van het EK voetbal op de deur
hangen. Wie wordt er Europees kampioen ?
Marvin (lachend): Nederland !
Jacky: echt geen idee !
door Michiel Jansen