in Dalfsen. - Atlantis

Rondom
Dalfsen
Een uitgave van de Historische Kring Dalfsen
41
oktober 2001
De Rijkspolitie
De geschiedenis van Erve Bloemers
De Blauwe Brug
Historische Kring Dalfsen

Historische Kring Dalfsen
Secretariaat
Gentiaan 2, 7721 HB Dalfsen
telefoon 0529 432318
e-mail HW.vdBeeke@worldonline.nl
Rabobank Dalfsen: rek. nr. 31.28.94.260
Bestuur
Voorzitter
A. Goutbeek, Ruitenborghstraat 27,
7721 BB Dalfsen
Secretaris
G.W. van der Beeke-Dijk, Gentiaan 2,
7721 HB Dalfsen
e-mail HW.vdBeeke@worldonline.nl
Penningmeester
A. Prins, Ruigedoornstraat 16, 7721 BW Dalfsen
Leden
H. Aalders, van Lentestraat 64, 7721 ZZ Dalfsen
M.A. van der Kamp, Ruitenborghstraat 25,
7721 BB Dalfsen
A. Peters, Westerstraat 19, 7721 DA Dalfsen
G.J. Wijnberger, Thomas à Kempislaan 17,
7721 DR Dalfsen
Tijdschrift Rondom Dalfsen
Redactie-adres
Meidoornlaan 18, 7721 EZ Dalfsen
telefoon 0529 432253
e-mail mjpvansanten@hetnet.nl
Redactie
G.H. Bruggeman-Zweerts (grajo@hetnet)
G.J. van der Kolk
M.J.P. van Santen (mjpvansanten@hetnet.nl)
J.J. Tempelman (tempel@daxis.nl)
Lidmaatschap
Het lidmaatschap van de vereniging Historische
Kring Dalfsen bedraagt ƒ 25,= per jaar, waarvoor
u drie nummers van Rondom Dalfsen ontvangt.
Abonnement
Een abonnement op Rondom Dalfsen bedraagt
ƒ 30,= voor drie bladen.
Losse nummers kosten ƒ 10,=.
Opzegging
Wanneer een opzegging de administratie niet
vóór 1 november heeft bereikt, wordt het
lidmaatschap/abonnement automatisch voor
één jaar verlengd.
Leden- en abonnementenadministratie
Westerstraat 19, 7721 DA Dalfsen,
telefoon 0529 432921
Verkoop losse nummers en
opgave abonnementen
A. Goutbeek, Ruitenborghstraat 27, Dalfsen,
telefoon 0529 431481
A. Peters, Westerstraat 19, Dalfsen,
telefoon 0529 432921
Reeds verschenen nummers, voorzover nog
beschikbaar, zijn op aanvraag leverbaar en
worden met een acceptgirokaart toegezonden.
oktober 2001, 14de jaargang nr.2 / Rondom Dalfsen 41
oplage: 1100 exemplaren
vormgeving/opmaak: Paulien Tempelman, Dalfsen
druk: Sonodruk, Heino
ISSN 0922-3541
Niets uit deze uitgave mag op welke wijze dan ook worden
verveelvoudigd en/of openbaar gemaakt zonder voorafgaande
schriftelijke toestemming van de redactie.
Ofschoon iedere poging ondernomen is om de volgens de
auteurswet rechthebbenden van het in dit tijdschrift opgenomen
illustratiemateriaal op te sporen, is dit in enkele gevallen
niet mogelijk gebleken.
In het onderhavige geval zou de redactie graag bij voorbaat
excuses willen aanbieden voor elke onvrijwillige inbreuk op het
auteursrecht en de rechthebbenden willen verzoeken contact
op te nemen met de redactie.
De ondertekende artikelen zijn voor verantwoording van de
desbetreffende auteur.
Met dank aan
Hoveniersbedrijf Bisschop
Bouwbedrijf Bongers
Foto Cambier
Dierenartsenpraktijk Dalfsen
Garage, Tweewielercentrum en
Autorijschool Fokkens BV
Gjaltema Makelaardij en Assurantiën
Frijling Advies en Administratie
Goudzwaard makelaardij
Kleinmeulman Mode,
mode en jeans voor haar
Landbouwmechanisatie -Loonbedrijf
Van Leussen BV
Bouwbedrijf Van Pijkeren BV
Coöp. Rabobank Dalfsen-
Lemelerveld BA
Schmidt Medica drogisterijparfumerie
Stegeman juwelier en opticien
Ubink Sportvelden
Univé ‘De Onderlinge’ verzekeringen
Dalfsen
Vrielink haarmode
Architectenbureau Vogel
Voortman Dalfsen BV
Wijnberger BV mannenmode
Verkoopadressen
Aurora kantoorshop Dalfsen BV
Bruna / cd-shop Schuurman
856 RONDOM DALFSEN 41
Inhoudsopgave
De Rijkspolitie 857
M.S. van Lenteren
Jan van Lenteren
De perikelen van de Rijkspolitie in Dalfsen
tijdens de periode 1950-1960
De geschiedenis van
Erve Bloemers 861
Tiny Holsappel - van Oenen
Het reilen en zeilen van een erfpacht-boerderij
aan de Heinoseweg 9 te Dalfsen
Middenpagina 864/865
Luchtfoto Erve bloemers - najaar 1950
De Blauwe Brug 866
A. Goutbeek
Geschiedkundig relaas over een vroegere
Vechtovergang ter hoogte van
‘De Ruitenborgh’ te Dalfsen
Opnieuw in beeld 871
Openbare Kleuterschool Dalfsen ±1930
Nogmaals de familie
‘Polhaar’ in Dalfsen 872
P. Slot
Vervolg op vorige schema
van de familie ‘Polhaar’
Verleden en Heden 874
Kleine Leemcule begin zestiger jaren
en in 2001
Foto’s omslag, vlnr:
Wachtmeester 1e klas H. Mulder
van de Rijkspolitie te Dalfsen.
Ruitenborgh.
Erve Bloemers.

De Rijkspolitie
( De vijftiger en zestiger jaren )
M.S. van Lenteren
Jan van Lenteren
Politie is er altijd geweest. De schout,
de veldwachter, de wachtmeester, de
agent. Hoe de politie nu werkt weten
we wel zo’n beetje, maar hoe het vroeger
toeging is minder bekend. Oudadjudant
der Rijkspolitie M.S. van
Lenteren en zijn zoon Jan zetten hun
herinneringen op papier over de
Rijkspolitie in Dalfsen. Dit korps is
opgericht op 8 maart 1945, eindigde
op 31 december 1993 en werd voortgezet
door de regiopolitie. De afwezigheid
van veel politiemensen heeft
in Dalfsen al dusdanige vormen aangenomen,
dat in een recente gemeenteraadsvergadering
werd gesproken
over een onaanvaardbare situatie.
‘Blauw op straat’ is de algemene roep.
Vroeger was dat wel anders. Er kon
geen concours hippique, geen voetbalwedstrijd
of een toneelvoorstelling/dansavond
worden gehouden
of er was politie aanwezig. Politievrouwen
waren er toen overigens nog
niet. Bij Damovofeesten werd het bedrijfskantoor
van de Firma Feijen als
commandopost ingericht. Tenminste
zes politiemensen waren ‘stand by’.
Niet dat er overigens veel noemenswaardigs
gebeurde, een enkele te verwijderen
zatlap daargelaten. En rukte
Excelsior uit, dan liepen twee politiemannen
voorop, keurig gekleed, pet
op en handschoenen aan, bruine of
witte, al naar gelang de sfeer van het
gebeuren. Toen de Rijkspolitie in
1945 werd opgericht verdwenen in
Dalfsen, zoals in het hele land, de
Staatspolitie en de Marechaussee.
In de grote steden kwam Gemeentepolitie,
in plattelandsgemeenten de
Rijkspolitie. Voor de oorlog kende
Nederland maar liefst vijf soorten politie:
de Koninklijke Marechaussee, de
Politietroepen, de Gemeentepolitie,
de Rijksveldwacht en de Gemeente-
▲
Het bureau achter
de N.H. Kerk,
daarvóór in gebruik bij
Gemeentewerken. Door
de Rijkspolitie in gebruik
genomen op 1 juli 1955.
Foto: coll. M.S. van
Lenteren.
veldwacht. Een onoverzichtelijke toestand,
die onder verschillende ministeries
en overheden ressorteerde.
Voordat er in Dalfsen Rijkspolitie
kwam, was er de veldwachter die
rechtstreeks onder het gezag van de
burgemeester viel. Wanneer dat nodig
was kreeg de veldwachter assistentie
van de Rijksveldwacht en in
ernstige gevallen van de Marechaussee.
Rijksveldwachters werkten
meestal in hun eentje. De huidige
Rijkspolitie werkt in groepsverband.
▲
Het eerste bureau van de Rijkspolitie
in de Prinsenstraat, in gebruik genomen
omstreeks 1945.
Daarvóór was er een kledingzaak in
gevestigd van de familie Van Essen.
Foto: coll. M.S. van Lenteren
Het huidige bureau
aan de Molendijk,
in gebruik genomen op
22 november 1973.
Foto: Jan Berends
De gemeente Dalfsen vormde, samen
met de gemeente Nieuwleusen, de
groep Dalfsen, dat wil zeggen, de
rayons Dalfsen, ongeveer zes man,
Dalmsholte (Lemelerveld) twee man,
Hoonhorst één man en Oudleusen
één man. In dit verhaal laten we de
gemeente Nieuwleusen buiten beschouwing.
De Rijkspolitie in de beginjaren was
totaal anders dan de politie van nu.
Geen verbindingsmiddelen, geen radar,
zeker geen computer en zelfs
RONDOM DALFSEN 41 857
▲

▲ Het nagenoeg voltallige personeel van de groep Dalfsen omstreeks 1957. V..l.n.r. van Lenteren, Slachter (post Den Hulst), Brouwer, Buitenhuis
(post Nieuwleusen), de Oude, adj. Wieringa (gr.cdt.), Halma (post Hoonhorst), Zelle, v.d. Werf, Jansen (post Dalmsholte), Gerrits (post Den Hulst).
Foto: coll. M.S. van Lenteren
geen auto was beschikbaar. Een motor
met zijspan was alles en er
waren maar een paar politiemensen
die deze motor konden en mochten
besturen. Dus ging de politieman te
voet of per fiets. Het grote voordeel
was, dat hij zo altijd binnen gehoorafstand
van het publiek was.
Het was vooral in de beginjaren vanzelfsprekend
dat de politie aanwezig
was bij een dansavond. De vergunningen
werden gecontroleerd en men
zag er op toe, dat er een dansleider
aanwezig was. Als er bij een evenement
een loterij werd gehouden was
de politie er om toezicht te houden op
de trekking en de hoogte van de prijzen.
En natuurlijk werd er streng gelet
op alcoholmisbruik. Wanneer er
een optocht was, bijvoorbeeld op
858 RONDOM DALFSEN 41
Koninginnedag, dan was de hele
groep op de been. Twee mannen liepen
voorop, twee mannen aan de
staart, terwijl langs de optocht zich
nog minstens twee mannen ophielden
en toezicht hielden op een ordelijk
verloop, zodat het publiek de
optocht ongehinderd kon aanschouwen.
Verkeersexamen
Ondanks de intensieve zorg liet de
politie de verkeersles over aan de
leerkrachten. Het (praktisch) examen
was echter het domein van de politie,
hoewel gehouden onder auspiciën
van de Vereniging voor Veilig Verkeer.
Eerst bezocht een politieman
alle scholen en vervolgens was daar
het praktijkexamen. Er werd een
parcours uitgezet in het dorp,
gelegenheidsverkeersborden werden
geplaatst, er werden zelfs verkeerslichten
opgesteld en de ‘echte
verkeersagent’ ontbrak niet.
▲
Het enige motorvoertuig in die dagen.
Links Harbers en rechts van Lenteren.
Foto: coll. M.S. van Lenteren

Kinderen van politiemensen staken
over op voor die gelegenheid aangelegde
zebrapaden. Vrijwilligers en
mensen van de gemeente werkten
volop mee om het examen goed te
laten verlopen. Niet alleen de schooljeugd
werd getraind op veilig verkeersgedrag.
Ook voor volwassenen
werden cursussen opgezet. De belangstelling
hiervoor was groot. Op
vier plaatsen in de gemeente werden
de zogenaamde “Sleutelcursussen”
gehouden. De diploma’s werden aan
het eind van een succesvol afgelegde
cursus uitgereikt door de burgemeester
tijdens een feestelijke bijeenkomst.
De politiemensen gaven de cursussen
met veel plezier en onderhielden zo
opnieuw hun contacten met de bevolking.
De politie zag voor zichzelf ook een
taak bij allerlei sportgebeurtenissen.
Een voetbalwedstrijd werd regelmatig
bijgewoond, maar ook als er ijs lag
was er werk voor de politie. De Berger
Aa van het landgoed Den Berg
was een geliefde schaatsplek, maar
niemand mocht in die dagen het ijs op
voordat de politie het ‘veilig’ had verklaard.
▲
Poolwinnaars van het Paasvoetbaltournooi
1962 met de organisatoren, v.l.n.r. v.d. Werf,
van Lenteren, de Oude, Wieringa, Zelle en
Brouwer.
Foto: coll. M.S. van Lenteren
Paasvoetbaltournooi
Het personeel van de groep Dalfsen
organiseerde al sinds jaar en dag
het Paasvoelbaltournooi. In de Paasvakantie
was er voor de schooljeugd
niet veel te doen, dus nam adjudant
R. Zelle, (vader van vier tamelijk temperamentvolle
zonen) het initiatief
voor het tournooi. Alle scholen deden
enthousiast mee. Politiemannen verschenen
in de korte broek als scheidsen
grensrechter. Let wel, dit geschiedde
in de vrije tijd; de politiezorg
mocht er niet onder lijden.
Ondertussen smeedde de politie wel
banden voor het leven met tientallen
voetballertjes. Het tournooi werd ook
gesponsord door de zuivelfabriek die
gratis chocolademelk verstrekte, dat
tijdens de rust werd geschonken aan
de voetballertjes.
Natuurlijk was het belangrijkste werk
de dagelijkse surveillance. Ook toen
was het verkeerstoezicht belangrijk.
Vooral op de gevaarlijke Hessenweg,
zonder fietspaden, werd vaak gecontroleerd.
Bij zo’n controle deden zich
weleens grappige dingen voor. Op
een herfstachtige avond, het was
schemerdonker, troffen we een wielrijdster
‘zonder licht’. Toen zij hierop
attent werd gemaakt vroeg zij verwonderd
sinds wanneer verlichting
verplicht was. ‘Een half uur na zonsondergang’
kreeg zij ten antwoord,
waarop zij verontwaardigd reageerde
met de opmerking: ‘Heel de dag heeft
de zon niet geschenen, hoe kan ik dan
weten wanneer die ondergaat?’ Het is
ondenkbaar tegenwoordig dat in die
periode van tijd tot tijd snelheidscontrole
werd gehouden met een
‘handchronometer’. Veel tijd moest
worden besteed aan het behandelen
van verkeersongevallen. Vooral de
Hessenweg was berucht. De wegbreedte
bedroeg ongeveer zes meter,
met aan weerszijden bomen en een
klein slootje. Er ging bijna geen week
voorbij of er moest assistentie worden
verleend bij een vaak zeer ernstig ongeluk.
Onze voormalige doktoren
kunnen daarover meepraten en niet
te vergeten de bewoners langs de
weg. Welhaast in ieder huis is weleens
een gewonde binnengebracht en
eerste hulp verleend. Na de ingrijpende
verbetering van de infrastructuur
is de weg aanmerkelijk veiliger
geworden en zijn er minder ernstige
verkeersongevallen.
Cafésluiting
Een vast onderdeel van een late surveillancedienst
was -voornamelijk in
het weekend- het ‘sluiten’ van de
cafés. Het sluitingsuur was in die tijd
op 23.00 uur gesteld. De burgemeester
kon bij bijzondere gebeurtenissen
verlenging van dat sluitingsuur verlenen.
Voor die tijd heel normaal,
RONDOM DALFSEN 41 859

maar voor de tegenwoordige ‘stappers’
haast niet te bevatten. Moeilijkheden
deden zich zelden voor. In
tegendeel, met de caféverlaters ontstond
vaak een gemoedelijk gesprek
over het wel en wee in het dorp, hetgeen
de onderlinge verstandhouding
bevorderde.
Bij misdrijven deden de eigen politiemensen
het recherchewerk. Het was
mooi meegenomen wanneer een lid
van het korps foto-amateur was; dan
kon hij foto’s maken voor het procesverbaal.
Het jachtveld
In de bosrijke gemeente Dalfsen was
ook het toezicht op de jacht een belangrijke
taak. Bijna dagelijks waren
politiemensen in het veld. Ze vervingen
hun leren laarzen door rubberen
en voor hen was geen hindernis in het
blubberbad te groot. Jachtopzichters
waren hun vaste partners. Op een
Pinksterzondag, ’s nachts om twee
uur hadden we de volgende belevenis.
We kregen bericht dat er werd geschoten
in de omgeving van kasteel
Rechteren. Omdat de politie ook
’s nachts telefonisch bereikbaar was,
werd binnen enkele minuten een patrouille
gevormd. Met de motor met
zijspan, bemand door twee politie-
mannen en de jachtopzichter van het
landgoed, de heer Harthoorn werd
een onderzoek gestart. Van te voren
waren ook twee politiemensen uit Lemelerveld
opgetrommeld, die zich
met hun ULM (ultra licht motorrijtuig)
naar het ‘belaagde’ jachtveld
spoedden. Een groot gebied werd
‘uitgekamd’, maar zonder het gewenste
resultaat. Van opgeven was
echter geen sprake en de zoekeenheid
belandde in haar ijver zelfs buiten de
‘parochie’, in Lemele gemeente Ommen.
Daar liepen we op tegen een aftands
autootje dat geparkeerd stond
bij de plaatselijke benzinepomp.
Twee mannen zaten rustig in het
vehikel te slapen. Vanzelfsprekend
waren ze zeer verbaasd door de politie
gewekt te worden. Wegens benzinegebrek
waren ze daar gestopt en
wachtten tot de garagehouder wakker
zou worden. In de auto werd een
oud model kogelgeweer aangetroffen.
Zij verklaarden dat ze daarmee
getracht hadden om wild te schieten,
wat niet was gelukt. De stropers en de
auto werden overgebracht naar het
bureau te Dalfsen. Na het opmaken
van een proces-verbaal en inbeslagname
van het geweer mochten ze
huiswaarts keren en hun Pinksterdagen
voortzetten, echter zonder wildbraad.
860 RONDOM DALFSEN 41
Er veranderde in de loop der tijd
veel. Het verkeer werd alsmaar drukker,
de bevolking groeide en de plaatselijke
politiek begon zich met de
openbare veiligheid te bemoeien
en de politie evolueerde mee. De
mobilofoon deed z’n intrede, allerlei
technische hulpmiddelen kwamen
beschikbaar en de politie ging zich
meer en meer verplaatsen met de
auto. De afstand tot de bevolking
groeide navenant. Zelfs het Paasvoetbaltournooi,
het visitekaartje van de
politie, kwam in handen van vrijwilligers.
Het is niet mogelijk om over een
periode van ongeveer 20 jaar alle belevenissen
en gebeurtenissen te vertellen
over de werkzaamheden van
de politie. We hebben getracht wat
beelden op te roepen uit het verleden
die –hopelijk- interessant waren voor
de lezer.
We hebben allerminst de bedoeling
gehad om het werk van onze huidige
collega’s af te vallen of hen aan te sporen
om op dezelfde wijze te werken
en met de bevolking om te gaan.
De tijden zijn niet vergelijkbaar; de
maatschappij is veel gecompliceerder
en gewelddadiger geworden en de
criminaliteit is onrustbarend toegenomen.
▲
Het reinigen van een met olie besmeurde
zwaan, aangetroffen op het Veerland.
Personen v.l.n.r. van Lenteren (R.P.), Fokkens
(garagehouder), Roding (jachtopziener) en
Kingma (R.P.).
Foto: coll. M.S. van Lenteren

De geschiedenis van erve Bloemers
Tiny Holsappel - van Oenen
Aan de Heinoseweg nr.9 staat
erve Bloemers. Het is samen
met het stenen schuurtje een
Rijksmonument. Bij de Rijksdienst
voor monumentenzorg
staat het schuurtje als bakhuisje
vermeld. Dit is m.i. een
vergissing, daar een bakhuisje
altijd een dak heeft met dakpannen
en geen rieten kap.
Ook is een bakhuisje veel hoger;
men kan daar rechtop inlopen.
In het woonhuis zit nog een kozijn
met daarin gebeiteld, “ Den 14 Febw
1722 “. Of het huis zo oud is, is nog
niet teruggevonden.
In 1758 wordt het al wel genoemd en
het werd sinds 1753 bewoond door
Wigert Jansen en Egbertjen Wolters.
In 1759 wordt het publiekelijk geveild.
Eigenaar is dan de Graaf van
Hohenlohe, die gehuwd was met de
Gravin van Rechteren.
▲
▲
▲
Stenen schuurtje (bakhuisje) erve Bloemers
Foto: G. Bistervels
Kozijn met tekst “Den 14 Febw 1722”
Foto: G. Bistervels
Achteraanzicht erve Bloemers 1983
Foto: coll. Fam. Holsappel
Baronesse van Dedem koopt op 10
april 1759 de katerstede de Blom met
den zogenaamde Vriesen Kolk, bewoond
door Jan Blom. De koopsom is
1200 gulden. Jan Blom pacht het voor
40 guldens en 2 paar volwassen jonge
hoenders en 2 wagendiensten.
In 1764 wordt het verpacht aan Dirk
Wolters en Willempje Lammers; zij
betalen 44 gulden en 20 stuivers en
ook 2 paar volwassen jonge hoenders
en 2 wagendiensten.
Verpacht wordt het in 1768 aan Tijs
Gerrits en Jannigje Jacobs voor 55 gulden
en 20 stuivers en de “toepacht”,
dat zijn de hoenders en de wagendiensten.
In het pachtboek uit die tijd
staat dat in 1774 Tijs Gerrits 55 gulden
pacht moet betalen; bovendien had
hij een halve vette koe gehad voor 25
gulden en een halve mudde rogge
voor 2 gulden en 5 1 /2 vim 1 ) meirijzen
voor 8 gulden en 3 1 /2 vim winterrijzen
voor 6 gulden. De schuld bij van
Dedem was dus 96 gulden. Maar Tijs
had bij van Dedem gewerkt en hij had
daar 125 gulden verdiend. Dus hij
ontving 29 gulden. Dit deed hij ieder
jaar. In plaats van pacht te betalen,
ontving hij geld.
RONDOM DALFSEN 41 861

Op 17 juni 1772 trouwt dochter
Arendje met Derk Roelofs. Zoon
Hendrik Jan wordt op 12 september
1782 geboren.
Derk Roelofs pacht later de boerderij.
Het eerste pachtboekje dat we tegen-
kwamen op naam van de pachter was
van 1792. De naam op het boekje is
eerst Derk Blom in plaats van Roelofs.
Later staat er op: Derk Bloem. Bij de
naamsaanneming in 1811, neemt
Derk Roelofs voor hem en zijn kin-
862 RONDOM DALFSEN 41
▲
Uit: Kadastrale Atlas 1832 sectie E zesde
blad rechter helft.
deren de naam Bloemers aan. Alle
families in Dalfsen met de naam
Bloemers zijn nakomelingen van

▲ Vooraanzicht erve Bloemers
Foto: G. Bistervels
deze Derk Roelofs en Arendje Tijs.
Zoon Hendrik Jan pacht in 1825 de
boerderij.
In de pachtbrief heet de katerstede
dan geen Blom of Bloem meer, maar
Blommers. De pacht bedraagt dan 74
gulden.
In de kadastrale atlas van 1832 wordt
de boerderij het ‘ Tijshuis ‘ genoemd.
Vermoedelijk werd het huis genoemd
naar de bewoners, Tijs Gerrits en later
naar zijn dochter Arendje Tijs.
Hendrik Jan Bloemers trouwt op 20
februari 1812 met Janna Veldink.
Zoon Derk wordt geboren op 22 mei
1813. Derk trouwt op 18 februari 1847
met Niesje Boesenkool. Zij gaan wonen
in de buurtschap Emmen.
De nakomelingen van deze fam.
Bloemers hebben hier tot midden
jaren negentig gewoond.
Zoon Derk Jan is geboren op 9 november
1821. Derk Jan trouwt op
31 juli 1851 met Derkje Ottenkamp.
Zij pachten dan de boerderij.
In 1859 worden voor het eerst de
namen van de stukken land genoemd
die samen met de boerderij gepacht
werden:
660 kampje aan de marswetering.
667 de eikelhof.
669 de maatbeld.
670 kampje aan het Maatje.
671 koeweide Bloemers.
672 kalverweide Bloemers.
673 erf en huis het Bloemers.
674 hof of gaarden.
696 weekhout aan Pothofsweide.
In de kadastrale atlas staan deze
nummers vermeld. In 1863 komt er
bouwland en weiland bij van de
katerstede de Veldhoen. Dit huis staat
aan de oude Vechtsteeg nr. 2. Het weiland
dat er bij komt heet “weide van
het Veldhoen” en is nr. 675. Het
bouwland dat er bij komt, ligt achter
Konijnegatshof; zo werd de Veldhoen
ook wel genoemd. De nummers hiervan
zijn 786 en een deel van 774.
Op 15 december 1863 overlijdt Derk
Jan Bloemers. Zijn vrouw Derkje Ottenkamp
hertrouwt op 12 november
1864 met de weduwnaar Hendrik
Weekhout. Vanaf die tijd pacht Weekhout
de boerderij voor 300 gulden.
De dochter van Derk Jan Bloemers,
Hermina, is geboren op 14 februari
1856. Zij trouwt op 23 mei 1878 met de
weduwnaar Berend Hendrik van der
Kolk. Na zijn dood in 1886, hertrouwt
Hermina, op 4 juni met de weduwnaar
Martend Bekedam. Het zijn dan
slechte tijden, want de pacht wordt in
1887 verminderd met 50 gulden en in
1898 nog eens met 25 gulden. Was de
pacht in 1875 nog 300 gulden, rond
1900 is die nog maar 225 gulden. Het
zal nog heel wat jaren duren voor de
pacht weer op 300 gulden is.
Martend Bekedam en Hermina Bloemers
pachten tot 1915 de boerderij.
Hun dochter Berendina Hendrika,
geboren 6 juni 1889, trouwt dan op 29
april 1915 met Gerrit Herm Zielman.
Zij zullen maar kort op de boerderij
wonen, want Gerrit Herm overlijdt al
op 27 februari 1917 en Berendina
Hendrika gaat samen met haar moeder
naar Zwolle. In dat zelfde jaar
pachten Gerrit Jan van Oenen en
Derkje Timmerman de boerderij voor
280 gulden. Van Oenen had eerst aan
de dijk in de Marshoek gewoond,
waar ook zijn kinderen zijn geboren.
In 1917 is erve Bloemers 7 hectare en
71 aren groot. Van de Graaf van Rechteren
wordt nog een stuk weiland gepacht,
groot 2 hectare en 11 aren.
Dit is nr. 668. Tot 1931 blijft de pacht
280 gulden. De eerstvolgende wijziging
die ik gevonden heb is in 1940,
want dan worden mijn ouders Gerrit
Jan van Oenen en Dirkje Knapen de
nieuwe pachters. De pacht is dan 350
gulden.
In 1985 verlaten zij de boerderij en het
land wordt verdeeld onder de andere
pachters.
De boerderij wordt nu op basis van
erfpacht verhuurd. Dat houdt in, dat
men de verbouwing en ook het onderhoud
zelf moet bekostigen. Daar
staat tegenover dat de erfpachtcanon
(jaarlijks huurbedrag) relatief laag is.
De erfpacht gaat men aan voor 30 jaar.
In nov. 1985 besluiten mijn man en ik
om de boerderij met een stukje weiland
(samen ± 1 hectare) in erfpacht te
nemen en gaan in 1987 na een grondige
restauratie op erve Bloemers wonen.
Noten:
1 ) Vim: hoeveelheid van 120, ook wel 100, 101,
102 of 104 garven, schoven of bossen.
Omschrijving Middenpagina (z.o.z):
Luchtfoto erve Bloemers najaar 1950.
Links naast het huis staat het kippenhok,
de mestvaalt met “‘t huusie” (toilet).
Het ronde gebouwtje rechts is het karnhuis.
Daarachter de hooibergen met hooi, rogge en
haver, schuur en het bakhuisje.
RONDOM DALFSEN 41 863

De Blauwe Brug
A. Goutbeek
Eeuwenlang waren de bewoners van deze regio, voordat ze gebruik konden maken van een brug,
afhankelijk van een veer om de Vecht over te steken.Toch lag er in Ankum bij de Ruitenborgh al een
brug over de Vecht: “De Blauwe Brug”.
Strategische plaats
Evenals Gerner en Rechteren was de
Ruitenborgh een middeleeuws kasteel
uit de veertiende eeuw, één van
de versterkingen in de rij van kastelen
die langs de Vecht en Regge lagen en
voor de Bisschop van Utrecht het
hoofd moesten bieden aan vijandige
troepen. Vanuit deze kastelen werd
Salland bestuurd en werd de belasting
geïnd.
Kastelen waren meestal gelegen aan
strategisch belangrijke rivierlussen of
doorwaadbare plaatsen, of daar waar
rivieren samenvloeiden. Enerzijds
vormde de rivier een obstakel, anderzijds
was hij een economische snelweg
naar het achterland. Noord-Nederland
werd door
het grote veengebied
ten oosten en ten zuiden
van Drente afgescheiden
van Middenen
Oost-Nederland.
Er waren maar twee
mogelijkheden om
vanuit Overijssel naar
Drente te gaan: links
van het veen via Meppel
of rechts van het
veen via Coevorden
en tijdens een droge
periode was het mogelijk
via de Ommerschans
naar Zuidwolde
te reizen.
Een andere barrière,
aan de zuidkant van
dat veen, was de
Vecht, stromend van
▲
Ruitenborgh
oost naar west. De IJssel was de derde
barrière. In natte perioden maakten
de tussenliggende weteringen het
web van hindernissen compleet. Voor
de handel en het verkeer waren deze
hindernissen soms erg lastig, maar
strategisch gezien betekenden ze
macht.
Tussen het moeras in het noorden en
de Vecht lag parallel daaraan de handelsweg
Zwolle - Coevorden, nu de
Hessenweg. Vanuit Zwolle kon men
ook naar Meppel en via de Oude
Twentse weg, over de oude Vechtovergang
‘de Berkummerbrug’ naar
Almelo.
Wanneer men echter vanuit Coevorden
aansluiting zocht met de oude
handelswegen op de Veluwe, moest
men de IJssel over. Hiervoor was de
oversteek Oldeneel-Hattem de meest
aannemelijke plaats.
Door nu bij de Ruitenborgh de Vecht
over te steken werd de weg via de
Berkummer brug en Zwolle sterk verkort.
Vervolgens ging men via de
Hoevenbrug, achter Zalné, over de
Nieuwe Wetering en verder over de
866 RONDOM DALFSEN 41
Soestwetering richting Oldeneel.
Deze kruising van een handelsweg
met de Vecht en het daarbij gelegen
kasteel de Ruitenborgh, dat binnen
een grote lus van de rivier lag, zijn
met elkaar markante elementen, die
de moeite waard zijn om eens wat nader
te belichten.
Oude kaarten
Middels oude kaarten gaan we terug
in de tijd. Eén van de eerste kaarten
waarop deze regio voor die tijd redelijk
is weergegeven, is een kaart van
Jacob van Deventer uit 1545. Hij was
cartograaf bij Karel V en later bij diens
zoon Philips II. Op deze kaart geeft hij
de Ruitenborgh weer aan de zuidzijde
van de Vecht.
Dat zou een onnauwkeurigheid
van Jacob
van Deventer geweest
kunnen zijn. Maar ook
zijn opvolger, de cartograaf
Christiaan ‘s
Grooten, die in 1573
een nieuwe kaart vervaardigde,
geeft de
Ruitenborgh aan de
zuidkant van de Vecht
weer. Waarschijnlijk
heeft hij de vorige
kaart daarbij gebruikt
en zo die onnauwkeurigheidovergenomen.
Vervolgens werd
deze kaart in 1606
aangevuld en verbeterd
door Johan van
Doetinchem.
Het wordt meer een oorlogskaart,
met meer terreingegevens.
Zo wordt met twee lijntjes een brug
over de Vecht bij de Ruitenborgh
weergegeven.

1
2
3
Ook hij zal gebruik hebben gemaakt
van de kaarten van zijn voorgangers,
maar strategische onnauwkeurigheden
zou hij zeker opgemerkt en verbeterd
hebben. Het is bijna zeker, dat
de Ruitenborgh vroeger aan de zuidkant
van de Vecht lag, of beter gezegd,
dat de Vecht toen aan de noordkant
van de Ruitenborgh richting
Zwolle stroomde.
Heel interessant wordt het, als we de
kaart van Pieter Karius uit 1610 bekijken.
Ook hij geeft de Ruitenborgh aan
de zuidkant van de Vecht aan. De
brug bij de Ruitenborgh geeft hij een
naam, namelijk ‘Blauwe Brug’. Deze
belangrijke en opvallende aanvulling
sluit de bedoelde onnauwkeurigheid
mijns inziens geheel uit.
Een kaart uit 1635 van Bartholt Wichers
geeft niet alleen de brug en de
naam ervan weer, maar vermeldt ook
de naam van de Hessenweg. De weg
over de Blauwe brug liep naar de
Hoevenbrug richting Oldeneel en
deed ook het Huis Zuthem aan. Wanneer
we voor dit laatste het boek
‘De Havezaten van Salland en
hun bewoners’ van jhr. A.J. Gevers
en A.J. Mensema erop naslaan, zien
we dat Hako van Ruitenborgh in 1389
toestemming kreeg het kasteel na de
verwoesting in 1380 te herbouwen.
Hako van Ruitenborgh was gehuwd
met Nese van Zuthem. Hun zoon bezit
later zowel het huis Zuthem, waar
hij woont, alsmede de Ruitenborgh.
Ook dit gegeven benadrukt duidelijk
de belangrijkheid van deze weg.
Een ander beeld geeft de kaart van
1652, gemaakt door de Zwolse conrector
Nicolaas ten Have.
Kaart 1: 1573 - Christiaan ‘s Grooten (detail)
Kaart 2: 1606 - Johan van Doetinchem (detail)
Kaart 3: 1635 - Bartholt Wichering (detail)
RONDOM DALFSEN 41 867

Het is een nauwkeurige kaart die in
verband met de grensgeschillen in
Oost-Overijssel gemaakt is na het
einde van de 80-jarige oorlog en de
vrede van Munster in 1648. Door de
juiste weergave van Overijssel heeft
deze kaart dienst gedaan tot aan de
Franse tijd. Maar tot onze verrassing
staat hier de Ruitenborgh aan de
noordkant van de Vecht weergegeven
en is de brug verdwenen.
De kaart van P. de la Rive, 1726-1731.
Indien de Vecht vóór 1640 ten noorden
van de Ruitenborgh zijn loop
had, dan moeten op latere, wat meer
gedetailleerde kaarten, nog resten
van die dichtgroeiende dode Vechtarm
te zien zijn. Daarvoor komt als
eerste de kaart van de La Rive uit
1726-1731 in aanmerking, die zich in
het Algemeen Rijks Archief in Den
Haag bevindt,( zie ook Rondom Dalfsen
nr. 18, pag. 374-375). Let wel: deze
kaart heeft het zuiden boven.
Hierop zien we tot onze verbazing
duidelijk nog een dode Vechtarm aan
de noord-oostkant van de Ruitenborgh
(op deze kaart dus links onder),
met links en rechts een boerderij
met daartussen een dam. Ook zien we
aan de westkant reeds de kleine Ruitenborgh
weergegeven als een boerderij.
De Kadastrale Minuut uit 1832.
Op zoek naar de oude Vechtarm komt
als tweede kaart de Kadastrale Minuut
uit 1832 naar voren. Hierop is
het terrein heel precies weergegeven.
We zien de Vecht, evenals nu het geval
is, aan de zuidkant van de Ruitenborgh,
maar ook is er een restant van
een Vechtarm bij de Kolkerve aan de
noordkant van de Ruitenborgh te
zien.
Naast de Kolkerve treffen we ook nog
de boerderijen van Nijboer,’t Witvos,
Lucas en ‘t Groote Jans aan. Ook hier
Kaart 4: 1652 - Ten Have (detail)
Kaart 5: 1726 - 1731 - De la Rive (detail)
ontdekken we een doorgang, een
dam bij de Kolkerve.
Stellen we ons deze dode arm voor als
een stromende meander van de
Vecht, dan ligt de Ruitenborgh inderdaad
aan de zuidkant van de Vecht in
de buurtschap Emmen.
Verpondingsregister 1520.
Het belasting- of verpondingsregister
uit 1520 uit het archief in Deventer
zou ook een aanwijzing in die richting
kunnen geven. Hierin staan de
belastingplichtigen per buurtschap
vermeld met de belasting die betaald
868 RONDOM DALFSEN 41
4
5
moest worden.
Aan de noordkant van de Vecht onder
Anckum wordt onder andere het
bouwhuis (boerderij) van de Ruitenborgh
genoemd, dat door iemand in
loondienst van de Ruitenborgh werd
bemeijerd. Hiermee zou de Kolkerve
of de kleine Ruitenborgh (van de familie
van den Berg) bedoeld kunnen
zijn. Ze liggen allebei aan de buitenkant
van die oude Vechtlus, aan de
noordzijde dus.
Op de naamlijst van de buurtschap
Emmen is de Ruitenborgh opgenomen.
Het kasteel lag immers binnen

▲
Kadastrale Kaart met de oorspronkelijke loop van de rivier ingetekend. (zie grijze stippen).
RONDOM DALFSEN 41 869

de lus, op grond die verbonden was
met de buurtschap Emmen. Ook dit
zou kunnen duiden op het feit, dat de
lus omstreeks 1520 nog functioneerde
als de rivier de Vecht.
Terreinverkenningen
In een kolk en in een brede, met wilgen
en typha’s begroeide laagte, tussen
de boerderij van Ophoff en de
Vossersteeg, waren zo’n vijftig jaar
geleden nog resten van deze Vechtarm
aanwezig, maar ook ten westen
van de boerderij van Lucas (nu Lindeboom).
Nu zijn ze alleen nog na veel regen als
lange plassen in het mais- en weiland
waarneembaar. Degene die het land
daar nu met landbouwmachines bewerkt,
valt de slappe bodemgesteldheid
op. Ook in het landschap vanaf
de Ruitenborghweg is de hele lus nog
waar te nemen. In noordelijke richting
zien we het lage weiland tussen
de Cubbinghesteeg en de boerderij
van Ophoff en in zuidelijke richting is
het lage gedeelte te herkennen tussen
de boerderij van Ophoff en de Ruitenborgh.
Deze twee lage weilanden
met de kromme oude Vechtarm aan
de Vossersteeg vormen tezamen de
lus met daarbinnen, als een soort eiland
de boerderij van Ophoff, die op
de hoogste plaats ligt. Aan de rand
van dat “eiland” bevindt zich de omgrachte
Ruitenborgh aan de zuidzijde
van de Vechtarm.
Trekken we deze lus door naar de
Marshoek, dan duidt het landschapsbeeld
erop, dat het weiland, omsloten
door de Vechtarm in de Marshoek,
toen aan de noordzijde in Ankum lag.
Dat een rivier, wanneer hij ongestoord
zijn gang kan gaan, vreemde
patronen in het landschap kan maken
zien wij op de afbeelding van de
rivier de Vecht.
Iets dergelijks heeft zich ook bij de
Ruitenborgh afgespeeld. Grote lussen
werden tot meanders in het landschap
uitgeslepen, die stroomafwaarts
langzaam opschoven, soms
totdat twee of drie lussen elkaar inhaalden
en na de doorbraak als dode
arm bleven liggen.
Dit geologische spel van de rivier
heeft zich vermoedelijk tussen 1625
en 1650 voltrokken.
870 RONDOM DALFSEN 41
De Blauwe Brug
De meest aannemelijke plaats van de
Blauwe brug is de belangrijke doorgang
bij de Kolkerve. De boerderij
‘t Witvos lag hier vlakbij, nu precies
op de kruising Cubbinghesteeg - Vossersteeg.
Volgens zeggen van de heer
Brinkman, die op deze boerderij heeft
gewoond, was het vroeger een herberg.
In 1832 was die doorgang in het weiland
vlak achter de woning van de
heer D. Brugman mogelijk de plaats
van de Blauwe Brug. Na het verleggen
van de Vecht en het vervallen van
de Blauwe Brug is er nooit meer een
nieuwe brug gelegd. Door de veranderde
situatie is in de loop der tijd
mogelijk meer gebruik gemaakt van
de Berkummer brug. Wel is er op de
latere topografische kaarten uit het
begin van de 20ste eeuw een voetveer
weergegeven. Dat veer lag achter de
boerderij van de familie Ten Klooster,
maar heeft nooit die belangrijke functie
van weleer kunnen innemen.
Eén ding gaat men zich nu wel afvragen:
is Hako van Ruitenborgh mogelijk
gereïncarneerd en is hij één van de
bedenkers van de Blauwe Bogen?
De Vecht is door de jaren heen een
aantal keren verlegd.
Vóór 1631
Na 1631
Na 1900
Bron:
Coll. A. Goutbeek
Coll. Historische kring Dalfsen
Kadastrale Atlas van Overijssel 1832

Opnieuw in beeld
▼
Openbare Kleuterschool Dalfsen ±1930
Foto: Coll. Historische Kring
1. Juffrouw H. Houwing
2. Karel Meijer
3. Frits Wildvank
4. Derk de Graaf
5. Cornelis Dekker
6. Nolda de Graaf
7. Janna Wildvank
8. Ria van de Meulen
9. Dina de Graaf
10. Klaasje Sik
11. Willem Linthorst
12. Ewald Kolbe
13. Alie van Beinum
14. Riek Wildvank
15. Anton van Zanten
16. Deisje Wildvank
17. Gerrie van Zanten
18. Hennie Onderdijk
19. Arend Jan Wijnhout
20. Henk Wildvank
21. Wim van Emmen
RONDOM DALFSEN 41 871

Nogmaals de familie “Polhaar” in Dalfsen.
P. Slot
In nummer 26 van oktober 1996 van “Rondom Dalfsen”
heeft mevrouw T. Ploeger- van Santen een kwartierstaat
“Polhaar” gepubliceerd. De oudst vermelde “Polhaar”
is Gerrit Jan, geboren 16 (moet zijn 12) januari 1814
te Dalfsen. Sinds dat jaar woont deze familie in Dalfsen.
In dat artikel meldt zij, dat in 1811 geen familie Polhaar
in Buurtschap De Gerner meer aanwezig was.
In de Kadastrale Atlas van Dalfsen van 1832 komt
echter wel de boerderij of Erve Polhaar voor.
In 1972 is deze boerderij afgebroken in verband
met het bouwrijp maken van de grond
ten behoeve van de nieuwe woonwijk Polhaar.
Mevrouw Ploeger schrijft, dat niet
kon worden achterhaald waar de
ouders van Gerrit Jan vóór 1814
hebben gewoond. Ook niet of reeds
eerder voorouders met die naam in
De Gerner hebben gewoond.
Vragen zijn ook: of de familie destijds
een boerderij betrok die de naam
“Polhaar” kreeg en of de familie
terugkeerde op de erve die die naam
reeds droeg.
Tenslotte eindigt zij met de vraag of
er eigenlijk wel sprake is van een
binding tussen de familie en het erf in
relatie met de naam “Polhaar”, zoals
in de Kadastrale Atlas van 1832 is
vastgelegd.
Om die vraag te kunnen beantwoorden
is een diepgaander onderzoek
nodig, aldus mevrouw Ploeger.
Ik heb een poging gedaan om de antwoorden
op deze vragen te vinden.
Gerrit Jan Polhaar, geboren in 1814
te Dalfsen, is een zoon van Albert
Hendrikszn en Roelofjen Derksdr.
Vilsterman, wonend in Gerner te
Dalfsen.
In 1808 en 1809 worden een broer en
een zus van hem Rooms Katholiek
gedoopt te Dalfsen; zij zijn geboren in
het Gerner Slag.
De ouders blijken te zijn getrouwd te
Dalfsen op 8 mei 1807. De kerkelijke
bevestiging vindt plaats te Hoonhorst
(R.K.).
Op 5 februari 1780 wordt te Dalfsen
R.K. gedoopt: Albert, zoon van Hendrik
Jansen Polhaar en Gaaye (Gerrigjen)
Gerrits. Hij is geboren op Erve
Vleeshouwer in ‘t Garner.
In 1775 en 1777 worden op datzelfde
erf nog twee broers van hem geboren.
In 1785 en 1788 wordt nog één broer
en één zuster geboren, maar nu op de
Polhaar uit Garner Slag.
In 1777 treedt als doopgetuige op:
Vennigje Polhaar, zuster van de
vader.
Verrassend is de aantekening bij de
doop van broer Jan in 1775, namelijk,
dat de vader uit “Tubantia” komt.
Op 9 juni 1800 wordt te Dalfsen R.K.
gedoopt: Gerrit Jan, die geboren is
“op ‘t Polhaar in Garner”. Hij is de
zoon van Gerrit Hendrikszn, een
enkele jaren oudere broer van Albert
Hendrikszn.
Ook het huwelijk van de ouders is
gevonden te Dalfsen. De ondertrouw
vindt plaats op 1 juli en het huwelijk
wordt op 17 juli 1774 voltrokken:
Hendrik Paulhaar (!), jongeman van
872 RONDOM DALFSEN 41
65 Gerrigjen Geerts
* ± 1743
† 4 juli 1824
64 Hendrik Janszn Paulhaar
* ?
x 17 juli 1774
† ?
33 Rolanda Derksde Vilsterman
* 22 nov. 1776
x 8 mei 1807
† 24 jan. 1850
32 Albert (Hendrikszn) Polhaar
* 5 feb. 1780
x 8 mei 1807
† 2 nov. 1825
Geesteren onder Tubbergen en Gerrigjen
Gerrits, jongedochter in Gerner.
Helaas starten de doop- en trouwboeken
van Tubbergen, Statie Geesteren
pas in respectievelijk 1768 en 1769. De
aldaar gangbare naam is kennelijk
“Paalhaar”; deze naam komt daar
verschillende malen voor.
Blijkens de gegevens van de Volkstelling
gehouden in oktober 1795 wonen
in de Buurtschap Gerner: Hendrik en
Gerrigjen Polhaar. Het gezin bestaat
uit 6 personen.
Van deze Hendrik Polhaar vinden we
ook nog in 1811 (Burgerregister van
Dalfsen), dat hij van beroep daghuurder
is, geboren in 1745 en in Emmen
woont.
Geconcludeerd kan worden, dat de
familie Polhaar in ieder geval vanaf
juli 1774 in Dalfsen woont, aanvankelijk
op Erve Vleeshouwer en van 1785
tot 1800 op Erve Polhaar.
De naam “Polhaar” is meegebracht
uit Geesteren onder Tubbergen.
Er blijkt wel degelijk een relatie te
bestaan tussen de familie Polhaar en
Erve Polhaar in Gerner. Het ligt voor
de hand dat de naam van het erf ontleend
is aan de familie van die naam.

18 Jan Willem Hegeman
* 1 sept. 1841 Avereest
x 12 april 1870 Ommen
† 23 april 1881 Avereest
17 Janna Roeterink
* 1829 Raalte
† 8 maart 1913
Gerner/Dalfsen
16 Gerrit Jan Polhaar
* 16 jan. 1814 Dalfsen
x 31 aug. 1854 Dalfsen
† 9 febr. 1871 Dalfsen
31 Gerridina Meijerink
* 1858 Ambt Ommen
† 30 juli 1912 Hessem/Dalfsen
30 Arnoldus Johannes
Leeuwenkuil
* 8 maart 1844 Dalfsen
x 28 april 1881 Dalsen
† 6 april 1919 Hessem/Dalfsen
29 Hermina Brummelenbosch
* 3 jan. 1846 Ankum/Dalfsen
† 15 jan. 1938 Dalfsen
19 Hendrika Meenhuis
* 9 juni 1840 Hulsen
(Hellendoorn)
† 27 dec. 1907
9 Maria Hegeman
* 15 jan. 1871 Avereest
† 1 dec. 1933 Olst
4 Gerrit Jan Polhaar
* 15 sept. 1894 Dalfsen
x 16 aug. 1923
† 1 febr. 1983 Zwolle
8 Johannes Polhaar
* 17 sept. 1859 Dalfsen
x 14 sept. 1890 Dalfsen
† 21 juli 1928 Dalfsen
15 Grada Leeuwenkuil
* 29 juli 1890 Hessem/Dalfsen
† 31 juli 1964 Dalfsen
7 Hermina Bernadina Nijboer
* 28 sept. 1915 Dalfsen
† 13 nov. 1992 Dalfsen
14 Bernardus Nijboer
* 22 maart 1884 Dalfsen
x 1 okt. 1914 Dalfsen
† 19 okt. 1978 Dalfsen
28 Bernardus Nijboer
* 6 febr. 1845 Dalfsen
x 14 maart 1867 Dalfsen
† 21 maart 1888 Dalfsen
Tenslotte volgt hierna nog een beperkte
stamreeks, die aansluit op de
reeds eerder gepubliceerde kwartierstaat.
I. Gerrit Jan Polhaar, boerenknecht (1850),
landbouwer (1854), geb. 12 -1-1814 te
Dalfsen (Gerner), overl. 9-2-1871 te Dalfsen
(Gerner in huis no. 34).
Hij huwt 1e: 16-5-1850 met
Johanna Haverink, geb. 14-8-1832
te Dalfsen en overl. ald. op 27- 4-1854.,
dochter van Evert- en Janna Habers.
Hij hertrouwt op 31-8-1854 te
Dalfsen met Janna Roeterink,
in 1854 dienstmeid, wonend in
Gerner, geb. 10-10-1828 te Raalte,
overl. 8-3-1913 te Dalfsen
(Gerner in huis no. 49), dochter van
Evert- en Gerritdina Hekkink.
2 Johannes Everhardus
Josephus Polhaar
* 22 maart 1942 Dalfsen
† 15 sept. 1966 Dalfsen
1 Josephus Gerardus
Johannes Polhaar
* 3 juni 1969 Dalfsen
3 Grada Johanna Bernarda
Maria van der Vegt
* 5 okt. 1943 Dalfsen
II. Albert (Hendrikszn) Polhaar, bouwman,
ged. R.K. 5-2-1780 te Dalfsen,
geb. op Erve Vleeshouwer in Gerner Slag,
overl. 2-11-1825 te Dalfsen
(Gerner in huis no.10).
Hij trouwt 8-5-1807 te Dalfsen
met Rolanda (ook Roelofjen) Derks
dochter van Vilsterman, boerin (1825),
geb. te Hessum,
ged. R.K. 22-11-1776 te Vilsteren,
overl. 24-1-1850 te Dalfsen
(Gerner in huis no.12),
dochter van Derk Rutgers en
Willemina Teunis.
Rolanda hertrouwt op 6-1-1827
te Dalfsen met Henricus van der Vegte.
20 Gerhardus van Duuren
* 1841 Berkum
x 4 april 1872 Zwollerkerspel
† ?
10 Everhardus Josephus
van Duuren
* 9 okt. 1876 Zalk
x 25 april 1901 Zwollerkerspel
† 1 april 1960 Westenholte
5 Johanna Maria van Duuren
* 13 aug. 1902 Westenholte
† 10 dec. 1993 Dalfsen
11 Maria Bergman
* 21 april 1878 Mastenbroek
† 20 april 1912 Zwollerkerspel
12 Johannes van der Vegt
* 30 jan. 1882 Dalfsen
x 1908/1909 (?) Raalte
† ?
6 Gradus Johannes
van der Vegt
* 27 sept. 1916 Dalfsen
x 4 sept. 1941 Dalfsen
† 17 maart 1993 Dalfsen
13 Hendrika Hekkink
* 23 juli 1887 Raalte
† 24 aug. 1970 Eibergen
27 Gerridina Wijermars
* 24 juli 1853 Dalfsen
† na 1887
21 Johanna Nijboer
* 14 nov. 1846 Zalk
† ?
22 Albertus Bergman
* 1834 Zwollerkerspel
x 1863 Zwollerkerspel
† 1920 ? Zwollerkerspel
23 Egberdina Jansen
* ?
† ?
24 Gerrit Jan van der Vegt
* 30 aug. 1842 Dalfsen
x 29 jan. 1877 Dalfsen
† 28 maart 1917 Dalfsen
25 Hendrika Boggenberg
* 29 mei 1852 Dalfsen
† 12 april 1924 Dalfsen
26 Jan Hekkink
* 17 juni 1838 Raalte
x 14 juni 1877 Raalte
† 15 april 1894 Raalte
III. Hendrik Janszn Paulhaar, jongeman van
Geesteren onder Tubbergen,
woont op 2-11- 1825 in Lenthe,
trouwt 17-7-1774 te Dalfsen met
Gerrigjen (ook Gaye) Gerrits, volgens de
overlijdensakte dochter van
Gerrit Derks en Anna Derks,
overl. 4-7-1824 te Dalfsen
(Lenthe in huis no. 14), oud 81 jaren.
Bron: doop- en trouwboeken
van Tubbergen en Dalfsen.
RONDOM DALFSEN 41 873

Verleden en heden
▲ Kleine Leemcule begin zestiger jaren
Foto: M. van Lenteren
874 RONDOM DALFSEN 41
▼ Kleine Leemcule 2001
Foto: M.J.P. van Santen