met de koers mee te veel regels te weinig geld balans werk en ... - Ton

MAGAZINE VOOR MENSEN DIE WERKEN IN TRANSPORT EN LOGISTIEK
MET DE KOERS MEE
CHAUFFEURS BOUWEN VIP-TERRAS
TE VEEL REGELS
TE WEINIG GELD
WIE DOET ER WAT AAN?
BALANS
WERK EN PRIVÉ
HENK RIJDT PAARD
OP MAANDAG
TONMAGAZINE.NL NR 38•10•11
LOSSE NUMMERS € 3,95

Dit nummer
TON 38 10-11 PAGINA 2
ALTIJD OP VAKANTIE
LEKKER KLAGEN
Klagen is volkssport nummer
één. Chauffeurs kunnen er ook
wat van. Te veel regels, te
veel buitenlandse
werkkrachten en te weinig
salaris. Wie moet die
problemen oplossen? En: wat
doe je er zelf aan?
Pagina 32
Je hebt je werk en je gezin.
En dan ook nog je vrienden en
hobby’s. Al die dingen
combineren is vaak lastig.
Henk is een dag minder gaan
werken. Kees en Anja zitten
samen op de vrachtwagen.
Dimitry ziet zijn kinderen
alleen in het weekend.
Pagina 10

En verder
TON BERICHT
VERTEL ‘T TON
TON PEILT
TON 38 10-11 PAGINA 3
GETEKEND: (ON)GELUKKIG MET JE WERK
OVER DE GRENS
10 VRAGEN AAN....
DE ENECO TOUR
BIJZONDERE BEROEPEN:
DE AUTOWASSER
TON PUZZEL
STRIP
COLOFON
DE PADEN OP,
DE LANEN IN
Weer of geen weer, gewandeld wordt
er. Iedere week staan zes oudchauffeurs
van Schotpoort Transport
paraat voor een flinke wandeltocht.
Het is gezond en gezellig. Onderweg
halen de mannen herinneringen op.
TON wandelt een keertje mee.
Pagina 22
Pagina 5
Pagina 9
Pagina 16
Pagina 20
Pagina 28
Pagina 30
Pagina 36
Pagina 44
Pagina 48
Pagina 50
Pagina 51

Alerta maakt veiligheid
bespreekbaar
ADVERTENTIE
Let op!
Ik zit
niet 24 uur
per dag op
je schouder.

PENSIOENvraag
KAN IK VAN MIJN
PENSIOENFONDS AF?
TON 38 10-11 PAGINA 5
Nee, als je in het vervoer werkt, bouw je verplicht pensioen
op bij Pensioenfonds Vervoer. Maar hoe erg is dat?
Het idee achter een pensioenfonds is dat je samen beter af
bent dan alleen. Bovendien bevordert het eerlijke concurrentie.
Een vervoersbedrijf dat niet aangesloten is, betaalt geen
pensioenpremie en kan dus goedkoper werken dan de concurrent.
Wat is nu precies het voordeel voor jou?
VOORDEEL 1: KOSTEN DELEN
De kosten van Pensioenfonds Vervoer zijn lager dan van een
individuele pensioenverzekering. Logisch, want Pensioenfonds
Vervoer regelt veel zaken in één keer voor veel mensen.
Dat is goedkoper dan voor iedereen apart.
VOORDEEL 2: GEEN WINSTOOGMERK
Pensioenfonds Vervoer is niet commercieel. Er blijft dus geen
geld aan de strijkstok hangen.
VOORDEEL 3: MEER PENSIOEN PER EURO
Door voordeel 1 en 2 zijn de kosten van een pensioenfonds lager.
Hierdoor krijg je meer pensioen voor je geld.
VOORDEEL 4: MAKKELIJK
Je pensioen wordt voor je geregeld door professionals met verstand
van investeren en pensioenen.
Meer weten? Kijk op www.pfvervoer.nl.
Of bel 0900 1964 (8 cent per minuut).
TONMAGAZINE.NL
TON verschijnt eens in de twee maanden. Het volgende
nummer komt dus in december. Je hoeft TON niet te
missen. Kijk maar op: www.tonmagazine.nl
OMGAAN
MET GASSEN
IN ZEECON-
TAINERS
De informatie op de website van Gezond
Transport is verder uitgebreid.
Je vindt er nu een controlelijst die je
gebruikt als je een container moet
openen. Er zijn ook tipkaarten, bijvoorbeeld
over welke lading vaak welke
gassen bevat. Kijk op www.gezondtransport.nl,
onder Trefwoorden
bij Gevaarlijke gassen in zeecontainers.

TON cover
Doreen Tiecken
TON 38 10-11 PAGINA 6
Leeftijd: 22. Woonplaats: Bergharen. Werkt: als nationaal
chauffeur bij Lewiszong Transport in Bergharen.
WAAROM OP DE COVER? “Mijn vader heeft me
opgegeven. Eerst vond ik het niks, want ik houd niet zo
van in de belangstelling staan. Nu vind ik het toch stiekem
wel leuk. Mijn vader is conciërge, maar leest het blad ook.
Het is lief dat hij in de mail heeft gezet dat hij trots op mij
is. Hij heeft altijd achter me gestaan, ook toen ik vertelde
dat ik chauffeur wilde worden.”
HOE IS HET OM ALS VROUW IN DE
TRANSPORTWERELD TE WERKEN?
“Heel fijn. Ik voel me bij alle bedrijven waar ik kom
ontzettend welkom. Het wordt gewaardeerd dat je als
vrouw chauffeur bent. Ik krijg ook veel hulp. Soms is dat
minder leuk, omdat mannen dan denken dat ik het niet
zelf kan. Maar ik waardeer de hulp wel. Ik rijd vooral met
zeecontainers. De bedrijven waar ik dan kom, laden en
lossen zelf. Soms werk ik voor andere opdrachtgevers en
moet ik wel zelf laden en lossen.”
WAT VIND JE VAN DE PAGINA’S TRANSPORT
EN LOGISTIEK IN HET BUITENLAND?
“Mooi. Ik ben heel geïnteresseerd in international
transport. Laatst ben ik met mijn vriend, die eigenaar is
van het bedrijf waar ik werk, naar Engeland gereden.
Helemaal super vond ik dat. Ik hoop dat ik dat in de
toekomst meer kan doen. Het enige waar ik me druk over
maak is de veiligheid. Je bent toch een vrouw alleen.”
CAOvraag
Wachtdag bij ziekte
In het Beroepsgoederenvervoer wordt
je loon per week berekend. Normaal gesproken
heeft een fulltimer een loongarantie
voor 40 uur per week. (Werk je als
parttimer, dan geldt het aantal afgesproken
uren per week). Er mogen geen
weken met elkaar worden verrekend.
Voor de eerste week dat je ziek bent,
geldt een loongarantie van 32 uur, omdat
je werkgever in die week een zogenoemde
‘wachtdag’ mag toepassen.
Wat betekent dat mogen toepassen van een
‘wachtdag’ ? Dit betekent dat over je eerste
ziektedag geen uren hoeven te worden
betaald, tenzij je die dag toch nog
gewerkt hebt. Er kan dus niet automatisch
8 uur in mindering worden gebracht.
Welke uren tellen mee ?
Ben je na de wachtdag nog ziek, dan
wordt er 8 uur per ziektedag genoteerd.
Dit geldt eveneens voor andere verzuimdagen
met behoud van loon (zie
art 64 Cao).
Verder wordt er gekeken naar de gewerkte
uren in zo’n week. Wanneer je
vervolgens boven de 32 uur uitkomt,
moet je werkgever je ook die uren betalen.
Bijvoorbeeld:
Maandag en dinsdag werk je – 22 uur.
Woensdag word je ziek – 0 uur
Donderdag en vrijdag, ziek – 16 uur
Totaal 38 uur te betalen over deze week.
Vragen: Stichting VNB: 0800-
0225022 (gratis) of mail naar: transport@bg.fnv.nl

COLUMN
Oude liefde...
Je eerste verliefdheid herbeleven, wie wil
dat niet? Mijn eerste zoen, op het station
van Alkmaar. Het gebeurde na een
schoolreisje. De plek waar de meeste prille
liefdes beginnen. Ik was twaalf, zij dertien
en al veel wijzer dan zo’n boerenpummel
uit Akersloot. Na die eeuwig durende
zoen, zweefde ik dertig centimeter boven
de grond, op mijn fietsje, de elf kilometer
naar huis. Zooo verliefd op Els!
Mijn eerste rit, op een oude Mercedes
1419. Ik was negentien, hij tien jaar oud.
De roemruchte 51-PB-00. En wederom al
veel ervarener dan zo’n boerenpummel
uit Akersloot. Hij had al veel chauffeurs
gehad. Gepokt en gemazeld. Hij wipte,
rookte en zoop olie. Als een oude
herdershond, blafte hij zichzelf de
Brenner op. Na die eeuwig durende rit,
zweefde ik niet meer. Ontmaagd en
ontgoocheld door de keiharde realiteit,
besefte ik, dat ik dit nooit meer wilde
doen.
Mijn eerste jubileum zit er op.
Vijfentwintig jaar. Gehard door de
keiharde realiteit, weet ik, ik zou nooit iets
anders willen doen!
DENNIS TON IS 44 JAAR EN
WOONT IN AKERSLOOT IN
NOORD-HOLLAND. SINDS
ZIJN NEGENTIENDE IS HIJ
VRACHTWAGENCHAUFFEUR.
HIJ WERKT BIJ AB TEXEL.
TON 38 10-11 PAGINA 7
TON belt
Ed Muileman...
16 oktober 2010. Een zwarte dag die vrachtwagenchauffeur
Ed (44) nooit meer vergeet. In Duitsland stond hij
achteraan in een file. Een Spaanse trucker zag hem niet
en knalde achterop. Ed mailde TON over de nasleep van
het ongeluk. TON belt hem op.
TON: Kun je je iets van het ongeluk herinneren?
ED: “Nee. Ik weet wel dat ik niet wakker kon blijven. Pijn
voelde ik niet meteen. Ik had rug- en nekletsel en veel kneuzingen.”
T: Hoe verliep het herstel?
E: “Moeizaam. Tot de dag van vandaag is het een lijdensweg.
Ik heb 24 uur per dag pijn. De zenuwen in mijn nek zijn
beschadigd en daardoor schudt mijn hoofd altijd.”
T: Kom je nog terug op de vrachtwagen?
E: “Nee, die hoop heb ik opgegeven. Toen een arts mij vertelde
dat ik mijn werk nooit meer zal doen, stortte mijn
wereld in. Ik ben nog wel eens met een collega meegereden,
maar toen ben ik twee dagen ziek geweest.”
T: Heb je recht op een schadevergoeding?
E: “Jazeker, maar dat proces verloopt moeizaam. Mede doordat
het in het buitenland is gebeurd. Ik heb tot nu toe slechts
450 euro op mijn rekening gehad.”
T: Krijg je psychische hulp?
E: “Ja. Ik kan de situatie waar ik in beland ben niet accepteren.
Ik voel me nutteloos. De sociale contacten mis ik ook.
Met twee collega’s heb ik nog contact. Van de rest hoor ik
niets meer. Dat begrijp ik wel hoor, het leven gaat verder.”
Ed wil in contact komen
met chauffeurs
die ook een ongeluk
hebben meegemaakt.
Mail voor zijn contactgegevens
naar:
info@tonmagazine.nl

TONbericht
Ben jij de veiligste
heftruckchauffeur?
Glaasje wijn erbij
TON 38 10-11 PAGINA 8
Geef je dan op voor de zestiende editie van het Nederlands
Kampioenschap Intern Transport (NKIT). Het evenement
vindt op zaterdag 5 november in het opleidingscentrum van
EVO in Zoetermeer plaats. Veilig en correct
werken met interne transportmiddelen staat
centraal. Deelnemers moeten wel een bewezen
vaardigheid in de bediening van hef- en
magazijntrucks hebben. Ook maken op
deze dag de verkozen HeftruckHelden
onderling uit wie zich de Heftruck Held van
het Jaar mag noemen. Aanmelden kan via:
www.nkit.nu
Herman Elshof (55) uit Apeldoorn is de winnaar van de prijsvraag
in TON 36. De opdracht was een foto in te sturen die
jouw chauffeursgevoel tot uitdrukking brengt.
Op deze foto zie je Herman in de cabine van zijn vrachtwagen.
Hij rijdt voor Schotpoort in Eerbeek. Eén keer per jaar
gaat zijn echtgenote mee op pad. Altijd op een rit die meerdere
dagen duurt. Op de foto zijn ze in Duitsland. ’s Avonds
drinken ze samen een glaasje
wijn en komt er een spelletje
op tafel. Dit keer rummikub.
Herman heeft de tafel speciaal
voor dit doel gemaakt.
Slapen doen ze daarna in de
wagen.
Met zijn inzending wint hij
een zeefdruk van kunstenaar
Max Hendriks.
Verticaal Transport
duikt in Arbocatalogus
De Arbocatalogus van de sector Verticaal
Transport is er. Een overzicht van
maatregelen om veilig en gezond te
kunnen werken. Dit najaar kun je tijdens
een workshop leren hoe je het naslagwerk
toepast. Aan de hand van opdrachten
zie je hoe de catalogus in de
praktijk werkt. Je werkgever krijgt tijdens
de workshop meer inzicht in het
stimuleren van gezond en veilig werken.
De workshops vinden plaats van 10.00
tot 12.00 uur op:
zaterdag 22 oktober Mercure Hotel
Zwolle;
zaterdag 29 oktober Golden Tulip
Zoetermeer;
zaterdag 5 november Mercure Hotel
Rosmalen.
Opgeven kan via Gezond Transport:
www.gezondtransport.nl of bel naar:
0182-580266.

Vertel ‘t TON
TON 38 10-11 PAGINA 9
TON laat mensen in transport en logistiek aan het
woord. Over hun werk, over hun vak, over wat zij
dagelijks meemaken. En over TON. Geef je mening. Dat
kan makkelijk en snel. Via www.tonmagazine.nl.
Dan maak jij van TON een beter blad.
DODE HOEK
In mijn werk bouw ik het Duitse tolsysteem
in vrachtwagens. Regelmatig
werk ik ook nog als chauffeur.
In de wet staat dat het zicht
door de voorruit vrij moet
zijn. Als een chauffeur vlaggetjes
voor zijn raam heeft
hangen, maakt hij kans op een boete.
Het verbaast me dat overheden in
diverse landen een kasje tegen de
voorruit eisen om op een snelle manier
tol te heffen. Soms zijn zeven kastjes
geen uitzondering. Dat dit het uitzicht
belemmert, spreekt voor zich. Wordt het
niet eens tijd dit op een hoger niveau aan
de kaak te stellen? Mijn brieven naar verschillende instanties
leveren geen reactie op.
Ed van den Berg uit Oosterhout
GOEDE VOORBEELD
Ik wil reageren op het interview met de veiligheidsdeskundige
in TON 37. Het artikel begint
met de zin: “Pfff, ik heb al vijftig keer gezegd
dat hij een reflecterend hesje aan moet.”
De foto is duidelijk genomen op de werkvloer.
Het valt me op dat de veiligheidsadviseur
zelf geen hesje aan
heeft. Hoezo een ander aanspreken,
terwijl je zelf niet het goede
voorbeeld geeft?
Rob van der Laan uit Beilen
Reageren? Mail:
info@tonmagazine.nl
Of via: www.tonmagazine.nl
Bel: 030-2303080
Brief: Postbus 85293, 3508 AG Utrecht

Zoeken naar de balans
Werk en privé.
Hoe combineer
je die twee?
Lange dagen, veel van
huis. En als je thuis
bent, vaak te moe om
iets te ondernemen.
Een bekend beeld voor
veel chauffeurs. De
verhouding tussen
werk en privé is niet
altijd even goed.
Iedereen gaat er op
zijn eigen manier mee
om. TON sprak met vier
mensen: een
internationaal
chauffeur, een
parttimer en een
rijdend stel. Hoe
pakken zij het aan?
TON 38 10-11 PAGINA 10

TON 38 10-11 PAGINA 11
Alsof we altijd
met vakantie zijn
Kees van Zundert (61) was doordeweeks
altijd van huis en zag zijn vrouw Anja (55)
niet vaak. De oplossing: Anja haalde haar
groot rijbewijs. Nu zitten ze samen op een
vrachtwagen van Oostvogels Transporten
in Breda. En dat bevalt prima.
PRIVÉLESSEN “Ik had al wel eens een
rondje gereden op een privéterrein”, zegt
Anja. “Dat was erg leuk. En nadat ik mijn
papiertje had gehaald, kon Kees me
natuurlijk de fijne kneepjes bijbrengen.
Zoveel privélessen van een ervaren
chauffeur krijgt niet iedereen.” Kees: “Ik zei
altijd: Zorg jij maar dat jij je rijbewijs haalt,
dan leer ik je wel rijden. En ze is een snelle
leerling, dus dat gaat prima. Eerst had ze nog
wat problemen met het aandocken, maar
ook dat gaat steeds beter.”
THUIS BIJ DE HOND Kees en Anja zijn in
de weekenden thuis in Schijf. “Dat blijft
toch ons echte huis hoor”, zegt Kees. “In de
vrachtwagen is het prima, maar we
proberen werk en privé toch goed
gescheiden te houden. Het is wel wat
drukker in het weekend nu. Door de week is
er niemand om de tuin en het huishouden
te verzorgen.” Anja: “En onze hond verdient
in het weekend natuurlijk ook meer
aandacht. De rest van de week is hij alleen
thuis en zorgt een vriendin voor hem.
Daarnaast kook ik dubbel in het weekend,
zodat we onderweg niet altijd in een
restaurant hoeven eten.”
TAAKVERDELING De taakverdeling in de
cabine is duidelijk. De een rijdt, de ander zet
koffie en smeert broodjes. Kees vindt het
niet erg dat hij zelf niet meer altijd achter
het stuur zit. “Ik zie de wereld nu op een
heel andere manier. Het is ook wel eens leuk
om wat meer naar de omgeving te kijken. Ik
ontdek nu nieuwe dingen op routes die ik al
jaren reed.”
VAKANTIE Kees en Anja zijn altijd samen
in een kleine ruimte. “Maar ruzie hebben we
nooit hoor”, zegt Anja. “En als ik hem beu
ben tijdens het rijden, zeg ik dat hij moet
gaan slapen. Zo met zijn tweeën in het
buitenland geeft een fijn gevoel. Het lijkt
wel alsof we altijd met vakantie zijn.” Apart
van elkaar rijden zien ze nog niet zitten.
Kees: “Zolang het op deze manier kan,
rijden we met zijn tweeën. In ieder geval tot
mijn pensioen.” Anja: “Misschien ga ik
daarna nog wel door. Ik zie wel.”

TON 38 10-11 PAGINA 12
Af en toe voel
ik me best wel
schuldig

TON 38 10-11 PAGINA 13
Mijn gezin is mijn
grootste hobby
Een chauffeur van de oude stempel. Zo
kun je Dimitry Meyer (42) uit Doesburg
misschien wel omschrijven. De hele week
van huis voor werkgever Rotra en meestal
pas op zaterdag weer bij zijn gezin. Zijn
vriendin zorgt voor hun drie kinderen.
GEEN SLEUTELKINDEREN “Ik heb een
zoon van twaalf en twee dochters: één van
zes en één van achttien maanden. Die zie ik
doordeweeks niet. Gelukkig is mijn vriendin
wel altijd thuis. We hebben er bewust voor
gekozen om iemand van ons voor de
kinderen te laten zorgen. We willen geen
sleutelkinderen.”
SCHULDIG “In mijn cabine hangen foto’s
van mijn gezin. Daarnaast bellen we meestal
elke dag een paar keer. Ik hoef dus niks te
missen van wat er thuis gebeurt. Af en toe
voel ik me best wel schuldig. Het huismoederschap
is de zwaarste taak ter wereld.
Daarom probeer ik mijn vriendin in het
weekend zoveel mogelijk werk uit handen te
nemen.“
GETROFFEN “Binnenland rijden is geen
optie. Dat heb ik een tijdje gedaan, maar
daar voelde ik me niet prettig bij. Bovendien
moet je dan ’s ochtends vroeg weg en kom je
’s avonds laat thuis. Toen zag ik mijn
kinderen dus ook bijna niet. Ik heb het zó
getroffen met mijn vriendin. Die vindt het
niet erg. Ze spoort het zelfs aan. Alles gaat in
perfecte harmonie.”
FLEXIBEL “Mijn gezin is mijn grootste
hobby. In het weekend gaat al de aandacht
naar hen. Maar daarna moet ik wel weer
weg. Mijn kinderen zijn er flexibel in
geworden. Mijn dochter moet wel eens
huilen. Dan vraagt ze zich af waarom papa
nu weer vertrekt. Toch gaat dat altijd snel
weer over. En mijn zoon, die vindt het maar
wat stoer dat zijn vader vrachtwagenchauffeur
is.”

TON 38 10-11 PAGINA 14
Terrasje pakken,
weekendje weg,
heerlijk

TON 38 10-11 PAGINA 15
Spijt dat ik het niet
eerder heb gedaan
Henk Gilles (40) uit Veenendaal was het
beu. Hij maakte gruwelijk veel uren en
raakte in een dip. De vele controles in
België waren de druppel die de emmer liet
overlopen. Henk verloor het plezier in
zijn vak en keek als een berg op tegen
ritjes naar België. Zijn vrouw kwam met
de oplossing: parttime werken.
ANDERE BAAN? “Op een gegeven
moment ging het zo niet verder. Dan ga je
toch nadenken. Moet ik een andere baan
gaan zoeken? Maar ja, ik had nog nooit iets
anders gedaan. Toen kwam mijn vrouw met
het idee op de proppen. Eerst was ik
afhoudend, maar op een gegeven moment
ging ik toch maar eens met mijn baas
praten. Hij vond het geen probleem.”
LANG WEEKEND “Nu heb ik eigenlijk nog
maar van één ding spijt. En dat is dat ik het
niet veel eerder gedaan heb. Ik zit zo veel
beter in mijn vel. Ik was de eerste die in
deeltijd ging werken bij Gebroeders van
Veldhuizen Transport. Ik mocht zelf de dag
uitkiezen dat ik vrij was. Ik koos voor de
vrijdag, lekker een lang weekend. Later werd
dat maandag, maar dat komt op hetzelfde
neer.”
PAARDRIJDEN “Op maandag heb ik tijd
voor mijn hobby paardrijden. Dat zat er
vroeger niet in. Ook doe ik klusjes in en
rond het huis. Daardoor hebben we in het
weekend meer tijd om samen leuke dingen
te doen. Een terrasje pakken of een
weekendje weg bijvoorbeeld. Heerlijk!”
COLLEGA’S “Collega’s maken wel eens
grapjes. Dan zeggen ze op dinsdag: Oh ja,
voor jou is het pas maandag. Of: Daar
hebben we die parttimer weer. Maar ze
gunnen het me wel, hoor. Ik denk dat ze het
zelf ook wel zouden willen, maar veel
mensen zijn toch bang dat ze er financieel
erg op achteruit gaan of dat ze hun eigen
wagen kwijtraken. Ik heb nog steeds mijn
eigen wagen.”
PLEZIER “En wat betreft het financiële
gedeelte: je gaat er inderdaad wat op
achteruit, maar het valt me eigenlijk nog
mee. Ik moet er wel eerlijk bij zeggen dat ik
geen kinderen heb en een vrouw met een
goede baan. Dus dat scheelt wel. Voor mij is
het ideaal. Ik ben minder gestrest en heb het
plezier in mijn werk weer terug. Als het aan
mij ligt, ga ik zo nog wel een tijdje door.”

TON peilt
NASCHO
TON 38 10-11 PAGINA 16
Zuinig rijden, anticiperen en je lading zekeren. Hoe moet
dat ook alweer? Tijdens de verplichte nascholing fris je je
kennis op. Ook kun je ervoor kiezen om nieuwe dingen te
WILLEM HOFMAN
BELACHELIJK
BELACHELIJK
“Waarom gelden dat soort dingen altijd alleen
maar voor chauffeurs? Ik vind het echt
belachelijk. Een timmerman hoeft toch ook niet
bij te scholen? Voor mijn baas is het ook
vervelend. Die heeft vierhonderdvijftig chauffeurs
in dienst. Dat kost nogal wat. En voor mij
trouwens ook, want ik kan dan natuurlijk geen
overuren draaien. Ik denk dat ik het maar op een
vrije dag doe. Dat scheelt ons allebei geld.”
Willem Hofman (47) uit Vlaardingen is
internationaal chauffeur bij Post Kogeko in
Maasdijk.
OPFRISCURSUS
“Nascholing gaat bij ons via het bedrijf. Ik vind
het niet echt nodig, maar een opfriscursusje kan
nooit kwaad. Ik heb al een cursus ‘het nieuwe
rijden’ gehad. Dat vond ik wel goed. Ik merk
duidelijk dat er nu verschil zit in mijn verbruik en
het lukt me beter om op tijd te anticiperen bij
kruispunten. De man die met me meereed is zelfs
nog een keer extra meegegaan, omdat ik daar om
vroeg. Dat vond ik wel perfect.”
Herman Smink (49) uit Den Haag is nationaal
chauffeur bij Lelieveld Transporten BV in
Leidschendam.

LEN!?
TON 38 10-11 PAGINA 17
leren. Het aantal uren staat vast: vijfendertig, verdeeld
over vijf jaar. Niet iedere chauffeur loopt er warm voor.
Hoe denk jij erover? TON peilt de meningen.
SNAP HET WEL
“Ik ben al begonnen met bijscholing. Vorig jaar is
er een keer een instructeur mee op de wagen
gekomen. Die liet me zien hoe ik beter kan
anticiperen op bepaalde situaties door defensief te
rijden. Ik snap ook wel dat het moet. Er verandert
veel in onze wereld en het kan geen kwaad dat je
op de hoogte bent van de nieuwe ontwikkelingen.
Binnenkort krijgen we een slipcursus. Het wordt
bij ons gewoon ingepland op een werkdag.”
Ronald Bos (55) uit Barendrecht is nationaal
chauffeur bij Shell in Rotterdam.
HEFTRUCKBEWIJS
“Ik heb nog niks gedaan voor mijn nascholing,
maar we gaan op het bedrijf binnenkort
beginnen. Het wordt voor ons betaald, maar je
moet daarna wel een bepaalde tijd bij het bedrijf
blijven. Anders moet je een gedeelte terugbetalen.
Dat snap ik wel. Ik heb aangegeven dat ik graag
mijn heftruckbewijs wil halen. Dus ik hoop dat ik
dat kan gaan doen. Ik zag ook ‘klantgericht
communiceren’ op de lijst staan. Dat vind ik dan
weer onzin.”
Harm de Weys (36) uit Diessen is internationaal
chauffeur bij Baetsen Transport in Veldhoven.
RONALD BOS
SNAP HET WEL

TON 38 10-11 PAGINA 18
JIJ IN TON Heb jij een mening over je werk.
Of over wat er in het transport en de logistiek speelt?
Stuur een mailtje en geef aan hoe je telefonisch te
bereiken bent. Zo kom je in TON PEILT.
Mail naar: info@tonmagazine.nl
NIET MOEILIJK
“Als ik het eerlijk moet zeggen: Ik vind het
geldklopperij. Natuurlijk is het belangrijk om op
de hoogte te blijven. Maar dat ze meteen je
rijbewijs afpakken als je die vijfendertig uur niet
haalt, vind ik overdreven. Ik heb al twee van de
vijf dagen binnen, met een ADR-cursus. Dat was
trouwens wel goed te doen. Als je een beetje kunt
leren, is het niet moeilijk.”
André Timmer (48) uit Rozenburg is nationaal
chauffeur bij De Jong Grauss Transport BV in
Hoogvliet.
BIJSPIJKEREN
“Af en toe je kennis een beetje bijspijkeren. Daar
word je natuurlijk nooit stommer van. Ik snap
alleen niet dat jongens zoals ik dat moeten doen.
Ik heb pas zes jaar mijn rijbewijs, dus bij mij is
alles nog fris. Begin met de ouderen zou ik zeggen.
Daar is het wat verder weg. Verder vind ik het ook
raar dat het alleen voor beroepschauffeurs geldt.
Iedereen zou na een jaar of vijftien de boel wel
weer eens mogen opfrissen.”
Harm Lemans (25) uit Goirle is nationaal
chauffeur bij Vakutrans in Helvoirt.
ANDRÉ TIMMER
NIET MOEILIJK

TON 38 10-11 PAGINA 19
HOEVEEL UUR VAN JE VERPLICHTE
NASCHOLING HEB JIJ AL GEDAAN?
45% NUL UUR 33% MINDER DAN 16 UUR
14% MEER DAN 16 UUR 8%
HANS HINDERIKS
HELPEN SJOUWEN
DE VOLLE 35 UUR
BRON TONMAGAZINE.NL
HELPEN SJOUWEN
“Vooral voor ervaren mensen vind ik het onzin.
Alsof wij inmiddels niet weten hoe het er in het
vak aan toe gaat. Er is wel eens een examinator
met me meegegaan op de wagen om te kijken hoe
ik reed. Dat was wel handig, want hij kon helpen
sjouwen. Voor de verplichte nascholing heb ik
nog niets gedaan. Misschien ga ik wel van de
vrachtwagen af voordat ik mijn uren gehaald
moet hebben.”
Hans Hinderiks (56) uit Den Haag is nationaal
chauffeur bij Prins & Schox BV in Rotterdam.
HOOP TIJD
“Er zitten best goede dingen in, maar het kost je
wel een hoop tijd. Ik vind het jammer dat je dit
soort dingen zo lang van tevoren moet plannen.
Soms heb je wel eens ineens een dagje vrij. Dan
zou een dagje school prima uitkomen. Alle
cursussen die met regelgeving te maken hebben,
vind ik handig. Er verandert namelijk nog wel
eens wat op dat gebied.”
Hans Wondergem (35) uit Middelburg is
chauffeur Benelux bij Spruijt Transport in
Middelburg.

DIT BEDERFT DE LOL:
7% Geen collegialiteit/
ieder voor zich
8% Op dit moment geen
werk in transport
8% Laag salaris
11% Vervelende werktijden/werkuren
11% Stress/hoge werkdruk
12% Werkgever houdt geen
rekening met werknemer
14% Geen waardering
17% Geen vast werk/geen
regelmaat/geen garanties
TEVREDEN?
Hoe tevreden zijn vrachtwagenchauff eurs
met het leven dat ze leiden?
Niet zo
tevreden
12%
Wat maakt dat chauffeurs
gelukkig zijn met hun werk?
En wat maakt ze juist ongelukkig?
De zaken waarvan je gaat glimmen
en de dingen die je doen fronsen.
LEUK(?)
Ontevreden
3%
Waarom gekozen voor het beroep?
WAAROM
VRACHTWAGEN-
CHAUFFEUR?
B RON: CHAUFFEURSGELUK IN 2011. ONDERZOEK DOOR MOTIVACTION IN OPDRACHT VAN RANDSTAD • VORMGEVING: SHAMROCK - SHAMSTERDAM. COM
22% Leuk/plezierig/
mooi beroep
18% Vrijheid
14% Jongensdroom
8% Zocht werk
Redelijk
tevreden
54%
Zeer
tevreden
31%
(ON-)
Ton rijdt zich per ongeluk klem onder een viaduct.
Een toegesnelde agent denkt snugger te zijn: “Zo,
heb je jezelf vastgezet?”
“Nee hoor agent,” zegt Ton, “ik moet dit viaduct
ergens afl everen, maar ik sta zonder benzine!”
5% Ik rijd graag
5% Eigen baas zijn
5% Liefde voor vrachtwagen
5% Je ziet nog ’ns wat
4% Geld verdienen

GELUKKIG MET JE WERK
Vraag Nederlandse vrachtwagenchauff eurs om met
een cijfer aan te geven hoe gelukkig zij zich voelen.
Het resultaat: een dikke 7. Ter vergelijking: Belgen
geven zichzelf een 7-tje, Fransen komen krap boven
de 6.
Zijn ze ook gelukkig met hun baan? Ja, ook dan
scoren Nederlandse vrachtwagenchauff eurs een 7.
DÁÁR WORD IK BLIJ VAN:
22% Ik houd van mijn werk
22% Leuke ritten
20% Vrijheid
14% Goede collega’s
13% Prettige werktijden/werkuren
12% Afwisseling
11% Contact met anderen
11% Goede leidinggevende
10% Goede sfeer
10% Rijden met mooi/goed materieel
THE BLUES?
Er zijn vele liedjes geschreven over het chauff eursbestaan.
Sommige hebben vrolijke teksten, maar er zijn er ook
die een minder prettig beeld geven van het vak. Vooral de
afstand tot het thuisfr ont is een dankbaar onderwerp, dat
niet alleen zorgt voor stoere romantiek, maar soms ook
voor verbeten eenzaamheid…
Frank Zappa’s Truck
Driver Divorce geeft wel
een hele zure kijk op het
truckers-leven:
Truck driver divorce!
It’s very sad!
Bust yer ass
To deliver some string beans (3x)
To UTAH!
Dan is Henk Wijngaarden
toch iets vrolijker in Met
de Vlam in de Pijp:
Met m’n dertig tonnen diesel
Ver van huis maar in m’n sas
Met de vlam in de pijp
door die eindeloze nacht
En dan moet ik even denken
aan m’n vrouw die op me wacht

TON 38 10-11 PAGINA 22
“Jij was altijd al lui”,
krijgt Ginus - die
achteraan loopt - te
horen. “En jij bent nog
steeds de grootste
zeikerd”, kaatst hij de
bal terug. De mannen
zitten al een tijd niet
meer op de vrachtwagen,
maar de chauffeurshumor
is niet verdwenen. Jan,
Rien, Ginus, Harry,
Willem en Willem trekken
elke maandag hun
wandelschoenen aan. Om
bezig te blijven en
herinneringen op te
halen. Dat doen ze al
vijf jaar.
Oud-chauffeurs aan de wandel
Een bui houdt

TON 38 10-11 PAGINA 23
ons niet tegen

TON 38 10-11 PAGINA 24
Het is vijf voor één op een wat druilerige
maandagmiddag. Een auto stopt en drie mannen
op leeftijd stappen uit. Het is tijd voor hun
wekelijkse rondje. Deze keer hebben ze
afgesproken bovenop de Posbank, een heuvel bij
Rheden. “Drie weken geleden was het hier
helemaal prachtig”, zegt Jan Put. “Toen stond
de heide volop in bloei.”
ROUTE
Het is nog even wachten op
de laatste twee. Normaal
lopen de mannen met z’n
zessen, maar Harry Kok is er
deze keer niet bij. Die zit
met zijn caravan in
Frankrijk. Als de mannen
compleet zijn, overleggen
ze kort over de te nemen
route en al kletsend gaan ze
op weg.

SCHOTPOORT
Wat hebben deze mannen gemeen? Allemaal
hebben ze tussen de dertig en veertig jaar bij
Schotpoort Transport in Eerbeek gewerkt. En
allemaal zijn ze met hun negenenvijftigste
met de vut gegaan. Jan is net 65 en de jongste,
Willem Nieuwenhuis is met zijn 75 de
oudste. Ondanks een kunstknie heeft hij
geen enkele moeite de rest te volgen.
SAMEN
Vijf jaar geleden kwamen Jan en Ginus
Strijk erachter dat ze afzonderlijk van elkaar
veel wandelen. “Waarom niet samen,
dachten we.” Op een seniorendag van hun
oude werkgever maakten ze meer excollega’s
enthousiast en zo werd de
loopgroep gevormd.
MOEILIJK
Een leuke bezigheid, want na tientallen jaren op
TON 38 10-11 PAGINA 25
de vrachtwagen hebben veel gestopte chauffeurs
het in het begin moeilijk. Rien van Zeist kan
daarover meepraten. “De eerste anderhalf jaar zat
ik de hele dag thuis en wist niet zo goed wat ik
met mezelf aan moest. Mijn vrouw deed altijd het
huishouden. Nu ging ik me daar ineens mee
bemoeien. Dat vond ze niks.”
GEEN VETPOT
“Later ben ik weer een beetje gaan bijklussen.
Voor een autobedrijf haal ik auto’s op en af en toe
wat onderdelen. Heel vrijblijvend en financieel is
het ook nog lekker, want het pensioen in het
vervoer is geen vetpot.” Willem Sweers voegt toe:
“De meesten van ons doen er nog wat bij. Het zijn
vooral de ziektekosten die je nekken. Die zijn de
laatste jaren echt de pan uit gerezen.”
VERVELEN
Jan heeft nooit moeite gehad met het leven na de
vut. “Schrijf mij maar in, riep ik meteen toen
ze bij ons op het werk over die regeling
begonnen. Niet dat ik mijn werk niet
leuk vond hoor, maar ik heb me
nadien nooit verveeld. Ik vind het
leuk om op de computer te
rommelen. Ik fiets en wandel graag en
ik pak wel eens een terrasje met mijn
vrouw. Ook ga ik twee keer per jaar
met de caravan weg. Ik vermaak me
wel.”

NAAM: WILLEM NIEUWENHUIS
LEEFTIJD: 75
WOONPLAATS: LAAG-SOEREN
WERKTE 38 JAAR BIJ SCHOTPOORT
TON 38 10-11 PAGINA 26
NAAM: RIEN VAN ZEIST
LEEFTIJD: 65
WOONPLAATS: BRUMMEN
WERKTE 38 JAAR BIJ SCHOTPOORT
NAAM: JAN PUT
LEEFTIJD: 65
WOONPLAATS: EERBEEK
WERKTE 41 JAAR BIJ SCHOTPOORT
NAAM: GINUS STRIJK
LEEFTIJD: 70
WOONPLAATS: EERBEEK
WERKTE 35 JAAR BIJ SCHOTPOORT
CONCURRENTIE
Terug op de vrachtwagen hoeven de mannen niet
meer. Daarvoor is het vak te veel veranderd. “De
concurrentie in het transport is moordend. De ene
doet het nog voor minder dan de ander”, zegt
Ginus. Dat heeft ons oude bedrijf ook de kop
gekost. De tak waar wij voor reden is verkocht.”
RIJTIJDENWET
Rien: “En als je vijf minuten te lang doorrijdt, heb
je een prent te pakken. Dat was in onze tijd wel
anders. Met die Rijtijdenwet kun je weinig
overuren meer maken. Ik reed in het begin wel
eens meer dan honderd uur in de week. Dat was
ook niet goed trouwens.”
NEDERLANDSE CHAUFFEURS
Jan vindt het vooral jammer dat hij in het
buitenland weinig Nederlandse chauffeurs meer
tegenkomt. “Toen ik op vakantie was in het

zuiden van Italië zagen we een hoop
vrachtwagens voorbij komen. Bijna geen
Nederlands kenteken meer te zien.”
VROUWEN
Tussen alle gesprekken door hebben de mannen
ook genoeg oog voor de omgeving. En als twee
vrouwen de weg vragen, nemen ze alle tijd om
het rustig uit te leggen. Vooral Ginus, de enige
vrijgezel van het gezelschap, neemt het woord.
De rest van de mannen is getrouwd. “Eén keer per
jaar met kerst mogen de vrouwen mee”, zegt Jan.
“Dan eten we met zijn allen een pannenkoek en
doen we een kortere ronde.”
PARAPLU
Willem Nieuwenhuis: “In vijf jaar tijd hebben we
het één keer afgelast. We laten ons niet
tegenhouden door een buitje.” Jan: “Ik denk dat
we maar een keer of vijf echt natgeregend zijn.
We hebben natuurlijk wel altijd een paraplu bij.
Zolang de gezondheid het toelaat, blijven we
lopen. De meesten van ons hebben wel eens wat
gehad.”
KUNSTKNIE
Rien kreeg een licht herseninfarct en drie
omleidingen rond zijn hart. Willem Nieuwenhuis
heeft een kunstknie. Jarenlang uit de cabine
springen verpestte het originele exemplaar.
Willem Sweers had een ontsteking aan zijn
alvleesklier en liep een bacteriële infectie op in
het ziekenhuis. Ginus heeft al eens een dubbele
hernia gehad en Jan kreeg een hartinfarct.
TON 38 10-11 PAGINA 27
NIET MEER TERUG OP DE
VRACHWAGEN. DAARVOOR
IS ER TE VEEL VERANDERD
NAAM: HARRY KOK
LEEFTIJD: 66
WOONPLAATS: DIEREN
WERKTE 30 JAAR BIJ SCHOTPOORT
ONGEMAKKEN
Ze vinden het jammer dat je op deze leeftijd te
maken krijgt met fysieke ongemakken, maar de
mannen laten zich niet kennen. “Binnen drie
weken was ik weer aan de wandel”, verwoordt
Rien hun mentaliteit. En dat zullen ze nog wel
even blijven doen. Te beginnen volgende week
om één uur in Dieren.
NAAM: WILLEM SWEERS
LEEFTIJD: 68
WOONPLAATS: VELP
WERKTE 35 JAAR BIJ SCHOTPOORT

Over de grens
Fotograaf Robin Utrecht
neemt voor TON een kijkje
over de grens. Hij
fotografeert transport en
logistiek in verre landen.
TON 38 10-11 PAGINA 28
21 juli 2011, 17.45 uur,
Pan-American Highway, Venezuela

TON 38 10-11 PAGINA 29
De Pan-American Highway verbindt Noorden
Zuid-Amerika met elkaar. De weg die
als nummer 1 heeft, loopt van Alaska naar
Vuurland. De lengte is onbekend. De
schattingen lopen uiteen van 25.000
kilometer tot 50.000 kilometer. Omdat het
gedeelte op de foto heel bergachtig is,
hangen de jongens achter de vrachtwagens
om bergop te komen. De wagens rijden
stapvoets. Vaak halen ze elkaar in over
doorgetrokken strepen, wat
levensgevaarlijke situaties veroorzaakt.
Meer foto’s? Kijk op tonmagazine.nl.

10 vragen
aan Gert-Jan van Leeuwen

Wat zijn je favoriete vakantieland(en)? “Vooral
Nederland. Ik ben veel in het buitenland geweest, maar
eigenlijk valt in ons eigen land nog veel moois te zien.
Limburg is nu favoriet vanwege de vriendelijke mensen.
Ook is de omgeving geschikt om te wielrennen.”
Van welke muziek houd je? “Ik ben al dertig jaar
Normaal-fan. Vroeger ging ik vaak naar optredens. Nu iets
van één keer per jaar. Een van mijn kameraden ken ik al van
kinds af aan. Samen hebben we heel wat Normaal-avonden
meegemaakt. De muziek klinkt lekker en gezellig. Ik luister
ook regelmatig naar cd’s van de mannen.”
Wat is je grootste wens? “Ik zou heel graag als
begeleider meegaan in de Dakar Rally. Zelf rijden lijkt me
niks en is financieel niet haalbaar. Als begeleider rijd je
achter de deelnemer aan die je bijstaat. Een vriend doet mee,
dus wie weet kan ik hem in de toekomst helpen. Dat zou
geweldig zijn.”
Heb je ambities? “Nee, niet echt. Mijn vrouw en ik
hebben twintig jaar een eigen bedrijf gehad, een
gordijnenatelier. We hadden vijftien dames in dienst. In
2007 hebben wij de zaak goed kunnen verkopen. Soms mis
ik de verantwoordelijkheid die een eigen bedrijf met zich
meebrengt wel. Wie weet starten we in de toekomst ooit
weer wat op.”
Waar heb je spijt van? “Eigenlijk nergens van. Ik ben
niet zo impulsief als het om belangrijke zaken gaat. Ik denk
goed na voor ik een beslissing neem.”
TON 38 10-11 PAGINA 31
Transport en logistiek, dat gaat om materieel
en materiaal. Maar vooral om mensen:
140.000 mannen en vrouwen. Ze delen hun liefde
voor het vak, maar zijn verder heel verschillend.
TON zoekt de mens achter de medewerker.
Gert-Jan van Leeuwen (44) uit Lunteren is nationaal chauffeur bij de
firma Roseboom in Ede. Hij rijdt voornamelijk op een zandwagen met
kraan. In zijn vrije tijd is hij vaak op de racefiets te vinden.
Met een groepje vrienden fietst hij routes over de Veluwe.
Ben je gelovig? “Niet meer. Ik ben gereformeerd
opgevoed. Een aantal jaar geleden ben ik afgehaakt. Door
dingen die ik heb meegemaakt, ben ik het geloof verloren.
Daar wil ik liever verder niks over vertellen, dat is te
persoonlijk.”
Op welke politieke partij stem je? “Op het CDA. Over
het algemeen voel ik me het meest thuis bij die partij. Op
lokaal niveau stem ik op de VVD. Zij hebben betere plannen
voor de gemeente, vind ik. Politiek interesseert me. Iedere
verkiezing kijk ik op internet waar de partijen voor staan.”
Zijn mannen en vrouwen gelijk? “Ja hoor, helemaal. Bij
ons bedrijf werken er alleen vrouwen op kantoor. Bij een
maat van me zitten ook vrouwen op de vrachtwagen. Dat
kan prima. Ik zie geen verschil met mannen in de manier
waarop ze het werk doen. Het lijkt me wel heel wat voor een
vrouw om alleen op een parking in het buitenland te
overnachten.”
Moet je wel eens huilen? “De laatste jaren ben ik
emotioneler geworden. Dat komt door een traumatische
gebeurtenis een paar jaar geleden. Tijdens een kanotocht op
vakantie in België zijn mijn vrouw en dochter bijna
verdronken. Ik heb ze nog net kunnen redden. Dat is me
niet in de koude kleren gaan zitten.”
Wat is het belangrijkste in je leven? “Mijn gezin en
vrienden. Ik vind mijn sociale leven heel belangrijk en zal
daarom ook niet op het buitenland gaan rijden. Als ik vrij
ben, geniet ik echt van wielrennen. Door de fysieke
inspanning en de natuur, laad ik mezelf op.”

TON 38 10-11 PAGINA 32
Altijd klagen
Ik ben
het
beu!
Nederlanders zijn
klagers. Nederlandse
chauffeurs dus ook. Zij
vinden dat ze het mooiste
beroep van de wereld hebben,
maar ook dat er veel niet
deugt. TON laat drie
mannen met een klacht aan het
woord. Wat is het probleem,
wie moet het oplossen en kun
je er ook zelf wat aan doen?

NAAM: GERT-JAN MAURIX LEEFTIJD: 44 JAAR
WOONPLAATS: SINT-MICHIELSGESTEL
HOE LANG CHAUFFEUR?: 26 JAAR
TON 38 10-11 PAGINA 33
WAT IS HET PROBLEEM?
“Het basissalaris is echt te laag. Door de 48-uurs regeling zal iedereen minder
moeten gaan werken en zonder genoeg overuren houd je geen fatsoenlijk salaris
meer over. Er is een flinke inhaalslag te maken. Het basissalaris moet zeker vijftien
tot twintig procent omhoog, wil je een beetje in de pas lopen met vergelijkbare
beroepen. Ook is de onkostenvergoeding te laag gebleven, terwijl de prijzen van
eten onderweg omhoog zijn gegaan.”
WIE LOST HET OP?
“Uiteindelijk zijn het de bonden die betere salarissen moeten
uitonderhandelen. Ik snap dat werkgevers zeggen dat hun concurrentiepositie
verslechtert als ze hun personeel meer moeten betalen. Maar als alle
werkgevers verplicht worden dat te doen, zullen de verladers wel meer
moeten betalen. Daar valt geld te halen. Anders moeten we de boel met
zijn allen maar een keer platgooien. De stakingsbereidheid is best
hoog onder de chauffeurs.”
WAT DOE JE ER ZELF AAN?
“Weinig chauffeurs zijn lid van de bond. Ik ook niet. Hoe
meer leden, hoe sterker ze staan. Dat weet ik. Maar veel
chauffeurs zijn geen lid, omdat ze teleurgesteld zijn in de
bond. Ze moeten vaker hun tanden laten zien. Voor mij is het
te laat. Ik ben het zat en ik stap uit de vrachtwagen. Ik ga in
de loods aan de slag. Daar verdien ik meer.”
Vakbondsbestuurder Huub van den Dungen van FNV
Bondgenoten reageert:
“Wij willen niets liever dan hogere salarissen voor de
chauffeurs. Maar een CAO is geen natuurverschijnsel. Daar
heb je zelf invloed op. De kracht van de onderhandelaar is
afhankelijk van de grootte van zijn achterban.”
“We zijn ook afhankelijk van de actiebereidheid van de achterban.
Bestuurders moeten geen actie voeren. Dat moeten de chauffeurs zelf doen.
Helaas merken we niet zo veel van die actiebereidheid. Dat snap ik ook wel.
Zeker als je bij een klein bedrijf werkt. Als individuele chauffeur ben je
kwetsbaar.”
“Daarom moeten we het bij de onderhandelingen vooral hebben van goede
argumenten. En daarmee gaan we voor het beste resultaat.”

NAAM: JAN SLEGERS LEEFTIJD: 35 JAAR
WOONPLAATS: AMERICA
HOE LANG CHAUFFEUR?: 10 JAAR
TON 38 10-11 PAGINA 34
WAT IS HET PROBLEEM?
“Er is geen enkel beroep waarin zoveel regeltjes zijn als in het beroep van
vrachtwagenchauffeur. Het meeste last heb ik persoonlijk van de digitale tachograaf.
Met het systeem op zich is niets mis. Ik probeer ook altijd mijn rij- en rusttijden netjes
aan te houden. Maar er zitten een paar schoonheidsfoutjes in. Ik ga altijd een halfuur
voordat ik mijn rust moet nemen op zoek naar een parkeerplaats. Maar als je dan
onverwacht in de file komt, heb je een probleem.”
“Ik rijd ook wel eens met waardevolle spullen en mijn baas wil dan dat ik
op een goedbeveiligde parking ga staan. Maar daar zijn er maar een paar
van met als gevolg dat je wel eens iets te laat bent. Vroeger legde je dat
uit aan de politie en dan kwam je er samen wel uit. De digitale
tachograaf is echter onverbiddelijk. Als er iets niet klopt, ben je
meteen de pineut.”
WIE LOST HET OP?
“Een oplossing zou kunnen zijn dat je de tijd dat je in de file staat
als rust mag gebruiken, maar als je maar een meter doorrolt springt
de tachograaf al weer op rijden. Dat zijn zaken die verbeterd kunnen
worden. We moeten allemaal wennen aan het systeem. Ik vind dan ook
dat je een middenweg moet zoeken.
WAT DOE JE ER ZELF AAN?
“Als de chauffeurs er nu alles aan doen om zich aan de rusttijden
te houden en de politie wat schappelijker is, komen we er samen
wel uit.”
Anne van der Vliet van de Inspectie Verkeer en
Waterstaat reageert:
“Rijden in een file geldt als rijtijd. Dat is niet meer dan
terecht, want in een file is een chauffeur alert, waardoor het
rijden extra vermoeiend is. Planners en chauffeurs moeten rekening
houden met vertragingen door files of het zoeken van een geschikte
parkeerplaats. Helaas gebeurt dit te weinig, zodat ze in de problemen
kunnen komen. Soms is er sprake van overmacht. Bijvoorbeeld bij een
uitzonderlijke file. Als je hierover een aantekening maakt op een print-out
van de digitale tachograaf kunnen de handhavingsdiensten daar
rekening mee houden.”
“In Nederland is het meestal de IVW die rij- en rusttijden
controleert. In vergelijking met ander Europese handhavers is
IVW al zeer schappelijk. Inspecteurs beoordelen geconstateerde
overtredingen en wegen diverse omstandigheden daarin mee. De
transportsector noemt de IVW als voorbeeld voor de rest van Europa.”

NAAM: WIM LOO LEEFTIJD: 54 JAAR
WOONPLAATS: GELEEN
HOE LANG CHAUFFEUR?: 28 JAAR
TON 38 10-11 PAGINA 35
WAT IS HET PROBLEEM?
“Nederlandse chauffeurs worden ongewenst in transportbedrijven, omdat ze te duur zijn. Overal zie
je dat goedkopere buitenlandse werkkrachten het overnemen. Hier in het zuiden moet je al bijna
Duits gaan praten. Een hoop chauffeurs verstaan geen Nederlands.”
“Begrijp me niet verkeerd. Ik heb niks tegen die jongens. Die werken hard en als het andersom zou
zijn, gingen wij misschien wel in Polen werken. Van mij mogen ze hier komen hoor. Maar wel tegen
dezelfde voorwaarden. En dan op kwaliteit selecteren. Dat is nu niet het geval en daarom slecht voor
het niveau van de vrachtwagenchauffeur.”
WIE LOST HET OP?
“De bedrijven zijn daar verantwoordelijk voor. Die moeten
gewoon iedereen op dezelfde manier belonen. Dan moeten
de prijzen voor transport maar omhoog. Als elk bedrijf dat doet,
moet de verlader wel betalen.”
WAT DOE JE ER ZELF AAN?
“Chauffeurs kunnen zelf weinig aan dit probleem doen. Je
hebt geen zicht op dat soort zaken. Ik denk ook niet dat
chauffeurs het bij hun werkgever aan durven te
kaarten. In transport hangt toch altijd een
beetje een sfeertje van zeg maar niks,
anders rijd je straks alleen nog maar
rotritjes.”
Floris Liebrand van
werkgeversorganisatie TLN reageert:
“Over buitenlandse werknemers die op de loonlijst staat van
een in Nederland gevestigd bedrijf, kunnen we kort zijn. Die
moeten hetzelfde loon krijgen als hun collega’s. Gebeurt dat niet
volgens de regels, dan moet daar tegen opgetreden worden. Wij
kunnen echter een Nederlands bedrijf niet verbieden zich in het
buitenland te vestigen.”
“We snappen dat het zuur is, maar de Europese marktwerking
kunnen wij niet tegenhouden. Sinds 2004 horen een hoop Oost-
Europese landen bij de Europese Unie. Je zit nu eenmaal met vrij
verkeer van goederen. Dus elk Nederlands bedrijf heeft het recht om
in een land met lagere lonen een bedrijf op te richten.”
HEB JIJ OOK EEN KLACHT?
En weet je wie het zou kunnen oplossen? Of heb je zelf de
oplossing? Mail dan naar: info@tonmagazine.nl en weet
wie kom jij aan het woord in TON.

Wim van den Berg
In beeld
Arjan van Burk
Met de k

Een wielrenner snijdt de laatste
bocht aan en stormt op de finish af. Het
geluid van de toeschouwers zwelt aan,
opgezweept door de enthousiaste kreten
van de omroeper. Een zwarte helm flitst
voorbij en de renner bolt uit. Gespannen
wachten de toeschouwers op zijn tijd .
De jongens van Movico zal het worst
wezen. Zij zijn hier aan het werk.
ers mee

MEEREIZEN Arjan van Burk
(44) en Wim van den Berg (48) reizen
een week lang met de Eneco Tour
mee, een etappekoers door
Nederland en België. Elke dag
bouwen ze hun vrachtwagen om tot
hospitality unit, waar de vips van
een hapje en een drankje kunnen
genieten. Als de koers begonnen is,
verdwijnen ze naar de achtergrond.
RUST PAKKEN Arjan: “Ik heb niets met
wielrennen. Dat is maar goed ook. ’s Ochtends ben je
aan het opbouwen en ’s avonds breek je af. Daarom is
het belangrijk dat je overdag je rust pakt. Hier valt
het wel mee. We moeten relatief korte stukjes
overbruggen naar de volgende startplaats. In de Tour
de France bijvoorbeeld is dat anders. Daar moet je
soms ’s avonds nog honderden kilometers rijden. Als
je dan overdag niet een paar uurtjes slaapt, houd je
het geen vier weken vol.”
SPORTEVENEMENTEN
Werkgever Movico stapte eind jaren
negentig de wielerwereld binnen en
zorgt sindsdien bij veel wielerkoersen en
andere sportevenementen voor de
wagens die rond het parcours staan. Een
leuke baan zou je denken, want je staat
overal vooraan. Leuk vinden Wim en
Arjan het zeker, maar vooraan staan ze
zelden. Wim: “Als je ons op de voorgrond
ziet, dan is er wat aan de hand.”

PASSEN EN METEN Wim legt
uit hoe een dag eruit ziet: “We
beginnen rond een uur of zeven. Het
hotel was vandaag gelukkig dichtbij,
dus dan hoeven we niet erg vroeg op.
Dan zetten we de vrachtwagen op de
juiste plek. Dat is vaak nog even
passen en meten. Daarna gaan we
opbouwen. We veranderen de wagen
in een paar uurtjes in een soort
rijdend café met een terras ervoor.”
VRIENDENGROEP Arjan vult aan: “We zijn daar
om een uurtje of tien, half elf mee klaar. Daarna
moeten we wachten tot de mensen van de catering er
zijn. Die nemen onze wagen dan over. In de tussentijd
drinken we koffie met de collega’s. Het is hier één
grote vriendengroep. Ook met de mensen van andere
bedrijven trekken we veel op. Sommigen zien we een
keer in het jaar bij deze wedstrijd. En dan is het meteen
weer ouwe-jongens-krentenbrood. Gezellig hoor.”

KRANTJE LEZEN Wim: “Daarna begint de
koers en verdwijnen we naar de achtergrond. Ik
ga lekker in de cabine zitten om een krantje te
lezen.” Collega Arjan gaat wat anders doen. “Ik
kan niet stilzitten joh, dus ik ga vaak een rondje
lopen. Kijken of ik ergens nog wat kan helpen.
Goodybags klaarzetten of helpen bij het geluid.
Dat hoeft niet, maar anders verveel ik me toch
maar. In de tussentijd moeten we natuurlijk ook
stand-by blijven voor het geval er iets mis is met
de wagen. Eens per halfuur checken we even bij
de leidinggevende of alles goed gaat.”

MET ELKAAR Als je zoveel
met elkaar optrekt, moet je
elkaar wel liggen. Arjan en Wim
kunnen dat beamen. “Wij zijn
een beetje dezelfde types. Dat
scheelt een hoop.” Wim: “Je
moet ook wel eens met een
jonge kerel op pad. Die zijn nog
wel eens geneigd om wat vuile
kleren te laten slingeren of de
schoenen op het dashboard te
leggen. Zijn prima jongens hoor,
harde werkers ook. Maar je moet
ze vaak nog wel even leren hun
troep op te ruimen.”

OPRUIMEN Inmiddels is de laatste renner
over de finish gekomen en begint de
prijsuitreiking. Terwijl de laatste gasten hun
glazen leegdrinken, beginnen Wim en Arjan
alvast aan de voorbereidingen. “Dat scheelt straks
weer”, zegt Wim. “Na de etappe mogen de gasten
nog een uurtje blijven plakken. Daarna gaan we
rustig de boel opruimen. Daar zijn we zo’n twee
tot drie uur mee bezig. Vervolgens rijden we naar
de volgende startplaats en zit de dag erop.”
TON 38 10-11 PAGINA 42
TWIJFELAARTJE Arjan
vertelt over die ene keer dat ze
in een hotel in Engeland na een
dag hard werken op de
hotelkamer kwamen. “Stond
daar alleen een twijfelaartje. Op
zo’n moment is het goed dat je
elkaar een beetje kent. Haha.”

GEZELLIG Arjan:
“Meestal proberen we het nog
even gezellig te maken met de
rest van de crew en eten we
samen. Daarna drinken we
nog een biertje en gaan we
onze rust pakken. Morgen
moeten we weer vroeg op.”

TON 37 08-11 PAGINA 44
Chauffeurs en planners zijn
het gezicht van de sector.
Maar zij kunnen hun werk niet
doen zonder hulp van anderen.
Achter de schermen werken
talloze mensen die niet vaak
aan bod komen. TON zet ze in
de schijnwerpers. Dit keer:
De autowasser.

TON 38 10-11 PAGINA 45
Visitekaartje
van het bedrijf
Visitekaartjes. Zo ziet Peter Timmer (49)
‘zijn’ vrachtwagens. De autowasser uit
Houten bestiert al dertig jaar de wasstraat
van het Utrechtse bedrijf C. van Heezik.
In drukke tijden poetst hij zo’n veertig
wagens per dag, tot ze glimmen. Een
vergeten ‘mat’ stukje doet hem
knarsetanden.
VINGERTJE EROVER
“Als ik ’s ochtends het terrein op loop,
controleer ik altijd de wagens die er staan.
Even kijken of ze mooi schoon zijn.
Vingertje erover en een korte inspectie:
daarna kan de dag beginnen. Een vuile
wagen van Van Heezik kan ik niet
aanzien, daar krijg ik jeuk van. Een
goede truck glanst je tegemoet.”
VAN CARAVAN TOT HUMMER
Behalve de eigen wagens van Van Heezik
gaat Peter ook caravans, vrachtwagens van
andere bedrijven en luxewagens met de
zeepslang te lijf. Op een keer kwam er wel een
heel bijzondere auto binnenrijden: een
Hummer. “Onze wasstraat is tweeënveertig
meter lang. Het was zo’n verlengt

TON 38 10-11 PAGINA 46
exemplaar van negen meter, dus die past niet in
een doorsnee wasstraat. Toen was het wel even
slikken voordat ik begon. Ik kijk dan wel tien keer
of er een korreltje zand op zit dat kan krassen,
voordat ik aan de slag ga.”
EIGEN ERVARING
Ieder voertuig moet op een andere manier
behandeld worden. “Een vuilniswagen is
bijvoorbeeld lastig. Die heeft van die dikke
stroken aan de buitenkant waar je moeilijk
bijkomt. Ik heb alles door ervaring geleerd, er
bestaat geen opleiding tot autowasser. Gelukkig is
het nog nooit helemaal mis gegaan. Bij mijn
weten heb ik geen wagens onherstelbaar
beschadigd.”
LEKKER DOORPAKKEN
Op drukke dagen is Peter op zijn best. Meestal
loopt het in de winter storm en is de zomer rustig.

TON 38 10-11 PAGINA 47
IK HEB ALLES DOOR
ERVARING GELEERD.
ER IS GEEN OPLEIDING.
In de winter komen er soms wel vijfenveertig
voertuigen per dag langs. “Als ik lekker door kan
pakken, geniet ik met volle teugen. Achter elkaar
doorgaan en de mensen in de rij met een bakkie
koffie tevreden houden. Ik laat me nooit opjagen
door ongeduldige types. Iedereen kan me van
tevoren bellen en vragen hoe lang de wachttijd
ongeveer is. Dan kan je zelf inschatten of je tijd
hebt om te komen. In de zomer komen er soms
maar tien wagens langs, dan doe ik ook ander
klussen zoals het buitenterrein schoonhouden.
Verder was ik meer trailers van ons eigen bedrijf.
Het is wel fijn dat ik daar dan meer tijd in kan
steken.“
ECONOMISCHE CRISIS
In een boekje houdt Peter bij hoeveel wagens hij
per jaar wast. In 2004 is er een daling te zien. In
tijden van crisis hebben bedrijven minder geld
over voor een wasbeurt. Nu trekt het weer wat
aan. Het vervelende is wel dat als vuil erg is
ingetrokken je het nooit meer helemaal weg
krijgt. Dat vergeten mensen wel eens. Het is net
zoals met kleding, als je een vlek niet meteen
verwijderd, lukt het niet meer. Peter geniet vooral
van de praatjes met vaste klanten. Complimentjes
doen hem goed. In de wasstraat heeft hij een eigen
kantoortje. Hij werkt met één collega samen. De
wasstraat is van zeven tot zeven open en als de ene
een vroege dienst heeft, dan heeft de ander de late
shift.
OP HET FIETSJE
Peter is zeventien jaar samen met zijn vrouw.
Samen hebben ze twee kinderen van acht en
veertien jaar. Natuurlijk laat zij ook haar eigen
auto door Peter wassen. Soms komt ze ook
gewoon even langs voor de gezelligheid. “Toen de
kinderen nog klein waren, kwamen ze soms wel
eens op hun fietsje langs. We woonden destijds in
de buurt. Mijn gezin vindt het leuk dat ik dit werk
doe. Mijn kinderen kunnen zich niet voortstellen
dat ik ooit wat anders ga doen.”
GOEDE BESLISSING
“Soms zijn mensen die ik na jaren terugzie,
verbaast dat ik nog steeds in mijn wasstraat zit. Ik
zou niet anders willen. Ik heb eerst drie jaar in de
garage bij Van Heezik gewerkt. Omdat ik last van
mijn rug kreeg en er een plek vrijkwam bij de
wasstraat, ben ik overgestapt. Wat ben ik blij dat ik
dat gedaan heb.”
GLIMMEN VAN TROTS
“Als ik op de snelweg rijd en ik zie, een wagen die
ik heb gewassen, voel ik me trots. Mijn werk is
belangrijk. Klanten willen geen smerige trucks
zien. Vrachtwagens zijn het visitekaartje van een
bedrijf. Misschien valt het niet op als een
vrachtwagen tiptop in orde is, maar een vieze
truck valt zeker wél op. En dat is natuurlijk niet de
bedoeling.”

TONpuzzel
Horizontaal 1. tentwagen door paarden getrokken; 7.
touringcar; 12. frisjes; 13. vaarwel (tabee); 14.
kippenloop; 15. internationaal autokenteken
Nederland; 17. rivier in Spanje; 19. deel van voet; 21.
lidwoord; 22. scheepsherstelplaats; 24. fiets met
hulpmotor; 27. oeverkant; 28. voederbak voor dieren;
30. benedendeel van een gevel; 31. zoen; 32.
windrichting; 33. schapenproduct; 35. zangstem; 37.
doortochtgeld; 38. onderling (zonder kosten)
verwisselen; 41. vaatwerk; 42. zuiver en rein; 44.
schilderslinnen; 46. afval van metselwerk; 47. wettig
bewijsstuk; 48. iets fonkelends; 49. eeltachtig
huidknobbeltje; 50. smalle strook van leer; 52. rivier in
Rusland; 54. deel van drumstel; 56. bos haar; 58.
wereldtaal; 61. stuk linnen (stof); 62. geestelijke; 64.
sterk ijzerhoudende grondsoort; 65. rivier in Duitsland;
67. onwrikbaar; 68. waterloop; 70. wrede Romeinse
keizer; 72. bloeimaand; 73. voertuig met één wiel en
twee handvaten; 76. nieuw (in samenstelling); 77. met
name (afk.); 78. uitwerpsel; 79. god van de liefde; 81.
militaire rang (afk.); 82. reuzenslang; 83. nachtroofvogel
(mv.); 84. gestoord (maf); 86. kleine en goedkope
trein(bus) voor personenvervoer; 87.
landbouwwerktuig.
Verticaal 1. kar op twee wielen om voort te duwen; 2.
persoonlijk voornaamwoord; 3. in goede conditie; 4.
schoollokaal; 5. stukjes vlees met gekruide saus; 6.
iemand die steelt; 7. (roman)schrijver; 8. haarvlecht
(wrong); 9. sukkel (kluns); 10. bijvoeglijk naamwoord
(afk.); 11. laag vierwillig motorwagentje (afk.); 16. vod
(prul); 18. Algemeen Nederlands Persbureau (afk.); 20.
kopergravure; 21. marterachtig roofdier; 23. tropische
vrucht; 25. hooivork; 26. InterKerkelijke Omroep
Nederland (afk.); 27. jonge padvinder; 29. kar om bijv.
kinderen naar school te brengen; 32. behuizing van
zigeuners; 34. jongensnaam; 36. biljartterm; 37.
TON 38 10-11 PAGINA 48
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11
12 13 14
15 16 17 18 19 20 21
22 23 24 25 26 27
28 29 30 31 32
33 34 35 36 37
38 39 40 41 42 43
44 45 46
47 48 49
50 51 52 53
54 55 56 57 58 59 60
61 62 63 64
65 66 67 68 69 70 71
72 73 74 75 76
77 78 79 80 81
82 83 84 85
86 87
42 59 36 80 26 64 20 70 13 4 55 65 9 86 44
trichloorethyleen (afk.) 39. klein kind; 40. telwoord; 42.
aardappelgerecht; 43. brandverf; 45. Nederlandse
luchtvaartmaatschappij (afk.); 46. schil (bast); 51.
boomsoort; 53. windrichting (afk.); 54. motorfiets; 55.
vruchtbare grondsoort; 56. Spaanse schilder; 57.
rustteken in psalmen; 59. roemen (prijzen); 60.
tweewielig motorvoertuig; 62. bekende boskabouter; 63.
bestuurder (gouverneur); 66. naaldboom; 67. voor (in
samenstelling); 69. alvorens; 71. opstootje; 73. tienpotig
schaaldier; 74. loofboom; 75. kermislekkernij; 78.
roeipen; 80. droog (van wijn); 82. bouwkundig ingenieur
(afk.); 85. kiloton (afk.).
2

De oplossing
TON 38 10-11 PAGINA 49
Oplossing puzzel in TON 37: orderpickproces.
De winnaars van de dvd-box Ice Road Truckers deel 2 zijn: Sjoerd Nieuwenhuizen uit Sprang-Capelle,
Gauke de Vries uit Beetsterzwaag, Berend Veeningen uit Ermelo, Jan Albert Lalkens uit Ten Boer, Mw.
B.A.M. Verspoor uit Venray, Pascal Nusselder uit Terborg, Jan Cuppen uit Horst, Piet Sinnige uit
Beverwijk, Nynke van Gunst uit Welsrijp en A.M. van Rumpt uit Strijen.
Wil jij het kinderboek ‘Een held in pyjama’ winnen?
Voor tien
winnaars
ligt dit
boek klaar
Het boek gaat over Tom. Zijn vader is
vrachtwagenchauffeur. Samen rijden ze in een
nieuwe vrachtwagen naar Frankrijk. Daar
wordt de lading gestolen. Tom zet een
spannende achtervolging in. ‘Een held in
pyjama’ is een van de weinige kinderboeken
waarin een vrachtwagen de hoofdrol speelt.
De striptekeningen zijn gemaakt door Eric
Heuvel. Netty van Kaathoven is de auteur. Het
boek is geschikt vanaf 9 jaar.
Vul het winnende woord van de puzzel
hiernaast in op de website van TON.
Doe dat vóór 21 november 2011 en maak
kans op de prijs!
Netty van Kaathoven
Een held in pyjama
Met tekeningen van Eric Heuvel

TON 38 10-11 PAGINA 50

TON is het magazine voor mensen die werken in
transport en logistiek en verschijnt zes keer per jaar.
TON wordt gemaakt in opdracht van werkgeversorganisaties
TLN, VVT en werknemersorganisaties FNV Bondgenoten,
CNV Vakmensen.
UITGEVER Boss & Wijnhoven BV, Postbus 85293,
3508 AG Utrecht. Telefoon 030 2322517.
REDACTIERAAD bestaat uit vertegenwoordigers van CNV
Vakmensen, FNV Bondgenoten, FUWA Wegvervoer, Gezond
Transport, Pensioenfonds Vervoer, SOOB, TLN, VNB, VTL,
VVT
REDACTIE Peter Boss (hoofdredacteur), Marieke van Gene
(eindredacteur), Robert Dingemans
REDACTIEADRES Postbus 85293, 3508 AG Utrecht, telefoon
030 2303080, mail: info@tonmagazine.nl
MEDEWERKERS Ad van Dun, Stan Groenland, Bernardine van
der Horst, Frank de Man, Shamrock, Dennis Ton
FOTOGRAFIE Marco Hofsté, Arie Kievit, Hans van der Mast,
Chris Pennarts, Robin Utrecht
ONTWERP EN OPMAAK Rik Tazelaar/studioid.nl
DRUK Habo da Costa, Vianen
ADVERTENTIE-EXPLOITATIE Promomix, Gerard Kroon,
035 7503560, info@promomix.nl
WEBSITE www.tonmagazine.nl
ISSN 1871-1790
TON wordt gratis toegestuurd aan alle deelnemers in het
Pensioenfonds Vervoer. Omdat het Pensioenfonds Vervoer
het blad zelf verzendt, is de privacy van uw gegevens
gewaarborgd. Uw gegevens worden niet aan derden
verstrekt. Deelnemers in het Pensioenfonds Vervoer worden
niet als abonnee geregistreerd. TON gaat ook gratis naar de
leden van TLN en VVT.
JAARABONNEMENT Zes nummers 22,50 euro
LOSSE NUMMERS Voor zover voorradig 3,95 euro
OPLAGE 140.000 exemplaren
© TON Magazine 2011 Boss&Wijnhoven/SOOB
Niets uit deze uitgave mag worden overgenomen en/of
gereproduceerd zonder schriftelijke toestemming van de uitgever
en/of zijn partners.
Adreswijzigingen
Adreswijzigingen hoef je in principe niet aan TON door te
geven. TON komt automatisch op je nieuwe adres. Soms
gaat daar enige tijd overheen. Heb je toch het idee dat je er
iets niet goed gegaan is? Stuur dan een mailtje naar
info@tonmagazine.nl
TON 38 10-11 PAGINA 51
TONcolofon Service
Zoek je antwoord op vragen over je werk en je vak?
Die kun je aan TON stellen, maar TON weet niet alles.
De organisaties op deze pagina wel!
FNV Bondgenoten, 0800-0225022,
www.fnvbondgenoten.nl/beroepsgoederenvervoer
CNV Vakmensen
030-7511007, www.cnvvakmensen.nl
TLN (Transport en Logistiek Nederland),
079-3636111 , www.tln.nl
VVT (Vereniging Verticaal Transport)
0345-516993, www.verticaaltransport.nl
Vragen over GEZONDHEID, LEEFSTIJL,
ARBEIDSOMSTANDIGHEDEN EN WEER AAN HET
WERK GAAN NA ARBEIDSONGESCHIKTHEID?
Je kunt met dit soort vragen terecht bij: Gezond
Transport www.gezondtransport.nl 0182 580266
Vragen over RECHTEN EN PLICHTEN?
Wil je weten hoe het zit met onregelmatigheidstoeslagen
bij nachtwerk? Wat zijn de regels voor
zorgverlof in de sector? Wat te doen als je een
boete krijgt? Op alle vragen over rechten en
plichten krijg je antwoord bij de Stichting VNB,
www.caonaleving.nl 0800 0225022
Vragen over PENSIOEN, PREPENSIOEN EN VUT?
Zoek je meer informatie over het prepensioen?
Wil je weten of je mag werken als je een VUTuitkering
hebt? Vraag je je af hoe het met je
pensioen zit? www.pfvervoer.nl 0900 1964
Vragen over OPLEIDINGEN EN NASCHOLING?
Wil je meer weten over alles wat te maken heeft
met je vakbekwaamheid, met opleidingen en
cursussen? www.vtl.nl 0900 1442
Vragen over de JUISTE INDELING VAN FUNCTIES
EN LOONSCHALEN IN HET BEROEPSGOEDEREN-
VERVOER? www.fuwa-wegvervoer.nl
0172 476241

GEEN
PANIEK!
Heeft u een hoge bloeddruk? Dat kan uw nieren
onherstelbaar beschadigen. 1 op de 5 mensen
met een hoge bloeddruk heeft zelfs chronische
nierschade. Dat is nog geen reden tot paniek.
Maar wel een reden om één keer per jaar uw
nieren te laten controleren. Want als u er tijdig
bij bent, is nierschade vaak te beperken. Door
gezonder te leven en door behandeling met
medicijnen. Meer weten? Ga naar nierstichting.nl
of bespreek het met uw huisarts.