Biobased Economy: de potentie van eiwitten voor technische ...

het moeilijk verteerbaar. Voor gebruik moeten de eiwitten van veren eerst gehydrolyseerd
worden. De veren worden gewassen met water en vervolgens onder druk en continu roeren
gekookt. Na drogen verkrijgt men verenmeel.
Keratine bevat hoge hoeveelheden cysteine en deze kunnen onderling disulfide-bruggen vormen
wat ervoor zorgt dat keratine in hoge mate aan elkaar gekoppeld is. Hierdoor is keratine ook in
hoge mate onoplosbaar in water en daardoor moeilijk te verwerken. Om keratine te isoleren
moeten de disulfidebruggen verbroken worden. Reductie en oxidatie maar ook alkalische
oplossingen zijn gebruikt om keratine te extraheren en op te lossen. Deze methoden worden
echter niet gezien als mogelijkheden voor een commercieel proces. Keratine bevat hoge
hoeveelheden proline, serine en glycine als aminozuren en kleine hoeveelheden van lysine,
histidine, methionine en tryptofaan.
3.1.8 Maiseiwitten
Mais is een belangrijke bron voor de industriële zetmeelproductie en eiwitten worden hierbij als
bijproduct geïsoleerd. Doordat het isoleren van zetmeel door middel van het nat malenproces
plaatsvindt blijven de eiwitten intact. De hoeveelheid eiwit in mais is ongeveer 10 % waarvan 80
% zich in het endosperm bevindt en de andere 20% in de zaadkiemen en zemelen. De
maiseiwitten kunnen ook geclassificeerd worden op basis van oplosbaarheid volgens Osborne,
namelijk albumines (oplosbaar in water), globulines (oplosbaar in zoutoplossingen), zeïne
(oplosbaar in waterige alcohol) en glutelines (oplosbaar in waterige loogoplossingen). Maiseiwit
wordt vooral gewonnen uit eiwitrijke fracties zoals kiemen, perskoek, glutenmeel en wordt
meestal gebuikt voor veevoer. Het meest voorkomende eiwit in de maiskorrel is zeïne wat in
zogenaamde eiwitlichamen voorkomt. Zeïne bevat veel polaire aminozuren waardoor het niet
water oplosbaar is. Door de afwezigheid van essentiële aminozuren heeft zeïne geen waarde als
diervoeding. In technische toepassingen kan men transparante films maken van zeïne, verder is
het eiwit relatief hydrofoob en wordt het ook gebruikt als b.v. coating materiaal voor
farmaceutisch tabletten.
3.1.9 Overige eiwitten
In slachthuizen wordt dierlijk bloed van runderen en varkens verkregen en de bloedeiwitten
hieruit kunnen in verschillende toepassingen gebruikt worden. De functionaliteit van
bloedeiwitten kan in drie categorieën onderverdeeld worden. De eerste is de farmaceutische
industrie waar porfyrinen (heem) gebruikt worden als ruw uitgangsmateriaal. De tweede categorie
is de levensmiddelenindustrie waar functionele eiwitten worden gebruikt als waterbinder, in
vetemulsies en als binder voor vers vlees. De derde categorie is de veevoeder industrie waar
bioactieve eiwitten gebruikt worden in diëten voor biggen. De meest voorkomende eiwitten in
bloed worden ook als eiwitbron gebruikt voor huisdieren. In veevoer, visvoer en voer voor
huisdieren wordt hemoglobine gebruikt als eiwitbron omdat de aminozuurcompositie
overeenkomt met de nutritionele behoefte. In de levensmiddelenindustrie wordt hemoglobinepoeder
gebruikt als kleurstof.
© Wageningen UR Food & Biobased Research, instituut binnen de rechtspersoon Stichting Dienst Landbouwkundig Onderzoek 24