Onderzoek naar politieke betrokkenheid van jongeren laat vaak zien ...

diversiteit van groeperingen en ideeën binnen de anti-globaliseringsbeweging worden
vaak gezien als een zwak punt. De beweging heeft geen leider en dus ook geen
volgelingen. Volgens Klein wil dat niet zeggen dat de beweging geen visie heeft. Het is
hooguit moeilijk voor toeschouwers om structuur te ontdekken. Het zou een groot goed
zijn dat er geen overkoepelende revolutionaire filosofie bestaat (Klein, 2002).
Jongeren steunen allerlei vormen van onconventionele participatie, maar hebben daar
zelf weinig ervaring mee. Dit is opvallend aangezien deze vormen van participatie open
staan voor jongeren, terwijl de vormen die niet open voor hen staan, namelijk stemmen,
op een grotere populariteit mogen rekenen.
Maatschappelijke participatie
Maatschappelijke participatie zijn alle niet-commerciële activiteiten van burgers met
anderen in een georganiseerd verband. Maatschappelijke participatie is dus niet per
definitie gericht op het uitoefenen van invloed op politieke beslissingen. Toch lijkt er een
belangrijk verband te zijn tussen maatschappelijke en politieke participatie. Zo worden
maatschappelijke organisaties weleens bij politieke besluitvorming betrokken en komen
deelnemers met politiek in contact (Van Deth & Leijenaar, 1994). Binnen deze
organisaties ontwikkelen burgers zowel interesse voor maatschappelijke zaken als
vaardigheden en zelfvertrouwen om in de publieke sfeer te handelen (Koopmans, 1994).
Dit alles kan ertoe leiden dat maatschappelijke participatie een opstap is naar politieke
activiteiten (Van Deth & Leijenaar, 1994).
Alhoewel vrijwilligers vaak gezien worden als een groep die over politiek spreekt, denkt
Eliasoph dat als men een publiek forum zoekt om te leren participeren en over politiek te
spreken, men beter elders zijn licht kan opsteken. In plaats van ernstige problemen te
bespreken, bespreken vrijwilligers liever praktische zaken zoals het werven van fondsen.
Dit is namelijk iets waarbij men ‘echt iets doet’. Het is niet zo dat vrijwilligers zich niet
druk maken om bredere issues, zij hebben alleen geen context waarbinnen zij deze
zorgen kunnen bespreken. Zo houden zij er niet van om over principes te praten, maar
dit betekent geenszins dat zij die principes niet hebben. Het is ook niet zo dat vrijwilligers
actief proberen te voorkomen dat zij het oneens met elkaar zijn. Zij hebben onderling
een vertrouwde omgeving waarbinnen dit geen problemen oplevert. Zij creëren echter
een context waarbinnen debat op zich impopulair is. Zij hebben het liefst over het privé-
leven, kinderen en gevoelens (Eliasoph, 1998).
Maatschappelijke participatie vindt plaats in het deel van de samenleving dat vaak de
civil society wordt genoemd. Er is echter weinig overeenstemming over wat deze term
19