Postbivak Essen 2008 - Chiro Lombeek Jongens

Postbivak
Aspotheekje
Essen 2008

Voorwoord
Het nieuwe jaar is weer begonnen! Goed nieuws
uiteraard want nu hoeven jullie je niet meer te vervelen op zondagnamiddag. De leiding zal wel weer klaarstaan
met massa’s knotsgekke activiteiten en fantastische spelletjes. Over leiding gesproken, dit jaar verliezen
we een enorme kracht in de chiro. Hij werd al een dagje ouder en na tien jaar (een absoluut record!!) geeft hij
er de brui aan. Ik heb het hier uiteraard over Vincent Parisseaux alias de V, Vince of hoe je hem ook noemt.
Maar ja, we overleven het zonder hem ook wel. Er komen dit jaar ook geen nieuwe leiders bij want de drie
tweedejaarsaspiranten hebben nog een jaartje voor de boeg.
Voor de rest blijft alles eigenlijk hetzelfde. Mijn inspiratie is bijna op dus ik ga bijna gaan afronden. Misschien
nog het volgende:
Het pleintje voor de chiro wordt geteisterd door mollen.
Mollen inderdaad, het plein lijkt al bijna op een modderpoel want die mollen zijn echte graafmachines en
daarop kunnen de kinderen niet spelen natuurlijk. Dus mocht het zijn dat u iemand kent of zelf mollen kan
verdelgen contacteer dan Maarten Juwet.
Bij voorbaat bedankt!
Saucissen waar?
Thema
Eergisteren heeft hoofdleider Pieter Moens nog een postduif ontvangen van
de nieuwe jonge Dalai Lama. Jullie weten wel, dat kleine magere mannetje dat de opvolger is van de
oude dalai lama die op zijn sterfbed lag en is bezweken onder de wierook. We moest de jonge dalai lama bevrijden,
want hij was gevangen genomen door de slechte Sun Yat Sen. Sun Yat Sen hoopte zo de macht te grijpen
over het rijk. Gelukkig konden we samen met de ninja families ervoor zorgen dat hij niet aan de macht kon
komen.
Hier het berichtje van de jonge dalai lama:
(Vergeet niet dat de Chinezen geen ‘r’ kunnen uitspreken. Ze gebruiken een ‘l’ in de plaats.)
Tsjanglo,
Ik wil jullie bedanken vool mij te ledden uit de klauwen van de slechte
Sun Yat Sen. Zondel jullie was het mij nooit gelukt. Met Chilo lombeek
jongens aan mijn kant zal ik vledig kunnen regeren over mijn land. Ik heb
echt veel bijgeleelt van jullie. Jullie hebben mij geleelt dat je teamwolk en
teamspilit zeel veel kan belijken. Dankzij jullie weet ik hoe ik vool mijn
volk moet zolgen. Zoals het oude gezegde: (Te leiden, maal niet
te heelsen, dit is de wondellijke deugd.)
Nogmaals bedankt dappele strijders.
Had Sun Yat Sen dit gezegde maar gevolgt, denk ik dan. Kortom vind ik
dat we op ons eigen fier mogen zijn. Weer eens heeft chiro lombeek ervoor gezorgd dat de vrede bewaard
blijft.

Snelcursus haarpatronenen met Sven
NOVEMBER
02/11/2008 Chiro
09/11/2008 Chiro
16/11/2008 Chiro
23/11/2008 Christus Koning
In dit aspotheekje...
Kalender
DECEMBER
07/12/2008 Sinterklaas bezoekt onze chiro
14/12/2008 Chiro
21/12/2008 Chiro
28/12/2008 Chiro
Het wereldrecord stoeltjes ballanceren met Jeroen
WWW.CHIROLOMBEEKJONGENS.BE

Bosspel
Het kamp is al een paar dagen verder gevorderd en dan zou je eens durven denken:
“tiens, is het nu nog geen tijd voor een kei fijn bosspel?” Wel daar was het plots!
Het begon allemaal toen 1 van de monniken vluchtte voor de soldaten van Sun Yat Sen en aankwam in een
klein dorpje om daar hulp te vragen. Want hij had heel veel geld nodig! Toevallig waren wij daar om hem mee
te helpen!
En toen begon het spel, iedereen werd in twee groepen verdeeld en begon aan het
gigantisch leuke spel. Er waren vele soorten manieren om geld te winnen van
de andere ploeg, je kon anderen uitdagen om te minigolfen, beachvolleyballen,
dassegevecht doen, armworstelen, put it where you want it, … Al snel was
iedereen goed bezig om zoveel mogelijk geld te verdienen voor de monnik!
Maar van geld verdienen krijg je natuurlijk veel honger en dorst, dus juist op
tijd was daar het 4-uurtje! Toen iedereen weer opgeladen was, kon iedereen
zijn laatste krachtinspanningen gebruiken om nog wat geld te verdienen voor
die arme monnik. Er was veel bloed, zweet en tranen. Menig gezichtje zag rood
van de inspanning en dan weet je dat het wel snor zit met dat geld. En toen het
eindsignaal klonk, bleek dit ook zo te zijn!
Dankzij de twee teams had de monnik heel veel geld om onze kleine Lin te kunnen helpen. Maar wat nog
belangrijker is, is dat iedereen zich supergoed geamuseerd heeft. En dat maakt me blij!!
Achtervolgingsspel
Zoals elk jaar was er ook dit jaar een achtervolgingspel op kamp, voor de jonge
groepen compleet onbekend, voor de oudere groepen een van de coolste avonden van het kamp. Dit
jaar stonden de zowel de kerels als de aspi’s tegenover de leiding, “Is dat niet oneerlijk”, hoor ik u al zeggen. Niet
bepaald nee, gezien het gemiddelde IQ van een kerel/aspi tegenover dat van een leider zou ik eerder zeggen
dat de leiding misschien geblinddoekt moest meedoen. Maar wat is dat nu eigenlijk? Zo’n achtervolgingspel .
Wel, de leiders kregen de opdracht om in de wijde omgeving voorwerpen te gaan zoeken, hiervoor kregen we
5 min tijd om naar de kaart te kijken en te beslissen welke groep welk voorwerp zou nemen. Ook kregen we
10 min voorsprong op de aspikerels. Waarom? Hun opdracht was nl. dat zij ons moesten tikken waardoor wij
straftijd krijgen, en als we een voorwerp hadden het ook moesten afgeven. En alsof het zo nog niet moeilijk
genoeg was, waren er leden van de kookploeg die rondreden en zowel ons als de kerels/aspi’s zouden tikken.
Waarom straftijd eigenlijk? Wel nog een moeilijk aspect van dit spel is dat alle voorwerpen voor een bepaald
tijdstip moesten binnen zijn. Waw zeg, die leiders
hebben zeker goed op hun gezicht gehad met zo’n
moeilijkheidsgraad in dat spel? Maar nee hoor,het
omgekeerde is wel waar! Ondanks dat de regels van
het spel weer tegen ons waren hebben we de kerels
en de aspi’s toch goed op hun doos gegeven en zijn
wij weer met de overwinning gaan lopen. En onze
beloning hiervoor? Lekkere snoepjes natuurlijk!

Tweedaagse
De groep was nog maar net
wakker en de vraag: Waar gaan we eigenlijk naartoe ? Zorgde al voor een discussie. De leiders
smeten enkele mogelijkheden op tafel waar wij “als groep” uit mochten kiezen. Drie gebroken
ledematen later werd er uiteindelijk gekozen voor het Hollandse Breda. De kousjes werden opgerold en de
rugzakken stevig aangetrokken, daar gingen we dan. De eerste liedjes werden ingezet tot we aan een hoofdbaan
kwamen. Daar werden we in groepjes verdeeld met de opdracht: Raak zo snel en zo goedkoop mogelijk op
de eerste ontmoetingsplaats. Liften dus. Vele uren later strompelde het laatste groepje aan in Breda. Een fris
Hollands “biertje” werd achterovergeklonken op één van de mooie terrasjes. We speelden nog een spelletje
rugby in het park alvorens een slaapplaats te zoeken. Leider Sven tikte een man op de schouder, maar die
bleek alleen Engels te spreken.(Van de 30 miljard Hollanders die daar lopen moet hij er weer een Engelsman
uitkiezen.) Geen probleem voor mij dacht Sven, ik regel dat wel even. Where is the firekazerne please ?
Haha. Na een poosje vonden we de brandweerkazerne, waar we zonder
veel problemen onze spullen mochten achterlaten en overnachten! Het
feest kon beginnen, we trokken de stad in zochten een leuk café. Na dat
gevonden te hebben vierden we Sven zijn verjaardag en we gingen nog
door tot een stuk in de nacht. De dag daarop sprongen we om 8 uur weer
in onze uniformpjes om al liftend naar de Het zwembad “de stok” te gaan.
Na enkele uurtjes waterpret keerden we huiswaarts waar een grote kom
stoofvlees op ons stond te wachten. Het was een tijd om nooit meer te
vergeten...
Nachtspel
Zoals de titel het wel doet vermoeden zal deze tekst een mooi uitleg geven over het
traditionele nachtspel, ik zie dan onmiddellijk onze trouwe lezers al denken ‘ ja dat is dat spel met die
bordjes met cijfers op en dat de kinderen moeten proberen te sluipen om te zorgen dat de leiders hun cijfer
niet zag’. Maar niets is minder waar dit jaar hadden wel een totaal ander concept in petto, dus aan onze trouwe
lezers zou ik zo zeggen dat ze zeker verder moeten lezen want dit nachtspel was niet zoals jullie gewoon zijn.
Dit jaar was er geen sprake van cijfers en sluipen maar in plaats van te sluipen moest men zich proberen te
verbergen en bepaalde personen te zoeken. Maar dit alles moest in groep gebeuren, men werd voor het spel
verdeelt in zes kleinere groepen die moesten proberen zoveel mogelijk goede dieren te vangen en zo weinig
mogelijk gevangen worden door slechte dieren. Ik zie jullie al denken ‘ moesten ze nu dieren uit het bos
vangen?’. Neenee een bepaald aantal leiders speelden goede dieren en een paar andere slechte dieren die op
geregelde tijdstippen een geluid moesten uitbrengen die typisch was voor het dier dat ze voorstelden. Hieraan
moest men kunnen onderscheiden of er een goed dier in de buurt was of een slecht dier, men kon dit natuurlijk
niet zien omdat het spel ook een nachtspel is en het in het bos werd gespeeld. Als een groep in zijn buurt
een goed dier hoorde en deze ook kon tikken kregen ze een kaartje waarmee ze dan aan de centrale post een
bepaalde opdracht konden uitvoeren om zo een skill te kunnen ontvangen, hun opdracht was dus om op het
einde van het spel zoveel mogelijk skills te ontvangen. Naast de goede dieren waren uit natuurlijk ook slechte
dieren die je als groep zoveel mogelijk moest proberen te ontwijken. Wanneer de groep niet volledig was dus
bijvoorbeeld als iemand van de groep achter een goed dier aan het lopen was was de groep kwetsbaar voor de
slechte dieren. Want als de groep volledig was konden de slechte dieren de groep niet tikken, indien toch een
groep getikt was moest deze groep zijn ‘leven’ afgeven en een nieuw ‘leven’ gaan halen aan de beginpost. Je
kunt het u al voorstellen dat snachts lopen in een bos zonder enige verlichting tot grappige taferelen leidde en
dus tot vele bloeduitstortingen zorgde, vraag dit maar aan leider brecht die daar zelf in slaagde zonder aan het
spel deel te nemen.

Aspidag
Aangezien ik maar een kereltje was toen ze mij toen ze mij de ponkels toevertrouwden,
maak ik er een aspi-kereldag van. Neen, ouders hoeven niet bang te zijn als ze het aspi-dag
fenomeen niet vertrouwt zijn. Dit is zoals de naam al doet vermoeden, één dag dat jullie zoontjes vertrouwt
worden aan ons, aspi’s ( en kerels als er te weinig zijn). Waarom vragen jullie? Om deze wannabe mannen eens
te laten voelen hoe een echte leider zich voelt, al is het maar voor een dagje.
Nu willen velen onder jullie weten hoe mijn dag met de ponkels is verlopen, daar in Essen, daar twijfel ik
niet aan. Wel, laat mij beginnen bij het begin. De nacht van een gewone kampdag naar de aspidag. S’ nachts
werden wij gewekt, want wij liggen al in onze bedjes om 21.16u. De bewuste wissel werd doorgevoerd. Wij
sliepen de rest van de nacht in het bed van de “echte” leiders van de ponkels, en zij in het onze( hoewel ze
nauwelijks geslapen zullen hebben, na een zeer rustige nacht). ’s Ochtends stonden de “nieuwe” leiders op om
hun ponkeltjes wakker te maken. De meeste waren niet verbaasd, want de roddelgazet was al rondgegaan.
Onmiddellijk werden wij getest door deze sluwe jongens. Ik zal dit even illustreren: Voor zelfs wij wakker
werden, stonden de vroege vogels onder hun al op om te dansen, elkaar wat knuffels te geven, en al snel ontstond
een knuffel-, kussen-, en slaapzakgevecht onder deze heren. Nadat dit incident een halt werd toegeroepen
door, jawel, mezelf, kwamen de ponkels in actie voor zich te wassen. Dus volgens het oude en algemeen gekend
principe begaven de ponkels zich naar de wasplaats, namen een kommetje en begonnen zich te “wassen”. Dit
woord staat niet door een typfout tussen aanhalingstekens, dit is weldegelijk correct. Laat mij ook dit weer
illustreren: Sommige onder de ponkels hadden er niet beter op gevonden zich te wassen zonder washandje,
water, zeep,etc. Onder mijn medeleiders toeziend oog, werden deze sluwe plannetjes doorzien en waste elke
ponkels zich.
Nu hadden mijn
jongens het toch
al in de smiezen
dat ze het niet
g e m a k k e l i j k
zouden krijgen
deze dag. Dus
kwamen ze met
een nieuw plan
opzetten. Het
ontbijt.
Ik en mijn
m e d e l e i d e r s
hadden dit
wel verwacht,
en hadden
ons dan ook
strategisch aan
de ontbijttafel
geplaatst, om
mogelijk rellen
te vermijden, tot
grote spijt van de ponkels, die dachten dat ze zich even gingen platlachen met een foodfightje of 3.
Na een succesvol ontbijt, zonder ernstige accidenten, buiten schattige Floris, die even op het leuke idee kwam
een met choco besmeerde boterham in zijn geheel binnen te werken. Gelukkig werd dit geestige incidentje
vermeden, en kon iedereen zelfvoldaan van tafel gaan, om met een gevuld buikje te beginnen aan wat een
geweldige dag zou worden. Nadat iedereen gereed stond, pompend van de opgedane energie tijdens het ontbijt,
konden we beginnen met de eerste kleine spelletjes. Jarne werd onze beste voetballer, laatste dikke-bertaoverbijver,..Er
zat meer achter deze volgorde (eerst kleine spelletjes, en dan het grote). Terwijl ik deze spelletjes

leidde, met een ijzeren vuist weliswaar, zetten mijn medeleiders een groter, nog beter spel op.
Toen de kleine spelletjes gedaan waren, was het toch tijd om wat te eten, want het was immers al 12u. De
ponkels namen licht vermoeid plaats aan tafel, aten hun maal rustig op, en gingen naar boven voor de platte
rust. Na wat lichte incidentjes, die het niet waard zijn om te vermelden, vielen ze allemaal in een zeer diepe
slaap… Oké, ik geef het toe, geen van de ponkels heeft geslapen, en het was de slechtste platterust die ik oit
hoop te moeten meemaken. Maar buiten dat was wel alles in orde hoor. Na deze rampzalige platterust waren de
ponkeltjes helemaal klaar voor het GROTE spel.
Het spel waar ik het over ga hebben is
1 tegen honderd. Het was ons plan om
de ponkels wat team spirit bij te brengen,
zodat ze deze dag niet snel zouden
vergeten. Zij moesten allerlei opdrachten
tezamen vervullen, en als ze hierin
slaagden, kregen ze elk twee snoepjes.
Iets wat deze jongens een moraalopstoot
gaven, daar zijn nog geen woorden voor
uitgevonden om dit te beschrijven.
Waar we niet aan dachten is, dat ponkels
nog niet eens in staat waren om dat
woord te spellen, want indirect leidde tot
hilarische situaties tijdens dit spel. In een
van de opdrachten die ze gezamenlijk
moesten uit voeren, was een half uur
tegen een boom praten. In deze discipline was Floris veruit de koning aller tijden, hij heeft het halve uur
volgepraat met vele zeer boeiende onderwerpen. In het knikker-uit-de-emmer-halen-met-bloem-in-met-eennat-hoofd
werd Milan officieel tot koning gekroond. Na een verfrissende duik in het water, en wat gestoei en
geworstel op de bruine-zeep-gevechtsvloer, waren de ponkels toch al wat vermoeid aan het geraken. Door deze
vuiligheden, waren we wel verplicht om met onze ponkels een douche te nemen (gelieve hier niets achter te
zoeken, dank bij voorbaat). Na een vermoeiende dag, konden de ponkels geen woord meer uitbrengen bij het
avondeten ( de lunch was ook goed verlopen). Deze verliep dna ook zeer vlot. Na het avondeten, maakten onze
ponkels zich klaar om te gaan slapen, maar eerst het alom gevreesde tandenpoetsen !
Dylan, die een meester is in het verbergen van allerlei sluwe methodes om onze stricte regels te vermijden, werd
een echte uitdaging voor de neo-leiders. Ik heb dan ook mijn handen vol gehad met dit zeer leuk heerschap.
Dylan probeerde zich te wassen zonder water, poetste zijn tanden zonder tandpaste,… Dit werd natuurlijk snel
overgenomen door zijn mede -gevangenen en was dus een echt probleem. Na een strikte controle aan de enige
uitweg, geraakten onze ponkels toch allemaal blinkend en kraaknet in bed. De vermoeidheid sloeg al snel toe,
wat dus leidde tot een zeer snelle en lange nachtrust.
Dit was voor ons het einde van de zwaarste maar meest verrijkende en plezantste dag van het kamp.
De echte leiders namen het roer weer van ons over en na een vergadering die ons wees op onze foutjes, waren
we helemaal volleerd, en konden dus zeer zelfvoldaan en gelukkig in ons bedje kruipen, buiten Jonas, die het
er wat minder schitterend had afgebracht door bijvoorbeeld zijn eigen platterust met een halfuurtje te verlegen,
overdag wat te slapen,…
Maar afgezien hiervan was alles dik in orde, en heeft elk lid van de chiro lombeek (jongens) zich rotgeamuseerd
op deze tofste dag van het kamp.
Groetjes, Arno.

Trektocht
Wat een spannende dag!
Heel vroeg in de ochtend werd iedereen al gewekt, niemand wist natuurlijk wat er te gebeuren
stond… Enfin, we wisten wel dat het een of andere toch zou zijn, maar naar waar zouden we dan gaan? En we
gaan toch niet te ver moeten stappen zeker?
Wanneer iedereen eindelijk gepakt en gezakt was, kon het avontuur beginnen. We trokken langsheen uitgestrekte
vlaktes, reusachtige doolhoffen van wouden, en wild stromende rivieren. Maar toen we op het punt stonden de
moed te verliezen, doemde in de verte het
station op uit de dichte mist. Dit was het
moment om onze eindsprint in te zetten,
want we hadden nog maar luttele minuten
tot onze trein zou vertrekken.
Bezweet kwamen we aan het station,
eindelijk konden we ons neerploffen op
denluxueuze banken van onze coupon. De
leiders boden ons een kleine versnapering
aan, gelukkig dat zij die 30 liter water mee
hadden gezeuld door de oneindige vlaktes.
Na dit plezierreisje werd het alleen nog
maar beter.
We kwamen aan in een onbekend land, en
wederom moesten we kilometers te voet
stappen, weliswaar door gezellige straatjes.
Na enkele honderden kilometers was er
opeens iets reusachtig… Was het nu een
hallucinatie? Nee, het was werkelijk echt,
een echte oase! Niet zo maar één hoor, één
met duizelingwekkende waterglijbanen,
grote opblaasbare spullen in het water,
opgewekte golven en vulkanische
plonsbadjes. Paradijs!
Gelukkige zorgden onze leiders weeral
voor een versnapering, deze keer boden
ze ons een hemelse maaltijd aan, waarmee
ze überhaupt die doolhoffen van wouden
hadden doorkruist…
Na veel gesplons, gespletter en afdrogen,
konden we op deze warme zomerdag
weer even verder. De terugtocht naar ons
eigen Plein Van De Hemelse Vrede, de kampplaats met andere woorden, verliep al een stuk minder gezwind.
Op deze zwoele zomeravond kwam iedereen wel is in de verleiding om zijn benen even te laten rusten, ook al
hadden die al een halfuur kunnen rusten op de trein. Maar tegen dat we allemaal afgetrainde bodybuildersbenen
hadden, kregen we kampplaats in het vizier.
Algauw rolde de reuk van een verrukkelijke maaltijd onder onze neus door, en zette onze derde long zich open.
De eindsprint was wederom ingezet, maar dit keer vanwege hele andere redenen.
Meer Bourgondisch konden we onze deze dag niet voorstellen, genieten van de stralende zon, baantjes trekken
in magistrale zwembaden, de smaak van delicieus voedsel laten doordringen in onze smaakpapillen. Ik heb er
alvast van genoten,
een ponkel

Ponkels
Hey beste ponkels
Een nieuw chirojaar is terug begonnen met veel toffe spelletjes en veel nieuwe vrienden. We
zijn met 4 leiders zodat we jullie een tof jaar kunnen bezorgen wat zeker moet lukken met zo een creatieve
leider als fré de 3 andere leiders (Jan, Jasper en Thomas) zijn minstens even tof. En weten jullie waarom leider
fré de creatiefste is van ons allemaal? Omdat hij de leider is die al het langst in de chiro zit en omdat hij het
meest ervaring heeft .We hopen dat we met veel leden zullen zijn elke zondag opnieuw. Want men zegt altijd
hoe meer zielen hoe meer vreugd. Met hoe meer jullie zijn hoe toffer de spelletjes zullen zijn. We gaan zelfs
zoveel mogelijk nieuwe spelletjes proberen ineen te steken. Zodat het voor jullie elke zondag opnieuw een
verassing blijft om naar de chiro te komen. En zoals elk jaar gaan we ook dit jaar eens op weekend maar daar
krijgen jullie op tijd informatie en uitleg over. Ook dit jaar komt de sint weer eens op bezoek bij ons en brengt
hij weer veel lekkers mee. We zien jullie graag elke zondag terug. Tot de volgende
Jullie leiders Fré, Jan, Jasper, Thomas
Speelclubs
Hoi beste speelclubs of beter gezegd soldaten
Hier zijn we weer met de toffe artikeltjes. Maar na een maand rust kunnen we er weer tegenaan om weer
een heel jaar toffe spelletjes en kei coole activiteiten te doen. De eerste activiteit staat dan ook al meteen vast
namelijk 24-25-26 oktober gaan we al op weekend. Waar we ons weer eens gaan uitleven. Verdere informatie
gaan jullie wel op een apart briefje krijgen, waar dan ook meteen opstaat om hoe laat jullie verwacht worden
enzo… Jullie zullen dan ook verwacht worden met volle enthousiasme, vreugde en in LEGERSTIJL.
We hebben al een volledige zondag getraind om een echte militair te worden. Nu gaan jullie je mogen bewijzen
op weekend! Hopelijk zien jullie dit zitten, want het is zeker niet voor watjes… Maar persoonlijk denk ik dat
dit voor jullie probleem zou moeten vormen.
Tot de volgende ….
Jullie leiders “G”gert, “SIE”siegert, “S”sven

Heey beste rakkertjes ,
Rakkers
Zoals jullie al weten en de meeste van jullie zelf hebben meegemaakt is de chiro dus al een tijdje
bezig . Drie weken om exact te zijn , de groep is een goede groep maar we hopen van harte dat er hier nog
een aantal leuke gaste bijkomen . En ja dan zitte de eerste jaars rakkers natuurlijk met 2 leiders die ze vorig
jaar hadden , maar ik vind dit absoluut geen probleem we kennen elkaar al betere en we maken er nog een
beter jaar van dan vorig jaar e .Er word zeker en vast ook een spetterend weekend georganiseerd voor jullie ,
maar natuurlijk weten we daar nog niet alles van dus deze informatie hierover volgt nog wel .En nu jullie al
rakker zijn gaan we iets minder de normale spelletjes beginnen spelen , we gaan meer voor het avontuur gaan
en grotere ingewikkelde spellen spelen . Dit is veel plezanter en je doet niet altijd het zelfde dan die kleine
spelletjes , maar geen paniek jullie mogen af en toe nog eens “potteke stamp” spelen ze .Nog een puntje dat ik
zeker moet vermelden is meer naar de ouders dan gericht , we zouden willen vragen om jullie kleine kapoen als
het mogelijk is elke zondag reserve kledij mee te geven , je weet nooit met die mannen .alvast bedankt .Rakkers
zeker en vast ook zien dat jullie in orde zijn met jullie uniform e, dit is verplicht nu jullie rakkers zijn . tot de
volgende dan zeker e , zie dat je er bent !!!!!!!!!
jullie supercoolemegaplzezantesterkechiroleiders
Jo dudes ,
Toppers
Dit jaar gaan jullie een echt TOPjaar beleven , het zal veel plezanter worden als vorig jaar want jullie hebben
nu helemaal andere leiders , leiders die zelf actief meedoen op zondag .
Wij hebben voor jullie een hele reeks boeiende en interessante dingen voor jullie klaarstaan , zoals een weekend
in het buitenland , zon zee strand enzovoort . ( blote vrouwen maar hun leeftijd weet ik niet ) probeer dit
geheim te houden anders mogen jullie misschien niet meer mee en meegaan dat willen jullie allemaal met
jullie “ all into chiro minded “ verder proberen wij het met jullie een plezant jaar te maken en als jullie goed
meewerken , zullen wij ons steentje ook bijdragen .
Zoals jullie ook weten komen er altijd kleine kindjes naar huis
van de chiro met een vuile broek enzo en andere hebben dan
weer geen vuiltje aan hun kleren , OUDERS schiet ons niet af
maar ga toch eens zagen bij de hoofdleider ( pieter Moens ) .
Wij gaan dit jaar ook op gewestweekend en dat betekent dat
daar ook meisjes gaan zijn , wij zullen jullie dit jaar dan ook
opleiden tot een echte gentleman ook wel eens ultimate player
genoemd . geen nood kleine kindjes , je moet nu helemaal
niet afgeschrikt zijn door chiro , maar ze zeggen altijd een
man wordt gemaakt door zijn kleren .
Ik geef jullie 1 tip waar onze weekend plaats zou aan gelinkt
kunnen worden .
……………ROYAL FLUSH …………… en neen het is zeker niet in Amerika .
See you later alligators .

Kerels
Nu we allemaal terug op school zitten, en daar
vanzelfsprekend met volle teugen van aan het genieten zijn,
zijn er maar weinig dingen die een mens nog nodig heeft om zich compleet
gelukkig te voelen. Er zijn natuurlijk wel een paar dingen die helpen, en
daar is een razend spannend post-bivakaspotheekje één van. Ok, even
zalig als een combinatie van een vijf sterrenhotel, een Turkse massage en
een Beaujolais of twee in het gezelschap van een bevallige jongedame is het
niet, maar het komt aardig in de buurt. Gewoonlijk krijgen we in zo’n stukje
drukkunst te maken met liters te verwerken informatie, maar hier maken
we de uitzondering! Het genieten staat bij ons op de eerste plaats, en dat
is vooral zo omdat we jullie allen simpelweg doodgraag zien. Als ik zou
moeten kiezen tussen een date met Penelope Cruz en een goed gesprek met
de voltallige kerelgroep weet ik wat ik zou kiezen. Maar dat komt misschien
door de bijzondere aanleg tot jaloezie die mijn vriendin ontwikkeld heeft.
Nu, het centrale punt is het feit dat jullie een deeltje van de zingeving
in ons leven zijn geworden. In gewone bewoording: zowel Brecht als
ik staan elke zondag met onze volle goesting in dat vierkant te wachten
tot we kunnen beginnen aan al die geweldige activiteiten. Zorg ervoor
dat dit zo blijft, echt veel vragen we niet terug van jullie: af en toe een
beetje luisteren, en meedoen als we met iets bezig zijn de beste basis voor
amusement. Haal jullie geen verkeerde ideeën in het hoofd: tot nu toe zijn
we meer dan tevreden, maar ik ben ervan overtuigd dat de hele kerelgroep
zich wel eens afvraagt hoe hun twee idolen tevreden te houden zijn. Een
kleine tip is dan nooit een ongewild geschenk. Zoekt u meer tips? Geen
probleem, een date met Penelope maakt ons altijd gelukkig. Hoewel het
ook met Scarlett Johanson mag zijn. Moeilijk zijn we niet (op dat vlak).
De intelligente lezer hoort mij al heel lang afkomen, maar voor jullie zal
ik het nog even extra in de verf zetten: de groep krijgt de volgende twee
maanden de tijd om een date te versieren voor hun twee favoriete leiders
met deze twee dametjes. Wie met wie gaat maakt niet veel uit, als e maar naar Ternat komen. Slagen jullie in
deze opdracht staat er jullie heel wat fijns te wachten: zo zijn we al verschillende weken aan het onderhandelen
met het Zweeds badpakkenteam, waarvan we de gegevens via Steven kregen (waarvoor dank!), voor het
opstarten van een uitwisselingsproject. Zij denken er intussen over een carwash-sessie te komen houden op de
parking van de kring. Volgende week volgt trouwens een etentje met Ignace Crombé. We hebben hem al bijna
zover gekregen dat één van de testen voor de verkiezing in Chiro Lombeek zal doorgaan! Iedereen vraagt zich
af hoe dat gaat aflopen!
Je ziet het, onze hoofden zitten boordevol fantastische
ideeën met een enorm hoog uitvoerbaarheidsgehalte, en
zoiets is een garantie voor een fijn jaar. Samen met een
hoop liefde, natuurlijk. Van onze kant is die ongetwijfeld
aanwezig, laat haar niet onbeantwoord achter.
Tot zondag schatjes,
Funk-Master B en ook een beetje Pieter Moens

Dag vriendjes en vriendinnetjes
Aspi’s
Na een vroeg weekend is het weer eens tijd om jullie op de hoogte te stellen van de eventuele plannen in dit
chiro-jaar. Ik kan jullie alvast verklappen dat we naast de groepsactiviteit “met Gert en Casper lachen” ook nog
veel andere spelen gaan uitproberen. Ik denk dan aan “met zoveel mogelijk mensen op Gerben zijn bescheten
brommerke gaan zitten” en “zoveel mogelijk weense worstjes in je oren steken”. Bij dat laatste kan ik nog even
vermelden dat ik recordhouder ben met 2 worstjes.
Genoeg gezever en geleuter, even serieus. Ik ben
van Koen te weten gekomen dat hij dolgraag naar
den Arenchi wou gaan. Ik zou zo zeggen, hou hem
elke week op de hoogte van alles speciale feestjes en
activiteiten in dit huis van liefde en genot. Anders
moet Jens daar een fulltime bezigheid van maken
van zodra hij in de chiro is.
En nog veel serieuzer dan de vorige paragraaf is
deze. We zouden eens werk moeten maken van een
deftige jaarplanning. Dat wil zeggen dat wij ook
zo gedetailleerd mogelijk zouden moeten weten
wanneer jullie wel of niet aanwezig kunnen zijn.
Zo kunnen we eens samenzitten voor een eventueel
eierenspel of een eventueel 2de weekend. Zouden
jullie eens aan jullie ouders willen vragen wanneer jullie samen met het gezin gaan skiën of wanneer jullie
zeker niet aanwezig kunnen zijn. Stuur ons ook zo snel mogelijk wat schooldata door ivm examens ed. Dat
hoeft natuurlijk deze maand nog niet te zijn.
Verder zou ik jullie nog willen vragen om Koen en mezelf te verwittigen als je niet kan komen op zondag. Het
zou belachelijk zijn dat we de activiteit baseball voorbereiden wanneer we met 3 aspi’s gaan zijn. Omgekeerd
natuurlijk ook. Een spelletje hartenjagen is niet zo fijn met 12. Het kan natuurlijk ook niet de bedoeling zijn
dat je 6 weken niet aanwezig kan zijn. Wij verstaan natuurlijk wel dat je nog andere zaken te doen hebt, maar
verwachten wel van onze oudste groep dat zij zo veel als mogelijk aanwezig zijn. Onder de categorie “niet
aanvaardbaar in Jeroen en Koen’s hoofd” kan men zinnen terugvinden zoals er zijn: “Ik moet vanaf nu elke
zondag namiddag mijn brommer roderen” of “Elke zondag moet ik mijn vriendin een massage geven van 14:00
tot 20:00”. Ons antwoord hierop is: “Masseert u vriendin dan op woensdag wanneer ge met uwen brommer
aan’t rijden zijt!!!”. En als u vriendin dit echt niet begrijpt kunnen we natuurlijk ook eens een vriendinnetjeschirozondag
organiseren. Weet dan wel dat de kans groot is dat ge u vriendin kwijt zijt wanneer ze kennismaakt
met het sex-appeal van jullie leiders. Vooral dan dat van Koen. Want ze noemen hem niet voor niets “DE
GESPIERDE STIER IN HET IETS-KLEINERE LIJVEKE”.
Tot zover het stukje over aanwezigheid op zondag.

Als jullie nog ideetjes hebben, mag je die steeds doorspelen. Om even te schetsen welke ideeën wel een kans
maken in ons drukke chirojaar zet ik eerst een slecht idee in het vet en daarna een goed idee in cursief.
Aspi: Hey leider, zou het niet de max zijn als we ons verkleden in mannen van de taliban?
Leider: Misschien wel. Waarom wil je dat dan doen?
Aspi: We kunnen ons eerst gaan zatdrinken in de N8M= en daarna doen we een terroristische aanval op het
rusthuis.
Leider: Wel, ik denk niet dat dat zo een goed idee is.
Aspi: Hey leider, kunnen we eens een filmavond
organiseren waar wij eers een 5-gangen-menu maken
voor de aspimeisjes. Dan kunnen we nu al wat bruggen
bouwen met de leidsters van de volgende jaren. Of we
kunnen ook al banden smeden met de nieuwe leidsters
van dit jaar. Die zijn namelijk ook van onze leeftijd. Maar
dan moeten we het wel samen doen. Zo zullen de aspimeisjes
zich niet in hun gat gebeten voelen. Zou dat niet
fijn zijn. Weet je wat leider, wij zorgen voor alles en jullie hoeven niets te doen. En we zorgen ervoor dat er ook
wat vrouwen aanwezig zijn van jullie leeftijd. Zo geraakt leider Jeroen ook nog eens aan een lief. Eigenlijk wel
raar dat die vriendelijke leider Jeroen geen lief heeft. Dat is pas een vent die 20 vrouwen aan zijn vingers zou
moeten hebben. Hij is eigelijk het meka voor elke vrouw. Maar dan wel met stevege bewaking zodat je de stad
niet binnenkan. Maar zodra we die bewaking uit de weg ruimen is het prijs. Dat zou pas de max zijn. I love you
Jeroen. Koen, niet persoonlijk opnemen, maar jij hebt onze liefde niet nodig. Jij hebt Nele al.
Leider: Goed plan Jens.
Ziezo, tot een volgende zitting. Denk goed na over de vorige tekst. En probeer hem te verstaan.
Jullie leiders

Pull
6 tot 14: 25€
36 tot 44: 27€
Bottinnen of
stapschoenen
Short
6 tot 16: 25€
38 tot 48: 26€
Riem
70 tot 120 cm:
12€
1 paar grijze
kousen
Uniform
Tradities zijn tof. Ze maken van individuen een groep, een samenhangend geheel, en geven naar buiten toe steeds
een mooi beeld van samenhorigheid. Een van de tradities die wij bij chiro Lombeek hoog in het vaandel dragen, is het
uniform. Dat is bij ons verplicht vanaf rakkers. Het bestaat uit een aantal onderdelen, die allemaal even belangrijk
zijn:
We beschikken trouwens in de chiro ook over een resem tweedehands uniformen, de prijs ervan is naar gelang
wat u nodig hebt en wat er in vooraad is. Hiervoor neemt u ook het best contact op met Leider Vince.
Hemd
8 tot 16: 26€
36 tot 48: 30€
Er zijn ook nog steeds knappe chiro Lombeek T-shirts voor slechts 7 €!
Wil je iets bestellen? Spreek voor de chiro leider Vince aan, hij helpt je wel
verder.

Adressen
Jasper Jans
Langestraat 379
1741 Wambeek
02/582 30 32
0472/76 29 89
jasperjans@hotmail.com
Thomas Coucke
Groenstraat 100
1740 Ternat
02/581 05 11
0495/72 43 85
kutbak55@hotmail.com
Sigert Hellinckx
Doelstraat 4
1741 Wambeek
hellinckxs@
hotmail.com
PONKLES
Sven De Smet
st-katharinastraat 12
1742 St-Katharina-Lombeek
0499/21 79 78
aws_sven@hotmail.com
Frederik Roegens
Watermolenstraat 20
1742 St-Katharina-Lombeek
02/582 82 25
0488/58 63 54
frederikroeges@hotmail.com
Jan Huylebroeck
Muilemlaan 7
1742 St-Katharina-Lombeek
02/582 81 01
vercintorix8@hotmail.com
Gert Segers
Notestraat 45
1742 St-Katharina-Lombeek
gert_segers41@
hotmail.com
SPEELCLUBS

Daan Moonens
Loddershoekstraat 50
1741 Wambeek
daanmoonens@hotmail.com
Maarten Juwet
Sportlaan 5
1740 Ternat
02/582 82 06
0479/67 05 16
elmartinus007@hotmail.com
Bram Van Laer
Loddershoekstraat 78
1741 Ternat
wentelteef_10@
hotmail.com
Brecht Van de Putte
Meersstraat 137
1742 St-Katharina-Lombeek
02/305 92 18
0498/76 03 20
platgenepen_vlo@hotmail.com
Bart De Wever
St. Katharinastraat 7
1742 St-Katharina-Lombeek
bart_de_wever1@hotmail.com
TOPPERS
Kenn Billens
D’hoef 3
1741 Wambeek
02/582 81 12
0473/51 84 81
Kennbillens@msn.com
KERELS
Koen Huylebroeck
Muilemlaan 7
1742 St-Katharina-Lombeek
02/582 81 01
0474/435203
degrotevragensteller@hotmail.com
RAKKERS
Niels Van Oudenhove
D’Hoef 2
1741 Wambeek
nielsvanoudenhove@
hotmail.com
Jeroen Creylman
Heidestraat 9
1742 St-Katharina-Lombeek
02/582 76 03
0474/93 40 91
jeroen_creylman@hotmail.com
ASPI’S
Pieter Moens
Drijvelingslos 59 A
1741 Wambeek
02/582 70 27
pierrevandewiele@hotmail.com