11 juli 2010 - the african media entrepreneur - Africa Media Online
11 juli 2010 - the african media entrepreneur - Africa Media Online
11 juli 2010 - the african media entrepreneur - Africa Media Online
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
en<br />
kingen van oude nummers, compleet met<br />
beat box en deejays. Nigeria gooit het fijn<br />
swingende Super Eagles Carry Go van Austino<br />
Milado in de strijd, en de leukste Wereldcupbijdrage<br />
tot nu is het aanstekelijke One<br />
Two Three Viva Algerie! van het duo Sonia &<br />
Mahfoud.<br />
U kunt natuurlijk altijd teruggrijpen naar<br />
evergreens als Allez les Eléphants van het<br />
Ivoriaanse Magic System en natuurlijk Roger<br />
Milla van Pepe Kalle (zie Milla dansen bij de<br />
hoekvlag na een goal en denk dat dit nummer<br />
erbij – onweerstaanbaar).<br />
Tenslotte: is er eigenlijk wel een Definitieve<br />
Afrikaanse Voetbalhymne? Meeslepend,<br />
simpel om mee te zingen en herkenbaar Afrikaans?<br />
Nou en of. Frankrijk 1998: La cour des<br />
grands, van Axelle Red en Youssou N’Dour.<br />
Nigeriaanse spelers en begeleiders<br />
tijdens het volkslied<br />
Foto: MIChAel nSUBUGA/tWenty ten/AFrICA MedIA onlIne<br />
Angelique Kidjo<br />
oyo<br />
ProPer records<br />
De Beninese ster Angelique<br />
Kidjo heeft een grondige<br />
hekel aan het label ‘wereldmuziek’<br />
en wie deze CD<br />
opzet begrijpt onmiddellijk waarom. Muziek van<br />
eigen bodem, soul, jazz, Bollywood en Latin - u vindt<br />
ze allemaal terug op ‘Oyo’. Wat het allemaal bij elkaar<br />
houdt is Kidjo’s begeleidingsgroep en natuurlijk die<br />
formidabele stem van de diva zelf. Die was ruim<br />
veertig jaar geleden voor het eerst te horen en het<br />
nummer dat ze bij die gelegenheid zong, Atcha<br />
Houn, staat er ook op. Hier staat een artiest die uit<br />
het wereldmuziekghetto gebroken is – en het resultaat?<br />
Een plaat die in iedere verzameling past.<br />
yA tAtchi & MAjid<br />
BeKKAs<br />
AfricAn jAzz ’n BAr<br />
HiPPo records<br />
Het komt niet vaak voor<br />
dat musici van benoorden<br />
en bezuiden de Sahara<br />
bij elkaar komen. Hoed af voor dit zeer geslaagde<br />
experiment dat een Congolese trompettist (Tatchi)<br />
en Bekkas, een Marokkaanse guembri-speler (een<br />
groot bas-achtig snaarinstrument) bij elkaar brengt.<br />
Het geluid is vol en romig: blazers, meerstemmige<br />
zang, drums, bas en de drie solisten. Vanaf de relaxte<br />
binnenkomer Marhaba zit je al in een aangename<br />
stroom, via het lichtjes stuiterende Manabo (waarbij<br />
Noordafrikaanse gnawa gekoppeld wordt aan zo’n<br />
fluwelen vrouwenkoortje waar Congo het patent op<br />
heeft) drijf je mee tot aan het zeer Congolese Banta,<br />
waarmee de plaat afsluit.<br />
Konono no 1<br />
AssuMe crAsh Position<br />
crammed discs<br />
Deze nieuwe Konono klinkt<br />
ietsje minder rafelig dan de<br />
eerste van vier jaar geleden<br />
(doe kon je beter beleven dan beluisteren). De elektrische<br />
duimpiano (likembe) is en blijft het centrum<br />
van de band, de zang (vooral in het openingsnummer)<br />
licht ontregelend. Ook de percussie is gebleven.<br />
Voeg verder toe een tinkelende elektrische gitaar en<br />
‘Assume Crash Position’ wordt meer een luister-CD<br />
dan de eersteling, nog eens verstevigd door twee<br />
lange en meeslepende stukken, Makembe en Konono<br />
Wa Wa Wa. Congo-symfonieën mag je die met recht<br />
noemen. En na die opwinding is er nog een zachtmoedig<br />
– en akoestisch – slotakkoord.<br />
zam africa magazine 02/<strong>2010</strong> 25