Afslag 2011-03.pdf - Golfclub Zeegersloot

De Afslag
Magazine van Golfclub Zeegersloot | Alphen aan den Rijn
2011 - nummer 3

MultiLease houdt altijd woord
Golfvaardigheidsbewijs of rijbewijs, geeft een aparte
dimensie aan vrijheid en keuze. De fairway overwin je,
nu nog de highway. Wie een auto least, is op zoek naar
hetzelfde. Het enige dat je wilt is non-stop mobiliteit en
www.multilease.nl
Aksent op Schoon
maakt een zichtbaar verschil in:
• Vloeronderhoud
• Periodiek onderhoud
• Glasbewassing
• Gevelreiniging
• Eenmalige schoonmaak
geen gezeur. MultiLease begrijpt dat. Daarom maken wij
de keiharde afspraak met u, dat wij onze servicebelofte
nakomen. MultiLease houdt altijd woord, want belofte
maakt schuld.
Je ziet
dat we
geweest zijn
Je ziet
dat we
geweest zijn
Aksent op Schoon zet in een vrijblijvend gesprek graag alle mogelijkheden voor u op een rij. Ons vakmanschap,
onze jarenlange ervaring en onze resultaatgerichte aanpak staan borg voor prima resultaten.
www.aksentopschoon.nl Tel: (0172) 415 808 Fax: (0172) 415 362

Zuinig op je spullen
Van kleins af aan leer je zuinig te zijn op de zaken, die je krijgt. Je
eerst Barbie; je eerste brandweerauto; je fiets; rolschaatsen; skateboard;
of iets eenvoudigs als kleurpotloden. Als kind leer je er netjes
mee om te gaan. Het is van jou en er mag niemand aan komen.
Lastiger wordt het als je samen iets bezit. Samen met je broertje of
zusje een eigendom. Samen een schommel of een trampoline.
Samen ervoor zorgen dat het netjes blijft en niet kapot gaat. En wat
als er toch iets gebeurt, wie is er dan verantwoordelijk, wie krijgt de
schuld?
Wij, leden van Golfclub Zeegersloot, zijn met velen. Eigenlijk zijn wij
samen de eigenaar van al dat moois. Dat is fijn, maar ook een hele
zorg. Iets wat u zich wellicht niet alle dagen realiseert. En maar goed
ook, want misschien krijgt u dan wel slapeloze nachten. Opeens
schrikt u wakker en bedenkt, hoe betaal ik morgen mijn personeel?
Doen alle grasmaaiers het nog wel goed. In een nachtmerrie ziet u
het gras een halve meter hoog groeien. Ziet u alleen nog maar
ganzen op de holes lopen; ziet u omgewaaide bomen waar u maar
kijkt en ziet u bunkers vol met onkruid.
Maar wees gerust, het was gewoon een nachtmerrie. Als u de
volgende ochtend snel in de auto stapt of op de fiets springt om
naar de golfbaan te rijden, ontdekt u dat alles dik in orde is. De ene
greenkeeper zit vrolijk op z’n maaier en maait dat het een lieve lust
is; de andere haalt de dooie takken op en plukt het onkruid uit de
bunker. Het ziet er allemaal weer picobello uit.
Toch moet u oppassen voor nonchalance. Ieder jaar geven wij een
kleine miljoen uit om onze baan in orde te houden. Dat is veel geld.
Ieder van ons zal dit bedrag niet afzonderlijk te besteden hebben.
Wel iets om over na te denken en mee te nemen als je de baan in
gaat. Zuinig zijn op je spullen. Eens om je heen kijken, genieten van
al het moois en er zorg voor dragen. Neem dat snoeppapiertje, dat
een ander per ongeluk heeft laten vallen mee en deponeer het
verderop in een prullenbak. En mocht het nodig zijn om een sanitaire
stop te maken ergens anders dan bij de toiletunit, neem die
tissue, die gebruikt is om de billetjes te reinigen mee en laat die niet
achter in het bos. Kleine moeite, toch?
Over de pitchmarks praten we niet meer, want die repareert tegenwoordig
iedereen en de bunker aanharken lijkt wel het leukste
werkje dat er is. Ballen zoeken langs de waterhindernis en daarbij in
het riet hakken dat het een lieve lust is, nee, verleden tijd.
Golfclub Zeegersloot, ongeveer 80 ha natuur, allemaal van ons
samen. Iets om trots op te zijn. Laten we er zuinig op zijn!
Mignon Buls, hoofdredactie
cover foto
Inhoud
Pagina
Zuinig op je spullen. ............................... 3
Verder op de goede weg. .......................... 4
Golfschool Het Groene Hart ........................ 5
(D)insdag (A)vond (C)ompetitie 2011. .............. 6
Met de zinnen op winnen. ......................... 7
Vertraagd verleden tijd ............................. 8
Een dagje op "The Dutch". ......................... 9
Zadelpijn, off-day en ander damesleed ............ 10
Wat doen golfers in hun vrije tijd? ................. 11
Clubkampioenschappen 2011 .................... 14
Golfregels voor senioren te gecompliceerd?. ...... 16
Cartoon ........................................... 16
Slotavond WAC behoorlijk spannend .............. 17
Hans van Beek slaat dubbelslag ................... 18
Oeverzwaluwmuur gereed voor bewoning. ....... 19
Tussen de oren: ballen zoeken .................... 20
Nieuw: speciaal voor de jeugd
Strijd en gezelligheid bij matchplay
kampioenschappen voor de jeugd ................ 20
Heb je al gehoord dat: ............................ 21
Committed to Jeugd .............................. 21
Inloopwedstrijden................................ 21
Colofon . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 22
foto Ruud Taal
Wat doen golfers in hun vrije tijd? . . . . . . . 11
september 2011 | 28e jaargang | nummer 3
3

4
Verder op de goede weg
Met de opening van de Golfschool komt GC Zeegersloot wéér
stappen verder op de goede weg. Het gaat goed bij ons. Het
was een mooie zomer en hoewel er nogal natte periodes voorkwamen,
komt daar als groot positief punt uit dat de baan
klimatologische tegenspoed steeds beter blijkt te kunnen
verwerken. Bravo greenkeepers!
In de vijftien maanden met de voorzittershamer in mijn golftas
blijkt ook steeds meer hoe fantastisch onze vereniging wordt
gedragen door leden die zich als vrijwilliger inzetten. Het zijn er
meer dan 150 in getal die hun extra steentje bijdragen aan de
geweldige sfeer die er elke dag is. Alle commissies zijn buitengewoon
constructief bezig heb ik met genoegen kunnen constateren.
Met betrekking tot de talloze wedstrijden pakten zij ook het kwaad
genaamd ‘Slow Play’ aan. De vrijwillig verrichte taken, die inzet, bij
elkaar vormt dat de ziel van onze vereniging. Daardoor voelen
zovelen zich thuis op Zeegersloot. Natuurlijk, er gaat altijd ergens
wel iets fout, maar de instelling is buitengewoon positief.
Klein punt van zorg zijn de leden die hun handicap nog actief
moeten houden. Ik hoop dat zij tijdig voldoende q-kaarten spelen.
Als ik hier een oproep mag plaatsen: Doen. Wacht niet tot Prins
Herfst en Koning Winter onze prachtige holes non-qualifying
maken. Speel met plezier, op tempo en volgens de regels. En voor
de meesten van ons geldt: het kan over negen holes.
De Golfschool met onze professionals Synco Jonkeren, Felix Holm
en Eric van der Poel is er nu. Een belangrijke vooruitgang bij onze
inzet op kwaliteit van onze Vereniging, onze Baan en nu Golfinstructie.
Als bestuur juichen wij deze ontwikkeling toe en steunen
die van harte. Wij zijn eraan toe met onze prima oefenfaciliteiten
een golfschool te hebben. De pro’s zien er een markt voor. Voor ons
allen is het een win-win-situatie.
Benieuwd ben ik naar de negende hole. De laatste renovatie van De
Griend. Ik kijk er naar uit die par-5 voor de eerste keer te spelen.
Volgend voorjaar hopelijk. Het zal afhangen hoe de hole uit de
winter komt. Zo ‘gemakkelijk’ als die hole voorheen was, zal-ie na de
heropening niet meer zijn... Eerder een uitdaging.
De parkeerplaats gaat dit najaar op de schop. De gemeente Alphen
aan den Rijn neemt dat voor zijn rekening. De ingang (tevens
uitgang) wordt verlegd naar het begin van de Kromme Aarweg. Op
de nieuwe P komen drie invalide-P’s. Daarmee komt de invalide-P
Architectuur en
bouwmanagement
bij het clubhuis te vervallen. Ideaal voor ons allemaal zal het nooit
worden. Door de topografische ligging van onze baan zullen wij
nooit een ruime P bij het clubgebouw c.q. de eerste hole kunnen
hebben. Helaas, maar daar moeten wij mee leren leven.
Vijf kwartalen ben ik nu voorzitter van GC Zeegersloot. Geen
moment heb ik gevoelens van spijt gehad. Integendeel. Verlangen
naar het einde van mijn termijn? Niets daarvan! Het enige verlangen
dat ik heb is naar een betere handicap. Daar werken we aan,
ook in de Golfschool op onze prachtige accommodatie.
B l o e m e n
A r c h i t e c t e n
Cees van Beurten, voorzitter GC Zeegersloot
Wilhelminalaan 18-a - 2405 ED Alphen aan den Rijn - Tel (0172) 49 23 87 - www.bloemen-architecten.nl

Golfschool Het Groene Hart:
plezier hebben en beter spelen
Het bestuur en de pro’s zien al enige tijd zien met lede ogen aan
dat ons prachtige oefencentrum veel te weinig wordt gebruikt.
De teller van de ballenautomaat bevestigt die wrange constatering.
‘Even’ een emmertje ballen slaan en een ‘chip en putt’
maken voordat men de baan ingaat is er vaak niet bij.
De drie golfpro’s van Zeegersloot, Felix Holm, Synco Jonkeren en
Eric van der Poel (op de foto v.r.n.l.) hebben daarom samen met het
bestuur van Golfclub Zeegersloot de handen ineen geslagen. De
oprichting van ‘Golfschool Het Groene Hart’, met een eigen identiteit
onder leiding van de pro’s, moet het adequate antwoord zijn.
De school, die in het najaar van start gaat, biedt allerlei nieuwe
diensten en producten die de aantrekkingskracht van de practice
grounds en het plezier om te oefenen moeten vergroten.
Initiatieven op de plank
Synco Jonkeren licht toe dat de expertise van de professionals door
middel van het golfschool-concept veel gerichter kan worden ingezet:
“Er liggen initiatieven op de plank die het plezier in het spel
moeten vergroten. Denk daarbij, naast het standaard lesprogramma,
aan clubfitting, advies bij de aanschaf van clubs, (kinder)clinics en
groepslessen (ook in de baan), de installatie van een ‘swing analyzer’,
beweegadviezen in samenwerking met een fysiotherapeut en het
organiseren en begeleiden van golfreizen”.
De syllabus van de drie ondernemende golfprofessoren bevat
verder programma’s zoals ‘Total Golf’, gericht op het oefenen van
het ‘korte spel’ en ‘Teaching Aid’, voor (of juist tegen?) de meest
voorkomende missers.
Kweekvijvers
Piet Bokelaar, namens het bestuur betrokken bij het plan: “De
oprichting van de golfschool dient meerdere doelen. Wij zien graag
meer vrije golfers en ‘het bedrijfsleven’ naar Zeegersloot komen.
Dat zijn belangrijke kweekvijvers voor nieuwe leden en leveren de
club welkome inkomsten op. Ook willen we dat het aantal lage
handicappers binnen de club toeneemt, zodat we op een hoger
niveau competitie kunnen spelen. De betrokkenheid van het
bestuur en de commerciële commissie zal daarom niet beperkt blijven
tot de beginperiode, maar ook in het vervolgtraject blijven
bestaan”. Daarnaast heeft ook Zeegersloot-lid Hidde Verschuur,
vanuit zijn expertise als sportmanagement-deskundige bij de
Nederlandse Vereniging van Golfaccommodaties, een belangrijke
bijdrage geleverd aan de totstandkoming van de golfschool.
Gary Player
Synco Jonkeren vat het hele idee kernachtig samen met een
uitspraak van Gary Player, één van de beste golfers aller tijden: “The
more I practice, the luckier I get”. Hoe meer ik oefen, hoe meer geluk
ik heb.
Dat zouden we toch allemaal moeten willen ...
Tekst en foto: Ruud Taal
5

6
(D)insdag (A)vond (C)ompetitie 2011
Serieus spelen op een dinsdag“zomer”avond die je goed uitkomt……..
Tijdens 15 (supergezellige) dinsdagavonden is er om gestreden:
eer, en vermelding op de borden in het clubhuis. Dit soort qualifying
wedstrijden, voor zowel hoge als lage handicappers, voorzien
duidelijk in een behoefte. Ook dit jaar was de wedstrijd vaak al
binnen een uur na de start van de inschrijving volgeboekt.
In totaal hebben 146 verschillende spelers dit jaar meegedaan
waarvan 72 acht keer of meer (minimaal acht scores van de 15
mogelijke deelnames zijn nodig om mee te dingen in het eindklassement).
In totaal zijn er 1009 rondjes golf gespeeld.
Na een uitzonderlijk droge en zonnige start in de lente sloeg het
weer om naar buiige omstandigheden in de zomermaanden (1
wedstrijd is gestaakt vanwege onweer). Maar gelukkig was de laatste
DAC-wedstrijd een prachtige zomerdag. De slotavond was een
groot feest met hapjes, drankjes, mooie prijzen, een speciaal DACmenu
en Live Music.
Met dank aan onze sponsoren KapBrains, van der Linden Groep en
Mangerie de Zeeger die het ook dit jaar mede mogelijk hebben
gemaakt om iedere DAC avond leuke prijzen te hebben.
Edu van Bienema
Eindklassement
DAC 1
Winnaars:
1. Marco de Nooijer
2. Michel Goes
3. Jan Bouwhuis
DAC 2
Winnaars:
1. Rene Scheffers
2. Nico Dofferhoff
3. Irene van Bienema
Birdies
Winnaar:
Hidde Verschuur
Hcp:
15
12
15
Hcp:
20
22
24
Hcp:
4
Punten:
281
279
271
Punten:
287
266
266
Birdies:
13

Met de zinnen op winnen
Hij werd drie keer dagwinnaar en stond al een tijdje bovenaan
in het klassement. Elke week kwam René Scheffers (50) dichter
bij zijn doel, winnen in DAC 2. Hij ervaarde naar eigen zeggen
wel stress over het behouden van zijn voorsprong. “Toch zei ik
kort geleden nog tegen Edu: het zou leuk zijn als er opeens
iemand met 50 punten binnenkomt.”
“Als ik eenmaal mijn zinnen gezet heb op winnen dan ga ik ervoor”,
vertelt René. “En het leuke van de DAC is dat het een competitie
over een langere periode is. Het is dus ook een weerspiegeling van
je spel over het seizoen.”
Een deel van zijn succes wordt volgens René verklaard doordat hij
vier keer per week de parkbaan loopt. Echt, de parkbaan? En dat
voor iemand van zijn postuur (ongeveer een meter negentig), die
met een ijzeren drie zo’n 190 meter slaat? René: “Ja, dat is goed voor
mijn korte werk. Dat wordt heel constant. Tijdens het trainen ga ik
ook niet voor de vlag, maar ik probeer net voor de green te landen.
Dan heb ik nog een chip en een putt. Die methode heb ik geleerd
van mijn functie als jeugdtrainer.”
Sinds dit voorjaar begeleidt René een groepje jongens in het kader
van het programma “Committed to jeugd”. In samenwerking met
Eric, hun pro, oefent hij met hen wat ze hebben geleerd tijdens les.
Momenteel is hij bezig met het maken van het trainingsscenario
voor de winter. “Ik kijk daarbij vooral naar het individu en iemands
houding en attitude. Het is heel leuk om met jeugd om te gaan.
Ervaring over te brengen. Door het voor te doen aan de jongens
ben ik zelf beter gaan golfen.” Ben je niet bang dat je hen soms
verkeerde dingen leert? Hij lacht. “Nee, als ik een bal mis sla doen ze
hun best om mij te verbeteren.”
René heeft zelfs in zijn werk veel affiniteit met golf. Als projectleider-uitvoerder
bij een groot hoveniersbedrijf dat onder meer golf-
ALTIJD HET
BESTE RESULTAAT
Prins Hendrikstraat 90 | Alphen aan den Rijn
Telefoon: 0172 - 47 26 51 | makelaardij@deerenberg.nl
WWW.DEERENBERG.NL
banen onderhoudt, staat hij met de sport op en gaat er mee naar
bed. Helemaal geen straf, vindt hij, want hij kan zich helemaal kwijt
in golf. “Volgend jaar wil ik wel in DAC1 meedoen!”
Alphen a/d Rijn, Opaalstraat 21
Zeer luxe hoekwoning met inpandige garage,
riante tuin, veel lichtinval en grote woonopp.
• Recreatiegebied Zegersloot op steenworp afstand!
• Riante en tuingerichte living met veel lichtinval
• Achtertuin op het westen van ca. 200 m 2
• Zeer luxe keuken & badkamer
• Glazen doorloop naar inpandige garage & studeerk.
Vraagprijs € 562.000,-- k.k.
Woubrugge, Boddens Hosangeweg 112a
Schitterende woonboerderij aan het water
met super uitzicht en ligplaats voor boot.
• Grenzeloos veel ruimte
• Direkte verbinding met plassen
• In 9 minuten naar de Golfbaan
• Alle vrijheid voor eigen architect/aannemer
• Vraagprijs is prijs van de bouwkavel
Vraagprijs € 671.570,-- k.k.
Alphen a/d Rijn, Hoorn 130
Vrijstaande bungalow aan het water mét ligplaats
in botenhuis, op 1.116 m 2 eigen grond.
• Oprit, parkeerplaats en garage met plaats voor 2 auto's
• Uniek voor Alphen: eigen ligplaats in botenhuis
• Ruime living met uitzicht over het water
• Ligplaats 13 x 2,4 m in botenhuis, gezamenlijk met buren
• Gelijkvloers wonen!
Vraagprijs € 850.000,-- k.k.
Leimuiden, Meerewijck 65
Luxe bungalow op een prachtige locatie, met
ligplaats in de haven en in de achtertuin.
• Perfect gelegen met het terras/tuin op het zuiden
• Luxe afgewerkte badkamer
• Zeer ruime garage met eigen parkeerplaats
• Slaapkamer met open badkamer
• Op korte afstand van Schiphol en div. uitvalswegen
Vraagprijs € 470.000,-- k.k.
Ineke ter Doest
7

8
Vertraagd
verleden tijd
We leven in een wereld vol tegenstrijdigheden. Het tempo waarin
we geacht worden te leven gaat alsmaar omhoog, maar uw lichaam
kent zijn grenzen. Als kind werd u zich daar al snel van bewust,
want huppelen (voor de meisjes) en de zwembadpas (voor de
jongens, of ze Kees heten of niet) bleken snellere alternatieven voor
de wandeling en het al jong beheerste kruipen. Wat later worden
met een groeiend vermogen, brommer, auto en desnoods privéjet
de middelen om mee te gaan in de vaart der volkeren. Tot het
moment komt dat u niet meer de trap op, en achter een bal aan
kunt rennen, en golf uw sport van keuze is geworden.
Men weet al eeuwen dat snelheid niet heilig is, getuige de zegswijze
over haastige spoed en de fabel van de haas en de egel. Die
leert ons dat slimheid blindelings rennen verslaat. Dat inzicht heeft
in de golfsport onder andere geleid tot de provisionele bal.
Wanneer u zonder frustraties uw sport kunt beoefenen komt dat
niet alleen uw spel, maar ook dat van uw medespelers ten goede.
De bewuste omgang met elkaar voor en de wereld om ons heen is
een trend die de laatste decennia veel navolging heeft gekregen.
Slow play
Thuiswerken, sabbaticals, en wellness hebben hun intrede gedaan
in een poging het jachtig leven van deze tijd een (tijdelijk) halt toe
te roepen. Maar binnen de vereniging zijn er veel mensen die dit
gematigde tempo betitelen als slow-play, en oplossingen daarvoor
graag onder uw aandacht brengen. Die aanmerkingen zijn er niet
om u op te jagen, maar dienen een algemeen belang, waar op
termijn iedereen de vruchten van plukt. Om tot optimale inzet en
opbrengst van beperkte middelen te komen zijn afspraken over
hoe we daar mee omgaan onontbeerlijk.´
Slowfood
Duurzaamheid is een verwant begrip dat buiten de sport veel
aandacht krijgt. In mijn vak is daarvoor de term slowfood geïntroduceerd.
Daarin wordt afstand gedaan van de opgefokte eetcultuur die
eind 20ste eeuw het leven van de westerling heeft bepaald. Het
verwerken van verantwoord geproduceerde levensmiddelen, bij
voorkeur van lokale oorsprong, verhoogt de culinaire beleving. Met
onder andere kazen uit het Groene Hart en Nieuwkoopse paling
volgen we waar mogelijk deze trend. In tegenstelling tot wat de term
doet vermoeden heeft het geen betrekking op het tempo waarmee
de gerechten bereid en bezorgd worden. De slenterende kelner en
water-aan-de-kook-starende kok passen niet binnen dit concept.
Shotgun
In het hoogseizoen is in het restaurant snelheid altijd een onderwerp
van gesprek. Een kop koffie vlak voor een speelronde of een
dorstlesser bij binnenkomst kunnen niet snel genoeg bezorgd
worden. Daar passen we indien nodig ons beleid op aan. Zwoele
zomeravonden (herinnert u zich beide nog?) en shotgun-wedstrijden
vragen om een andere werkwijze. In alle gevallen zal het personeel
letterlijk voor u klaar moeten staan. Soms moeten we uit de
startblokken knallen, een andere keer in gestadig tempo de gehele
avond tot uw beschikking staan. Taakverdeling en verantwoordelijkheden
worden verdeeld naar vaardigheden en bevoegdheden
van de beschikbare mankracht. En dat kan wel eens leiden tot
verrassende observaties; de ober, een man die zegt dat hij eraan
komt terwijl hij in versnelde pas van u wegloopt.
Richard van Bregt, foto: Ruud Taal
Bijzonder drukwerk, bijzondere klanten
Handelsweg 2-4
2421 LP Nieuwkoop
Telefoon 0172 - 52 00 20
www.ecodrukkers.nl

Onlangs werd ik gebeld door mijn goede vriend Constant Smits
van Waesberghe, u wellicht bekend uit de tijd dat hij golfprofessional
op de European Tour was. In het verleden ben ik een
paar keer zijn Caddie geweest op “the Dutch Open” en andere
landelijke wedstrijden. Hij nodigde mij uit om een dagje op
“The Dutch” te komen spelen, waar hij dit jaar lid is geworden.
Een fantastische uitnodiging natuurlijk. Als golfer, maar ook
als manager van een golfbaan is het geweldig om eens te
kunnen kijken hoe het op een dergelijke baan toegaat.
Wij hadden om 11.00 uur afgesproken in het clubhuis en Tom Tom
gaf aan 1 uur reistijd. Om in ieder geval zeker op tijd te zijn en
zonder stress te arriveren vertrok ik om 09.30 uur van huis, auto van
binnen en van buiten gewassen, want het fenomeen Valet Parking
aldaar was natuurlijk allang bekend! Bij aankomst ging het hek
spontaan open en een zeer vriendelijke heer, in gepaste kleding
van “The Dutch” wenste mij een zeer goede morgen en begon een
gezellig praatje over het fantastische weer. Hij verifiëerde mijn
naam en verwees mij door naar het clubhuis, alwaar ik opgevangen
werd door een minstens zo vriendelijke jongeman. Na een korte
uitleg werd mij gevraagd mijn kleding en golfschoenen mee te
nemen, me te melden bij de receptie en mijn autosleutels en golfspullen
achter te laten. Hier zou voor gezorgd worden. Goed dat ik
de auto gewassen had….!
Bij de receptie aangekomen werd mij de weg gewezen naar de
lockerruimte en kwam ik een van de ‘founders’ tegen van Made in
Scotland (de organisatie achter “The Dutch”), David Burnside. Toen
ik hem vertelde dat ik gast was van Constant, verscheen een grote
glimlach en was het ijs meteen gebroken. Hij bracht mij persoonlijk
naar de lockerruimte. Een prachtige, sfeervolle ruimte met eigen
bar, diverse lounge banken, tafels en stoelen, een ‘kaptafel’ met
deo’s en geurtjes, een sauna, natuurlijk de douches en toiletgroep,
maar vooral de lockerkasten met mijn eigen naamplaatje erop.
Op mijn gemak kleedde ik me om, terwijl me gevraagd werd of ik
iets wilde drinken uit de bar. ‘Ach ja, waarom niet, doet u mij maar
een heerlijke espresso’.
Van David kreeg ik even later een persoonlijke rondleiding. Vol trots
vertelde hij over de 12 open haarden, de diverse ‘conference rooms’,
de talloze, voor de special sfeer, in alle windstreken gevonden schilderijtjes,
de ‘tartan’ kleuren van de Schotse clan van Made in Scotland,
maar ook die van “The Dutch”.
Een dagje op “The Dutch”
Inmiddels was mijn gastheer Constant gearriveerd met zijn andere
gasten. Om ons voor te bereiden op het spel in de baan, gingen we
naar de driving range. Daar stonden onze golftassen al klaar, waren
de ballen in een prachtige pyramide opgestapeld en hadden wij
onze ‘targets’ voor het uitkiezen. Rond 12.05 uur werd er door de
starter omgeroepen: “wil de flight van 12.12 uur zich op de eerste
tee verzamelen”. Wij dus!
Vanaf het eerste tee-shot tot en met de laatste putt op hole 18 werd
het een geweldige ervaring. Tees zo strak als menige green, jonge,
maar toch al volle fairways en greens waar je letterlijk “gek” van
werd (12 voet op de Stimpmeter). Miste je de verhoogde greens
aan ‘de verkeerde’ kant was het bijna onmogelijk om dicht bij de
hole te komen. Enige wat nog mankeert aan de baan is de jonge
‘rough’ die zich nog naar het gewenste ‘linkskarakter’ moet ontwikkelen.
Tijdens de ronde, waarin we heerlijk relaxt door de baan konden
gaan, werden we een 3-tal keren voorzien van een drankje en een
hapje. Ook kregen we nog door 2 van de professionals van “The
Dutch” een uitdaging om de golfvaardigheden te testen in een
persoonlijke battle. Kortom, het was een zeer ontspannen ronde
van 18 holes, waarbij met name het sociale aspect van het golfspel
de overhand had. We deden er 5 uur over, maar hadden dat totaal
niet in de gaten.
Na het golfen werden we opgevangen door een aantal medewerkers
van “The Dutch” die onze golfspullen overnamen en geheel
zouden verzorgen. We hoefden er niet meer naar om te kijken. Dus
op naar het terras voor een heerlijk koud biertje. Na de versnapering
was het tijd om ons te gaan douchen, maar niet voordat we nog
een drankje in de bar van de kleedruimte hadden genuttigd. En dan
te bedenken dat intussen de golfschoenen en golfclubs werden
schoon gemaakt.
Toen de dag rond 22.30 uur eindigde, kregen we nog een mooie
fles rosé mee, stonden de auto’s (met gepoetste golfsets) weer voor
de deur en ging ik volledig ontspannen huiswaarts. Dit moet ik niet
te vaak doen, dacht ik nog. Je zult er maar aan wennen …………
maar had het voor geen goud willen missen!
Frank Duivenvoorden
9

10
Zadelpijn, off-day en
ander damesleed
Onlangs fietste ik met vriendinnen de ‘zadelpijnroute’. Iedereen
zal op zijn minst wel eens gehoord hebben van het boek
‘Zadelpijn en ander damesleed’. Het gaat over een fietsgroepje
van vrouwen van rond de vijftig die na een paar jaar stevig trainen
een pittige fietstocht gaan maken door het Loire-gebied in
Frankrijk en daarbij van alles (inderdaad van alles) beleven.
Het boek is inmiddels zo’n succes dat er ook een reisgids van de
tocht is, zodat je hem na kunt fietsen.
Ik heb ook al jaren zo’n fietsgroepje en op de golven van de bekendheid
van het boek wilden wij het ook eens proberen. Ik had
voldoende getraind, een nieuwe fiets gekocht en was in ieder
opzicht goed voorbereid. Dacht ik. Dus ging ik vol goede moed van
start.
Maar de eerste dagen vielen mij lelijk tegen. De etappes bleken
langer dan in het boek stond, de klimmetjes waren zwaar, maar
vooral de hoge temperatuur, zo’n 38-40 graden, deden mij voortdurend
rood als een kreeft buiten adem in de berm belanden. Ik
had het nare gevoel er alles aan gedaan te hebben, maar het resultaat
bleef uit.
Relaxed naar 49 punten
Datzelfde gevoel heb je soms bij het golfen. Als je denkt, dit wordt
mijn dag, ik heb de laatste tijd veel geoefend, lessen genomen, ik
heb er zin in, dan kan het zomaar ineens gebeuren, dat het totaal
niet wil lukken. Een totale off-day. Frustrerend, maar volgens mij
herkennen velen van ons dit wel. Maar op de meest onverwachte
momenten, gaat het ineens fantastisch.
Dat bleek weer eens bij de Maandbeker van 14 juni. Ineke Smaal, een
van de fietsvriendinnen, met wie ik die route mee gefietst had,
speelde weer eens mee. Ze kan lang niet altijd van de partij zijn, maar
nu wel en ze won ze heel relaxed de Maandbeker met 49 (ja 49!)
stableford punten. Wat een score, gefeliciteerd. Dat gaat dan ineens
wel hard met die handicap ….
De volgende Maandbeker werd gewonnen door Anneke Blommendaal,
die heel steady is en regelmatig hoog eindigt.
Herkansing
Gelukkig krijgen wij, dinsdagdames, iedere week weer een herkansing.
Soms een andere spelvorm, soms weer een relaxte scramble,
dan weer, zoals onlangs, een pittige Lady Captain’s Cup. Zeg maar
héél pittig, omdat onze lady captain, Ineke Dullaert, wel heel erg
goed had vóórgespeeld. Telkens als je dacht, dit wordt mijn hole,
had zij net iets beter gespeeld! Toch wist Liesbeth van Steen, die op
het moment in topvorm is, de Lady Captain’s Cup te winnen.
Tweede werd Lya van de Werff, die de week er na de Back Tee
wedstrijd won.
Binnenkort komen er nog weer een paar hele leuke wedstrijden,
dus schrijf op tijd in! Zo maar een greep: 20 september: vlaggenwedstrijd
en de meest speciale wedstrijd is op 11 oktober: de Pink
Ribbon.
Genieten
Jullie zien, weer vele mogelijkheden om op dinsdag je krachten te
meten, je handicap te verbeteren (of niet), of gewoon gezellig met
een flightgenoot de baan in te gaan, zonder al te veel verwachtingen.
Mijn tip, niet al te veel trainen, maar wel genoeg. Goed voorbereiden
maar toch onbevangen de baan in gaan, maar toch wel,
maar niet te …. Kortom ik weet eigenlijk niet wat het beste resultaat
geeft. In ieder geval gewoon genieten van een heerlijke dinsdag.
Enne … die fietsroute, we hebben hem uiteindelijk wel uitgefietst,
hoor. Misschien dat we hem nog eens gaan doen, maar dan bij
normale temperaturen.
Tekst: Trudy van Boxsel, foto’s: Mieke van der Kaden

Wat doen golfers in hun vrije tijd?
“Hoe ik aan zo’n hobby kom, weet ik niet, want je moet vroeg
opstaan en veel geduld hebben. Allebei niks voor mij”, vertelt
Sylvia. Sylvia Fonkert (59) is, naast GCZ-lid, sinds een jaar of zes ook
“vogelaar”.
Het begon tijdens een vakantie in Italië. Sylvia en haar man wandelden
door een prachtig bos, toen ze zich plotseling bewust werd van
een kakofonie aan vogelgeluiden. Kort daarna, in Nederland, stuitte
ze in het Witte Weekblad op een advertentie van een cursus “vogelgeluiden
herkennen”. De volgende stap, lid worden van Vogelwerkgroep
Alphen aan den Rijn, was snel genomen.
Kofferbakkoffie
Sylvia mag dan geen ochtendmens zijn, tegenwoordig verzamelt
ze vaak al voor zonsopkomst met mede-vogelaars in de natuur om
een beker “kofferbakkoffie” te drinken. Vervolgens gaan ze op pad,
gewapend met rugzak en verrekijker. “Het is vooral zo bijzonder
omdat het om wilde dieren gaat. Maar het is soms erg moeilijk om
soorten te herkennen”, vertelt Sylvia. “Vogels hebben vaak meerdere
toontjes en hun roep is anders dan hun zingen.” Onder meer
om die reden “vogelt” ze zelden in haar eentje. “Tijdens excursies
leer ik ontzettend veel van de meer ervaren vogelaars. Ze dragen
graag kennis over. We houden zelfs een soort competitie van “waarnemingen”
bij op onze website. Ik dacht altijd dat golfers enthousiast
waren over hun hobbie, maar vogelen is pas echt een passie.”
Sylvia Fonkert
Wij GCZ-leden hebben allemaal één ding gemeen: we spelen golf. We nemen les, lopen kaarten en zitten in commissies. Een druk
bestaan. Af en toe moeten we dringend even ontspannen. Zelfs enthousiaste golfers blijken soms een tweede passie te hebben
waar ze zich met hart en ziel aan wijden. Om rust in te vinden, zoals bijvoorbeeld in “vogelen”, zingen of zweefvliegen.
SYLVIA FONKERT MOET VROEG OPSTAAN
Mannenwereld
Dat vrouwen in de minderheid zijn bij de vogelwerkgroep is voor
Sylvia geen probleem. Door haar leidinggevende functie bij defensie
(afgelopen juli ging ze met pensioen) is ze gewend aan een
“mannenwereld”. Daarnaast houdt ze van traditioneel mannelijke
bezigheden als motorrijden. Wat haar overigens niet minder vrouwelijk
heeft gemaakt. Integendeel: haar vogelaars-outfit bestaat
niet uit schutkleuren maar uit een elegante blouse, opgesierd met
lange oorbellen en zorgvuldig gelakte nagels. Haar enige concessie
aan de natuur is een paar stevige wandelschoenen. Sylvia: “Ik hou
nu eenmaal van primaire kleuren. Ik moet zelfs oppassen dat ik niet
een rode broek aantrek als ik het bos intrek.”
Geduld en doorzetten
Gaat er tijdens het golfen een verrekijker mee? “nee, (lachend) ik
golf momenteel zo slecht dat dat ook niet aan te raden is. Maar er
zijn wel heel veel soorten vogels te zien op onze baan. Op de
Griendbaan zijn dat bijvoorbeeld grutto’s en buizerds en op de
Heuvelbaan de zangers, zoals tjiftjaf en glanskop. En eenmaal weer
thuis zoek ik vaak vogels die ik niet kon identificeren op in mijn
“bijbel”, mijn favoriete vogelgids.”
Van roofvogels houdt ze het meest. Maar die laten zich niet gemakkelijk
bekijken. Sylvia: “vogelen is eigenlijk net als golfen. Het is vaak
wachten, wachten, wachten. En doorzetten, tijd willen maken en
prioriteiten stellen.”
11

12
Wat doen golfers in hun vrije tijd?
Paarden, vrouwen, drank en God. Het zijn belangrijke aanwezigen
in het leven van Loek Stalman (68). In zijn kozakkenbestaan althans.
“Elke woensdag repeteren we in de Alphense Maranathakerk onder
leiding van Arkadi Gankin, onze dirigent uit Wit-Rusland”, vertelt
Loek, terwijl hij een heerlijke wijn uitschenkt, die hij net uit zijn
wijnkelder heeft opgediept.
Hoewel het koor pas vier jaar geleden werd opgericht, is het onder
de bevlogen leiding van Gankin uitgegroeid tot een kozakkenkoor
van niveau. Een keer of 6 per jaar treden de tenoren, baritons en
bassen op met hun robuuste zang. Een indrukwekkend koor van 38
mannen. De concerten worden begeleid door Russische instrumenten
als de balalaika en de bajan (accordeon), hobo en dwarsfluit.
Als gast treedt er vaak een Russische sopraan op.
Tsaren
Wat is een Kozak? De naam leidt terug naar de veertiende eeuw en
is afkomstig van het Turkse “Quzzaq”, wat avonturier betekent.
Vanwege hun vrij geisoleerde bestaan in het steppegebied van
Oost-Europa en Aziatisch Rusland ontwikkelden kozakken een
eigen cultuur. Hoewel zij bekend stonden om hun onverschrokken
en eigenzinnige levenswijze, voelden zij zich sterk verbonden met
de tsaren en de Russisch-orthodoxe kerk. Zowel hun militaristisch
getinte liederen als hun kostuums getuigen van hun kleurrijke en
krijgsvaardige verleden.
Tenor
“Ik zing al vanaf mijn zevende jaar”, zegt Loek. “In mijn jonge jaren
had ik een stembereik van bijna drie octaven. Ik was jarenlang koorknaap,
totdat mijn stem ging breken.” Zijn tongval is Limburgs met
een gezellige zachte g. Op zijn zeventiende adviseerde een zangpedagoog
hem een conservatoriumopleiding in Maastricht te gaan
Loek Stalman
KOZAK LOEK STALMAN ZINGT HET LIEFST DE HELE DAG
volgen. Helaas ontbraken in huize Stalman daarvoor de middelen.
“Ik ben echter altijd blijven zingen. Opera, operette, Bachkoor,
Oratorium en Toonkunstkoren. Ik heb van alles gedaan, ook voor
projectkoren word ik regelmatig gevraagd. Zingen en ook piano
spelen zijn voor mij een uitlaatklep. Ik heb bijna veertig jaar gewerkt
als gerechtsdeurwaarder en een drukke praktijk gehad. Dertig man
personeel was een hele zorg. Ontspannen deed ik met muziek en
golf spelen. Over golf gesproken, het spel intrigeerde mij zo, dat het
uitmondde in het oprichten en door Gerard Jol laten aanleggen
van golfbaan De Dorpswaard in Kerkdriel, die deze maand haar
20-jarig bestaan viert.”
Gezond
Naast het zingen en zijn tegenwoordige werk als mediator is Loek
vicevoorzitter en coördinator van concerten van het Alphens
Kozakkenkoor. Ook verricht hij de tijdrovende klus van het fonetisch
“uit elkaar trekken” van de eeuwenoude Russische klanken om
ze onder de noten te kunnen zetten.
Hij zet een dvd op. Te zien en te horen is een optreden van het
Kozakkenkoor van drie jaar geleden in Castellum. Prachtige volle
klanken vullen de kamer. Toch zegt Loek: “Ik hoor veel verschil met
hoe we nu zingen. Er zitten inmiddels meer nuances in onze zang.
Wij zijn gegroeid als koor. Gewend aan optreden voor volle zalen.”
Op 24 september treden ze op in de Dorpskerk in Leiderdorp en op
7 oktober in Oude Wetering. Begin volgend jaar vieren ze op grootse
wijze hun eerste lustrum. Uiteraard wordt dat een concert in thuisbasis
Alphen aan den Rijn. Waar is nog niet bekend, maar er wordt
hard aan gewerkt. “We streven er naar om onze vleugels uit te slaan.
Regelmatig zijn er verzoeken om elders in het land op te treden. Een
concert organiseren vraagt veel tijd, maar ik doe het graag.”
“En”, zegt Loek bij het weggaan, “zingen is goed voor je. Het is
leven!”

Wat doen golfers in hun vrije tijd?
Als klein jongetje al had Bart Smit (54) maar één wens: vlieger
worden. Voor zijn verjaardag vroeg hij steevast een plastic vliegtuigje
en als het even kon, nam zijn vader hem mee naar de luchthaven
in Accra (Ghana), waar het gezin woonde, om te kijken naar
het landen en starten van het vliegverkeer. Bart: “Toen al was ik
geboeid door alles dat vleugels heeft.”
Op 17-jarige leeftijd vertrok Bart vanuit Ghana naar Engeland voor
een studie natuurkunde. Daar ook kwam hij in aanraking met
zweefvliegen. Fascinerend vond hij het. Bart: “Het zuivere vliegen
zonder hulpmiddelen is wat mij zo aanspreekt. Je kunt het vergelijken
met het verschil tussen een zeilboot en een motorboot. Een
zweefvliegtuig is geen transportmiddel. Als je “overland” gaat weet
je nooit hoe ver je komt en waar je precies zult landen.”
Verkeersvlieger
In 1977 ging Bart naar Nederland om een opleiding tot verkeersvlieger
te volgen en in 1980 begon hij bij de KLM. Tegenwoordig is
hij gezagvoerder op de Boeing 777. Ook is hij, naast GCZ-lid, lid van
de Amsterdamsche Club voor Zweefvliegen, een club die al in 1932
werd opgericht en oorspronkelijk vanaf Schiphol vloog. Al in de
veertiger jaren is de club verhuisd naar Soesterberg. De club is
actief en een lidmaatschap ervan is niet duur. Bart: “Als je eenmaal
lid bent kun je zo vaak vliegen als je wilt. De vlieguren worden
verrekend met onderhoudswerkzaamheden, die de leden tijdens
de wintermaanden verrichten. Op deze manier kan de club gemakkelijk
het hoofd boven water houden. Ook mijn zoon Daan is
enthousiast geworden en zweeft regelmatig naast mij in dezelfde
wolk.” Op zijn vader’s prive-vliegtuig (Ventus 2CM) mag Daan echter
niet vliegen, totdat hij meer ervaring heeft.
Thermiek
Zweefvliegers zijn afhankelijk van de weersomstandigheden. Als
de bewolking op minimaal 500 meter zit, er voldoende zicht is en
het droog weer is, is het mogelijk om te zweefvliegen. Optimaal is
het echter wanneer er stapelwolken zijn op minstens 2000 meter
hoogte en een lekker zonnetje.
Bart Smit
BART SMIT GEBOEID DOOR ALLES DAT VLEUGELS HEEFT
Alles draait om het vinden van thermiek. Zoeken naar stijgende
lucht om vervolgens weer enige tijd te kunnen “steken” (afstand
maken). Die stijgende lucht wordt veroorzaakt door de zon die de
aarde opwarmt. Hoe kunnen zweefvliegers die stijgende lucht
vinden? “Van al onze instrumenten is de “variometer” het belangrijkst.
Deze geeft aan of de lucht rondom het vliegtuig stijgt of
daalt”, vertelt Bart. “Ervaren zweefvliegers voelen echter al aan een
duwtje onder hun kont dat ze in een thermiekbel zitten. Én het
kijken naar grote vogels als buizerds of ooievaars helpt bij het
zoeken naar thermiek. We kunnen honderden kilometers vliegen,
zolang er maar genoeg thermiek te vinden is om omhoog te
kunnen. In wedstrijden maken veel deelnemers gebruik van
dezelfde thermiekbel en het kan dus heel krap en spannend zijn
om met meerdere vliegtuigen omhoog te cirkelen.
Buitenlanding
Soms, als de thermiek de vliegers in de steek laat, moeten ze landen
in een weiland. Dat is niet altijd een pretje. Bart: “Het hele dorp
loopt uit om naar je te kijken. Gelukkig richten we zelf weinig
schade aan. Het uitgelopen volk vaak des te meer. Nederland is
dichtbewoond, maar in Frankrijk heb ik het wel meegemaakt, dat je
op zoek moest gaan naar een boerderij. Ik praat nu van voor de
mobieltjes. Je moest de ophaler bellen om jou en het vliegtuig weg
te halen uit het weiland.”
Bart vertelt verder: “Soms is de boer heel trots dat je uitgerekend in
zijn weiland geland bent en je moet uitleggen hoe het zo gekomen
is dat je “uit de lucht kwam vallen”. Vaak denkt men dat het aan een
gebrek aan wind ligt en dan moet je vertellen dat het om de thermiek
gaat.”
“Wel eens op een golfbaan geland?”, vraag ik. Bart: “Nee, nog nooit.
En als het ooit gebeurt, heb je toch al gauw een par 5 nodig, wil het
lukken.” Hij lacht: “Maar wel graag zonder fairway bunkers of een
dogleg.”
Teksten: Mignon Buls (Bart Smit) en Ineke ter Doest
(Sylvia Fonkert en Loek Stalman); foto’s: Ruud Taal
13

14
Clubkampioenschappen 2011
Strokeplaykampioenschappen
Het zomerweer was dit jaar wisselvallig. Zo wordt beweerd.
Maar onze clubkampioenschappen kenden beide hetzelfde
standvastige weertype. Regen, regen en nog meer regen,
zowel halverwege juli bij het strokeplay-, met ook nog de
nodige storm, als eind augustus bij het matchplaykamioenschap.
Bij de strokeplaykampioenschappen, de baan was overgoten met
regenwater en de wind leek vrij spel te hebben over de holes, was
het bij de dames een gevecht van de gevestigde orde, spelend in
dames 1 en dames 1 senioren.
Uiteindelijk werd het op de achttiende hole van de laatste ronde
beslist. Jenny Wils, speelster van dames 1, is de kampioene strokeplay
2011 en seniorenspeelster Marinka Muller is de runner-up.
Ellen Plug, eveneens uit dames 1, werd derde.
Bij de heren probeerde de jeugd een greep naar de macht te doen.
Maar onze manager, Frank Duivenvoorden, hield het hoofd koel.
Hij koesterde in de slotronde
zijn op de zaterdag opgebouwde
voorsprong en werd
kampioen. Dereck Haye sloot
zijn inhaalrace af met een
tweede plaats door in de
slotronde 2 boven par te
spelen.
Jeugdlid Yorick Verduin
plaatste zich als derde, nog
voor de strokeplaykampioen
van 2010, Thijs Bakker die
vierde werd. Vermeldenswaard
is nog de vijfde plaats
van senior Ed Staal die in
dit geweld vrij gemakkelijk
overeind bleef.
Het jeugdkampioenschap meisjes werd een prooi voor Cheyenne
van der Kust. Natuurlijk, zij was het enige meisje dat deelnam, maar
zij wist zich in het totaalklassement door haar goede score te plaatsen
voor de slotronde bij de dames.
Bij de jongens mag Yorick Verduin, de runner-up bij de heren, zich
verrassend kampioen noemen. Hij liet favoriet Ebel Slijp achter zich.
Yorick Chaudron werd derde.
Voorzitter Cees van Beurten gaf bij de prijsuitreiking aan dat hij de
spelers en speelsters van dit weekend die de rondes onder deze
moeilijke omstandigheden hadden voltooid, als ‘echte helden’
kwalificeerde.
Foto: Theo Wils

Matchplaykampioenschappen
De matchplaykampioenschappen werden zo mogelijk onder nog
slechtere omstandigheden gespeeld. Tijdens de kwalificatie op
zaterdag was de baan al doordrenkt; op de finalezondag was de
baan zelfs voor de andere leden gesloten. Voor de halve- en helefinalisten
waren die dag slechts de holes 1 t/m 8 van de Griendbaan
geopend. Deze behoorlijk drassige holes werden per ronde twee
keer gespeeld.
Na kwalificatie tegen de par van de baan en de kwartfinales bereikten
Clarie Bergamin, Joke van der Drift, Carola van Goozen, alle drie
uit dames 1, en Marja Kristel, uit senioren dames 1, de halve finale.
Daarin versloeg Clarie haar teamgenote Joke, terwijl Marja door
haar winst op Carola een ‘dames-1-finale’ voorkwam. Daarin wist
Clarie op de laatste hole te winnen van Marja.
Bij de heren sloeg de jeugd echt toe. Strokeplaykampioen Frank
Duivenvoorden zag zich als halve-finalist vergezeld van de jeugdleden
Yorick Verduin en Ebel Slijp. Ook regerend matchplaykampioen
Jelle van Gogh wist zich daarvoor te plaatsen. Yorick plaatste zich
via een overwinning op Jelle voor de finale. Ebel en Frank hadden
nog twee play-off holes nodig voor een beslissing die in het voordeel
van Ebel uitviel. In de finale won Ebel vervolgens op de 14de
hole (van 16) met 3/2 van Jelle.
Parallel aan het matchplaykampioenschap organiseert de wedstrijdcommissie
een vergelijkbare matchplaywedstrijd voor hogere
handicappers. Bij de dames was er een te gering aantal inschrijvingen
om de wedstrijd doorgang te laten vinden. Bij de heren bleven
na de kwalificatieronde tegen de bogey van de baan vier halvefinalisten
over. Daarin won Ferd Weijenborg van de winnaar van de
kwalificatie, Nol van der Drift. Arnoud Hensing versloeg André Pont.
Ferd wist vervolgens in de finale de laatste hole in par te spelen en
daarmee deze wedstrijd te winnen.
Bij de huldiging van de kampioenen in het clubhuis door bestuurslid
Marianne van Wijnen was het inmiddels droog en was er zelfs
een zwak zonnetje door het grauwe wolkendek te zien.
Tekst: Nol van der Drift
Foto’s: Ruud Taal
Foto: Han van Gogh
15

16
Golfregels voor senioren te gecompliceerd…..!?
Heel vervelend, maar soms hoor ik mensen zeggen als het om
het toepassen van de golfregels gaat: “Die senioren doen maar
wat…! Ze rommelen maar wat aan en kennen de regels niet….!”
Maar als je diezelfde mensen dan vraagt of ze de betreffende
spelers daarop geattendeerd hebben of er bij de wedstrijdleiding
melding van hebben gemaakt, blijkt in de praktijk dat ze
dat bijna nooit hebben gedaan. Sancties zijn dan uitgesloten.
Maar wel hoor je ze er dan vaak na afloop op het terras of in het
clubhuis met anderen eindeloos over doorzagen. Jammer en
onterecht.
Soms zou je dan ook wensen dat de tv er bij was geweest om
opnames van die ‘overtredingen’ te maken. Want iedereen herinnert
zich natuurlijk nog wel dat begin dit jaar zelfs professionals
als Camilo Villegas en Padraig Harrington na afloop werden gediskwalificeerd
omdat ze op een fout waren betrapt. Door een televisiekijker
nota bene.
Camilo Villegas
Neem bijvoorbeeld het geval van Villegas tijdens een toernooi in
Hawaï in januari. Hij werd gediskwalificeerd. Waarom? Omdat de
bal bij het chippen terugrolde van de helling en hij, terwijl de bal
nog in beweging was, een paar stukjes gras (losse natuurlijke voor-
werpen) verwijderde. Regel 23-1 zegt immers dat ‘wanneer een bal
in beweging is het verboden is om een los natuurlijk voorwerp te
verwijderen dat de beweging van de bal zou kunnen beïnvloeden’!
De straf is twee slagen. Niemand had het opgemerkt. Ook Villegas
zelf niet. En terwijl hij zijn kaart al had getekend en hij al richting
zijn hotel was gegaan, werd de wedstrijdleiding door een televisiekijker
op zijn fout geattendeerd. Met als gevolg een fout ingeleverde
scorekaart en dus diskwalificatie.
Padraig Harrington
Een ander ‘zuur’ voorbeeld is dat van Harrington, die tijdens de
eerste ronde van het Abu Dhabi Golf Championship werd gediskwalificeerd.
Waarom? Omdat ook hier een televisiekijker na afloop
van die ronde de wedstrijdleiding belde over een door hem gesignaleerde
overtreding. Wat was er gebeurd? Hij had gezien dat
Harrington op de green bij het verwijderen van zijn markertje de
bal iets had bewogen dichter naar de hole. En inderdaad bij de
herhaling in slow motion op TV bleek dat de bal 3 dimples dichter
naar de hole was gerold en weer 1,5 dimple terug voordat hij stil
lag. M.a.w. hij kwam niet meer terug in zijn oorspronkelijke ligging.
Harrington had dit zelf niet gemerkt. Maar toch werd hij na afloop
gediskwalificeerd, omdat hij de twee strafslagen, die hiervoor
staan, niet op zijn kaart had genoteerd.
Gelukkig zijn er intussen bij de United States Golf Association voorstellen
gedaan om de regel van diskwalificatie te herzien wanneer
deze pas later en aan het einde van de ronde door een outsider
wordt gesignaleerd. Geen diskwalificatie dus, maar wel de bij de
overtreding behorende strafslagen.
2000 Decisions
Ik wil hier alleen maar mee zeggen dat iedereen wel eens fouten
maakt, zonder dat zelf te beseffen. Niet alleen senioren, maar ook
…. professionals. In het begin, in 1744, waren slechts 13(!) basisregels
voldoende om golf (eerlijk) te kunnen spelen. Vandaag de dag
hebben we 28 basisregels, meer dan 100 subregels en bijlagen
en…. meer dan 2000 Decisions! Maken we golf op deze manier niet
te gecompliceerd? Nee. Immers Regel 6-1 is duidelijk: ‘De speler en
zijn caddie zijn verantwoordelijk voor het kennen van de regels!’
Laten we daar vanuit gaan. En wie de schoen past trekke hem
aan….
Tjalling de Vries – Voorzitter SECO

Slotavond WAC behoorlijk spannend
De 15 de en laatste WAC avond
was behoorlijk spannend voornamelijk
in groep 2. Kon Marijke
Zorge de hete adem van Leny
Augstein en Frances Houwers
achter zich houden?
In groep 1 zou er heel wat moeten
gebeuren om Inge Munts van de
eerste plaats af te houden. Henk
Hammink, Rob Zwanenburg en
Yolande van Gogh probeerden het
wel maar helaas.
Dit resulteerde in de volgende einduitslag van de 24ste WAC
Groep1
nr. 1 Inge Munts met 149 punten
nr. 2 Henk Hamming met 139 punten
nr. 3 Rob Zwanenburg met 134 punten
Groep 2
nr. 1 Marijke Zorge met 135 punten
nr. 2 Leny Augstein met 133 punten
nr. 3 Frances Houwers met 130 punten
Behoudens de prachtige prijzen voor de acht hoogst geklasseerde
gingen er ook nog prijzen naar die deelnemers die de grootste WAC
handicap verlaging hebben gerealiseerd.
Groep 1 Inge Munts verlaging met 10 punten
Groep 2 Leny Augstein en Nelleke Guinee met een verlaging van
6 punten
Verder gingen er prijzen naar de laagste handicappers in het eind
klassement te weten Ton Smeulders en Han van Gogh.
Marijke Zorge en Dick Morelissen ontvingen nog een prijs omdat zij
aan alle wedstrijden hebben meegedaan en alle deelnemers die
meededen voor het eindklassement (4x griend en 4x heuvel)
kregen een fles wijn.
Al deze mooie prijzen van beeldjes, trolleys, polo’s, manden met
allerlei levensmiddelen, bloemen en wijn zijn bijeen gebracht door
Wil Hornis en ter beschikking gesteld door de volgende sponsoren.
Mangerie de Zeeger;
Pimps & Adriaan Saeys;
KapBrains;
Bakker Sport;
Stichting top tennis Alphen;
Ten Brink Foodretail C1000
Op het eind van de
avond sprak de voorzitter
van de club
iedereen toe waarbij
hij memoreerde hoe
belangrijk dit soort
wedstrijden voor de
club zijn waarbij mede
door het inloop karakter
van de WAC
wedstrijden iedereen
elkaar leert kennen.
Vervolgens reikte hij een bloemetje uit aan de WAC commissie te
weten Sylvia Fonkert, Joyce Visee, Wil Hornis, Cees Ras, Jan te Riele,
Ronald Heitinga en Rob Suers.
Volgend jaar de 25ste WAC. We gaan er iets speciaals van maken.
De WAC Commissie, foto's Cees Ras e.a.
17

18
Hans van Beek slaat dubbelslag
Officieel bestaat het seniorenkampioenschap strokeplay uit
twee ronden die beide op achtereenvolgende donderdagen
worden gespeeld. Maar als gevolg van de extreme en bizarre
weersomstandigheden op donderdag 14 juli is de wedstrijdleiding
helaas genoodzaakt geweest de tweede ronde van dit
kampioenschap af te gelasten.
Omdat het vinden van een alternatieve datum voor het alsnog
spelen van de tweede ronde niet mogelijk bleek, werd uiteindelijk
besloten dat de uitslag van de eerste ronde ook als einduitslag zal
Matchplay
Gelukkig waren de weersomstandigheden voor de kwalificatie van
het kampioenschap matchplay senioren op 28 juli heel wat gunstiger.
Van de deelnemers (22 heren en slechts 5 dames) plaatsten
zich voor de kwartfinale bij de heren Hans van Beek, Jan Bouhuis,
Rob van Tuyl en Ber Groot en bij de dames Anke Roos, Henny Vlietstra,
Anke ten Hage en Anneke Mondria.
Tijdens de finale op 25 augustus was het Hans van Beek, die,
ondanks goed tegenspel van Rob van Tuyl, met nog 5 holes te gaan
en 6 up, overtuigend winnaar werd. Bij de dames was het een stuk
spannender. Uiteindelijk lukte het Anke Roos, de runner-up van
vorig jaar, die met nog maar 1 hole te gaan en 2 up, haar tegenstandster
Anke ten Hage nipt te verslaan.
gelden. Onbevredigend, dat wel. Maar het is in de golfwereld niet
ongebruikelijk dat, als gevolg van overmacht, kampioenschappen
over een of meerdere ronden worden ingekort.
Dit betekent dat Hans van Beek bij de heren met 79 slagen zijn titel
prolongeert en Adrie van Leeuwen en Koos Kuijt met respectievelijk
85 en 86 slagen tweede en derde worden. Marinka Muller is met
84 slagen de nieuwe kampioene bij de dames geworden, gevolgd
door Jenny Wils en Joke van der Drift met respectievelijk 86 en 88
slagen.
Weinig interesse
Uitzonderingen buiten beschouwing valt het overigens te betreuren
dat er, gelet op de sterkte van het deelnemersveld, kennelijk bij
onze senioren met een lage handicap (en dat zijn er toch nogal wat)
weinig of geen interesse bestaat voor deze kampioenschappen.
Met meer dan 90 procent van ons ledenbestand dat onder de categorie
senioren valt, zou je toch anders mogen verwachten. De seniorencommissie
beraadt zich dan ook hoe in de toekomst met name
deze categorie voor deelname aan deze kampioenschappen te
interesseren of ze misschien zelfs wel helemaal van de wedstrijdagenda
te schrappen. En dat zou toch jammer zijn.
Tjalling de Vries – Voorzitter SECO

Oeverzwaluwmuur gereed voor bewoning
Het idee ontstond tijdens zijn bezoek aan de De Batouwe. De Tielse
golfclub is een voorloper in het ‘Committed to Green’-plan, de
wereldstandaard voor natuurbeheer en natuurvriendelijk onderhoud
van golfbanen. Jan Bouwhuis werd op slag enthousiast over
de oeverzwaluwmuur die daar is aangelegd.
De allround financieel manager volgde toentertijd een cursus Golfbaanmanagement
en werd al snel ‘geïnfecteerd’ met grond, bemesting,
grasziektes en alles wat groeit en bloeit en ons altijd weer boeit.
Vanaf dat moment is het idee niet meer uit z’n hoofd geweest. Golfbaanmanager
bleek niet zijn ambitie, maar sinds 2009 heeft hij met
instemming van het Zeegerslootbestuur € 5250 vergaard om de
oeverzwaluwmuur op de Griendbaan te realiseren.
Donaties van Zeegerslootleden (onder andere de collectebus), het
Rabobank Rijnstreek Fonds, IVN Natuur- en milieueducatie en
de Vogelbescherming, alsmede acties van de Alphense ondernemersvereniging
(VOA) in samenwerking met de pro’s van
Zeegersloot hebben de benodigde financiën bijeen gebracht.
Jan Bouwhuis’ eigen bedrijf KapBrains garandeert de dekking van
eventuele tekorten.
Ook ijsvogels
De 130 kubieke meter zand aan het eind van hole 4 ziet er nu nog
wat kaaltjes uit, maar aan de ‘bekleding’ ervan wordt gewerkt. In het
voorjaar zullen niet alleen oeverzwaluwen, waarvoor de ‘huisvesting’
in eerste instantie bedoeld is, maar ook ijsvogels er hun intrek
kunnen nemen. Als de natuur het wil natuurlijk, want dat is uiteraard
nog even afwachten. Als de natuur het wil natuurlijk, want die zal
een eigen loop nemen. Intussen kunnen we alleen maar reikhalzend
uitkijken naar de nieuwe bewoners van de Griendbaan.
Maar, als het eenmaal zover is dan geeft Jan wel een ‘kortebroekengarantie’.
De gevleugelde insectenvretertjes verorberen met z’n
allen al gauw enkele kilo’s muggen en vliegjes per dag, zodat er op
de eerste negen holes weinig bijt- en steekgrage insecten meer
zullen ronddarren.
De zwaluwen voelen zich doorgaans snel thuis in hun zelf gegraven
holletjes. Ze zijn zelfs zo trouw aan hun zomerse woonplaats, dat ze
na de ‘wintervakanties’ in Afrika steeds weer terugkeren naar
dezelfde zandwand. Het kan dus nog een drukke bedoening worden
met al die parmantige vogeltjes op de Griendbaan.
Groene plannen
Als het aan Jan Bouwhuis ligt zal het ook daarna niet gedaan zijn
met de groene plannen. Hij heeft vergevorderde ideeën om de
vlinder- en vogelpopulatie op Zeegersloot uitgebreid in kaart te
brengen, dus dit vogelverhaal krijgt absoluut een staartje.
Enthousiaste natuurliefhebbers kunnen zich bij Jan Bouwhuis (j.
bouwhuis@kapbrains) aanmelden voor deelname aan het jaarlijkse
onderhoud van de zwaluwmuur en om te brainstormen over andere
ideeën over de natuur op Zeegersloot.
Tekst en foto: Ruud Taal
19

Foto: Ruud Taal
20
Tussen de oren: ballen zoeken
Het is weer herfst op GC Zeegersloot. De baan is bedekt met
dorre blaadjes. Hij is er niet minder mooi om maar hoe vinden
we nog onze bal? Meer dan in voorjaar of zomer moet er
gezocht worden, dus scharrelen we door de roughs. Volgen we
daarbij ook strategie of doen we maar wat? En waarom voelt
het zo naar als we onze bal niet vinden?
De bal goed volgen, ja dat voorkomt zoeken. “Maar dat is na een
slechte slag moeilijker dan na een goede’, zegt Ernst. “En na
herhaaldelijk slecht slaan, wordt het steeds lastiger. Je raakt dan
van je stuk.”
Leo, een andere ervaren golfer, heeft een foefje bedacht voor het
bepalen van de landplaats van een weggeslagen bal: de provisionele
bal komt vaak ongeveer even ver als de eerste bal. Je vindt
dus vaak beide ballen op dezelfde “diepte”.
Ook Bart pakt het slim aan: hij kijkt, als hij aan het zoeken is, altijd
even achterom of de sla-plaats nog wel in zicht is. Hij heeft namelijk
ontdekt dat mensen vaak zoeken op een plek waar de bal helemaal
niet kan liggen, tenzij deze over hoge bomen ging of een draai
maakte.
Slim zoeken
Iemands manier van zoeken verklapt veel over hem of haar.
Mannen schijnen bijvoorbeeld vaak te ver naar hun bal te zoeken
en vrouwen te dichtbij. Natuurlijk.
Ook voor de jeugd is er ieder jaar een clubkampioenschap matchplay.
Dit jaar in hetzelfde weekend als de grote mensen.
Jammer dat er weinig inschrijvingen waren. Een aantal zeer
sportieve jeugdleden voetbalt, tennist of hockeyt naast het golfen.
Dat is de reden waarom ze vaak niet aan een 2-daagse wedstrijd
mee kunnen doen.
Deze keer werden de voorrondes en finale op een dag gespeeld.
Voor volgend jaar hopen we op meer inschrijvingen. Een aantal
jongens heeft dit jaar flink gewerkt aan techniek en vooral ervaring
in de baan. In oktober 2010 voor GVB geslaagd en in de zomer van
2011 onder begeleiding van de jeugdcoaches was een handicap
een feit.
En als je gebruik maakt van strategieën schijnt dat belangrijke
dingen over je hersenfunctie te zeggen. Zo gewichtig zelfs dat het in
een veelgebruikte neuropsychologische test gebruikt wordt om
beginnende dementie op te sporen. In deze “sleutelzoektest” moet
je een denkbeeldige, kwijtgeraakte, sleutel opzoeken in een ruitvormig
veld. Je moet hierbij op een papier de lijn tekenen die je zou
lopen om de sleutel terug te vinden. De slimste route? Ja, dat zouden
jullie (gemiddelde leeftijd pakweg 60) maar wat graag willen weten,
he? Vooruit, een kleine hint: elke taktiek is beter dan kriskras door
het veld gaan en houdt je, voorlopig, uit de klauwen van de geriatrie.
Zoeken voor gevorderden
Vooral het zoeken met meerdere personen tegelijk kan wel wat
strategie gebruiken. Vaak doen we dat echter allemaal op dezelfde
plek en op dezelfde manier. Een rondvraag binnen mijn golfkringetje
levert wel suggesties op. Elkaar in lussen tegemoet lopen,
bijvoorbeeld. En, zodat er geen tijd wordt verloren, alvast een of
twee mensen uit de eigen flight hun bal laten spelen. Dat laatste
klinkt simpel, maar het voelt nou eenmaal meer loyaal om met
zijn vieren in de rough te gaan banjeren dan je op je persoonlijke
spel te concentreren. En vier zoekers zijn niet persé beter dan
twee. Ikzelf ben, als we gezamenlijk zoeken, meer gefocust op het
bericht dat iemand de bal gevonden heeft dan dat ik gericht aan
het speuren ben. Mijn enige excuus in dat opzicht is dat ik, volgens
de sociale psychologie, hetzelfde doe als de meeste mensen:
onbewust meeliften op de inspanningen van mijn groepsgenoten.
Gehecht
Toch leunt niet iedereen op anderen. Sommige mensen zijn erg
ijverig, zelfs als het niet zo goed is voor de scores. Bart bijvoorbeeld
duikt ook na een uitmuntende provisionele bal van een flightgenoot
enthousiast de bosjes in. “Ik denk niet dat je er blij mee
bent”, klinkt het al gauw uit de struiken, “maar je eerste bal ligt hier
tegen de stam van deze boom.” In alle eerlijkheid: hij zoekt ook
heel goed naar zijn eigen weggeslagen ballen.
Volgens hem gaat het vooral om gehechtheid. Ook als hij geen
kaart loopt, stopt hij niet graag met zoeken en die tegenzin gaat
verder dan zuinigheid. Het verlies wordt zelfs niet gecompenseerd
door het vinden van een andere, duurdere, bal. Door niets eigenlijk.
“Je wilt weten wat er met je eigen bal gebeurd is”, zegt hij
ernstig. “Net als wanneer een mens vermist is. Je wilt zijn lot
kennen.”
Ineke ter Doest
Strijd en gezelligheid bij matchplay kampioenschappen voor de jeugd
De gemiddelde leeftijd van deze heren: 12 jaar.
Er werd bij de jongens gespeeld in 2 categorien: tot handicap 26
en er boven.
In de finale speelden Olivier van Hagen en Marc de Tombe om een
plekje op het bord en de beker.
Bij de jongens categorie 2 twee broers in de hoofdrol: Steven en
Rick van Arkel.
Bij de meisjes 1 categorie. Daar vochten Cheyenne van der Kust en
Lisa van der Bijl met elkaar uit wie de beste is.
Marc en Cheyenne werden de clubkampioenen 2011. Steven is de
winnaar van categorie 2.

Heb je al gehoord dat:
Ebel Slijp en Yorick Verduin in juli op de Goyer een waanzinnig
verzorgd toernooi in de Faldo-series hebben gelopen? Ze
hebben les gehad van Keith Wood, de pro van sir Nick Faldo.
Wie kan dat nou zeggen? Er was zelfs gezorgd voor een
masseur om de voeten van de deelnemers te verwennen!
Cheyenne van der Kust en Yorick Verduin bij de jeugd
Strokeplay-kampioen 2011 zijn geworden?
onze jeugd fantastisch vooruit is gegaan door alle
inspanningen met lessen, rondjes te lopen in hun vakantie en
de begeleiding door de jeugdcoaches in het Committed to
Jeugd-programma, want: Marc de Tombe heeft dit jaar zijn
handicap in een razend tempo verlaagd van GVB naar 18,9
(stand per 30 augustus…..), echt super vet!
Committed to Jeugd
Cheyenne inmiddels in handicap is gezakt van 21,9 naar 17,1;
Steven van Arkel ook in handicap is gedaald van GVB naar 29,2
en zijn broer Rick van GVB naar 32,4?
Koen Geukes van handicap 35 naar handicap 23,7 is gegaan?
Joey van Buuren, Jari Hoogervorst en Max en Tom Driessen
hun GVB hebben behaald!
Yorick en Ebel hebben meegedaan aan de Future Jeugdtour
van de NGF en nu na vijf wedstrijden in de finale staan op
zaterdag 17 september op de Zuid-Limburgse Golf- & Country
Club Wittem?!!!!!
alle informatie voor de jeugd nu eindelijk lekker duidelijk
onder de Jeugd-button op de website is geplaatst!
In het voorjaar zijn we begonnen met dit jeugdprogramma van de NGF. De jeugdcoaches moesten eerst trainingen volgen om
als jeugd-coach aan de slag te kunnen. Zij zijn nu zo’n half jaar bezig en de eerste resultaten liegen er niet om! Om hun ervaringen
uit te wisselen zijn de coaches pas bij elkaar gekomen. Zonder uitzondering zijn ze allemaal heel positief. Ook van de jeugdleden
horen we dat ze erg blij zijn dat er, naast de lessen een keer in de twee weken, nu ook in de “vrije” week voor hen op Zeegersloot
trainingen zijn. In de volgende Afslag zullen we hierover wat meer vertellen.
Inloopwedstrijden
Sinds vorig jaar organiseert de jeugdcommissie in een aantal
vakanties en in de winterperiode inloopwedstrijden; dit zijn
wedstrijden waarvoor je niet hoeft in te schrijven maar gewoon
naar het clubhuis kan komen.
Afhankelijk van het aantal deelnemers, je spelniveau en hoe
fanatiek je bent, kan je er voor kiezen om de Parkbaan, de
Griendbaan of, bij de vakantie inloopwedstrijden, alle achttien
holes van de grote baan te spelen. De vakantie inloopwedstrijden
worden altijd op woensdagochtend gespeeld in de meivakantie
en aan het begin en het einde van de zomervakantie.
De winter inloopwedstrijden worden altijd op zondag
Foto's: Yolande van Gogh
HELP – HELP – HELP – HELP
Hulp gevraagd voor de Jeugdredactie voor de Afslag
Wie van jullie wil ons helpen met het vinden, schrijven van leuke stukjes voor het clubblad? Samen met een
van de commissieleden kunnen we er dan voor zorgen dat in ieder clubblad een leuke jeugdpagina komt.
Je kunt je opgeven bij Carola van Goozen via mail: secretariaat@zeegersloot.nl!
gespeeld.Alle deelnemers krijgen na afloop een drankje van
de jeugdcommissie en er is een heuse prijsuitreiking met vaak
leuke prijzen. Zo kregen de winnaars van zomer inloopwedstrijd
op de grote baan een passe-partout voor het tennistoernooi
van Tean dat op 3 september aanstaande begint.
De volgende inloopwedstrijd is op zondag 13 november
aanstaande en begint om 13.00 uur. Wil je dus ook in de winterperiode
lekker blijven golfen kom dan op die datum naar het
clubhuis. Het zal vast en zeker weer een gezellige middag
worden en de warme chocomel na afloop zal zeker smaken!!
Nieuw
voor de jeugd
21

22
Colofon
De Afslag is het magazine van de
Golfclub Zeegersloot (opgericht in 1984),
Kromme Aarweg 5 te Alphen a/d Rijn
Correspondentie-adres
Postbus 190
2400 AD Alphen aan den Rijn
T: 0172 584394
F: 0172 494660
E: secretariaat@zeegersloot.nl
I: www.zeegersloot.nl
Caddiemaster: 0172 445441
Restaurant: 0172 476880
Redactie De Afslag:
V.l.n.r.: Ineke ter Doest, Ruud Taal, Marijke Groen,
Leo van de Ruit en Mignon Buls (hoofdred.).
De Afslag verschijnt vier maal per jaar in een
oplage van ca. 1.250 ex.
Redactionele bijdragen zijn van harte welkom.
De redactie heeft echter het recht om, i.v.m. de
beoogde inhoud en actualiteit van het magazine,
bijdragen te weigeren of te redigeren.
De kwaliteit van aangeleverde foto’s (vrij van
publicatierechten voor De Afslag) moet voldoende
zijn om op een redelijk formaat te kunnen worden
afgedrukt. Stel digitale camera’s altijd in op de
hoogste opnamekwaliteit. Vergeet niet om ook
informatie m.b.t. het onderwerp en de naam van
de fotograaf aan te leveren.
Inleveren kopij De Afslag nr. 4, 2011:
uiterlijk 21 november 2011
E: redactieafslag@zeegersloot.nl
afslagfoto@zeegersloot.nl
© Tegen het overnemen van redactionele
informatie uit dit blad, met bronvermelding, bestaat
geen bezwaar. Voor het gebruik van foto’s, in elke
vorm, dient van tevoren toestemming te worden
verkregen van de fotograaf.
Vormgeving en druk:
Nico van Kreuningen; Ecodrukkers, Nieuwkoop
Mooie uitslagen Zeegersloot in landelijk golf
In verschillende nationale golfwedstrijden dit seizoen behaalden
spelers van GC Zeegersloot te Alphen een aantal mooie resultaten.
Zo eindigde Jasper Bout op de tiende plaats in de vierde wedstrijd
van de Minitour van de NGF voor spelers tot 12 jaar. Ebel Slijp werd
zevende in de derde wedstrijd van de Future Jeugdtour (-20 jaar). In
datzelfde circuit bezette Yorrick Verduin de elfde positie in de
tweede wedstrijd.
Senior Hans van Beek tenslotte eindigde als derde in de nationale
Voorjaarswedstrijd van de Nederlandse Golf Federatie voor
55-plussers. In het Internationaal Nederlands Kampioenschap werd
Van Beek dertiende.
Golfkarretjes worden steeds moderner
Hippe kleuren en een ruime keus aan uitvoeringen. Elektrisch kan
ook en dan helemaal handig met afstandsbediening! Het kan echter
wel eens fout gaan en als het op een baan gebeurt waar veel slootjes
zijn, kan dat een fatale afloop hebben. Kleren uit en de sloot in, is
dan het enige dat er op zit. Nee, we noemen geen namen!
Beëindiging van het lidmaatschap
Artikel 9.1 van het Huishoudelijk reglement: Opzegging van het
lidmaatschap dient het bestuur te hebben bereikt niet later dan 1
oktober van het jaar voorafgaande aan het jaar waarvoor wordt
opgezegd.
Bestuur Golfclub Zeegersloot
C. (Cees) van Beurten - voorzitter (0172) 416238
J.P. (Joep) Reinders - secretaris (071) 5767288
H.J. (Henny) Hornis - penningmeester (0172) 415426
P.C. (Piet) Bokelaar (0172) 419898
R.J. (Roel) Oostergo (0172) 492509
M.A.C. (Marianne) van Wijnen (0172) 586082
Ereleden Leden van verdienste
H.A.J. Nijenhuis J.P. Albers †
J.S. Flens † C.H. Dinkelaar †
A.R. Everts
M.C.L. van Kasteren †
M.J. Wilmink

Bedrijfsleden- en Sponsorparade
Golfclub Zeegersloot
Golfclub Zeegersloot bedankt onderstaande bedrijfsleden
en sponsors voor hun ondersteuning:
AirPlus International Neu-Isenburg (D)
Aksent op Schoon B.V. Alphen a/d Rijn
Alphaplan bv Alphen a/d Rijn
Van Baarsen Buisleidingen B.V. Badhoevedorp
BV Betonmortel Centrale Koudekerk Koudekerk a/d Rijn
Brevini Nederland B.V. Alphen a/d Rijn
Buntsma Autoschade Alphen a/d Rijn
Casemanagement Groep B.V. Reeuwijk
De Computerwacht B.V. Alphen a/d Rijn
Cyber B.V. Bodegraven
Ecodrukkers B.V. Nieuwkoop
Frames Group Alphen a/d Rijn
Grant Thornton Accountants en Adviseurs B.V. Alphen a/d Rijn
DE GROEP Bouw en Vastgoedonderhoud Zoeterwoude
INFRA-VAST Advies B.V. Alphen a/d Rijn
IntoBusiness Magazine BV Alphen a/d Rijn
JACOT Audiovisueel Nieuw Vennep
Jungheinrich Nederland B.V. Alphen a/d Rijn
La Gro Advocaten Alphen a/d Rijn
MultiLease B.V. Alphen a/d Rijn
Provide Verzekeringen B.V. Alphen a/d Rijn
Quarant B.V. Oudewater
Rayer HealthCare Alphen a/d Rijn
De Ridder Civiel en Cultuurtechniek B.V. Soesterberg
TeekensKarstens AdvocatenNotarissen Alphen a/d Rijn
tweereklame Alphen a/d Rijn
Vanderwal & Joosten B.V. Amstelveen
Vlasman Betonbewerkings- en Slooptechnieken B.V. Alphen a/d Rijn
Westerink Schilderwerken Alphen a/d Rijn
Your IT Companies Amstelveen
Zorg en Zekerheid Zorgverzekeraar Leiden

MAAKT U EEN PAR?
Huize Kakelbont is een offi cieel crisisopvanghuis en
functioneert onder de vlag van Horizon Pleegzorg.
Zij bieden kinderen die door omstandigheden
niet meer thuis kunnen wonen een veilige plek.
DEZE ADVERTENTIE IS AANGEBODEN DOOR:
Zij bieden deze kinderen tijdelijk een warm nest.
Bedrijven en particulieren die, op welke manier dan
ook, een bijdrage willen leveren aan St. Kakelbont
kunnen contact opnemen via www.huizekakelbont.nl.