nr. 1 - Sint-Odulphuslyceum

2
COLOFON
ODULPHUSNIEUWS
is een uitgave van het Sint-Odulphuslyceum
Noordhoekring 99, 5038 GC Tilburg
Redactie
Jan Beesems
Cor van der Heijden
Jan Verweij
Ontwerp
Yvonne Mathijsen
Druk: ELKA
Opvattingen verkondigd in artikelen die met vermelding van de
naam van de auteur worden gepubliceerd, zijn niet noodzakelijk
dezelfde als die van de redactie of van de schoolleiding.
V O O R W O O R D
‘FORTIS IN F IDE’ EN ‘OPGEVEN IS GEEN OPTIE’
In juni willen we met een aantal leerlingen deze berg –
zes keer? – oprijden om geld in te zamelen voor het
kankerfonds. De voorbereidende actie start op 24
december als de hele school zal worden omgetoverd
tot een fancy fair waar leerlingen geïnformeerd zullen
worden, geld opgehaald zal worden en vooral: waar we
met z’n allen zullen stilstaan bij de verantwoordelijkheid
die we voor elkaar hebben, bij het geluk dat we hebben
gezond te zijn, bij de overtuiging dat we niet alleen met
elkaar maar er ook vóór elkaar zijn.
Het motto van deze actie is ‘opgeven is geen optie’; is
dat niet de vertaling van het ons zo bekende ‘fortis in
fide’? Zijn we daar niet allen als Odulphianen een kei in?
Ik wens u veel leesplezier en hoop u in het volgende
OdulphusNieuws te kunnen berichten over tal van
activiteiten die de teams hiervoor in het voorjaar gaan
I N H O U D
Laudatio Pamalae . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .3
Mijn school Odulphus . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .3
Alpe d’HuZes . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .4
Ervaringen brugklassers . . . . . . . . . . . . . . . . .6
Taizé . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .7
Wie is wie? . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .10
Roosterperikelen . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .12
Ervaringen brugklassers . . . . . . . . . . . . . . . .13
Bruggen bouwen in Venetië . . . . . . . . . . . . .14
Kerstactie 2010 . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .16
Column in de Roos . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .17
Ervaringen brugklassers . . . . . . . . . . . . . . .18
Odulphus opleidingsschool . . . . . . . . . . . . . .19
In dit OdulphusNieuws staan we uitgebreid stil bij een aantal memorabele momenten van de afgelopen maanden
– van de promotie van een collega tot doctor en de Taizéreis van de eindexamenleerlingen tot de ervaringen van
de brugklassers hier op school – en gaan we in op wat de school de komende maanden (ook) bezig zal houden:
de Alpe d’HuZes actie!
organiseren – van een groots feest en een sponsordag
tot een verdubbel-je-6-euro of wat dan ook!
Jan Verweij
november 2010

L A U D A T I O P A M E L A E
Op dinsdag 9 november was het opvallend veel stiller op
school dan anders. Een grote delegatie Odulphianen was
immers naar Nijmegen gegaan om daar de promotie van
onze hooggeleerde Pamela Doms bij te wonen.
Vele collega’s, en niet alleen haar medeclassici, als ook
vele van haar leerlingen wilden meemaken hoe zij haar
proefschrift de Bouwpolitiek van Trajanus verdedigde
tegenover de geleerde commissie die tegenover haar zat.
Met grote bezieling beschreef zij hoe keizer Trajanus zijn naam
en reputatie voor eeuwig heeft gevestigd door een bouwprogramma
dat alles wat zijn voorgangers hadden gemaakt,
verre overtrof. Nu nog staan allen die Rome bezoeken, geïmponeerd
te kijken naar de resten van wat ooit immense gebouwen
waren en in het bijzonder naar de zuil waarop hij een
beeldverslag van zijn oorlogen heeft laten aanbrengen; een
verhaal waar hij zelf in eigen persoon te zien is terwijl hij de
campagne leidt. Eeuwenlang heeft er zelfs een standbeeld van
hem bovenop gestaan.
Doctor Doms, zoals zij nu mag heten, heeft grondig uitgezocht
en beredeneerd aan de hand van vele gegevens uit vele vakgebieden,
hoe de impact van al dat bouwkundig geweld op de
bewoners, bezoekers en gebruikers van het centrum van
Rome moet zijn geweest.
Terecht werd er bij de laudatio op gewezen dat zo’n proefschrift
maken naast het lesgeven een Herculische taak is
geweest. Eén die zij tot een voortreffelijk einde heeft gebracht.
En mocht iemand denken dat mevrouw Doms nu op deze lauweren
gaat rusten, dan kent hij of zij onze Doctor niet; een
nieuwe klus, die hopelijk minder lang zal duren dan het onderzoek
voorafgaande aan deze promotie, heeft zich al aangediend.
Ze zal de nieuwbouw van de school begeleiden en zo
haar belangstelling voor de architectuur ook in praktische
vorm kunnen uitleven.
Julius Hasper, docent klassieke talen
M I J N S C H O O L
O D U L P H U S
Ik heb voor deze school
gekozen omdat het de
school is waar mijn zus zit
en verder was het wel
een school dichtbij. Ik vind
dat het is meegevallen.
Vooral het huiswerk en de
hele leuke kinderen en
aardige leraren.
Maar er zijn wel heel veel
lokalen, die ik nu wel
allemaal kan vinden.
Eerst dacht ik dat het me
nooit zou lukken maar het
is gelukt. Maar ook wel wat
ik had verwacht.
Minder leuke dingen zijn bijv. de drukte en het + uur
en de kantine is best duur, maar verder valt het wel
mee en zijn er vooral leuke dingen.
Wat ik leuk vind zijn: de kinderen en de leraren zijn
aardig, we hebben een leuke klas. Ook het huiswerk is
wel makkelijk. En sommige vakken zijn ook leuk. Zoals:
Engels en Nederlands verder vind ik tekenen en
levensbeschouwing leuk.
De eerste weken zijn geslaagd, vind ik, het ging goed
en het is eigenlijk niet echt tegengevallen. Sommige
vakken had ik leuker of minder leuk verwacht zoals:
levensbeschouwing had ik heel saai verwacht, maar
dat is heel leuk. En techniek had ik juist leuk
verwacht, maar vind ik nu minder. Met de punten zit
het ook wel goed.
Ileen de Wolf, B1F
3

4
ALPE D’HUZES
A L P E D ’H U Z E S
O P G E V E N I S G E E N O P T I E
In de zomer van 2005 zochten twee fietsmaatjes een nieuwe uitdaging.
In navolging van de vele Nederlanders die al verschillende keren de Mont
Ventoux hadden beklommen, besloten ze de Alpe d’Huez zes (!) keer te
beklimmen. Zo werd de naam Alpe d’HuZes geboren. En om al die inspanningen
niet voor niets te laten zijn werd er ook een goed doel aan verbonden.
In navolging van Lance Armstrong die zijn populariteit had ingezet voor de strijd
tegen kanker, werd al snel het KWF kankerbestrijding een logische keuze.
N IET ZOMAAR...
Waar een dwaas idee al niet toe kan
leiden, want in 2009 stonden maar
liefst 4000 mensen begin juni aan de
voet van de Alpe om de uitdaging aan
te gaan.
Alpe d’HuZes is een wielerevenement
geworden, waarbij de deelnemers individueel
of in teamverband proberen
zes maal op één dag de Alpe d’Huez te
beklimmen. Niet zomaar, maar om
geld op te halen voor het KWF kankerbestrijding.
O NMACHT EN KRACHT
A LPE D’HUEZ, DE N EDERLANDSE BERG
In juni 2009 zijn Jan Verweij en Frans
Diederen op uitnodiging van de organisatie
van Alpe d’HuZes de sfeer gaan
Wie kent de beroemde alpenreus uit de Tour de France niet?
De befaamde berg werd in de jaren tachtig ook wel de Nederlandse berg
genoemd, omdat Peter Winnen (1981,1983) en Gert Jan Theunisse
(1989) toen historie schreven door deze zware etappe in de Tour de
France te winnen.
Alpe d’Huez is een wintersportplaats in de Franse Alpen vlakbij het
plaatsje Le Bourg d’Oiseans. De weg loopt via 21 bochten omhoog.
De meest beruchte en bekende klim is de klim naar Alpe d’Huez vanuit
Bourg d’Oiseans met maar liefst 21 haarspeldbochten. De bochten zijn
genummerd van 21 tot 1 en hebben allemaal een naam.
In 14 kilometer moet een dikke 1100 meter hoogteverschil overbrugd
worden. Het gemiddelde stijgingspercentage is bijna 8 % en er zijn
uitschieters van bijna 15 %.
‘Bij het fietsen zijn willen,
kunnen en doen één.
Dat maakt een mens
optimistisch.’
Peter Sloterdijk
proeven bij dit inmiddels enorme evenement.
Wat we zelf al fietsend, lopend
en pratend tussen en met de deelnemers,
vrijwilligers en supporters hebben
ervaren was overweldigend!
Mensen, jong en oud, waren die dag
bereid om diep, heel diep te gaan en te
fietsen voor een naaste geliefde, een
familielid of een goede vriend of bekende
die leed of lijdt aan kanker. Ook kankerpatiënten
zelf fietsten mee met het
doel de onmacht die door kanker ontstaat,
om te zetten in pure kracht.
In de strijd tegen kanker ervaren
patiënten evenals hun dierbaren een
groot gevoel van onmacht. De kanker is
immers alomtegenwoordig; ertegen
vechten lijkt zinloos. Een op de drie
Nederlanders krijgt kanker. Iedereen
maakt van dichtbij mee hoe levens
drastisch beïnvloed en verwoest worden.
Alpe d’HuZes heeft als doel de
onmacht die door kanker ontstaat om
te zetten in kracht, door met zo veel
mogelijk mensen steeds weer de grenzen
van het mogelijke te verleggen.
V OOR EEN ANDER
Alpe d’HuZes is gegrondvest op de
absolute overtuiging dat je de grootst
mogelijke voldoening bereikt als je je
met hart en ziel voor een ander inzet.
Deze visie zouden we ook op Odulphus
willen uitdragen. Je inzetten voor een
ander, even de pijn voelen die een
ander steeds voelt en waar hij/zij wellicht
nooit meer van af komt.
‘VERHAAL’
Daarom willen we volgend jaar op 9
juni 2011 als school ook gaan deelne-
Geef ons nu eens één reden waarom jij als gezonde leerling of als gezonde
november 2010

men met een team – maximaal 8 personen.
In het team willen we zoveel
mogelijk leerlingen laten deelnemen.
Leerlingen die ‘een verhaal’ hebben
over een naaste, een familielid, een
vriend of vriendin. Je hoeft in eerste
instantie niet sportief te zijn, maar je
moet bereid zijn om je grenzen te ver-
Geef je op bij:
• Dhr. Diederen
• Mevr. Tas
• dhr. Verweij
leggen: je moet bereid zijn om het
motto ‘opgeven is geen optie’ te accepteren.
Het team wordt aangevuld met
docenten en een aantal begeleiders.
Voorwaarde voor deelname is dat we
ons uiterste best doen om een bedrag
van minimaal 10.000 euro aan sponsorgeld
bij elkaar te zoeken. Uiteraard
streven we naar meer. Gedurende het
hele jaar willen we acties opzetten om
dat geld te vergaren. Ook de kerstviering
zal in dit teken staan – meer daarover
op pag. 16.
Daarnaast zullen er gedurende het
hele jaar trainingen plaatsvinden om
een team samen te stellen. We zoeken
daarom leerlingen en leraren die de uitdaging
aan willen gaan om anderen te
faciliteren en inspireren om Goed,
Gezond en Gelukkig te kunnen leven
met kanker.
ALPE D’HUZES
I ETS VOOR JOU?
Het is dus absoluut géén sportieve
tocht, we zoeken leerlingen en collega’s
‘met-een-verhaal’: die ene leerling die
moeizaam voor een ander 1 keer de
berg beklimt vinden wij bewonderenswaardiger
dan die getrainde leerling
die dat 2 keer doet!
Natuurlijk kunnen we niet met honderden
de berg op: we hebben vrijwilligers
nodig om de actie mee te organiseren.
P. S.
Is Opgeven is geen optie niet een heel
mooie vertaling van Fortis in Fide?
collega je niet eens een keer zou inzetten voor de minder gezonden!
5

ERVARINGEN BRUGKLASSERS
6
S TRAFBINGO...
Mijn naam is Jules Bresson en ik zit in klas B1D.
Ik kijk met plezier terug op mijn eerste weken op
het Odulphus. Het is allemaal best wel spannend:
allemaal andere leraren, de kluisjes, de weg vinden
en de te-laat-briefjes. Als ik daarmee (en met straf)
te maken krijg, vraag ik advies aan mijn vader want
die heeft daar veel ervaring mee.
Ik fiets meestal met mijn beste vriend Kees naar
school, die bij me om de hoek woont. De eerste
week moesten we al meteen op de foto. Dat was
best vervelend want ik was net daarvoor gevallen
en had een grote schram op mijn gezicht. Nog een
andere leuke ervaring was dat we tijdens de gymles
de shirtjes en broekjes kregen: maat 500! Omdat ik
‘s morgens traag op gang kom, kom ik soms in
tijdnood. En dan vergeet ik dingen. Zo was ik bij de
eerste wiskundeles al mijn geodriehoek en het
rekenmachinetje vergeten. Dat was niet zo erg
want we kregen een rekentoets.
De geschiedenislerares begon ineens over een
bingo. Toen ze vroeg wie er mee wilde doen, stak ik
mijn vinger op. Ze zette mijn naam op het bord.
Toen ze daarna nog een keer vroeg wie er mee
wilde doen, stak ook Kees (mijn beste vriend) zijn
hand op en werd ook zijn naam genoteerd. Toen
pas zei ze dat het een strafbingo was en schrok ik
me een hoedje. Ik zei dat ik toch maar niet mee
wilde doen. Ze veegde mijn naam uit, maar die van
Kees bleef staan. Iedereen moest erg hard lachen.
P AS OP VOOR DE DEUREN...
Mijn naam is Kees van de Sanden en ik zit in klas B1D.
Voor de grote vakantie kregen wel al een kennismakingsdag.
Behalve twee vrienden kende ik niemand in de klas. Op het
eerste gezicht leek het me een saaie klas, maar dat was na
de eerste dag al heel anders.
Mijn eerste dag was trouwens niet zo best verlopen. In de
eerste pauze liep ik al tegen een deur aan. Daarna kregen
we een speurtocht. Daarbij viel ik over een potlood. En alsof
dat nog niet erg genoeg was, viel ik ook nog eens van de
trap. Lekker komisch dus.
Ik heb echt wel leuke docenten. Een paar mag ik niet zo,
maar de meesten zijn echt heel leuk, zoals DJ de Beer
en Willems.
Meestal waarschuwen ze dat je geplaagd wordt met
brugmug of brugsmurf. Klopt eigenlijk niets van. Heel soms
kom je op de gang of in de aula iemand tegen die iets van
‘brugger’ mompelt. Wel moet je gewoon je eigen ding blijven
doen en niet te veel op anderen letten. Zoek ook eens een
paar vrienden op die al in een hogere klas zitten. Dat maakt
je brugtijd een stuk gemakkelijker. Tot slot drie tips: 1) pas
op voor de deuren; 2) als er een trapleuning is: hou je
daaraan vast; 3) blijf vooral jezelf.
november 2010

T A I Z É
Van oudere broers en zussen
hoorden wij al wat er in Taizé zou
gaan gebeuren: huilen!!!
‘Natuurlijk niet’, was de logische
reactie van ons….
V ERTROUWENSBAND
Eenmaal in de bus naar Cluny, waar we
zouden overnachten, zat de sfeer er al
goed in en het was dus ook niet raar
dat het dineetje in Cluny meer aanvoelde
alsof het een feestreisje zou worden,
niet wetend dat de heftige emotie
later die week zeker nog zou komen. De
17 kilometer lange wandeltocht van
Cluny naar Taizé was het begin van een
vertrouwensband tussen 40 leerlingen
die je eigenlijk niet kunt omschrijven.
Totaal boven onze verwachting was de
eerste avondmis. Niet zoals in
Nederland was de kerk in Taizé een
kerk met beelden waar wordt gebeden,
maar een warme ruimte waar enorm
veel sfeer hing en zo’n driehonderd
mensen prachtige liederen in het
Frans, Spaans of zelfs Nederlands zongen.
Totaal overdonderd sliep iedereen
zijn eerste nacht dan ook heel erg
goed.
(ZELF) RESPECT EN RUST
In Taizé hoef je niet religieus te zijn om
in de kerk te zitten, en het is al helemaal
onzin om te denken dat je opeens
religieus terugkeert. In deze gemeenschap
draait alles om (zelf)respect en
rust, om genieten en om vrede hebben
met jezelf. Het is dan ook niet raar dat
de Odulphiaantjes in Taizé regelmatig
alleen in de kerk te vinden waren: rustig
aan, boekje erbij en genieten van de stilte
die je hier kunt vinden. De rustige
sfeer die hier hangt is ontzettend ontspannend
en ook in de stiltetuin die
aangelegd is, konden we gemakkelijk
een middagje alleen spenderen.
‘EET SMAKEL’
Toch hoefde niet alles heel erg serieus
te zijn, het was ook léuk om in Taizé te
zijn. Grappige taalfoutjes werden
gemaakt (‘eet smakel’ betekent in het
Spaans ‘nou, jij ziet er goed uit!’) en
nieuwe vrienden werden gemaakt.
Want verschillende nationaliteiten zijn
er wel! Van LA tot Moskou en van
Barcelona tot Servië: mensen komen
van ver om hier een week deel te
nemen aan het dagelijkse leven. Het
leven is vrij gepland waardoor je eigenlijk
wordt geleefd. Je staat op, je gaat
naar de kerk, gaat eten, krijgt een
Bijbelinleiding en volgt een gespreksgroep,
weer kerk, eten, corvee, vrije tijd,
eten, kerk en dan Oyak. De Oyak kun je
vergelijken met de Taizeese Clochard
(maar dan een beetje anders). Doordat
je niet nadenkt over een miljard dingen
waar je thuis wel aan denkt, krijg je tijd
om over andere dingen na te denken.
TAIZÉREIS
Dat zorgt bij sommige mensen voor
heftige emotie. Het fijne hier is dat je
met mensen kunt praten waar je normaal
niet zo veel mee hebt; diepe
gesprekken met leerlingen of zelfs (!)
met leraren zijn het resultaat.
N IET TE BESCHRIJVEN
Langs deze weg willen we dan ook
graag de begeleiding ontzettend
bedanken voor de prachtige week.
Eigenlijk is niet te beschrijven wat er in
Taizé gebeurt. Het is een band die je
met mensen opbouwt en een ervaring
die je opdoet en je voor altijd met je
mee zult dragen.
7

In september zijn we voor de achtste keer op rij naar Taizé geweest
met leerlingen uit 5 havo en 6 vwo. Het idee om deze ‘pelgrimstocht
naar jezelf’ te ondernemen komt uit de koker van Jeanne Ketelaars,
docente levensbeschouwing die sinds dit jaar niet meer aan onze school
verbonden is. Zij had in 2003 een bepaald concept in haar hoofd en is
jarenlang de inspiratiebron geweest die het vuurtje brandend hield en
regelmatig aanwakkerde als dat nodig was. Annet Meinen en Jan
Beesems nemen vanaf nu de fakkel over.
Met name dankzij Jeanne’s
gedrevenheid is de Taizéreis
uitgegroeid tot een begrip en een
succes op het Odulphus. Mond-opmond
reclame en ervaringen van
leerlingen die zijn mee geweest,
leiden ertoe dat we jaarlijks geen
enkele moeite hebben om in
september met een volle bus naar
Bourgondië af te reizen.
In juni geven we klassikale
voorlichting aan alle
aanstaande eindexamenleerlingen.
Meestal geven ongeveer 80 à 85
leerlingen zich in eerste instantie op.
We vragen hen een motivatie te
schrijven. Dat doen er gemiddeld 60
à 65. Op grond van de motivatie vallen er nog eens twintig leerlingen af.
We nemen maximaal 45 leerlingen mee. Er is ook plaats voor een extra
personeelslid, dat meegaat als gast en niet als begeleider.
De eerste dag reizen we naar Cluny (800km), waar zich in de
middeleeuwen het grootste klooster van Europa bevond.
Na een rondleiding door Cluny op zondagochtend, laten we rond het
middaguur de bewoonde wereld achter ons en pelgrimeren door het
prachtige heuvellandschap naar Taizé. Een tocht van drie-en-een-half uur.
Eenmaal aangekomen op de plaats van bestemming sluiten we ons een
week lang aan bij het programma van de oecumenische lekenbroedergemeenschap
van Taizé. Een strak ritme van diensten, Bijbelinleidingen,
gespreksgroepen, corveediensten wordt afgewisseld met veel rust en tijd
voor jezelf én contact met jongeren van over de hele wereld. Het is moeilijk
te beschrijven wat Taizé met je doet en wat je er vindt. Dat is heel
persoonlijk en je kunt het alleen zelf ervaren. Het verhaal van enkele
leerlingen die dit jaar zijn mee geweest – en dat begint op pag. 7 – geeft
echter een boeiende impressie.
Als begeleiders vinden wij het elk jaar weer bijzonder om getuige te mogen
zijn van wat onze leerlingen ervaren op ‘de heuvel van Taizé’ en zijn
dankbaar dat wij een heel klein stukje met hen mogen meelopen op hun
tocht door het leven.
Jeanne Ketelaars is een andere weg ingeslagen, maar haar naam zal ook
in de toekomst onlosmakelijk verbonden blijven met onze Taizéreis.
8
T A I Z É
TAIZÉREIS
E N J E A N N E K E T E L A A R S
Nieuwsgierig geworden? Kijk op www.taize.fr/nl
S PIJT
Achteraf zeiden ook veel mensen ‘goh, ik heb
wel spijt dat ik me niet heb opgegeven’. En
terecht.
Dit is iets waar je bij had moeten zijn en als je
ooit de kans krijgt om mee te gaan: DOEN!
Anne-Roos, Joris, Wieteke, Suzanne en
Rosalie
O P DE PERSONEELSFOTO’ S OP
PAG 10 EN 11 ONTBREKEN:
I. Azeddine Frans
S. van Bijsterveld onderwijsassistent
A. van den Broek medewerker huishoudelijke dienst
M. van Broekhoven adjunct-directeur 5-6 vwo/
levensbeschouwing
L. Duindam drama/faalangsttraining
M. Evers conciërge
J. Godefroy assistent
J. Hasper klassieke talen/kcv
P. Heij conciërge
B. de Kok applicatiebeheerder
M. de Kort biologie/faalangsttraining
J. van Laarhoven medewerker huishoudelijke dienst
W. den Otter maatschappelijk werker
W. van Raak geschiedenis/opleidingsdocent
M. Rijnen directie-secretaresse
P. Staals muziek/ckv/opleidingsdocent
J. Stil conciërge
H. Verberne hoofd schooladministratie
M. Verwey Engels
P. de Vet Engels/Duits
O OK ONTBREKEN DE VOLGENDE
DOCENTEN IN OPLEIDING:
E. Antens decanaat
A. van Helsdingen beeldende vorming
M. Hopman filosofie/trivium
L. van Kampen scheikunde
J. van de Moosdijk wiskunde
N. de Putter Frans
S. Spruijt economie
O. van der Tuin natuurkunde
november 2010

Claire, Luka en Wieteke aan de afwas.
TAIZÉREIS
9

10
WIE IS WIE ?
56 C. Verstraten adjunct-directeur havo/
Frans
57 L. Wennekes wiskunde
58 J. van der Burght economie/m&o
59 A. Verschuuren personeelsfunctionaris
60 J. Reukers ondersteuning directie
61 N. Hesselberth Duits
62 G. Coret lichamelijke opvoeding/
vertrouwensteam
63 J. Smets Engels
64 J. Vrijsen hoofd facilitaire zaken
38 E. de Vries Nederlands/ckv
39 P. de Jongh aardrijkskunde
40 E. Bogaert muziek/ckv
41 J. Beesems conrector brugklas en havo
42 S. Willekens Nederlands/Frans
43 M. Leijs assistent ictheek
44 A. Meertens aardrijkskunde
45 H. van Hezik conciërge/drukker
46 G. Sas Nederlands
47 R. Peeters biologie
48 J. Smolders beeldende vorming
49 P. Doorakkers techniek/zorgcoördinator
50 R. Staffhorst scheikunde/technisch
onderwijsassistent
51 H. Hamers technisch onderwijsassistent
52 L. Bogers aardrijkskunde
53 S. van Doren klassieke talen/kcv
54 M. Pijpers drama/ckv
55 A. Schepers Duits/dyslexiecoördinator
19 C. Thomassen Nederlands
20 J. Roeffen Nederlands/decanaat
21 C. van der Heijden geschiedenis
22 N. van Roosmalen drama
23 M. Roest drama/ckv
24 J. van Keulen technisch onderwijsassistent
25 W. Kok wiskunde
26 L. Daverveld Nederlands
27 G. de Groof economie
28 M. Kocx levensbeschouwing
29 C. Mutsaers administratief medewerker
30 J. Ramaekers geschiedenis/vertrouwensteam
31 J. Goosen natuurkunde/scheikunde/anw
32 R. de Rouw levensbeschouwing
33 J. Goosen Nederlands
34 H. Vromans technisch onderwijsassistent
35 R. Zibret natuurkunde
36 J. Reitsma muziek
37 C. de Bakker assistent mediatheek
1 J. Cobelens wiskunde
2 M. van der Bruggen wiskunde
3 B. Bialecka wiskunde
4 M. Ummels biologie
5 E. Mulder wiskunde
6 G. Williams hoofd ict
7 C. Putters Engels
8 R. van Santvoord natuurkunde/techniek
9 J. Harts natuurkunde
10 A. van Beurden lichamelijke opvoeding
11 W. Schoorel scheikunde
12 M. Sparnaaij lichamelijke opvoeding
13 B. Caarls medewerker schooladministratie
14 J. van Riel administratief medewerker
15 L. Rossi studiehuisbeheerder
16 L. Heijnemans biologie
17 S. van der Valk Engels
18 E. Denissen lichamelijk opvoeding/
leerlingenbureau
november 2010

Zie pagina 8 voor een lijstje van degenen die niet op de foto staan.
117 W. Hebbink doc. in opleiding lich. opvoeding
118 L. Rongen decaan
119 S. Schuurkes economie
120 K. de Kort lich. opvoeding/leerlingenbureau
121 H. Graste lichamelijke opvoeding
122 J. van Engelen Nederlands
123 J. Meinen Frans/opleidingsdocent
124 W. Botermans scheikunde/anw
125 R. Pluijms vrijwilliger beeldende vorming
126 J. van der Kuip filosofie/trivium
127 W. Gielen biologie
128 J. van Trier geschiedenis
129 T. Swinkels adjunct-directeur 2–4 gymnasium/
levensbeschouwing
130 A. van Hoek wiskunde
131 M. van Veen levensbeschouwing
132 C. Diekhorst opleidingsdocent
133 F. van Gils geschiedenis
100 F. Hulsman roostermaker
101 J. Verwijlen maatschappijleer
102 A. Beijer maatschappijleer/
geschiedenis
103 S. Oppeneer docent in opleiding Frans
104 M. van den Bungelaar beeldende vorming/ckv
105 B. Bervoets klassieke talen/kcv
106 L. Stijnen beeldende vorming/coaching
107 P. Berben Nederlands
108 M. Lommerse docent in opleiding
natuurkunde
109 A. Spaninks wiskunde
110 C. de Lange wiskunde
111 F. Gijsbers assistent bij handvaardigheid
112 A. de Graaf Engels
113 M. Dierikx Engels
114 E. Kwantes Frans
115 R. Verleisdonk doc. in opleiding geschiedenis
116 A. Verbakel hoofdconciërge
83 S. Verheggen biologie
84 C. Claessens assistent bij beeldende vorming
85 J. Verweij filosofie/trivium
86 S. Vette Frans
87 F. Diederen Nederlands/ckv
88 M. Schoenmakers Duits
89 D. Swelsen beeldende vorming
90 A. Horijon docent in opleiding Duits
91 P. Doms klassieke talen/kcv
92 F. van Hoof adjunct-directeur brugklas/
economie
93 C. Hofland mediathecaris
94 H. Palte adjunct-directeur 2-4 ath./
wiskunde
95 M. van Schalm Duits
96 R. Willems geschiedenis
97 C. Mol economie/m&o
98 J. van de Ven medewerker huish. dienst
99 W. Staps roostermaker
65 H. van Beek beeldende vorming
66 F. Westland informatica
67 C. van Gorp Frans
68 M. van de Loo Nederlands
69 C. Luijsterburg conrector vwo
70 M. Lampe Frans
71 M. Korsten rector
72 H. Kariouh Frans
73 H. van Harssel natuurkunde/scheikunde/
examencoördinatie/ict
74 W. Teunissen aardrijkskunde/coaching
75 H. ter Velde Duits/ckv
76 D. de Beer aardrijkskunde
77 A. Seebregts Nederlands
78 M. Janssen wiskunde
79 N. van Gulik doc. in opleiding Nederlands
80 C. Wouters doc. in opleiding lich. opvoeding
81 K. Wagemakers natuurkunde
82 A. Stabel Duits
11

12
ROOSTER
R O O S T E R P E R I K E L E N
Sinds vorig jaar wordt de school geplaagd door roosterperikelen. Het blijkt
erg moeilijk te zijn om een goed rooster te maken. In de jaren daaraan
voorafgaand hadden we daar nooit problemen mee. En nu zat alles tegen wat
ook maar enigszins tegen kon zitten. Met de Wet van Murphy hebben we
uitvoerig kennis kunnen maken. Waarom ging het zo geweldig mis?
En hoe moeten we problemen in de toekomst gaan voorkomen?
De problemen worden veroorzaakt door een combinatie van factoren.
Sommige factoren liggen buiten de school, andere erbinnen.
F ACTOREN BUITEN SCHOOL
• Vanaf 2007 moesten we in de
bovenbouw 10% meer lessen gaan
geven vanwege de 1000-urennorm.
Vele decennia lang was het aantal
lessen voor leerlingen in de bovenbouw
ca. 27 per week. Met dat aantal
was het onmogelijk om 1000 contacturen
per jaar te maken. Dus
moesten er uren bij.
• In de vernieuwde tweede fase – ook
sinds 2007 – krijgen de leerlingen
veel meer keuzemogelijkheden. Dat
betekent dat we in de bovenbouw
veel meer lessen moeten clusteren
i.p.v. klassikaal geven. Clusteren betekent
dat je een aantal keuzevakken
(en dus ook de docenten) aan elkaar
plakt en op hetzelfde uur in de week
plaatst. Je moet dan zoveel mogelijk
leerlingen in die vakken plaatsen om
tussenuren te vermijden. De docenten
van een clusterlijn moeten allemaal
op dezelfde momenten in de
week aanwezig zijn. Heb je veel parttimers
dan heb je een probleem. Als
bijvoorbeeld de ene docent op donderdag
en vrijdag verplichtingen op
een andere school heeft en een
andere op maandag is geblokkeerd,
kun je de lessen alleen op dinsdag en
woensdag kwijt. Vóór 2007 clusterden
we 20% van de lessen in de
bovenbouw, nu 80%.
• De CAO-OMO, die voor onze school
geldt, is voor docenten beter dan de
landelijke CAO. Onze docenten geven
iets minder les dan landelijk gemiddeld
en daardoor heeft de school
meer mensen in dienst.
F ACTOREN BINNEN SCHOOL
• De school is in de afgelopen 10 jaar,
ondanks de regiobeperking, sterk
gegroeid. Daardoor moesten we elk
jaar het personeelsbestand uitbreiden.
Daardoor nam het aantal partti-
mers fors toe. Wanneer die in de
bovenbouw (in clusterlijnen) les moeten
geven, nemen ook de roosterproblemen
toe. Het aantal docenten dat
niet fulltime voor lessen beschikbaar
is, is meer dan 75% van het totale
aantal docenten.
• Ons gebouw is te klein. Er zijn serieuze
verbouwingsplannen, maar daar
hebben we nu niets aan. Doordat we
te weinig lokalen hebben, moeten we
roosters oprekken om iedere les in
een lokaal te kunnen zetten.
• Onze leerlingen hebben zeer veel
afstudeermogelijkheden met vakken
als filosofie, maatschappijleer, informatica,
muziek en drama. Zeker op
onze kleine havo betekent dat, dat er
vaak weinig leerlingen bij een keuzevak
zitten.
• Toen we meer lessen moesten gaan
geven om aan de 1000-urennorm te
voldoen, hebben we ervoor gekozen
om die lessen echt te vullen en er
geen ‘ophokuren’ of zelfwerkzaamheidsuren
etc. van te maken. Met
ophokuren en ‘z-uren’ kun je veel flexibeler
roosteren.
• We wilden onze goede leerlingen
graag extra mogelijkheden bieden.
Gymnasiasten konden bijvoorbeeld
naast een volledig ingeroosterd atheneumpakket
ook Latijn en Grieks
ingeroosterd volgen. Datzelfde geldt
nu ook voor de leerlingen op 5vwo die
dit jaar Cambridge English volgen.
• Toen we vorig jaar besloten om de
lessentabel aan te passen om betere
roosters te kunnen krijgen, wilden we
de rechten van leerlingen respecteren.
Dat betekende wel een extra
probleem in klas 5 omdat leerlingen
soms een extra ingeroosterd vak
mogen volgen, dat ze volgens de
nieuwe tabel niet hadden kunnen kiezen.
Dat probleem bestaat volgend
jaar niet meer.
N IET UIT DE PAS
We hoopten dat we met de tabelaanpassingen
van vorig jaar, dit jaar een
beter rooster zouden krijgen. Dat blijkt
maar ten dele het geval te zijn. Op de
huidige roosters prijken 9e uren. Die
zijn nodig om alle lessen te kunnen
geven. Een rondje langs een groot aantal
havo/vwo-scholen in de provincie
levert op dat al die scholen momenteel
9e uren op het rooster hebben staan.
De oorzaken daarvoor zijn vaak dezelfde
als bij ons. Toch hebben we in de
afgelopen weken het aantal 9e uren
weten terug te brengen van 56 naar
19. Dat loopt niet uit de pas met veel
andere scholen.
N IEUWE MAATREGELEN
Toch willen we niet nogmaals met de
roosterproblemen van de afgelopen
anderhalf jaar geconfronteerd worden.
We zullen dus nieuwe maatregelen
moeten nemen om problemen in het
komende jaar te vermijden. Dat kan
(beperkt) gevolgen hebben voor de keuzevrijheid
van de leerlingen en voor het
maximaal aantal lessen dat ze ingeroosterd
per week kunnen volgen. Dat
betekent zeker niet dat daardoor de
doorstroommogelijkheden naar universiteit
of hbo worden verkleind.
Leerlingen zullen nog steeds extra vakken
kunnen blijven volgen. Vaak zullen
die gesprokkeld moeten worden, zoals
dat ook in voorafgaande jaren al het
geval is geweest.
We hebben met de ontwerpers van
ons roosterprogramma afgesproken
dat zij onze plannen voor het komende
jaar gaan bekijken op ‘roosterbaarheid’.
Er komen ook enkele aanpassingen
in het roosterprogramma.
We hebben goede hoop dat we de problemen
nu echt gehad hebben.
Cor Luijsterburg, conrector
november 2010
Roostermaakster Frances Hulsman

50 MINUTEN ZIJN ZO OM...
Mijn naam is Danique Gommers en ik zit in klas
B1A. Onze mentor heet mevrouw De Kort en dat
is een hele leuke juf. Ik kom uit Esbeek.
Dat betekent: elke morgen bijna drie kwartier
fietsen. Daarom waren de eerste weken erg
vermoeiend. Maar aan het vroeg opstaan en het
fietsen ben ik inmiddels al wel gewend.
Ik vind het heel gezellig op het Odulphus. Vooral de
vakken die we op de basisschool niet kregen,
bevallen me goed. Ik vind de vakken wiskunde,
Frans en biologie erg leuk. Ik verwachtte veel meer
huiswerk te krijgen dan we tot nu toe hebben
gehad. Dat is dus een flinke meevaller. Wat me
ook is meegevallen is dat de lessen niet zo lang
duren als waar ik bang voor was: 50 minuten zijn
zo om.
Tijdens de Open Dag had ik wel gezien dat de
school groot is. Maar zo groot, nee dat had ik niet
verwacht. Gelukkig liggen de lokalen waar we les
hebben meestal dicht bij elkaar. Daarom ben ik
nog niet vaak verkeerd gelopen (en daar ben ik
eigenlijk best wel trots op). Oh ja, en de drukte in
de gangen is heel anders dan op onze basisschool
in Esbeek. Verder gaat het allemaal goed en ik heb
veel zin in de komende jaren op het Odulphus.
ERVARINGEN BRUGKLASSERS
H ELEMAAL NIET PRATEN...
Mijn naam is Lisa Martens en ik zit in klas B1A.
Op onze eerste schooldag moesten alle nieuwe
brugklassers zich in de aula verzamelen. Ik was
benieuwd naar mijn nieuwe klas. Maar we moesten
nog geduld hebben. Er werden een paar mensen
voorgesteld die erg belangrijk voor ons zijn.
Pas daarna gingen we met onze mentor naar een
lokaal. Daar zag ik pas wie er allemaal in onze klas
zitten. We kregen die dag veel uitleg: over ons
rooster, over het kluisje en over de Odulphusagenda.
De volgende dag al begonnen de lessen.
Gelukkig hadden we die dag het eerste lesuur een
introductie-uur. Onze mentor, mevrouw De Kort,
bracht ons daarna naar de volgende les. Dat lokaal
hadden we anders nooit gevonden. In de eerste week
was ik erg benieuwd naar alle nieuwe leraren en
leraressen. Maar gelukkig zijn ze allemaal erg aardig.
We wenden snel aan het ritme van de lessen. In de
eerste weken hadden we al een paar keer een
plusuur. Dat was niet echt leuk, want we moesten
heel stil zijn en helemaal niet praten. De gewone
lessen zijn wel leuk. Mijn favoriete vakken zijn tekenen
en drama.
13

14
Moeder Natuur
Fluweelzacht
tintel jij
mijn hart
VENETIË
B R U G G E N B O U W E N I N V E N E T I Ë
Mijn verwondering over de schoonheid
van Moeder Natuur inspireert me om
‘s zomers regelmatig ruim voor zonsopgang
met mijn fotocamera op pad te
gaan voor stille ontmoetingen met vlinders
en libellen. Soms vind ik woorden
voor mijn geraaktheid.
D E UITNODIGING
Wanneer ik op een dinsdagochtend in
februari, na een telefonische oproep,
vanuit het biologielokaal door de lange
gang op de tweede verdieping op weg
ben naar de kamer van Martien, onze
rector, voel ik kriebels in mijn onderbuik.
Dat is wel vaker zo, wanneer er
echt iets staat te gebeuren...
Martien nodigt mij uit deel te nemen
aan het zogenaamde Palladio
Programma, een initiatief van Marijke
Broodbakker, directeur OMO scholengroep
Tongerlo en Martien zelf, dat
vervolgens is omarmd door OMO, de
Universiteit van Tilburg en De Baak,
Management Centrum VNO-NCW.
Martien vertelt dat dit tweejaarlijkse
Palladio Programma is bedoeld voor
excellente docenten van Nederlandse
scholen voor het Voortgezet Onderwijs,
die nieuwe vensters willen openen, die
Met de vaporetto op weg naar San Servolo
hun eigen overtuigingen willen onderzoeken
en bereid zijn over de grenzen
van hun eigen vak heen te denken.
Onder het motto ‘waar alfa en bèta
elkaar ontmoeten’ participeren de
deelnemers in een negendaags multidisciplinair
programma in een historische
omgeving en wel in Venetië.
Ik merk dat ik niet onmiddellijk volmondig
ja tegen de uitnodiging kan zeggen.
Het woord ‘excellent’ roept direct een
storm aan vragen op. Hoezo excellent,
waarom ik, er zijn toch vele excellente
docenten aan Odulphus, hoe gaan collega’s
en leerlingen hierop reageren,
wat wordt er dan uiteindelijk allemaal
van mij verwacht? Maar door de
onrust heen begint, na een verdiepend
gesprek met Martien, een steeds
krachtiger ja door te klinken.
M IJN O DULPHUSMAATJE
Vanuit elke deelnemende school
mogen twee docenten participeren.
Martien vertelt me dat mijn
Odulphuscompagnon Jan Verweij zal
zijn. Jan is docent filosofie en
Venetiëkenner bij uitstek. Wanneer
Jan en ik elkaar na deze bekendmaking
in de personeelskamer treffen laat de
sprankeling in Jan´s ogen zich niet in
woorden vangen. Jan weet met zoveel
passie over Venetië te verhalen dat hij
mij enorm nieuwsgierig maakt naar
wat hem zo raakt. Blijkbaar kennen we
beiden een passie voor Schoonheid.
Voor Jan is deze verbonden aan ‘la
Serenissima’, voor mij aan Moeder
Natuur. Het openen van nieuwe vensters
en de bereidheid om over grenzen
heen te denken is in volle gang.
K ENNISMAKING EN
VOORBEREIDING
Op 15 april ontmoeten de dertig deelnemende
docenten, afkomstig van een
kleine twintig scholen, elkaar voor het
eerst. Tijdens deze bijeenkomst formeren
we groepjes die allemaal een inhoudelijke
bijdrage gaan leveren aan het
programma. Mijn groepje bestaat uit
Jeannette Koekman (docent Nederlands,
Christelijk Gymnasium Utrecht)
Frans Lemming (docent scheikunde,
Heerbeekcollege Best) Hennie van den
Heuvel (docent geschiedenis, maatschappijwetenschappen
en ckv,
Norbertuscollege Roosendaal) en mijzelf
(docent biologie).
Tijdens onze twee voorbereidingsbijeenkomsten
ontwikkelen we een programma
waarin het afleggen van maskers
centraal staat. We willen natuurbeleving
op het eiland la Certosa combineren
met een presentatie over het
Venetië achter haar eigen maskers,
waarin de bespreking van een aantal
beroemde Venetiaanse Vedute
(geschilderde stadsgezichten) centraal
staat. Vervolgens willen we de deelnemers
kennis laten maken met de
november 2010

Bij de Biennale
geschiedenis van de maskers. We zullen
ons hierbij laten inspireren door de
schitterende collectie ‘Maschere
Veneziane’ in het maskeratelier Ca’
Macana in de wijk Dorsoduro.
B EZOEK AAN V ENETIË:
24 SEPT – 2 OKT
Op vrijdag 24 september ontmoeten
we elkaar op vliegveld Düsseldorf
International. Daar ontvangt iedere
deelnemer een envelop met een schrijven
van de eigen rector. De aan mij
gerichte brief opent met een uitspaak
van Joseph Joubert (1754–1824):
‘Enfants ont plus besoin de modèles
que de critiques’
Naast een persoonlijk schrijven van
Martien bevat de envelop poëzie voor
inspiratie en stellingen over meesterschap
en vakmanschap door prof. Luc
Stevens.
Een van de stellingen...
De neuropsychologie vertelt ons dat
jonge leerlingen in het VO nog niet kunnen
plannen of vooruitzien. Structureren
dus is de willige conclusie van
veel docenten. Wisten we niet al lang,
dat pubers vooral onzeker zijn en onze
steun nodig hebben?
O VERWELDIGEND
En als we dan eindelijk voet aan land zetten
op de luchthaven Marco Polo ontvouwt
zich een reis, die ik als overweldigend,
enerverend, verrassend, ontroerend
en inspirerend heb ervaren.
Alle Palladio-deelnemers zijn ondergebracht
in hotels in Sestieri San Marco.
Ik verblijf met Jeannette, Hennie en
Frans in Locanda Casa Petrarca, een
klein hotel in een gebouw uit de veertiende
eeuw, zo’n vijf minuten lopen van
het San Marcoplein. De eerste dag is
het een ware zoektocht, de route door
de vele smalle calle naar ons hotel.
Maar binnen enkele dagen maken de
deelnemers zich Venetië eigen. Of we
nu verzamelen bij Caffè Florian Venice
of een meeting-point afspreken op
Piazza San Stefano, we weten elkaar
steeds weer te vinden.
Onze plaats van samenkomst bevindt
zich in de Venice International
University en is gevestigd op een eiland
in de lagune, Isola san Servolo.
Vaporetto 21 vanaf het San
Marcoplein.
....telkens weer met de vaporetto naar
San Servolo, Santa Maria della Salute
steeds kleiner wordend in het pastelkleurige
ochtendlicht....
L EZINGEN
In het Palladio Programma zijn lezingen
opgenomen van sprekers. Zo heeft
prof. dr. Bert Koopmans (TUe) ons op
bevlogen wijze meegenomen in zijn verhaal
over de diverse gezichten van de
nanotechnologie. Prof. dr. Leopold
Vansina (KUL) heeft ons in zijn lezing
over authenticiteit en meesterschap
uitgedaagd ons te bezinnen over de
vraag ‘wie denk ik dat ik echt ben’.
Uit mijn aantekeningen....
VENETIË
....slijtage van autobanden als didactisch
concept om leerlingen de molecuulgrootte
te laten berekenen...
....wat kunnen wij doen om voorwaarden
te scheppen zodat ook anderen
authentiek kunnen zijn....
....regels kun je gebruiken als instrument,
maar ook als ingang tot een
voortgaand debat...
....hoe kan architectuur bijdragen aan
ontmoeting, ontplooiing en bezinning ….
....zonder vertrouwen geen leren...
T WINKELENDE OGEN
Daarnaast hebben de Palladio-deelnemers
presentaties verzorgd. Sommige
voordrachten maken alleen al op grond
van hun pakkende titel nieuwsgierig;
wat te denken van ‘Grenzen aan de
glans van de geest’ en ‘Het demasqué
van Italië’. Soms heeft de locatie waar
we de voordracht volgen een duidelijke
meerwaarde. Zo hebben we een uiteenzetting
gekregen over ‘Der Tod in
Venedig’ (Thomas Mann) op het buitenterras
van hotel Excelsior op Lido, het
eiland waar Visconti het boek heeft verfilmd.
Steeds heb ik genoten van de
gepassioneerdheid, gedrevenheid,
bevlogenheid en de twinkelende ogen
van onze sprekers; daarnaast heb ik
bewondering voor de moed waarmee
enkele jonge collega’s een programma
hebben aangeboden waarin ze ons uitdaagden
daadwerkelijk met elkaar in
gesprek te gaan over hoe wij ons
onderwijs kunnen optimaliseren.
R ONDLEIDINGEN
En dan heb ik het nog niet eens gehad
over ons bezoek aan opera La Traviata
in Pallazo Barberigo aan het Canal
Grande, onze rondleidingen in Palazzo
Ducale en in Museum Peggy
Guggenheim, onze bustocht naar
Vicenza, waar we Villa La Rotonda en
Teatro Olimpico hebben bezocht, ons
bezoek aan de Biennale van de architectuur
en het bezoek, in kleine kring,
aan Rigoletto, ja, echt waar, in Gran
Teatro la Fenice.
G ESPREKKEN
Of waren misschien toch het meest
inspirerend de individuele gesprekken
over ons werk, het onderwijs, over wat
je drijfveren zijn om telkens weer vol
inspiratie met leerlingen te werken.
15

16
VENETIË
Gesprekken over de barrières die je
ervaart om je werk daadwerkelijk vanuit
je hart vorm te kunnen geven.
Of, meer nog, de ontmoetingen van
mens tot mens. De gesprekken over
wat ons werkelijk raakt, over wie onze
leermeesters zijn (geweest) in onze
persoonlijke ontwikkeling. De gesprekken
over waar we naar op zoek zijn,
over waar we onszelf in verliezen, wat
ons ten diepste inspireert en hoe we
soms met lege handen staan. De
KERSTACTIE
momenten waarop we samen stil hebben
gestaan bij wat het Leven ons
heeft gebracht en wat Zij van ons
vraagt, stil hebben gestaan bij waar we
ons dankbaar over voelen....
I S ER LEVEN
NA V ENETIË?
De gevleugelde inspiratie die ik heb
opgedaan draag ik bij me en is, voor
wie er oog voor heeft, vast zichtbaar.
Op 26 november komen alle Palladio-
deelnemers weer bij elkaar. Ik ben
benieuwd hoe we met elkaar een netwerk
van gelijkgestemden blijven vormen.
Venetië?
Fluweelzacht
tintelt zij
mijn hart
K E R S T A C T I E 2010
O D U L P H U S V O O R E L K A A R : O P G E V E N I S G E E N O P T I E
Op 6 juni 2006 beklommen 66 wielrenners 6 maal de legendarische
Alpe d’Huez. Zij fietsten op die dag ruim 370.000 euro bij elkaar,
wat de op één na grootste particuliere inzamelingsactie ooit voor KWF
Kankerbestrijding werd. In 2010 bestegen bijna 3.000 fietsers de berg.
Zij brachten het tot een enorm bedrag: € 12.117.999,34. In 5 jaar tijd is
de Alpe d’HuZes uitgegroeid tot een fenomeen dat tot de verbeelding
spreekt en ontzettend veel mensen in beweging zet. De ziekte, waarmee
velen van ons, vaak van nabij, wrang zijn geconfronteerd, raakt ons.
We willen wat doen. Samen een inspanning leveren. Voor de ander!
De kerstactie 2010 is het startschot voor de grote gezamenlijke
inspanning die onze school gaat leveren voor KWF
Kankerbestrijding. We gaan er met z’n allen voor zorgen dat
de Alpe d’HuZes een nog groter succes wordt dan vorig jaar.
We fietsen die berg op (en af), letterlijk en figuurlijk. Letterlijk
leggen we de kilometers in juni 2011 af; figuurlijk gaan we in
onze school aan de slag: met elkaar en voor elkaar! Acties
staan gepland op 24 december, in januari, februari, maart,
april en misschien ook mei.
H OE ZIET DE KERSTACTIE ERUIT?
Op 24 december is de school omgetoverd in een Bonte
KerstKermis: leerlingen organiseren voor elkaar een activiteit.
Dat kan van alles zijn: van ringwerpen met kerstkransjes
tot een gamewedstrijd. Net als op de kermis loopt iedereen
rond en bezoekt zo veel mogelijk evenementjes die leuk lijken.
Het Alpe d’Hu6-café is in de aula. Elke klas bevoorraadt het
café met frisdrank en kerstlekkernijen. We houden ook een
Fancy Fair. De spullen ervoor komen van thuis: uit de lade
recyclebare overtolligheden; leuke hebbedingetjes dus.
Eindexamenleerlingen draaien het café en de Fancy Fair; ze
helpen mee in de voorbereiding en suppoosten. Er is een
informatiestand over de landelijke fietsactie en de vervolgactiviteiten
van het Odulphus. Het plekje ‘Er is meer tussen
Ronald Peeters, docent biologie
hemel en aarde’ kun je opzoeken om even stil te zijn.
Docenten organiseren ‘Raden maar!’: wie-is-wie?
Raad maar eens wie wij – de schrijvers van dit stukje – zijn:
november 2010

KERSTACTIE
H OE SPONSOREN WE?
Iedereen schenkt €6,- en krijgt daarvoor
een knipkaart. Die is bestemd voor drinken
en lekkernijen uit het Alpe d’Hu6-café, voor
de entree van de Bonte-KerstKermis-activiteiten
en voor de aanschaf van spulletjes
van de Fancy Fair. De prijs wordt afgestreept
op de knipkaart. Is de kaart snel
vol? Extra knipkaarten kunnen op 24
december worden gekocht.
H OE ZIET DE DAG ER UIT?
De onderbouw begint om 8.45 uur, elke
klas krijgt van zijn mentor de Odulphuskerstkaart.
Voor de bovenbouwers geldt
hetzelfde, maar dan aan het einde van de
ochtend.
Onderbouw
8.45 uur: samenkomst klas
en mentor
9.00-10.30 uur: Bonte-KerstKermisactiviteiten
Bovenbouw
11.00-12.30 uur: Bonte-KerstKermisactiviteiten
12.30 uur: samenkomst klas
en mentor
‘Opgeven is geen optie’ luidt de strijdkreet
van de fietsers die de Alpe d’Huez opklimmen
voor het goede doel. ‘Fortis in fide’ is
al 111 jaar het motto van het Odulphuslyceum.
Het kan niet mooier samenkomen:
vanuit de kracht van het vertrouwen, vanuit
het geloof in elkaar en in onszelf, gaan
we sámen voor die mooie actie Alpe
d’HuZes. Dat doen we met elkaar.
Odulphus: Voor Elkaar!
COLUMN
In de Roos
Kinderen voor Kinderen
‘Als ik de baas zou zijn van het
journaal, dan werd meteen het nieuws een
heel stuk positiever. De hele wereld werd
meteen een beetje liever, want ik
negeerde alle narigheid totaaaaal!’
Ja, ik beken. Mijn liefde voor Kinderen
voor Kinderen was ooit zó groot dat
het me wel iets leek om een liedje te
schrijven en mee te doen in het koor
waar ik zo tegenop keek. Na vele
mislukkingen en krijsbuien besloot ik om
‘dan alleen maar fan’ te zijn. Toch kon ik
werkelijk alle liedjes, tot ergernis van thuis, uit
volle borst meezingen en geen zaterdagavond ging voorbij
zonder, op Nederland 3, Kinderen voor Kinderen te kijken.
Tegenwoordig, als ik op tijd op school ben en rustig naar mijn kluisje kan
wandelen om vervolgens een lokaal te gaan zoeken waar ik les heb,komt steeds
vaker hetzelfde liedje in me op:
‘Ge-mopper, ge-mekker, gezanik en gezeur,
dat is bij ons thuis el-ke morgen strijk-en-zet.
Ze komen duf, en cha-ge-rijnig uit hun bed,
het hele stel is aangebrand er wordt ge-kibbeld om de krant,
ja iedereen is in mi-neur, er wordt gesla-gen met de deur
ze hebben allemaal een kanjer van een och-tend-humeur.’
Niet gek dat ik juist dát typische liedje in mijn hoofd krijg. Kijk ‘s ochtends maar
eens om je heen. Chagrijnige zeurgezichten alom. Vroeg opstaan en naar
school gaan is geen pretje, maar ja, we leven nou eenmaal niet op een
onbewoond eiland waar je met je billen bloot melk uit een kokosnoot drinkt – al
zou dat ook niet verkeerd zijn.
Toch hebben wij zo ontzettend veel meer dan 75 miljoen andere kinderen op
de wereld. 75 Miljoen kinderen die niet naar school mogen, kinderen die
überhaupt nooit chagrijnig kúnnen zijn omdat hun wekker te vroeg gaat of ze te
ver moeten fietsen.
Waarom? Omdat zij geen wekker, fiets of school hebben.
En met dat gegeven mag je je stiekem toch wel ontzettend gelukkig prijzen.
Niets zweverig, zo is het gewoon. Laat die vijf-en-ze-ven-tig miljoen maar eens
tot je doordringen. En als je daarna ooit nog je bed uitstapt met een ‘gemopper
en gemekker’ humeur, wil ik graag een instelling die iets meer ‘ik word altijd
wakker met een wijsje in m’n hoofd, loop de hele dag te zingen en te fluiten’ -
achtig is.
Rosalie, V6H
17

ERVARINGEN BRUGKLASSERS
L EKKERE SPULLEN...
Mijn naam is Maud Robben en ik zit in klas B1B. De leraren
op het Odulphus zijn best wel aardig en geven heel erg leuk
en gezellig les. Ze zijn niet zo heel erg streng als je
bijvoorbeeld te laat komt of je boeken vergeten bent.
Soms maken ze ook grapjes en ze zijn niet altijd serieus.
Je hoeft niet de hele les stil te zijn en met je neus in de
boeken te hangen. Dat zou ik ook wel saai gaan vinden.
De binnenkant van de school vind ik gezellig en leuk ingericht.
In elke gang hangen wel een stuk op tien schilderijen die
volgens mij door leerlingen gemaakt zijn.
Ook de vijf mozaïekramen vind ik erg interessant.
De betekenissen zijn ook zo bijzonder.
Een groot pluspunt vind ik de kluisjes. Omdat ze best groot
zijn, kun je een deel van je boeken erin stoppen. Dan hoef je
niet de hele dag met een zware boekentas te sjouwen.
Het is wel vervelend dat het altijd zo druk is bij de kluisjes.
Soms verspil je de helft van de pauze met wachten tot je bij je
kluisje kunt. En dan heb je in de aula geen plaats meer aan
een tafel. Fijn is dat ze in de kantine van die lekkere spullen
verkopen. Dat zijn allemaal grote verschillen met onze
basisschool.
18
Z WARE TASSEN, DRUKKE GANGEN
Mijn naam is Floor Oomen en ik zit in klas B1B.
Toen ik in groep 7 zat, wilde ik echt niet naar het
Odulphus. Maar een jaar later dacht ik er al wat
anders over en nu vind ik het een gezellige en
superleuke school.
De eerste schooldag was best spannend, want je
bent bang dat er van alles mis kan gaan. Maar dat
bleek allemaal hartstikke mee te vallen. Gelukkig
maar. Op dinsdag hadden we de eerste twee uur
mentorles en daarna ging het echt beginnen: LES.
Spannend, waar moet ik zijn, heb ik alles wel bij me?
Ook de volgende dagen begonnen we telkens met
een mentorles. Dat was erg fijn, want dan konden
we allerlei dingen vragen en kwamen we veel
praktische dingen te weten. Heel snel wenden we
aan de minder leuke dingen van het Odulphus:
zware tassen, drukke gangen, een volle aula, een
krioelende fietsenstalling en natuurlijk niet te
vergeten: het huiswerk.
Op vrijdag na de grote pauze: joepie, geen les meer.
We mochten namelijk vijf euro besteden aan een
klasse-uitje. Wij gingen zwemmen, dat was heel
leuk. Een minpuntje was dat we er al om 1 uur
waren en dat het zwembad pas om 2 uur open
ging. Maar toen we eenmaal binnen waren, was
het super.
november 2010

S I N T -O D U L P H U S L Y C E U M
A L S A C A D E M I S C H E O P L E I D I N G S S C H O O L
Sinds bijna een jaar maakt Odulphus deel uit van de Academische
Opleidingsschool Tilburg, de AOST. De AOST bestaat uit 2 kernscholen
(Odulphus en 2College), de Fontys Lerarenopleiding Tilburg (FLOT),
de Universitaire Lerarenopleiding Tilburg (ULT) en nog elf andere
partnerscholen. De AOST heeft de ambitie om studenten van de FLOT
en de ULT een krachtige, praktijkgerichte opleidingsroute te bieden.
Een opleidingsroute die de student vormt tot een breed inzetbare leraar.
Minstens veertig procent van de opleiding
van de student zal plaatsvinden op
de scholen binnen de AOST. De AOST
leerroute is daarmee wezenlijk anders
dan de reguliere voltijd- en deeltijdopleidingen.
De leerroute binnen de AOST
vraagt meer van de student. Zo lopen
bijvoorbeeld derdejaars studenten van
Fontys, die voor de academische opleidingsvariant
gekozen hebben, niet
slechts gedurende twee korte periodes
stage, maar een heel schooljaar lang.
C OLLEGA’ S IN OPLEIDING
Studenten binnen de AOST worden ‘collega’s
in opleiding’ genoemd (in het
afkortingenjargon, waarmee we helaas
moeten leren leven: CIO). Een van de
vierdejaars studenten op het Odulphus,
Nicky van Gulik, schrijft daarover het
volgende: ‘Wij zijn nu een van de docenten.
Zo werden wij tijdens de Algemene
Personeels Vergadering dan ook ontvangen.
We werden voorgesteld aan
de hele school. Docenten weten nu wie
wij zijn en dat wordt gewaardeerd. Als
er op school iets te doen is, worden wij
ook uitgenodigd. Het voelt alsof we
gezien worden als volwaardige docenten
en dat zorgt voor zelfvertrouwen.’
O PLEIDINGSTEAM
De AOST opleidingsroutes worden ontwikkeld
door een projectgroep waarin
de kernscholen en de lerarenopleidingen
vertegenwoordigd zijn. Odulphus
wordt vertegenwoordigd door Annet
Meinen. Op de school werkt een opleidingsteam.
In het team van Odulphus
zitten vier opleidingsdocenten (OD):
Cees Diekhorst, Willemien van Raak,
Pauline Staals en Annet Meinen, verschillende
schoolpracticum docenten
(SPD, voorheen ‘stagebegeleider’
genoemd) en een Fontys contactdo-
cent (FCD, in ons geval: Chris Horlings).
Het opleidingsteam beoordeelt het
werk van de student.
Z INVOL ONDERZOEK
De SPD’s gaan een grote rol spelen in
de opleiding van de student. Een aantal
van hen gaat studenten begeleiden bij
hun onderzoek. Nicky van Gulik zegt:
‘Nu het onderzoek niet alleen maar is
om af te studeren, maar ook zinvol is
voor de school, wordt duidelijk dat wij
als collega’s in opleiding samenwerken
met onze collega’s om het onderzoek
ook daadwerkelijk zinvol te laten zijn.’
U ITDAGING
Niet alleen studenten doen onderzoek
binnen de school. De AOST wil ook zittende
docenten uitdagen om onderzoek
te gaan doen. Een aantal collega’s
heeft daar gehoor aan gegeven en is er
dit schooljaar mee begonnen. Zo gaat
Geert Coret zich bezighouden met de
invloed van het type docentgedrag op
de houding van leerlingen en Ronald
Peeters wil gaan inzoomen op het lastige
vraagstuk van de effectiviteit van
rapportvergaderingen (met natuurlijk
als onderliggende vraag: hoe het rendement
daarvan te vergroten). Zij
worden bij hun onderzoek begeleid
door iemand van de Universiteit van
Tilburg.
F RISSE KIJK
Naast de SPD’s zullen ook andere
collega’s gevraagd worden een
rol te gaan spelen in het opleiden van
studenten. Er zijn zoveel interessante,
leerzame zaken/taken binnen een
school die de moeite van het doorgeven
waard zijn. Het zou jammer zijn
wanneer de begeleiding en opleiding
OPLEIDINGSSCHOOL
van de student alleen in handen van de
SPD’s en de OD’s blijft. De AOST hoopt
dat het opleiden binnen de school een
kwaliteitsimpuls gaat geven aan de professionalisering
van het zittend personeel.
Maaike van der Bruggen, SPD
wiskunde zegt: ‘Het opleiden van een
student is heel leerzaam… je denkt zelf
goed na over het onderwijs’. En Cobien
Ramaekers, SPD geschiedenis schrijft:
‘Mooi om iemand te zien groeien in de
rol van docent, op een heel eigen en
open manier. Inspirerend ook, vanwege
de frisse kijk die mijn stagiaire op het
lesgeven heeft’.
Kortom de AOST zorgt voor ontwikkelingen
die een positieve bijdrage kunnen
en zullen gaan leveren aan de kwaliteit
van het onderwijs. Uiteindelijk is
het de leerling die daar van profiteert.
Annet Meinen,
docente Frans en OD
19

December '10
3 15.00 uur: ‘terugkom-middag’ oud-leerlingen 5 havo en 6 vwo
6 Eerste uur vrij en huiswerkvrij
9 Excursies, projecten of les
13 Rapportage 1 online
13–17 Leerlingbesprekingen (40-minutenrooster)
20 Vanaf 19.00 uur: ouderavond (10-minutengesprekken)
21 20.15 uur: medezeggenschapsraad
22 Vanaf 19.00 uur: ouderavond (10-minutengesprekken)
24 Kerstvieringen
25 dec–9 jan Kerstvakantie
Januari '11
12 20.00 uur: ouderavond profielkeuze 3 vwo
13 20.00 uur: ouderavond profielkeuze 3 havo
14 20.30 uur: Nieuwjaarsgala bovenbouw
17 20.00 uur: ouderavond advisering brugklas
19 Excursies, projecten of les
26 13.00 uur: meeloopmiddag leerlingen groep 8
Februari ‘11
2 13.00 uur: meeloopmiddag leerlingen groep 8
9 19.00 uur: open avond
10 Medezeggenschapsraad
14–18 Leerlingbesprekingen (40-minutenrooster)
14–16 Dossiertoetsen 5 havo en 6 vwo
20–26 Uitwisseling met Polen 5 vwo (Polen hier)
22 Excursies, projecten of les
23 13.00 uur: meeloopmiddag leerlingen groep 8
25 20.00 uur: carnavalsfeest onderbouw
Maart ‘11
2 Vanaf 19.00 uur: ouderavond (10-minutengesprekken)
3 Vanaf 19.00 uur: ouderavond (10-minutengesprekken)
5–13 Carnavalsvakantie
15 Aanmelding nieuwe leerlingen
17 Aanmelding nieuwe leerlingen
17–25 Compoweek