Multidisciplinaire richtlijn Cardiovasculair ... - Diliguide

Bloeddrukmeting in de dagelijkse praktijk
In de dagelijkse praktijk wordt de bloeddruk gemeten door een arts, doktersassistente,
verpleegkundige of praktijkondersteuner in de huisartsenpraktijk of in het ziekenhuis
(spreekkamerbloeddrukmeting) of door de patiënt zelf thuis (thuisbloeddrukmetingen).
Men spreekt van ambulante bloeddrukmetingen bij automatische
herhaaldelijke metingen (bijvoorbeeld elk halfuur) over een bepaalde periode (bijvoorbeeld
24 uur) buiten de setting van de kliniek of huisartsenpraktijk.
Uit vergelijkend onderzoek blijkt dat de uitkomst van spreekkamermetingen gemiddeld
10/7 mmHg hoger ligt dan de uitkomst van gestandaardiseerde metingen (noot
14). Het is daarom raadzaam om bij grensgevallen de bloeddruk nog eens over te meten
op optimaal gestandaardiseerde wijze. De uitkomst van spreekkamermetingen liggen
gemiddeld ook hoger dan de gemiddelde uitkomst van ambulante en thuismetingen.
Zie noot 14 voor een beschrijving van de indicaties, meetmethoden en -protocollen.
Voor de risicoschatting wordt uitgegaan van de spreekkamerbloeddrukmeting. De
behandeling kan worden geëvalueerd aan de hand van de streefwaarden in tabel 1.
Tabel 1. Streefwaarden afhankelijk van de meetmethoden van de bloeddruk
Meetmethode Streefwaarde SBD
spreekkamer ≤ 140 mmHg (bij 80-plussers 150-160 mmHg)
thuis, protocollair ≤ 135 mmHg
ambulant, 24 uur ≤ 130 mmHg
SBD = systolische bloeddruk.
Een zeer sterk verhoogde bloeddruk of symptomatologie kan wijzen op een hypertensieve
crisis (hypertensie met acute (verergering van) schade aan hersenen, hart, nieren,
grote bloedvaten of ogen) of secundaire hypertensie (noot 15). Het al of niet aanwezig
zijn van acute of progressieve tekenen van orgaanschade is bepalend voor de
snelheid van handelen. Ernstige hypertensie zonder symptomen of acute eindorgaanschade
wordt niet beschouwd als een hypertensieve crisis maar als een risicofactor
voor HVZ.
Spoedonderzoek naar het bestaan van orgaanschade is geïndiceerd bij:
− een SBD > 200 mmHg, tenzij de patiënt hier in het verleden reeds mee bekend was;
− een SBD ≤ 200 mmHg, maar recente objectieve sterke bloeddrukstijging;
− hypertensie met klachten als hoofdpijn, visusstoornissen, misselijkheid of braken;
− aanwijzingen voor cardiovasculaire complicaties, zoals dyspnoe, pijn op de borst of
pijn tussen de schouderbladen;
− aanwijzingen voor cerebrale complicaties, zoals veranderde gemoedstoestand, verlaagd
bewustzijn, neurologische uitvalsverschijnselen, verwardheid of convulsies;
− aanwijzingen voor (acuut) hartfalen;
− graad-III- of -IV-hypertensieve retinopathie.
25 DIAGNOSTIEK